قانون راجع به تکمیل عده معلمین دانشگاههای شهرستانها

تاریخ تصویب: ۱۳۳۸/۰۲/۲۱
تاریخ انتشار: ۱۳۳۸/۰۴/۰۹

‌ماده ۱) تا زمانی که عده دانشیاران دانشکده‌ های پزشکی شهرستانها تکمیل نشده وزارت فرهنگ میتواند از میان اطباء متخصص ایرانی مقیم‌ داخله یا خارجه که لااقل مدت ۵ سال در رشته‌ های تخصصی مورد احتیاج در بیمارستانها یا موسسات علمی مهم خارجی کار کرده باشند عده‌ ای را‌ برای تدریس در دانشکده های پزشکی شهرستانها استخدام نماید. وزارت فرهنگ برای این اشخاص با توجه به مقام علمی و تخصصی آنان با تصویب ‌شورای دانشکده پزشکی و شورای دانشگاه مربوط رتبه دانشیاری که حداکثر آن از پایه شش تجاوز نخواهد نمود تعیین مینماید.
دانشیاران و استادان ‌دانشکده‌ های شهرستانها علاوه بر حقوق ثابت و مزایای قانونی معادل حقوق ثابت رتبه‌ های خود را بعنوان فوق ‌العاده مخصوص دریافت خواهند نمود ‌و هم چنین در صورت احتیاج دانشکده‌ های شهرستانها وزارت فرهنگ میتواند کسانی را که دارای دانش نامه دکتری در رشته علوم اولیه پزشکی (‌فیزیک ‌و شیمی و علوم طبیعی) بوده و لااقل ۵ سال در رشته تخصصی مربوط در آزمایشگاه ها یا موسسات مهم علمی کار کرده باشند با همان شرایط‌ استخدام نماید.


ماده ۲) از تاریخ تصویب این قانون دانشگاه ها میتوانند – برای تحقیق و تتبع در مسائل تخصصی مورد لزوم که وسائل آن مهیا باشد عده ‌ای از‌ استادان و دانشیاران و روسای بخش ها و درمانگاه ها و پزشکان دانشکده پزشکی را که حاضر باشند تمام وقت خود را در دانشکده‌ ها و بیمارستانهای‌ وابسته به دانشکده صرف نمایند انتخاب و تا میزان ماهی بیست هزار ریال علاوه بر حقوق و مزایا برای خدمت تمام وقت به آنها بپردازند مشروط به اینکه اولا این قبیل اشخاص لااقل سابقه سه سال کار علمی و عملی در رشته تخصصی مربوطه داشته باشند ثانیاً صلاحیت علمی و توانائی آنان برای‌ انجام تحقیق و تتبع مورد تصدیق شورای دانشکده پزشکی و شورای دانشگاه باشد.
‌این قبیل اشخاص پس از انتخاب بهیچوجه حق داشتن مطب یا آزمایشگاه شخصی و یا حق عیادت و جراحی خصوصی ندارند و نباید در هیچیک از‌مؤسسات دولتی و غیردولتی خدمتی بطور موظف و غیرموظف انجام دهند و باید لااقل روزی هشت ساعت وقت خود را بتدریس در دانشکده‌ پزشکی و خدمت در آزمایشگاهها و بیمارستان های دانشکده و تحقیق و تتبع در رشته‌ های تخصصی مربوط طبق برنامه‌ ای که از طرف رئیس دانشکده ‌تنظیم میشود صرف نمایند و در پایان هر سال هم باید گزارش جامعی از نتیجه تحقیق و تتبع علمی خود در مسائل تخصصی مربوط بشورای‌ دانشکده پزشکی تقدیم نمایند در صورتی که نتیجه کار آنان رضایت‌ بخش نباشد کمک مقرر در فوق قطع می ‌شود و هرگاه نتیجه کار رضایت‌ بخش باشد ‌بکار خود ادامه خواهند داد.
‌ترتیب اجرای این ماده و تعیین عده ‌ای که لازم است بموجب آئین ‌نامه ‌ای خواهد بود که شورای دانشکده تنظیم نموده به تصویب شورای دانشگاه ‌میرسد.

‌تبصره ۱) هرگاه در ضمن تحقیق و تتبع اشخاص فوق احتیاج بوسائلی پیدا کنند دانشکده مکلف است آن ها را باسرع وقت تهیه و در دسترس‌ ایشان قرار بدهد.

