ماده واحده – موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
تبصره – در اجرای این موافقتنامه رعایت اصول یکصد و سی و نهم (۱۳۹) و هفتاد و هفتم (۷۷) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزامی است.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان که پس از این طرفهای متعاهد، نامیده خواهند شد، با علم به سودمند بودن همکاری های بین المللی در زمینه حفظ نباتات و مهار آفات مربوط به گیاهان و فرآورده های گیاهی و کنترل و جلوگیری از ورود و انتشار آنها در کشورهای خود و همچنین با عنایت به تمایل به بهبود هر چه بیشتر روابط علمی، فنی، اقتصادی و تجاری به منظور ایجاد هماهنگی نزدیک در اتخاذ اقداماتی که برای نیل به این اهداف لازم می باشند، به شرح زیر توافق نمودند:
ماده ۱ – تعاریف
اصطلاحات زیر دارای همان معانی است که به موجب متن کنوانسیون بین المللی حفظ نباتات به آنها اختصاص داده شده است:
الف ) گیاه: گیاهان زنده و اندام های گیاهی از جمله بذور و بافت زایای گیاهی (ژرم پلاسم)؛
ب ) فرآورده های گیاهی: مواد فرآوری شده با منشأ گیاهی (از جمله دانه) و آن دسته از تولیدات فرآوری شده ای که ماهیت یا نحوه فرآوری آنها ممکن است باعث خطر ورود و پراکندگی آفات شود؛
پ ) آفت: هر نژاد، گونه یا گونه زیستی گیاهی، حیوانی یا عامل بیماری زای (پاتوژنی) خسارت آور برای گیاهان یا فرآورده های گیاهی؛
ت ) آفات قرنطینه ای: آفتی با اهمیت اقتصادی بالقوه برای منطقه در معرض خطر که هنوز در آن منطقه وجود ندارد یا اینکه وجود دارد ولی پراکندگی گسترده نداشته و به طور رسمی تحت کنترل باشد؛
ث ) اقلام تحت کنترل: هرگونه گیاه، فرآورده های گیاهی، محل نگهداری، مواد بسته بندی، وسیله حمل و نقل، بارگنج (کانتینر)، خاک و هر موجود زنده (ارگانیزم)، شی یا ماده دیگر که به ویژه در حمل و نقل بین المللی قابلیت انتقال یا انتشار آفات را داشته باشد، و به نظر می رسد مستلزم اقدامات بهداشت گیاهی است.
ج ) گواهی بهداشت گیاهی: گواهی طراحی شده، براساس نمونه گواهی های کنوانسیون بین المللی حفظ نباتات باشد.
ماده ۲ – مراجع صلاحیتدار
مراجع صلاحیتدار طرفهای متعاهد برای اجرای این موافقتنامه عبارتند از:
– از طرف ایرانی: وزارت جهاد کشاورزی جمهوری اسلامی ایران؛
– از طرف آذربایجانی: وزارت کشاورزی جمهوری آذربایجان.
ماده ۳ – تبادل اطلاعات
۱ – طرفهای متعاهد اطلاعات مربوط به شیوع آفات قرنطینه ای در قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد و نیز روشهای مبارزه و کنترل آنها را مبادله خواهند کرد. در صورت وقوع آفات قرنطینه ای جدید در قلمرو یک طرف متعاهد، اطلاعات مربوط به آفات و اقدامات انجام شده برای ریشه کنی و یا کنترل آن در زودترین زمانی که عملاً امکان پذیر است به طرف متعاهد دیگر اعلام خواهد شد.
2 – طرفهای متعاهد نسخه ای از قوانین و مقررات حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی، گواهی بهداشت و گواهی بهداشت صادرات مجدد و فهرست آفات قرنطینه ای خود را مبادله خواهند کرد. طرفهای متعاهد هرگونه تغییر در قوانین و مقررات و فهرست مذکور را در اسرع وقت به آگاهی یکدیگر خواهند رساند.
۳ – طرفهای متعاهد همکاری های بین مؤسسات تحقیقاتی دو کشور در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی ازجمله تحقیقات مشترک را ارتقاء خواهند داد.
4 – طرفهای متعاهد یکدیگر را از دستاوردهای نوین علمی و فنی در زمینه حفظ نباتات، قرنطینه گیاهی و کنترل آفات آگاه خواهند کرد.
۵ – طرفهای متعاهد بدون رضایت طرف متعاهد دیگر اطلاعات و نتایج به دست آمده در چهارچوب این موافقتنامه را برای طرفهای سوم افشاء نخواهند کرد.
ماده ۴ – شرایط مربوط به واردات و اقدامات پیشگیرانه
1 – طرفهای متعاهد اقدامات لازم را به منظور بازرسی و در صورت لزوم بررسی آزمایشگاهی و آفت زدایی گیاهان، محموله فرآورده های گیاهی و وسایل حمل و نقل آنها انجام خواهند داد تا از انتقال آفات قرنطینه ای به قلمرو طرف متعاهد دیگر جلوگیری به عمل آید.
۲- صادرات هرگونه محموله گیاهان و فرآورده های گیاهی به قلمرو طرف متعاهد دیگر با رعایت قوانین و مقررات قرنطینه گیاهی طرف واردکننده صورت خواهد گرفت. طرفهای متعاهد به منظور کنترل و پیشگیری از ورود و پراکندگی آفات قرنطینه ای، حق خواهند داشت:
الف) اقدامات بهداشت گیاهی اضافی را در رابطه با ورود گیاهان، فرآورده های گیاهی و سایر اقلام تحت کنترل درخواست کنند و در صورت وجود خطر جدی ورود آفات قرنطینه ای، واردات کالاهای خاصی را ممنوع، محدود و یا منوط به انجام تشریفاتی مانند آفت زدایی نمایند.
ب) برای واردات محموله های گیاهی و اقلام تحت کنترل، نقاط ورودی را تعیین و اعلام نمایند.
پ) از ورود عوامل کنترل عوامل زنده زیستی (بیولوژیکی) آفات و گیاهان تراریخته به قلمرو خود جلوگیری و یا آن را محدود نماید.
۳ – طرفهای متعاهد برای اطمینان از عدم وجود آفات قرنطینه ای، و صرف نظر از وجود گواهی بهداشت گیاهی، حق خواهند داشت اقدام به بازرسی، نمونه برداری و آزمایش محموله های وارداتی گیاهان و فرآورده های گیاهی کنند و در صورت آلودگی محموله ها به آفات قرنطینه ای، آنها را آفت زدایی، مرجوع و یا معدوم نمایند که در این صورت مراتب را به طور کتبی به اطلاع طرف متعاهد دیگر خواهند رساند.
4 – طرفهای متعاهد ورود خاک و استفاده از کاه، علف خشک، سایر اجزاء گیاهی و همچنین هرگونه مواد با منشأ گیاهی که احتمال ورود آفات قرنطینه ای به همراه آن وجود دارد، به منظور بسته بندی محموله های وارداتی را ممنوع خواهند کرد.
ماده ۵ – گواهی بهداشت گیاهی
1 – محموله هایی که از قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد به قلمرو طرف متعاهد دیگر وارد و از آن صادر می گردد دارای گواهی بهداشت گیاهی صادر شده توسط مراجع صلاحیتدار طرفهای متعاهد خواهد بود.
۲ – هر یک از طرفهای متعاهد در هنگام صدور محموله به قلمرو طرف متعاهد دیگر، قوانین و مقررات حفظ نباتات و یا سلامت گیاهی آن طرف متعاهد را رعایت خواهند نمود.
۳- صدور گواهی بهداشتی توسط مقامات صلاحیتدار انجام خواهد شد و از تاریخ صدور بیست روز اعتبار خواهد داشت.
4 – گواهی بهداشت گیاهی اصل و به زبان انگلیسی و زبان رسمی هر یک از طرفهای متعاهد خواهد بود. هرگونه اصلاح، قلم خوردگی و ناخوانایی متن موجب ساقط شدن اعتبار گواهی بهداشت گیاهی خواهد شد.
۵ – طرفهای متعاهد، نمونه گواهی بهداشت گیاهی صادرشده توسط مقامات صلاحیتدار و همچنین نمونه مهر و امضای این افراد صلاحیتدار را به منظور تأیید آن، مبادله خواهند کرد.
ماده ۶ – شرایط صدور مجدد
برای صادرات مجدد محموله، اصل یا تصویر تأیید شده گواهی بهداشت گیاهی که توسط سازمان حفظ نباتات کشور مبدأ تأیید شده است، به گواهی بهداشت گیاهی صادرات مجدد صادر شده توسط طرفهای متعاهد پیوست خواهد شد.
