ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای مسافر و کالا بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس مشتمل بر یک مقدمه و (14) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
تبصره 1 – در اجرای این موافقتنامه و اصلاحات بعدی آن با رعایت اصول هفتاد و هفتم (77)، یکصد و بیست و پنجم (125) و یکصد و سی و نهم (139) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزامی است.
تبصره 2 – در اجرای این موافقتنامه و اصلاحات بعدی آن رعایت قوانین و مقررات تردد وسایل نقلیه جمهوری اسلامی ایران الزامی است.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای مسافر و کالا بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس
مقدمه:
دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس، که از این پس طرف های متعاهد نامیده می شوند، با تمایل به تسهیل حمل و نقل بین المللی جاده ای مسافر و کالا بین کشورهای خود و به صورت عبوری از قلمروهای خود، بر موارد زیر توافق نمودند:
ماده 1
تعاریف
از نظر این موافقتنامه:
1 – اصطلاح «متصدی حمل و نقل» عبارت است از هر شخص حقیقی یا حقوقی مقیم ایران یا سوئیس که طبق قوانین و مقررات ملی مربوط مجاز به انجام حمل و نقل بین المللی جاده ای مسافر و کالا شده است.
2 – اصطلاح «وسیله نقلیه» عبارت است از هر خودروی جاده ای دارای نیروی محرکه مکانیکی، مورد اشاره قرار گرفته به عنوان یک وسیله نقلیه منفرد یا ترکیبی از یک وسیله نقلیه و نیمه یدک یا یدک، که:
الف) برای حمل بیش از 9 نفر با در نظر گرفتن راننده یا برای حمل و نقل کالا ساخته شده باشد.
ب) در قلمرو هر یک از طرف های متعاهد به ثبت رسیده باشد (در مورد وسیله نقلیه مفصلدار، ثبت کشنده مورد نیاز است).
3 – اصطلاح «مجوز» به معنای هر جواز یا تأیید رسمی، از قبیل پروانه یا اجازه است که طبق مقررات لازم الاجراء در کشور هر طرف متعاهد، الزامی است.
ماده 2
حیطه شمول
مقررات این موافقتنامه متصدیان حمل و نقل را محقق می سازد که از طریق وسایل نقلیه جاده ای به حمل و نقل مسافر یا کالا بین قلمروهای طرف های متعاهد یا به صورت عبوری از قلمرو آنان و یا از /به کشورهای ثالث مبادرت ورزند.
ماده 3
حمل و نقل مسافر
1 – عملیات حمل و نقل گاه به گاه مسافران، به موجب شرایط زیر، معاف از أخذ مجوز خواهد بود:
الف) حمل و نقل همان اشخاص با همان وسیله نقلیه که نقاط مبدأ و مقصد در قلمرو کشور طرف متعاهدی واقع بوده که وسیله نقلیه در آن قلمرو، ثبت و در طی تمام سفر یا به هنگام توقف های خارج از کشور مذکور، هیچ مسافری به وسیله نقلیه سوار یا از آن پیاده نشود (مسافرت دربست).
ب) حمل و نقل گروهی از مسافران از نقطه ای در کشور محل ثبت وسیله نقلیه به نقطه ای در قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، مشروط بر اینکه وسیله نقلیه قلمرو کشور طرف متعاهد أخیر را بدون مسافر ترک کند، یا
پ) حمل و نقل گروهی از مسافران از نقطه ای در کشور متعاهد دیگر به نقطه ای در کشور محل ثبت وسیله نقلیه، مشروط بر اینکه خدمات طی سفری بدون مسافر در طی تمام مسیر سفر انجام و اینکه مسافران:
– قبل از ورود خود به کشوری که در آنجا سوار شده اند، با قراردادهای حمل و نقلی منعقده گروه بندی شوند، یا
– قبلاً توسط همان متصدی حمل و نقل در شرایط ذکر شده در بند «ب» این ماده در کشوری که سوار شده اند و مجدداً به خارج از همین کشور جا به جا شوند، یا
– برای سفر به قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، دعوت و هزینه های حمل و نقل توسط میزبان تقبل شده باشد. مسافران باید متشکل از گروهی یکپارچه بوده و ترکیب آنان صرفاً با هدف مسافرت، نبوده باشد.
ت) سفرهای عبوری از طریق قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر.
