آیین‌نامه اجرایی قسمتی از تبصره (۲) ماده (۴۳) قانون استخدام کشوری

تاریخ تصویب: ۱۳۵۰/۰۹/۱۳
تاریخ انتشار: ۱۳۵۰/۰۹/۱۶
شماره ثبت: ۶۲۵/۳۸۷۴۰ - ۱۳۵۰/۹/۱۶

هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۵۰/۹/۱۳ بنا به پیشنهاد شماره ۲۰۱۹۱/الف مورخ ۱۳۵۰/۵/۲۵ سازمان امور اداری و استخدامی کشور آیین‌نامه اجرایی قسمتی از تبصره ۲ ماده ۴۳ قانون استخدام کشوری را به شرح زیر تصویب نمودند:

فصل اول

ماده ۱– پرداخت حق التدریس- حق تالیف و ترجمه- حق تحقیق- حق تصنیف و حق تهیه و تنظیم و رهبری و گویندگی و اجرای برنامه های آموزشی و هنری- حق حضور در جلسه- حق الزحمه کارشناس- حق العلاج و حق الزحمه صاحبان حرف پزشکی موضوع تبصره ۲ ماده ۴۳ قانون استخدام کشوری مشروط برآنکه امور راجعه بآنها در غیر از ساعات اداری و علاوه بر وظیفه اصلی مستخدم انجام شود با رعایت مقررات این آئین نامه بعمل خواهد آمد.

تبصره ۱ ـ [الحاقی ۱۳۸۵/۷/۳۰]
حق التدریس مستخدمان قانون استخدام کشوری برای هر ساعت به مأخذ یک بیستم حقوق و فوق العاده شغل آنان تعیین می شود.

تبصره ۲ ـ [الحاقی ۱۳۸۵/۷/۳۰]
حق التدریس اعضای هیئت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی براساس مقررات استخدامی اعضای هیئت علمی تعیین می شود.

ماده ۲– بمنظور تشخیص و احراز موارد مذکور در ماده یک و تعیین مبلغ قابل پرداخت بر اساس ضوابط و معیارهای مندرج در این فصل در هر وزارتخانه یا موسسه دولتی هیئتی مرکب از حداقل سه تن از افراد ذیصلاح زیر نظر وزیر یا رئیس مؤسسه دولتی یا یکی از معاونان آنان تشکیل میشود.

ماده ۳– به مستخدمینی که در ازاء خدمات مذکور در ماده یک وجهی پرداخت میشود نمیتوان برای همان خدمات وجهی بعنوان فوق العاده اضافه کار موضوع بند “الف” ماده قانون ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری پرداخت کرد.

ماده ۴ [اصلاحی ۱۳۶۴/۹/۶]
پرداخت حق تدریس ساعتی مشروط بر آنکه کلاس یا برنامه آموزشی در اجرای وظایف قانونی وزارتخانه یا مؤسسه دولتی با رعایت مواد ۴۴ و ۴۵‌ قانون استخدام کشوری و یا مقررات مربوطه تشکیل شود بر اساس جدول زیر صورت میگیرد:

سطح دانش
مدرس ـ مربی
کمتر از دیپلم دیپلم و فوق دیپلم لیسانس فوق لیسانس
گواهینامه خلبانی
دکتری
ردیف رشته های شغلی دوره آموزشی
ردیف یک ۷۰۰ ۸۰۰ ۱۰۰۰ ـــ ـــ
ردیف دو ۸۰۰ ۹۵۰ ۱۱۵۰ ۱۳۰۰ ـــ
ردیف سه ۹۵۰ ۱۰۵۰ ۱۳۰۰ ۱۴۵۰ ۱۶۰۰
ردیف چهار ـــ ۱۲۰۰ ۱۴۵۰ ۱۶۰۰ ۱۸۰۰
ردیف پنج ـــ ۱۳۵۰ ۱۶۰۰ ۱۸۰۰ ۲۰۰۰

 

تبصره ۱- [اصلاحی ۱۳۶۴/۹/۶]
ردیف‌های پنجگانه شرکت‌کنندگان در دوره‌های آموزشی بر حسب ردیفهای تصویب‌نامه‌های فوق‌العاده شغل عبارتند از:
‌ردیف ۱
‌شامل:
– مشاغل ردیف چهار تصویب‌نامه شماره ۴۸۱۰ مورخ ۱۳۵۶.۳.۲ هیأت وزیران.
– مشاغل تصویب‌نامه شماره ۱۱۶ مورخ ۱۳۶۲.۳.۱۶ هیأت وزیران.

