آیین‌نامه فوق العاده روزانه موضوع بند (ث) ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری

شماره ۱۳۴۳۶ – ۱۳۵۲/۶/۲۵

هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۵۲/۶/۲۴ بنا به پیشنهاد شماره ۱۰۴۸۲ /د ح مورخ ۲۷ /۴ /۵۲ سازمان امور اداری و استخدامی کشور آیین‌نامه فوق العاده روزانه موضوع بند ث ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری را با استناد ماده ۴۲ قانون مذکور به شرح پیوست تصویب نمودند.

وزیر مشاور و معاون پارلمانی نخست وزیر
قوام صدری

ماده ۱)-

[‌بند الف ‌اصلاح ماده یک آیین‌نامه فوق‌العاده روزانه موضوع بند (ث) ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری و تبصره ۴ آن و الحاق چند تبصره‌ به ماده مذکور:
[اصلاحی ۱۳۷۰/۳/۸] –
[اصلاحی ۱۳۷۰/۱۰/۱]
در ماده یک آیین‌نامه، حداکثر فوق‌العاده روزانه برای متصدیان کلیه رسته‌ها به میزان (1500) ریال نسبت به وضعیت فعلی افزایش و حداکثر مدت‌ مأموریت هر مستخدم در یک سال تقویمی به شش (6) ماده کاهش می‌یابد.
در مورد مشاغلی که نوع کار آنها ایجاب می‌نماید به تشخیص وزیر یا بالاترین مقام مؤسسه افزایش این مدت تا (9) ماه بلامانع است.]

فوق العاده روزانه در داخل کشور به مستخدمینی که بعنوان مامور جهت انجام وظیفه موقت به خارج از محل خدمت خود اعزام میشوند و ناچار به توقف شبانه هستند بشرح زیر پرداخت میشود:

الف = مستخدمین جزء، مکانیسین ها، رانندگان، افزارمندان و متصدیان مشاغل نظیر به تشخیص وزارتخانه یا مؤسسه ذیربط بماخذ ۱/۲۰ مجموع حقوق و مزایای مستمر یا فوق العاده شغل مشروط به انکه از سیصد ریال کمتر و از ششصد ریال بیشتر نباشد.

ب = سایر مستخدمین تا پانزده هزار ریال مجموع حقوق و مزایای مستمر یا فوق العاده شغل بماخذ ۱/۲۰ و نسبت بمازاد بماخذ ۱/۳۰ مشروط بر آنکه از پانصد ریال کمتر و از دو هزار ریال بیشتر نشود.

مدت اینگونه ماموریت ها در حکم صادره تعیین خواهد شد و در مورد هر مستخدم از نه ماه در یک سال تقویمی اعم از متوالی یا متناوب تجاوز نخواهد کرد مگر اینکه ماهیت کار بر اساس طرح‌ها و برنامه های پیش بینی شده ایجاب کند که مستخدم برای مدتی بیش از نه ماه بماموریت اعزام شود که در این صورت با اجازه وزیر یا رئیس موسسه مربوط این ماموریت قابل تمدید میباشد و در اینگونه موارد وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مربوط باید یک برگ رونوشت حکم صادره را به سازمان امور اداری و استخدامی کشور ارسال کند.

در مورد قضات تحقیق و پزشکان قانونی که برای تحقیق محلی و کشف جرایم و معاینه مقتولین و مصدومین به ماموریت میروند و همچنین در مورد روسای واحدهای دولتی در خارج از مرکز که برای رسیدگی به امور مربوط در مناطق تحت سرپرستی از محل خدمت خود خارج میشوند یا با دستور شفاهی به تهران احضار میگردند صدور حکم ماموریت الزامی نمیباشد و فوق العاده روزانه و هزینه سفر آنان طبق مقررات با گواهی مقام مجاز قابل پرداخت است.

تبصره ۱- بمکانیسین ها و رانندگان و افزارمندان وزارت راه در ماموریتهای برف روبی چهل درصد علاوه بر فوق العاده مقرر در بند “الف” پرداخت میشود.