2 – در انجام عملیات حمل و نقل مذکور در بند (1) فوق، وسیله نقلیه باید دارای یک صورت وضعیت سفر و فهرست مسافران باشد که بنا به درخواست مقام های صلاحیتدار، ارائه شود. محتویات و شکل صورت وضعیت به طور متقابل توسط مقام های صلاحیتدار طرف های متعاهد، مورد توافق قرار خواهد گرفت.
3 – کلیه انواع دیگر عملیات حمل و نقل مسافر به جز موارد مذکور در بند (1) بالا، منوط به مجوزی است که طبق قوانین و مقررات ملی طرف های متعاهد و پس از هماهنگی بین مقام های صلاحیتدار آنان، صادر خواهد شد. مجوزها بر مبنای رفتار متقابل اعطاء خواهند شد.
ماده 4
حمل و نقل کالا
متصدی حمل و نقل هر طرف متعاهد، محق است، بدون کسب اجازه، نسبت به ورود موقت وسیله نقلیه بارگیری شده یا خالی به قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، برای انجام عملیات حمل و نقل، مبادرت ورزد:
الف) بین هر نقطه ای در قلمرو کشور یک طرف متعاهد و هر نقطه ای در قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، یا
ب) هنگام عزیمت از قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر به مقصد کشور ثالث یا هنگام ورود از یک کشور ثالث به قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، یا
پ) به صورت عبوری از سراسر قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر.
ماده ۵
ممنوعیت حمل و نقل داخلی
مقررات این موافقتنامه به متصدیان حمل و نقل هر یک از طرف های متعاهد، حمل مسافر یا کالا درون قلمرو طرف متعاهد دیگر از نقطه ای به نقطه دیگر در همان قلمرو را اجازه نخواهد داد.
ماده ۶
اوزان و ابعاد وسایل نقلیه
1 – در ارتباط با وزن و ابعاد وسایل نقلیه، هر طرف متعاهد تعهد مینماید شرایط محدودکننده تری نسبت به شرایط اعمال شده در مورد وسایل نقلیه ثبت شده در قلمرو خود، در خصوص وسایل نقلیه ثبت شده در قلمرو هر طرف متعاهد دیگر، وضع ننماید.
2 – برای حمل و نقل کالاهای غیرقابل تفکیک (بارهای ترافیکی) که از حداکثر وزن و/ یا ابعاد مجاز در قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد تجاوز می نماید، آن وسیله نقلیه ملزم به أخذ مجوزی ویژه از مقام های صلاحیتدار طرف متعاهد ذیربط است.
اگر در چنین مجوزی، قید شود که وسیله نقلیه باید از مسیری خاص استفاده کند، حمل و نقل تنها در آن مسیر مجاز است. در هر صورت، وزن نباید از مقدار تضمین شده که توسط خودروساز پذیرفته شده، تجاوز نماید.
ماده ۷
مالیات ها و عوارض
1 – بر اساس این موافقتنامه وسایل نقلیه مورد استفاده جهت حمل و نقل مسافر یا کالا از مالیاتها و عوارضی که در قلمرو طرف متعاهد دیگر بر مالکیت و تردد وسایل نقلیه تعلق می گیرد، معاف خواهند بود.
2 – معافیت موضوع بند (۱) مشتمل بر مالیات ها یا عوارض سوخت مصرفی یا عوارض مخصوص بهره برداری از پلها یا تونل های خاص یا استفاده از راهها نخواهد بود.
ماده ۸
تشریفات گمرکی
1 – سوخت و بنزین موجود در مخازن استاندارد وسایل نقلیه که ورود موقت می شوند، معاف از عوارض گمرکی بوده و مشمول هیچ گونه محدودیت ورود نخواهند شد.
2 – قطعات یدکی وارد شده به منظور تعمیر وسیله نقلیه معینی که قبلاً ورود موقت شده اند، به طور موقت و بدون ممنوعیت یا محدودیت ورود، تحت پوشش معافیت از پرداخت عوارض یا مالیات های ورودی خواهند بود. قطعات جایگزین مشمول عوارض گمرکی قرار گرفته و تحت نظارت گمرک صدور مجدد یا منهدم میشوند.
