ماده واحده
موافقتنامه همکاری بین دولت ایالات متحده آمریکا و دولت ایران راجع به استفاده‌های غیر نظامی از انرژی اتمی که مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده می‌باشد و در تاریخ چهاردهم اسفند ماه ۱۳۳۵ به امضاء نمایندگان مختار شاهنشاهی و ایالات متحده در واشنگتن رسیده است تصویب و به دولت اجازه داده می‌شود که اسناد تصویب آن را مبادله نماید.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و متن موافقتنامه ضمیمه است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه یکشنبه دوازدهم بهمن ماه یک هزار و سیصد‌و سی و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۷/۹/۱۷ به تصویب مجلس سنا رسیده است.
موافقتنامه همکاری بین دولت ایالات متحده آمریکا و دولت ایران راجع به استفاده‌های غیرنظامی از انرژی اتمی
از آن جایی که استفاده‌های از انرژی اتمی نوید بزرگی برای کلیه ابناء بشر در بر دارد؛
و از آن جایی که دولت ایالات متحده آمریکا و دولت ایران مایل به همکاری با یکدیگر در توسعه چنین استفاده‌های صلح‌جویانه از نیروی اتمی میباشند؛
و نظر به این که طرح و توسعه چندین نوع از راکتورهای تحقیقاتی به خوبی پیشرفت نموده؛
و نظر به این که راکتورهای تحقیقاتی فنی در تهیه مقادیر تحقیقی رادیوایزوتوپها و معالجات رادیوتراپی و فعالیتهای تحقیقاتی متعدد دیگر مفید بوده و در عین حال وسیله‌ای است برای تمرینات و آزمایشهای ذی‌قیمت در علم خواص هسته ذرات و مهندسی که در پیشرفت سایر استفاده‌های صلح‌جویانه از نیروی اتم، من جمله از قدرت غیرنظامی هسته ذرات مفید می‌باشد؛
و نظر به این که دولت ایران مایل است یک برنامه تحقیقاتی و توسعه‌ای به منظور درک استفاده‌های صلح‌جویانه و نوع‌پرورانه از نیروی اتمی تعقیب نماید، و مایل است که جلب کمک دولت ایالات متحده آمریکا و کارخانجات صنعتی آن در باره این برنامه بنماید؛
و از آن جایی که دولت ایالات متحده آمریکا مایل است از طریق کمیسیون نیروی اتمی ایالات متحده آمریکا به دولت ایران در اجرای چنین برنامه‌ای کمک نماید؛
طرفین با مراتب زیر توافق می‌نمایند:
ماده ۱- از لحاظ این موافقتنامه:
الف- کلمه (کمیسیون) عبارت است از کمیسیون نیروی اتمی ایالات متحده آمریکا یا نمایندگان مجاز آن.
ب- اصطلاح (تجهیزات و ادوات) عبارت است از هر گونه آلت یا دستگاه وسایل راکتورهای تحقیقاتی که در این موافقتنامه تعریف شده و اجزای متشکله آن می‌باشد.
ج- اصطلاح (راکتور تحقیقاتی) عبارت است از راکتوری که برای تولید نیوترونها و سایر تشعشعات به منظور تحقیقات کلی و پیشرفت معالجات رادیوتراپی یا تمرینات علمی و مهندسی ذرات طرح شده است. این اصطلاح شامل راکتورهای نیرویی، راکتورهای نمایش نیرو یا راکتورهایی که بالاخص برای تولید مواد هسته‌ای بخصوص ساخته شده است نمی‌گردد.
د- اصطلاحات (اطلاعات محرمانه) (سلاح اتمی) (مواد هسته‌ای مخصوص) که در این موافقتنامه به کار برده شده به همان معنی می‌باشد که در قانون نیروی اتمی ایالات متحده آمریکا مصوبه ۱۹۵۴ تعریف شده است.
ماده ۲- درباره اطلاعات محرمانه، در صورتی که انتقال این گونه مواد با تجهیزات و آلات و ادوات یا مهیا نمودن این قبیل خدمات منتهی به مبادله اطلاعات محرمانه شود، به موجب این موافقتنامه اطلاعی داده نخواهد شد؛ و هیچ گونه مواد و تجهیزات و آلات و ادوات انتقال داده نخواهد شد، و هیچ‌گونه خدماتی به موجب این موافقتنامه به دولت ایران یا اشخاص تحت اختیار قانونی آن انجام نخواهد یافت.