‌ردیف ۲
‌شامل:
– مشاغل ردیف ۶ تصویب‌نامه شماره ۴۸۱۰ مورخ ۱۳۵۶.۳.۲ هیأت وزیران
– مشاغل ردیف ۴ و ۵ تصویب‌نامه شماره ۸۳۱۲ مورخ ۱۳۵۴.۴.۱ هیأت وزیران.

‌ردیف ۳
‌شامل:
– مشاغل ردیف ۹ تصویب‌نامه شماره ۴۸۱۰ مورخ ۱۳۵۶.۳.۲ هیأت وزیران.
– مشاغل ردیفهای ۶، ۷ و ۸ تصویب‌نامه شماره ۸۳۱۲ مورخ ۱۳۵۴.۴.۱ هیأت وزیران.

‌ردیف ۴
‌شامل:
– مشاغل ردیف ۱۰ تصویب‌نامه شماره ۴۸۴۰ مورخ ۱۳۵۶.۳.۲ هیأت وزیران.
– مشاغل ردیف ۹ و ۱۰ تصویب‌نامه شماره ۸۳۱۲ مورخ ۱۳۵۴.۴.۱ هیأت وزیران.
– مدیران پایه هم ردیف مشاغل بندهای الف، ب و ج ردیف ۸ تصویب‌نامه شماره ۲۸۳۰۰ مورخ ۱۳۵۴.۳.۱۱

‌ردیف ۵
‌شامل:
– مشاغل ردیف ۱۱ تصویب‌نامه شماره ۴۸۴۰ مورخ ۱۳۵۶.۳.۲ هیأت وزیران.
– مشاغل ردیف ۱۱ تصویب‌نامه شماره ۸۳۱۲ مورخ ۱۳۵۴.۴.۱ هیأت وزیران.
– مدیران میانی همردیف مشاغل مشمول تصویب‌نامه ۲۸۳۰۰ مورخ ۱۳۵۴.۳.۱۷ به استثنای مشاغل مذکور در ردیف چهار این اصلاحیه.

‌مشاغلی که در تبصره فوق ذکری از آنها به عمل نیامده است و یا بعداً ایجاد خواهد گردید توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور با ردیفهای فوق‌الذکر‌ همطراز خواهد شد.

[الحاقی ۱۳۶۹/۶/۱۴]
‌در صورتی که شرکت‌کنندگان در کلاس یا دوره آموزشی که در اجرای وظایف قانونی وزارتخانه و یا مؤسسه دولتی و بر اساس مقررات مربوط اجرا می‌شود‌ کارمند دولت نباشند، سازمان امور اداری و استخدامی کشور با توجه به سطح تحصیلی شرکت‌کنندگان و موضوع دوره آموزشی، ردیف مربوط را تعیین می‌نماید.‌ همچنین سازمان امور اداری و استخدامی کشور مدارج تحصیلی مدرسانی را که برای آموزش فنی، علمی، هنری، آزمایشگاهی و… دعوت می‌شوند و مدرک‌ تحصیلی خاصی ندارند برای تعیین میزان حق‌التدریس، با یکی از مقاطع تحصیلی مندرج در جدول موضوع این ماده همتراز می‌نماید.
‌در موادی که موضوع دوره آموزشی منحصر به یک دستگاه خاص باشد تعیین ردیف و همترازی موضوع این تبصره بر اساس پیشنهاد دستگاه ذیربط و تأیید‌ سازمان امور اداری و استخدامی کشور انجام می‌شود.

تبصره ۲- [الحاقی ۱۳۶۴/۹/۶]
حق تدریس قابل پرداخت به مدرسان مورد نیاز وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی که امر تدریس معارف اسلامی را بر عهده می‌گیرند و دارای مدارج ‌تحصیلی حوزه‌ای مورد تأیید دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم میباشند به شرح زیر خواهد بود:
1 – دوره اول سطح هر ساعت حداکثر ۱۰۰۰ ریال
2 – دوره دوم سطح هر ساعت حداکثر ۱۳۰۰ ریال
3 – دوره متجزی هر ساعت حداکثر ۱۷۰۰ ریال

تبصره ۳-
[الحاقی ۱۳۶۴/۹/۶]

ارقام مندرج جدول پرداخت حق تدریس موضوع ماده ۴ به ازای کارآئی و تبحر مدرس و مربی پس از هر دوره تدریس با توجه به ارزشیابی حداکثر به ‌میزان ۲۰% حق‌التدریس پایه قابل افزایش میباشد.همچنین در صورتی که فاصله محل کار یا محل اقامت مدرس از محل مؤسسه آموزشی ذیربط بین ( ۳۰ ) تا ( ۱۰۰ ) کیلومتر باشد (۵۰) درصد و چنانچه بیش از (۱۰۰) کیلومتر باشد، (۷۰) درصد بر میزان حق التدریس پیش بینی شده در جدول موضوع این ماده اضافه خواهد شد.