ماده ۹
اجرای قوانین و مقررات ملی
متصدیان حمل و نقل و رانندگان وسایل نقلیه هر طرف متعاهد، در کلیه موارد پیش بینی نشده در این موافقتنامه یا سایر موافقتنامه های بین المللی که هر دو کشور به آن متعهدند، موظفند ضوابط قانونی و مقررات طرف متعاهد دیگر را، که بر آنها به شیوه ای غیرتبعیض آمیز اعمال می گردد، در هنگام رانندگی در قلمرو طرف اخیر رعایت نمایند.
ماده ۱۰
تخلفات
1 – مقام های صلاحیتدار طرفهای متعاهد بر رعایت مقررات این موافقتنامه توسط متصدیان حمل و نقل، نظارت خواهند نمود.
2 – مقام های طرف متعاهد محل ثبت وسیله نقلیه، در صورتی که متصدیان حمل و نقل آن یا رانندگان وسایل نقلیه در قلمرو طرف متعاهد دیگر، بر اساس شرایط این موافقتنامه یا قوانین و مقررات ناظر بر ترافیک و حمل و نقل لازم الاجراء در آن قلمرو، اقدامات زیر را بنا بر و هنگام درخواست مقام های صلاحیتدار طرف متعاهد اخیر، انجام خواهند داد:
الف) اخطار؛
ب) تعلیق اجازه انجام حمل و نقل در قلمرو طرف متعاهدی که تخلف در آنجا صورت گرفته است، به طور موقت، جزئی یا کلی، با هماهنگی مقام های صلاحیتدار طرف های متعاهد.
3 – مقام های صلاحیتدار طرف متعاهد نخست، به گونه مصرح در بند (۲) این ماده، مقام های صلاحیتدار طرف متعاهد اخیر را از اقدامات اتخاذ شده، مطلع خواهند نمود.
4 – این ماده بدون لطمه به هرگونه اقداماتی که به موجب قانون مقرر شده و ممکن است توسط دادگاهها یا مقامات اجرائی طرف متعاهدی که تخلف در قلمرو آن صورت گرفته اجراء شود، اعمال خواهد گردید.
ماده ۱۱
مقام های صلاحیتدار
مقام های صلاحیتدار تعیین شده جهت اجرای این موافقتنامه به شرح زیر می باشند:
از طرف جمهوری اسلامی ایران: وزارت راه و شهرسازی
از طرف شورای فدرال سوئیس: وزارت محیط زیست، حمل و نقل، انرژی و ارتباطات
ماده ۱۲
کارگروه مشترک
1 – مقام های صلاحیتدار طرف های متعاهد، کارگروهی مشترک، مرکب از نمایندگان خود را تشکیل می دهند که تمامی موارد مربوط به اجراء یا کاربرد این موافقتنامه را تنظیم می نماید.
2 – کارگروه مشترک بر اساس درخواست هر یک از طرف های متعاهد تشکیل جلسه می دهد.
ماده ۱۳
بسط موافقتنامه به پادشاهی لیختن اشتاین
طبق درخواست رسمی پادشاهی لیختن اشتاین، تا زمانی که معاهده گمرکی آن با سوئیس لازم الاجراء است، مقررات این موافقتنامه به کشور مذکور بسط می یابد.
ماده ۱۴
لازم الاجراء شدن و مدت اعتبار
1 – این موافقتنامه، پس از تاریخ آخرین اطلاع رسانی طرف های متعاهد از طریق مجاری دیپلماتیک، مبنی بر رعایت الزامات قانونی برای لازم الاجراء شدن این موافقتنامه توسط طرف های متعاهد، لازم الاجراء خواهد شد.
2 – این موافقتنامه برای مدت نامحدود معتبر خواهد ماند، مگر آنکه هر یک از طرف های متعاهد، با یک اطلاعیه کتبی از شش ماه قبل، انقضای آن را به طرف دیگر اعلام نماید.
برای گواهی مراتب بالا، امضاکنندگان زیر که از طرف دولت های مربوط خود به نحو مقتضی مجاز می باشند این موافقتنامه را امضا کرده اند.
این موافقتنامه در یک مقدمه و چهارده ماده به تاریخ 12 /4 /1397 برابر با 3 /7 /2018 در برن، در دو نسخه اصلی به زبان های آلمانی، فارسی و انگلیسی به امضاء رسید.
تمامی متون از اعتبار یکسان برخوردار می باشند و در صورت بروز هرگونه اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری فدرال سوئیس
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و دو تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و چهارده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و نهم اردیبهشت ماه یکهزار و چهارصد مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ 12 /3 /1400 به تایید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی – محمدباقر قالیباف