‌تبصره ۲) هر یک از دانشکده ‌های دیگر نیز میتواند استادان یا دانشیارانی را برای تحقیق و تتبع با رعایت شرایط ماده فوق انتخاب نماید.


‌ماده ۳) برای تکمیل عده معلمین دانشکده‌ های کشاورزی شهرستان ها وزارت فرهنگ میتواند پایه اداری کسانی که دارای تحصیلات دکتری یا ‌معادل آن در یکی از رشته ‌های کشاورزی باشند بمأخذ آخرین حقوق ثابت دریافتی به پایه دانشیاری تبدیل نماید و همچنین وزارت فرهنگ میتواند‌ پایه اداری کسانی را که در رشته کشاورزی تحصیلات آنان معادل لیسانس یا فوق لیسانس تشخیص گردیده بمأخذ آخرین حقوق ثابت دریافتی بپایه ‌دبیری تبدیل نماید مشروط بر این که معلمین مزبور تعهد نمایند لااقل پنج سال در دانشکده‌ های شهرستان ها تدریس نمایند سوابق و مدارک اشخاص فوق‌ و صلاحیت آنان برای تدریس در دانشکده کشاورزی باید قبلا به تصویب شورای عالی فرهنگ برسد.

‌تبصره ۱) در صورتی که حقوق ثابت مشمولین ماده فوق از حقوق ثابت پایه دانشیاری یا دبیری زیادتر و از پایه بالاتر کمتر باشد بپایه ‌ای که ‌نزدیکتر باشد تبدیل خواهد گردید.

‌تبصره ۲) در صورتی که برای تدریس در رشته ‌های کشاورزی شهرستان ها داوطلبان واجد درجه مهندس معادل دکتری یافت نشوند وزارت فرهنگ ‌می‌تواند در مدت یک سال از فارغ ‌التحصیل های دانشکده کشاورزی ایران و یا خارجه که تحصیلات آنها لااقل معادل لیسانس بوده و دهسال سوابق‌ تجربی و عملی در امور کشاورزی داشته و صلاحیت آنان برای تدریس در رشته ‌های کشاورزی مورد تصویب شورای عالی فرهنگ واقع شود با پایه یک‌ دانشیاری استخدام کند مشروط بر اینکه تعهد نمایند که حداقل پنج سال در دانشکده کشاورزی شهرستان ها تدریس نمایند.


‌ماده ۴) برای تکمیل معلمین دانشکده‌ های ادبیات و علوم معقول و منقول شهرستان ها وزارت فرهنگ مجاز است از تاریخ تصویب این قانون تا ‌مدت سه سال اشخاصی را که دارای مقام شامخ در ادبیات و یا علوم معقول و منقول و تألیفات گرانبهائی در رشته‌های مذکور باشند با رتبه دانشیاری که‌ حداکثر از پایه پنج تجاوز ننماید بخدمت رسمی بپذیرد باین ترتیب که بدواً برای تشخیص صلاحیت علمی و تدریسی و اخلاقی داوطلبان پنج نفر از‌ اساتید دانشکده‌ های ادبیات و علوم معقول و منقول تهران (‌بانتخاب شورای دانشکده‌ های مزبور) پس از رسیدگی به تألیفات داوطلبان و تشکیل‌ جلسات کنفرانس یا امتحان نظر خود را با تعیین رتبه خواهند داد و پس از آنکه گزارش آنان مورد تصویب شورایعالی فرهنگ واقع گردید به خدمت‌ رسمی پذیرفته میشوند.
‌مشروط بر اینکه تعهد نمایند که لااقل ۵ سال در دانشکده‌ های ادبیات و علوم معقول و منقول شهرستان ها بتدریس اشتغال ورزند.


‌ماده ۵) کسانی که به تعهد مقرر در این قانون عمل ننمایند رتبه اعطائی آنان ملغی خواهد بود.


‌ماده ۶) وزارت فرهنگ و دارائی مأمور اجرای این قانون هستند


‌قانون فوق که مشتمل بر ۶ ماده و چهار تبصره است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه سه‌ شنبه بیست و یکم اردیبهشت ماه هزار و سیصد و‌ سی و هشت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت

‌قانون بالا در جلسه ۲۴ /۸ /۱۳۳۷ به تصویب مجلس سنا رسیده است.