ماده 1 – به وزارت کشاورزی اجازه داده می شود به هر یک از تحصیلکرده های کشاورزی که حاضر شوند در محل مورد زراعت سکونت نموده و امور کشاورزی یا دامپروری را بر عهده گیرند بمیزان لازم اراضی خالصه دولتی در اختیار آنها بگذارد و بانک کشاورزی از محل اعتبار قانون اصلاح قانون پشتوانه اسکناس نیز وام در مقابل سند رسمی ذمه ای برای زراعت طبق آیین‌نامه مربوطه با پیشنهاد وزارت کشاورزی به آنها بپردازد.
تبصره 1 – مراد از تحصیلکرده های کشاورزی منظور در این ماده عبارت است از:
الف – مهندسین کشاورزی و دکترهای دامپزشکی و یا بطور کلی اشخاصی که در یکی از رشته های کشاورزی دارای درجه لیسانس یا بالاتر از لیسانس باشند.
ب – دیپلمه های کشاورزی و دیپلمه های دامپزشکی یعنی کسانیکه از یکی از دبیرستانها یا دانشسراهای کشاورزی و دامپزشکی فارغ التحصیل شده و تعهدی برای انجام خدمت دولتی نداشته باشند یا تعهدات خود را انجام داده باشند.
ج – بوسیله آزمایش و رسیدگی به پیشینه تحصیل کرده های کشاورزی و دامپزشکی صلاحیت و توانائی آنان به اشتغال به امور مذکور باید محرز شود.
تبصره 2 – منظور از اراضی خالصه مذکور در ماده یک اعم است از اراضی قراء خالصه دولتی که فعلا موجود میباشد و یا از زمینهای بایری که در اثر عملیات عمرانی و سدبندی و غیره از طرف دولت دائر و برای زراعت آماده خواهد شد و یا اراضی یا قرائی که از طرف دولت در اختیار وزارت کشاورزی گذارده میشود با رعایت قانون فروش خالصجات.
ماده 2 – میزان زمین و آب که بهر یک از دو طبقه مندرج در تبصره 1 میتوان داد برای طبقه (الف) از پنج برابر و برای طبقه (ب) از سه برابر سهم مقرر در ماده 3 قانون تقسیم و فروش خالصجات برای هر زارع در آن محل بیشتر نخواهد بود.
تبصره – جوانان و دهقانان هر قریه که لااقل یکسال در یکی از آموزشگاههای رسمی کشاورزی که با تصویب وزارت فرهنگ دائر خواهد شد تحصیل کشاورزی کرده و سن آنها لااقل بیست سال تمام باشد در مورد استفاده از مزایای قانون فروش خالصجات نسبت بسایر سکنه ده حق تقدم خواهند داشت.
ماده 3 – وزارت کشاورزی مجاز است آن عده از دکترهای دامپزشک و مهندسین و دیپلمه های کشاورزی و دیپلمه های دامپزشکی کارمند دولت را که دهسال متوالی سابقه خدمت داشته و تعهد نمایند که طبق مقررات اینقانون در ده سکونت نموده و بکار زراعت اشتغال ورزند با استرداد وجوهی که بصندوق بازنشستگی پرداخته از خدمت دولت معاف نموده و از مزایای این قانون بهره مند نماید.
ماده 4 – وزارت کشاورزی مجاز است بتحصیلکرده های دامپزشکی اعم از دکتر دامپزشک یا دیپلمه دامپزشکی که تعهد کند در مراکز دامداری کشور درمانگاه دایر نمایند و لااقل تا دهسال در آن محل ساکن بمانند تا چهار سال طبق آئین نامه مخصوص بآنها مساعدت مالی بنماید.
ماده 5 – کلیه اشخاصی که طبق این قانون بآنها زمین واگذار میگردد باید شخصاً تصدی در امر زراعت آن نمایند و الا دولت اراضی مزبور را مسترد خواهد داشت.
همچنین کلیه اشخاص تا دهسال حق انتقال بهره برداری از آنرا بهر عنوان بغیر نخواهند داشت و پس از ده سال چنانچه تعهد خود را صحیح انجام داده باشند سند انتقال آن اراضی بعنوان مالک بآنها داده خواهد شد.
ماده 6 – آئین نامه های مربوط باین قانون توسط وزارت کشاورزی تهیه و پس از تصویب هیأت وزیران بموقع اجرا گذارده خواهد شد.
ماده 7 – وزارت کشاورزی مأمور اجرای این قانون است.
قانون فوق که مشتمل بر هفت ماده و سه تبصره است در جلسه پنجشنبه دوم دی ماه یکهزار و سیصد و سی و هشت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون فوق مشتمل بر هفت ماده و سه تبصره در جلسه چهارشنبه بیست و دوم دی ماه هزار و سیصد و سی و هشت شمسی به تصویب مجلس سنا رسیده است .
رئیس مجلس سنا – محسن صدر