هزینه مطالبات مشکوک الوصول و منظور نمودن ذخیره آن، در صورت رعایت شرایط زیر در حساب مالیاتی قابل قبول خواهد بود:
۱- هزینه منظور شده برای مطالبات مشکوک الوصول منحصراً باید در ارتباط با فعالیت مؤسسه باشد.
۲- میزان ذخیره مطالبات مشکوک الوصول برای هریک از بدهکاران که احتمال لاوصول بودن طلب آن موجود باشد به صورت جداگانه مشخص و تعیین شده باشد.
۳- اسناد و مدارک مربوط به احتمال لاوصول ماندن طلب مؤسسه که برای آن ذخیره منظور شده است از کفایت لازم برخوردار باشد.
۴- [به موجب رأی شماره ۴۲۸ – ۱۴۰۱/۳/۳ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، ابطال شده است.]
[هزینه مطالباتی که مربوط به طلب از کارمندان، مدیران، سهامداران یا شرکا و شرکت‌های تابعه می‌باشد قابل قبول نخواهد بود.]
۵- چنانچه مطالبات مؤسسه از پوشش بیمه‌ای برخوردار باشد، در صورت لاوصول بودن آن، مازاد میزان پوشش بیمه‌ای قابل قبول برای ایجاد ذخیره خواهد بود.
۶- ذخیره ایجادی مطالبات مشکوک الوصول بایستی در دفاتر مؤسسه به حساب مخصوص منظور شده باشد، تا زمانی که طلب وصول گردد یا لاوصول بودن آن محقق شود.
۷- مطالبات لاوصول به شرط اثبات آن به موجب اسناد و مدارک مثبته تا میزان ذخیره مطالبات مشکوک الوصول از محل مزبور تأمین و در صورت مازاد بر میزان ذخیره، در هزینه سال مورد رسیدگی که لاوصول شدن آن محقق شود، قابل احتساب خواهد بود.
این آیین‌نامه در اجرای بند ۱۱ ماده ۱۴۸ اصلاحی قانون مالیات‌های مستقیم، مصوب ۲۷/۱۱/۱۳۸۰ بنا به پیشنهاد شماره ۳۷۳۱۱/۴۱۲۲-۲۱۱ تاریخ ۳۱/۶/۱۳۸۱ سازمان امور مالیاتی کشور در هفت بند به شرح فوق در تاریخ ۳۱/۶/۱۳۸۱ به تصویب رسید.
طهماسب مظاهری – وزیر امور اقتصادی و دارایی