برای قاطبه اهالی مملكت محروسه ایران
چون سركار اعلی‌حضرت پیوسته طالب آسودگی رعایا و قاطبه عامه خلق می‌باشد و بالفطره مایل و راغب اجرای احكام عدالت می‌باشد و اجرای این مقصود شریف بدون یک واسطه بی‌غرض، بی‌طمع، مشكل یا امری خالی از صعوبت و امتناع نبود… لهذا آن واسطه را به این طور مقرر فرموده‌اند كه صندوقی از چوب مثل جعبه در نهایت تنقیح و خوبی ساخته شود و آن صندوق دری خواهد داشت كه مقفل و ممهور خواهد بود و كلید آن در حضور مهر ظهور همایون است؛ بالای صندوق منفذی خواهد بود به قدر این‌كه عریضه و كاغذی به آن فرو رود و آن صندوق در میدان بزرگ ارگ كه محل عبور و مرور جمیع مردم است، نصب خواهد شد و از صبح اگر سه ساعت از شب رفته هر كس عرضی دارد از هر قبیل عرضی باشد می‌نویسد و در كمال اطمینان و آرامی بدون تملق و چاپلوسی از دربان… به سوراخ صندوق عدالت می‌اندازد… و هر هفته روز جمعه و روز دوشنبه را امینی خواهد رفت… و عرایض را در كیسه ریخته و سربسته به حضور سركار اقدس همایونی خواهد آورد و بعد از ملاحظه عرایض البته به مناسبت هر عرضی و مطلبی حكم آن صادر خواهد شد.