ماده ۳
۱- با رعایت مقررات مذکور در ماده ۲، طرفین این موافقتنامه اطلاعات مربوط به امور زیر را مبادله خواهند نمود:
الف – طرح ساختمان کار کردن راکتورهای تحقیقاتی و به کار بردن آنها به شکل وسایل تحقیقاتی توسعه و مهندسی و در معالجات رادیوتراپی.
ب – مسایل بهداشتی و استحفاظی مربوط به کار کردن و استفاده از راکتورهای تحقیقاتی.
ج – استفاده از ایزوتوپهای رادیواکتیو در تحقیقات فیزیکی و زیست‌شناسی معالجات رادیوتراپی – کشاورزی و صنعتی.
۲- به کار بردن یا استفاده از هر گونه اطلاعات یا معلومات به هر نوع و شکل به انضمام نقشه‌ها و مشخصاتی که به موجب این موافقتنامه مبادله می‌شود به مسئولیت طرفی خواهد بود که چنین اطلاعات یا معلومات را دریافت و استفاده می‌نماید؛ و بدیهی است که طرف دیگر صحت کامل بودن و ثبات این گونه اطلاعات یا معلومات را جهت استفاده یا استعمال خاص تضمین نمی‌نماید.
ماده ۴
[اصلاحی ۱۳۴۵/۹/۲۹] – [اصلاحی ۱۳۴۸/۴/۱۹]
1 – در موارد توافق – کمیسیون مقداری اورانیوم غنی شده ایزوتوپ 235 برای استفاده سوختی در مصارف معین تحقیقات منجمله راکتورهای تحقیقاتی و آزمایشهای راکتوری که دولت ایران تصمیم به ساختن یا به کار انداختن آن داشته باشد یا افرادی را برای ساختن یا به کار انداختن آن در ایران مجاز نماید به دولت ایران یا اشخاص مجاز تابع قوانین ایران انتقال خواهد داد.
قراردادهای حاکم بر موضوع و شرایط و برنامه تحویل هر انتقال قبلاً مورد موافقت قرار خواهد گرفت.
2 – میزان اورانیوم غنی شده از ایزوتوپ 235 که به موجب ماده حاضر منتقل می‌شود و در قلمرو دولت ایران قرار دارد و در هیچ زمان بیش از شش (6) کیلوگرم اورانیوم ایزوتوپ 235 موجود در اورانیوم غنی شده و همچنین مقدار اضافی که به نظر کمیسیون برای ادامه کار مؤثر و مداوم راکتورها یا آزمایشهای راکتوری در هنگامی که مواد سوختی در حال حمل و نقل می‌باشد لازم تشخیص داده شود – نخواهد بود و با توجه به این که نظر کمیسیون این است که از شش (6) کیلو مواد فوق‌الذکر حداکثر استفاده به عمل آید.
3 – مقدار اورانیوم غنی شده که به موجب این موافقتنامه تحویل می‌گردد ممکن است تا میزان 20 درصد اورانیوم 235 داشته باشد و تمام و یا قسمتی از مواد هسته‌ای ویژه مذکور ممکن است به صورت اورانیوم غنی شده تا بیش از 20 درصد از لحاظ وزن ایزوتوپ اورانیوم 235 تحویل شود – به شرط آن که از لحاظ فنی یا اقتصادی کمیسیون انتقال این مواد را برای استفاده در راکتورهای تحقیقاتی و آزمایشهای راکتوری که هر یک با بار سوختی حداکثر‌تا شش کیلوگرم ایزوتوپ اورانیوم 235 محتوی در چنین اورانیومی قادر به کار باشد موجه بداند.
4 – هنگامی مواد اولیه یا مواد هسته‌ای ویژه که از ممالک متحده آمریکا دریافت می‌گردد احتیاج به تجدید عملیات آماده نمودن داشته باشد -این اعمال تحت اختیار و نظارت کمیسیون و در تأسیسات کمیسیون یا تأسیساتی که مورد قبول کمیسیون باشد بر اساس موازین و شرایطی که بعداً‌موافقت می‌گردد انجام خواهد گرفت و تفاهم حاصل است که جز در مواردی که به نحو دیگری موافقت شود – شکل و محتوی هیچ یک از مواد سوختی که تحت تابش قرار داشته پس از خارج شدن از راکتور و قبل از آن که برای تجدید عملیات به کمیسیون یا تأسیسات مورد قبول کمیسیون تحویل داده شود – مورد تغییر واقع نخواهد گردید.
