[به موجب آیین‌نامه اجرایی ساماندهی تولید، فرآوری و بازرگانی چای، لغو شده است.]
شماره: ۵۱۶۵ت۳۰۴۹۷ه
تاریخ: ۱۳۸۳/۲/۹
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۳.۲.۶ بنا به پیشنهاد وزارت جهاد کشاورزی و به استناد ماده (۲۹) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۹ – آیین‌نامه اجرایی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱ – از ابتدای سال ۱۳۸۳ فعالیتهای مربوط به خرید برگ سبز چای و تبدیل آن به چای خشک و بسته‌بندی و توزیع آن به اشخاص حقیقی، حقوقی غیردولتی و تعاونی واگذار می‌گردد.
ماده ۲ – سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور از ابتدای سال ۱۳۸۳ به مدت پنج سال به منظور بهبود شیوه‌های‌تولید، ارتقای کیفیت برگ سبز و اصلاح و بازسازی باغات چای، اعتباراتی به شرح زیر اختصاص و در اختیار وزارت جهاد کشاورزی برای توزیع بین چایکاران قرار خواهد داد.
( مبالغ به ریال)
جمع کمک بلاعوض کمک در هر هکتار اراضی به هکتار سال
۲۳۸.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰
=۷.۰۰۰.۰۰۰ ×۳۴.۰۰۰ ۱۳۸۳
۲۰۴.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰
=۶.۰۰۰.۰۰۰ ×۳۴.۰۰۰ ۱۳۸۴
۱۵۳.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰
=۴.۵۰۰.۰۰۰ ×۳۴.۰۰۰ ۱۳۸۵
۱۰۲.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰
=۳.۰۰۰.۰۰۰ ×۳۴.۰۰۰ ۱۳۸۶
۵۱.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ =۱.۵۰۰.۰۰۰ ×۳۴.۰۰۰ ۱۳۸۷
۷۴۸.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰
جمع کمکهای بلاعوض به مدت پنج سال
با پرداخت مبالغ فوق مسؤولیت فروش برگ سبز به‌عهده کشاورزان خواهد بود.
تبصره ۱ – سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور اعتبار سال ۱۳۸۳ را از محل اعتبار ردیف ۵۰۳۷۷۲ اختصاص و برای سالهای ۱۳۸۴ لغایت ۱۳۸۷ موظف است که در لایحه بودجه سنواتی اعتبار فوق‌الذکر راپیش‌بینی نماید.
تبصره ۲ – [اصلاحی ۱۳۸۳/۸/۲۷]
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور موظف است با رعایت بند “الف” تبصره (۱۹) قانون بودجه سال ۱۳۸۳ و ماده (۳۰) قانون برنامه و بودجه مصوب ۱۳۵۱ چهل درصد (۴۰%) اعتبار را حداکثر در نیمه دوم اردیبهشت ماه، سی درصد (۳۰%) در نیمه دوم مرداد سی درصد (۳۰%) باقیمانده تا نیمه دوم مهر هر سال جهت پرداخت به کشاورزان چایکار به وزارت جهادکشاورزی اختصاص دهد.
تبصره ۳ – وزارت جهاد کشاورزی موظف است ترتیبی اتخاذ نماید که حداکثر ظرف یک ماه پس از دریافت اعتبار، مبالغ مذکور را به چایکاران پرداخت نماید.
تبصره ۴ – حمایتهای فوق توسط دولت صرفاً در مدت زمان مذکور بوده و قابل تمدید نمی‌باشد.
ماده ۳ – از ابتدای سال ۱۳۸۳ ورود چای خارجی به کشور در نظام تعرفه‌ای و با دریافت مابه‌التفاوت انجام‌می‌گیرد.
تبصره – واردات چای در بسته‌بندی کمتر از ۱۰ کیلوگرم مجاز نمی‌باشد.
ماده ۴ – وزارتخانه‌های کشور، بازرگانی و سایر دستگاههای ذی‌ربط موظف می‌باشند از ورود هرگونه چای‌خارج از ضوابط موضوع ماده (۳) این آیین‌نامه ممانعت نمایند.
چای‌هایی که خارج از ضوابط مذکور وارد و عرضه‌شوند، به عنوان کالای قاچاق و غیرمجاز تلقی می‌گردد.
ماده ۵ – کلیه مابه‌التفاوتهای دریافتی از محل واردات چای جهت اجرای مفاد ماده (۲) این آیین‌نامه، حمایت ازکشاورزان، اصلاح و بهبود شیوه‌های تولید و تشویق صادرات چای در اختیار وزارت جهاد کشاورزی قرار می‌گیرد.
ماده ۶ – به منظور نوسازی و بازسازی کارخانجات چای سازی، تسهیلات با نرخ کارمزد وام کشاورزی دراختیار واحدهای مذکور قرار می‌گیرد.
ماده ۷ – وزارت جهاد کشاورزی موظف است با همکاری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور تا پایان سال ۱۳۸۳ نسبت به انحلال شرکت سهامی چای ایران (سازمان چای) با رعایت قوانین و مقررات مربوط اقدام نماید.
تبصره ۱ – وظایف حاکمیتی سازمان مذکور به وزارت جهاد کشاورزی منتقل و تشکیلات متناسب به پیشنهاد وزارت مذکور و تأیید سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور ایجاد و وظایف غیرحاکمیتی آن به سازمان مرکزی تعاون‌روستایی ایران و بخش غیردولتی منتقل می‌گردد.
ماده ۸ – کارگروهی مرکب از نمایندگان وزارتخانه‌های جهادکشاورزی، بازرگانی، سازمان مدیریت وبرنامه‌ریزی کشور بر اجرای این آیین‌نامه نظارت خواهند نمود.
ماده ۹ –
[الحاقی ۱۳۸۳/۵/۷]
[اصلاحی ۱۳۸۳/۱۰/۷]
بر روی چای‌های بسته‌بندی شده در داخل کشور برای عرضه در بازار، درصد چای داخلی و خارجی باید به تفکیک درج شود.
ماده ۱۰ ـ [الحاقی ۱۳۸۳/۵/۷]
وزارت بازرگانی با همکاری وزارت جهادکشاورزی میزان یارانه صادراتی چای را در ابتدای هر سال تعیین و اعلام می‌نماید. یارانه صادراتی حداکثر دو ماه پس از ارایه اسناد مثبته مربوط به صادرات چای به صادرکنندگان پرداخت خواهد شد.
این آیین‌نامه جایگزین تصویبنامه شماره ۵۵۳۳۸ت۲۳۹۳۸ه مورخ ۱۳۷۹/۱۲/۳ می‌شود.
محمدرضا عارف – معاون اول رییس‌جمهور