براساس بندهای »ث« و »ج« ماده ١١٢ قانون برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ١٣٩۵، به منظور جبران عقب ماندگیهای استانهای مناطق عملیاتی دفاع مقدس، سازمان برنامه و بودجه و سازمان اداری و استخدامی کشور موظّفند اعتبار لازم را برای اعمال سقف فوق‌العاده پیشبینی شده در بند )١( ماده ۶٨ قانون مدیریت خدمات کشوری برای کارکنان شاغل در این مناطق از سال اول اجرای قانون برنامه تأمین و اعمال نمایند و این دو سازمان مکلّفند نسبت به صدور احکام پرداخت مزایای شاغلان مناطق عملیاتی دفاع مقدس برابر جداول و ضوابط ابلاغی سال ١٣٧۶ سازمان امور اداری و استخدامی کشور از سال دوم اجرای قانون برنامه اقدام کنند. با توجه به حکم قانونی مذکور و با عنایت به اینکه اولاً صدر ماده ١١٢ قانون برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران به علّت غایی وضع احکام مقرر در این ماده تصریح کرده و “به منظور جبران عقب ماندگیهای استانهای مناطق عملیاتی دفاع مقدس” دستگاههای مذکور در این ماده را با رویکرد حمایتگرایانه نسبت به این مناطق و برای جبران آنچه در گذشته رخ داده و یا در حال حاضر آثار آن برجای مانده، به برقراری مزایای یادشده برای مشمولین آن مکلّف کرده است، ثانیاً در بند »ج« ماده ١١٢ قانون برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران به پرداخت مزایای مناطق عملیاتی به ” کارکنان شاغل ” اعم از اینکه در زمان جنگ در این مناطق شاغل بوده و یا پس از آن اشتغال داشته باشند، تصریح شده است و متعاقباً و به دنبال ابهام ایجاد شده درخصوص دامنه شمول حکم فوق، مجلس شورای اسلامی برمبنای قانون تفسیر بند »ج« ماده ١١٢ قانون برنامه پنجساله ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب ١١/٩/١٣٩٩ بر پرداخت مزایای مناطق مذکور ” به کلّیه مستخدمانی که در آن مناطق اشتغال داشته یا دارند ” تأکید کرده است، ثالثاً براساس بند )الف( ماده ١١٢ قانون برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران، ستاد کل نیروهای مسلّح موظّف شده است تا “محدوده مناطق عملیاتی” دفاع مقدس را به سازمان برنامه و بودجه اعلام نماید و رئیس ستاد کل نیروهای مسلّح به موجب بند ٣ نامه شماره ١٢٨/١٣٣٣/۰٢/٣۶١۰ مورخ ٣/۶/١٣٩٩ علاوه بر ” محدوده مکانی مناطق ” مذکور، ” محدوده زمانی مناطق ” عملیاتی دوران دفاع مقدس را نیز از تاریخ ٣١/۶/١٣۵٩ تا ٢٧/۵/١٣۶٧ اعلام کرده و با توجه به اینکه عبارت ” محدوده مناطق عملیاتی ” صرفاً ناظر به محدوده مکانی مناطق عملیاتی است، لذا توسعه آن فراتر از حکم قانونگذار بوده و خارج از حدود اختیارات مذکور در بند »الف« این ماده است. بنا به مراتب فوق، رأی شماره ١۴۰١۰٩٩٧۰٩۰۵٨١۰٧٣۴ مورخ ٧/۴/١۴۰١ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری که متضمن این حکم است که مزایای مقرر در بندهای )ث( و )ج( ماده ١١٢ قانون برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران قابل تسری به مستخدمینی نیست که پس از دوران دفاع مقدس در مناطق عملیاتی اشتغال یافته‌اند، مغایر با قانون بوده و مستند به ماده ٩١ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ١٣٩٢ نقض میگردد و با نقض رأی مزبور، آرای شماره ١۴۰۰٣١٣٩۰۰۰٢١٢۴٢۶٨ مورخ ٢٣/٨/١۴۰۰ و شماره ١۴۰۰٣١٣٩۰۰۰٢١٢۴٨٧۵ مورخ ٢٣/٨/١۴۰۰ )صادره از شعبه ٣۰ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری( که بر ورود شکایت اصدار یافته‌اند، به عنوان رأی صحیح شناخته میشود.
این رأی به استناد بند ٢ ماده ١٢ و ماده ٨٩ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ١٣٩٢ برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ حکمتعلی مظفری