اعلام توافق نهایی: ۱۳۹۴/۴/۲۳ در وین – بین ایران و گروه ۱+۵
[نقل از متن منتشرشده از سوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران]
دیباچه[*]
* [در این ترجمه، کمال دقت به عمل آمده است تا تمامی جملات و عبارات با رعایت صحت و امانت ترجمه شده، و متن فارسی تا حد امکان سلیس و روان باشد. با این حال، به دلیل پیچیدگی عبارات، که ناشی از فنی و حقوقی بودن آنها از یک طرف، و مصالحه‌ای بودن آنها از طرف دیگر می‌باشد، توجه خوانندگان محترم را به این نکته جلب مینماید که متن مذاکره و توافق شده، یا به عبارت دیگر متن اصلی، متن انگلیسی است، و در صورت وجود ابهام یا نارسایی در ترجمه، ملاک، متن اصلی می‌باشد.]
گروه 1+5 (چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلستان و آمریکا با نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست‌های امنیتی)[۱]، و جمهوری اسلامی ایران، از این برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) تاریخی که تضمین خواهد نمود برنامه هسته‌ای ایران منحصرا صلح‌آمیز است، و یک تغییر بنیادین در نگرش‌های این کشورها به این موضوع رقم می‌زند، استقبال می‌نمایند. آنها انتظار دارند که اجرای کامل این برجام در جهت مثبت به صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی کمک نماید.
[۱- در تمام متن برجام، به این گروه با عنوان «سه کشور اروپایی/اتحادیه اروپا+3» اشاره شده است، که به دلیل عنوان مصطلح و آشناتر 1+5 در فارسی برای اشاره به این گروه، از عنوان اخیر استفاده شده است. استفاده از این عنوان هیچ تغییری در مفهوم توافق و یا ترکیب اعضای گروه نمی دهد.]
ایران مجددا تایید مینماید که این کشور تحت هیچ شرایطی در پی جستجو، توسعه و یا کسب سلاح‌های هسته‌ای نخواهد بود.
از منظر ایران، این برجام به این کشور اجازه خواهد داد تا در راستای ملاحظات علمی و اقتصادی یک برنامه هسته‌ای بومی و منحصرا صلح‌آمیز را با هدف اعتمادسازی، مطابق برجام پیش ببرد تا همکاری‌های بین المللی در این زمینه ترغیب گردد.
در این زمینه، محدودیتهای اولیه‌ای که به صورت دوجانبه تعریف و در این برجام توصیف گردیده است، تکامل تدریجی برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران از جمله فعالیتهای غنی‌سازی آن برای یک برنامه تجاری برای مقاصد منحصرا صلح‌آمیز و همسو با هنجارهای عدم اشاعه بین‌المللی را با یک سرعت معقول درپی خواهد داشت.
از منظر گروه 1+5، اجرای این برجام به تدریج به آنها اجازه خواهد داد در مورد ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه ایران اعتماد بدست آورند.
برجام منعکس‌کننده مولفه‌های دوجانبه تعریف‌شده‌ای است که با نیازهای عملی و حدود توافق شده بر سر دامنه برنامه هسته‌ای ایران، از جمله فعالیتهای غنی‌سازی و تحقیق و توسعه، سازگار است.
برجام از طریق اقدامات جامعی که شفافیت و راستیآزمایی را فراهم مینماید، نگرانی‌های گروه 1+5 را مدنظر قرار می‌دهد.
برجام منجر به لغو جامع همه تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد، و همچنین تحریمهای چندجانبه و ملی مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران میشود، و اقداماتی را برای دسترسی به تجارت، فناوری، تامین مالی و انرژی را شامل میشود.
مقدمه و مفاد عمومی
الف- جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5 (چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس و ایالات متحده، و نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجی و سیاست امنیتی)، در مورد این برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) تصمیم‌گیری نمودند.
این برجام بازتاب یک فرآیند گام به گام بوده و مشتمل بر تکالیف متناظر به نحو مندرج در این سند و پیوستهای آن می‌باشد که قرار است توسط شورای امنیت مورد تایید قرار گیرد.
ب- اجرای کامل این برجام موجب حصول اطمینان از ماهیت صرفا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران خواهد شد.
ج- ایران مجددا تائید مینماید که هیچ گاه و تحت هیچ شرایطی در پی جستجو، تولید و یا به دست آوردن سلاح هسته‌ای نخواهد بود.
د- اجرای موفقیت‌آمیز این برجام ایران را قادر خواهد ساخت تا به طور کامل حق خود برای انرژی هسته‌ای جهت مقاصد صلح‌آمیز را طبق مواد ذیربط معاهده عدم اشاعه هسته‌ای و همسو با تعهداتش در آن سند اعمال نماید، و در نتیجه با برنامه هسته‌ای ایران همچون برنامه هر دولت دیگر غیر دارنده سلاح‌های هسته‌ای عضو معاهده عدم اشاعه رفتار خواهد شد.
هـ- این برجام منجر به لغو جامع همه تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد و همچنین تحریمهای چندجانبه و ملی مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران میشود و اقداماتی را برای دسترسی به تجارت، فناوری، تامین مالی و انرژی شامل میشود.
و- گروه 1+5 و ایران مجددا بر تعهد خود نسبت به اهداف و اصول ملل متحد به نحو مندرج در منشور سازمان ملل متحد تاکید می‌نمایند.
ز- گروه 1+5 و ایران اذعان می‌نمایند که معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای کماکان مبنای اساسی رژیم عدم اشاعه هسته‌ای و رکن بنیادین پیگیری خلع سلاح هسته‌ای و استفاده‌های صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای می‌باشد.
ح- گروه 1+5 و ایران متعهد میشوند که این برجام را با حسن نیت و در فضایی سازنده، بر مبنای احترام متقابل اجرا نمایند، و از هرگونه اقدام مغایر با نص، روح و هدف این برجام که سبب تخریب اجرای موفق آن شود، خودداری نمایند.
گروه 1+5 از تحمیل الزامات مقرراتی و آیین‌نامه‌ای تبعیض‌آمیز، به جایگزینی تحریمها و اقدامات محدودیت‌سازی که تحت پوشش این برجام قرار میگیرند، خودداری خواهند ورزید.
این برجام بر اجرای برنامه اقدام مشترک (توافق ژنو) که در تاریخ ۳ آذرماه ۱۳۹۲ در ژنو مورد توافق قرار گرفت، استوار می‌گردد.
ط- کمیسیون مشترکی متشکل از گروه 1+5 و ایران به منظور نظارت بر اجرای این برجام تشکیل خواهد شد و وظایف پیش‌بینی شده در این برجام را ایفا خواهد نمود.
کمیسیون مشترک، به موضوعات ناشی از اجرای این برجام رسیدگی نموده و مطابق با مفادی که در پیوست مربوطه شرح داده شده است، عمل خواهد کرد.
ی- از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواسته خواهد شد تا نسبت به اقدامات داوطلبانه مرتبط با هسته‌ای به نحو مورد توافق در این برجام، نظارت و راستیآزمایی نماید.
از آژانس درخواست خواهد شد که به طور منظم به شورای حکام، و آنگونه که در این برجام مقرر شده است به شورای امنیت اطلاع‌رسانی نماید.
کلیه قواعد و مقررات مربوطه آژانس در خصوص حفاظت از اطلاعات توسط کلیه طرف‌های دخیل به طور کامل رعایت خواهد شد.
ک- کلیه مفاد و اقدامات مندرج در این برجام صرفاً برای اجرای آن بین گروه 1+5 و ایران می‌باشد و نمی‌بایست به منزله ایجاد سابقه برای هیچ دولت دیگری، یا برای اصول بنیادین حقوق بین الملل و حقوق و تعهدات وفق معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و سایر اسناد مربوطه، و همچنین اصول و رویه‌های شناخته شده بین‌المللی تلقی گردد.
ل- به جزئیات فنی اجرای این برجام در پیوستهای این سند پرداخته میشود.
م- اتحادیه اروپایی، کشورهای گروه 1+5 و ایران در چارچوب این برجام، به نحو مقتضی در زمینه مصارف صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای همکاری کرده و در طرح‌های مربوط به همکاری‌های هسته‌ای صلح‌آمیز که مشترکا توسط طرفین تعیین میشوند، آنگونه که به تفصیل در ضمیمه ۳ آمده، از جمله از طریق مشارکت آژانس، تعامل خواهند نمود.
ن- گروه 1+5 پیش‌نویس قطعنامه‌ای تاییدکننده این برجام را برای تصویب به شورای امنیت ارائه خواهد کرد که تاکید مینماید که انعقاد این برجام نشانگر یک دگرگونی بنیادین در بررسی این موضوع توسط شورای امنیت بوده و تمایل شورا برای برقراری یک رابطه جدید با ایران را اعلام مینماید.
این قطعنامه شورای امنیت، همچنین لغو تمامی مفاد قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت از روز اجرا؛ ایجاد برخی محدودیتهای خاص؛ و خاتمه بررسی موضوع هسته‌ای ایران توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد ۱۰ سال پس از روز توافق برجام را مقرر خواهد نمود.
س- مفاد پیش‌بینی شده در این برجام، برای دوره‌های زمانی مربوطه به شرحی که خواهد آمد و جزئیات آن در پیوست‌ها ذکر شده است، اجرا خواهد شد.
ع- گروه 1+5 و ایران هر دو سال یک بار، یا در صورت نیاز زودتر، به منظور بازنگری و ارزیابی پیشرفت صورت گرفته، و اتخاذ تصمیمات مقتضی با اجماع، در سطح وزیر دیدار خواهند نمود.
ایران و گروه 1+5، اقدامات داوطلبانه زیر را در چارچوب زمانی که جزئیات آن در این برجام و پیوستهای آن تشریح گردیده است، اتخاذ خواهند نمود:
هسته‌ای
الف – غنی‌سازی، تحقیق و توسعه غنی‌سازی، ذخایر
۱- طرح بلندمدت ایران برخی محدودیتهای مورد توافق در مورد همه فعالیتهای غنی‌سازی اورانیوم و فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی اورانیوم، از جمله برخی محدودیتهای مشخص در برخی فعالیتهای خاص تحقیق و توسعه برای هشت سال نخست را شامل میشود که تکامل تدریجی با یک سرعت معقول به سمت مرحله بعدی فعالیتهای غنی‌سازی ایران برای اهداف منحصرا صلح‌آمیز، به نحو موصوف در پیوست ۱ را در پی خواهد داشت.
ایران به تعهدات داوطلبانه خود، به نحو شرح داده شده در برنامه بلندمدت غنی‌سازی و تحقیق و توسعه غنی‌سازی خود که به عنوان بخشی از اعلامیه اولیه ایران در اجرای پروتکل الحاقی ارائه خواهد شد، پایبند خواهد بود.
۲- ایران سانتریفیوژهای 1-IR خود را طی ۱۰ سال از رده خارج خواهد نمود.
طی این دوره، ایران ظرفیت غنی‌سازی خود در نظنز را حداکثر تا ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم تعداد ۵۰۶۰ سانتریفیوژ 1-IR نصب شده نگه خواهد داشت.
سانتریفیوژهای اضافی و زیرساختهای غنی‌سازی مربوطه در نطنز، تحت نظارت مستمر آژانس، به نحو مشروح در پیوست ۱ انبار خواهد شد.
۳- ایران تحقیق و توسعه غنی‌سازی را به شیوه‌ای که به انباشت اورانیوم غنی‌شده منتج نشود ادامه خواهد داد.
برای مدت ۱۰ سال، تحقیق و توسعه غنی‌سازی ایران با اورانیوم صرفا شامل ماشینهای 4-IR-6 ،IR-5 ،IR و 8-IR به نحو تشریح شده در پیوست ۱ خواهد بود، و ایران به نحو مشخص شده در پیوست یک در سایر فناوری‌های جداسازی ایزوتوپ برای غنی‌سازی اورانیوم وارد نخواهد شد.
ایران به آزمایش دستگاههای 6-IR و 8-IR ادامه خواهد داد، و در میانه سال هشتم، آزمایش تا سی دستگاه ماشین 6-IR و 8-IR را به نحو تشریح شده در پیوست ۱ آغاز خواهد کرد.
۴- از آنجا که ایران قصد دارد سانتریفیوژهای 1-IR را از رده خارج نماید، به جز نحوه مندرج در پیوست ۱ اقدام به ساخت یا مونتاژ سانتریفیوژ نخواهد کرد، و سانتریفیوژهای از کار افتاده را با نوع مشابه جایگزین خواهد نمود.
ایران تولید دستگاههای سانتریفیوژ پیشرفته را صرفا برای اهداف مشخص شده در این برجام انجام خواهد داد.
از پایان سال هشتم، و به نحو مندرج در پیوست ۱، ایران آغاز به ساخت تعداد مورد توافقی از دستگاههای سانتریفیوژ 6-IR و 8-IR بدون روتور (چرخاننده) نموده و تمامی دستگاههای تولید شده را در نطنز، تا زمانی که بر اساس برنامه بلندمدت ایران مورد نیاز واقع شوند، تحت نظارت مستمر آژانس انبار خواهد نمود.
۵- ایران بر اساس برنامه بلندمدت خود، برای ۱۵ سال، فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی اورانیوم، از جمله تحقیق و توسعه تحت نظارت پادمانی خود را صرفا در تاسیسات غنی‌سازی نطنز انجام خواهد داد، سطح غنی‌سازی اورانیوم خود را تا سقف ٣.۶٧ درصد نگه خواهد داشت، و در فردو، از هرگونه غنی‌سازی اورانیوم و تحقیق و توسعه غنی‌سازی اورانیوم و از نگاهداری هرگونه مواد هسته‌ای خودداری خواهد ورزید.
۶- ایران تاسیسات فردو را به یک مرکز هسته‌ای، فیزیک و فن‌آوری تبدیل خواهد نمود.
همکاری بین‌المللی از جمله به شکل مشارکتهای مشترک علمی در حوزه‌های تحقیقاتی مورد توافق ایجاد خواهد شد.
۱۰۴۴ ماشین 1-IR در قالب شش آبشار در یک بال در تاسیسات فردو باقی خواهد ماند. دو عدد از این آبشارها به همراه زیرساختهای مربوطه بدون اورانیوم به چرخش ادامه خواهد داد، و از جمله از طریق اصلاح مقتضی زیرساخت‌ها، برای تولید ایزوتوپ‌های پایدار متحول خواهد شد.
چهار آبشار دیگر به همراه کلیه زیرساختهای مربوطه به صورت ساکن باقی خواهند ماند.
کلیه سانتریفیوژهای دیگر و زیرساختهای مرتبط با غنی‌سازی، جمع‌آوری و تحت نظارت مستمر آژانس به نحو مشخص شده در پیوست ۱ انبار خواهد شد.
۷- طی مدت پانزده سال، و همچنان که ایران به طور تدریجی به سمت رسیدن به استانداردهای بین‌المللی کیفیت برای سوخت تولیدی در ایران حرکت می کند، ذخایر اورانیوم خود را در حد ۳۰۰ کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی شده تا ٣.۶٧ درصد یا معادل آن در سایر اشکال شیمیایی حفظ خواهد کرد.
مقادیر اضافه بر این میزان، بر اساس قیمت‌های بین‌المللی و در عوض دریافت اورانیوم طبیعی تحویل داده شده به ایران، به فروش رسیده و به خریدار بین‌المللی تحویل داده خواهد شد، یا به سطح اورانیوم طبیعی ترقیق خواهد گردید.
اورانیوم غنی‌شده موجود در مجتمع‌های سوخت تولید شده در روسیه یا سایر منابع، برای استفاده در راکتورهای هسته‌ای ایران، در زمره این ۳۰۰ کیلوگرم ذخیره هگزافلوراید اورانیوم فوق الذکر محاسبه نخواهد شد، مشروط بر اینکه شرایط مندرج در پیوست ۱ درمورد سایر منابع تامین گردد.
کمیسیون مشترک، از جمله از طریق همکاری‌های فنی آژانس به نحو مناسب، از کمک به ایران حمایت خواهد نمود تا سوخت هسته‌ای تولید شده توسط ایران حائز استانداردهای کیفی بین‌المللی گردد.
تمامی اکسید اورانیوم باقی مانده غنی شده بین ۵ تا ٢٠ درصد به منظور استفاده در راکتور تحقیقاتی تهران به سوخت تبدیل خواهد شد.
سوخت اضافی مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران، با نرخ بازارهای بین‌المللی، در دسترس ایران قرار خواهد گرفت.
ب – اراک، آب سنگین، بازفرآوری
۸- ایران بر اساس طراحی اولیه مورد توافق به بازطراحی و بازساخت یک راکتور تحقیقاتی آب سنگین پیشرفته در اراک با استفاده از سوخت غنی شده تا ٣.۶٧ درصد، در قالب یک همکاری بین‌المللی که طراحی نهایی آن را نیز تصدیق خواهد کرد مبادرت میکند. این راکتور تحقیقات هسته‌ای صلح‌آمیز و تولید رادیو ایزوتوپ برای مقاصد پزشکی و صنعتی را پشتیبانی خواهد کرد.
راکتور بازطراحی شده و بازسازی شده اراک، پلوتونیوم در سطح تسلیحاتی تولید نخواهد کرد.
کلیه فعالیت‌ها برای بازطراحی و ساخت مجتمع‌های سوخت برای راکتور بازطراحی شده، بجز برای نخستین بارگذاری سوخت، در ایران انجام خواهد گرفت.
همه سوخت مصرف شده در اراک برای دوره عمر راکتور به خارج از ایران منتقل خواهد شد.
این مشارکت بین‌المللی مشتمل بر کشورهای مشارکت‌کننده گروه 1+5، ایران و سایر کشورهایی که طرفین ممکن است مشترکا تعیین کنند، خواهد بود.
ایران به عنوان مالک و مدیر پروژه، نقش راهبری را ایفا خواهد نمود، و قبل از روز اجرای توافق، گروه 1+5 و ایران، یک سند رسمی منعقد می‌نمایند که در آن مسئولیت‌هایی که اعضای گروه 1+5 برعهده خواهند گرفت، تعریف خواهد شد.
۹- ایران در نظر دارد که با روند پیشرفت فناوری بین‌المللی در اتکاء بر آب سبک برای راکتورهای تحقیقاتی و تولید برق آینده خود با همکاری گسترده‌تر بین‌المللی که شامل تضمین عرضه سوخت لازم میشود، همگام باشد.
۱۰- راکتور آب سنگین دیگر، یا انباشت آب سنگین در ایران برای مدت ۱۵ سال نخواهد بود.
همه آب سنگین اضافی، برای صادرات در بازارهای بین‌المللی عرضه خواهد شد.
۱۱- ایران قصد دارد همه سوخت مصرف شده کلیه راکتورهای هسته‌ای تحقیقاتی و برق فعلی و آینده خود را برای نگهداری یا اقدامات بعدی، آنگونه که در قراردادهایی که به نحو مناسب با طرف دریافت کننده منعقد خواهد شد، از کشور خارج کند.
۱۲- به جز فعالیتهای جداسازی صرفا با هدف تولید رادیوایزوتوپهای پزشکی و صنعتی از نمونه‌های تابش‌دیده اورانیوم غنی‌شده، ایران به مدت ۱۵ سال وارد بازفرآوری سوخت مصرف شده، یا ساخت تاسیسات قادر به بازفرآوری سوخت مصرف شده، یا فعالیتهای تحقیق و توسعه بازفرآوری که منتج به ایجاد قابلیت بازفرآوری سوخت مصرف شده شود، نخواهد شد و پس از این مدت نیز قصد چنین کاری را ندارد.
ج – شفافیت و اقدامات اعتمادساز
۱۳- ایران، منطبق با اختیارات مربوطه رئیس جمهور و مجلس (پارلمان)، وفق ماده ۱۷ (ب) پروتکل الحاقی به موافقتنامه جامع پادمان خود، این پروتکل را به صورت موقتی اجراء مینماید، و در چارچوب زمانی پیش‌بینی شده در پیوست ۵ اقدام برای تصویب آن را پیش می برد و کد ٣.١ اصلاحی ترتیبات فرعی بر موافقتنامه پادمان خود را به طور کامل اجرا خواهد نمود.
۱۴- ایران «نقشه راه برای رفع ابهام از مسائل مورد اختلاف حال و گذشته» مورد توافق با آژانس، شامل ترتیباتی برای پرداختن به مسائل مورد نگرانی حال و گذشته مربوط به برنامه هسته‌ای ایران مندرج در ضمیمه گزارش مورخ ۸ نوامبر ۲۰۱۱ آژانس (GOV/2011/65)، را کاملا اجرا خواهد نمود.
اجرای کامل فعالیتهایی که ایران بر اساس این نقشه راه بر عهده می‌گیرد تا ۱۵ اکتبر ۲۰۱۵ تکمیل خواهد شد و متعاقبا مدیرکل تا ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵ ارزیابی نهایی خود پیرامون حل و فصل تمامی مسائل اختلافی باقیمانده گذشته و حال را به شورای حکام ارائه خواهد نمود، و کشورهای عضو گروه 1+5 به عنوان اعضای شورای حکام قطعنامه‌ای را برای اتخاذ اقدامات لازم، با هدف بسته شدن این موضوع، بدون خدشه‌دار ساختن صلاحیت شورای حکام، به شورای حکام ارائه خواهند کرد.
۱۵- ایران به آژانس اجازه خواهد داد که بر اجرای اقدامات داوطلبانه خود برای دوره‌های زمانی مربوطه و نیز اجرای تدابیر شفافیت‌ساز به شرح مندرج در این برجام و پیوستهای آن نظارت نماید.
این اقدامات شامل: حضور بلندمدت آژانس در ایران؛ نظارت آژانس بر کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولیدی توسط ایران، در همه کارخانه‌های تغلیظ سنگ معدن اورانیوم به مدت ۲۵ سال؛ نظارت و مراقبت در مورد روتورها (چرخاننده‌ها) و بیلوزهای (اتصالات) سانتریفیوژ به مدت ۲۰ سال؛ استفاده از فنآوریهای مدرن تائید شده و گواهی شده توسط آژانس از جمله دستگاه سنجش میزان غنی‌سازی به صورت مستقیم، و مهر و موم‌های الکترونیک؛ و یک سازوکار قابل اتکا برای اطمینان از رفع سریع نگرانی‌های آژانس در زمینه دسترسی به مدت ۱۵ سال، به شرح مندرج در پیوست ۱
۱۶- ایران به فعالیتهایی که میتواند به توسعه تجهیزات انفجاری هسته‌ای منجر شود شامل فعالیتهای متالورژی (فلزکاری) اورانیوم و پلوتونیوم به نحو مشخص شده در پیوست ۱، از جمله در سطح تحقیق و توسعه، مبادرت نخواهد نمود.
۱۷- ایران با کانال خریدی که جزئیات آن در این برجام، به شرح مندرج در پیوست ۴، آمده و مورد تایید قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد بود همکاری نموده و مطابق آن عمل خواهد کرد.
تحریمها
۱۸- قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که برجام را تایید خواهد نمود تمام مفاد قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت در خصوص موضوع هسته‌ای ایران – 1696 (2006)، 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1835 (2008)، 1929 (2010) و 2224 (2015) – را همزمان با اجرای اقدامات توافق شده مرتبط با هسته‌ای توسط ایران که از سوی آژانس راستیآزمایی شده، به نحو مشخص شده در پیوست ۵، لغو خواهد کرد و محدودیتهای خاصی را برقرار خواهد نمود.[۲]
[۲- مفاد این قطعنامه، به منزله مفاد این برجام نیست.]
۱۹- اتحادیه اروپایی همه مفاد «مقررات اتحادیه اروپایی» و اصلاحات متعاقب آن، که کلیه تحریمهای اقتصادی و مالی مرتبط با هسته‌ای را اجرائی می سازد، از جمله فهرست افراد مشخص شده مربوطه، را همزمان با اجرای اقدامات توافق شده مرتبط به هسته‌ای توسط ایران، به نحو مشخص شده در پیوست ۵ که از سوی آژانس راستی آزمایی شده باشد، لغو خواهد کرد، و (این لغو) شامل تمامی تحریمها و اقدامات محدودکننده در حوزه‌های زیر، که در پیوست 2 تشریح شده، خواهد بود:
الف- نقل و انتقالات مالی بین اشخاص و نهادهای اروپایی، از جمله موسسات مالی، و اشخاص و نهادهای ایرانی از جمله موسسات مالی؛
ب- فعالیتهای بانکی، شامل ایجاد روابط کارگزاری بانکی جدید و افتتاح شعب و بانکهای تابعه بانکهای ایرانی در قلمرو کشورهای عضو اتحادیه اروپا؛
ج- ارائه خدمات بیمه و بیمه اتکائی؛
د- ارائه خدمات پیام‌رسانی مخصوص مالی از جمله سوئیفت برای افراد و نهادهای نامبرده شده در الحاقیه ۱ پیوست ۲ شامل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و موسسات مالی ایرانی؛
ه- حمایت مالی از تجارت با ایران (اعتبار صادراتی، تضامین، یا بیمه)؛
و- تعهدات به پرداخت وام‌های بلاعوض، خدمات مالی و وام‌های ترجیحی به دولت ایران؛
ز- معاملات راجع به اوراق مشارکت (دولت ایران) و اوراق تضمین شده توسط دولت؛
ح- واردات و حمل نفت، فراورده‌های نفتی، گاز و فرآورده‌های پتروشیمی ایرانی؛
ط- صادرات تجهیزات یا تکنولوژی کلیدی برای بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی؛
ی- سرمایه‌گذاری در بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی؛
ک- صادرات تجهیزات و تکنولوژی کلیدی صنایع دریایی؛
ل- طراحی و ساخت کشتی‌های باری و تانکرهای نفتی؛
م- ارائه خدمات پرچم و تعیین وضعیت؛
ن- دسترسی به فرودگاه‌های اتحادیه اروپایی برای هواپیماهای باری ایرانی؛
س – صادرات طلا، فلزات گرانبها و الماس؛
ع- تحویل مسکوکات و اسکناس ایرانی؛
ف- صادرات گرافیت، فلزات خام و نیمه ساخته مانند آلومینیوم و فولاد و صادرات یا نرم افزار برای یکپارچه‌سازی فرآیندهای صنعتی؛
ذ- لغو فهرست اشخاص حقیقی، حقوقی و نهادها (مسدود شدن اموال و ممنوعیت ویزا) مذکور در الحاقیه یک پیوست شماره ۲؛ و
ق- خدمات تبعی برای هر یک از گروه‌های فوق.
