آیین‌نامه اجرایی بند (چ) ماده (۱۳) قانون مدیریت بحران کشور

تاریخ تصویب: ۱۳۹۹/۱۰/۱۷
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۱۰/۲۳

شماره ۱۱۹۵۱۹/ت۵۸۰۱۵ه – ۱۳۹۹/۱۰/۲۰

هیأت وزیران در جلسه ۱۳۹۹/۱۰/۱۷ به پیشنهاد مشترک سازمان مدیریت بحران کشور، وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان برنامه و بودجه کشور و به استناد بند (چ) ماده (۱۳) قانون مدیریت بحران کشور ـ مصوب ۱۳۹۸ ـ آیین‌نامه اجرایی بند یادشده را به شرح زیر تصویب کرد:


ماده ۱ـ در این آیین‌نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:

۱ـ سازمان: سازمان مدیریت بحران کشور

۲ـ قانون: قانون مدیریت بحران کشور  ـ  مصوب ۱۳۹۸ ـ

۳ـ دستگاه‌های اجرایی: دستگاه‌های موضوع ماده (۲) قانون

۴ـ بیمه مرکزی: بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران

۵ ـ پوشش بیمه : انواع پوشش‌های بیمه‌ای اموال منقول و غیرمنقول که توسط مؤسسات بیمه بازرگانی و صندوق بیمه محصولات کشاورزی و یا سایر مؤسسات و سازمان‌های قانونی ذی‌ربط ارایه می‌شود.

۶ ـ اموال منقول: اموالی که انتقال آن از محلی به محل دیگر ممکن باشد، بدون این‌که به خود یا محل آن خرابی وارد شود.

۷ ـ اموال غیرمنقول: اموالی را که انتقال آن از محلی به محل دیگر ممکن نباشد، اعم از این‌که استقرار آن‌ها ذاتی باشد، یا به‌واسطه عمل انسان، به‌نحوی‌که نقل آن مستلزم خرابی یا نقص خود مال یا محل آن شود.

۸ ـ مؤسسه بیمه: شرکت بیمه­­ای که دارای پروانه فعالیت از بیمه مرکزی بوده و مجاز به انجام عملیات بیمه می‌باشد.

۹ـ صندوق­: صندوق بیمه محصولات کشاورزی در چهارچوب اساسنامه خود و کلیه صندوق­هایی که در آینده برای پوشش بیمه اموال منقول و غیرمنقول موضوع این آیین­‌نامه به‌موجب قوانین مصوب، مانند صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی تشکیل می­گردد.

۱۰ـ قیمت کارشناسی: ارزش مورد بیمه که با توجه به اعلام بیمه­‌گذار و بر اساس قیمت واقعی، در زمان عقد قرارداد بیمه تعیین می­گردد.

۱۱ـ اموال بیمه‌پذیر: کلیه دارایی­هایی که به‌موجب قوانین و مقررات بیمه‌­ای می­توان آن‌ها را تحت پوشش انواع بیمه‌نامه‌های اموال که توسط مؤسسات بیمه و صندوق­ها صادر می­شود، قرار داد.

۱۲ـ مخاطره: موضوع بند (الف) ماده (۳) قانون.

۱۳ـ ذینفع: هر شخص حقیقی یا حقوقی که در تمام یا قسمتی از موضوع بیمه،
نفع داشته باشد.

۱۴ـ اموال امانی: اموال منقولی که از طرف وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شرکت‌های دولتی بر اساس ماده (۱۱۰) قانون محاسبات عمومی کشور ـ مصوب ۱۳۶۶ ـ برابر مقررات و به‌طور موقت در اختیار سایر وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شرکت‌های دولتی و نیز مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی قرار گرفته یا قرار می‌گیرند و نیز اموال غیرمنقولی که مطابق ماده (۱۲۰)  قانون محاسبات عمومی کشور ـ مصوب ۱۳۶۶ـ و یا در اجرای تبصره (۵) ماده (۶۹) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت ـ مصوب ۱۳۸۰ ـ به مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی واگذار می‌شوند.


ماده ۲ـ بیمه مرکزی موظف است با همکاری کلیه مؤسسات بیمه­ و صندوق‌ها حداکثر تا پایان برنامه  ششم توسعه، زمینه توسعه پوشش بیمه‌ای برای دستگاه­های اجرایی موضوع ماده (۲) قانون از قبیل موارد زیر را فراهم نماید:

۱ـ اشاعه فرهنگ مدیریت خطر (ریسک) و بیمه

۲ـ تأمین زیرساخت­های مالی، سازمانی و انسانی مورد نیاز

۳ـ تهیه و تدوین محصولات بیمه‌­ای متناسب با مدیریت خطر (ریسک) سوانح و حوادث

تبصره ـ بیمه مرکزی موظف است سند برنامه ملی توسعه پوشش بیمه‌ای را به‌منظور تحقق اهداف تعیین‌شده در قانون و اجرایی شدن الزامات این آیین‌نامه، ظرف شش ماه از تاریخ ابلاغ آن تهیه و به سازمان جهت طرح و تصویب در شورای‌عالی مدیریت بحران کشور ارایه نماید.


ماده ۳ـ دستگاه­های اجرایی موظفند در سقف اعتبارات تأمین شده مربوط به‌منظور ارتقای سطح تاب‌آوری خود، تمامی اموال بیمه‌پذیرشان را در برابر حوادث و سوانح، به قیمت کارشناسی نزد یکی از مؤسسات بیمه و صندوق­ها، با رعایت اصول کلی زیر، تحت پوشش بیمه‌­ای متناسب قرار دهند:

۱ـ مدیریت خطر (ریسک) کلیه اموالی را که مالکیت آن‌ها را بر عهده دارند و یا به‌صورت امانی، قرض و دیگر روش‌های معمول در اختیار و تحت اراده و واپایش(کنترل) آن‌ها بوده و به‌طورکلی نسبت به این اموال ذی­نفع می­باشند، با انجام اقدامات زیر بر عهده گیرند:

الف ـ شناسایی اموال و خطر (ریسک) آن‌ها

ب ـ تجزیه‌وتحلیل خطر ( ریسک) اموال

پ ـ اولویت‌بندی خطر (ریسک) اموال

ت ـ اتخاذ برنامه توسعه‌ بیمه نسبت به مخاطرات طبیعی و انسان‌ساخت به ترتیب اولویت‌بندی انجام‌شده به‌عنوان بخشی از برنامه‌ مدیریت خطر (ریسک) اموال

۲ـ آن دسته از اموال از قبیل ساختمان‌ها و ابنیه، تأسیسات، موجودی کالاها، مواد اولیه، لوازم و قطعات، محصولات در حال ساخت و یا ساخته ‎ شده، جاده‌ها، پل‌ها، سدها، نیروگاه‌ها که نوعاً توسط شرکت‌های بیمه بازرگانی دارای مجوز از بیمه مرکزی پوشش داده می‌شوند، باید توسط دستگاه‌های اجرایی شناسایی شده و نسبت به تأمین پوشش بیمه‌ای مناسب از مؤسسات بیمه دارای مجوز اقدام شود.

۳ـ برای اموالی مانند باغات، مزارع، انواع دام، طیور و آبزیان پرورشی، ساختمان، طرح‌های جنگل‌کاری، مرتع‌داری و آبخیزداری، تأسیسات، ماشین‌آلات و عوامل تولید بخش کشاورزی می­توانند از سازوکار صندوق بیمه محصولات کشاورزی استفاده نمایند.

۴ ـ پوشش بیمه‌­ای اموا­لی که در زمره میراث فرهنگی و آثار هنری محسوب می‌شوند و یا دارای ویژگی‌های خاص و منحصربه‌فرد می‌باشند، به‌صورت توافقی فیمابین طرفین قرارداد بیمه انجام پذیرد.

۵ ـ حکم این ماده مانع از استمرار پوشش‌های بیمه‌ای جاری دستگاه‌ها از قبیل بیمه‌های شخص ثالث و حوادث راننده، بدنه اتومبیل، مسئولیت، عمر و حوادث نمی‌باشد.

تبصره ۱ـ جبران خسارات وارده به اموال دستگاه‌های اجرایی ناشی از وقوع حوادث و سوانح پس از پایان برنامه ششم توسعه، صرفاً از محل پوشش‌های بیمه‌ای قابل تأمین است.

تبصره ۲ـ دستگاه‌های اجرایی در صورتی‌که اموال خود را به‌صورت اجاره و یا در قالب قراردادهای خاص به مؤسسات یا افراد دیگر واگذار ‌نمایند، موظفند پوشش بیمه‌ای موضوع این آیین‌نامه را در قراردادهای فیمابین لحاظ کنند.


ماده ۴ـ دستگاه‌های اجرایی که اعتبارات آنها در بودجه کل کشور منظور می‌شود، موظفند اعتبارات لازم برای بیمه نمودن اموال بیمه‌پذیر خود را حداکثر تا پایان سه ماهه اول هر سال به منظور درج در بودجه سنواتی خود در لایحه بودجه سالیانه به سازمان ارایه نمایند. سازمان مکلف است ظرف پانزده روز مراتب را بررسی و همراه نظریه خود برای اقدام لازم به سازمان برنامه و بودجه کشور ارسال نماید. دستگاه‌های اجرایی که بودجه آنها از منابع داخلی تأمین می‌گردد از جمله شرکتهای دولتی موظفند سه ماه قبل از پیشنهاد بودجه به مجامع عمومی یا ارکان ذی‌ربط نحوه تأمین منابع برای بیمه اموال موضوع این آیین‌نامه را به سازمان ارایه نمایند. سازمان مراتب را بررسی و به همراه نظریه خود به دستگاه‌های اجرایی مذکور منعکس می‌نماید تا در مجامع عمومی یا ارکان ذی‌ربط با توجه به نظر سازمان مورد تصمیم‌گیری قرار گیرد.

