ماده واحده – موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ارمنستان در مورد استفاده مشترک از دروازه مرزی نوردوز – مغری مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
تبصره – در اجرای این موافقتنامه رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷) و یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزامی است.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ارمنستان در مورد استفاده مشترک از دروازه مرزی نوردوز – مغری
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ارمنستان (که از این پس «طرفهای متعاهد» نامیده می شوند)؛
به عنوان طرفهای موافقتنامه دو جانبه در مورد کمک متقابل اداری برای اجرای صحیح قانون گمرکی به منظور جلوگیری، تحقیق و مبارزه با تخلفات گمرکی امضاء شده توسط دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ارمنستان در تاریخ ۶ /۱۰ /۱۳۸۰ هجری شمسی مطابق با ۲۷ دسامبر ۲۰۰۱ در تهران؛
با در نظر گرفتن اینکه استفاده مشترک از دروازه مرزی نوردوز – مغری، موجب هیچگونه تغییری در خط مرز کشوری ایران و ارمنستان نمی شود؛
با در نظر گرفتن اصول ارتقای همکاری و روابط خوب همسایگی؛
با توجه به ضرورت نوسازی نقاط مرزی «نوردوز» و «مغری» به ویژه برای ارائه خدمات مشمول این موافقتنامه؛
با هدف تسهیل رویه های عبور مرزی و تشریفات گمرکی به منظور اجتناب از دوباره کاری؛
با تمایل به تضمین استفاده مشترک از دروازه مرزی «نوردوز – مغری»؛
با تشخیص این واقعیت که کمک و همکاری متقابل اداری بین طرفهای متعاهد، به موجب این موافقتنامه، فرآیندهای کنترل گمرکی را بهبود خواهد بخشید؛
در موارد زیر توافق نمودند:
ماده ۱ – دامنه شمول و هدف موافقتنامه
۱ – طرفهای متعاهد طبق تعهدات بین المللی آنها و مفاد این موافقتنامه به منظور تضمین تسهیل حمل و نقل بین المللی مسافران، کالاها و وسایل نقلیه، خدمات مشترک را در گمرکات مرزی نوردوز و مغری ارائه خواهند نمود.
۲ – طرفهای متعاهد، تلاش هایی را برای اجتناب از دوباره کاری در کنترل های گمرکی به منظور تسهیل گذر و تجارت قانونی به کار خواهند برد و همچنین اقدامات مشترکی را برای ارائه کنترل های گمرکی مؤثر و کاهش زمان ترخیص کالا اتخاذ خواهند نمود.
ماده ۲ – تعاریف
در چهارچوب این موافقتنامه:
الف – «موافقتنامه»: به این موافقتنامه، اصلاحات که جزء لاینفک آن را تشکیل می دهند و پروتکل های الحاقی آن اطلاق می شود.
ب – «مراجع صلاحیتدار»: برای دولت جمهوری اسلامی ایران به معنی گمرک جمهوری اسلامی ایران و برای دولت جمهوری ارمنستان به معنی کارگروه درآمد کشوری جمهوری ارمنستان می باشد.
پ – «استفاده مشترک»: به ساده سازی، هماهنگ سازی و شناسایی متقابل تشریفات رسمی عبور مرزی اطلاق می شود.
ت – «کنترل گمرکی»: به بررسی کالاها، تأیید داده های اظهارنامه، قابلیت دسترسی و درستی اسناد الکترونیکی یا کتبی، بازرسی وسایل حمل و نقل، بازرسی بسته ها و سایر کالاهای حمل شده توسط اشخاص و سایر اقدامات مشابه انجام شده توسط مراجع گمرکی برای اطمینان از اجرای صحیح قوانین گمرکی و سایر مقررات مربوط به ورود و خروج، گذر، انتقال و مصرف نهائی کالاهای جا به جا شده بین قلمروهای گمرکی کشورهای طرفهای متعاهد و وجود کالاهایی است که در جریان آزاد قرار ندارند، اطلاق می شود.
ث – «اطلاعات»: به اطلاعات مربوط به کالاهای تجاری، وسایل نقلیه یا مسافران اطلاق می شود.
ماده ۳ – اصول حاکم بر نقاط مرزی
۱ – مقامات صلاحیتدار کشور ورودی، داده های اظهارنامه های مربوط به وسایل نقلیه و کالاها که در کشور خروجی تنظیم گردیده است را به عنوان مستند خواهند پذیرفت.