۲۰- اتحادیه اروپایی ۸ سال پس از روز توافق برجام یا زمانی که آژانس به نتیجه‌گیری گسترده‌تر رسیده باشد که تمام مواد هسته‌ای در ایران در فعالیتهای صلح‌آمیز است، هر کدام که زودتر حاصل شود، تمامی مفاد «مقررات اتحادیه اروپایی» که تحریمهای مرتبط با اشاعه را اجرایی میسازد را لغو خواهد کرد.
۲۱- ایالات متحده منطبق با این برجام، اجرای تحریمهای مشخص شده در پیوست ۲ را با اثربخشی همزمان با اجرای اقدامات توافق شده مرتبط با هسته‌ای توسط ایران، به نحو مشخص شده در پیوست ۵، که توسط آژانس راستیآزمایی شده باشد، متوقف ساخته و به این توقف ادامه خواهد داد.
این تحریمها شامل حوزه‌های زیر، به نحوی که در پیوست دو تشریح شده می‌گردد:
الف- معاملات مالی و بانکی با بانک‌ها و موسسات مالی ایرانی مشخص شده در پیوست ۲، از جمله بانک مرکزی ایران و افراد و نهادهای مشخصی که به عنوان دولت ایران توسط اداره کنترل دارایی های خارجی در فهرست افراد ویژه مشخص شده و بلوک شده تعیین شده‌اند، به نحوی که در الحاقیه ۳ پیوست ۲ آمده است. (شامل افتتاح و نگهداری حساب‌های واسطه نزد موسسات مالی غیرآمریکایی، سرمایه‌گذاری، خرید و فروش ارز و افتتاح اعتبارات اسنادی)؛
ب- معاملات به ریال ایران؛
ج- ارائه اسکناس دلار آمریکایی به دولت ایران؛
د- محدودیتهای تجارت دوجانبه بر درآمدهای ایران در خارج از کشور شامل محدودیت‌ها بر نقل و انتقال درآمدها؛
ه- خرید، پذیره‌نویسی یا تسهیل معاملات راجع به دیون حاکمیتی ایران شامل اوراق قرضه دولتی؛
و- خدمات پیام‌رسانی مالی به بانک مرکزی ایران و موسسات مالی ایرانی به نحو مندرج در الحاقیه شماره ۳ پیوست ۲؛
ز- خدمات بیمه‌ای، خدمات تایید بیمه (توشیح) یا بیمه اتکائی؛
ح- تلاش‌ها برای کاهش فروش نفت ایران؛
ط- سرمایه‌گذاری شامل مشارکت در سرمایه‌گذاری‌های مشترک، کالا، خدمات، اطلاعات، فناوری و دانش فنی و کمک برای بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی؛
ی- خرید، تحصیل، فروش، حمل و نقل یا بازاریابی نفت، محصولات پتروشیمی یا گاز طبیعی از ایران؛
ک- صادرات، فروش یا عرضه فراورده‌های نفتی پالایش شده و فراورده‌های پتروشیمی به ایران؛
ل- معاملات با بخش انرژی ایران؛
م- معاملات با بخشهای کشتیرانی و کشتی‌سازی و عاملان بنادر ایران؛
ن- تجارت طلا و سایر فلزات گرانبها؛
س- تجارت گرافیت، فلزات خام یا نیمه‌ساخته مانند آلومینیوم، فولاد، زعال سنگ و نرم‌افزار برای یکپارچه‌سازی فرآیندهای صنعتی؛
ع- فروش، عرضه یا انتقال کالاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش خودروسازی ایران؛
ف- تحریمهای راجع به خدمات تبعی در مورد هر یک از گروه‌های فوق؛
ذ- برداشتن نام افراد و نهادهای مندرج در الحاقیه ۳ پیوست ۲ از فهرست افراد ویژه مشخص‌شده و بلوک شده SDN؛ و لیست افرادی که تحریمهای خارجی را دور می زنند یا لیست اشخاص تحریمی غیر SDN؛ و
ق- لغو دستورات اجرایی 13574، 13590، 13622، و 13645 و بخشهای ۵ تا ۷ و ۱۵ دستورالعمل اجرایی 13628؛
۲۲- ایالات متحده، به نحو مشخص شده در پیوست ۲ و منطبق با پیوست ۵، اجازه فروش هواپیماهای تجاری مسافربری و قطعات و خدمات مربوطه به ایران؛ مجوز اینکه اشخاص غیرآمریکایی که در مالکیت یا کنترل اشخاص آمریکایی هستند، به نحو منطبق با این برجام با ایران تعامل نمایند؛ و مجوز واردات فرش و مواد غذایی از مبدا ایران به آمریکا را صادر خواهد نمود.
۲۳- هشت سال پس از روز توافق، یا در زمانی که آژانس به نتیجه‌گیری گسترده‌تر خود مبنی بر اینکه همه مواد هسته‌ای در ایران در فعالیتهای صلح‌آمیز است برسد، هر کدام که زودتر باشد، ایالات متحده اقدام قانونی مقتضی را برای لغو، یا تغییر به منظور اجرایی کردن لغو تحریمهای مشخص شده در پیوست ۲ در خصوص دستیابی به اقلام و خدمات مرتبط با هسته‌ای برای فعالیتهای هسته‌ای مندرج در این برجام، منطبق با رویکرد ایالات متحده نسبت به سایر دولتهای غیردارنده سلاح هسته‌ای تحت معاهده عدم اشاعه را پیگیری خواهد کرد.
۲۴- اتحادیه اروپایی، کشورهای آلمان، انگلیس و فرانسه و نیز ایالات متحده در پیوست ۲ فهرست کامل و جامعی از تحریمها یا اقدامات محدودیت‌ساز مرتبط با هسته‌ای را مشخص می‌نمایند و آنها را منطبق با پیوست ۵ لغو خواهند نمود.
پیوست ۲ همچنین اثرات لغو تحریمها را از زمان «روز اجرا» مشخص خواهد نمود.
چنانچه در هر زمانی پس از روز اجرا ایران بر این اعتقاد باشد که هر تحریم یا اقدام محدودیت‌ساز دیگری مرتبط با هسته‌ای از یک عضو 1+5 در حال ممانعت از اجرای کامل لغو تحریمها به نحو تشریح شده در این برجام است، عضو ذیربط برجام با هدف فیصله موضوع با ایران مشورت خواهد نمود، و چنانچه توافق داشته باشند که لغو این تحریم یا اقدام محدودیت‌ساز مناسب می‌باشد، عضو مربوطه برجام اقدام مقتضی را به عمل خواهد آورد.
در صورتی که قادر به فیصله این موضوع نباشند، ایران یا هر عضو گروه 1+5 می‌توانند موضوع را به کمیسیون مشترک ارجاع نمایند.
۲۵- چنانچه قانونی در سطح ایالتی یا محلی، در ایالات متحده مانع از اجرای لغو تحریمهای مشخص شده در این برجام شود، ایالات متحده، با در نظر گرفتن تمامی اختیارات موجود، گامهای مقتضی را به منظور تحقق اجرای آن (لغو تحریمها) اتخاذ خواهد نمود.
ایالات متحده به طور فعال، مقامات در سطح ایالتی یا محلی را تشویق خواهد کرد که تغییرات در سیاست ایالات متحده منعکس شده در لغو تحریمهای وفق این برجام را در نظر داشته و از اقداماتی که با این تغییر در سیاست همخوانی ندارد خودداری نمایند.
۲۶- اتحادیه اروپایی فارغ از فرآیند حل و فصل اختلافات پیش‌بینی شده در این برجام، از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریم‌هایی که اجرای آنها را وفق این برجام لغو کرده است، خودداری مینماید.
هیچ گونه تحریم جدید هسته‌ای شورای امنیت و هیچ گونه تحریم جدید هسته‌ای اتحادیه اروپایی یا اقدامات محدودیت‌ساز وجود نخواهد داشت.
ایالات متحده، با حسن نیت، نهایت تلاش خود را برای دوام این برجام و پیشگیری از ایجاد تداخل در تحقق متمتع شدن ایران از لغو تحریمهای مشخص شده در پیوست ۲ به عمل خواهد آورد.
دولت ایالات متحده فارغ از فرآیند حل و فصل اختلافات پیش‌بینی شده در این برجام، در چارچوب نقش مشخص رئیس جمهور و کنگره، از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریمهای مشخص شده در پیوست ۲ که اعمال آنها را وفق این برجام متوقف کرده است، خودداری مینماید.
دولت ایالات متحده، در چارچوب نقش مشخص رئیس جمهور و کنگره، از اعمال تحریمهای جدید مرتبط با هسته‌ای خودداری خواهد کرد.
ایران اعلام کرده است که تحمیل یا بازگرداندن تحریمهای مشخص شده در پیوست دو یا وضع تحریمهای جدید هسته‌ای را به منزله مبنایی برای توقف کلی یا جزیی اجرای تعهدات خود وفق این برجام، تلقی خواهد نمود.
۲۷- گروه 1+5 به منظور تضمین وضوح و کارآمدی در ارتباط با لغو تحریمها وفق این برجام، اقدامات قانونی و آیین‌نامه‌های اجرایی کافی را اتخاذ خواهند کرد.
اتحادیه اروپایی و دولتهای عضو و همچنین ایالات متحده دستورالعمل‌های مرتبط را صادر خواهند نمود و در خصوص جزئیات تحریمها یا اقدامات محدودیت‌سازی که به موجب این برجام لغو شده‌اند، بیانیه‌هایی را که در دسترس عموم باشد، منتشر خواهند کرد.
اتحادیه اروپایی و دولتهای عضو و ایالات متحده متعهد هستند که در خصوص محتوای این دستورالعمل‌ها و بیانیه‌ها با ایران به صورت منظم و در زمان مقتضی مشورت نمایند.
۲۸- گروه 1+5 و ایران متعهد هستند که این برجام را با حسن نیت و در فضایی سازنده، برمبنای احترام متقابل اجرا نمایند و از هرگونه اقدام مغایر با نص، روح و هدف این برجام که اجرای موفقیت‌آمیز آن را مختل سازد، خودداری کنند.
مقامات ارشد دولتی در گروه 1+5 و ایران، تمام تلاش خود را برای حمایت از اجرای موفقیت‌آمیز این برجام، از جمله در بیانات عمومی خود، به کار خواهند بست.[۳]
[۳- از نظر آمریکا، منظور از مقامات ارشد دولتی، مقامات ارشد قوه مجریه هستند.]
گروه 1+5 کلیه اقدامات لازم را برای لغو تحریمها به عمل خواهند آورد، و از تحمیل مقررات آیین‌نامه‌ای استثنائی یا تبعیض‌آمیز و الزامات شکلی به جای تحریمها و اقدامات محدودیت‌ساز تحت پوشش این برجام، خودداری می‌ورزند.
۲۹- اتحادیه اروپایی و دولتهای عضو و همچنین ایالات متحده، منطبق با قوانین خود، از هرگونه سیاست با هدف خاص تاثیرگذاری منفی و مستقیم بر عادی‌سازی تجارت و روابط اقتصادی با ایران، در تعارض با تعهداتشان مبنی بر عدم اخلال در اجرای موفقیت آمیز این برجام خودداری خواهند کرد.
۳۰- گروه 1+5 هیچ تحریم یا اقدام محدودیت‌سازی را نسبت به افراد و یا نهادها به دلیل مبادرت به فعالیتهایی که مشمول لغو تحریمهای مندرج در این برجام شده است، اعمال نخواهند کرد، مشروط بر اینکه این فعالیت‌ها با سایر قوانین و مقررات جاری گروه 1+5 منطبق باشد.
به دنبال لغو تحریمها وفق این برجام، به نحو مشخص شده در پیوست ۲، تحقیقات جاری در خصوص نقض‌های احتمالی تحریمها، طبق قوانین ملی مربوطه میتواند مورد بازبینی واقع شود.
۳۱- اتحادیه اروپایی و دولتهای عضو آن، منطبق با زمان‌بندی مشخص شده در پیوست ۵، اجرای اقدامات قابل اعمال نسبت به افراد و نهادهای فهرست شده، از جمله بانک مرکزی ایران و سایر بانک‌ها و موسسات مالی ایرانی را به نحو تفصیل یافته در پیوست ۲ و ملحقات آن لغو خواهد نمود.
ایالات متحده، منطبق با زمان‌بندی تعیین شده در پیوست ۵، برخی نهادها و افراد مورد نظر را از فهرست افراد ویژه مشخص شده و بلوک شده (SDN) و برخی نهادها و افراد مورد نظر را از فهرست دورزنندگان تحریمها، خارج خواهد کرد که تفصیل آن در پیوست ۲ و ملحقات آن آمده است.
۳۲- اتحادیه اروپایی و کشورهای گروه 1+5 و شرکای بین‌المللی با ایران در پروژههای مشترک در زمینه فن‌آوری هسته‌ای صلح‌آمیز، از جمله نیروگاههای هسته‌ای، راکتورهای تحقیقاتی، تولید سوخت، تحقیق و توسعه پیشرفته مشترک مورد توافق همانند گداخت هسته‌ای، ایجاد مرکز پزشکی هسته‌ای منطقه‌ای با فنآوریهای پیشرفته روز، آموزش افراد، ایمنی و امنیت هسته‌ای، و حفاظت محیط زیستی، به نحو مندرج در پیوست ۳، از جمله از طریق پروژههای همکاری فنی آژانس، تعامل خواهند کرد. آنان تدابیر لازم برای اجرای این پروژه‌ها را به نحو مقتضی اتخاذ خواهند نمود.
۳۳- گروه 1+5 و ایران در خصوص گامهای لازم برای تضمین دسترسی ایران در حوزه‌های تجارت، فن‌آوری، مالی و انرژی توافق خواهند کرد.
اتحادیه اروپایی حوزه‌های ممکن برای همکاری بین اتحادیه اروپایی، دولتهای عضو و ایران را بررسی بیشتر خواهد نمود، و در این چارچوب بهره‌گیری از ابزارهای در دسترس همانند اعتبارات صادراتی به منظور تسهیل تجارت، تامین اعتبار پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری در ایران را بررسی خواهد کرد.
برنامه اجرایی
۳۴- ایران و گروه 1+5 تعهدات خود وفق برجام را بر اساس توالی مشخص شده در پیوست ۵ اجرا خواهند کرد. نقاط عمده برای اجرا به شرح زیر می‌باشد:
الف- روز نهایی شدن، تاریخی است که در آن مذاکرات این برجام میان گروه 1+5 و ایران جمع‌بندی شده، و بی‌درنگ به دنبال آن، قطعنامه‌ای که این برجام را تایید مینماید به شورای امنیت سازمان ملل برای تصویب بدون تاخیر تسلیم خواهد شد.
ب- روز قبول توافق، نود روز پس از تایید این برجام توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد، یا تاریخی قبل از آن که با رضایت متقابل اعضای برجام تعیین شود، خواهد بود که در آن، این برجام و تعهدات مندرج در این برجام عینیت خواهند یافت.
از شروع این تاریخ، اعضای برجام فراهم آوردن ترتیبات و تمهیدات لازم برای اجرای تعهدات خود، وفق برجام را آغاز خواهند نمود.
ج- روز اجرا، زمانی است که در آن، همزمان با گزارش آژانس مبنی بر راستی آزمایی از اجرای اقدامات ایران در زمینه هسته‌ای به نحو مندرج در بخشهای 1.15 تا 11.15 پیوست ۵، اتحادیه اروپایی و ایالات متحده به ترتیب اقدامات مشروحه در بخشهای ۱۶ و ۱۷ پیوست ۵ را انجام می‌دهند و منطبق با قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، اقدامات شرح داده شده در بخش ۱۸ پیوست ۵ در سطح سازمان ملل متحد انجام میشود.
د- روز انتقالی، هشت سال پس از روز توافق خواهد بود، یا تاریخی که مدیرکل آژانس گزارشی ارائه نماید مبنی بر اینکه آژانس به نتیجه‌گیری گسترده‌تر خود مبنی بر اینکه تمام مواد هسته‌ای در ایران در فعالیتهای صلح‌آمیز باقی می‌ماند، هر کدام زودتر باشد.
در آن روز، اتحادیه اروپایی و ایالات متحده به ترتیب اقدامات مشروحه در بخشهای ۲۰ و ۲۱ پیوست ۵ را انجام می‌دهند، و ایران، منطبق با نقش قانونی رییس جمهور و مجلس بر اساس قانون اساسی، تصویب پروتکل الحاقی را پیگیری خواهد نمود.
ه- روز لغو قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، تاریخی است که در آن، قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید مینماید، بر اساس مقررات آن قطعنامه لغو خواهد شد؛ و این روز ده سال بعد از زمان «روز قبول توافق» خواهد بود، مشروط به اینکه مفاد قطعنامه‌های قبلی بازگردانده نشده باشد.
در آن روز، اتحادیه اروپا اقدامات توصیف شده در بخش ۲۵ پیوست ۵ را به انجام می‌رساند.
۳۵- توالی و نقاط عمده درج شده در بالا و در پیوست ۵، به دوران تعهدات برجام که در خود برجام ذکر شده، خدشه‌ای وارد نخواهد نمود.
ساز و کار حل و فصل اختلافات
۳۶- چنانچه ایران معتقد باشد که هر یک یا کلیه اعضای گروه 1+5 تعهدات خود را طبق این برجام رعایت ننموده‌اند، ایران می تواند موضوع را به منظور حل و فصل به کمیسیون مشترک ارجاع نماید؛ به همین ترتیب، چنانچه هر یک از اعضای گروه 1+5 معتقد باشد که ایران تعهدات خود را طبق برجام رعایت نکرده است، هر یک از دولتهای گروه 1+5 میتواند اقدام مشابه به عمل آورد.
کمیسیون مشترک ۱۵ روز زمان خواهد داشت تا موضوع را فیصله دهد، مگر اینکه این زمان با اجماع تمدید شود. متعاقب بررسی کمیسیون مشترک، چنانچه هر عضو معتقد باشد که موضوع پایبندی فیصله نیافته است، می تواند موضوع را به وزیران امور خارجه ارجاع دهد. وزیران ۱۵ روز خواهند داشت تا موضوع را فیصله دهند، مگر اینکه این زمان با اجماع تمدید شود.
پس از بررسی کمیسیون مشترک، به موازات (یا به جای) بررسی در سطح وزیران، عضو شاکی یا عضوی که اجرای تکالیفش زیر سوال بوده است، میتواند درخواست نماید که موضوع توسط یک هیات مشورتی که متشکل از سه عضو خواهد بود (یکی از سوی هر یک از طرف‌های درگیر در اختلاف، و طرف سوم مستقل) بررسی شود.
هیات مشورتی می‌بایست نظریه غیرالزام‌آوری را در خصوص موضوع پایبندی ظرف ۱۵ روز ارائه نماید.
چنانچه متعاقب این فرایند ۳۰ روزه، موضوع فیصله نیابد، کمیسیون مشترک در کمتر از ۵ روز نظریه هیات مشورتی را با هدف فیصله موضوع بررسی خواهد کرد.
چنانچه موضوع کماکان به نحو مورد رضایت طرف شاکی فیصله نیافته باشد، و چنانچه طرف شاکی معتقد باشد که موضوع، مصداق «عدم پایبندی اساسی» می‌باشد، آنگاه آن طرف میتواند موضوع فیصله‌نیافته را به عنوان مبنای توقف کلی و یا جزئی اجرای تعهدات‌اش وفق برجام قلمداد کرده، و/یا به شورای امنیت سازمان ملل متحد ابلاغ نماید که معتقد است موضوع مصداق «عدم پایبندی اساسی» به شمار میآید.
۳۷- متعاقب دریافت ابلاغ طرف شاکی، به نحو مشروح در فوق، به همراه توضیحی از تلاش‌های توام با حسن نیت آن طرف برای طی فرایند حل و فصل اختلاف پیش‌بینی شده در برجام، شورای امنیت سازمان ملل متحد می‌بایست منطبق با رویه‌های خود، در خصوص قطعنامه‌ای برای تداوم لغو تحریمها رای‌گیری نماید.
چنانچه قطعنامه فوق الذکر ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ به تصویب نرسد، آنگاه مفاد قطعنامه‌های سابق شورای امنیت سازمان ملل متحد مجددا اعمال خواهند شد، مگر اینکه شورای امنیت سازمان ملل متحد به نحو دیگری تصمیم‌گیری نماید.
در چنین صورتی، این مفاد در خصوص قراردادهایی که بین هر طرف و ایران یا افراد و نهادهای ایرانی قبل از تاریخ اعمال آنها امضا شده باشد، دارای اثر عطف به ماسبق نیست؛ مشروط به این که فعالیتهای صورت گرفته وفق اجرای این قراردادها، منطبق با این برجام و قطعنامه‌های قبلی و فعلی شورای امنیت باشد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد، با ابراز نیت خود برای جلوگیری از اجرای دوباره مفاد در صورتی که موضوعی که منجر به ابلاغ شده در مدت مقرر حل و فصل گردیده باشد، دیدگاه‌های طرف‌های اختلاف، و هرگونه نظریه صادره توسط هیات مشورتی را ملحوظ خواهد داشت.
ایران بیان داشته است که چنانچه تحریمها جزئا یا کلا مجددا اعمال شوند، ایران این امر را به منزله زمینه‌ای برای توقف کلی یا جزئی تعهدات خود وفق این برجام قلمداد خواهد نمود.
پیوست ۱- اقدامات مرتبط با هسته‌ای
موارد عمومی
۱- ترتیب اجرای این تعهدات که در این پیوست آمده است، در ضمیمه شماره ۵ از برنامه اقدام مشترک (برجام) مشخص شده است. زمان شروع تعهدات از “روز اجرای توافق” خواهد بود مگر در مواردی که غیر از این مشخص شده باشد.
راکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک
۲- ایران برای پشتیبانی از تحقیقات صلح‌آمیز هسته‌ای و تولید رادیو ایزوتوپ های صنعتی و دارویی، راکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک را مدرن خواهد کرد. ایران برای پشتیبانی از تحقیقات صلح‌آمیز هسته‌ای و مقاصد و نیازهای تولیدی، از جمله آزمایش نمونه‌های میله و مجتمع سوخت و مواد ساختاری، بر اساس طراحی مفهومی موافقت شده (که به این پیوست الحاق شده است)، این راکتور را دوباره طراحی و بازسازی خواهد کرد. طراحی به صورتی خواهد بود که تولید پلوتونیم در کمترین مقدار ممکن باشد و در شرایط نرمال پلوتونیم با خصوصیات مناسب ساخت سلاح اتمی تولید نکند. قدرت راکتور باز- طراحی شده از ۲۰ مگاوات حرارتی تجاوز نخواهد کرد.
1+5 و ایران به این تفاهم مشترک رسیدند که برای توسعه و تکمیل طراحی نهایی، پارامترهایی که در طراحی مفهومی بیان شده است میتواند احتمالا دستخوش تغییر و تنظیم ضروری شود، در عین حالی که اهداف و مقاصد پیش گفته و اصول مدرن سازی همچنان پا بر جا باقی بماند.
۳- ایران به ساخت وساز راکتور ناتمام موجود برمبنای طرح اولیه ادامه نخواهد داد و کالندریای (قلب) راکتور موجود را خارج کرده و آن را در ایران نگهداری می کند. تمام منافذ و ورودی‌های کالندریا با بتن به گونه‌ای پر میشوند که آژانس بتواند غیر قابل استفاده بودن آن را برای کاربرد هسته‌ای در آینده راستیآزمایی کند. برای طراحی مجدد و بازسازی راکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک، ایران از زیر ساختهای موجود در راکتور آب سنگین اراک بیشترین استفاده را خواهد داشت.
۴- ایران به عنوان مالک و مدیر پروژه نقش راهبری و مسئولیت اجرای پروژه مدرنسازی راکتور اراک را به عهده می‌گیرد و هر کدام از اعضای 1+5 تقبل مسئولیتی که در این پیوست ذکر شده است را در ارتباط با مدرنسازی راکتور اراک را به عهده میگیرند.
کار گروهی متشکل از اعضای 1+5 تشکیل خواهد شد تا بازطراحی و بازسازی این راکتور را تسهیل نمایند. یک مشارکت بین المللی متشکل از ایران و گروه کاری، اجرای پروژه مدرنسازی اراک را به عهده خواهد گرفت.
این گروه کاری میتواند با رضایت اعضای گروه کاری و ایران توسعه یابد تا کشورهای دیگر به آن اضافه گردد. اعضای 1+5 و ایران اسنادی را امضاء خواهند کرد که در آن تعهد قوی در پروژه مدرنسازی راکتور اراک قبل از “روز اجرای برجام” بیان شده است که متضمن نقشه راه برای مدرن سازی راکتور خواهد بود و مسئولیت اعضای 1+5 را تعریف میکند و متعاقباً قراردادها بر اساس آن منعقد میشود.
اعضای تشکیل‌دهنده گروه کاری، کمکهای لازم ایران را برای بازطراحی و بازسازی راکتور، مطابق با قوانین ملی خود، فراهم خواهند کرد به صورتی که ساخت و راه‌اندازی ایمن و به موقع راکتور مدرن را امکان‌پذیر سازد.
۵- ایران و گروه کاری در طراحی نهایی راکتور مدرن و طراحی آزمایشگاههای فرعی مربوط به آن توسط ایران همکاری خواهند کرد، و مطابقت استانداردهای ایمنی آن با استانداردهای بین المللی را بررسی خواهد نمود به طوری که راکتور توسط نظام ایمنی مربوطه ایران پروانه راه‌اندازی و بهره برداری دریافت کند. طرح نهایی راکتور مدرن و طراحی آزمایشگاههای فرعی مربوط به آن به کمسیون مشترک ارائه خواهد شد. کمیسیون مشترک بررسی و تایید طراحی نهایی را در ظرف سه ماه بعد از ارائه طرح نهایی به اتمام خواهد رساند. چنانچه کمسیون مشترک بررسی و تایید آن را در مدت سه ماه به پایان نرساند، ایران می تواند این مورد را از طریق مکانیزم حل و فصل مناقشه، آنگونه که در این برجام پیش‌بینی شده، پیگیری کند.
۶- آژانس بر ساخت راکتور نظارت کرده و به گروه کاری جهت تأیید انطباق آن با طراحی نهایی تایید شده، گزارش می دهد.
۷- به عنوان مدیر پروژه، ایران مسئولیت ساخت را به عهده می‌گیرد.
اعضای 1+5، بر مبنای قوانین ملی خود، اقدامات مناسب اداری، قانونی، فنی و قانون‌گذاری را برای پشتیبانی از این همکاری انجام می‌دهد.
اعضای 1+5 از طریق مکانیزم‌های پایه‌گذاری شده در این برجام و همچنین از طریق بررسی ارائه کمکهای مالی مربوطه، خریدهای ایران، انتقال و تهیه مواد لازم، تجهیزات، سیستمهای ابزار دقیق و کنترل و تکنولوژی مورد نیاز برای ساخت راکتور بازطراحی شده را پشتیبانی می کنند.
