قانون موافقتنامه همکاری در زمینه دامپزشکی و بهداشت دام بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان

تاریخ تصویب: ۱۳۹۵/۰۷/۰۴
تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۰۸/۲۲

ماده واحده – لایحه موافقتنامه همکاری در زمینه دامپزشکی و بهداشت دام بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.

تبصره – در اجرای ماده (۱۰) این موافقتنامه، رعایت اصل یکصد و سی و نهم (۱۳۹) و در اجرای ماده (۱۱) نیز رعایت اصل هفتاد و هفتم (۷۷) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزامی است.


بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاری در زمینه دامپزشکی و بهداشت دام بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان

دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان که از این پس «طرفهای متعاهد» نامیده می شوند، با تمایل به توسعه همکاری در زمینه بهداشت دام و دامپزشکی به شرح زیر توافق نمودند:

ماده ۱ – دامنه شمول موافقتنامه
دامنه شمول این موافقتنامه عبارت است از همکاری دو جانبه به منظور تضمین کنترل، پیشگیری، ریشه کنی و نیز ارتقای نظام مراقبتی و نظارتی گسترش بیماری های حیوانات خاکزی و آبزی و تسهیل در امر تجارت کالاهای مندرج در مجموعه مقررات بهداشتی حیوانات خاکزی و آبزی سازمان جهانی بهداشت دام (فرآورده های با منشأ دامی، داروهای دامپزشکی، خوراک دام) که از این پس «کد» نامیده خواهد شد.

ماده ۲ – تعاریف
اصطلاحات مندرج در این موافقتنامه دارای همان معنایی است که در کد و اصلاحات بعدی آن آمده است.

ماده ۳ – مراجع صلاحیتدار
وزارت جهاد کشاورزی جمهوری اسلامی ایران (سازمان دامپزشکی کشور) و وزارت کشاورزی جمهوری آذربایجان (اداره دامپزشکی دولتی)، مراجع صلاحیتدار برای اجرای این موافقتنامه می باشند.

ماده ۴ – تبادل اطلاعات

۱ – طرفهای متعاهد علاوه بر ارسال فرمهای گزارش بیماری ها طبق دستورالعمل های مندرج در کد، به صورت مستقیم نیز تبادل اطلاعات خواهند نمود.

۲ – طرفهای متعاهد آخرین نسخه از قوانین و مقررات خود در زمینه کنترل، پیشگیری، و ریشه کنی بیماری های مندرج در کد را مبادله خواهند نمود. هرگونه تغییر در قوانین و مقررات مذکور در اسرع وقت ممکن و حداکثر ظرف مدت سی روز از زمان لازم الاجراء شدن آنها در قلمرو کشور هریک از طرفهای متعاهد، به اطلاع طرف متعاهد دیگر خواهد رسید.

۳ – طرفهای متعاهد نسبت به ارتقای همکاری های دو جانبه بین مراکز تحقیقاتی و علمی خود در زمینه کنترل، پیشگیری و ریشه کنی بیماری های مندرج در کد تلاش خواهند کرد و نتایج و اطلاعات بدست آمده از آن را بدون رضایت کتبی قبلی طرف متعاهد دیگر در اختیار طرف ثالث نخواهند گذاشت. همچنین در صورت درخواست، کمکهای متقابل را بر اساس ترتیبات و توافق های دو جانبه بعدی به یکدیگر ارائه خواهند نمود.

۴ – طرفهای متعاهد یکدیگر را از دستاوردهای نوین علمی، تحقیقاتی و فنی در زمینه کنترل، پیشگیری و ریشه کنی بیماری مندرج در کد آگاه خواهند کرد. صاحبان دستاوردهای مزبور از حمایت های قانونی راجع به حقوق مالکیت فکری در قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر برخوردار خواهند بود.

ماده ۵ – شرایط واردات، صادرات و گذر

۱ – واردات و صادرات و گذر کالاهای موضوع این موافقتنامه براساس دستورالعمل های بهداشتی، قرنطینه ای و تشخیصی مندرج در کد صورت خواهد پذیرفت.

۲ – واردات کالاهای موضوع این موافقتنامه در قلمرو کشور هر یک از طرفهای متعاهد مستلزم أخذ مجوز قبلی از مرجع صلاحیتدار طرف متعاهد وارد کننده خواهد بود. مجوزهای یاد شده متضمن شرایط بهداشتی واردات به زبان کشور وارد کننده و در صورت درخواست، به زبان انگلیسی خواهد بود.

۳ – مرجع صلاحیتدار طرف متعاهد صادرکننده رعایت الزامات بهداشتی طرف متعاهد وارد کننده را احراز و با صدور گواهی دامپزشکی بین المللی به زبان انگلیسی، مطابقت گواهی را با الزامات ارائه شده در کد تأیید خواهد نمود. اصل گواهی دامپزشکی بین المللی صادره به منظور ارائه به مأمور مجاز مسؤول بازرسی دامپزشکی در ایستگاههای بازرسی گمرک مرزی در کشور وارد کننده به فرد حامل محموله داده خواهد شد.

۴ – گذر کالاهای موضوع این موافقتنامه از قلمرو کشور هریک از طرفهای متعاهد با أخذ مجوز قبلی از مراجع صلاحیتدار آنها و با ارائه اصل گواهی دامپزشکی بین المللی صادره توسط مراجع صلاحیتدار کشور مبدأ صورت خواهد گرفت.