تبصره 2- به خلبانان و متصدیان مشاغل عکاسی هوائی و ناوبر هواپیمائی علاوه بر فوق العاده روزانه مقرر در بند “ب” برای هر ساعت پرواز سیصد ریال پرداخت میشود و این اضافه حداکثر از شش ساعت پرواز در روز تجاوز نخواهد کرد.

تبصره ۳- برانندگان کامیون های قند و شکر که برای انجام ماموریت مستمراً به مسافرت اعزام میشود بجای فوق العاده روزانه مقرر در بند “الف” حداکثر در ماه سه هزار و ششصد ریال مقطوع بعنوان فوق العاده ماموریت برابر ضوابطی که از طرف سازمان غله و قند و شکر و چای کشور پیشنهاد و به تصویب مجمع عمومی سازمان خواهد رسید پرداخت میگردد.

‌تبصره ۴-
[اصلاحی ۱۳۶۹/۲/۲]
[اصلاحی ۱۳۷۰/۳/۸]
به مستخدمینی که به منظور انجام طرح‌های مطالعاتی و اجرایی یا تحقیقات و نظارت فنی به مناطق روستایی یا غیر مسکونی اعزام و در آن مناطق‌ ساکن می‌شوند معادل (25%) و به مستخدمینی که به مأموریت‌های دشوار اعزام و ناچار به انجام وظیفه در شرایط غیر عادی می‌شوند به علت صعوبت کار‌ معادل (40%) علاوه بر فوق‌العاده مقرر در ماده یک به تشخیص وزیر یا رییس مؤسسه دولتی مربوط یا مقام مجاز از‌ طرف آنان حسب مورد پرداخت خواهد شد.

تبصره ۵- به مقامات مذکور در بندهای پ و ت تبصره ماده ۳۲ قانون استخدام کشوری پنجاه درصد و به مقامات مذکور در بندهای الف و ب تبصره ماده مزبور سی درصد علاوه بر فوق العاده مقرر در بند ب این ماده پرداخت خواهد شد.

تبصره 6 – [الحاقی ۱۳۶۴/۵/۲]
به پیکهای مصاحب پست و رانندگان محمولات پستی که به لحاظ طبیعت کار اضطراراً شبها نیز در حال انجام مأموریت بسر میبرند چهل درصد‌ علاوه بر فوق ‌العاده مقرر در ماده یک حسب مورد پرداخت خواهد شد.

تبصره 7 – [الحاقی ۱۳۶۹/۲/۲]
فوق العاده روزانه مستخدمینی که جهت انجام مأموریت از سایر مناطق به مناطق فاقد تسهیلات زندگی اعزام می گردند با توجه به جداول گروه بندی نقاط کشور از نظر تهسیلات زندگی منضم به تصویبنامه شماره 37724 مصوب 8 /10 /1353 هیأت وزیران بشرح زیر و علاوه بر ارقام مندرج در ماده یک آیین‌نامه فوق العاده روزانه تعیین می گردد:
– نقاط مندرج در گروه های یک و دو و سه جداول به میزان ده درصد فوق العاده روزانه .
– نقاط مندرج در گروه های چهار و پنج و شش جداول به میزان بیست درصد فوق العاده روزانه .
– نقاط مندرج در گروه های هفت و هشت و نه جدول به میزان سی درصد فوق العاده روزانه .

تبصره 8 – [الحاقی ۱۳۶۹/۲/۲]
در صورتی که محل اقامت مأمور اعزامی بطور رایگان از سوی دستگاههای دولتی ذیربط فراهم گردد، برای استفاده از محل اقامت به میزان سی درصد از فوق العاده روزانه متعلقه مستخدم کسر می گردد. تشخیص و تأیید مفاد این بند بر عهده مدیر واحد اعزام کننده مستخدم است .

تبصره 9 – [الحاقی ۱۳۶۹/۲/۲]
فوق العاده روزانه مستخدمینی که جهت تدریس به مأموریت اعزام می گردند به تشخیص دستگاه مربوطه تا میزان پنجاه درصد علاوه بر ارقام مندرج در ماده یک آیین‌نامه تعیین می گردد مشروط بر آنکه روزانه حداقل پنح ساعت تدریس نموده و بابت تدریس مزبور حق التدریس به آنان پرداخت نشود.