۸- اعضای 1+5، در صورت درخواست ایران، از طریق همکاری‌های فنی آژانس، چنانچه متناسب باشد، از ساخت ایمن و به موقع راکتور آب سنگین اراک و آزمایشگاههای فرعی مربوط به آن حمایت نموده و آن را تسهیل مینماید، اقدامات آنها از جمله از طریق ارائه کمکهای فنی و مالی، تأمین مواد و تجهیزات لازم، ابزار دقیق پیشرفته و تجهیزات و سیستمهای کنترلی پشتیبانی و نیز ارائه حمایت لازم برای اخذ پروانه و قانونی کردن آن خواهد بود اما محدود به اینها نمی‌شود.
۹- راکتور باز-طراحی شده اورانیوم غنی شده 3.67 درصد با ترکیب شیمیایی دی‌اکسید اورانیوم، با جرم حدود ۳۵۰ کیلوگرم را در بارگذاری اول قلب با طراحی سوختی، که توسط کمیسیون مشترک بررسی و تایید شده است، به کار خواهد برد. مشارکت بین المللی با همکاری ایران سوخت اولیه راکتور را در خارج از ایران خواهند ساخت. مشارکت بین المللی، از طریق ارائه کمکهای فنی به ایران، در ساخت و آزمایش سوخت مورد استفاده در بارگذاریهای آتی این راکتور و اعطای پروانه توانایی ساخت سوخت در ایران همکاری خواهند کرد.
آزمایش مخرب و غیر مخرب این سوخت‌ها از جمله “آزمایشهای بعد از تابش دهی” در خارج از ایران توسط یکی از کشورهای مشارکت‌کننده انجام خواهد گرفت و آن کشور با ایران کار خواهد کرد تا بتواند پروانه ساخت سوخت در ایران را برای بارگذاریهای آتی راکتور باز-طراحی شده تحت نظارت آژانس کسب نماید.
۱۰- ایران قرص سوخت، میله سوخت و مجتمع سوخت با اورانیوم طبیعی که منحصراً برای طراحی اولیه راکتور اراک که با نام IR40 توسط آژانس شناخته می‌شد، طراحی شده بود را نخواهد ساخت و یا آزمایش نخواهد کرد. ایران تا زمانی که راکتور مدرن اراک قابل استفاده شود، موجودی قرص‌های سوخت و مجتمع سوخت طبیعی IR40 را تحت نظارت پیوسته آژانس انبار میکند و در آن زمان موجودی قرص‌های سوخت و مجتمع سوخت IR40 به هگزا هیدرات نیترات اورانیل UNH تبدیل شده و یا با معادل مقداری آن از اورانیوم طبیعی معاوضه می‌گردد. ایران تغییرات فنی لازم را در خطوط تولید سوخت طبیعی خود که قرار بود برای راکتور اراک IR40 سوخت تولید کند به وجود خواهد آورد تا بتوان از آن به منظور تولید سوخت برای بارگذاری آینده راکتور مدرن اراک استفاده نمود.
۱۱- در تمام طول عمر راکتور، تمام سوخت مصرف شده راکتور مدرن اراک، صرف نظر از محل و منشأ تولید آن ،ظرف یکسال پس از خروج از راکتور و یا هر زمان که توسط کشور پذیرنده ایمن تشخیص داده شود به محلی خارج از ایران در یکی از کشورهای 1+5 و یا یک کشور ثالث که با توافق طرفین تعیین خواهد شد، ارسال خواهد شد تا در آنجا طبق آنچه در قرارداد آمده و مطابق با قوانین کشور دریافت کننده، نگهداری شود و یا عملیات لازم بر روی آن صورت گیرد.
۱۲- ایران پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) راکتور باز- طراحی شده را به آژانس ارائه خواهد کرد که در آن اطلاعات برنامه تولید رادیو ایزوتوپها و برنامه عملیاتی کردن راکتور مشخص شده است.
عملیاتی کردن راکتور، تحت نظارت آژانس خواهد بود.
۱۳- ایران تاسیسات FMP را فقط برای تولید مجتمع سوخت برای راکتورهای آب سبک و بارگذاریهای آتی راکتور مدرن اراک عملیاتی خواهد کرد.
کارخانه تولید آب سنگین
۱۴- به مدت ۱۵ سال تمامی آب سنگین مازاد بر نیاز راکتور مدرن اراک، راکتور آب سنگین صفر قدرت به همراه مقداری که برای تحقیقات دارویی مورد نیاز است، مقداری که برای تولید محلولهای دوتره و ترکیبات شیمیایی مورد نیاز است، از جمله شامل حداقل ذخیره احتیاطی لازم برای آنها، برای صادرات به بازارهای بین المللی آماده شده و بر اساس قیمت بین المللی به خریداران بین المللی تحویل می‌گردد.
نیازهای ایران، مطابق با پارامترهایی که در بالا مطرح گردید، مقدار ۱۳۰ تن آب سنگین با خلوص هسته‌ای یا معادل آن در غنای دیگر قبل از راه اندازی راکتور اراک، و مقدار ۹۰ تن پس از راه اندازی راکتور با احتساب مقدار آب سنگین داخل راکتور مدرن اراک تخمین زده میشود.
۱۵- ایران آژانس را در مورد موجودی آب سنگین و تولید کارخانه تولید آب سنگین آگاه میسازد و به آژانس اجازه خواهد داد تا بر مقادیر آب سنگین ذخیره شده و مقدار آب سنگین تولید شده، نظارت داشته باشد، که از جمله، در صورت درخواست، از طریق بازدید از کارخانه تولید آب سنگین صورت می‌گیرد.
راکتورهای دیگر
۱۶- ایران مطابق با برنامه خود، توسعه راکتورهای آینده تحقیقاتی و تولید برق خود را با پیشرفت تکنولوژی در سطح بین المللی با تکیه بر استفاده از راکتورهای آب سبک، همراه با بهره‌مندی از همکاری‌های بین المللی شامل تضمین تأمین سوخت لازم، همگام خواهد کرد.
۱۷- ایران تمایل دارد تمامی سوخت مصرف شده برای تمام نیروگاههای تولید برق و تحقیقاتی کنونی و آینده خود را، برای نگهداری یا فرآیندهای بعدی، آنگونه که در قرارداد مربوطه‌ای که به موقع خود با کشور دریافت کننده، مطابق با قوانین و قواعد ملی، منعقد خواهد شد، به خارج از کشور ارسال کند.
فعالیتهای بازفرآوری سوخت مصرف شده
۱۸- ایران به مدت ۱۵ سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، وارد فعالیتهای مربوط به بازفرآوری سوخت مصرف شده یا فعالیتهای مربوط به تحقیق و توسعه بازفرآوری سوخت مصرف شده نخواهد شد.
مقصود از سوخت مصرف شده در این پیوست، شامل تمام انواع سوختهایی است که تابش داده شده‌اند.
۱۹- ایران به مدت ۱۵ سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، سوختهای مصرف شده را بجز آنهایی که مربوط به نمونه‌های اورانیوم غنی شده تابش داده برای تولید رادیوایزوتوپهای پزشکی و اهداف صنعتی صلح‌آمیز است، بازفرآوری نخواهد کرد.
۲۰- ایران به مدت ۱۵ سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، هیچ تاسیساتی که قادر به جداسازی پلوتونیوم، اورانیوم، نپتونیم از سوختهای مصرف شده یا نمونه‌های شکافت‌پذیر (fertile targets) باشد، به غیر از آنهایی که برای تولید رادیوایزوتوپ برای مقاصد پزشکی و مقاصد صنعتی صلح‌آمیز است، را تکمیل، احداث، و یا تامین نخواهد کرد.
۲۱- ایران به مدت ۱۵ سال فقط سلولهای داغ (شامل یک یا چند سلول به هم متصل)، سلولهای حفاظ‌دار یا گلاوباکسهای حفاظ‌داری را توسعه، تامین، ساخت یا بکارگیری خواهد کرد که ابعاد آن کمتر از ۶ متر مکعب و مشخصاتی مطابق با آنچه که در پیوست ۱ پروتکل الحاقی آمده است، باشد. این سلولها در کنار راکتور مدرن شده اراک، راکتور تحقیقاتی تهران و مجتمع‌های تولید رادیو داروها قرار خواهد گرفت و فقط قادر به جداسازی و تولید ایزوتوپ‌های صنعتی و پزشکی و انجام آزمایشات غیر مخرب آزمایشهای بعد از تابش‌دهی خواهند بود.
تجهیزات و لوازم مورد نیاز، از طریق مکانیزم تامین ایجاد شده در برجام، بدست خواهد آمد.
ایران به مدت ۱۵ سال تنها بعد از تایید کمیسیون مشترک به تکمیل، احداث، و یا تصاحب سلولهای داغ (شامل یک یا چند سلول به هم متصل)، سلولهای حفاظ‌دار یا گلاوباکسهای حفاظ‌داری که ابعاد آن بیش از ۶ متر مکعب و مشخصات پیوست یک پروتکل الحاقی است، خواهد پرداخت.
۲۲- کشورهای 1+5 آماده اند تمام آزمایشات مخرب وغیر مخرب مربوط به نمونه‌های میله سوخت و یا مجتمع سوخت از جمله انجام آزمایشهای بعد از تابش‌دهی را برای همه سوختهای ساخته شده در داخل و یا خارج از ایران و یا تابش داده شده در داخل ایران، با استفاده از تاسیسات موجود در خارج از ایران را تسهیل نمایند.
بجز برای مجتمع راکتور تحقیقاتی اراک، ایران به مدت ۱۵ سال به تکمیل، احداث، و یا تامین سلولهای داغ قادر به انجام آزمایشهای بعد از تابش‌دهی و یا تامین تجهیزاتی که امکان توسعه و ساخت آن را فراهم کند، نخواهد پرداخت.
۲۳- علاوه بر ادامه انجام آزمایشات جاری آزمایش سوخت در راکتور تهران، ایران به مدت ۱۵ سال آزمونهای غیر مخرب بعد از تابش‌دهی را بر روی میله‌های سوخت، نمونه‌های مجتمع سوخت و مواد ساختاری انجام خواهد داد. این آزمایشات صرفاً در مجتمع راکتور تحقیقاتی اراک انجام خواهد گرفت.
در عین حال، کشورهای 1+5 تأسیسات خود را برای انجام آزمایشهای مخرب با متخصصان ایرانی، آن گونه‌ای که توافق میشود، در دسترس قرار خواهند داد.
سلولهای داغی که در راکتور اراک برای اجرای آزمایشهای بعد از تابش‌دهی به کار گرفته خواهند شد به طور فیزیکی به سلولهایی که در آن رادیوایزوتوپهای دارویی و صنعتی تولید میشوند، متصل نخواهد شد.
۲۴- برای ۱۵ سال، ایران درگیر تولید یا دستیابی به فلز پلوتونیوم و یا اورانیوم یا آلیاژ آنها، و یا تحقیق و توسعه در خصوص فلزکاری (متالورژی) پلوتونیم یا اورانیوم (یا آلیاژ آنها) و یا قالب‌گیری، فرم‌دهی یا ماشین‌کاری پلوتونیم یا فلز اورانیوم را نخواهد شد.
۲۵- به مدت ۱۵ سال ایران تولید، جستجو یا دستیابی به پلوتونیوم جدا شده، اورانیم با غنای بالا (غنای بیشتر از ۲۰% اورانیوم ۲۳۵)، یا اورانیوم ۲۳۳، یا نپتونیوم ۲۳۷ (بجز مواردی که به عنوان استانداردهای آزمایشگاهی و یا در دستگاههایی که در آنها نپتونیوم ۲۳۷ بکار برده شده است) را نخواهد داشت.
۲۶- اگر ایران به دنبال شروع تحقیق و توسعه بر روی سوخت بر پایه فلز اورانیوم برای راکتور تحقیقاتی تهران در مقدار کم بعد از ۱۰ سال و قبل از ۱۵ سال باشد، برنامه خود را در کمیسیون مشترک ارایه و تصویب این کمیسیون را دنبال خواهد کرد.
ظرفیت غنی‌سازی
۲۷- ایران به مدت ۱۰ سال ظرفیت غنی‌سازی خود را در حدی که بیشتر از ۵۰۶۰ ماشین سانتریفیوژ 1-IR و بیشتر از ۳۰ زنجیره با چیدمان فعلی در واحدهای در حال تولید سایت نطنز (FEP) نباشد حفظ خواهد کرد.
۲۸- ایران سطح غنی‌سازی خود را به مدت ۱۵ سال در حد 3.67 درصد حفظ خواهد کرد.
۲۹- ایران ماشینهای سانتریفیوژ و زیرساختهای مازاد ذیل را که با ۵۰۶۰ ماشین سانتریفیوژ 1-IR در تاسیسات نطنز مرتبط نمی باشند، از محل نصب شده خارج و تحت نظارت پیوسته آژانس در سالن B سایت نطنز قرار خواهد داد:
۲۹-۱- تمام ماشینهای سانتریفیوژ مازاد از جمله ماشینهای IR-2m ماشینهای سانتریفیوژ مازاد 1-IR برای جایگزینی ماشینهای صدمه‌دیده یا خراب شده مشابه، به صورت یک به یک مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
۲۹-۲- لوله های انتقال گاز UF6 شامل خطوط فرعی، شیرآلات، فشارسنجها در سطح زنجیره‌ها و مبدلهای فرکانس، و تجهیزات مربوط به جمع‌آوری مواد در یکی از سالن‌های جمع‌آوری که هم اکنون مورد استفاده قرار نمی گیرد، همراه با پمپ‌های خلا و تله‌های شیمیایی متعلق به آنها.
۳۰- برای منظور این ضمیمه، آژانس بر اساس روال تثبیت شده موجود، قبل از خروج ماشینهای سانتریفیوژ از سالن زنجیره، خراب بودن یا صدمه دیدن آنها را تایید می کند.
۳۱- ایران به مدت ۱۵ سال، ماشین سانتریفیوژ و یا زیرساختهای مربوط به غنی‌سازی، چه مناسب برای تحقیق و توسعۀ غنی‌سازی اورانیوم و چه برای جداسازی ایزوتوپ‌های پایدار، را تنها در مکان‌هایی نصب خواهد کرد که فعالیت‌هایش در این برجام مشخص شده است.
تحقیق و توسعۀ ماشین سانتریفیوژ
۳۲- ایران تحقیق و توسعۀ غنی‌سازی خود را به گونه‌ای که برای جمع‌آوری اورانیوم غنی شده نباشد، ادامه خواهد داد.
به مدت ۱۰ سال و بر اساس برنامۀ تحقیق و توسعۀ ایران، آزمایش ماشینهای سانتریفیوژ با استفاده از اورانیوم فقط شامل 8-IR-4 ,IR-5 ,IR-6 ,IR میشود.
آزمایش مکانیکی بر روی دو تا ماشین جداگانه از هر نوع، فقط بر روی IR-2m، IR-4 ,IR-5 ,IR-6 ,IR-IR-6s ,IR-7, IR-8, خواهد بود.
ایران با یا بدون استفاده از اورانیوم، ماشینهایی را خواهد ساخت یا آزمایش خواهد نمود که در این برجام آمده باشد.
۳۳- طبق برنامه خود، ایران به منظور تکمیل تحقیقات خود بر روی ماشین سانتریفیوژ IR-2m با استفاده از زنجیره ۱۶۴ ماشین در تاسیسات پایلوت نطنز، را تا تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۱۵ و یا تا روز شروع اجرای برجام، هر کدام دیرتر باشد، ادامه خواهد داد و سپس ماشینهای سانتریفیوژ را از پایلوت نطنز خارج و در سالن B تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد.
۳۴- طبق برنامه خود، ایران به منظور تکمیل تحقیقات خود بر روی ماشین سانتریفیوژ 4-IR با استفاده از زنجیره ۱۶۴ ماشین در تاسیسات پایلوت نطنز، را تا تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۱۵ و یا تا روز شروع اجرای برجام، هر کدام دیرتر باشد، ادامه خواهد داد و سپس ماشینهای سانتریفیوژ را از پایلوت نطنز خارج و در سالن B تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد.
۳۵- ایران به مدت ۱۰ سال به انجام آزمایشات بر روی تک ماشین سانتریفیوژ 4-IR و زنجیره ۱۰ ماشین آن ادامه خواهد داد.
۳۶- ایران به مدت ۱۰ سال به انجام آزمایشات بر روی تک ماشین سانتریفیوژ 5-IR ادامه خواهد داد.
۳۷- ایران به انجام آزمایشات بر روی تک ماشینهای سانتریفیوژ 6-IR و زنجیرهای میانی آن ادامه خواهد داد و از ۱/۵ سال مانده به سال دهم، آزمایشات بر روی زنجیره ۳۰ ماشین را شروع خواهد کرد.
ایران این آزمایشات را از تک ماشین و زنجیره‌های کوچک به زنجیره میانی با یک روال منطقی جلو خواهد برد.
۳۸- ایران، همزمان با شروع برجام، به انجام آزمایشات بر روی تک ماشینهای سانتریفیوژ 8-IR و زنجیرهای میانی آن ادامه خواهد داد و از ۱/۵ سال مانده به سال دهم، آزمایشات بر روی زنجیره ۳۰ ماشین را شروع خواهد کرد.
ایران این آزمایشات را از تک ماشین به زنجیره‌های کوچک و سپس به زنجیره میانی، با یک روال منطقی جلو خواهد برد.
۳۹- ایران به مدت ۱۰ سال بر اساس رویه موجود، جریان گاز محصول و پسماند حاصل از زنجیره‌های IR6 و IR8 را با استفاده از لوله‌های جوش‌کاری شده، مجددا مخلوط میکند به گونه‌ای که امکان برداشت محصول اورانیوم غنی شده و رقیق شده را میسر نسازد و به تایید آژانس برسد.
۴۰- به مدت ۱۵ سال ایران تمام آزمایشهای خود با اورانیوم را بر روی ماشینهای سانتریفیوژ را فقط در پایلوت نطنز انجام خواهد داد.
ایران تمام آزمایشات مکانیکی بر روی ماشینهای سانتریفیوژ خود را فقط در پایلوت نطنز و مرکز تحقیقات تهران انجام خواهد داد.
۴۱- به منظور منطبق سازی پایلوت نطنز با برنامه غنی‌سازی و تحقیق و توسعه غنی‌سازی، ایران تمام ماشینهای سانترفیوژ به جز آنهایی که در آزمایشات گفته شده در بندهای فوق مورد نیاز هستند و نیز به جز ماشینهای سانتریفیوژ 1-IR در سکوی شماره ۱ این موسسه آن طوری که در ذیل توضیح داده میشود، را از آنجا خارج می کند.
برای زنجیره کامل 1-IR (سکوی شماره ۶)، ایران زیرساختهای مربوطه را با خارج کردن لوله‌های انتقال گاز UF6 شامل خطوط فرعی، شیر آلات، فشارسنجها در سطح زنجیره و مبدلهای فرکانس اصلاح میکند.
ماشینهای سانتریفیوژ 1-IR در سکوی شماره ۱ حفظ شده ولی به گونه‌ای که توسط آژانس راستیآزمایی شود، از طریق در آوردن روتور از داخل آنها و تزریق رزین اپوکسی داخل لوله‌های فرعی، لوله‌های خوراک‌دهی و محصول و پسماند و خارج کردن سیستمهای کنترل و الکتریکی برای تاسیسات برق، خلا و آب خنک کننده، غیر قابل کار می شوند.
سانترفیوژها و زیرساختارهای اضافی در سالن شماره B سایت غنی‌سازی سوخت در نطنز تحت نظارت دائمی آژانس انبار خواهد شد.
فضای تحقیق و توسعه در سکوی شماره ۶، تا زمانی که ایران برای برای استفاده در برنامه تحقیق و توسعه خود نیاز داشته باشد، خالی می‌ماند.
۴۲- منطبق با فعالیتهای منعکس شده در برنامه غنی‌سازی و تحقیق و توسعه غنی‌سازی، ایران تمام زیر ساختهای زنجیره‌ها برای آزمایش تک ماشین و زنجیره های کوچک و میانی در دو سکوی شماره ۲ و ۳ را حفظ خواهد کرد و زیر ساخت دو سکوی دیگر (شماره ۴ و ۵) را شبیه آنچه در خطوط ۲ و ۳ هستند منطبق خواهد کرد تا بتوان در آنها فعالیتهای مشخص شده در برجام را انجام داد.
این منطبق‌سازی شامل اصلاح تمام لوله‌های UF6 (شامل جمع‌آوری تمام لوله‌های فرعی، به جز آنهایی که توافق گردید برای برنامه تحقیق و توسعه غنی‌سازی لازم میباشند) و ابزار دقیق مرتبط با آن می‌باشد به گونه‌ای که با استفاده از ماشینهای منفرد و زنجیره‌های کوچک و میانی به جای آزمایش زنجیره کامل، مطابقت داشته باشد.
۴۳- مطابق با برنامه خود و بهترین رویه‌های بنا شده بین المللی، ایران تمایل دارد که تحقیق و توسعه روی سانتریفیوژهای نسل جدید را از طریق مدل‌سازی و شبیه‌سازی کامپیوتری از جمله در دانشگاهها، ادامه دهد. در دوره ۱۰ ساله، برای هر پروژه‌ای که به مرحله نمونه‌سازی برای آزمایش مکانیکی برسد، ارایه کامل به کمیسیون مشترک و تصویب آن لازم است.
تاسیسات غنی‌سازی فردو
۴۴- تاسیسات غنی‌سازی فردو به مرکز تحقیقات هسته‌ای، فیزیک و تکنولوژی تبدیل خواهد شد و همکاری بین المللی در زمینه های توافق شده تحقیقاتی تشویق خواهد شد.
اجرای پروژههای مخصوص در فردو از قبل به اطلاع کمیسیون مشترک رسانده میشود.
۴۵- به مدت ۱۵ سال، ایران در فردو هیچ گونه فعالیت غنی‌سازی اورانیوم، یا تحقیق و توسعه مربوط به غنی‌سازی اورانیوم نخواهد داشت، و هیچ گونه مواد هسته‌ای در آن نگهداری نخواهد کرد.
۴۶- ایران به مدت ۱۵ سال کمتر از ۱۰۴۴ عدد ماشین سانتریفیوژ 1-IR را در یکی از سالن‌های فردو نگهداری خواهد کرد که از آن:
۴۶-۱- دو زنجیره که قبلا UF6 به آنها تزریق نشده است، برای تولید ایزوتوپ‌های پایدار اصلاح خواهند شد. مرحله انتقالی برای تولید ایزوتوپ‌های پایدار برای این زنجیره‌ها در فردو، بر اساس یک مشارکت مشترک بین کشور روسیه و ایران بر مبنای ترتیباتی که متقابلاً بر روی آن توافق خواهد کرد، صورت می‌پذیرد.
برای آماده‌سازی این دو زنجیره برای نصب معماری زنجیره جدید متناسب با تولید ایزوتوپ پایدار توسط مشارکت مشترک، ایران اتصال به لوله‌های اصلی خوراک را قطع خواهد کرد و لوله‌های UF6 زنجیره را (به جز لوله تخلیه اضطراری به منظور حفظ خلا) به انباری در فردو تحت نظارت پیوسته آژانس منتقل خواهد کرد.
کمیسیون مشترک درباره چارچوب مفهومی تولید ایزوتوپ های پایدار در فردو مطلع خواهد شد.
۴۶-۲- برای چهار زنجیرهای که با تمام زیر ساختهای مربوطه باقیمانده، به جز لوله هایی که اتصال‌های کوپل کردن زنجیره‌ها را میسر میسازند، باقی می‌مانند، دو عدد در وضعیت بیکار، بدون چرخش نگهداشته می شوند. دو زنجیره دیگر به چرخش ادامه می‌دهند تا زمانی که انتقال به تولید ایزوتوپ پایدار شرح داده شده در زیرپاراگراف بالا کامل گردد.
به محض تکمیل انتقال به تولید ایزوتوپ پایدار شرح داده شده در زیرپاراگراف قبلی، این دو زنجیره در حال چرخش به وضعیت بدون کار، بدون چرخش قرار خواهند گرفت.
۴۷- ایران:
۴۷-۱- ماشین های دو زنجیره باقی مانده در همین سالن را با خارج نمودن تمام سانتریفیوژها و لوله‌های UF6 شامل خطوط فرعی، شیر آلات، فشارسنجها در سطح زنجیره و مبدلهای فرکانس، و UF6 جمع‌آوری خواهد کرد.
۴۷-۲- همچنین کابلهای برق زنجیره، تابلوهای مخصوص کنترل زنجیره و پمپ‌های خلا را جمع‌آوری خواهد کرد.
تمام این ماشینهای سانتریفیوژ اضافی و زیر ساختهای آنها، در سالن B تحت نظارت پیوسته آژانس انبار خواهد کرد.
۴۸- ایران
۴۸-۱- تمام ماشینهای سانتریفیوژ و زیرساختهای مرتبط با غنی‌سازی اورانیوم اضافی را در سالن دیگر فردو، خارج خواهد نمود.
این کار شامل برچیدن تمامی لوله‌های انتقال گاز UF6 از جمله خطوط فرعی ،شیر آلات، فشارسنجها در سطح زنجیره و مبدلهای فرکانس و تجهیزات مربوط به ایستگاههای تزریق خوراک و جمع‌آوری مواد UF6 خواهد بود.
۴۸-۲- همچنین متعاقباً کابلهای برق زنجیره، تابلوهای مخصوص کنترل زنجیره، پمپ‌های خلا و سکوهای نصب سانتریفیوژ را جمع‌آوری خواهدکرد.
تمام این ماشینهای سانتریفیوژ اضافی و زیر ساختهای آنها، در سالن B نطنز تحت نظارت پیوسته آژانس انبار خواهد کرد.
۴۹- ماشینهای سانتریفیوژ که در چهار زنجیره بیکار قرار گرفته‌اند، ممکن است برای جایگزینی ماشینهای خراب و یا صدمه دیده در فردو برای تولید ایزوتوپ‌های پایدار مورد استفاده قرار گیرند.
۵۰- ایران به مدت ۱۵ سال فعالیتهای خود را در تولید ایزوتوپ‌های پایدار توسط ماشین سانتریفیوژ در تاسیسات فردو محدود کرده و بیشتر از ۳۴۸ ماشین سانتریفیوژ 1-IR برای این منظور در فردو استفاده نخواهد کرد.
فعالیتهای مربوط به تحقیق و توسعه در ایران در تاسیسات فردو صورت می گیرد و آزمایش، اصلاح و تراز این ماشینهای 1-IR در تاسیسات ساخت ماشین سانتریفیوژ که قبلاً اظهار شده و تحت نظارت آژانس قرارگرفته، انجام خواهد گرفت.