ماده ۶ – شرایط واردات و اقدامات پیشگیرانه
طرفهای متعاهد محق خواهند بود:

۱ – در خصوص واردات کالاهای موضوع این موافقتنامه طبق مقررات ملی خود شرایط ویژه ای را مقرر دارند؛

۲ – در صورت عدم رعایت شرایط ویژه مذکور، ورود کالاهای موضوع این موافقتنامه را ممنوع نمایند؛

۳ – نقاط مرزی ورودی مجاز کالاهای موضوع این موافقتنامه را معین و به طرف متعاهد دیگر اعلام نمایند؛

۴ – برای اطمینان از عدم وجود عوامل بیماری های مندرج در کد و عوامل بیماری های تهدید کننده بهداشت دام و انسان، اقدام به کنترل اسناد و مدارک، بررسی اندامی، نمونه برداری و انجام آزمایش محموله های وارداتی نمایند؛

۵ – در صورت احراز آلودگی محموله های وارداتی به عوامل بیماری های تهدید کننده بهداشت دام و انسان (باکتری، ویروس، انگل، قارچ، و سایر عوامل بیماری زا) آن را مرجوع یا معدوم نمایند، و اطلاعات رسمی را طبق مقررات ملی طرف وارد کننده به آگاهی طرف متعاهد دیگر برسانند.

۶ – تمام هزینه هایی که ممکن است در رابطه با اقدامات انجام گرفته برای مرجوع یا معدوم کالاهای موضوع بند (۵) این ماده ایجاد شده باشد، توسط شخص وارد کننده کالاها به قلمرو کشور طرف متعاهد وارد کننده پرداخت خواهد شد.

ماده ۷ – اقدامات مشترک
مراجع صلاحیتدار طرفهای متعاهد می توانند در موارد خاص، و با توافق قبلی، اقدامات مشترک از جمله نظارت و بررسی آزمایشگاهی کالاهای موضوع این موافقتنامه را اتخاذ نمایند. امکانات، تجهیزات و تسهیلات لازم برای انجام اقدامات یاد شده در قلمرو کشور هریک از طرفهای متعاهد در اختیار طرف متعاهد دیگر قرار خواهد گرفت.

ماده ۸ – کمیسیون مشترک
طرفهای متعاهد کمیسیونی مرکب از تعداد مساوی از کارشناسان هر دو طرف متعاهد را تشکیل خواهند داد که هر دو سال به طور متناوب در قلمرو کشور هر یک از طرفهای متعاهد تشکیل جلسه خواهد داد. وظایف کمیسیون به قرار زیر خواهد بود:

۱ – نظارت بر حسن اجرای این موافقتنامه؛

۲ – تبادل اطلاعات و نظرات کارشناسی در زمینه بهداشت دام و دامپزشکی؛

۳ – ارائه راه حل برای رفع مشکلاتی که ممکن است در اجرای این موافقتنامه حادث شود؛

۴ – پیشنهاد اضافات و اصلاحات این موافقتنامه

ماده ۹ – سایر پیمان ها
مفاد این موافقتنامه، حقوق و تعهدات طرفهای متعاهد که ناشی از پیمان های بین المللی باشد که طرفها عضو آنها هستند را تحت تأثیر قرار نمی دهد.

ماده ۱۰ – حل و فصل اختلافات
هرگونه اختلاف ناشی از تفسیر و اجرای این موافقتنامه با مشورت دوستانه بین طرفهای متعاهد از طریق مجاری دیپلماتیک و حل و فصل خواهد شد.

ماده ۱۱ – اضافات و اصلاحات
هر گونه اضافات و اصلاحات این موافقتنامه می تواند با توافق متقابل طرفهای متعاهد صورت پذیرد. این اصلاحات و اضافات در قالب تشریفات (پروتکل های) جداگانه که جزء لاینفک این موافقتنامه می باشد صورت خواهد پذیرفت و طبق مفاد ماده (۱۲) این موافقتنامه به اجراء درخواهند آمد.

ماده ۱۲ – لازم الاجراء شدن، مدت و خاتمه
این موافقتنامه در تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه کتبی هر یک از طرفهای متعاهد از طریق مجاری دیپلماتیک مبنی بر تأیید تکمیل تشریفات داخلی مربوط مقرر خود لازم الاجراء شدن این موافقتنامه، به اجراء گذارده خواهد شد.
این موافقتنامه برای یک دوره پنجساله منعقد می شود و به صورت خود به خود برای یک دوره پنجساله بعدی تمدید می شود مگر آنکه یکی از طرفهای متعاهد قصد خود مبنی بر خاتمه این موافقتنامه را به صورت اطلاعیه کتبی حداقل شش ماه پیش از انقضای دوره مربوط به طرف متعاهد دیگر ارسال نماید.

این موافقتنامه در تهران در تاریخ ۴ /۱۲ /۱۳۹۴ هجری شمسی (برابر با ۲۳ /۲ /۲۰۱۶ میلادی) در دو نسخه اصلی به زبان های فارسی، آذری و انگلیسی تنظیم شد که تمامی آنها از اعتبار یکسان برخوردار می باشند؛ در صورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.

از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران – محمود حجتی – وزیر جهاد کشاورزی از طرف دولت جمهوری آذربایجان – حیدر اسد اُف – وزیر کشاورزی


قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و دوازده ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ چهارم مهرماه یکهزار و سیصد و نود و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۲۸/۷/۱۳۹۵ به تأیید شورای نگهبان رسید.

رئیس مجلس شورای اسلامی – علی لاریجانی