تبصره 10 – [الحاقی ۱۳۶۹/۲/۲]
فوق العاده روزانه مستخدمینی که جهت انجام مأمویتهای محوله ضمن رعایت سایر شرایط لازم، رانندگی خودرو دولتی را برای رفت و آمد به محل مأموریت شخصاً بر عهده می گیرند به میزان یکهزار ریال علاوه بر ارقام متعلقه آنان، اضافه می گردد متصدیان مشاغل رانندگی مشمول مفاد این تبصره نخواهند بود.

تبصره 11 – [الحاقی ۱۳۶۹/۲/۲]
دستگاههای دولتی مکلفند، اعزام کارکنان خود را متناسب با بودجه مصوب خود تنظیم نمایند.

تبصره 12 – [الحاقی ۱۳۶۹/۲/۲]
هر گونه تخلف در انجام مأموریت به صورت مأموریت غیرواقعی و پرداخت فوق العاده روزانه بیشتر از مدت مأموریت انجام شده موجب تصرف در اموال عمومی و دارای عواقب شرعی و قانونی می باشد. بدیهی است پیشنهادکننده، تأییدکننده و دریافت کننده متخلف شناخته می شوند و اینگونه تخلفات قابل ارجاع به هیأتهای رسیدگی به تخلفات اداری است .

ماده ۲) در صورتی که مستخدم ناچار به توقف شبانه در محل ماموریت خود نباشد نصف فوق العاده روزانه مذکور در ماده یک بوی پرداخت میشود مشروط بر آنکه محل ماموریت حداقل ۳۰ کیلومتر با محل خدمت مستخدم فاصله داشته باشد.

تبصره- مستخدمین موضوع تبصره 3 ماده یک مستثنی از حکم این ماده بوده و مشمول مقررات مندرج در تبصره مذکور میباشند.

ماده ۳) فوق العاده روزانه ماموران قطارهای باری و مسافری بنگاه راه آهن دولتی بر اساس مقررات جاری راه آهن (فوق العاده کیلومتر از) پرداخت میشود.

تبصره- به مستخدمین راه آهن دولتی ایران موضوع تصویبنامه شماره 4518 مورخ 13 /3 /1352 هیات وزیران که بطور موقت به ایستگاه کاپی کوی (ایستگاه مشترک مبادله قطارها واقع در خاک ترکیه) اعزام میشوند فوق العاده روزانه بر اساس بند ب ماده یک پرداخت خواهد شد و از مزایای مندرج در تبصره 4 ماده مذکور و ماده 5 این آیین‌نامه نیز استفاده خواهند کرد.

ماده ۴) به مستخدمینی که شغل آنها ایجاب نماید در خارج از شهرها و خارج از محل ثابت خدمت خود انجام وظیفه نمایند، همچنین به مستخدمینی که شغل آنها مستلزم مسافرتهای متعدد به نقاط مختلف حوزه ماموریت خود باشد فوق العاده روزانه مقرر در ماده ۲ حداکثر بمدت ۲۰ روز در ماه پرداخت میشود.

ماده ۵) برای روزهائی که مستخدم به نقاط بد آب و هوا اعزام میشود پانزده درصد به میزان فوق العاده روزانه علاوه خواهد شد.

ماده ۶- [اصلاحی ۱۳۷۱/۹/۱۸]
فوق‌العاده روزانه ارزی و تنخواه ارزی برای مأموریت کارکنان و مقامات دستگاه‌های اجرایی که به مأموریت خارج از کشور اعزام می‌شوند، با رعایت‌ مقررات ارزی سالانه، توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی تعیین و ابلاغ می‌شود. دستگاه‌های اجرایی ذیربط معادل ریالی فوق‌العاده روزانه مذکور را بر اساس‌ نرخ فروش ارز که بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین و اعلام می‌کند، به حساب هزینه مربوط، منظور خواهند نمود.