۵۱- آژانس میزانی را به عنوان میزان پایه مقدار مواد باقی مانده از فعالیتهای قبلی غنی‌سازی اورانیوم مشخص خواهد کرد که در فردو باقی خواهد ماند.
به منظور نظارت بر تولید ایزوتوپ‌های پایدار و عدم وجود مواد و یا فعالیتهای هسته‌ای اظهار نشده در فردو، ایران به مدت ۱۵ سال به آژانس امکان بازرسی‌های معمول، از جمله در صورت تقاضای آژانس، بازرسی روزانه از تاسیسات فردو، را فراهم خواهد کرد.
موارد دیگر در خصوص غنی‌سازی
۵۲- ایران به تعهدات داوطلبانه خود آن گونه که در برنامه دراز مدت غنی‌سازی و تحقیق و توسعه غنی‌سازی خود، که باید به عنوان بخشی از اظهاریه اولیه پروتکل الحاقی[۴] ارایه گردد، پایبند خواهد ماند. آژانس بصورت سالانه و برای طول دوره برنامه اعلام شده تأیید خواهد نمود که ماهیت و دامنه و میزان غنی‌سازی و فعالیتهای مربوط به تحقیق و توسعه غنی‌سازی ایران مطابق با این برنامه می‌باشد.
[۴- ایران به آژانس اجازه می دهد تا محتوای برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه عنی سازی خود را همانگونه که به عنوان بخشی از اظهارنامه اولیه ایران ارائه شده است را با اعضای کمیسیون مشترک به اشتراک بگذارد.]
۵۳- ایران بعد از سال دهم زیرساختهای ضروری برای نصب ماشین سانتریفیوژ 8-IR را در سالن B نطنز را آغاز خواهد کرد.
۵۴- تا قبل از «روز اجرا» ضروری است تا یک مدل و نمونه توافقی شامل شرح انواع مختلف سانترفیوژها (-IR .و تعاریف مربوطه تهیه گردد (1, IR-2m, IR-4, IR-5, IR-6, IR-6s, IR-7, IR-
۵۵- تا قبل از «روز اجرا» ضروری است تا یک پروسه و روند توافقی برای اندازه‌گیری داده‌های مربوط به کارکرد سانترفیوژهای IR-1, IR-2m و 4-IR تهیه گردد.
ذخائر اورانیوم غنی شده
۵۶- ایران به مدت ۱۵ سال ذخیره اورانیوم غنی شده خود را تا حد کمتر از ۳۰۰ کیلوگرم گاز UF6 (یا معادل آن در ترکیبهای شیمیایی دیگر) با غنای تا ۳/۶۷ درصد حفظ خواهد نمود.
۵۷- تمام اورانیوم غنی شده مازاد بر ۳۰۰ کیلوگرم گاز UF6 (یا معادل آن در ترکیبهای شیمیایی دیگر) با غنای تا ۳/۶۷ درصد، یا به سطح غنای طبیعی رقیق خواهد شد و یا اینکه در عوض تحویل اورانیوم با غنای طبیعی به ایران، در بازارهای بین المللی به خریدار فروخته خواهد شد.
ایران برای خریداری و انتقال اورانیوم غنی شده مازاد بر ۳۰۰ کیلوگرم گاز UF6 در مقابل برگشت اورانیوم با غنای طبیعی به ایران، یک قرار داد تجاری با نهادی خارج از ایران منعقد خواهد نمود. کشورهای 1+5، تا جایی که عملی است، انعقاد و اجرای این قرارداد را تسهیل خواهند نمود.
ایران ممکن است هر زمان که بانک سوخت آژانس در قزاقستان عملیاتی شد، فروش اورانیوم غنی شده مازاد خود در آنجا را انتخاب نماید.
۵۸- تمام اکسید اورانیوم غنی شده به بین ۵ درصد و ۲۰ درصد به سوخت صفحهای راکتور تهران تبدیل خواهد شد و یا اینکه بر اساس یک معامله تجاری به خارج منتقل شده و یا به غنای ۳/۶۷ یا کمتر رقیق خواهد شد.
ضایعات اکسید و یا سایر اشکال، که در داخل صفحه نیستند و امکان استفاده برای ساخت سوخت صفحه ای راکتور تهران وجود ندارد، بر اساس یک معامله تجاری به خارج از ایران منتقل خواهد شد و یا اینکه به غنای ۳/۶۷ یا کمتر رقیق خواهد شد. در صورت تامین اکسید اورانیوم (U3O8) با غنای ۱۹/۷۵ درصد در آینده برای سوخت صفحهای راکتور تهران، تمام ضایعات اکسید و یا سایر اشکال، که در داخل صفحه نیستند و امکان استفاده برای ساخت سوخت راکتور تهران را نداشته و دارای اورانیوم با غنای بین ۵ درصد و ۲۰ درصد می باشند، ظرف ۶ ماه از تاریخ تولید آنها بر اساس یک معامله تجاری به خارج از ایران منتقل شده و یا اینکه به غنای ۳/۶۷ یا کمتر رقیق خواهد شد.
صفحه های سوخت ضایعاتی نیز بر اساس یک معامله تجاری به خارج از ایران منتقل خواهد شد.
معامله تجاری باید طوری تنظیم شود که معادل آن اورانیوم طبیعی به ایران تحویل شود.
برای ۱۵ سال، ایران تاسیساتی که برای تبدیل صفحه های سوخت یا ضایعات به UF6 باشد را نساخته و یا عملیاتی نخواهد کرد.
۵۹- مجتمع‌های سوخت ساخت روسیه و یا دارای لیسانس از روسیه، برای راکتورهای روسی در ایران مشمول ۳۰۰ کیلوگرم محدودیت ذخایر نخواهد بود.
مجتمع‌های سوخت ساخته شده از اورانیوم غنی شده از سایر منابع برای استفاده در راکتورهای تحقیقاتی و قدرت ایران، از جمله آنهایی که در خارج از ایران برای بارگذاری اولیه در راکتور مدرن شده اراک به کار گرفته خواهد شد و توسط تامین کننده سوخت و نظام ایمنی هسته‌ای ایران تطابق آنها با استانداردهای بین المللی صحه گذاری شده است، مشمول محدودیت ۳۰۰ کیلوگرم ذخایر نخواهد بود.
کمیسیون مشترک یک گروه کاری فنی، با هدف تولید سوخت در ایران، در عین حالی که محدودیت ذخیره توافق شده (۳۰۰ کیلوگرم گاز UF6 -یا معادل آن در سایر ترکیبات شیمیایی- با غنای تا ۳/۶۷ درصد) حفظ شود، تاسیس خواهد کرد.
این گروه کاری همچنین، در طی یک سال، معیارهای فنی عینی، برای ارزیابی اینکه آیا سوخت ساخته شده و محصولات میانی آن به سهولت قابل تبدیل مجدد به گاز UF6 هستند، را توسعه خواهد داد. اورانیوم غنی شده در مجتمع سوخت و محصولات میانی ساخته شده در ایران که بر اساس استانداردهای بین المللی تایید شده‌اند، از جمله سوخت راکتور مدرن شده اراک، جزو ۳۰۰ کیلوگرم محدودیت ذخایر نخواهد بود، مشروط بر آن که کار گروه فنی ارزیابی کند که چنین سوخت ساخته شده‌ای و محصولات میانی آن، به سهولت قابل تبدیل مجدد به گاز UF6 نیستند.
این کار میتواند برای مثال با اضافه کردن ناخالصی (سموم قابل سوختن و نظایر آن) در سوخت و یا از طریق اینکه سوخت در یک شکل شیمیایی باشد که برگشت مستقیم آن به گاز UF6 از نظر تکنیکی بدون انجام انحلال و خالص سازی دشوار باشد، حاصل گردد. معیارهای فنی عینی، چگونگی انجام ارزیابی کارگروه مشخص خواهد کرد.
آژانس فرآیند ساخت هر نوع سوخت در ایران را نظارت خواهد داشت تا تایید کند که فرآیند ساخت سوخت و محصولات میانی با فرآیند ساخت سوخت تصویب شده توسط گروه کاری فنی مطابقت داشته باشد. کمیسیون مشترک همچنین از همکاری با ایران، شامل همکاری‌های فنی آژانس، به نحو مقتضی، جهت تحقق استانداردهای کیفی بین المللی برای سوخت تولید شده توسط ایران پشتیبانی خواهد کرد.
۶۰- ایران به منظور خرید سوخت برای راکتور تهران و نمونه‌های هدف ساخته شده از اورانیوم غنی شده، عقد یک قرارداد تجاری با نهادهای خارج از ایران را دنبال خواهد کرد. در صورت نیاز، کشورهای 1+5، انعقاد و اجرایی شدن این قرارداد را تسهیل می کنند.
چنانچه امکان انعقاد یک قرارداد با یک تامین کننده سوخت فراهم نشود، کشورهای 1+5 یک مقدار اکسید اورانیوم (U3O8) با غنای ۱۹.۷۵ درصد را منحصراً به منظور ساخت سوخت راکتور تهران و نمونه های هدف ساخته شده از اورانیوم غنی شده در ایران، تامین و تحویل ایران خواهند داد. این اکسید اورانیوم (U3O8) با غنای ۱۹.۷۵ به تدریج در محموله های که بیشتر از حدود ۵ کیلوگرم در هر نوبت نخواهد بود، تامین خواهد شد و هر محموله جدید، تنها زمانی تامین خواهد شد که آژانس تایید کند که محمولۀ قبلی برای ساخت سوخت راکتور تهران با آلومینیوم مخلوط شده و یا برای نمونه‌های هدف ساخته شده از اورانیوم غنی شده مصرف شده است.
ایران ۲ سال قبل از اینکه موجودی سوخت راکتور تهران به اتمام برسد، کشورهای 1+5 را مطلع خواهد کرد تا ۶ ماه قبل از انتهای دوره ۲ سال، اکسید اورانیوم در دسترس ایران باشد.
تولید ماشین سانتریفیوژ
۶۱- مطابق با برنامه غنی‌سازی و تحقیق و توسعه غنی‌سازی، ایران تنها ماشینهای سانتریفیوژی از جمله روتورهای مناسب برای جداسازی ایزوتوپها یا هر قطعه دیگر ماشین سانتریفیوژ را تولید خواهد کرد که نیازمندیهای غنی‌سازی و تحقیق و توسعه غنی‌سازی این ضمیمه را برآورده سازد.
۶۲- ایران بر اساس برنامه خود، ذخیره ماشین سانتریفیوژ 1-IR موجود در انبار خود را که مازاد بر تعداد ۵۰۶۰ عدد ماشین سانتریفیوژ 1-IR در نطنز و ماشینهای سانتریفیوژ 1-IR نصب شده در فردو می‌باشد، برای جایگزینی ماشین های خراب و یا صدمه دیده، استفاده خواهد کرد. هر زمان در طی مدت ۱۰ سال از شروع اجرای برجام، سطح موجودی ماشین سانتریفیوژ 1-IR به ۵۰۰ عدد و یا کمتر از آن رسید، ایران میتواند این سطح از موجودی را با از سرگیری تولید ماشینهای 1-IR با نرخی معادل تعداد متوسط ماهانه ماشینهای خراب شده، بدون اینکه از سطح ذخیره ۵۰۰ عدد تجاوز کند، را حفظ نماید.
۶۳- ایران بر اساس برنامه خود، در پایان سال هشتم تولید سالیانه ۲۰۰ عدد ماشین سانتریفیوژ 8-IR و 6-IR از هر نوع را بدون روتور تا سال دهم شروع خواهد کرد. بعد از سال دهم، ایران ماشینهای سانترفیوژ کامل را به همین مقدار در سال تولید خواهد کرد تا نیازهای غنی‌سازی و تحقیق و توسعه غنی‌سازی خود را برآورده سازد.
ایران این ماشینها را تا هر زمان بر اساس برنامه غنی‌سازی و تحقیق و توسعه غنی‌سازی، برای مونتاژ نهایی مورد نیاز باشد در نطنز در مکانی بر روی زمین و تحت نظارت آژانس انبار خواهد کرد.
پروتکل الحاقی و کد اصلاحی ۳.۱
۶۴- ایران اجرای موقت پروتکل الحاقی را بر طبق بند ب ماده ۱۷ پروتکل الحاقی تا زمان اجرایی شدن قانونی آن به آژانس اعلام نموده و متعاقبا تصویب و اجرایی شدن آن را مطابق نقش‌های رئیس جمهور و مجلس، دنبال می کند.
۶۵- ایران به آژانس اطلاع می‌دهد که کد اصلاحی ۳.۱ را به عنوان بخشی از ترتیبات فرعی موافقتنامه جامع پادمانهای ایران، تا زمانی که موافقتنامه پادمانها اجرائی باقی بماند، به صورت کامل اجرا میکند.
موضوعات مورد نگرانی گذشته و حال
۶۶- ایران تمام فعالیتهای تعیین شده در پاراگرافهای ۲، ۴، ۵ و ۶ «نقشه راه روشن نمودن موضوعات باقیمانده از گذشته و حال»، را تکمیل خواهد کرد، به نحوی که در گزارشهای منظم جدید مدیرکل آژانس در خصوص اجرای این نقشه راه مورد راستیآزمایی قرار گیرد.
فناوری‌های پیشرفته و حضور طولانی مدت آژانس
۶۷- به منظور افزایش کارآیی نظارت بر این برجام، برای ۱۵ سال و یا بیش از آن، برای اقدامات راستیآزمایی مشخص شده:
۶۷-۱- ایران به آژانس اجازه استفاده از دستگاه اندازه‌گیری قابل نصب در خط غنی‌سازی، و مهروموم‌های الکترونیکی که وضعیت خودشان را با بازرسان آژانس در داخل سایت‌های هسته‌ای رد و بدل می‌نمایند، و همچنین فناوری‌های جدید دیگری که در راستای رویه‌های پذیرفته شده بین المللی آژانس تایید شده و گواهی گرفته‌اند را می‌دهد.
ایران جمع‌آوری خودکار داده‌های ثبت شده توسط وسایل اندازه‌گیری نصب شده آژانس و ارسال آنها به فضای کاری [بازرسان] آژانس در هر سایت هسته‌ای را تسهیل خواهد نمود.
۶۷-۲- ایران ترتیبات لازم را جهت حضور طولانی مدت آژانس، شامل صدور ویزای طولانی مدت به همراه تدارک فضای کاری مناسب در سایت‌های هسته‌ای و در صورت امکان، در مکان‌هایی در نزدیکی سایت‌های هسته‌ای در ایران، برای بازرسان منتخب آژانس به منظور کار و نگهداری تجهیزات لازم، به عمل خواهد آورد.
۶۷-۳- ایران در طی ۹ ماه از تاریخ اجرای برجام، تعداد بازرسان منتخب را به حدود ۱۳۰ الی ۱۵۰ نفر افزایش خواهد داد و به صورت کلی اجازه انتخاب بازرسان از کشورهایی که روابط دیپلماتیک با ایران دارند را، مطابق با قوانین و قواعد خود، خواهد داد.
شفاف‌سازی مربوط به کنسانتره سنگ معدن اورانیوم (UOC)
۶۸- برای ۲۵ سال ایران به آژانس اجازه خواهد داد تا از طریق اقدامات توافق شده‌ای که شامل اقدامات محدودساز و نظارتی خواهد بود، نظارت نماید که همه کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولید شده در ایران یا بدست آمده از هر منبع دیگر، به تاسیسات فرآوری اورانیوم (UCF) در اصفهان و یا به هر تاسیسات تبدیل آتی دیگری که ایران در این دوره زمانی ممکن است بسازد، منتقل میشود.
۶۹- ایران برای ۲۵ سال، همه اطلاعات لازم را به آژانس ارائه می کند به نحوی که آژانس را قادر سازد که تولید کنسانتره سنگ معدن اورانیوم و موجودی کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولید شده در ایران یا بدست آمده از هر منبع دیگری را راستیآزمایی کند.
شفاف‌سازی مربوط به غنی‌سازی
۷۰- برای ۱۵ سال ایران به آژانس اجازه خواهد داد تا در صورت لزوم، نظارت مداوم با استفاده از اقدامات محدودساز و نظارتی رااجرا کند تا بتواند راستیآزمایی نماید که سانتریفیوژها و زیرساختهای انبار شده در انبار باقی مانده، و فقط جهت جایگزینی سانتریفیوژهای خراب شده و یا صدمه دیده، آنگونه که در این ضمیمه مشخص شده است، استفاده شود.
۷۱- برای ۱۵ سال ایران به آژانس اجازه دسترسی منظم، شامل دسترسی روزانه، هنگامی که توسط آژانس درخواست شد، را به ساختمان‌های مرتبط در نطنز از جمله همه بخشهای موسسه‌های FEP و PFEP خواهد داد.
۷۲- برای ۱۵ سال، تاسیسات غنی‌سازی نطنز تنها محل برای همه فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی اورانیوم، شامل تحقیق و توسعۀ غنی‌سازی تحت نظارت پادمان در ایران خواهد بود.
۷۳- ایران قصد دارد تا سیاست‌ها و رویه‌های صادرات را در راستای استانداردهای موجود بین المللی برای صادرات مواد هسته‌ای، تجهیزات و تکنولوژی اعمال دارد.
برای ۱۵ سال، ایران فقط پس از موافقت کمیسیون مشترک وارد صادرات هرگونه تکنولوژی و تجهیزات غنی‌سازی و یا مرتبط با غنی‌سازی با هر کشور دیگر یا با هر نهاد خارجی در زمینه فعالیتهای غنی‌سازی و یا مرتبط با غنی‌سازی شامل فعالیتهای تحقیق و توسعه خواهد شد.
دسترسی
۷۴- درخواست‌های دسترسی بر مبنای مقررات برجام با حسن نیت و با احترام کامل به حقوق حاکمیتی ایران، ارائه خواهد شد؛ و در حداقل ضروری برای اجرای موثر مسوولیت‌های راستیآزمایی تحت این برجام، نگه داشته خواهد شد.
هماهنگ با رویه‌های معمول پادمانهای بین المللی، چنین درخواست‌هایی با هدف مداخله در فعالیتهای نظامی ایران یا دیگر فعالیتهای مرتبط با امنیت ملی ایران نبوده، اما منحصراً برای حل نگرانی‌های برخاسته از تحقق تعهدات برجام و دیگر تکالیف پادمانی و عدم اشاعه‌ای ایران خواهد بود. آئین کارهای زیر به قصد اجرای برجام بین 1+5 و ایران بوده و به موافقنامه پادمانها و پروتکل الحاقی خدشه‌ای وارد نمی‌آورند.
در اجرای این آئین کار و همین طور دیگر اقدامات شفاف‌ساز، از آژانس خواسته میشود هر احتیاطی را برای صیانت از اسرار صنعتی، فناورانه و تجاری و همین طور دیگر اطلاعات محرمانه که به آن دست پیدا میکند، به کار گیرد.
۷۵- در پیشبرد اجرای برجام، اگر آژانس نگرانی‌هایی در رابطه با مواد یا فعالیتهای اعلام نشده یا فعالیتهای مغایر با برجام در محل‌هایی که تحت موافقتنامه جامع پادمان یا پروتکل الحاقی اعلام نشده‌اند، داشت آژانس به ایران اساس و پایه‌های چنین نگرانی‌هایی را ارائه نموده و درخواست شفاف‌سازی مینماید.
۷۶- اگر توضیحات ایران نگرانی‌های آژانس را حل و فصل نکند، آژانس ممکن است دسترسی به چنین محل‌های را منحصراً به دلیل راستیآزمایی عدم وجود مواد و فعالیتهای اعلام نشده یا فعالیتهای مغایر با برجام در چنین محل هایی را درخواست نماید.
آژانس بصورت مکتوب دلایل خود برای دسترسی و اطلاعات مرتبط را در اختیار ایران می‌گذارد.
۷۷- ایران می تواند راه‌های جایگزین برای حل نگرانی‌های آژانس پیشنهاد نماید که آژانس را قادر سازد تا عدم وجود مواد و فعالیتهای هسته‌ای و یا فعالیتهای مغایر با برجام در مکان مورد سوال را راستیآزمایی کند که بایستی به سرعت و دقت مورد توجه قرار گیرد.
۷۸- اگر عدم وجود مواد و فعالیتهای اعلام نشده و یا فعالیتهای مغایر با برجام بعد از اجرای ترتیبات جایگزین موافقت شده توسط ایران و آژانس نتواند راستیآزمایی شود، یا دو طرف قادر نباشند به طریق رضایت‌بخشی برای راستیآزمایی عدم وجود مواد یا فعالیتهای هسته‌ای اعلام نشده یا فعالیتهای مغایر با برجام در مکانهای مشخص شده، در مدت ۱۴ روز از ارائه درخواست اولیه آژانس برای دسترسی به توافق برسند، ایران در مشورت با اعضا کمیسیون مشترک، نگرانی‌های آژانس را از طریق شیوه‌های لازم مورد توافق بین ایران و آژانس حل مینماید.
در صورت عدم وجود یک توافق، اعضا کمیسیون مشترک با اجماع و یا با رای ۵ عضو از ۸ عضو، نظر خود را در خصوص روش ضروری برای حل نگرانی آژانس ارائه خواهند داد.
فرآیند مشورت و یا هر عمل دیگر مرتبط توسط اعضا کمیسیون مشترک نبایستی بیشتر از ۷ روز به طول بیانجامد و ایران اقدامات ضروری را در طی ۳ روز اجرا خواهد کرد.
شفاف‌سازی تولید قطعات سانتریفیوژ
۷۹- ایران و آژانس گامهای لازم برای محدودسازی و نظارت بر روی لوله‌های روتور سانتریفیوژ و اتصالات (بیلوز) را برای ۲۰ سال خواهند برداشت.
۸۰- در این ارتباط:
۸۰-۱- ایران یک موجودی (سیاهه) اولیه از همه لوله های روتور سانتریفیوژ و اتصالات (بیلوز) و گزارشهای بعدی در رابطه با تغییرات انجام شده بر روی این موجودی را برای آژانس فراهم نموده و به آژانس اجازه خواهد داد تا این موجودی را با شمارش و کدگذاری، و از طریق محدودسازی و نظارت برای همه لوله های روتور سانتریفیوژ و اتصالات (بیلوز) شامل همه سانتریفیوژهای موجود و جدید، راستی آزمایی نماید.
۸۰-۲- ایران همه مکانها و تجهیزات را، برای مثال ماشینهای فرم‌دهی سرد، ماشینهای پیچش الیاف و قالب‌های ساخت روتور را که به قصد تولید لوله‌های روتور و بیلوز مورد استفاده قرار میگیرند، اعلام نموده و به آژانس اجازه می‌دهد با پایش مداوم شامل محدودسازی و نظارت بر روی این تجهیزات از این موضوع راستیآزمایی نماید که این تجهیزات تولید سانتریفیوژها فقط برای فعالیتهای مشخص در این برجام استفاده میشوند.
دیگر فعالیتهای جداسازی ایزوتوپ‌های اورانیوم
۸۱- برای ۱۰ سال، فعالیتهای تولید یا تحقیق و توسعه جداسازی ایزوتوپی اورانیوم ایران، منحصرا بر مبنای تکنولوژی سانتریفیوژ گازی خواهد بود. [۵]
ایران به آژانس اجازه دسترسی جهت راستیآزمایی انطباق فعالیتهای تحقیق و توسعه و یا تولید جداسازی ایزوتوپی اورانیوم با این ضمیمه را خواهد داد.
[۵- برای منظور این ضمیمه، فعالیتهای تولید و یا تحقیق و توسعه مربوط به جداسازی ایزوتوپی اورانیوم با روش غیرسانتریفیوژ گازی شامل سیستمهای جداسازی ایزوتوپی لیزری، سیستمهای جداسازی ایزوتوپی الکترو مغناطیسی، سیستمهای تبادل شیمیایی، سیستمهای نفوذ گازی، سیستم Vortex و ایرودینامیک و سایر فرایندهای مشابهی است که ایزوتوپ های اورانیوم را جدا میسازد.]
فعالیتهایی که می تواند برای طراحی و توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای مشارکت کند
۸۲- ایران در فعالیتهای ذیل که میتواند برای توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای بکار گرفته شود، وارد نخواهد شد:
۸۲-۱- طراحی، توسعه، دستیابی و یا استفاده از مدل‌های کامپیوتری برای شبیه‌سازی وسایل انفجاری هسته‌ای.
۸۲-۲- طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از سیستم چاشنی‌های انفجاری چند نقطه که برای توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای مناسب هستند مگر اینکه مقاصد غیر هسته‌ای بودن آن توسط کمیسیون مشترک تایید شده باشد و تحت نظارت باشد.
۸۲-۳- طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی یا استفاده از سیستمهای تشخیص انفجار (دوربینهای سرعت بالا Streak ، دوربینهای فریمینگ و یا دوربینهای اشعه ایکس Flash x-ray) مناسب برای توسعه تجهیزات انفجار هسته‌ای، مگر اینکه مقاصد غیر هسته‌ای بودن آن توسط کمیسیون مشترک تایید شده باشد و تحت نظارت باشند.
۸۲-۴- طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از چشمه‌های نوترونی هدایت‌کننده انفجارات یا مواد خاص برای چشمه‌های نوترونی هدایت کننده انفجارات.
ضمیمه: طراحی مفهومی اراک
اصول بنیادین:
- استفاده حداکثری از ساختار فعلی طراحی اولیه راکتور تحقیقاتی اراک که توسط آژانس به عنوان IR40 شناخته میشود، بر اساس رتبه بندیهای مربوطه صورت پذیرد
- مدرن کردن طراحی اولیه به منظور اینکه راکتور به یک راکتور چند منظوره تحقیقاتی تبدیل شود که متشکل از تولید را دیو دارو، مواد ساختاری و آزمایش سوخت (به شکل میله‌ای و مجتمع سوخت) بوده و قادر به هدایت سایر تجربیات نوترونی که نیازمند شار نوترونی بالا (بیش از 10 به توان 14) باشد.
- از آب سنگین به عنوان خنک کننده، کند کننده و بازتابنده استفاده نماید. آب سبک به عنوان یک حلقه محاط اطراف قلب جدید فشرده برای اهداف ایمنی در صورت لزوم استفاده میشود.
- حدود 78 مجتمع سوخت در یک فضای شبکه‌ای شش ضلعی در هم تنیده با مشخصات اولیه ذیل بارگذاری خواهد شد
- دی اکسید اورانیم تا 3.67 درصد غنی شده، در طراحی پیشرفته مجتمع، به عنوان سوخت استفاده میشود.
- قدرت از 20 مگاوات حرارتی فراتر نمی رود.
- اضافه کردن انواع لوله های پرتو به لوله های پرتو موجود که تا لبه قلب فشرده جدید گسترش می یابد.