تبصره ـ برآورد اعتبارات مورد نیاز دستگاه­های اجرایی برای پوشش­های بیمه‌­ای موضوع این آیین‌نامه از طریق استعلام از مؤسسات بیمه و صندوق‌ها انجام می‌گیرد.


ماده ۵ ـ دستگاه‌های اجرایی موظفند کلیه امور و فعالیتهای مربوط به مبادله موافقت‌نامه در ارتباط با بیمه اموال این آیین‌نامه و اجرای آن را در اولویت قرار دهند.


ماده ۶ ـ شورای‌عالی بیمه متناسب با سبد (پرتفوی) موضوع این آیین‌نامه حق بیمه و تخفیفات متناسب با درصد خسارت را تعیین می‌نماید.


ماده ۷ـ دستگاه­های اجرایی مکلفند امور موضوع این آیین­‌نامه را در ساختار سازمانی موجود و بدون توسعه تشکیلاتی پیش‌بینی و در یک واحد معین متمرکز نمایند.


ماده ۸ ـ سازمان با همکاری بیمه مرکزی، دستگاه­های اجرایی و سایر دستگاه‌های ذی‌ربط موظف است در خصوص فرهنگ‌سازی و ارتقای سطوح شناخت عمومی دستگاه­ های اجرایی نسبت به انواع مخاطرات طبیعی و انسان‌ساخت و طراحی و ترویج محصولات بیمه‌­ای با اولویت بیمه خطرات آتش‌سوزی، سیل، زلزله و سایر پوشش‌های بیمه‌ای متناسب با نیاز بیمه‌گذاران اقدام نماید.


ماده ۹ـ بیمه مرکزی موظف است در صورت اعلام نیاز مؤسسات بیمه و صندوق‌ها، پوشش بیمه اتکایی مورد نیاز برای بیمه­‌نامه­‌های موضوع این آیین­‌نامه را که در چهارچوب قوانین، مقررات و بخشنامه­های مصوب و ابلاغی بیمه مرکزی صادر شده است، ارایه نماید.


ماده ۱۰ـ مؤسسات بیمه و صندوق‌ها می‌توانند متناسب با اقدامات بیمه­‌گذار به‌منظور کاهش خطر و مدیریت خطر(ریسک) که بالقوه می­تواند به کاهش احتمال و شدت وقوع مخاطرات تحت پوشش بیانجامد، نرخ و شرایط پوشش­های بیمه‌­ای مربوط را تعدیل نمایند.


ماده ۱۱ـ اخذ پوشش­های بیمه‌­ای موضوع این آیین­‌نامه از شمول آیین‌نامه فعالیت سامانه تدارکات الکترونیکی دولت موضوع تصویب‌نامه شماره ۱۶۵۳۸۹/ت۴۶۸۴۹ک مورخ ۲۱/۸/۱۳۹۰ مستثنی است.


ماده ۱۲ـ دستگاه‌های اجرایی در راستای تحقق الزامات و به‌منظور پایش و نظارت دقیق بر اجرای این آیین­‌نامه موظفند گزارشی بر اساس سرفصل­های زیر تهیه و در پایان سال مالی در سامانه جامع مدیریت خطر حوادث و سوانح بارگذاری نمایند:

۱ـ ایجاد و استقرار بانک اطلاعات کلیه اموال.

۲ـ تنظیم گزارش ارزیابی خطر (ریسک).

۳ـ تعیین ارزش اموال به قیمت کارشناسی.

۴ـ ارایه فهرست و درصد اموالی که دارای بیمه­‌نامه هستند.

۵ ـ بررسی و تطابق سرمایه و تعهد تحت پوشش بیمه با گزارش ارزیابی خطر (ریسک).

۶ ـ تعداد دوره‌های آموزشی و اقدامات انجام‌شده در زمینه فرهنگ‌سازی بیمه و مدیریت خطر (ریسک).

تبصره ۱ـ بیمه اموال منقول و غیرمنقول سازمان‌های نظامی و امنیتی و نظایر آن،‌ که ثبت اطلاعات اموال آن‌ها در سامانه مربوط امکان‌پذیر نیست، بر اساس توافق شرکت بیمه‌گر و بیمه‌گذار انجام می‌شود.

تبصره ۲ـ سازمان موظف است امکان دسترسی بیمه مرکزی درحدود نیاز و در چهارچوب این آیین‌نامه به سامانه جامع مدیریت خطر حوادث و سوانح را فراهم نماید.


ماده ۱۳ـ مسئولیت اجرای این آیین‌نامه بر عهده بالاترین مقام دستگاه­های اجرایی در سطوح استانی و ملی می‌باشد.


ماده ۱۴ـ مسئولیت پایش و نظارت بر حسن اجرای این آیین‌نامه بر عهده سازمان می‌باشد و سازمان مکلف است پس از اخذ گزارش سالانه میزان پوشش بیمه‌ای دستگاه‌های اجرایی مراتب را به همراه پیشنهادات تکمیلی برای تصمیم‌گیری به شورای عالی مدیریت بحران کشور ارایه نماید.

معاون اول رئیس ‎جمهور ـ اسحاق جهانگیری