5 – مواد هسته‌ای ویژه حاصله از نتایج اعمال تحت تابش قرار دادن در هر قسمت از مواد سوختی که ضمن این موافقتنامه توسط کمیسیون به ایران اجازه داده می‌شود برای استفاده مستأجر بوده و پس از تجدید عملیات به نحوی که در بند 4 این ماده پیش‌بینی شده – به مستأجر مسترد خواهد شد و‌در این هنگام مالکیت این مواد به مستأجر منتقل خواهد گردید.
6 – مواد هسته‌ای ویژه که به موجب این موافقتنامه در جریان استفاده از مواد منتقل شده به دولت ایران یا به اشخاص مجاز تابع قوانین این دولت به وجود می‌آید – به دولت دیگری یا گروه دول دیگر انتقال نخواهد یافت مگر در صورتی که کمیسیون با این انتقال موافقت نماید.
7 – بعضی از مواد انرژی اتمی که کمیسیون بنا به تقاضای دولت ایران طبق موافقتنامه حاضر در اختیار ایران قرار می‌دهد برای اشخاص و اموال زیان‌آور است مگر آن که در استفاده و گذاشت و برداشت آنها دقت به عمل آید. پس از تحویل این قبیل مواد دولت ایران تا آن جا که به دولت ممالک متحده آمریکا مربوط می‌گردد تمام مسئولیت گذاشت و برداشت و استفاده بی‌خطر از این مواد را به عهده خواهد داشت.
در مورد مواد اولیه یا مواد هسته‌ای ویژه یا مواد مورد استفاده در راکتورها که کمیسیون ممکن است به موجب موافقتنامه حاضر به دولت ایران یا به افراد یا مؤسسات غیر دولتی تابع قوانین این دولت واگذار نماید – دولت ایران خسارات دولت آمریکا را در دعاوی ناشی از تولید و ساختن و مالکیت و اجاره و تصرف و استفاده از مواد مذکور در فوق یا مواد راکتوری – پس از تحویل از طرف کمیسیون به دولت ایران یا اشخاص و مؤسسات غیر دولتی تابع قوانین این دولت – جبران خواهد نمود و دولت آمریکا را از کلیه مسئولیتها من جمله مسئولیت در قبال شخص ثالث مبرا خواهد داشت.
ماده ۵- [اصلاحی ۱۳۴۵/۹/۲۹]
مواد مورد توجه مربوط به طرح‌های تحقیقاتی معینی که دولت ایران در زمینه استفاده‌های صلح‌جویانه از انرژی اتمی بعهده میگیرد از جمله ماده چشمه‌ای – ماده هسته‌ای مخصوص – ماده محصول فرعی – سایر رادیو ایزوتوپها و ایزوتوپهای پایدار در صورتی که از طریق تجاری در دسترس نباشد به مقادیر و تحت قیود و شرایطی که ممکن است مورد توافق قرار گیرد برای مقاصد تحقیقاتی مبادله خواهد شد.
ماده ۶- کمیسیون مواد مورد لزوم ساختمان و کار کردن راکتورهای تحقیقاتی در ایران را به استثنای مواد هسته‌ای مخصوص چنان چه در دسترس داشته باشد و تهیه آن در بازار میسر نباشد به توافق طرفین به وسایلی که مقتضی بداند به دولت ایران یا به اشخاص تحت اختیار قانونی آن فروخته به اجاره واگذار خواهد شد. فروش و اجاره این مواد، با شرایطی که توافق شود صورت خواهد گرفت.
ماده ۷- – [اصلاحی ۱۳۴۸/۴/۱۹]
1 – در مورد استفاده از انرژی اتمی در راههای صلح‌جویانه تفاهم حاصل است که – بین هر یک از طرفین یا اشخاص مجاز تابع قوانین هر یک از آنان و‌اشخاص مجاز تابع قوانین طرف دیگر ممکن است برای انتقال تجهیزات ادوات و موادی غیر از مواد هسته‌ای ویژه و به منظور انجام خدمات مربوطه ترتیباتی اتخاذ گردد.
2 – در مورد استفاده از انرژی اتمی در راههای صلح‌جویانه تفاهم حاصل است که – بین هر یک از طرفین یا اشخاص مجاز تابع قوانین هر یک از آنان و اشخاص مجاز تابع قوانین طرف دیگر ممکن است راجع به انتقال مواد هسته‌ای ویژه و به منظور انجام خدمات مربوطه برای استفاده‌های مشخص در مواد چهار و پنج و با رعایت محدودیتهای مذکور در بند 2 ماده 4 ترتیباتی اتخاذ گردد.