- داشتن یک کانال مرکزی در مرکز قلب جدید با سیستم خنک کننده انفعالی به منظور آزمایش مواد ساختاری و میله ها و مجتمع های سوخت با شار نوترونی فراتر از 2 در 10 به توان 14، که 12تا در مرکز کانال تابش دهی (IIC ) داخل قلب و 12 کانال تابش دهی جانبی (LIC) درست نزدیک به حلقه خارجی مجتمع های سوخت قرار دارند.
- موقعیت کانالهای تابش دهی داخل قلب وجانبی باید به نحوی طراحی و تنظیم شوند که بهترین اجرای مورد انتظار را برآورده سازند.
- بر اساس بخش مربوطه ضمیمه 1، آزمایشگاههای فرعی، بخشی از پروژه مدرن کردن راکتور تحقیقاتی اراک می باشند. علاوه بر این، ضمیمه 3 طراحی و ساخت آزمایشگاههای فرعی را تقویت مینماید.
- بالاترین فشار قابل تحمل برای اولین و دومین حلقه 0.33 واحد Mpa می‌باشد. ( در حفره ورودی راکتور)
- بالاترین نرخ ممکن شار برای خنک کننده 610 کیلوگرم برثانیه در فشار 0.33 واحد Mpa در سیستم لوله های اصلی است و برای کند کننده با همین شرایط 42 کیلوگرم بر ثانیه می‌باشد.
مشخصات اولیه
|
مقدار
|
مشخصات قلب
|
|
20
|
توان (MW)
|
|
78
|
تعداد مجتمع های سوخت
|
|
110
|
طول موثر (cm)
|
|
شش وجهی
|
ترکیب شبکه
|
|
UO2
|
مواد قرص سوخت
|
|
حداکثر 67/3%
|
میزان غنای سوخت
|
|
آلیاژ زیرکونیوم
|
نوع غلاف سوخت
|
|
آری، در صورت ضرورت
|
سم سوختنی
|
|
11
|
فاصله شبکه ای (cm)
|
|
D2O
|
خنک کننده
|
|
D2O
|
کندکننده
|
|
D2O
|
بازتابنده
|
|
50
|
ضخامت بازتابنده (cm)
|
|
%99/8
|
خلوص D2O
|
|
تقریباً 60 تا 70
|
(mtons) D2O جرم
|
|
آری
|
چیدمان سالانه
|
|
کمتر از 25/1
|
ضریب تکثیر موثرKeff
|
|
کمتر از 20000
|
راکتیویته اضافه قلب (pcm)
|
|
250
|
چرخه یا مدت استفاده (روز)
|
|
%78
|
خلوص 239-Pu در پایان چرخه استفاده
|
|
%60
|
مصرف 235-U
|
|
3×1014
|
بیشینه شار حرارتی((E0.625ev
|
|
1×1014
|
بیشینه شار سریع ((E0.625ev
|
|
1×1014
|
کمینه شار حرارتی (E0.625ev)
|
|
1×1014
|
کمینه شار سریع (E0.625ev)
|
|
3/8
|
سرعت سیال در کانال ها (m/s)
|
|
2/4
|
شار جرمی در کانال (kg/s)
|
|
0/33
|
فشار در حال کار (MPa)
|
|
47
|
دمای ورودی سیال (سانتیگراد)
|
|
78
|
دمای خروجی سیال (سانتیگراد)
|
|
S.S. 304
|
مواد دیواره قلب
|
|
30
|
ضخامت دیواره قلب (mm)
|
|
0/65
|
قطر قرص سوخت (cm)
|
|
0/67
|
قطر داخلی غلاف (cm)
|
|
0/8
|
قطر خارجی غلاف (cm)
|
|
12
|
تعداد میله سوخت هر مجتمع
|
|
350
|
جرم 2UO در قلب کامل (Kg)
|
|
240
|
قطر قلب (cm)
|
پیوست ۲- تعهدات مرتبط با تحریمها
توالی اجرای تعهدات شرح داده شده در این پیوست، در پیوست ۵ برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) ذکر شده است.
الف – اتحادیه اروپایی [۶]
[۶- در مورد قوانین اتحادیه اروپایی، “شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد ایرانی” بدین معناست:
الف – دولت ایران یا هر نهاد عمومی مربوط به آن؛
ب- هر شخص حقیقی ساکن یا مقیم ایران؛
ج- هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهادی که اقامتگاه قانونی آن در ایران است؛
د- هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد واقع در داخل یا خارج ایران، که به طور مستقیم یا غیرمستقیم تحت مالکیت یا کنترل یک یا چند شخص یا نهاد فوق الذکر باشد.]
۱- اتحادیه اروپایی و دولت های عضو اتحادیه اروپایی متعهد می شوند وفق پیوست شماره ۵ (برنامه اجرا)، کلیه مفاد آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی را، با اصلاحات بعدی، که کلیه تحریمها یا اقدامات محدودکننده مذکور در بخش های 1.1 تا 1.10 زیر را اجرایی می‌کنند، و کلیه مفاد تصمیم 2010/413/CFSP شورای اتحادیه اروپایی را، با اصلاحات بعدی لغو و قوانین اجرایی ملی را نیز لغو یا حسب نیاز اصلاح نمایند.
1-1- تدابیر مربوط به امور مالی، بانکی و بیمه [۷]
[۷- عناوین و عناوین فرعی در این پیوست صرفا با هدف توصیف میباشند.]
1-1-1- نظام ممنوعیت و اخذ مجوز حاکم بر نقل و انتقال مالی به یا از ایران
(ماده 10 تصمیم 2010/413/CFSP شورا؛ مواد 30, 30a ,30b ,31 آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۱-۲- تحریمهای مربوط به فعالیتهای بانکی
(ماده 11 تصمیم 2010/413/CFSP؛ ماده 33 آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۱-۳- تحریمهای مربوط به بیمه
(ماده 12 تصمیم 2010/413/CFSP؛ ماده 35 آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۱-۴- تحریمهای مربوط به خدمات پیام‌رسانی مالی
(ماده 20(12) تصمیم 2010/413/CFSP؛ ماده 23(4) آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۱-۵- تحریمهای مربوط به حمایت مالی برای تجارت با ایران
(ماده 8 تصمیم 2010/413/CFSP شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۱-۶- تحریمهای مربوط به کمک های بلاعوض، کمک های مالی و وام های ترجیحی
(ماده 9 تصمیم 2010/413/CFSP شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۱-۷- تحریمهای مربوط به انتشار اوراق قرضه تضمین شده توسط دولت ایران
(ماده 13 تصمیم 2010/413/CFSP؛ ماده 34 آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۱-۸- تحریمهای مرتبط با خدمات تبعی[۸] برای هر یک از گروه‌های فوق
(به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
[۸- در این پیوست، عبارت “خدمات تبعی” به معنی هرگونه خدمات -از جمله کمکهای فنی، آموزش، بیمه، بیمه اتکایی، واسطه‌گری، حمل و نقل یا خدمات مالی- که بطور متعارف به منظور انجام فعالیتهایی که تحریم مربوط به آنها رفع شده صورت می‌گیرد، می‌باشد.]
۱-۲- بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی
۱-۲-۱- تحریمهای مربوط به واردات نفت و گاز از ایران
(مواد 3e and 3c ،3a تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 11، 12 14a and و پیوست های IVA and IV آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۲-۲- تحریمهای مربوط به واردات فرآورده‌های پتروشیمی ایران
(مواد 3d and 3b تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 13 و 14 و پیوست V آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۲-۳- تحریمهای مربوط به صادرات تجهیزات کلیدی بخش های نفت، گاز و پتروشیمی
(مواد 4, 4a and 4b تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 8، 9، 10 و ضمائم VI و VIA آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۲-۴- تحریمهای مربوط به سرمایه گذاری در بخش های نفت، گاز و پتروشیمی
(مواد 6، 6a و 7 17(1), 17(2)(b) and (c), 17(3), 17(4),؛ مواد 2010/413/CFSP تصمیم 17(5), 20 and 21 آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۲-۵- تحریمهای مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه‌های فوق
(به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
۱-۳- بخشهای کشتیرانی، کشتی‌سازی و حمل و نقل
۱-۳-۱- تحریمهای مرتبط با کشتیرانی و کشتی‌سازی
(مواد 4g, 4h, 8a, 18a and 18b تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 10a, 10b, 10c, 37a, and 37b و پیوست VIB آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۳-۲- تحریمهای مربوط به بخش حمل و نقل
(مواد 15, 16, 17 and 18 تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 36 and 37 آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۳-۳- تحریم های مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق
(به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
۱-۴- طلا، سایر فلزات گرانبها، اسکناس و سکه
۱-۴-۱- تحریمهای مربوط به طلا، فلزات گرانبها و الماس، اسکناس و سکه
(مواد 4c و 4d تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 15 و 16 و پیوست VII آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۴-۲ تحریمهای مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق
(به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
۱-۵- تدابیر مرتبط با اشاعه هسته‌ای
1-5-1- تحریمهای مرتبط با فعالیتهای هسته‌ای حساس اشاعه‌ای (کالاها و فن آوری، سرمایه‌گذاری و 1(1) (a), (b), (d), (e), (2), (3) and (4), 2, 3, 5, آموزش‌های تخصصی) (مواد 2, 3, 4, 5, 6,7, 17(1), (2) (a), ؛ مواد 2010/413/CFSP تصمیم 14 and 21 267/2012 آیین‌نامه اجرایی شماره I, II and III و پیوست های 18, 19 and 22 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۵-۲- تحریمهای مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه‌های فوق
(به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
۱-۶- فلزات
1-6-1- تحریمهای مرتبط با فلزات
(مواد 4e and 4f تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 15a, 15b, 15c و پیوست VIIB آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۶-۲- تحریمهای مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه‌های فوق
(به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
۱-۷- نرم‌افزار
1-7-1- تحریمهای مرتبط با نرم‌افزار
(مواد 4i and 4j تصمیم 2010/413/CFSP؛ مواد 10d, 10e and 10f و پیوست VIIA آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۷-۲- تحریمها در زمینه خدمات تبعی برای هر یک از گروه‌های فوق
(به ارجاعات فوق مراجعه کنید).
۱-۸- تسلیحات
۱-۸-۱- تحریمهای مرتبط با تسلیحات
(مواد 1(1)(c), (3), (4), and 3 تصمیم آیین‌نامه 5(1)(a) and (c), 17(1), (2)(a), and 19؛ مواد 2010/413/CFSP اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
۱-۸-۲- تحریمها در زمینه خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق
(به ارجاعات فوق مراجعه شود).
۱-۹- فهرست اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهادهای ایرانی (توقیف دارایی و ممنوعیت صدور روادید)
۱-۹-۱- توقیف دارایی و ممنوعیت صدور روادید قابل اعمال نسبت به:
۱-۹-۱-۱- بانک‌ها و موسسات مالی ایرانی فهرست شده شامل بانک مرکزی ایران؛
۱-۹-۱-۲- اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهادهای مرتبط با بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی؛
۱-۹-۱-۳- اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهادهای مرتبط با کشتیرانی، کشتی‌سازی و حمل و نقل؛
۱-۹-۱-۴- سایر اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهادهای غیرمرتبط با فعالیتهای حساس اشاعه هسته‌ای، تسلیحات و موشک‌های بالستیک؛
۱-۹-۱-۵- سایر اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهادهای مرتبط با فعالیتهای حساس اشاعه هسته‌ای، تسلیحات و موشک‌های بالستیک؛
۱-۹-۱-۶- اشخاص حقوقی و افراد فهرست شده توسط شورای امنیت، به نحو مقرر در الحاقیه شماره 1، بخش 1 این پیوست برای گروه های 1 -1-9-1 ، 4-1-9 -1 ، الحاقیه شماره 2، بخش 1 این پیوست برای تحریمهای گروه 5-1-9-1 و بخشهای 2 الحاقیه‌های شماره 1 و 2 این پیوست برای تحریمهای گروه 6-1-9-1 (مواد 19 and 20 و پیوستهای I and II تصمیم VIII و پیوستهای 23, 24, 25, 26, 27, 28, 28a, 28b, and 29؛ مواد 2010/413/CFSP آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی and IX)
۱-۱۰- سایر مقررات
۱-۱۰-۱- تعهد مندرج در بخش 1 شامل کلیه مفاد باقیمانده تصمیم 2010/413/CFSP و آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی که در بالا ذکر نشده‌اند، نیز می‌گردد.
۱-۱۰-۱-۱- تعاریف (ماده 1 آیین‌نامه اجرایی 267/2012)
۱-۱۰-۱-۲- مقررات عمومی و نهایی (مواد 1-10- 1-2 38, 39, 40, 41, 42, 43, 43a, 44, 45, و مواد 2010/413/CFSP تصمیم ,51 49, 50 and ,48 ,74 ,46 آیین‌نامه اجرایی 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛ 22, 23, 24, 25, 26, 26a, 27 and 28 (مواد 1-10- 1-2 38, 39, 40, 41, 42, 43, 43a, 44, 45, و مواد 2010/413/CFSP تصمیم ,51 49, 50 and ,48 ,74 ,46 آیین‌نامه اجرایی 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی)؛
2- اتحادیه اروپایی اظهار مینماید که مفاد مذکور در بخش ۱ فوق، فهرست کامل و جامع کلیه تحریمها و اقدامات محدودکننده مرتبط هسته‌ای اتحادیه اروپایی می‌باشد. این تحریمها یا اقدامات محدودکننده، طبق پیوست شماره پنج رفع خواهند شد.
3- آثار رفع تحریمهای اقتصادی و مالی اتحادیه اروپایی
۳-۱- در نتیجه رفع تحریمها به نحو مصرح در بخش 1 فوق، فعالیتهای زیر، از جمله خدمات تبعی، از روز اجرا این برجام و مشروط به اینکه این فعالیت‌ها با سایر قوانین و مقررات لازم الاجراء اتحادیه اروپایی و دولتهای عضو منطبق باشد، مجاز خواهد بود: [۹]
[9- در غیر از مواردی که به نحو دیگری تصریح شده باشد، رفع تحریم های مشروحه در این بخش، معاملاتی را که اشخاصی که کماکان مشمول تدابیر محدودکننده می باشند در آن دخیل هستند، شامل نمی شود و تاثیری بر تحریم هایی که ممکن است تحت سایر مقررات حقوقی غیر از مقررات مندرج در بخش 1 اعمال شوند، ندارد. هیچ چیز در این برجام به منزله تغییر در موضوع ایران نسبت به تحریم های اتحادیه اروپایی نمی باشد.]
۳-۲- تدابیر مربوط به امور مالی، بانکداری و بیمه
(به بخشهای 1.1.1 تا 1.1.8 مراجعه کنید)
۳-۲-۱- نقل و انتقال منابع مالی بین اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های اروپایی، از جمله موسسات مالی و اعتباری اتحادیه اروپایی و اشخاص حقیقی ،حقوقی یا نهاد های ایرانی، از جمله موسسات مالی و اعتباری ایرانی ،بدون الزام به اخذ مجوز یا اعلام؛
۳-۲-۲- افتتاح شعب بانکی، شرکتهای تابعه یا دفاتر نمایندگی بانک های ایرانی در سرزمین دولت های عضو اتحادیه، و ایجاد مشارکت های (JV) جدید، یا اتحصیل منافع مالکانه یا ایجاد روابط کارگزاری بانکی بین بانک های ایرانی با بانک های اتحادیه اروپایی؛ افتتاح دفاتر نمایندگی، شرکت های تابعه، مشارکت یا حساب های بانکی توسط اشخاص اروپایی در ایران ؛
۳-۲-۳- ارائه خدمات بیمه ای و بیمه اتکائی به ایران یا دولت ایران، اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهادهای ایرانی، یا یک شخص حقیقی یا حقوقی یا نهادی که به نمایندگی یا تحت کنترل آنها اقدام مینماید؛
۳-۲-۴- ارائه خدمات تخصصی پیام رسانی مالی به اشخاص حقیقی یا حقوقی، موجودیت ها یا نهادها از جمله افرادی که در الحاقیه شماره 1 این پیوست آمده اند؛
۳-۲-۵- تعهد دولت های عضو مبنی بر ارائه حمایت های مالی در جهت تجارت با ایران، از جمله اعطای اعتبارات صادراتی، بیمه صادرات؛ و تعهد پرداخت برای وام بلاعوض، کمک مالی و وام های ترجیحی به دولت ایران؛
۳-۲-۶- فروش یا خرید اوراق قرضه دولتی یا تضمین شده توسط دولت، به یا از ایران، دولت ایران، بانک مرکزی ایران، یا بانک‌ها و موسسات مالی ایرانی یا افرادی که از طرف آنها عمل می کنند.
3-3- بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی
(به بخشهای 1-2-1 تا 5-2-1 مراجعه کنید)
۳-۳-۱- واردات، خرید، سوآپ یا حمل و نقل نفت خام، فرآورده های نفتی، گاز طبیعی یا فرآورده های پتروشیمی ایران و تامین تسهیلات اعتباری مربوطه؛
۳-۳-۲- فروش، عرضه یا نقل و انتقال تجهیزات یا فن آوری، کمک فنی و آموزش مورد استفاده در بخشهای نفت، گاز و صنایع پتروشیمی در ایران، مشتمل بر اکتشاف، تولید و پالایش نفت و گاز طبیعی، از جمله مایع‌سازی گاز طبیعی، به هر شخص ایرانی در داخل یا خارج ایران یا برای استفاده در ایران؛
۳-۳-۳- اعطای هرگونه وام یا تسهیلات اعتباری به هر شخص ایرانی که در بخش های نفت، گاز و پتروشیمی در داخل ایران یا خارج از ایران فعالیت می کنند و همچنین سرمایه گذاری در این صنعت و یا سرمایه گذاری مشترک با آنها؛
۳-۴- بخشهای کشتیرانی، کشتی‌سازی و حمل و نقل
(به بخشهای 1-3-1 تا 3-3-1 مراجعه کنید.)
۳-۴-۱- فروش، تامین، انتقال یا صادرات تجهیزات و فنآوریهای دریانوردی برای ساخت، تعمیر یا نگهداری یا بازسازی کشتی، به ایران یا به هر شخص ایرانی در این بخش؛ طراحی، ساخت یا مشارکت در طراحی یا ساخت کشتی‌های باری و نفتکش برای ایران یا اشخاص ایرانی؛ ارائه کشتی‌های طراحی شده یا مورد استفاده برای حمل و نقل یا ذخیره‌سازی نفت و فرآورده‌های پتروشیمی به اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهادهای ایرانی و ارائه خدمات ثبت پرچم و تعیین وضعیت، از جمله موارد مرتبط با مشخصات فنی، ثبت و شماره شناسایی به هر نحو، در رابطه با تانکرهای نفتی و کشتی های باری ایرانی.
۳-۴-۲- دسترسی کلیه پروازهای باری خطوط هوایی ایرانی یا خطوط هوایی از مبداء ایران به فرودگاه های تحت صلاحیت دولت های عضو اتحادیه اروپایی؛
۳-۴-۳- توقف بازرسی، توقیف و انهدام محموله ها از مبداء یا به مقصد ایران توسط دولت های عضو اتحادیه اروپایی در قلروهای خود در ارتباط با کالاهایی که دیگر ممنوع نمی باشند؛
۳-۴-۴- ارائه خدمات سوخت رسانی یا تدارکات یا هرگونه خدمات دیگر برای کشتی های تحت مالکیت یا اجاری که اقلام منع شده را حمل نمی کنند؛ و ارائه سوخت، خدمات مهندسی و تعمیر و نگهداری به هواپیماهای باری ایرانی که اقلام ممنوعه را حمل نمی‌نمایند.
۳-۵- طلا، سایر فلزات گرانبها، اسکناس و سکه
(به بخشهای 1-4-1 تا 2-4-1 مراجعه کنید.)
۳-۵-۱- فروش، عرضه، خرید، صادرات، انتقال، حمل و نقل طلا و فلزات گرانبها و الماس و ارائه خدمات واسطه‌گری، تامین مالی و امنیتی مربوطه، به دولت ایران، نهادهای عمومی، شرکت‌ها و موسسات عمومی یا بانک مرکزی ایران؛
۳-۵-۲- انتقال اسکناس و مسکوکات جدید ایرانی به بانک مرکزی ایران.
۳-۶- فلزات
(به بخشهای 1-6-1 تا 2-6-1 مراجعه کنید.)
۳-۶-۱- فروش، عرضه، انتقال یا صادرات مستقیم یا غیرمستقیم کلیه فلزات از جمله گرافیت و فلزات خام یا نیمه ساخته همانند آلومینیوم و فولاد به هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد ایرانی یا برای استفاده در ایران در رابطه با عملیات و فعالیتهای منطبق با این برجام.
۳-۷- نرم‌افزار
(به بخشهای 1-7-1 تا 2-7-1 مراجعه کنید.)
۳-۷-۱- فروش، عرضه، انتقال یا صادرات مستقیم یا غیرمستقیم هرگونه نرم افزار از جمله به روزسانی، به هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد ایرانی یا برای استفاده در ایران در رابطه با عملیات و فعالیتهای منطبق با این برجام.
۳-۸- فهرست افراد، اشخاص حقوقی یا نهادها
(توقیف دارایی و ممنوعیت صدور روادید)
۳-۸-۱- در نتیجه خروج از فهرست‌های مذکور در پیوست شماره 2، آزادسازی کلیه منابع مالی و اقتصادی متعلق به اشخاص حقیقی، حقوقی و نهادها، از جمله بانک‌ها و موسسات مالی ایرانی، بانک مرکزی ایران، به شرح مندرج در الحاقیه شماره ۱ پیوست ۲ این برجام، و فراهم آوردن دسترسی این اشخاص به وجوه و دارایی‌های خود؛
۳-۸-۲- در نتیجه خروج از فهرست‌های مذکور در پیوست شماره ۲، امکان ورود افراد فهرست شده در الحاقیه شماره 1 این برجام به قلمروی دولت های اروپایی یا استفاده از سرزمین آنها برای ترانزیت فراهم خواهد شد.
ب. ایالات متحده آمریکا [۱۰]
[۱۰. در مورد قوانین آمریکا، “شخص ایرانی” عبارت است از:
الف) هر فردی که شهروند یا تبعه ایران است؛ و
ب) هر موجودیت که وفق قوانین ایران تاسیس شده، یا به شکل دیگری تحت صلاحیت دولت ایران باشد.]
۴- ایالات متحده آمریکا متعهد میشود طبق ضمیمه شماره ۵ (برنامه اجرا)، اعمال کلیه تحریمهای مرتبط هسته‌ای [11]، به نحو مذکور در بخش های 1-4 تا 9-4 زیر را متوقف کند، و اقدام قانونی مقتضی برای لغو یا اصلاح آنها را پیگیری کند، و فرامین اجرایی شماره 13574، 13590، 13622 و 13645 و بخش های 7 -5 و 15 فرمان اجرایی شماره 13628 را لغو دهد.[۱۲]
[11. تحریم هایی که ایالات متحده وفق تعهدات خود در بخش 4، اعمال آنها را متوقف و متعاقبا آنها را لغو و یا با هدف لغو آنها اصلاح خواهد کرد، عبارتند از تحریم های ناظر به اشخاص غیرآمریکایی.
در مورد بخشهای 4 و 6.7 این برجام، منظور از “شخص غیر آمریکایی” عبارت است از هر فرد یا شخص حقوقی به استثنای
1) هر شهروند ایالات متحده، فرد خارجی مقیم دائم آمریکا، شخص حقوقی تاسیس شده طبق قوانین ایالات متحده یا در حدود صلاحیت ایالات متحده (شامل شعبه‌های خارجی)، یا هر شخص در داخل ایالات متحده، و
2) هر شخص حقوقی که تحت مالکیت یا کنترل یک شخص آمریکایی باشد.
در مورد شماره 2 جمله فوق، یک شخص حقوقی در صورتی “تحت مالکیت یا کنترل” یک شخص آمریکایی تلقی میشود که:
1) حداقل 50 درصد از سهام از لحاظ ارزش یا قدرت راي را در اختیار داشته باشد؛
2) اکثریت کرسی هاي هیات مدیره شرکت را در اختیار داشته باشد؛ یا
3) به شکل دیگري اقدامات، سیاست ها یا تصمیم هاي شخصی آن شرکت را کنترل کند. اشخاص آمریکایی و شرکت هاي خارجی تحت مالکیت یا تحت کنترل آمریکایی کمافی السابق مشمول منع کلی مراوداتی که وفق این برجام مجاز شده اند، خواهند بود مگر اینکه از دفتر نظارت بر دارایی هاي خارجی وزارت خزانه‌داری آمریکا (افک) مجوز گرفته باشند.]
[12. در مورد کلیه قوانین و فرامین اجرایی ارجاع داده شده طبق این برجام، آخرین اصلاحیه قوانین و فرامین اجرایی مزبور تا تاریخ نهایی شدن این برجام مد نظر می باشد:
قانون تحریم هاي ایران )ISA( مصوب 1996، اصلاحی طبق بخش 102 قانون تحریمهاي جامع، پاسخگویی و منع سرمایه گذاري در ایران )CISADA( مصوب 2010، و بخش هاي 207-201 و 311 قانون کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه )TRA( مصوب 2012؛
قانون تحریم هاي جامع، حساب کشی و منع سرمایه گذاري در ایران)CISADA( مصوب 2010 اصلاحی طبق بخش هاي 216-214، 222، 224، 312-311، 403-402، و 605 قانون کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه )TRA( مصوب 2012 و بخش 1249 قانون آزادي ایران و مقابله با اشاعه )IFCA( مصوب 2012؛ قانون مجوز دفاع ملی سال مالی 2012 )NDAA(، اصلاحی طبق بخش هاي 504-503 کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه)TRA( و بخش 1250 قانون آزادي ایران و مقابله با اشاعه )IFCA(؛
فرمان اجرایی شماره 13622، اصلاحی طبق بخش 15فرمان اجرایی 13628 و بخش 16 فرمان اجرایی شماره 13645.
ارجاعات مندرج در بخش 4، اختیاراتی که وفق آنها تحریم هاي ثانویه در نتیجه اتخاذ اقدامات موصوف در بخش 1.9.4 دیگر اعمال نخواهند شد، را هم در بر می گیرند.]