گواهی های صادرات مجدد توسط مقامهای صلاحیتدار طرفهای متعاهد صادر خواهد شد و از تاریخ صدور بیست روز اعتبار خواهد داشت.
ماده ۷ – شرایط گذر (ترانزیت)
گذر (ترانزیت) محموله ها با رعایت الزامات قرنطینه ای قوانین و مقررات حاکم در مورد کنترل بهداشت گیاهی طرف متعاهدی که گذر از قلمرو آن صورت می گیرد و در صورت ارائه گواهی بهداشت گیاهی کشور مبدأ مجاز خواهد بود. با توجه به بند (۱) ماده (۴) این موافقتنامه، محموله های گیاهی به مقصد جمهوری خودمختار نخجوان یا بر عکس، درون وسایل نقلیه پوشیده (بدون منفذ) مهر و موم شده و همراه با گواهی بهداشت گیاهی صادرشده توسط طرف آذربایجانی، حمل خواهند شد.
ماده ۸ – اقدامات مشترک
بازرسی های مشترک بهداشت گیاهی و بررسی های آزمایشگاهی محموله هایی که در هنگام صادرات و واردات از قلمرو یک طرف متعاهد به قلمرو طرف متعاهد دیگر به عنوان خطر قرنطینه ای مهم تلقی می شوند، بر اساس ترتیبات پیشین صورت می گیرد. طرفهای متعاهد مکان لازم برای بررسی و تجهیزاتی به منظور بررسی های آزمایشگاهی فوق را در نظر می گیرند. طرف متعاهد اعزام کننده تمام هزینه ها را در حدود هزینه های مندرج در قوانین ملی خود پرداخت خواهد کرد.
ماده ۹ – ارتباط با سایر موافقتنامه ها
مفاد این موافقتنامه بر حقوق و تعهدات طرفهای متعاهد ناشی از سایر موافقتنامه های بین المللی که کشور طرفهای متعاهد عضو آنها هستند، تأثیری نخواهد داشت.
ماده ۱۰ – حل و فصل اختلاف ها
هر اختلاف ناشی از تفسیر یا اجرای این موافقتنامه از طریق مذاکرات و مشاوره بین طرفهای متعاهد، حل و فصل خواهد شد.
ماده ۱۱ – اصلاح موافقتنامه
هرگونه تغییر و اصلاح در این موافقتنامه، با توافق طرفهای متعاهد می تواند انجام گردد. این اصلاحات و تغییرات، به شکل تشریفاتی (پروتکل هایی) که جزء لاینفک این موافقتنامه تلقی می شوند، انجام و با رعایت مفاد ماده (۱۲) این موافقتنامه لازم الاجراء خواهند شد.
ماده 12 – لازم الاجراء شدن، دوره زمانی و فسخ
این موافقتنامه سی روز پس از تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه کتبی طرفهای متعاهد از طریق مجاری دیپلماتیک، مبنی بر تأیید انجام تشریفات داخلی لازم مربوط درباره لازم الاجراء شدن این موافقتنامه، لازم الاجراء خواهد شد. این موافقتنامه برای یک دوره پنجساله منعقد شده و پس از مدت مزبور، به طور خودکار، برای دوره های پنجساله بعدی لازم الاجراء باقی خواهد ماند، مگر آنکه یکی از طرفهای متعاهد حداقل شش ماه پیش، تمایل خود به فسخ این موافقتنامه را به طور کتبی و از طریق مجاری دیپلماتیک، به اطلاع طرف متعاهد دیگر برساند، این موافقتنامه تا زمان انقضای شش ماه از تاریخ دریافت اطلاعیه کتبی یک طرف متعاهد از طریق مجاری دیپلماتیک توسط طرف متعاهد دیگر مبنی بر تمایل آن طرف به خاتمه اعتبار آن، لازم الاجراء باقی می ماند.
این موافقتنامه در شهر باکو در تاریخ 17 مرداد ماه 1395 هجری شمسی برابر با 7 اگوست 2016 میلادی در دو نسخه اصلی هر کدام به زبانهای فارسی، آذری و انگلیسی تنظیم گردید که تمامی آنها از اعتبار یکسان برخوردار می باشد. در صورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری آذربایجان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و دوازده ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و چهارم دی ماه یکهزار و سیصد و نود و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۹ /۸ /۱۳۹۷ از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام با تأیید بند (۳) ماده (۴) موافقتنامه برای مدت پنج سال موافق با مصلحت نظام تشخیص داده شد.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی لاریجانی