3 – طرفین توافق دارند که فعالیتهای مذکور در بندهای 1 و 2 این ماده مشروط به رعایت محدودیتهای مذکور در ماده 2 و قوانین رایج و مقررات و شرایط صدور جواز طرفین و روشهای طرفین در خصوص معاملات مربوط به اشخاص مجاز مذکور در بندهای 1 و 2 خواهد بود.
ماده ۸- [اصلاحی ۱۳۴۵/۹/۲۹] – [اصلاحی ۱۳۴۸/۴/۱۹]
1 – دولت ایران و دولت ممالک متحده آمریکا علاقه مشترک خود را به این که کلیه مواد و تجهیزات یا ادواتی که به موجب موافقتنامه حاضر به دولت ایران یا اشخاص مجاز تابع قوانین آن تحویل می‌گردد منحصراً در مواد غیر نظامی استعمال شود تأیید و تأکید می‌نماید.
2 – به استثنای موارد و تا حدودی که اقدامات تأمینی مقرر در این موافقتنامه به سبب اجرای اقدامات تأمینی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (به نحو مقرر در قسمت الف ماده 9) تعلیق می‌یابد – دولت ممالک متحده آمریکا صرف نظر از مفاد سایر مواد موافقتنامه حاضر – از حقوق زیر برخوردار خواهد بود:
الف – حق تجدید نظر در موارد زیر – به منظور اطمینان از طرح و بهره‌برداری غیر نظامی و امکان کاربرد مؤثر اقدامات تأمینی:
1 – طرح هر یک از راکتورها – و
2 – طرح دیگر تجهیزات و ادواتی که به تعیین کمیسیون طرح آن مرتبط به اجرای مؤثر اقدامات تأمینی باشد.
که به موجب این موافقتنامه به دولت ایران یا اشخاص مجاز تابع قوانین این دولت به وسیله ممالک متحده آمریکا یا اشخاص مجاز تابع قوانین آن دولت تحویل گردد و یا تجهیزات و وسایلی که هر یک از مواد تحویل شده به این طریق را به کار برد یا بسازد یا روی آن عملی انجام بدهد:
مواد اولیه – مواد هسته‌ای ویژه – مواد تعدیل‌کننده یا مواد دیگری که به وسیله کمیسیون تعیین شده باشد.
ب – در مورد کلیه مواد اولیه اتمی یا مواد هسته‌ای ویژه که به موجب این موافقتنامه از طرف دولت ممالک متحده آمریکا یا اشخاص مجاز تابع قوانین این دولت به دولت ایران به اشخاص مجاز تابع قوانین دولت اخیر تحویل می‌گردد و کلیه مواد اولیه و یا مواد هسته‌ای ویژه که در مورد مواد و تجهیزات و ادوات زیر که به این طریق تحویل شده است به کار رفته یا از آن استخراج شده و یا در نتیجه استفاده از آن تولید گردیده باشد.
1 – مواد اولیه اتمی و مواد هسته‌ای ویژه و مواد تعدیل‌کننده یا دیگر موادی که توسط کمیسیون تعیین می‌شود – و
2 – راکتورها – و
3 – کلیه تجهیزات و یا وسایل دیگری که از طرف کمیسیون به عنوان قسمتی از آن چه باید در اختیار گذارده شود مشروط بر این که مقررات مندرج در بند 2 قسمت ب در این خصوص قابل اجراء باشد –
اولاً – نگاهداری و تهیه گزارشهای عملیاتی را از دولت ایران بخواهد و به منظور کمک به تأمین رسیدگی به حساب این مواد گزارشهای مربوطه را خواستار گردد و دریافت نماید.
ثانیاً – خواستار شود کلیه این قبیل مواد که در اختیار دولت ایران یا اشخاص مجاز تابع قوانین آن دولت قرار میگیرد مشمول کلیه اقدامات تأمینی پیش‌بینی شده در این ماده و تضمینات مندرج آن دولت قرار میگیرد مشمول کلیه اقدامات تأمینی پیش‌بینی شده در این ماده و تضمینات مندرج در ماده 9 گردد –
ج – خواستار شود که کلیه مواد هسته‌ای ویژه مذکور در بند 2 (ب) این ماده را که عادتاً در مقاصد غیر نظامی در ایران به کار نمی‌رود و به موجب ماده 4 انتقال نیافته و یا به نحو دیگری مورد توافق طرفین قرار نگرفته باشد – در مخازن تأسیساتی که از طرف کمیسیون تعیین می‌شود نگهداری گردد –
د – پس از مشاوره با دولت ایران اشخاصی را تعیین نماید که در صورت تقاضای هر یک از طرفین به همراه اشخاص تعیین شده از طرف دولت ایران به همه جا و به همه اطلاعات لازم برای رسیدگی به حساب مواد اولیه و مواد هسته‌ای ویژه که مشمول مقررات بند 2 (ب) این ماده می‌باشد در ایران دسترسی داشته باشند تا رعایت مواد موافقتنامه را معلوم نموده و اندازه‌گیریهای جداگانه‌ای که ضروری تشخیص دهند – اقدام کنند.
