ماده واحده – از تاریخ اول فروردین ماه سال ۱۳۳۳ حقوق معلم شاغل در مدارس (اعم از حقوق ثابت و کمکً) در تمام کشور از دو هزار و پانصد ریال کمتر نخواهد بود. برای تأمین این منظور از اشخاصی که بیش از پنج هزار ریال حقوق از وجوه عمومی دولت ماهیانه استفاده مینمایند کماکان (طبق تبصره ۲۵ از ماده ۲ قانون بودجه سال ۱۳۲۸ کشور) صد یک مرتباً دریافت خواهد شد و در صورتی که این محل برای پرداخت فوق کافی نباشد بقیه از محل بودجه عمومی کل کشور پرداخت میشود.
تبصره – آموزگارانی که هم اکنون در هر نقطه کشور به شغل آموزگاری مشغول و واجد شرایط بوده ولی بعلت عدم بودجه از محل خدمتگذاری حقوق دریافت مینمایند مشمول ماده واحده فوق میباشند.
این قانون که مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره است در جلسه پنجشنبه دهم تیرماه یکهزار و سیصد و سی و سه بتصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی رضا حکمت
قانون بالا درجلسه سه شنبه ۴ خردادماه ۱۳۳۳ مورد تأیید مجلس سنا واقع شده است.