۴-۱- تدابیر بانکی و مالی
۴-۱-۱- تحریمهای اعمالی بر افراد و اشخاص حقوقی مندرج در الحاقیه شماره 3 این ضمیمه، شامل: بانک مرکزی ایران و سایر موسسات مالی ایرانی فهرست شده در این الحاقیه؛ شرکت ملی نفت ایران[۱۳]، شرکت بازرگانی نفتیران (نیکو)، شرکت ملی نفت کش ایران، و سایر افراد و اشخاص حقوقی که توسط خزانه‌داری در این الحاقیه به عنوان دولت ایران شناسایی شده اند؛ و برخی افراد و اشخاص حقوقی مندرج در فهرست اتباع تحریم شده یا فهرست افرادی که اموال آنها مشمول توقیف است؛
Comprehensive Iran Sanctions, Accountability, and Divestment Act of
2010 (CISADA) Section 104(c)(2)(E)(ii)(I); National Defense Authorization Act for Fiscal Year 2012 (NDAA) Section 1245(d)(1) and
(3); Iran Freedom and Counter-Proliferation Act of 2012 (IFCA) Section 1244(c)(1) and (d), 1245(a)(1)(A), (a)(1)(C)(i)(II), and (c),
1246(a) and 1247(a); Sections 1(a)(i) and 5(a) of Executive Order (E.O.) 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645
[13. خروج شرکت ملی نفت ایران از فهرست SDN مضافا موجبات بی اثرشدن وضعیت تحریمی این شرکت در سایر فهرست ها و تصمیم‌گیری‌ها خواهد شد.]
۴-۱-۲- تحریم ریال ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), 1246(a) and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 1(a), 2(a)(i), and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۱-۳- تحریم خرید و فروش اسکناس آمریکا به دولت ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a) (i) of E.O. 13645)
۴-۱-۴- محدودیتهای تجارت دوجانبه بر درآمدهای ایران که در خارج از کشور است، شامل محدودیتهای مربوط به نقل و انتقال درآمدها؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), (d), and (h)(2), 1246(a) and 1247(a); Sections 1(a)(i)-(ii), 2(a)(i), and 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۱-۵- تحریم خرید، پذیره‌نویسی، یا تسهیل معاملات دیون حاکمیتی ایران، شامل اوراق قرضه دولتی؛
Sanctions on the purchase, subscription to, or facilitation of the issuance of Iranian sovereign debt, including governmental bonds (NDAA Section 1245(d)(1) and (3); Iran Threat Reduction and Syria Human Rights Act of 2012 (TRA) Section 213(a); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Sections 1(a)(i) and 5(a) of E.O.13622, and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۱-۶- تحریم خدمات پیام‌رسانی مالی به بانک مرکزی ایران و موسسات مالی ایرانی مندرج در الحاقیه شماره 3 این پیوست؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); TRA Section 220; IFCA Section 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۱-۷- تحریم خدمات تبعی [14] برای هر یک از دسته تحریمهای فوق
(به ارجاعات مربوطه مراجعه کنید).
[14. در مورد معنای “خدمات تبعی”، به زیرنویس شماره 3 مراجعه کنید.]
۴-۲- بیمه
۴-۲-۱- تحریم ارایه خدمات بیمه ای، یا بیمه اتکایی که در رابطه با فعالیتهای سازگار با این برجام و با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 3 این ضمیمه صورت می گیرد.
(ISA section 5(a)(7); NDAA Section 1245(d)(1) and (3); TRA Sections 211(a) and 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Section 5(a) of E.O.13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۳- بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی
۴-۳-۱- تلاش ها برای کاهش فروش نفت ایران شامل محدودیت ها بر مقدار فروش نفت خام ایران و کشورهایی که می توانند نفت خام ایران را بخرند؛
(Iran Sanctions Act of 1996 (ISA) Section 5(a)(7); NDAA Section 1245(d)(1) and (3); TRA Section 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Section 1 of E.O. 13574, Sections 1(a)(i)-(ii), 2(a)(i), and 5(a) of E.O. 13622; Section 5 of E.O. 13628 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۳-۲- تحریم سرمایه‌گذاری، شامل مشارکت در سرمایه‌گذاری‌های مشترک، کالاها، خدمات، اطلاعات، فناوری و دانش و کمک فنی برای بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی؛
(ISA Sections 5(a)(1)-(2) and (4)-(8); TRA Section 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1), (d), and (h)(2), 1245(a)(1)(B), (a)(1)(C)(i)(I)-(II), (a)(1)(C)(ii)(I)-(II), and (c), 1246(a) and 1247(a); Section 1 of E.O. 13574, Section 1 of E.O.13590, Sections 1(a)(i)-(ii), 2(a)(i)-(iii), and 5(a) of E.O.13622, and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۳-۳- تحریم خرید، تحصیل، فروش، حمل و نقل، یا بازاریابی نفت، فرآورده‌های پتروشیمی و گاز طبیعی از ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); TRA Section 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1), (d) and (h)(2), 1246(a) and 1247(a); Sections 1(a)(i)-(iii), 2(a)(i)-(ii), and 5(a) of E.O.13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۳-۴- تحریم صادرات، فروش یا عرضه فرآورده‌های نفتی تصفیه شده و فرآورده‌های پتروشیمی به ایران؛
(ISA Section 5(a)(3); NDAA Section 1245(d)(1) and (3); TRA Section 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d), 1246(a) and 1247(a); Section 1 of E.O. 13574, Sections 1(a)(i) and 5(a) of E.O. 13622; Section 5 of E.O. 13628; and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۳-۵- تحریم معامله با بخش انرژی ایران شامل معامله با شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی نفتکش ایران ،شرکت بازرگانی نفت ایران (نیکو)، شرکت ملی نفتکش ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), (d), and (h)(2), 1246(a) and 1247(a); TRA Section 212(a); Sections 1(a)(i)-(iii), 2(a)(i)-(ii) and 5(a) of E.O. 13622, and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۳-۶- تحریم خدمات تبعی برای هریک از دسته تحریمهای فوق
(هریک از ارجاعات فوق را ملاحظه کنید).
4-4- کشتیرانی، کشتی‌سازی و بنادر
۴-۴-۱- تحریم معامله با بخشهای کشتی‌سازی [کشتیرانی؟] و کشتی‌سازی ایران و عاملان بنادر شامل شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، خطوط کشتیرانی جنوب، و شرکت بازرگانی نفتیران (نیکو)، و عاملان بندر عباس [۱۵]؛
[۱۵- تعهد مندرج در بخش4.4.1 مبتنی بر این است که عاملیت بندر بندرعباس دیگر تحت کنترل شخصی که در فهرست اتباع تحریمی قرار دارد نباشد.]
(TRA Section 212(a); IFCA Sections 1244(c)(1) and (d); 1245(a)(1)(B), (a)(1)(C)(i)(I)-(II), (a)(1)(C)(ii)(I)-(II), and (c), 1246(a), and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. )54631
۴-۴-۲- تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریمهای فوق
(در هر مورد ارجاعات قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).
۴-۵- طلا و سایر فلزات گرانبها
۴-۵-۱- تحریم تجارت طلا و سایر فلزات گرانبها توسط ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), 1245(a)(1)(A) and (c), 1246(a), and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۵-۲- تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریمهای فوق
(در هر مورد ارجاعات قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).
۴-۶- نرم افزار و فلزات
۴-۶-۱ – تحریم تجارت با ایران در مورد گرافیت، فلزات خام یا نیمه ساخته از قبیل آلومینیوم و فولاد، زغال سنگ، و نرم افزارهای تنظیم فرآیندهای صنعتی، در رابطه با فعالیتهای سازگار با این برجام و افراد و اشخاص حقوقی مذکور در الحاقیه های شماره 3 و 4 این ضمیمه؛
(NDAA 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), 1245(a)(1)(B)(C) and (c), 1246(a), and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i) and 3(a)(i) of E.O. 13645)
۴-۶-۲- تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریمهای فوق
(در هر مورد ارجاعات به قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).
۴-۷- بخش خودروسازی
۴-۷-۱- تحریم فروش، عرضه یا نقل و انتقال کالاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش خودروسازی ایران؛
(NDAA Section 1245(d)(1) and (3); IFCA Sections 1244(c)(1), 1245(a)(1)(B), (a)(1)(C)(i)(II), (a)(1)(C)(ii)(II), and (c), 1246(a), and 1247(a); Section 5(a) of E.O. 13622 and Sections 2(a)(i), 3(a)(i)-(ii), 5 and 6 of E.O. 13645)
۴-۷-۲- تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریمهای فوق
(در هر مورد ارجاعات به قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).
۴-۸- فهرست‌ها و سایر فهرست‌های تحریمی
۴-۸-۱- خارج کردن افراد و اشخاص حقوقی مندرج در الحاقیه های شماره 3 و 4 این ضمیمه از فهرست DSN و لیست افرادی که اموالشان مشمول توقیف بوده است، لیست افراد و نهادهای دور زننده تحریم ها، و/یا لیست غیر SDN مربوط به قانون تحریمهای ایران (خارج کردن افراد و نهادهای تحریم شده و نیز تحریمهای اعمالی وفق بخش 5 (الف) قانون تحریمهای ایران، بخش 1244(د)(1)، و بخش 212 قانون TRA؛ و خارج کردن افراد و نهادهای تحریم شده طبق فرامین اجرایی شماره 13382، 13608، 13622، و 13645 با استناد به قانون اختیارات اقتصادی اضطراری بین المللی.
۴-۹- اقدامات مرتبط با منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای
۴-۹-۱- تحریمهای اعمالی بر تحصیل کالاها و خدمات مرتبط هسته‌ای برای پیشبرد فعالیتهای هسته‌ای پیش‌بینی شده در این برجام وفق “قانون مقابله اشاعه ایران، کره شمالی و سوریه”، منطبق با رویکرد ایالات متحده نسبت به سایر دولت های غیرهسته‌ای عضو معاهده عدم اشاعه هسته‌ای؛
۴-۹-۲- تحریمهای اعمالی بر مشارکت های مربوط به استخراج معدن، تولید یا حمل و نقل اورانیوم؛ (ISA Section 5(b)(2))
۴-۹-۳- تحریمهای اعمالی بر منع شهروندان ایرانی از تحصیل در مقاطع عالی در رشته های مرتبط با علوم هسته‌ای، مهندسی هسته‌ای یا بخش انرژی.
5- سایر تدابیر مرتبط با تجارت
۵-۱- ایالات متحده متعهد میشود: [۱۶]
[16- به منظور اثربخشی به تدابیر مشروحه در این بخش 5.1، ایالات متحده امتیاز انجام فعالیتهایی را که متضمن دخالت افراد فهرست شده در فهرست SDN نباشد و به نحو دیگری با قوانین و مقررات قابل اعمال ایالات متحده از جمله و نه محدود به Export Administration Act, the Federal Food, Drug and Cosmetic Act and the Iran-Iraq Arms Non-Proliferation ACT منطبق باشد را صادر خواهد کرد.]
۵-۱-۱- اجازه فروش هواپیمای مسافربری تجاری و قطعات و خدمات مربوطه به ایران از طریق اعطای امتیاز در موارد زیر داده خواهد شد:
الف) صادرات، فروش، اجاره یا انتقال هواپیمای مسافربری تجاری انحصارا با کاربری غیر نظامی،
ب) صادرات، فروش، اجاره یا انتقال قطعات یدکی و قطعات عمده برای هوایپمای مسافربری تجاری به ایران ، و
ج) ارائه خدمات تبعی، از جمله ضمانت، نگهداری، و خدمات تعمیر و بازبینی های ایمنی برای کلیه موارد مذکور، مشروط به اینکه قطعات و خدمات مجوز داده شده انحصارا برای هوانوردی تجاری مسافری مورد استفاده قرار گیرند؛ [۱۷]
[17- امتیاز های صادره در راستای بخش 5.1.1 شامل شروط مناسبی برای حصول اطمینان از عدم واگذاری و یا فروش هواپیماو قطعات و خدمات موضوع امتیاز به اشخاص فهرست شده در فهرست SDN نخواهد بود. در صورتی که ایالات متحده احراز کند که هواپیماها، کالاها یا خدمات موضوع امتیاز برای اهدافی غیر از کاربری غیر نظامی استفاده شده است یا اینکه به افراد فهرست شده در فهرست SDN مجددا فروخته یا منتقل شده اند، ایالات متحده این موضوع را به عنوان مبنایی برای خاتمه دادن به تعهداتش به صورت کلی یا جزئی وفق بخش 5.1.1 تلقی خواهد کرد.]
۵-۱-۲- از طریق صدور مجوز، به اشخاص حقوقی غیرآمریکایی که در مالکیت یا کنترل اشخاص آمریکایی [۱۸] میباشند، اجازه خواهد داد منطبق با این برجام با ایران معامله کنند؛ و
[18- در مورد بخش 5.1.2 این برجام، یک موجودیت غیرآمریکایی در صورتی “تحت مالکیت یا کنترل” یک شخص آمریکایی خواهد بود که:
1) حداقل 50 درصد از سهام از لحاظ ارزش یا قدرت راي را در اختیار داشته باشد؛
2) اکثریت کرسی هاي هیات مدیره شرکت را در اختیار داشته باشد؛ یا
3) به شکل دیگري اقدامات، سیاست ها یا تصمیم هاي شخصی آن شرکت را کنترل کند.]
۵-۱-۳- اعطای مجوز واردات فرش و مواد غذایی از جمله پسته و خاویار با منشا ایرانی به ایالات متحده.
6- ایالات متحده تایید مینماید که مقررات فهرست شده در بخش 4 فوق فهرست کامل و جامع کلیه تحریم ها مرتبط هسته‌ای ایالات متحده می‌باشد. این تحریم ها بر اساس پیوست 5 رفع خواهند شد.
7- آثار رفع تحریمهای اقتصادی و مالی ایالات متحده [۱۹]
[19. رفع تحریم های شرح داده شده در این قسمت، نسبت به معاملاتی که در آنها اشخاص مندرج در فهرست SDN دخیل هستند، اعمال نمی‌گردد و تاثیری در تحریم هایی که ممکن است تحت سایر مقررات غیر از مقررات مندرج در بخش 4 اعمال شوند، ندارد، مگر اینکه صراحتا به گونه دیگری مشخص شده باشد. هیچ چیزی در این برجام به منزله تغییری در موضع ایران در رابطه با تحریم های آمریکا نمی‌باشد.]
۷-۱- در نتیجه رفع تحریمهای مشخص شده در بخش 4 فوق، از روز اجرا، تحریمهای مزبور، و خدمات تبعی آنها، در مورد اشخاص غیر آمریکایی که اقدامات زیر را انجام می دهند یا اشخاصی که وضعیت‌های زیر را دارند اعمال نخواهد شد:
۷-۲- تدابیر مالی و بانکی [20]
(به بخش 4.1.1 تا 4.1.7 مراجعه شود)
[20. در مورد توقف اجرای مقررات اشاره شده در بخش های 4.1.1 تا 4.1.7، آثار توصیف شده برای موسسات مالی غیر آمریکایی، به فعالیت های موسسات مالی بین المللی در خارج از حوزه صلاحیت ایالات متحده تسری می یابد.]
انجام فعالیت‌ها، شامل عملیات مالی و بانکی، با دولت ایران، بانک مرکزی ایران، موسسات مالی ایرانی، و سایراشخاص ایرانی مشخص شده در الحاقیه شماره 3 این پیوست، شامل اعطای وام، نقل و انتقال، حساب بانکی (شامل افتتاح حساب و ایجاد روابط کارگزاری و پرداخت از طریق حساب بین بانکی (PTA) در موسسات مالی غیرآمریکایی)، سرمایه گذاری، خدید و فروش اوراق بهادار، ضمانت نامه، خرید و فروش ارزهای خارجی (شامل نقل و انتقالات مرتبط با ریال)، صدور اعتبارات اسنادی، و معاملات بازارهای آتی کالا و اختیار، ارائه خدمات پیام رسانی تخصصی مالی و تسهیل دسترسی مستقیم یا غیرمستقیم به آنها، خرید یا تحصیل اسکناس بانکی آمریکایی توسط دولت ایران و خرید، پذیره نویسی، یا ارایه خدمات مربوط به صدور اوراق قرضه دولت ایران.[۲۱]
[21. موسسات مالی غیرآمریکایی، غیر ایرانی که با موسسات مالی ایرانی )شامل بانک مرکزی ایران( که در فهرست SDN قرار ندارند، معامله انجام دهند، بدلیل فعالیت آن موسسات مالی ایرانی در نقل و انتقالات یا روابط بانکی با افراد و اشخاص حقوقی که در فهرست SDN نام برده شده اند، در معرض تحریم ها نخواهند بود، مشروط به اینکه موسسه مالی غیرآمریکایی، غیرایرانی نقل و انتقالات مشخص مزبور با افراد و اشخاص حقوقی ایرانی نام برده شده در فهرست SDN را انجام نداده باشد و یا آنها را تسهیل نکرده باشد و به شکل دیگری در چنین روابط بانکی دخیل نبوده باشد.]
۷-۳- تدابیر مربوط به بیمه
(به بخش 1-2-4 مراجعه شود)
ارائه خدمات مربوط به صدور بیمه نامه، بیمه یا بیمه اتکایی در رابطه با فعالیتهای سازگار با این برجام، شامل فعالیتهای مرتبط با افراد و اشخاص حقوقی نام برده شده در الحاقیه شماره 3 این پیوست، شامل خدمات مربوط به صدور بیمه نامه، بیمه یا بیمه اتکایی در رابطه با فعالیت‌ها در بخش های انرژی، کشتیرانی و کشتی سازی ایران، برای شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی نفت کش ایران، یا برای کشتی هایی که نفت خام، گاز طبیعی، گاز طبیعی مایع، نفت و فرآورده های پتروشیمی از یا به ایران.
۷-۴- بخشهای انرژی و پتروشیمی
(به بخشهای 1-3-4 تا 6-3-4 مراجعه شود.)
اشحاصی که جزئی از بخش انرژی ایران باشند؛ یا خرید، تحصیل، فروش، حمل و نقل، یا بازاریابی نفت و فرآورده های نفتی (شامل فرآورده‌های پالایش شده نفتی)، فرآورده‌های پتروشیمی، یا گاز طبیعی (شامل گاز طبیعی مایع) به یا از ایران؛ ارائه کمک، سرمایه گذاری (از جمله از طریق مشارکت)، کالا، خدمات (شامل خدمات مالی)، و فناوری که می تواند در رابطه با بخش انرژی ایران یا توسعه منابع نفتی آن یا تولید داخلی فرآورده های نفتی پالایش شده و فرآورده های پتروشیمی مورد استفاده قرار گیرند؛ یا فعالیت در بخش انرژی ایران شامل شرکت ملی نفت ایران، شرکت بازرگانی نفتیران (نیکو) و شرکت ملی نفتکش ایران.
۷-۵- بخشهای کشتیرانی، کشتی‌سازی، و عاملیت اداره بنادر
(به بخشهای 1 -4 -4 تا 2 -2 -4 مراجعه شود.)
اشخاصی که جزئی از بخش کشتیرانی یا کشتی سازی ایران باشند؛ یا تملک، اداره، کنترل، یا بیمه کشتی های مورد استفاده برای نقل و انتقال نفت خام، فرآورده های نفتی (شامل فرآورده های نفتی پالایش شده)، فرآورده های پتروشیمی، یا گاز طبیعی (شامل گاز طبیعی مایع) از یا به ایران؛ اداره بنادر در ایران (شامل عاملیت اداره بندرعباس[۲۲])، همکاری با بخش های کشتیرانی و کشتی سازی ایران یا عاملیت اداره بنادر ایران، یا ارائه خدمات مالی و سایر کلاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش کشترانی و کشتی سازی ایران و با عاملیت اداره یک بندر در ایران، مشتمل بر خدمات بندری از قبیل سوخت رسانی و بازبینی، طبقه بندی، و تامین مالی ،و فروش، اجاره و ارائه کشتی به ایران از جمله به خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، شرکت ملی نفتکش ایران و شرکت خطوط کشتیرانی جنوب یا شرکتهای تابعه آنها.
[22. “آثار” توصیف شده در بخش 7.5 در ارتباط با عاملیت اداره بندر بندرعباس مبتنی بر این است که بندرعباس دیگر تحت کنترل شخصی که در فهرست SDN قرار دارد نباشد.]
۷-۶- طلا و فلزات گرانبها
(به بخش های 1 -5 -4 تا 2 -5 -4 مراجعه شود)
فروش، عرضه، صادرات یا انتقال طلا و سایر فلزات گرانبها به یا از ایران، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، یا انجام یا تسهیل عملیات نقل و انتقال مالی یا ارائه خدمات برای فعالیتهای زیر شامل تامین امنیت، بیمه و حمل و نقل.
7-7- نرم‌افزار و فلزات
(به بخشهای1 -6 -4 تا 2 -6 -4 مراجعه شود)
فروش، عرضه یا انتقال گرافیت، فلزات خام یا نیمه ساخته از قبیل آلومینیوم و فولاد، زغال سنگ، و نرم افزار برای یکپارچه‌سازی فرآیندهای صنعتی به یا از ایران، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، در رابطه با فعالیتهای سازگار با این برجام، و افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 3 این پیوست، و فروش، عرضه، یا انتقال چنین موادی به بخشهای انرژی، پتروشیمی، کشتیرانی و کشتی‌سازی ایران و بنادر ایران، یا انجام یا تسهیل عملیات نقل و انتقال مالی یا ارائه خدمات برای اقدامات زیر شامل بیمه و حمل و نقل.
۷-۸- بخش خودروسازی
(به بخشهای 1-7-4 تا 2-7-4 مراجعه شود.)
اجرا یا تسهیل عملیات‌های نقل و انتقال مالی یا سایر معاملات برای فروش، عرضه، یا انتقال کالاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش خودروسازی ایران.
۷-۹- فهرست‌ها و سایر لیست‌های تحریمی
(به بخش 1-8-4 مراجعه شود.)
برداشتن فهرست‌ها و/یا تحریمهای شرح داده شده در بخش 1-8-4، توقف اعمال تحریمهای ثانویه برای معامله با افراد و موجودیتهای مندرج در الحاقیه شماره 3 این پیوست؛ و رفع توقیف دارایی‌ها و منافع واقع در محدوده صلاحیتی ایالات متحده برای افراد و موجودیتهای مندرج در الحاقیه شماره ۳ این پیوست.
الحاقیه شماره ۱ – بخش ۱
فهرست اشخاص، موجودیت ها و نهادهای مندرج در ضمیمه شماره 2 تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی و ضمیمه شماره 9 آیین‌نامه اجرایی شماره 2012/267 شورای اتحادیه اروپایی
الحاقیه شماره ۱ – بخش ۲
فهرست اشخاص، موجودیت‌ها و نهادهای مندرج در ضمیمه شماره 1 تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی و ضمیمه شماره 8 آیین‌نامه اجرایی شماره 2012/267 شورای اتحادیه اروپایی
الحاقیه شماره ۲ – بخش ۱
فهرست اشخاص، موجودیت ها و نهادهای مندرج در ضمیمه شماره 2 تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی و ضمیمه شماره 9 آیین‌نامه اجرایی شماره 2012/267 شورای اتحادیه اروپایی
الحاقیه شماره ۲ – بخش ۲
فهرست اشخاص، موجودیت‌ها و نهادهای مندرج در ضمیمه شماره ۱ تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی و ضمیمه شماره ۸ آیین‌نامه اجرایی شماره 2012/267 شورای اتحادیه اروپایی
الحاقیه شماره ۳
موسسات مالی ایرانی و افراد و موجودیتهای شناسایی شده به عنوان دولت ایران در فهرست اتباع مشخص شده خاص (SDN)؛
افراد و موجودیتهای موجود در فهرست SDN، و افراد و موجودیتهای فهرست شده در لیست دورزنندگان تحریم؛
افراد و موجودیتهای تحریم شده ذیل قانون تحریمهای ایران؛
دارایی‌های مسدودشده افراد فوق الذکر.
الحاقیه شماره ۴
پیوست ۳- همکاری‌های صلح‌آمیز هسته‌ای
الف – کلیات
۱- ایران و 1+5 تصمیم گرفتند، در کنار سایر موارد، هر کجا که مقتضی باشد و بدون لطمه به موافقتنامه های دوجانبه موجود، از جمله از طریق همکاری‌های فنی آژانس، در حوزه های مختلف صلح‌آمیز هسته‌ای که در چارچوب این برجام قرار گرفته باشد همکاری نمایند، چنانکه در این ضمیمه به تفصیل آمده است.
در این زمینه، کمیسیون مشترک نیز از کمک به ایران، از جمله از طریق همکاری های فنی آژانس، به صورت مقتضی پشتیبانی مینماید.
۲- همه پروژه های همکاری صلح‌آمیز هسته‌ای تحت این برجام، به شکل دوجانبه توسط کشورهای شرکت کننده تعیین خواهد شد، و با برجام و قوانین و مقررات ملی اعضای شرکت کننده مطابقت خواهد داشت.
۳- پروژه های همکاری علمی و صلح‌آمیز هسته‌ای که بین ایران و 1+5 به عنوان بخشی از این برجام مدنظر هستند، می‌توانند در اشکال مختلف و با تنوعی از شرکت کنندگان بالقوه به انجام برسند. پروژه معینی که گروه 1+5 بر عهده گرفته باشد لزوماً شامل مشارکت همه اعضای 1+5 نخواهد بود [و به طرق زیر انجام خواهد شد]:
۳-۱- ترتیبات همکاری دو جانبه و یا چند جانبه با ایران.
چنین ترتیباتی را کشورهای شرکت کننده بین خود تعیین می‌نمایند.
۳-۲- پروژه های تحت نظر آژانس، از طریق پروژه های همکاری فنی با آژانس ازجمله از طریق موافقت نامه‌های “پروژه و تامین”.
۳-۳- از طریق مراکز بین المللی علوم و تکنولوژی.
به طور ویژه، اعضای 1+5 مشخصا در حوزه های ذیل توسعه همکاری هسته‌ای با ایران را متقبل میشوند:
ب- راکتورها، سوخت‌ها و فناوری‌ها، تاسیسات و فرآیندهای مربوطه
۴- راکتورهای پیشرفته تحقیقاتی و قدرتی آب سبک و تاسیسات، فناوری ها و تجهیزات وابسته اعضای 1+5، در صورت مقتضی، دستیابی ایران به راکتورهای تحقیقاتی و قدرتی آب سبک را برای تحقیق و توسعه و آزمون، و همچنین برای تامین برق و شیرین سازی آب، همراه با ترتیباتی برای تضمین ارائه سوخت هسته‌ای و خروج سوخت مصرف شده، آنگونه که در قراردادهای مربوطه برای هر راکتور فراهم شده آمده است ،تسهیل خواهند نمود. این می تواند شامل زمینه های زیر برای همکاری باشد:
۴-۱- ساخت و همینطور بهره برداری ایمن و موثر از راکتورهای جدید قدرت آب سبک و تجهیزات مربوط به آن، بر طبق الزامات نسل سوم به بالا، شامل راکتورهای هسته‌ای کوچک و متوسط، از جمله طراحی و ساخت مشترک، در صورت مقتضی.
