آیین‌نامه اجرایی ماده (۷۱) قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران

تاریخ تصویب: ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
تاریخ انتشار: ۱۳۹۸/۰۴/۰۱

شماره ۳۲۷۲۶/ت۵۵۹۵۹هـ – ۱۳۹۸/۳/۲۱

هیأت وزیران در جلسه ۱۳۹۸/۲/۲۵ به پیشنهاد مشترک وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان­های برنامه و بودجه کشور و اداری و استخدامی کشور و به استناد تبصره ماده (۷۱) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب ۱۳۹۵ـ آیین‌نامه اجرایی ماده یادشده را به شرح زیر تصویب کرد:


ماده۱ـ در این آیین­نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می­روند:

الف ـ کارورز: شخص حقیقی دارای مدرک تحصیلی حداقل کارشناسی دانشگاهی که در زمان ثبت نام کمتر از (۳۵) سال تمام سن داشته باشد و در چهارچوب این آیین‌نامه جذب شود.

ب ـ کارگاه­: کارگاه­های خصوصی و تعاونی دایر موضوع ماده (۴) قانون کار ـ مصوب ۱۳۶۹ـ و بند (۳) ماده (۲) قانون تأمین اجتماعی ـ مصوب ۱۳۵۴ ـ .

پ ـ کارفرمایان و کارآفرینان: اشخاص حقیقی یا حقوقی که در ماده (۳) قانون کار و بند (۴) ماده (۲) قانون تأمین اجتماعی تعریف شده و اداره کارگاه را برعهده دارند.

ت ـ کارورزی: دوره زمانی حداکثر دو ساله که طی آن کارورز به کسب تجربه و فراگیری مهارت یا ارتقای آن در کارگاه مشغول است.

ث ـ معافیت: معافیت از پرداخت سهم بیمه کارفرما موضوع تبصره (۱) ماده (۲۸) قانون تأمین اجتماعی.

ماده ۲ـ مراحل ثبت نام و معرفی کارورز به شرح زیر است:

الف ـ ثبت نام کارورز در سامانه کارورزی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.

ب ـ تأیید شرایط کارورز از سوی ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی جهت معرفی به کارگاه.

پ ـ اعلام نیاز کارفرمایان و کارآفرینان متقاضی به ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی و جذب کارورز از بین نیروهای کار ثبت نام شده در سامانه کارورزی.

تبصره ـ چنانچه متقاضی کارورزی در طول دو سال قبل از ثبت نام دارای سوابق بیمه ای به مدت سه ماه یا بیشتر بوده یا در شغلی که بابت آن طی دوره کارورزی جذب کارگاه می شود، سابقه بیمه پردازی داشته باشد، مشمول این آیین‌نامه نخواهد بود.

ماده ۳ـ [اصلاحی ۱۳۹۸/۵/۱]
زمینه­‌های کاری اولویت­دار موضوع این آیین‌نامه، همان موارد پیش بینی شده در برنامه­‌های اشتغال کشور ابلاغی از سوی شورای عالی اشتغال یا سازمان برنامه و بودجه کشور است و هرگونه تغییر در آنها به صورت سالانه با پیشنهاد دستگاه های اجرایی و تأیید وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به تصویب هیأت وزیران می رسد.

ماده ۴ـ کارفرمایان و کارآفرینان پس از اعلام نیاز و جذب کارورز، با حفظ سطح  اشتغال ( نیروی کار موجود) در کارگاه، به استثنای بازنشستگی، فوت و ازکارافتادگی در چهارچوب این آیین­نامه از معافیت برخوردار خواهند شد.

ماده ۵ ـ اعمال معافیت بابت کارورز حداکثر به مدت دو سال از تاریخ شروع به کارورزی منوط به ارسال فهرست بیمه و پرداخت حق بیمه سهم کارورز خواهد بود.تبصره ـ دوره کارورزی به منزله رابطه استخدامی نیست و فرد در حین دوره یادشده یا پایان آن، مشمول دریافت بیمه بیکاری نخواهد بود.

ماده ۶ ـ در صورت جابه جایی کارورز و جایگزینی افراد دیگر، مدت زمان معافیت به ازای فرد جایگزین با احتساب مدت معافیت بابت کارورز قبلی مجموعاً نباید از سقف دو سال تجاوز کند.

ماده ۷ـ استفاده از معافیت موضوع این آیین‌نامه برای هر کارورز نزد کارفرمایان و کارآفرینان واحد یا متعدد، مجموعاً دو سال است و به سطح اشتغال کارگاه ( نیروی کار موجود) اضافه می شود.ماده۸ ـ مبنای تعیین تعداد کارورز در کارگاه به شرح زیر است:

الف ـ در کارگاه های دایر دارای فهرست بیمه و بازرسی تأمین اجتماعی، بر اساس میانگین تعداد بیمه شدگان (۱۲) ماه گذشته آنها طبق صورت مزد و حقوق ارسالی توسط کارفرما به سازمان تأمین اجتماعی.

ب ـ در کارگاه های تازه تأسیس که در طول سال های اجرای قانون برنامه ششم توسعه ایجاد می شوند، بر اساس تعداد کارکنان مندرج در فهرست ارسالی کارفرما و کارآفرین به سازمان تأمین اجتماعی پس از حداقل سه ماه فعالیت یا بازرسی انجام شده توسط سازمان مذکور.

تبصره ۱ـ در صورت وجود مغایرت بین فهرست ارسالی کارفرما و نتیجه بازرسی تأمین اجتماعی، نظر بازرسی معیار عمل قرار می­گیرد.

تبصره ۲ـ سقف بهره­مندی هرکارگاه برای استفاده از کارورز، معادل حداکثر پنجاه درصد (۵۰%) نیروی کار موجود است.

ماده ۹ـ در صورتی که به هر طریقی محرز شود کارورز معرفی شده در کارگاه شاغل نیست یا بدون رعایت شرایط این آیین‌نامه مشغول به کار شده است، ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان تأمین اجتماعی مکلفند طبق قوانین و مقررات مربوط اقدامات قانونی لازم را انجام دهند.

ماده ۱۰ـ سازمان تأمین اجتماعی مکلف است در سطوح استانی و ملی، گزارش سه ماهه میزان معافیت و تعداد کارورزان مشمول معافیت را جهت نظارت به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ارایه کند تا پس از تأیید به سازمان برنامه و بودجه کشور ارسال شود.

ماده ۱۱ـ وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مکلف است در طول سال های اجرای قانون برنامه ششم توسعه، اعتبار مورد نیاز برای اجرای این آیین‌نامه را به سازمان برنامه و بودجه کشور اعلام کند تا در لوایح بودجه سنواتی پیش­بینی و اعتبارات مربوط در سقف بودجه مصوب به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت شود.

معاون اول رئیس ‎جمهور ـ اسحاق جهانگیری