ماده ۱ – به درجه‌داران کادر ثابت ژاندارمری کشور که در مشاغل رزمی و آموزشی منصوب و عملاً نیز در مشاغل مزبور خدمت نمایند با رعایت مقررات این آیین‌نامه مزایایی به عنوان حق صف پرداخت می‌گردد.
ماده ۲ – مشاغل مذکور در ماده ۱ با توجه به دشواری خدمت به سه طبقه تقسیم و حق صف
هر طبقه به شرح زیر تعیین می‌گردد:
الف – طبقه یک ماهانه پنج هزار (۵۰۰۰) ریال.
ب – طبقه دو ماهانه چهار هزار(۴۰۰۰) ریال.
ج – طبقه سه ماهانه یک هزار (۱۰۰۰) ریال.
ماده ۳ – مشاغل مشمول مقررات این آیین‌نامه و طبقه‌بندی و تغییرات بعدی آنها با هماهنگی ارتش شاهنشاهی ضمن تعیین شماره ردیف تخصص مربوط پیشنهاد و پس از تصویب در فرمان همگانی ژاندارمری کشور درج می‌گردد.
ماده ۴ – در مدت انتظار خدمت و بدون کاری حق صف پرداخت نمی‌گردد.
ماده ۵ – صدور اخطار کتبی از طرف مقامات سازمانی سرهنگ دومی و سرهنگی مبنی بر بی‌انضباطی یا سهل‌انگاری در امور محوله و همچنین بی‌مبالاتی در حفظ شرایط تخصصی و جسمی لازم برای انجام کار مربوط موجب قطع تا پنجاه درصد حق صف حداکثر تا مدت شش ماه و صدور اخطار کتبی از طرف مقامات سازمانی بالاتر موجب قطع تا پنجاه درصد حق صف حداکثر برای مدت یک سال می‌گردد.
ماده ۶ – پرداخت حق صف درجه‌دارانی که برای طی دوره یا کارآموزی در تخصص مربوط (داخل یا خارج از کشور) اعزام می‌گردند تا مدت چهار‌ماه قطع نمی‌شود.
ماده ۷ – برقراری و قطع حق صف در تمام موارد برابر دستور قسمتی رده سازمانی مجاز صورت می‌گیرد.
ماده ۸ – درجه‌دارانی که از مزایای ویژه حق صف استفاده می‌نمایند نمی‌توانند از حق فنی استفاده نمایند.
ماده ۹ – مقررات این آیین‌نامه از اول خردادماه سال ۱۳۵۳ قابل اجرا می‌باشد.
آیین‌نامه فوق مشتمل بر نه ماده به استناد قانون اجازه پرداخت مزایای ویژه افسران و درجه‌داران ارتش شاهنشاهی به افسران و درجه‌داران ژاندارمری کشور پس از تصویب کمیسیونهای امور استخدام و سازمانهای اداری و امور اقتصادی و دارایی و نظام مجلس شورای ملی در جلسات ۲۲ و ۲۵ و ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۳۵۴ به ترتیب در جلسات روز یکشنبه هجدهم خرداد ماه و روز چهارشنبه چهارم تیرماه یک هزار و سیصد و پنجاه و چهار شمسی به تصویب کمیسیونهای جنگ و استخدام و امور اقتصادی و دارایی مجلس سنا رسیده است.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی