شماره ۱۵۹۰۰۳/ت۵۵۴۵۷هـ – ۱۳۹۷/۱۱/۲۹
هیأت وزیران در جلسه ۱۳۹۷/۱۱/۲۴ به پیشنهاد شماره ۱۷۹۱۸۵مورخ ۱۳۹۷/۴/۱۶ سازمان برنامه و بودجه کشور و به استناد ماده (۱۱) قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی ـ مصوب ۱۳۹۶ ـ ، آییننامه اجرایی قانون مذکور را به شرح زیر تصویب کرد:
ماده ۱ – در این آییننامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
الف – قانون: قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی – مصوب ۱۳۹۶ -.
ب – نظام: نظام آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی، موضوع بند (۲) ماده (۲) قانون.
پ – شورای عالی: شورای عالی آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی، موضوع بند (۴) ماده (۲) قانون.
ت – کارگروه های تخصصی: کارگروه های ذیل شورای عالی.
ث – مرکز سنجش: مرکز سنجش آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی و تعیین صلاحیت های حرفه ای، موضوع بند (۵) ماده (۲) قانون.
ج – دستگاه های مجری: دستگاه های مجری آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی، موضوع بند (۷) ماده (۲) قانون.
چ – دبیرخانه: دبیرخانه شورای عالی.
ماده ۲ – به منظور تحقق اهداف نظام، مندرج در ماده (۱) قانون، شورای عالی بدون ایجاد تشکیلاتی جدید با ترکیب تعیین شده در ماده (۶) قانون تشکیل می شود.
تبصره ۱- [اصلاحی ۱۳۹۸/۱/۲۸]
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح طبق تبصره (۳) ماده (۶) قانون به دعوت رییس شورا در جلسات شورا حضور می یابد.
تبصره ۲ – در اجرای تبصره (۱) ماده (۶) قانون، سه نفر صاحب نظر و متخصص دارای حداقل (۱۰) سال سابقه کار در حوزه آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی و تجربیات بازار کار، انتخاب می شوند.
تبصره ۳ – وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در غیاب رییس شورا جلسات را اداره می کند.
تبصره ۴ – شورای عالی حداقل هر دو ماه یک بار تشکیل جلسه خواهد داد.
تبصره ۵ – آییننامه نحوه تشکیل و اداره جلسات شورای عالی، توسط دبیرخانه شورا تهیه و به تصویب شورای عالی می رسد.
ماده ۳ – وظایف و اختیارات شورای عالی به شرح زیر است:
الف – هماهنگی در سیاست گذاری، تنظیم گری و راهبری نظام در چهارچوب اسناد بالادستی.
ب – برقراری تعامل بین دستگاه های مجری، بنگاه های اقتصادی و تشکل های صنفی.
پ – ایجاد هماهنگی و نظارت بر تخصیص منابع و تسهیلات به دستگاه های مجری.
ت – بررسی پیشنهاد اصلاح ساختارها و بازنگری در قوانین و مقررات مرتبط با آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی جهت ارایه به مراجع قانونی ذی‌ربط.
ث – تصویب استانداردهای آموزش، ارزشیابی و شایستگی حِرف بر اساس نسخه استانداردهای ملی و بین المللی طبقه بندی حِرف و مشاغل.
ج – تصویب ساز و کارهای لازم جهت مشارکت بهره برداران در کلیه مراحل و فرایندهای آموزشی و تربیتی.
چ – طراحی و نظارت بر اجرای نظام صلاحیت حرفه ای و نظارت بر آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی.
ح – تأیید چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی، موضوع ماده (۷) قانون و ارایه آن به هیئت وزیران برای تصویب.
خ – تأیید ساز و کارهای لازم مربوط به آموزش و تربیت افراد جهت کسب شایستگی های نوآوری و کارآفرینی، موضوع تبصره بند (۱۰) ماده (۱) قانون و ارایه آن به هیئت وزیران برای تصویب.
د – تصویب ساز و کار ارتباط بین مدارک و گواهینامه های صلاحیت حرفه ای مبتنی بر چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی.
ذ – تصویب ضوابط تحرک پذیری افقی و عمودی در گروه های بزرگ شغلی تا سطوح بالای صلاحیت حرفه ای و آموزشی در چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی.
ر – بررسی و تصویب ضوابط و معیارهای تشکیل مراکز سنجش با لحاظ نقش نظام های حرفه ای ملی.
ز – تهیه و تصویب دستورالعمل پایش نظام و ارایه گزارش به مراجع ذی صلاح.
ژ – بررسی و تصویب آییننامه تعیین انجمن های علمی حرفه ای، اتحادیه ها و صنوف حرفه ای و شغلی جهت عضویت در ارکان نظام.
س – تصویب دستورالعمل های اجرایی مورد نیاز در چهارچوب قانون.
ماده ۴ – دبیر شورای عالی با پیشنهاد وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از بین مدیران مجرب دستگاه های اجرایی توسط معاون اول رییس جمهور (بدون حق رأی) منصوب می شود.
ماده ۵ – وظایف دبیرخانه به شرح زیراست:
الف – برنامه‌ریزی و هماهنگی تشکیل جلسات شورای عالی و کارگروه های تخصصی.
ب – پشتیبانی علمی، پژوهشی و کارشناسی برای اتخاذ تصمیمات و وضع مصوبات شورای عالی با استفاده از نظرات کارگروه های تخصصی و صاحب نظران.
پ – نظارت مستمر بر حسن اجرای مصوبات شورای عالی و نظارت بر کارگروه های تخصصی و مستندسازی فعالیت ها.
ت – نهیه گزارش ارزیابی عملکرد دستگاه های مجری، کارگروه های تخصصی و مراکز سنجش و ارایه آن به شورای عالی.
ث – دریافت پیشنهاد دستگاه ها در خصوص پیش نویس آییننامه ها، دستورالعمل ها و سایر مقررات موضوع قانون جهت طرح و بررسی در کارگروه های تخصصی.
ج – تعامل با مراکز بین المللی به منظور هماهنگی، تبادل و بهره گیری از ظرفیت های آنها در استقرار نظام.
چ – سایر امور محول شده از سوی شورای عالی.
تبصره ۱ – دبیرخانه با استفاده از نیرو و امکانات موجود در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مستقر می شود.
تبصره ۲ – دبیرخانه می تواند از ظرفیت های موجود دستگاه های ذی‌ربط با رعایت قوانین و مقررات مربوط استفاده کند.
ماده ۶ – به منظور پیشبرد اهداف و انجام وظایف شورای عالی، کارگروه های تخصصی به شرح زیر بدون ایجاد تشکیلات جدید اداری زیر نظر شورای عالی تشکیل می شوند:
الف – کارگروه تخصصی راهبری و هماهنگی در سیاست گذاری.
ب – کارگروه تخصصی صلاحیت حرفه ای.
پ – کارگروه تخصصی نظارت و سنجش.
تبصره – آییننامه داخلی کارگروه های تخصصی از جمله نحوه تشکیل جلسات و انتخاب رؤسا و دبیران کارگروه های یاد شده توسط دبیرخانه تهیه و به تصویب شورای عالی می رسد.
ماده ۷ –
الف – ترکیب اعضای کارگروه تخصصی راهبری و هماهنگی در سیاستگذاری به شرح زیر است:
1 – نماینده ذی‌ربط (در سطح مدیرکل) وزارتحانه های تعاون، کار و رفاه اجتماعی، دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، آموزش و پرورش، علوم، تحقیقات و فناوری، صنعت، معدن و تجارت، نفت، راه و شهرسازی، نیرو، جهاد کشاورزی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، دادگستری، امور اقتصادی و دارایی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ورزش و جوانان و سازمان های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، برنامه و بودجه کشور و اداری و استخدامی کشور و معاونت رییس جمهور در امور زنان و خانواده.
2 – رییس مرکز آمار ایران.
3 – نماینده ذی‌ربط سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران (در سطح مدیرکل) با معرفی رییس سازمان.
4 – دبیر شورای عالی.
5 – رییس کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمایی ایران.
6 – معاون ذی‌ربط اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران با معرفی رییس اتاق مذکور.
7 – معاون ذی‌ربط اتاق اصناف ایران با معرفی رییس اتاق مذکور.
8 – معاون ذی‌ربط اتاق تعاون ایران با معرفی رییس اتاق مذکور.
تبصره – دو نفر صاحب نظر و متخصص که یکی از آنها از بانوان باشد، به انتخاب دبیر شورای عالی با دعوت رییس کارگروه می توانند متناسب با موضوعات مطرح شده در جلسات کارگروه شرکت کنند.
ب – وظایف کارگروه راهبری و هماهنگی در سیاست گذاری، تهیه و ارایه پیشنهادهای لازم به شورای عالی در خصوص موارد زیر است:
1 – اهداف و سیاست های اجرایی، خط مشی و الویت های نظام آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی.
2 – برقراری تعامل بین دستگاه های مجری، بنگاه های اقتصادی و تشکل های صنفی.
3 – سیاست های لازم برای توسعه مشارکت بهره برداران و نظام های حرفه ای در مراحل مختلف از جمله نیازسنجی، برنامه‌ریزی، تدوین استانداردها، اجرا، ارزشیابی و پایش آموزش های تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی.
4 – ساز و کارهای لازم برای تقویت ارتباط بین نظام اطلاعات بازار کار، نظام اطلاعات آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی و نظام طبقه بندی مشاغل و صلاحیت حرفه ای.
5 – ساختارها و ترتیبات نهادی (قوانین و مقررات) آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی.
6 – اولویت های پژوهشی مورد نیاز در خصوص نظام با رویکرد آینده پژوهی.
7 – سیاست های اجرایی به منظور اثربخشی هدایت تحصیلی و هدایت شغلی در آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی.
8 – ساز و کارهای ایجاد هماهنگی و نظارت بر تخصیص منابع و تسهیلات به مجریان.
ماده ۸ –
الف – ترکیب اعضای کارگروه تخصصی صلاحیت حرفه ای به شرح زیر است:
1 – نماینده ذی‌ربط (در سطح مدیرکل) وزارتخانه های آموزش و پرورش (دو نفر از آموزش دوره متوسطه کار و دانش و فنی و حرفه ای)، دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، جهاد کشاورزی، تعاون، کار و رفاه اجتماعی، نیرو، صنعت، معدن و تجارت، فرهنگ و ارشاد اسلامی، ورزش و جوانان، ارتباطات و فناوری اطلاعات، نفت، دادگستری و امور اقتصادی و دارایی و سازمان های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، برنامه و بودجه کشور و اداری و استخدامی کشور.
2 – معاون ذی‌ربط دانشگاه فنی و حرفه ای با معرفی رییس دانشگاه.
3 – معاون ذی‌ربط دانشگاه جامع علمی – کاربردی با معرفی رییس دانشگاه.
4 – معاون ذی‌ربط سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور با معرفی رییس سازمان.
5 – رییس مرکز آمار ایران.
6 – رییس کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمایی ایران.
7 – معاون ذی‌ربط اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران با معرفی رییس اتاق مذکور.
8 – معاون ذی‌ربط اتاق اصناف ایران با معرفی رییس اتاق مذکور.
9 – معاون ذی‌ربط اتاق تعاون ایران با معرفی رییس اتاق مذکور.
تبصره – دبیر شورای عالی برحسب موضوع، می تواند از نمایندگان نظام های حرفه ای، سازمان های تخصصی و سایر دستگاه ها دعوت به عمل آورد.
ب – وظایف کارگروه تخصصی صلاحیت حرفه ای، تهیه و ارایه پیشنهاد به شورای عالی در خصوص موارد زیر است:
1 – چهارچوب صلاحیت حرفه ای و شاخص های تعیین صلاحیت حرفه ای ملی.
2 – ساز و کارهای مربوط به آموزش و تربیت افراد جهت کسب شایستگی های نوآوری و کارآفرینی، موضوع تبصره بند (۱۰) ماده (۱) قانون.
3 – ساز و کار و چهارچوب تدوین ضوابط، معیارها، تطبیق، ارزیابی و هم سطح سازی آموزش های رسمی، غیررسمی و آموزش های سازمان یافته با همکاری کارگروه تخصصی نظارت و سنجش از طریق استقرار چهارچوب صلاحیت حرفه ای.
4 – ساز و کارهای انطباق و تعیین ارتباط بین سطوح نظام های آموزشی و سطوح صلاحیت حرفه ای و حرف موجود در بازار کار.
5 – ساز و کار ارتباط بین مدارک و گواهینامه های صلاحیت حرفه ای مبتنی بر چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی.
6 – استانداردهای آموزشی و شایستگی های حِرف و مشاغل بر اساس استانداردهای ملی و بین المللی طبقه بندی حِرف و مشاغل.
7 – ضوابط تحرک پذیری افقی و عمودی در گروه های بزرگ شغلی تا سطوح بالای صلاحیت حرفه ای و آموزشی.
8 – ضوابط و معیارهای مورد نیاز جهت استقرار صلاحیت حرفه ای.
9 – شیوه های جذب و به کارگیری ارزیابان صلاحیت حرفه ای.
ماده ۹ –
الف – ترکیب اعضای کارگروه تخصصی نظارت و سنجش به شرح زیر است:
1 – نماینده ذی‌ربط (در سطح مدیرکل) وزارتخانه های آموزش و پرورش (دو نفر از آموزش دوره متوسطه کارو دانش و فنی و حرفه ای)، دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، جهاد کشاورزی، تعاون، کار و رفاه اجتماعی، نیرو، صنعت، معدن و تجارت، فرهنگ و ارشاد اسلامی، ورزش و جوانان و ارتباطات و فناوری اطلاعات و سازمان های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، برنامه و بودجه کشور و اداری و استخدامی کشور.
2 – معاون ذی‌ربط دانشگاه جامع علمی – کاربردی با معرفی رییس دانشگاه.
3 – معاون ذی‌ربط دانشگاه فنی و حرفه ای با معرفی رییس دانشگاه.
4 – معاون ذی‌ربط سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور با معرفی رییس سازمان.
5 – معاون ذی‌ربط کانون عالی انجمن های صنفی کارفرمایان ایران.
6 – معاون ذی‌ربط اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران با معرفی رییس اتاق مذکور.
7 – معاون ذی‌ربط اتاق اصناف ایران با معرفی رییس اتاق مذکور.
8 – معاون ذی‌ربط اتاق تعاون ایران با معرفی رییس اتاق مذکور.
تبصره – دبیر شورای عالی برحسب موضوع، می تواند از نمایندگان نظام های حرفه ای و سایر دستگاه ها دعوت به عمل آورد.
ب – وظایف کارگروه تخصصی نظارت و سنجش، تهیه و ارایه پیشنهاد به شورای عالی در خصوص موارد زیر است:
1 – الگوی نظارت، سنجش و ابزارسازی در نظام آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی در سطح ملی، بومی سازی و به روزرسانی آنها.
2 – راهکارهای اجرایی برای پیاده سازی الگوهای سنجش، ارزشیابی و اعتبارسنجی.
3 – طراحی ساز و کارهای مشارکت بهره برداران و نظام های حرفه ای در سنجش آموزش های تربیت فنی،حرفه ای و مهارتی.
4 – طراحی، تدوین و تنظیم شاخص های نظارت بر مراکز سنجش و سطح بیندی (درجه بندی) آنها.
5 – نظارت و ارزیابی مراکز سنجش و ارایه گزارش های عملکردی مراکز یاد شده.
6 – چهارچوب اعتباربخشی، شیوه ارزیابی و سطح بندی (درجه بندی) مجریان در سطح ملی و استانی.
7 – ارزیابی و نظارت بر تحقق اهداف، اجرای سیاست ها و برنامه های نظام.
8 – آییننامه نحوه تعیین انجمن های علمی حرفه ای، اتحادیه ها و صنوف حرفه ای و شغلی جهت عضویت در ارکان نظام.
9 – بررسی پایش عملکرد مجریان.
10 – ساز و کار اجرای ماده (۹) قانون در سطح استان.
ماده ۱۰ – در راستای اجرای ماده (۹) قانون، مراکز سنجش در سطح ملی و منطقه ای (استانی) وابسته به شورای عالی با شرح وظایف زیر و با مشارکت نظام های حرفه ای تشکیل می شود:
الف – سنجش و ارزشیابی آموزش های موضوع قانون.
ب – تعیین صلاحیت حرفه ای نیروی کار در سطح ملی و منطقه ای (استانی).
پ – سنجش و تشخیص شایستگی ها و صلاحیت حرفه ای و شغلی.
ت – تعیین صلاحیت و شایستگی مجریان.
ث – اعطای مدارک صلاحیت حرفه ای و گواهینامه های شایستگی شغلی.
ج – ارزشیابی و همسطح سازی آموزش های فردی و سازمان نایافته با آموزش های رسمی در چهارچوب صلاحیت حرفه ای.
اسحاق جهانگیری
معاون اول رییس جمهور