قانونگذار در جزء ۵ ـ ٣ بند (الف) ماده ٩ قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال ١۴۰۰ به صورت علی‌الاطلاق آرد و نان را از موارد معاف از شمول مالیات ارزش افزوده قرار داده است و این در حالی است که در بند ۴ ماده ١٢ قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال ١٣٨٧ معافیت آرد مقیّد به آرد خبازی شده بود و بر همین اساس و با توجه به رویکرد جدید قانونگذار در جزء ۵ ـ٣ بند (الف) ماده ٩ قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال ١۴۰۰، آرد به صورت علی‌الاطلاق مشمول معافیت بوده و در نتیجه عبارت “بدیهی است این معافیت صرفاً قابل تسری به آن دسته از آردهایی است که منتج به تولید نان میشود” در نامه شماره ٢٣٢/١١٧۶۴ /ص مورخ ٨/۶/١۴۰١ سازمان امور مالیاتی کشور که برخلاف اطلاق حکم قانون معافیت قانونی را منحصر به آن دسته از آردهایی نموده که منتج به تولید نان میشود، متضمن محدود کردن حکم قانونگذار بوده و خلاف قانون و خارج از حدود اختیار است و مستند به بند ١ ماده ١٢ و مواد ١٣ و ٨٨ قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال ١٣٩٢ از تاریخ تصویب ابطال میشود.
این رأی براساس ماده ٩٣ قانون دیوان عدالت اداری )اصلاحی مصوب ١۴۰٢/٢/١۰ ( در رسیدگی و تصمیم گیری مراجع قضایی و اداری معتبر و ملاک عمل است.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ حکمتعلی مظفری