۲ – عملیات گمرکی مربوط به تأیید اصالت داده های اظهارنامه، در صورت امکان فقط در کشور ورودی انجام خواهد شد.
۳ – اطلاعات کلی مربوط به وسایل حمل و نقل و کالاهای انبار شده در اداره گمرک مرزی کشور خروجی به صـورت الکــترونیکی به کشور ورودی فرستاده خواهد شد و در آنجا در صورت نیاز، اصالت آن تأیید خواهد شد.
۴ – کشور خروجی بازرسی های گمرکی خود راجع به کالاها و وسایل حمل و نقل را فقط در صورت گزارش یا ظن قوی انجام خواهد داد. این بازرسی بدون خدشه به کنترل هایی انجام خواهد شد که توسط کشور خــروجـی در چهارچوب تعهدات ناشی از موافقتنامه های بین المللی که کشورهای هر دو طرف متعاهد عضو آنها هستند، صورت خواهد گرفت.
۵ – مقامات صلاحیتدار طرفهای متعاهد از انجام دوباره کاری در مورد عملیات گمرکی یکسان در صورت امکان اجتناب خواهند نمود.
۶ – طرفهای متعاهد در چهارچوب و در اجرای این موافقتنامه، از انجام تشریفات رسمی مغایر با مفاد این موافقتنامه و به صورت یک جانبه خودداری خواهند نمود.
۷ – کشور ورودی در موارد زیر، تشریفات مربوط به کالاها و وسایل حمل و نقل را که در کشور خروجی انجام شده است، به صورت ناتمام در نظر خواهد گرفت:
الف) فقدان اظهارنامه؛
ب) اطلاعات ناقص در اظهارنامه؛
پ) چنانچه بازرسی فیزیکی وسیله حمل و نقل، بیانگر وجود شواهدی مبنی بر برداشتن یا جا به جایی کالاها، مانند دستکاری پلمب یا پاره شدن چادر یا دیگر نشانه های دستکاری بار گُنج (کانتینر) یا وسیله حمل و نقل باشد؛
در موارد سه گانه فوق، کشور ورودی حق دارد پس از اصلاح موارد غیرمنطبق، اجازه ورود کالا و وسایل حمل و نقل را صادر نماید یا آنها را به کشور خروجی عودت نماید. در هر دو صورت، کشور ورودی مراتب را به اطلاع کشور خروجی خواهد رساند.
۸ – تا زمانی که خطر انتشار بیماری های واگیر و مسری وجود دارد، رویه های ضدعفونی وسایل حمل و نقل تجاری که محموله های گیاهی، دام زنده و فرآورده های دامی و گیاهی را حمل می نمایند، توسط طرفهای متعاهد اعمال خواهد شد، اما این اقدام در خصوص وسایل حمل و نقل حامل انسان و دیگر وسایل نقلیه انجام نخواهد شد.
۹ – طرفهای متعاهد اطلاعات راجع به تجارت دو جانبه و تخلفات گمرکی که در قلمرو مربوط به کشورهای آنها رخ می دهد را مبادله خواهند نمود.
۱۰ – با هدف اجرای سریع تر و آسان تر تشریفات گمرکی که می تواند به عنوان شاخص تسهیل تجارت در نظر گرفته شود، طرفهای متعاهد باید اطلاعات راجع به فهرست فعالان اقتصادی مجاز خود را مبادله نمایند.
۱۱ – طرفهای متعاهد هر نوع تغییراتی که در قوانین و مقررات گمرکی آنها به وجود می آید را به یکدیگر اطلاع خواهند داد.
ماده ۴ – مساعدت و همکاری متقابل
۱ – تشریفات (پروتکل های) زیر که تنظیم و امضای آنها پیش بینی گردیده و سایر ترتیباتی که ممکن است به‌علت الزامات آتی منعقد گردد در چهارچوب مفاد این موافقتنامه تنظیم و جزء جدایی ناپذیر آن تلقی خواهند شد.
تشریفات (پروتکل های) زیر توسط طرفهای متعاهد منعقد خواهند شد:
الف) شرایط تبادل الکترونیکی داده های مربوط به جا به جایی بین المللی مسافر و کالا؛
ب) تنظیم رویه های جا به جایی و تردد کالا، وسایل نقلیه و مسافر و ساعات کاری در گمرکات؛
پ) شرایط مربوط به ایجاد و عملیاتی نمودن دروازه مرزی مشترک برای اطمینان از اجرائی شدن این موافقتنامه.
۲ – طرفهای متعاهد به منظور حصول اطمینان از اجرای مفاد این موافقتنامه موارد زیر را انجام خواهند داد:
الف) تأمین کارکنان با هدف آموزش و تبادل اطلاعات در زمینه روشهای بازرسی قابل اعمال برای کالاهای ارسالی و مسافران خروجی طبق قوانین ملی طرفهای متعاهد؛
ب) برگزاری جلسات مشاوره مشترک، دوره های آموزشی و بازدیدهای مطالعاتی دوجانبه برای تبادل تجربیات، دانش و بهترین شیوه ها؛
پ) ارائه فهرست کالاهای مشمول ممنوعیت یا محدودیت برای واردات، صادرات یا گذر (ترانزیت) به یکدیگر.
ماده ۵ – تبادل اطلاعات در مورد تخلفات گمرکی
مقام صلاحیتدار هر طرف متعاهد بدون تأخیر، اطلاعات زیر را در اختیار مقام صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد:
۱ – سوء ظن های منطقی که حاکی از این است که در قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر تخلفی ارتکاب یافته یا خواهد یافت؛
۲ – روشها و ابزارهای جدید مورد استفاده در ارتکاب تخلف؛
۳ – کالاهای مظنون که ممکن است موضوع تقلب گمرکی قرار گیرند.
ماده ۶ – تبادل اطلاعات گمرکی
بنا به درخواست مقام صلاحیتدار هر طرف متعاهد، مقام صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر اطلاعات زیر را ارائه خواهد نمود:
الف) اعتبار هرگونه مهر، نشان یا هرگونه اسناد گمرکی ارائه شده به مقام صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر؛
ب) اینکه آیا کالاهای صادر شده از کشور خروجی به کشور ورودی، به صورت قانونی به کشور ورودی وارد شده است یا تشریفات گمرکی که در مورد این کالاها اعمال شده است؛
پ) اینکه آیا کالایی که از کشور خروجی به کشور ورودی وارد می شود به صورت قانونی از کشور خروجی صادر شده است یا تشریفات گمرکی که در مورد این کالاها اعمال شده است؛
ت) در صورت نقض قوانین و مقررات گمرکی کشور هر طرف متعاهد، تمام اطلاعات و اسناد نگهداری شده توسط طرف متعاهد دیگر، از جمله نسخه های اسناد گمرکی و تمام اطلاعات و اسنادی که طرف متعاهد دیگر می تواند از کشورهای ثالث کسب نماید؛
ث) اصل اسناد ارائه شده به موجب این موافقتنامه بدون هیچ تأخیری و به محض درخواست طرف متعاهد ارائه کننده این اسناد اصل، عودت داده خواهد شد.
ماده ۷ – روش تبادل اطلاعات
۱ – ارائه کمک بین طرفهای متعاهد طبق این موافقتنامه به طور مستقیم از طریق مقامهای صلاحیتدار طرفهای متعاهد انجام خواهد شد.
۲ – درخواست های کمک، پاسخهای مربوط و اطلاعات و اسناد پیوست آنها (در صورت وجود) علی الاصول به مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر به صورت کتبی ارائه خواهد شد. در موارد فوری، درخواست ها می تواند به صورت تلفنی انجام گیرد اما بنا به درخواست مقام صلاحیتدار طرف دیگر، درخواست کتبی متعاقباً ارائه خواهد شد.
۳ – هر طرف متعاهد تبادل داده و اطلاعات را ترجیحاً به صورت الکترونیکی، که نهایتاً مبنایی برای استقرار سامانه پنجره واحد را فراهم می کند انجام خواهد داد.
ماده ۸ – درخواست کمک اداری
۱ – مقام صلاحیتدار یک طرف متعاهد بنا به درخواست مقام صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر، اسناد و اطلاعات درخواستی مربوط به انجام تحقیقات جاری و نیز در خصوص ورود و خروج کالا، وسایل حمل و نقل، مسافران در قلمرو متبوع خود را در اختیار قرار خواهد داد.