ه – در صورت عدم رعایت مفاد این ماده یا تضمینات مندرج در ماده 9 و در صورت عدم اجرای مفاد این ماده توسط دولت ایران و در مدت زمان معقول- این موافقتنامه را معلق ساخته یا به آن خاتمه دهد و استرداد کلیه مواد و تجهیزات و ادواتی را که در بند (2) (ب) این ماده به آن اشاره شده – خواستار شود.
3 – دولت ایران و دولت ممالک متحده آمریکا حق دارند در موضوعات بهداشتی و ایمنی با یکدیگر مشورت کنند.
4 – دولت ایران متعهد می‌شود که در اجرای اقدامات تأمینی پیش‌بینی شده در این ماده تسهیلات لازم را به عمل آورد.
ماده ۹- [اصلاحی ۱۳۴۸/۴/۱۹]
دولت ایران تضمین می‌نماید که:
1 – اقدامات تأمینی مندرج در ماده 8 حفظ و رعایت خواهد شد.
2 – لوازم منجمله تجهیزات و ادواتی که از طریق خرید یا طرق دیگر به موجب این موافقتنامه به دولت ایران یا به اشخاص مجاز تابع قوانین این دولت منتقل می‌گردد و همچنین مواد هسته‌ای ویژه که در اثر استفاده از این قبیل لوازم و تجهیزات و ادوات به دست می‌آید – در ساختن سلاحهای اتمی یا تحقیقات مربوط به سلاحهای اتمی و یا توسعه آنها یا دیگر مقاصد نظامی به کار نخواهد رفت.
3 – لوازم منجمله تجهیزات و ادواتی که به موجب این موافقتنامه به دولت ایران یا به اشخاص مجاز تابع قوانین این دولت منتقل می‌گردد به اشخاص غیر مجاز یا به خارج از قلمرو دولت ایران – منتقل نخواهد گردید – مگر در موردی که کمیسیون با چنین انتقالی به کشور یا به گروهی از کشورهای دیگر موافقت نماید و در این صورت نیز فقط چنانچه از نظر کمیسیون این انتقال در حدود مفاد یک موافقتنامه همکاری بین دولت ممالک متحده آمریکا با کشور یا گروهی از کشورهای دیگر تشخیص داده می‌شود.
ماده 9 (ا) – [الحاقی ۱۳۴۵/۹/۲۹]
الف- [اصلاحی ۱۳۴۸/۴/۱۹]
1 – دولت ایران و دولت ممالک متحده آمریکا توجه دارند که طبق موافقتنامه‌ای که بین آنها و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در چهارم دسامبر 1964 به امضاء رسیده آژانس مذکور اقدامات تأمینی را درباره مواد و تجهیزات و وسایل تسهیلاتی انتقال‌یافته به ایران – طبق موافقتنامه همکاری حاضر اجرا می‌نماید. طرفین موافقت دارند که اقدامات تأمینی آژانس را به نحو مندرج در موافقتنامه سه جانبه طبق آخرین اصلاحی که در آن به عمل آید و یا به موجب موافقتنامه سه‌جانبه جدیدی که جایگزین آن باشد – همچنان نسبت به مواد و تجهیزات و وسایل تسهیلاتی انتقال‌یافته طبق این موافقتنامه مجری خواهد بود و وقوف دارند که حق اعمال اقدامات تأمینی که طبق ماده 8 این موافقتنامه به دولت ممالک متحده داده شده – در مدت و تا حدودی که اقدامات تأمینی آژانس در مورد چنین مواد و تجهیزات و وسایل تسهیلاتی اجرا می‌شود – معلق خواهد ماند.