۴-۲- ساخت راکتورهای تحقیقاتی چند منظوره آب سبک پیشرفته و به روز، با قابلیت آزمایش نمونه‌های میله سوخت و مجتمع سوخت و مواد به کار رفته در تجهیزات نیروگاهی همراه با تاسیسات مربوطه، از جمله طراحی و ساخت مشترک، در صورت مقتضی.
۴-۳- تامین تجهیزات و سیستم های کنترل پیشرفته برای راکتورهای تحقیقاتی و قدرتی فوق، شامل طراحی و ساخت مشترک در صورت مقتضی.
۴-۴- تامین شبیه ساز، کدهای محاسباتی و نرم افزارهای هسته‌ای مرتبط با موضوعات فوق، شامل توسعه مشترک، در صورت مقتضی.
۴-۵- تامین تجهیزات اصلی مدار اول و دوم و همچنین قلب راکتورهای قدرتی و تحقیقاتی فوق الذکر، شامل طراحی و ساخت مشترک، در صورت مقتضی.
۴-۶- آموزش حین خدمت در مورد سناریوهای جابجایی و مدیریت سوخت برای راکتورهای قدرتی و تحقیقاتی هسته‌ای فوق الذکر.
۴-۷- ارزیابی فنی مشترک از راکتورهای فعلی ایران به منظور ارتقاء سیستمها و تجهیزات فعلی، شامل موضوعات مربوط به ایمنی هسته‌ای، حسب درخواست ایران.
۵- پروژه مدرنسازی اراک
۵-۱- همانگونه که در بخش ب از ضمیمه شماره یک شرح داده شده است ،یک مشارکت بین المللی مرکب از اعضای 1+5 و ایران، که ممکن است بعداً گسترش پیدا کرده و کشورهای ثالثی که با رضایت طرفین تعیین می شوند را هم در بر بگیرد، به منظور پشتیبانی و تسهیل بازطراحی و ساخت مجدد راکتور 40-IR در اراک به یک راکتور مدرن که بیش از 20 مگاوات نبوده، و از آب سنگین به عنوان خنک‌کننده و کند کننده استفاده کند، و بر پایه طراحی مفهومی موافقت شده (که به ضمیمه شماره یک پیوست شده است)، تاسیس خواهد شد.
۵-۲- ایران به عنوان مالک و مدیر پروژه نقش رهبری داشته و مسئولیت کلیت اجرای پروژه مدرن سازی اراک را بر عهده خواهد داشت. یک گروه کاری متشکل از اعضای 1+5 برای پشتیبانی و تسهیل بازطراحی و بازسازی راکتور تاسیس خواهد شد. یک مشارکت بین المللی متشکل از ایران و این گروه کاری، پروژه مدرنسازی اراک را با مسوولیت هایی که توسط اعضای 1+5 در ضمیمه شماره یک شرح داده شده است، اجرا خواهند کرد. گروه کاری میتواند با توافق اجماعی بین ایران و اعضای گروه کاری توسعه یابد و کشورهای دیگر را دخیل نماید. اعضای 1+5 و ایران، پیش از رسیدن به “روز اجرایی شدن” [توافق برجام]، یک سند رسمی را که در آن تعهدات محکم آنها در پروژه مدرنسازی اراک بیان شده است را منعقد خواهند کرد که یک مسیر مطمئن رو به جلو برای مدرن سازی راکتور فراهم نموده و مسوولیت های به عهده گرفته شده توسط اعضای 1+5 را به ویژه در حوزه های کلیدی نظیر طراحی مجدد، بازبینی طراحی و صدور تاییدیه، ساخت قلب راکتور، طراحی سوخت، ساخت و تامین ، ایمنی و امنیت، پسمانداری یا پردازش سوخت مصرف شده، همین طور تامین مواد، تجهیزات و سیستمهای ابزار دقیق و کنترل، و قراردادهایی را که متعاقباً منعقد خواهد شد، تعریف خواهد نمود. اعضای گروه کاری پشتیبانی مورد نیاز ایران برای بازطراحی و ساخت مجدد راکتور را، منطبق با قوانین ملی خود، فراهم خواهند نمود به گونه ای که ساخت و راه اندازی به موقع و ایمن راکتور مدرن شده را باعث گردد.
۵-۳- ایران و گروه کاری با یکدیگر همکاری خواهند کرد تا طراحی نهایی رآکتور مدرن شده، و طراحی آزمایشگاه های فرعی مربوط به آن که قرار است توسط ایران انجام شود، محقق گردد، و همخوانی آن با استانداردهای بین المللی ایمنی را ،به طوری که راکتور بتواند توسط نظام ایمنی ایران پروانه راه اندازی و بهره برداری دریافت کند، ارزیابی نمایند.
۵-۴- ایران کماکان مسئولیت اولیه برای تامین مالی پروژه مدرنسازی را به عهده خواهد داشت.
ترتیبات تامین مالی اضافی جهت تکمیل پروژه، شامل پروژه های آژانس که پروژه مدرن سازی اراک را پشتیبانی مینماید، بر اساس اسناد رسمی و قراردادهایی که متعاقباً منعقد خواهد شد، مشخص خواهد گردید.
۶- تامین سوخت جدید
۶-۱- اعضای 1+5، در صورت مقتضی، کمک به ایران در رسیدن به استانداردهای کیفی بین المللی برای سوخت هسته‌ای ساخته شده توسط ایران، از جمله در صورت مقتضی از طریق آژانس، را حمایت خواهند کرد.
۶-۲- اعضای 1+5 همکاری برای تامین سوختهای جدید، شامل در صورت مقتضی طراحی و ساخت مشترک، اخذ پروانه‌های مربوطه و تکنولوژی ساخت سوخت و تجهیزات و زیرساختهای لازم برای راکتورهای هسته‌ای تحقیقاتی و قدرتی فعلی و آینده، از جمله کمکهای فنی در خصوص فرآیندهای خالص سازی، فعالیتهای شکل دهی و مهندسی مواد برای انواع مختلف غلاف سوخت و ساخت غلاف برای راکتور تحقیقاتی آب سنگین مدرن شده اراک دنبال خواهند کرد.
ج – فعالیتهای تحقیق و توسعه:
۷- برای اجرای ابعاد دیگر این برجام و در پشتیبانی از آغاز تعاملات وسیعتر علمی بین 1+5 و ایران،1+5 و ایران همکاری و تبادل علمی در زمینه علوم و فناوری هسته‌ای را [در حوزه های زیر] دنبال خواهند کرد:
۷-۱- فیزیک هسته‌ای بر پایه شتاب دهنده، و تحقیقات فیزیک نجومی، و تولید ایزوتوپ پایدار از طریق همکاری بین المللی در مرکز هسته‌ای، فیزیک و فن آوری واقع در تاسیسات فردو. ایران از 1+5 و دیگر اعضای علاقمند، پیشنهادهای مشخص برای پروژه های بین المللی همکاری هسته‌ای، فیزیک و فناوری درخواست نموده و یک کارگاه بین المللی برای ارزیابی این پیشنهادها برگذار خواهد کرد. هدف [از این امر] تحقق پروژههای مشارکتی بین المللی در خلال چند سال است. انتقال دو آبشار به تولید ایزوتوپ های پایدار در قالب یک همکاری مشترک بین ایران و فدراسیون روسیه، بر مبنای ترتیباتی که مورد توافق طرفین قرار خواهد گرفت، انجام خواهد شد.
۷-۲- فیزیک پلاسما و گداخت هسته‌ای
۷-۳- کاربردهای تحقیقاتی مربوط به راکتور در راکتور تحقیقاتی تهران، راکتور مدرن شده اراک، یا راکتورهای تحقیقاتی آینده در ایران، از قبیل:
۷-۳-۱- آموزش
۷-۳-۲- تولید و بهره برداری از رادیو ایزوتوپ
۷-۳-۳- شیرین سازی آب
۷-۳-۴- (Neutron transmutation doping) درمان از طریق تبدیل نوترونی
۷-۳-۵- تحلیل فعال سازی نوترونی
۷-۳-۶- درمان با استفاده از محصورسازی نوترون
۷-۳-۷- تصویر برداری نوترونی و مطالعات شناسایی مواد با استفاده از تابش نوترونی
۷-۴- اعضای 1+5 و ایران می توانند مزید بر موارد فوق در زمینه های زیر نیز به دنبال همکاری باشند:
۷-۴-۱- طراحی، تولید و/یا مونتاژ فناوری ها و تجهیزات اندازه گیری داخل قلب راکتور
۷-۴-۲- طراحی، تولید و/یا مونتاژ سیستمهای کنترل و ابزار دقیق هسته‌ای و طراحی الکترونیک
۷-۴-۳- فناوری گداخت هسته‌ای و فیزیک پلاسما و زیرساخت های مرتبط و تسهیل مشارکت ایران در پروژه راکتور آزمایشی گرما هسته‌ای بین المللی (ITER) و/یا پروژه های مشابه، شامل پروژه های همکاری فنی مرتبط آژانس.
۷-۴-۴- ستاره شناسی نوترینو
۷-۴-۵- طراحی، تولید و تامین انواع مختلف شتاب دهنده ها و تامین تجهیزات وابسته از جمله از طریق پروژه های همکاری فنی مرتبط آژانس
۷-۴-۶- نرم افزارهای دریافت و پردازش داده‌ها و تجهیزات مرتبط کننده.
د – ایمنی، پادمان و امنیت هسته‌ای
۸- ایمنی هسته‌ای
اعضای 1+5 و احتمالا کشورهای دیگر، در صورت مقتضی، آماده همکاری با ایران هستند تا یک مرکز ایمنی هسته‌ای در داخل ایران تاسیس نمایند، در کارگاهها و رخدادهای آموزشی در ایران جهت پشتیبانی از ارتباط بین نظام ایمنی هسته‌ای ایران و کشورهای 1+5 و سایر کشورها مشارکت نمایند تا از جمله درس‌آموخته‌های ایجاد و حفظ استقلال و اثربخشی نظام ایمنی، و آموزش برای اجرای فرهنگ ایمنی هسته‌ای و روش‌های حرفه‌ای و موثر لازم را به اشتراک گذارند؛ امور مربوط به بازدید و تبادل اطلاعات از نظام ایمنی و نیروگاه های هسته‌ای خارج از ایران با تمرکز بر روش‌های حرفه‌ای و موثر برای بهره‌برداری ایمن را تسهیل نمایند؛ و آمادگی داخلی در مواقع اضطراری و توانایی مدیریت حوادث جدی را ارتقا دهند و تقویت نمایند.
[همچنین] برای توانمند نمودن ایران جهت پیوستن به معاهدات مرتبط با ایمنی و امنیت هسته‌ای پشتیبانی و کمک کنند، مثلا از طریق کارگاههای آموزشی یا سمینارهایی که الحاق به چنین تعهداتی را به پیش می برد. چنین کارگاه ها یا سمینارهایی می توانند تحت نظارت آژانس نیز برگزار شوند.
اعضای 1+5 و احتمالا دیگر کشورها ،در صورت مقتضی، با ایران در زمینه‌های ایمنی هسته‌ای که در ذیل می آید و همچنین در دیگر زمینه‌هایی که مورد توافق طرفین باشد همکاری خواهند نمود:
۸-۱ – به انجام رساندن موافقت‌نامه‌های دوجانبه/چند جانبه با سازمانها و مراکز تحقیقاتی مربوطه
۸-۲ – تامین کدهای محاسباتی معتبر، دستگاهها و تجهیزات مربوط به ایمنی هسته‌ای
۸-۳ – تسهیل تبادل دانش و تجربه در زمینه ایمنی هسته‌ای
۸-۴ – ارتقاء و تقویت آمادگی اضطراری داخلی و توانایی مدیریت حوادث جدی
۸-۵ – تنظیم دوره های آموزش حین خدمت و حرفه آموزی حین کار برای بهره برداران راکتور و تاسیسات ،پرسنل نظام ایمنی و سازمانهای حمایتی مربوطه در زمینه ایمنی هسته‌ای داخل و خارج ایران
۸-۶- ایجاد یک مرکز ایمنی هسته‌ای در ایران که به لوازم، تکنیکها و تجهیزات لازم به منظور حمایت و تسهیل آموزش های حرفه ای و فنی و تبادل درس- آموخته ها برای بهره برداران راکتورها و تاسیسات، پرسنل نظام ایمنی و سازمانهای حمایتی مربوطه تجهیز شده باشد.
۹- پادمان هسته‌ای
اعضای 1+5 و احتمالا دیگر کشورها، در صورت مقتضی، آماده همکاری با ایران برای اجرای موثر و کارآمد پادمان آژانس و اقدامات شفاف‌ساز در ایران هستند. همکاری در زمینه های زیر می تواند مد نظر باشد:
۹-۱- همکاری در قالب آموزش های حین خدمت و کارگاه های آموزشی به منظور تقویت حسابرسی مواد هسته‌ای و فرایند کنترل، توسعه منابع انسانی، و فرایندهای کنترل و تضمین کیفیت.
۹-۲- اعضای 1+5 و دیگر کشورها، در صورت مقتضی، آماده همکاری با ایران برای اجرای موثر و کارآمد پادمان آژانس و اقدامات شفاف‌ساز در ایران میباشند.
۹-۳- این همکاری ها می تواند به صورت آموزش و کارگاه های آموزشی به منظور تقویت مرجع پادمان در ایران، حسابرسی مواد هسته‌ای و فرایند کنترل، توسعه منابع انسانی و فرایندهای کنترل و تضمین کیفیت باشد.
۱۰- امنیت هسته‌ای
اعضای 1+5 و احتمالا دیگر کشورها ،در صورت مقتضی، آماده همکاری با ایران بر روی اجرای دستورالعمل های راهنما و روش های موثر امنیت هسته‌ای میباشند. همکاری در زمینه های زیر می تواند مد نظر باشد:
۱۰-۱- همکاری در قالب دوره های آموزشی و کارگاه های آموزشی برای تقویت توانایی ایران جهت جلوگیری ،حفاظت و پاسخ دهی به تهدیدات امنیت هسته‌ای علیه تاسیسات هسته‌ای و سیستمها، همچنین برای فراهم سازی موثر امنیت هسته‌ای پایدار و سیستم های حفاظت فیزیکی.
۱۰-۲- همکاری از طریق آموزش و کارگاههای آموزشی برای تقویت توانایی ایران برای حفاظت و پاسخ دهی به تهدیدات امنیت هسته‌ای، از جمله شامل خرابکاری، همچنین برای فراهم سازی موثر امنیت هسته‌ای پایدار و سیستمهای حفاظت فیزیکی.
هـ – پزشکی هسته‌ای و رادیو ایزوتوپها، فناوری‌ها، تاسیسات و فرآیندهای مربوطه
11- اعضای 1+5 و احتمالا دیگر کشورها ،در صورت مقتضی، آمادگی دارند تا با ایران جهت پیشبرد استفاده از پزشکی هسته‌ای در ایران به منظور ارتقاء تخصص ایران در تشخیص، تصویربرداری و رادیوتراپی همکاری نمایند، دسترسی به رادیوایزوتوپهای پزشکی جهت تشخیص و درمان شهروندان ایرانی را افزایش دهند، و مشارکت ایران را در جامعه بین المللی گسترده علمی و پزشکی هسته‌ای تسهیل نمایند. چنین همکاری هایی می تواند شامل موارد زیر باشد:
۱۱-۱- ارتقاء زیرساخت مربوط به تاسیسات سیکلوترونی موجود در ایران، از جمله برای تولید رادیو ایزوتوپ های پزشکی.
۱۱-۲- تسهیل دستیابی ایران به یک سیکلوترون جدید و تجهیزات رادیوداروئی مربوطه، برای تولید رادیو ایزوتوپ های پزشکی.
۱۱-۳- دستیابی به تجهیزات پیشرفته رادیوتراپی و تصویربرداری جهت تشخیص بیماری برای مراکز فعلی و یا جدید پزشکی هسته‌ای، شامل همکاری بین بیمارستان ها برای درمان افراد بیمار.
۱۱-۴- همکاری بر روی رویه های حرفه ای و دوزیمتری بیماران.
۱۱-۵- بهبود بهره برداری از نمونه ها جهت افزایش تولید رادیوایزوتوپها
۱۱-۶- دستیابی به منابع رادیو ایزوتوپ برای درمان از طریق تشعشعات یونیزه، و تنظیم دستگاههای رادیوتراپی و دیگر کاربردهای صنعتی و پزشکی
۱۱-۷- تامین مرکز رادیو داروی پیشرفته و آزمایشگاههای لازم.
و – پسمانداری و ازکاراندازی تاسیسات
۱۲- اعضای 1+5، در صورت مقتضی، آماده همکاری با ایران در مدیریت و جابجایی ایمن، کارآ و موثر پسماندهای هسته‌ای و رادیولوژیکی ایجاد شده از فعالیتهای چرخه سوخت هسته‌ای و پزشکی هسته‌ای، و فعالیتهای مربوط به تولید و/یا مصرف رادیوایزوتوپ، می باشند.
۱۳- اعضای 1+5، در صورت مقتضی، آمادگی دارند تا با ایران در زمینه های اقدامات حرفه ای که ایمن، موثر و سازگار با محیط زیست برای رفع آلودگی و از کاراندازی تاسیسات هسته‌ای باشند، شامل همکاری برای تاسیس انبارهای طولانی مدت به منظور انبار پسماندهای سطح کم و متوسط، همکاری نمایند.
۱۴- اعضای 1+5، در صورت مقتضی، آمادگی دارند تا تبادلات و بازدیدها از سایت های مرتبط و مکان های خارج از ایران، که مربوط به مدیریت پسماند و اجرای روش های موثر در این زمینه باشند، را تسهیل نمایند.
۱۵- اعضای 1+5، در صورت مقتضی، تامین تجهیزات و سیستم های مناسب برای مدیریت پسماند و تاسیسات انبارسازی آنها در ایران را تسهیل خواهند نمود.
ز – پروژههای دیگر
۱۶- پروژههای دیگری هم می تواند بین اعضای مربوطه 1+5 و ایران، با تشخیص متقابل شرکت کنندگان در برجام، از جمله در زمینه های زیر اجرا گردد:
۱۶-۱- ساخت آب شیرین‌کن‌های هسته‌ای و زیرساختهای مربوطه در ایران
۱۶-۲- توسعه فناوری لیزری برای کاربردهای پزشکی (به عنوان مثال برای جراحی چشم)
پیوست ۴- کمیسیون مشترک
1- تاسیس، ترکیب، و هماهنگ کننده
1-1- کمیسیون مشترک تاسیس می شود تا کارکردهایی را که در برجام، از جمله پیوستهایش، به آن واگذار شده اجرا نماید.
1-2- کمیسیون مشترک مرکب است از نمایندگان گروه 1+5 (دولتهای چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات متحده، به همراه نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجه و سیاست امنیتی)، و ایران، همه با هم، اعضای برجام.
1-3- کمیسیون مشترک می تواند در صورت اقتضا، کارگروه هایی در حوزه های خاص ایجاد نماید.
1-4- نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجه و سیاست امنیتی (از این پس: نماینده عالی) یا نماینده او به عنوان هماهنگ کننده کمیسیون مشترک انجام وظیفه خواهد کرد.
2- کارکردها
2-1- کمیسیون مشترک، کارکردهای زیر را انجام خواهد داد:
2-1-1- مرور و تصویب طراحی نهایی رآکتور مدرن شدهی تحقیقاتی آب سنگین و طراحی لابراتورهای فرعی پیش ازآغاز احداث، و مرور و تصویب طراحی سوخت برای رآکتور مدرن شدهی تحقیقاتی آب سنگین به نحو مندرج در بخش ب پیوست یک؛
2-1-2- در صورت درخواست ایران، مرور و تصویب تولید، تحصیل، ساخت یا عملیاتی کردن hot cells (محتوی یک سل یا سلهای مرتبط به هم) ،Shielded cells یا shielded glove cells با ابعاد فراتر از شش متر مکعب در حجم و مختصات مندرج در پیوست 1پروتکل الحاقی، به نحو مشروح در بند 21 پیوست 1؛
2-1-3- مرور و تصویب طرح‌های ارائه شده توسط ایران برای آغاز تحقیق و توسعه بر روی سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران بر مبنای فلز اورانیوم، به نحو مندرج در بند 26 پیوست 1؛
2-1-4- به درخواست ایران، مرور و تصویب پروژه ها در مورد سانتریفیوژهای جدید برای حرکت به سمت مرحله نمونه اولیه برای آزمایش مکانیکی، به نحو مندرج در بند 43 پیوست 1؛
2-1-5- دریافت پیش هنگام اطلاعات در مورد پروژه های خاص که در فردو اجرا خواهند شد، به نحو مندرج در بند 44 پیوست 1؛
2-1-6- دریافت اطلاعات در مورد چارچوب اولیه تولید ایزوتوپ پایدار در فردو به نحو مندرج در بخش بند 46 پیوست یک؛
2-1-7- در صورت درخواست ایران، ارزیابی و تصویب اینکه مجتمع های سوخت ساخته شده در ایران و محصولات میانی آنها ، بر اساس شرایط فنی عینی، با هدف ایجاد قابلیت تولید سوخت در ایران، به نحو مندرج در بند 59 پیوست 1، بسادگی قابلیت بازتبدیل شدن به UF6 را نداشته باشد؛
2-1-8- حمایت از کمک به ایران، از جمله به نحو مقتضی از طریق همکاری های فنی آژانس، در احراز استانداردهای کیفی بین المللی برای سوخت هسته‌ای تولید شده توسط ایران، به نحو مندرج در بند 59 پیوست 1؛
2-1-9- در صورت درخواست ایران، مرور و تصویب پیش هنگام مشارکت ایران از جمله از طریق صادرات هرنوع تجهیزات و فناوری غنی سازی یا مرتبط با غنی سازی با هر کشور دیگر، یا با هر نهاد خارجی دیگر در فعالیتهای غنی سازی یا مرتبط با غنی سازی از جمله تحقیق و توسعه مربوطه، به نحو مندرج در بند 73 پیوست 1؛
2-1-10- ارائه مشورت، و توصیه، در خصوص ابزارهای ضروری در چارچوب دسترسی به نحو مشخص در بند 78 پیوست 1؛
2-1-11- در صورت درخواست ایران، مرور و تصویب پیش هنگام طراحی، تولید، ساخت، تحصیل، یا استفاده برای اهداف غیرهسته‌ای، سیستم های چاشنی انفجاری چندنقطه‌ای که برای ابزارهای انفجاری هسته ای مناسب هستند و سیستم های دیاگنوستیک انفجاری (دوربین های استریک، دوربین های فریمینگ و دوربینهای فلاش اشعه ایکس) مناسب برای تولید ابزارهای انفجار هسته ای، به نحو مندرج در بندهای 82.2 و 82.3 پیوست 1؛
2-1-12- مرور و رایزنی برای پرداختن به موضوعات ناشی از اجرای لغو تحریم ها به نحو مشخص شده در این برجام و پیوست 2 آن؛
2-1-13- مرور و تصمیم گیری در خصوص طرح‌های مرتبط با هسته ای برای انتقال به، یا فعالیت با، ایران، منطبق با بخش 6 این پیوست و قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که این برجام را تایید می نماید؛
2-1-14- مرور، با هدف حل و فصل، هر موضوعی که یک عضو برجام معتقد است بر اساس فرآیند مشروح در برجام عدم اجرای تعهدات یک عضو دیگر برجام به حساب میآید؛
2-1-15- در صورت ضرورت، اتخاذ یا اصلاح رویه‌های حاکم بر فعالیت های خود؛
2-1-16- رایزنی و ارائه رهنمود در خصوص سایر موضوعات اجرایی که ممکن است در ارتباط با برجام بروز نماید؛
3- رویه‌ها
3-1- کمیسیون مشترک هر سه ماه یک بار و یا در هر زمان به درخواست یک عضو برجام از هماهنگ کننده تشکیل جلسه خواهد داد. هماهنگ کننده جلسه‌ی کمیسیون مشترک را به گونه‌ای منعقد خواهد کرد که برگزاری آن بیش از یک هفته بعد از دریافت چنان درخواستی نباشد، مگر برای رایزنی ها بر اساس بخش Q پیوست یک و هر موضوع دیگر که هماهنگ‌کننده و/یا یک عضو برجام آن را فوری تشخیص دهد، که در این صورت جلسه در اولین فرصت ممکن که بیش از سه روز تقویمی از زمان دریافت چنان درخواستی نباشد، برگزار خواهد شد.
3-2- جلسات کمیسیون مشترک به نحو مقتضی در نیویورک، وین، یا ژنو برگزار خواهد شد. کشور میزبان بایستی مسائل شکلی ورود را برای کسانی که در این جلسات شرکت می کنند تسهیل نماید.
3-3- کمیسیون مشترک می تواند با اجماع تصمیم بگیرد که ناظرانی را برای شرکت در جلسات خود دعوت نماید.
3-4- جز آنچه در بخش 6 این پیوست درج شده که مشمول رویه‌ی طبقه‌بندی محرمانه‌ی سازمان ملل متحد خواهد بود، کار کمیسیون مشترک محرمانه است و تنها می تواند میان اعضای برجام و در صورت اقتضاء ناظران به اشتراک گذارده شود، مگر آنکه کمیسیون مشترک تصمیم دیگری بگیرد.
4. تصمیمات
4-1- جز در مواردی که در این پیوست به گونه دیگری بیان شده باشد، تصمیمات کمیسیون مشترک با اجماع اتخاذ میشود.
4-2- هر عضو برجام یک رای خواهد داشت. تصمیمات کمیسیون مشترک توسط نماینده یا معاون نماینده یا سایر جانشین‌های آنان که عضو برجام ممکن است منصوب نماید اتخاذ خواهد شد.
4-3- در صورتی که هریک از اعضای برجام درخواست ثبت آراء را بنماید، رای هر عضو برجام به اطلاع همه اعضای دیگر برجام خواهد رسید.
4-4- موضوعات مطرح نزد کمیسیون مشترک تحت بخش Q از پیوست 1 با اجماع یا با پنج رای مثبت اعضای برجام مورد تصمیم‌گیری قرار می گیرند. برای رسمیت یافتن جلسه حد نصاب وجود نخواهد داشت.
4-5- هماهنگ کننده در تصمیم‌گیریهای مرتبط با انتقالات مربوط به هسته‌ای و فعالیتهای مطرح شده در بخش 6 این ضمیمه شرکت نمی‌کند.
5- سایر
5-1- هر عضو برجام مسئولیت هزینه‌های مشارکت خود در کمیسیون مشترک را برعهده دارد، مگر آنکه کمیسیون مشترک تصمیم دیگری بگیرد.
5-2- اعضای برجام در هر زمان می توانند درخواست نمایند که هماهنگ کننده، اطلاعیه‌ای را میان سایر اعضای برجام توزیع نماید. هماهنگ کننده پس از دریافت چنان درخواستی، اطلاعیه مزبور را بدون درنگ میان تمام اعضای برجام توزیع می نماید.