تبصره ۱- [حذفی ۱۳۷۱/۹/۱۸]

تبصره ۲- [حذفی ۱۳۷۱/۹/۱۸]

تبصره ۳- [حذفی ۱۳۷۱/۹/۱۸]

ماده ۷- پرداخت فوق العاده روزانه مستخدمینی که در خارج از کشور دارای پست ثابت سازمانی بوده و بکار اشتغال دارند به ترتیب زیر خواهد بود:

الف = در صورتی که مستخدم جهت انجام وظیفه‌ای موقت از محل خدمت خود به ایران اعزام شود در مدت ماموریت در داخل کشور فوق العاده روزانه وی بر اساس ماده یک این آیین‌نامه پرداخت میشود.

ب = در صورتی که مستخدم بخارج از محل خدمت خود در همان کشور اعزام شود و ناچار به توقف شبانه در محل ماموریت باشد فوق العاده روزانه بماخذ ۳۰ /۱ فوق العاده اشتغال خارج از کشور وی پرداخت خواهد شد.

پ = در صورتی که مستخدم به کشور دیگری غیر از محل خدمت ثابت خود اعزام شود فوق العاده روزانه وی بر اساس ماده ۶ این آیین‌نامه پرداخت خواهد شد.

ماده ۸) به مستخدمینی که برای استفاده از بورس به خارج از کشور عزیمت مینمایند فوق العاده روزانه داده نخواهد شد ولی در صورتی که وزارتخانه یا موسسه دولتی مربوط تشخیص دهد که استفاده از بورس برای اجرای برنامه های سازمان متبوع ضرورت دارد و کمکی که از طرف اعطاء کننده بورس به بورسیه میشود کفاف هزینه های او را نمیدهد میتواند حسب مورد ما به التفاوت این کمک تا میزان مبالغ مندرج در ماده ۶ این آیین‌نامه را حداکثر بمدت ششماه به مستخدم بپردازد.

ماده ۹) [اصلاحی ۱۳۷۵/۴/۳۱]
برای عزیمت به ماموریت (اعم از داخل و خارج از کشور) در صورتی که به تشخیص وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مربوط مسافرت باید با هواپیما یا کشتی یا راه آهن یا اتوبوس انجام شود بلیط مسافرت از طریق همان وزارتخانه یا مؤسسه دولتی تهیه خواهد شد و در غیر این صورت هزینه سفر بقرار هر کیلومتر یک ریال محاسبه و پرداخت میشود.

تبصره ۱- مسافت کلیه راهها در داخل کشور مطابق دفتر راهنمای مسافات وزارت راه محاسبه میشود در نقاطی که فواصل در دفترچه مذکور ذکر نشده فاصله باید بگواهی اداره راه برسد.

تبصره ۲- در نقاط صعب العبور که استفاده از وسائل نقلیه معمولی امکان پذیر نباشد بر حسب مورد وسیله مناسب تهیه میشود و کرایه آن طبق اسناد مثبته پرداخت خواهد شد.

تبصره ۳- برای مقامات مذکور در تبصره ماده ۳۲ قانون استخدام کشوری بلیط هواپیما و کشتی درجه یک و برای سایر مقامات و ماموران دولتی بلیط درجه ۲ تهیه خواهد شد و در مورد وسایل نقلیه دیگر تشخیص نوع بلیط بعهده وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مربوط خواهد بود.

تبصره ۴- در صورتی که برای عزیمت به ماموریت از وسیله نقلیه دولتی استفاده شود بلیط مسافرت یا هزینه سفر داده نخواهد شد.

تبصره ۵- پرداخت هزینه گذرنامه و عوارض خروج از کشور کلاً بعهده وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مربوط میباشد.

ماده ۱۰) هر گونه اصلاح یا تغییر در مواد این آیین‌نامه بنا به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیئت وزیران بعمل خواهد آمد.

ماده ۱۱) از تاریخ تصویب این آیین‌نامه تصویب‌نامه شماره ۴۴۸۹۶ مورخ ۲۹ /۱۲ /۱۳۴۷ هیئت وزیران و سایر مقررات مربوط به فوق العاده روزانه مستخدمین رسمی ملغی است.