۲ – کارگروه مشترک حداقل سالی یک بار یا در صورت لزوم بنا به درخواست هر طرف متعاهد، برگزار خواهد شد.
۳ – اطلاعات و اسناد ارائه شده طبق این موافقتنامه در چهارچوب کمک اداری منحصراً برای جلوگیری، تحقیق و پیگرد تخلفات گمرکی و بدون خدشه به حقوق کشورهای طرفهای متعاهد و اشخاص ثالث مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
ماده ۹ – کارگروه مشترک
۱ – طرفهای متعاهد برای اجرای صحیح مفاد این موافقتنامه، کارگروه مشترکی را تحت نظارت و با هماهنگی دو جانبه مقامهای صلاحیتدار ایجاد خواهند نمود.
۲ – کارگروه مشترک حداقل سالی یک بار یا در صورت لزوم بنا به درخواست هر طرف متعاهد، برگزار خواهد شد.
۳- کارگروه مشترک به اتفاق آراء اتخاذ تصمیم خواهد کرد.
۴ – کارگروه مشترک می تواند تصمیم به ایجاد کارگروههای فرعی و گروههای کاری بگیرد که برای کمک به انجام وظایف آن ضروری می داند.
ماده ۱۰ – حل و فصل اختلاف ها
۱ – هر طرف متعاهد می تواند در خصوص تفسیر، اجراء و اصلاح مفاد این موافقتنامه یا حل و فصل هر اختلاف احتمالی که ممکن است بروز نماید، از طرف متعاهد دیگر درخواست مشورت نماید. مشورت هایی که قرار است بین طرفهای متعاهد صورت گیرد، ظرف مدت بیست روز کاری پس از تاریخ دریافت درخواست کتبی آغاز می شود، مگر اینکه به گونه دیگری تصمیم گیری شود.
۲ – چنانچه اتفاق آراء در خصوص حل و فصل اختلاف در کارگروه مشترک حاصل نگردد، اختلاف از طریق مجاری دیپلماتیک بین طرفهای متعاهد حل و فصل خواهد شد.
ماده ۱۱ – اصلاحات
اصلاحات این موافقتنامه می تواند بنا به پیشنهاد هر یک از طرفهای متعاهد و با توافق متقابل بین آنها به صورت پروتکل های جداگانه ای صورت گیرد. این پروتکل ها طبق رویه مشخص شده برای لازم الاجراء شدن این موافقتنامه لازم الاجراء خواهند شد و بخش جدایی ناپذیر آن را تشکیل خواهند داد.
ماده ۱۲ – لازم الاجراء شدن و فسخ
۱ – این موافقتنامه از تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه کتبی لازم الاجراء خواهد شد که به وسیله آن طرفهای متعاهد از طریق مجاری دیپلماتیک یکدیگر را از تکمیل تشریفات داخلی ضروری برای لازم الاجراء شدن آن آگاه کرده باشند.
۲ – این موافقتنامه از تاریخ لازم الاجراء شدن آن، برای یک دوره ده ساله معتبر خواهد بود و به صورت خودکار برای دوره مشابه ادامه خواهد یافت، مگر آنکه یکی از طرفهای متعاهد قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه حداقل شش ماه پیش از تاریخ انقضای آن به طور کتبی از طریق مجاری دیپلماتیک به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید.
۳ – فسخ این موافقتنامه می تواند توسط یکی از طرفهای متعاهد پیش از دوره موضوع بند (۲) این ماده با ارائه اطلاعیه کتبی درباره قصد آن برای فسخ این موافقتنامه از طریق مجاری دیپلماتیک حداقل یک سال پیش از تاریخ فسخ انجام پذیرد.
این موافقتنامه در شهر ایروان در تاریخ اول دی ماه ۱۳۹۵ هجری شمسی برابر با ۲۱ دسامبر ۲۰۱۶ میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، ارمنی و انگلیسی تنظیم گردید که تمامی آنها از اعتبار یکسان برخوردار می باشد. در صورت بروز هرگونه اختلاف در تفسیر مفاد این موافقتنامه، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران از طرف دولت جمهوری ارمنستان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و دوازده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و هشتم تیر ماه یکهزار و سیصد و نود و شش مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۱۱ /۵ /۱۳۹۶ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی لاریجانی