[الحاقی ۱۳۶۹/۶/۱۴]
‌همچنین در صورتی که فاصله محل کار یا محل اقامت مدرس از محل مؤسسه آموزشی ذیربط بین (۳۰) تا (۱۰۰) کیلومتر باشد (۵۰) درصد و چنانچه بیش از (۱۰۰) کیلومتر باشد، (۷۰) درصد بر میزان حق‌التدریس پیش‌بینی شده در جدول موضوع این ماده اضافه خواهد شد.

تبصره ۴ [الحاقی ۱۳۶۴/۹/۶]
حداکثر ساعات تدریس در هر ماه از ۳۰ ساعت تجاوز نخواهد کرد.

تبصره ۵ [الحاقی ۱۳۶۴/۹/۶]
ضوابط پرداخت حق‌التدریس در وزارت آموزش و پرورش و واحدهای تابعه باید بنحوی تعیین گردد که از ارقام مندرج در این اصلاحیه تجاوز ‌ننماید. آئیننامه مربوطه به این ضوابط پس از تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور و همچنین حق‌التدریس کادر هیئت علمی دانشگاهها به تصویب‌ شورای حقوق و دستمزد خواهد رسید.

تبصره ۶ [الحاقی ۱۳۶۴/۹/۶]
چنانچه موارد خاص ایجاب نماید حق تدریس بیشتری نسبت به ارقام جدول و موارد فوق پرداخت شود این افزایش بنا به پیشنهاد سازمان امور اداری ‌و استخدامی کشور و تصویب شورای حقوق و دستمزد به مورد اجراء گذارده میشود و در هر حال از پرداختی به اعضای کادر هیئت علمی دانشگاهها تجاوز‌نخواهد کرد. ضمناً هر گونه تغییر در ارقام جدول این اصلاحیه و تبصره‌های آن بنا به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب شورای حقوق و ‌دستمزد خواهد بود.

تبصره ۷ [الحاقی ۱۳۶۴/۹/۶]
پرداخت حق تدریس موضوع این آئیننامه در مورد آندسته از کارکنان دولت که علاوه بر شغل مورد تصدی بر حسب مورد به تدریس می‌پردازند ‌منوط به اطلاع دستگاه دولتی متبوع و در غیر ساعات اداری موظف خواهد بود. بدیهی است به مستخدمینی که در ازاء این خدمات وجوهی پرداخت میشود‌ نمی‌توان برای همان خدمات وجهی بعنوان فوق‌العاده اضافه کار ساعتی پرداخت نمود.

‌تبصره ۸
[الحاقی ۱۳۶۴/۹/۶]

وزارت کار و امور اجتماعی میتواند با مربیان و کمک مربیان و مدرسان خود در مراکز تعلیمات حرفه‌ای که روزانه دو نوبت فعالیت آموزشی دارند بترتیب زیر رفتار نمایند:

‌الف – [اصلاحی ۱۳۶۹/۶/۱۴]
به مربیان و کمک مربیان کارگاهها در صورت تدریس در کارگاهها حداکثر یکصد ساعت در ماه و معادل ۷۰ درصد جدول موضوع ماده ۴ قابل پرداخت ‌است.

ب – مدرسان دروس نظری در صورت تدریس نظری حداکثر سی ساعت در ماه میزان حق تدریس در حدود مفاد این بند بر اساس جدول مندرج در این آئیننامه ‌خواهد بود و چنانچه هر یک از مربیان و مدرسان تدریس کارگاهی و نظری را تواماً انجام دهند در مورد مربیان و کمک مربیان به ازاء هر یک از ساعات تدریس ‌نظری معادل دو ساعت از حداکثر ساعات مجاز تدریس کارگاهی و در مورد مدرسین برای هر دو ساعت تدریس کارگاهی یک ساعت از حداکثر ساعات مجاز‌ تدریس نظری آنها کاسته میشود.

وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی در مورد مدرسان و مربیان و کمک مربیان خود که در آموزشگاههای حرفه‌ای یا اختصاصی ‌روزانه دو نوبت فعالیت آموزشی دارند بر حسب مورد بر اساس بند الف و ب این تبصره رفتار نمایند.

تبصره ۹
[الحاقی ۱۳۶۴/۹/۶]
حق تدریس کادر هیأت علمی دانشگاهها و کسانی که صلاحیت تدریس آنها در دانشگاه تأیید شود برای مشاغل ردیفهای ۳ و ۴ و ۵ معادل مقررات‌ پرداخت حق‌التدریس کادر هیأت علمی پرداخت خواهد شد.

تبصره ۱۰ [الحاقی ۱۳۶۴/۹/۶]
پرداخت هر گونه وجهی بیش از ساعات تدریس (‌طبق برنامه تنظیمی) از مصادیق اداری محسوب میگردد.

تبصره ۱۱ [الحاقی ۱۳۶۴/۹/۶]
از تاریخ تصویب این آئیننامه کلیه مقررات مغایر با آن لغو و بلااثر میگردد.

الف– حق تدریس در آموزشگاههای تابعه وزارت آموزش و پرورش و دانشگاهها و موسسات آموزش عالی براساس مقررات مورد عمل آنها خواهد بود.

ب- 
هر گاه مدرس دارای درجه دکترای مربوط به موضوع تدریس باشد حداقل ساعتی ۸۵۰ ریال و حداکثر ۹۵۰ ریال.
ـ هرگاه مدرس دارای درجه فوق لیسانس مربوط به موضوع تدریس باشد حداقل ساعتی ۷۰۰ ریال و حداکثر ۸۵۰ ریال.
ـ در غیر از موارد فوق حداکثر ساعتی ۵۲۰ ریال.

ماده ۵– تعیین میزان حق تالیف و ترجمه به ترتیب زیر خواهد بود:

الف-
[اصلاحی ۱۳۶۸/۸/۷]
[اصلاحی ۱۳۸۵/۷/۳۰]

حق تالیف برای متون فارسی به ازای هر کلمه حداکثر معادل یک ده هزارم حقوق و فوق العاده شغل مستخدم.

ب-
[اصلاحی ۱۳۶۸/۸/۷]
[اصلاحی ۱۳۸۵/۷/۳۰]

حق ترجمه از متون خارجی به فارسی به ازای هر کلمه حداکثر معادل یک دوازده هزارم حقوق و فوق العاده شغل مستخدم.

پ[اصلاحی ۱۳۸۵/۷/۳۰]
حق تالیف و ترجمه به زبان خارجی حداکثر معادل یک شش هزارم حقوق‌ و فوق العاده شغل مستخدم.

ت– سازمان کتابهای درسی ایران مشمول مقررات مربوط بخود خواهد بود.

ث-
[الحاقی ۱۳۶۸/۸/۷]
[اصلاحی ۱۳۸۵/۷/۳۰]

برای ویراستاری و ویرایش مطالب کتب و نشریات و گزارشهای تحقیقی که از لوازم تالیف، تصنیف و ترجمه است، تا ده هزار کلمه به ازای هر کلمه حداکثر معادل یک سی هزارم حقوق و فوق العاده شغل مستخدم.

تبصره – هیئت مذکور در ماده (۲) میزان حق تالیف و حق ترجمه را با رعایت ضوابط مندرج در این ماده و با توجه به نوع مطالب و تبحر و تجربه مولف و مترجم تعیین میکند.

ماده ۶- میزان حق تحقیق ساعتی [اصلاحی ۱۳۸۵/۷/۳۰]
دارندگان مدرک تحصیلی لیسانس، فوق لیسانس و دکتری و معادل آنها و همچنین دارندگان مدرک کمتر از لیسانس که سابقه تحقیق دارند و طبق تشخیص هیئت موضوع ماده (۲) صلاحیت تحقیق را دارا باشند یک سی ام حقوق و فوق العاده شغل مستخدم.