6- کارگروه خرید
6-1- جز در مواردی که قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید می نماید به گونه دیگری مقرر کرده باشد، کمیسیون مشترک، با هدف تاسیس یک کانال خرید، طرح‌های ارائه شده توسط دولتهایی که مایل به مشارکت در موارد زیر هستند را مرور و تصمیم گیری خواهد کرد:
6-1-1- عرضه، فروش یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم از سرزمین شان، یا توسط اتباع آنها یا با استفاده از کشتی ها یا هواپیماهای دارای پرچم آنها به، یا برای استفاده در یا به سود، ایران، خواه منشا آن در سرزمین آنها باشد یا نباشد، کلیه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در سند 1 INFCIRC/254/Rev.12/Part، و چنانچه استفاده نهایی آن برای برنامه هسته‌ای ایران به نحو مندرج در این برجام و یا سایر استفاده های نهایی غیرنظامی غیرهسته‌ای باشد، کلیه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در سند 2 INFCIRC/254/Rev.9/Part، (یا آخرین نسخه های این اسناد که توسط شورای امنیت روزآمد میشود) و همچنین اقلام دیگری که دولت مربوطه تشخیص دهد ممکن است به فعالیت های متعارض با این برجام کمک نماید؛ و،
6-1-2- ارائه هرگونه کمک فنی یا آموزش، کمک مالی، سرمایه گذاری، واسطه گری یا سایر خدمات، و انتقال منابع مالی یا خدمات، در ارتباط با عرضه، فروش، انتقال، تولید، یا استفاده از اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری شرح داده شده در بند فرعی بالا؛
6-1-3- تحصیل منفعت در یک فعالیت تجاری در دولت دیگر توسط ایران که در بر دارنده استخراج اورانیوم، تولید یا استفاده از مواد و فناوری های هسته‌ای فهرست شده در 1 INFCIRC/254/Rev.12/Part باشد، و سرمایه گذاری در امور فوق در سرزمین های تحت حاکمیت آنها توسط ایران، اتباع آن و اشخاص حقوقی ثبت شده در ایران یا تحت حاکمیت ایران، یا افراد و اشخاصی که از سوی آنها یا تحت دستور آنها عمل می کنند، یا نهادهای تحت مالکیت یا کنترل آنها.
6-2- کمیسیون مشترک مسئولیت خود برای مرور و ارائه توصیه در خصوص طرح‌های مرتبط با هسته‌ای انتقال به یا فعالیت ها با ایران را از طریق یک «کارگروه خرید» ایفا می نماید.
6-3- هر یک از دولت های گروه 1+5 و ایران در کارگروه خرید مشارکت خواهد نمود. نماینده عالی اتحادیه اروپایی به عنوان هماهنگ کننده کارگروه خرید انجام وظیفه خواهد کرد.
6-4- جز در مواردی که کمیسیون یا قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید مینماید به گونه ای دیگر مقرر نمایند، کارگروه خرید طرح‌ها را طبق فرآیند ذیل بررسی خواهد کرد:
6-4-1- پس از دریافت یک طرح، شامل تمام اطلاعات مثبته ضروری، توسط یک دولت که به دنبال مشارکت در انتقال‌ها یا فعالیت های مورد اشاره در بخش 1-6 می باشد، هماهنگ کننده طرح را، از طرق مقتضی، بدون تاخیر به کارگروه خرید، و زمانی که طرح به اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری هایی که با هدف استفاده در فعالیت های هسته‌ای مجاز شمرده شده در برجام مربوط شود، به آژانس بین المللی انرژی اتمی ارسال خواهد کرد. کارگروه خرید تا 30 روز کاری برای بررسی و تصمیم گیری در مورد طرح فرصت دارد.
6-4-2- «اطلاعات مثبته ضروری» مورد اشاره در بخش 1-4-6 بدین معنا است:
(الف) توصیفی از مورد؛
(ب) نام، آدرس، شماره تلفن، و آدرس ایمیل نهاد صادرکننده؛
(ج) نام، آدرس، شماره تلفن، و آدرس ایمیل نهاد واردکننده؛
(د) اعلام استفاده نهایی موردنظر و محل استفاده نهایی، به همراه گواهی استفاده نهایی به امضای سازمان انرژی اتمی ایران یا مرجع مربوطه در ایران که استفاده نهایی ذکر شده را تصدیق نموده باشد؛
(ه) در صورت وجود، شماره گواهی صادراتی؛
(و) تاریخ قرارداد، در صورت وجود و
(ز) جزئیات حمل و نقل، در صورت وجود؛ مشروط به اینکه اگر هر یک از شماره گواهی صادرات، تاریخ قرارداد، یا جزئیات حمل و نقل در زمان ارائه طرح مهیا نیستند، اطلاعات مزبور در اولین زمان ممکن ارائه شود و در هر حال، این شرط تصویب پیش از انتقال محموله است.
6-4-3- هر عضو کارگروه خرید بایستی، ظرف 20 روز کاری، به هماهنگ کننده اطلاع دهد که طرح را تایید یا رد می کند. ظرف زمانی برای بررسی می تواند برای یک دوره اضافی شامل ده روز کاری دیگر به درخواست یک عضو کارگروه خرید تمدید شود.
6-4-4- به محض اینکه هماهنگ کننده، تایید رسمی تمام اعضای کارگروه خرید را دریافت نماید، یا در صورتی که در پایان مدت 30 روز کاری، هماهنگ کننده هیچ مخالفتی از هر یک از اعضای کارگروه خرید دریافت ننماید، طرح برای تصویب توصیه می شود. اگر در پایان مهلت 30 روز کاری، طرح برای تصویب توصیه نشده باشد، بنا به درخواست لااقل دو عضو کارگروه ظرف مدت 5 روز کاری، طرح به کمیسیون مشترک ارجاع میشود، که بایستی ظرف ده روز کاری با اجماع در خصوص تصویبآن تصمیم گیری نماید. در غیر این صورت، طرح برای عدم تصویب توصیه خواهد شد. آن عضو)های( برجام که با طرح مخالفت کرده اند بایستی اطلاعات مربوطه در خصوص مخالفت خود را به نحو مقتضی، با در نظر گرفتن نیاز به محافظت از اطلاعات محرمانه، به کمیسیون مشترک ارائه دهند.
6-4-5- هماهنگ کننده توصیه کمیسیون مشترک را حداکثر ظرف 35 روز کاری، یا در صورتی که موضوع به کمیسیون مشترک هم ارجاع شده باشد حداکثر ظرف 45 روز کاری، از زمانی که هماهنگ کننده طرح و تمام اسناد مثبته ضروری را به کارگروه خرید داده است، به شورای امنیت سازمان ملل متحد اعلام خواهد کرد.
6-4-6- جز در موردی که به نحو دیگری با اجماع تصمیم گیری شود، کارگروه خرید هر سه هفته یک بار برای بررسی طرح‌ها تشکیل جلسه می دهد. وقتی برخی از طرح‌های در دست بررسی، مرتبط با اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری ها به منظور استفاده در فعالیت های هسته ای مجاز شمرده شده توسط برجام باشد، آژانس می تواند برای حضور در جلسه به عنوان ناظر دعوت شود.
6-5- تمام اعضای برجام به نحو منطبق با کانال خرید عمل خواهند کرد و تنها پس از تصویب کمیسیون مشترک و شورای امنیت سازمان ملل متحد در انتقال ها و فعالیت های مورد اشاره در بخش 6.1 وارد خواهند شد. ایران اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها، و فناوری مورد اشاره در بخش 6.1 این پیوست را برای فعالیت هایی که منطبق با این برجام نیستند، استفاده و تحصیل نکرده و به دنبال خرید آنها نخواهد بود.
6-6- هر عضو برجام اگر این نگرانی را داشته باشد که یک فعالیت مرتبط با خرید در تعارض با این برجام است، می تواندآن فعالیت را وفق مکانیزم حل و فصل اختلافات به کمیسیون مشترک ارجاع دهد.
6-7- ایران به مکانهای در نظر گرفته شده برای استفاده از تمام اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در1 INFCIRC/254/Rev.12/Part )یاآخرین نسخه های این اسناد که توسط شورای امنیت روزآمد می شود( که از طریق رویه های مندرج در بخش 6 این پیوست وارد شده به آژانس دسترسی خواهد داد.
6-8- ایران به دولت صادر کننده اجازه خواهد داد تا استفاده نهایی از تمام اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در2 INFCIRC/254/Rev.9/Part )یا آخرین نسخه های این اسناد که توسط شورای امنیت روزآمد می شود( که از طریق رویه های مندرج در بخش 6 این پیوست وارد شده را راستیآزمایی کند. در صورت درخواست دولت صادرکننده، یا چنانچه کمیسیون مشترک در زمان تصویب یک طرح انتقال ضروری تشخیص دهد، کمیسیون مشترک تخصص لازم را، از جمله کارشناسان، در صورت نیاز، برای مشارکت در راستیآزمایی استفاده نهایی فراهم خواهد نمود.
6-9- کارگروه خرید به درخواست های طرف های ثالث برای راهنمایی در مورد فعالیت های مربوط به خرید که توسط هماهنگ کننده منعکس شود پاسخ خواهد داد. کارگروه خرید تلاش خواهد کرد به چنان درخواست هایی ظرف 9 روز کاری از زمانی که هماهنگ کنندهآنرا به کارگروه خرید تسلیم نماید پاسخ دهد.
6-10- کمیسیون مشترک حداقل هر شش ماه یک بار در مورد وضعیت تصمیمات کارگروه خرید و هر موضوع اجرایی دیگر به شورای امنیت سازمان ملل متحد گزارش خواهد داد.
7- کارگروه اجرای لغو تحریم ها
7-1- کمیسیون مشترک مسئولیت های خود برای مرور و رایزنی در خصوص موضوعات مربوط به اجرای لغو تحریمها به نحو مشخص شده در این برجام را با کمک یک کارگروه لغو تحریم ها ایفا خواهد نمود.
7-2- اعضای کمیسیون مشترک در این کارگروه شرکت خواهند نمود. نماینده عالی اتحادیه اروپایی به عنوان هماهنگ کننده این کارگروه انجام وظیفه خواهد نمود.
7-3- چنانچه هر زمان پس از »روز اجرا« ایران بر این اعتقاد باشد که هر تحریم یا اقدام دیگر محدودکننده مرتبط با هسته‌ای، از جمله فهرست های تعیین شده، توسط عضو 1+5 در حال ممانعت از اجرای کامل لغو تحریم ها به نحو تشریح شده در این برجام است، عضو ذیربط برجام با هدف فیصله موضوع با ایران مشورت خواهد نمود. در صورتی که قادر به فیصله این موضوع نباشند، ایران یا هر عضو گروه 1+5 می توانند موضوع را به کارگروه ارجاع نمایند.
7-4- اعضای این کارگروه با هدف حل موضوع ظرف مدت 30 روز کاری به مرور و رایزنی خواهند پرداخت.
7-5- اگر پس از ورود کارگروه، موضوع همچنان حل نشده باقی ماند، هر عضو این برجام می تواند آن را به کمیسیون مشترک ارجاع نماید.
پیوست شماره ۵- برنامه اجرا [23]
[23. این پیوست صرفا به منظور مشخص کردن توالی اجرای تعهدات مندرج در این برجام و پیوست های آن می‌باشد و دامنه تعهدات مزبور را قبض یا بسط نمی‌دهد.]
1- این پیوست توالی اقدامات مشخص شده در پیوست های شماره یک و دو برجام را تشریح می نماید.
الف) روز نهایی شدن
2- متعاقب جمع بندی مذاکرات این برجام، گروه 1+5 (چین، فرانسه،آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس و ایالات متحده، با نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجی و سیاست امنیتی) و ایران این برجام را تائید خواهند نمود.
3- بلافاصله بعد از جمع بندی مذاکرات این برجام، قطعنامه پیشنهادی شورای امنیت سازمان ملل متحد که در بخش 17 این پیوست بدان اشاره شده است، جهت تصویب بدون تاخیر، تسلیم شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد شد.
4- اتحادیه اروپایی بلافاصله از طریق یک جمع بندی شورای وزیران اتحادیه اروپایی، قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که در بالا به آن اشاره شد، را تائید خواهد کرد.
5- ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایجاد ترتیبات لازم برای اجرای کلیه تدابیر شفافیت‌ساز پیش‌بینی شده در این برجام را آغاز خواهند نمود، به نحوی که این ترتیبات به منظور اجرا در «روز اجرا»، کامل مستقر وآماده باشد.
ب- روز قبول توافق
6- «روز قبول توافق»، 90 روز پس از تائید این برجام از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد از طریق قطعنامه‌ای که در بالا بدان اشاره شد یا در تاریخی زودتر از آن از طریق موافقت متقابل همه مشارکت کنندگان برجام خواهد بود، و در این تاریخ این برجام واجد اثر خواهد شد.
7- از «روز تصویب» مشارکت کنندگان برجام ترتیبات و تمهیدات لازم، از جمله تمهدیدات حقوقی و اداری، برای اجرای تعهداتشان طبق برجام اتخاذ خواهند کرد.
8- ایران رسما به آژانس اطلاع خواهد داد که از «روز اجرا»، ایران پروتکل الحاقی را به صورت موقت، تا زمان تصویب آن توسط مجلس (پارلمان) اجرا خواهد نمود و کد اصلاحی 1-3 را به طور کامل اجرا خواهد کرد.
9- ایران مفاد بند 66 از بخش (م) پیوست شماره 1 راجع به (موضوعات مورد نگرانی گذشته و حال) را اجرا خواهد کرد.
10- اتحادیه اروپایی و دولتهای عضو آن یک آیین‌نامه اجرایی، که از «روز اجرا» واجد اثر می شود، را تصویب خواهد کرد که به موجب آن کلیه مفاد آیین‌نامه اجرایی اتحادیه اروپایی که کلیه تحریم های مالی و اقتصادی مرتبط هسته‌ای اتحادیه اروپایی به شرح مندرج در بخش 1-16 این پیوست را اجرایی کرده است، همزمان با اجرای تعهدات مرتبط هسته ای از سوی ایران به نحو راستیآزمایی شده توسط آژانس، لغو خواهد کرد.
11- ایالات متحده آمریکا، وفق اختیارات ریاست جمهوری، اقدام به صدور دستورهای توقف که از»روز اجرا« واجد اثر میشود، خواهد نمود که موجبات توقف اعمال تحریم های مرتبط هسته ای مبتنی بر قوانین موضوعه به نحو مصرح در بخش های 1-17 تا 2-17 این پیوست را فراهم خواهد کرد. رئیس جمهور آمریکا همچنین دستورات لازم جهت اتخاذ تدابیر مقتضی دیگر برای توقف اعمال تحریمها به شرح مصرح در بخش های 1-17 تا 4-17 این پیوست، از جمله لغو فرامین اجرایی مذکور در بخش 4-17، و صدور مجوز فعالیت های مصرح در بخش 5-17، را صادر خواهد کرد.
12- کشورهای مشارکت کننده از گروه 1+5 و ایران اقدام به شروع بررسی ها راجع به یک سند رسمی که تا قبل از »روز اجرا« تکمیل خواهد شد، می نمایند که در آن تعهد راسخ مشارکت کنندگان گروه 1+5 در طرح مدرن سازی نیروگاه آب سنگین اراک مورد تصریح قرار گرفته و مسئولیت هایی که مشارکت‌کنندگان گروه 1+5 بر عهده خواهند گرفت، تعریف می شود.
13- اتحادیه اروپایی، دولت های عضو آن و ایالات متحده آمریکا به نحو مقتضی مشورت با ایران راجع به تدوین دستورالعمل ها و بیانیه های مرتبط با جزئیات تحریم ها و اقدامات محدودکننده‌ای که قرار است طبق این برجام رفع شوند را شروع خواهند کرد.
ج- روز اجرا
14- «روز اجرا» متعاقب اجرای اقدامات مرتبط هسته ای ایران مندرج در بند 15 زیر و به نحو راستیآزمایی شده توسط آژانس، و همزمان با اتخاذ اقدامات مندرج در بندهای 16 و 17 زیر توسط گروه 1+5 و وقوع اقدامات مندرج در بند 18 زیر در سطح سازمان ملل متحد طبق قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد بود.
15- ایران اقدامات مرتبط هسته ای مصرح در پیوست شماره 1 را اجرا خواهد کرد:
۱۵-۱- بندهای 3 و 10 از بخش (ب) راجع به “رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک”؛
۱۵-۲- بندهای 14 و 15 از بخش )ج( راجع به “کارخانه تولید آب سنگین”؛
۱۵-۳- بندهای 27، 28، 29 ، 1-29 و 2-29 از بخش )و( راجع به “ظرفیت غنی سازی”؛
۱۵-۴- بندهای 32، 33، 34، 35، 36، 37، 38، 39، 40، 41 و 42 از بخش )ز( راجع به “تحقیق و توسعه سانتریفیوژها”؛
۱۵-۵- بندهای 45، 46، 1-46 ، 2-46 ، 1-47 ، 1-48 از بخش )ح( راجع به “کارخانه غنی سازی سوخت فردو”؛
۱۵-۶- بندهای 52، 54، و 55 بخش )ط( راجع به “سایر جنبه های غنی سازی”؛
۱۵-۷- بندهای 57 و 58 بخش )ی( راجع به “ذخایر اورانیوم و سوخت”؛
۱۵-۸- بند 62 از بخش )ک( راجع به “ساخت سانتریفیوژ”؛
۱۵-۹- تکمیل مدالیته ها و ترتیبات خاص مربوط به هر تاسیسات که به آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه می دهد اقدامات شفافیت‌ساز پیش بینی شده در پیوست شماره 1 را اجرا نماید؛
۱۵-۱۰- بندهای 64 و 65 از بخش )ل( راجع به”پروتکل الحاقی و کد اصلاحی 1-3 “؛
۱۵-۱۱- بندهای 1-80 و 2-80 از بخش )ر( راجع به “شفافیت در خصوص ساخت قطعات سانتریفیوژ”؛ و
15-12- ظرف یک سال از «روز اجرا»، ایران اقدامات مصرح در بندهای 2-47 و 2-48 از بخش )ح( راجع به “کارخانه غنی سازی سوخت فردو” را کامل خواهد کرد.
16- اتحادیه اروپایی:
16-1- مفاد آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 را لغو و مفاد متناظر در تصمیم شماره 2010/413 شورای اتحادیه اروپایی را تعلیق خواهد کرد، به نحو مصرح در بخشهای 1-1-1- تا 3-1-1 ؛ 1-1-5 تا 8-1-1 ؛ 1-2-1 تا 5-2-1 ؛ 1-3-1 تا 2-3-1 پیوست شماره دو (تا جایی که به مواد 16 و 17 تصمیم شماره 2010/413 مرتبط می شود) و به نحو مصرح در بخش های 3- 1-3 ، 1-4-1 و 2-4-1 و 2-1-10-1 پیوست شماره دو (تا جایی که به مواد 39، 43، (الف) 43 آیین نامه اجرایی شماره 267/2012 مربوط می شود). دولت های عضو اتحادیه اروپایی در صورت لزوم اقدام به لغو یا اصلاح قوانین ملی اجرا کننده تصمیم و آیین‌نامه اجرایی فوق الذکر خواهند نمود.
16-2- اقدام به اصلاح مفاد آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 اتحادیه اروپایی و مفاد متناظر در تصمیم شماره 2010/413 شورای اتحادیه اروپایی که در بخش های 1-6-1 تا 2-7-1 پیوست شماره دو تصریح شده است را در رابطه با فعالیتهای منطبق با این برجام خواهد کرد.
16-3- نام افراد و موجودیتهای مشخص شده در الحاقیه شماره 1 پیوست شماره دو این برجام را از ضمیمه های شماره 8 و 9آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 اتحادیه اروپایی خارج خواهد کرد. اقدام به تعلیق مفاد تصمیم شماره 2010/413 شورای اتحادیه اروپایی، به شرح مصرح در بخش 1-9-1 پیوست شماره دو در ارتباط با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 1 پیوست شماره دو خواهد نمود.
16-4- به منظور اجرایی کردن مفاد ذیربط قطعنامه شورای امنیت که در بالا بدان اشاره شد، اقدام به اصلاح مفاد آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 اتحادیه اروپایی و تصمیم شماره 2010/413 شورای اتحادیه اروپایی، به شرح مصرح در بخش های 1-5-1 و 2-5-1 پیوست شماره دو خواهد نمود.
17- ایالات متحده آمریکا: [24]
[24. تحریم هایی که ایالات متحده اعمال آنها را متوقف می کند، تحریم هایی هستند که هدف آنها اشخاص غیرآمریکایی، به نحو مندرج در بخش 4 پیوست شماره دو، بوده‌اند.]
17-1- اقدام به متوقف نمودن اعمال تحریم های اشاره شده در بخش های 1-4 تا 5-4 و 7-4 پیوست شماره دو، به استثنای بخش )الف(211 قانون کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه )TRA( 2012، خواهد کرد؛
17-2- اقدام به متوقف کردن اعمال تحریم های اشاره شده در بخش 6-4 پیوست شماره دو، در رابطه با فعالیت های منطبق با این برجام شامل معامله با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 3 این برجام خواهد نمود؛
17-3- نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره 3 پیوست شماره دو را از فهرست اتباع تعیین شده و لیست اشخاصی که دارایی آنها مشمول انسداد است (SDN list)، لیست دورزنندگان تحریم (FSE List) و/یا از لیست غیر SDN مربوط به “قانون تحریمهای ایران”، به شرح مندرج در بخش 1-8-4 پیوست شماره دو خارج خواهد کرد؛
17-4- فرمان های اجرایی شماره 13574، 13590، 13622، 13645 و بخش های 7-5 و 15 فرمان اجرایی شماره 13628 را به شرح مندرج در بخش 4 پیوست شماره دو لغو خواهد کرد؛ و
17-5- اقدام به صدور مجوز فعالیت های مندرج در بخش 5 پیوست شماره دو خواهد نمود.
18- شورای امنیت سازمان ملل متحد:
1- 18- بر اساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید خواهد کرد، موارد تحمیل شده وفق قطعنامه های شماره (2006) 1696، (2006) 1737، (2007) 1747، (2008) 1803، (2008) 1835، (2010) 1929 و (2015) 2224، مشروط به تحمیل مجدد آنها در صورت عدم اجرای عمده تعهدات برجام از سوی ایران، لغو خواهد شد و برخی محدودیت ها شامل محدودیت‌ها در زمینه انتقال کالاهای حساس اشاعه‌ای اعمال خواهد گردید.[۲۵]
[25. مفاد این قطعنامه، به عنوان مفاد این برجام محسوب نمی شود.]
18-2- گروه 1+5 تدابیر مقتضی جهت اجرای قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل متحد اتخاذ خواهد کرد.
د- روز انتقالی:
19- «روز انتقالی»، یا 8 سال از تاریخ «روز قبول توافق» خواهد بود و یا متعاقب گزارش مدیرکل آژانس انرژی بین المللی انرژی اتمی به شورای حکام آژانس و همزمان به شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنی بر اینکه آژانس به «نتیجه‌گیری گسترده‌تر» رسیده است که کلیه مواد هسته‌ای در ایران در فعالیت های صلح‌آمیز قرار دارند، هرکدام زودتر اتفاق بیفتد.
20- اتحادیه اروپایی:
20-1- اقدام به لغو مفادآیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی و تعلیق مفاد متناظر در تصمیم شماره 2010/413 شورای اتحادیه اروپایی خواهد کرد، به شرح مصرح در بخش های 4-1-1 ، 2-3-1 (تا جایی که به مواد 15و 18 تصمیم شورا و مواد 36 و 37 آیین‌نامه اجرایی شورا مربوط می شود)، و بخش های 1-5-1 و 2-5-1 (تا جایی که به محدودیتهای ناظر بر موشک‌های بالیستیک مربوط می شود)، و بخشهای 1-6-1 تا 1-9-1 پیوست شماره دو.
20-2- نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره 2 پیوست شماره دو را از ضمایم شماره 8 و 9 آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 شورای اتحادیه اروپایی خارج خواهد نمود.
20-3- نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره 1 پیوست شماره دو را از ضمایم شماره 1 و 2 تصمیم شماره 2010/413 شورای اتحادیه اروپایی خارج خواهد کرد.
20-4- کلیه مفاد مندرج در تصمیم شماره 2010/413 شورای اتحادیه اروپایی که در «روز اجرا» تعلیق شده بود را لغو خواهد کرد.
21- ایالات متحده آمریکا:
21-1- جهت اتخاذ اقدام قانونی مقتضی برای لغو، یا اصلاح قوانین به منظور حصول لغو، تحریمهای مبتنی بر قوانین موضوعه به نحو مندرج در بخشهای 1-4 تا 5-4 ، و 7-4 و 9-4 پیوست شماره دو عمل خواهد کرد؛
21-2- جهت اتخاذ اقدام قانونی مقتضی برای لغو، یا اصلاح قوانین به منظور حصول لغو، تحریمهای مبتنی بر قوانین موضوعه به نحو تشریح شده در بخش 6-4 پیوست شماره دو، در ارتباط با فعالیت های منطبق با این برجام شامل معامله با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه‌های شماره 3 و 4 پیوست شماره دو عمل خواهد کرد؛ و
21-3- نام افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره 4 پیوست شماره دو را از لیست SDN و/یا لیست دور زنندگان تحریم (FSE) به شرح مذکور در بخش 1-8-4 پیوست شماره دو خارج خواهد نمود.
22- ایران:
22-1- منطبق با جایگاه های رئیس جمهور و پارلمان، جهت تصویب پروتکل الحاقی اقدام خواهد کرد.
هـ- روز لغو قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد
23- «روز لغو» قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، وفق شرایط مندرج در متن قطعنامه شورای امنیت که برجام را تایید می کند، یعنی 10 سال پس از «روز قبول توافق» خواهد بود، مشروط به اینکه مفاد قطعنامه‌های قبلی مجددا اعمال نشده باشند.
24- در «روز لغو» قطعنامه شورای امنیت، مفاد و تدابیر تحمیل شده وفق آن قطعنامه لغو خواهد شد و شورای امنیت دیگر به موضوع هسته‌ای ایران نخواهد پرداخت.
25- اتحادیه اروپایی:
25-1- اتحادیه اروپایی همه مفاد باقیمانده آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 و تصمیم شماره 2010/413 شورای اتحادیه اروپایی را لغو خواهد کرد.
و- سایر موارد
26- لغوهایی که در این پیوست شماره پنج تشریح شده است، فارغ از سایر تعهدات برجام است که ورای چنین تاریخ‌های لغوی ادامه خواهند یافت.