2 – چنان چه موافقتنامه سه جانبه جاری – که در بند اول ماده حاضر بدان اشاره شده – قبل از انقضای مدت موافقتنامه حاضر خاتمه یابد و طرفین نتوانند به فوریت در قبول اقدامات تأمینی آژانس موافقت نمایند – هر یک از طرفین میتواند خاتمه این موافقتنامه را کتباً اعلام نماید.
چنان چه موافقتنامه حاضر از طرف هر یک از طرفین خاتمه یابد دولت ایران بنا به تقاضای دولت ممالک متحده آمریکا – کلیه مواد هسته‌ای ویژه را که‌به موجب موافقتنامه حاضر دریافت نموده و در آن تاریخ در اختیار این دولت یا اشخاص تابع قوانین آن می‌باشد – به دولت آمریکا مسترد خواهد‌داشت.
دولت ایالات متحده آمریکا خسارت دولت ایران یا اشخاص تابع قوانین این دولت را نسبت به منافع آنها درباره موادی که بدین ترتیب مسترد می‌گردد طبق جدول قیمتهای کمیسیون که در آن زمان در ممالک متحده آمریکا رایج باشد – جبران خواهد نمود.
2 – در صورتی که طرفین نسبت به ترتیبات سه جانبه مقرر در بند 1 این ماده موفق بانعقاد موافقتنامه رضایت بخشی که مورد قبول طرفین باشد نگردند هر یک از طرفین میتواند با دادن اعلامیه به این موافقتنامه خاتمه دهد.
در صورت خاتمه این موافقتنامه بوسیله هر یک از طرفین دولت ایران بنا بتقاضای دولت کشورهای متحده آمریکا کلیه مواد هسته‌ای مخصوصی را که بموجب این موافقتنامه دریافت داشته است و در اختیار آن دولت یا اشخاصی که تحت اختیار قانونی آن دولت میباشند به دولت کشورهای متحده آمریکا پس خواهد داد دولت کشورهای متحده آمریکا قیمت مواد عودت داده شده را طبق نرخهای جاری جدول کمیسیون ایالات متحده که در آن موقع در داخل کشور رایج است به دولت ایران خواهد داد.
ماده ۱۰- طرفین امید و انتظار دارند که این موافقتنامه بدوی برای همکاری منتهی به جلب همکاری بیشتری در باره توسعه ایجاد طرح و ساختن و به‌کار انداختن راکتورهای مولد نیرو گردد. بدین مناسبت طرفین راجع به امکان انعقاد موافقتنامه دیگر به منظور همکاری در مورد تولید نیرو از انرژی اتم در ایران گاه به گاه با یکدیگر مشورت خواهند نمود.
ماده ۱۱
۱- [اصلاحی ۱۳۴۵/۹/۲۹] – [اصلاحی ۱۳۴۸/۴/۱۹]
این موافقتنامه از تاریخی لازم‌الاجراء خواهد بود که هر یک از دو دولت اعلام کتبی دایر به انجام تشریفات قانونی تصویب را که به موجب قوانین اساسی برای لازم‌الاجراء شدن چنین موافقتنامه‌ای مقرر است از دولت دیگر دریافت نموده باشد و برای مدت بیست سال معتبر خواهد بود.
۲- پس از انقضای این موافقتنامه، یا پس از انقضای هر تمدید، دولت ایران کلیه عناصر سوختی محتوی سوختهای راکتور و هر گونه مواد سوختی دیگر را که به وسیله کمیسیون به اجاره واگذار شده است به ایالات متحده آمریکا تحویل خواهد داد. این قبیل مواد و عناصر سوختی، در محلی در ایالات متحده آمریکا که توسط کمیسیون معین می‌شود به هزینه دولت ایران به کمیسیون تحویل داده خواهد شد. و عمل تحویل و تحول با تدابیر استحفاظی مقتضی در مقابل تشعشعات احتمالی در حین ترانزیت صورت خواهد گرفت.
بنا بر مراتب فوق، طرفین موافقت نمودند که این موافقتنامه پس از آن که قدرت قانونی یافت به موقع اجرا گذارده شود.
در واشنگتن در دو نسخه تنظیم گردیده در تاریخ پنجم مارس سال ۱۹۵۷
از طرف دولت ایالات متحده آمریکا- رییس کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده آمریکا
از طرف دولت ایران
متن موافقتنامه فوق که مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده است ضمیمه قانون مربوط به موافقتنامه همکاری بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت ایالات متحده آمریکا راجع به استفاده‌های غیرنظامی از انرژی اتمی بوده و صحیح است.
رییس مجلس شورای ملی – رضا حکمت