ماده ۷
[الحاقی ۱۳۶۴/۱۲/۱۸]
[اصلاحی ۱۳۷۰/۷/۱۴]
میزان حق تصنیف و حق تهیه و تنظیم و رهبری و گویندگی و اجرای برنامه‌های آموزشی و فرهنگی برای وزارتخانه‌های فرهنگ و ارشاد اسلامی و‌ آموزش و پرورش بر اساس ضوابط و مقررات مورد عمل وزارتخانه‌های مذکور تعیین می‌شود. در صورتی که تعیین حق‌الزحمه در هر یک از موارد مذکور در این‌ماده بر اساس ضوابط و مقررات مورد عمل میسر نباشد، تشخیص و تعیین حق‌الزحمه در هر یک از رشته‌های فرهنگی، هنری توسط شورای فنی که در وزارت‌ فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت آموزش و پرورش تشکیل می‌شود به عمل می‌آید و تصمیمات شوراهای مذکور پس از تصویب شخص وزیر قابل اجرا خواهد‌ بود.
سازمان امور اداری و استخدامی کشور موظف است با توجه به میزان مصوب قابل پرداخت به افراد موضوع این ماده در وزارتخانه‌های فوق‌الذکر، برای سایر‌ دستگاه‌های دولتی (‌که به لحاظ قانون عهده‌دار وظایف مشابه می‌باشند) نیز ضوابط متناسب تنظیم و ابلاغ نماید.

تبصره- [حذفی ۱۳۷۰/۷/۱۴]

ماده ۸
[اصلاحی ۱۳۶۸/۸/۷]
[اصلاحی ۱۳۸۵/۷/۳۰]
حق حضور در جلسه به مستخدمینی پرداخت میشود که طبق مقررات قانونی خاص شرکت آنان در آن جلسات مجاز بوده و شرکت در آن جلسات جزو وظائف اصلی آنان نباشد. میزان حق حضور و تعداد جلسات همان است که در مقررات مذکور تعیین شده است و در مواردی که میزان حق حضور در جلسه و یا تعداد جلسات در مصوبات قانونی مربوط تعیین نشده باشد میزان حق حضور برای هر جلسه (۲) ساعته، حداکثر به میزان یک بیستم حقوق و فوق العاده شغل مستخدم. و در چنین مواردی برای بیش از هشت جلسه در ماه وجهی پرداخت نخواهد شد.

تبصره
پرداخت حق و حضور قضات دادگستری که در بیش از یک کمیسیون یا هیئت یا شورای مشمول مقررات این ماده شرکت کنند هم چنین پرداخت حق حضور اعضای کمیسیونهای مشورتی اداره حقوقی وزارت دادگستری که از طرف وزیر دادگستری مأمور بررسی قوانین و تهیه طرح اصلاح آنها میشوند تا شانزده جلسه در ماه بلامانع است.

ماده ۹[اصلاحی ۱۳۸۵/۷/۳۰]
حق الزحمه کارشناس در مواردی که طبق قانون و مقررات ارجاع امر به کارشناس رسمی پیش بینی شده باشد طبق مقررات مورد عمل وزارت دادگستری تعیین میشود. در سایر موارد حق الزحمه کارشناس براساس ساعات کاری که برای انجام کارشناسی لازم است به میزانی که برای حق تحقیق پیش بینی شده است و با رعایت شرایط مندرج در ماده ۶ پرداخت خواهد شد.

ماده ۱۰– میزان حق العلاج و حق الزحمه صاحبان حرف پزشکی طبق تعرفه ای خواهد بود که وزارت بهداری تعیین میکند.

فصل دوم

ماده ۱۱ 
هزینه پذیرائی متصدیان مشاغل وزارت کشور براساس تصویبنامه شماره ۲۹۰۸۸ مورخ ۲ /۷ /۴۳ هیئت وزیران و اصلاحیه های مربوط به آن پرداخت میشود.

تبصره
هزینه پذیرائی مدیران کل نواحی یا روسای نواحی راه آهن دولتی ایران بقرار حداکثر ماهانه پنج هزار ریال پرداخت میشود.

ماده ۱۲– هزینه پذیرائی مامورین سیاسی و کنسولی وزارت امور خارجه در کشورهای خارج در مدت ماموریت ثابت آنان براساس مقرراتی که در این تاریخ مورد عمل وزارتخانه مذکور است پرداخت میشود.

ماده ۱۳– موسسات دولتی مستثنی شده از قانون استخدام کشوری از لحاظ مواردی که در این آئین نامه پیش بینی شده است تابع مقررات خاص خود میباشند.

ماده ۱۴
مابه التفاوت مبالغی که براساس این اصلاحیه به مستخدمین قابل پرداخت است موکول است به وجود اعتبار در بودجه وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مربوط و تا زمانی که اعتبار کافی برای این منظور تأمین نشده است با مستخدمین طبق مقررات مورد عمل قبلی رفتار خواهد شد.

ماده ۱۵
از تاریخ تصویب این آئین نامه کلیه مقررات مغایر با این آئین نامه ملغی است.