[به موجب ماده ۸ آیین‌نامه اجرایی بندهای (الف) و (ب) ماده (۴۹) قانون برنامه سوم توسعه، لغو شده است.]
شماره: ۵۶۹۰۱ت۲۳۹۹۵هـ
تاریخ: ۱۳۷۹.۱۲.۱۰
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۹.۱۱.۲۶ بنابه پیشنهاد مشترک وزارت کار و امور اجتماعی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، موضوع نامه شماره ۳۱۹.۱۶۱۰-۱۰۵.۷۱۹۷ مورخ ۱۳۷۹.۱۰.۱۸ سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و به استناد ماده (۴۹) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۹ – آیین‌نامه اجرایی بندهای (الف) و (ب) ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱- تعاریف :
الف – کارفرما شخصی است که در ماده (۳) قانون کار تعریف شده و اداره کارگاه‌ها و مؤسسات موضوع این آیین‌نامه را بر عهده دارد.
ب – نیروی کار جدید به کسی اطلاق می‌شود که کارفرما علاوه بر نیروی کار موجود، یا مازاد بر نیروهای پیش‌بینی شده در طرح و جواز تأسیس در کارگاه‌های موجود یا درکارگاه‌هایی که در دوران برنامه سوم توسعه به بهره برداری می‌رسند، از طریق مراکز خدمات اشتغال، به کار بگمارد.
تبصره – در مواردی که نیروی کار جدید به جای نیروی کار اخراجی یا مستعفی یا بازنشسته یا ترک کار نموده در کارگاه‌های موضوع بند (د) ماده (۱) این آیین‌نامه به کار گمارده شود، کارفرما مشمول استفاده از تسهیلات مندرج در این آیین‌نامه نخواهد بود.
ج – مراکز خدمات اشتغال موضوع این آیین‌نامه مراکزی هستند که زیر نظر مستقیم وزارت کار و امور اجتماعی اداره می‌شوند.
د – کارگاه‌ها و مؤسسات مشمول این آیین‌نامه، کارگاه‌های غیر دولتی دایر و موجود بوده یا کارگاه‌هایی هستند که در دوران برنامه دایر می‌شوند، به شرط‌آنکه مازاد بر نیروهای پیش بینی شده در طرح و جواز تأسیس، ایجاد اشتغال نمایند.
ماده ۲- کارفرمایان کارگاه‌ها و مؤسسات موضوع بند (د) ماده (۱) آیین‌نامه که پس از اعلام نیاز به مراکز خدمات اشتغال، فرد یا افراد مورد نظر را از‌بین نیروی کار معرفی شده از سوی مراکز مزبور انتخاب و به کار می‌گمارند، برای استفاده از تسهیلات این آیین‌نامه مکلف اند مراتب به کار گماری آنان را‌به مرکز خدمات اشتغال معرفی کننده فرد، اعلام نمایند.
ماده ۳- کلیه کارفرمایان پس از کسب تأییدیه استخدام نیروی کار جدید از سوی مراکز خدمات اشتغال، با رعایت تبصره ماده (۱) این آیین‌نامه، مشمول استفاده از تخفیفات موضوع ماده (۵) این آیین‌نامه خواهند شد.
ماده ۴- ادارات کل کار و امور اجتماعی استانها مکلف اند براساس تأییدیه مراکز
خدمات اشتغال، تعداد کارکنان جدیدالاستخدام معرفی شده از‌سوی مراکز مذکور به
کارفرمایان را با توجه به تاریخ اشتغال آنان مورد بررسی قرار داده و در صورت تأیید
موضوع، حداکثر ظرف ۱۵ روز ضمن صدور‌تأییدیه شرایط احراز برخورداری کارفرما از
تحقیقات ماده (۵) این آیین‌نامه برای فرد یا افراد مورد نظر، مراتب را جهت اعمال
تخفیفات حق بیمه سهم‌کارفرما و مالیات بر حقوق دریافتی کارکنان جدیدالاستخدام به
شعب سازمان تأمین اجتماعی و اداره کل امور اقتصادی و دارایی استان ذی‌ربط اعلام‌نمایند.
ماده ۵ – [اصلاحی ۱۳۸۰/۸/۲۷]
کلیه کارفرمایان کارگاه‌ها و مؤسسات موضوع بند (د) ماده (۱) آیین‌نامه از کاهش مالیات به میزان مالیات بر حقوق دریافتی از کارکنان بر‌نیروهای موجود، یا پیش بینی شده در طرح و تخفیف در حق بیمه سهم کارفرما ( موضوع ماده ۲۸ قانون تأمین اجتماعی) بابت کارکنان مزبور به میزان‌نود درصد (۹۰%) در استانهای کمتر توسعه یافته و شصت درصد (۶۰%) در سایر استانها برخوردار می‌شوند.
تبصره ۱- تخفیف حق بیمه موضوع این ماده شامل کارگاه‌های مشمول قانون معافیت از پرداخت حق بیمه سهم کارفرما تا میزان ۵ نفر کارگر، موضوع تصویبنامه شماره ۱۰۶۲۵۴ت.۲۳هـ مورخ ۱۳۶۹.۲.۱۲ هیأت وزیران نمی‌گردد و کارگاه‌های مذکور منحصرا” از معافیت قانون مزبور برخوردار خواهند بود. اگر واحدهای مشمول تصویبنامه مذکور مازاد بر ۵ نفر را از طریق مراکز خدمات اشتغال وزارت کار و امور اجتماعی به کار گیرند، می‌توانند از مزایای این آیین‌نامه برخوردار شوند.
تبصره ۲ – اعمال تخفیف موضوع این ماده در مورد افراد به کار گمارده شده منوط به
ارسال صورت مزد و حقوق کارکنان مورد نظر و پرداخت حق‌بیمه سهم بیمه شده و مابقی حق
بیمه سهم کارفرما در مهلت مقرر در قانون تأمین اجتماعی به سازمان تأمین اجتماعی می‌باشد.
ماده ۶ – سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور مکلف است، سالیانه اعتبار مورد نیاز
برای تأمین حق بیمه تخفیفی موضوع این آیین‌نامه را حداقل به‌طور متوسط برای یکصد
هزار نفر شغل جدید در هر سال، به اضافه تعداد مشاغل مشمول تخفیف سال‌های قبل (در
سال آخر برنامه سوم حداکثر پانصد‌هزار نفر) با در نظر گرفتن میزان تخفیف ماده (۵)
آیین‌نامه، پیش بینی و ضمن ردیف مشخص در بودجه کل کشور منظور و به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نماید.
تبصره – سازمان تأمین اجتماعی مکلف است هر سه ماه یک بار میزان تخفیف حق بیمه و تعداد افراد برخوردار شده از تخفیف را به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت امور اقتصادی و دارایی اعلام نماید.
ماده ۷ – [اصلاحی ۱۳۸۰/۱۲/۲۲]
اگر به هر طریقی محرز گردد که نیروی کار جدید معرفی شده قبل از دوران برنامه سوم یا خارج از طریق مراکز خدمات اشتغال وزارت کار و‌امور اجتماعی در واحد مورد نظر فعالیت داشته و یا در زمان استفاده از مزایای این آیین‌نامه اشتغال به کار نداشته است، کارگاه برای همیشه از تسهیلات این آیین‌نامه محروم و وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان تأمین اجتماعی خواهند بود کارفرمای مربوط را تحت پیگرد قانونی قرار دهند و ضرر و‌زیان وارد شده را از وی مطالبه و وصول نمایند.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور