ماده واحده ـ اصلاحات قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به تشریفات (پروتکل) ۱۹۷۸ مربوط به کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتیها ۱۹۷۳ (مارپل ۷۸/۱۹۷۳) ـ مصوب ۱۳۸۰ـ و اصلاحات بعدی آن با رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷) و یکصد و بیست و پنجم (۱۲۵) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به شرح پیوست تصویب می‌شود.
قطعنامه ام‌ای‌پی‌سی (۶۳) ۲۱۶ مصوب ۲ مارس ۲۰۱۲ (۱۲/۱۲/۱۳۹۰)
اصلاحات ضمیمه تشریفات (پروتکل) ۱۹۷۸(۱۳۵۷) مربوط به کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتیها، ۱۹۷۳ (۱۳۵۲) (ترتیبات منطقهای تسهیلات دریافت بندری به موجب ضمایم ۱، ۲، ۴ و ۵ مارپل)
کارگروه حفاظت محیط زیست دریایی
با یادآوری بند (الف) ماده (۳۸) کنوانسیون سازمان بین المللی دریانوردی درخصوص وظایف کارگروه حفاظت محیط زیست دریایی که براساس کنوانسیون های بین المللی کنترل و جلوگیری از آلودگی دریایی به آن محول شده است؛
با توجه به ماده (۱۶) کنوانسیون بین المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتی ها، ۱۹۷۳ برابر با ۱۳۵۲ (که از این پس به عنوان «کنوانسیون ۱۹۷۳» از آن یاد می‌شود) و ماده ۶ تشریفات (پروتکل) ۱۹۷۸ (۱۳۵۷) مربوط به کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتیها، ۱۹۷۳ برابر با ۱۳۵۲ که (از این پس به عنوان « تشریفات (پروتکل) ۱۹۷۸» از آن یاد می‌شود) که با هم، فرایند اصلاح تشریفات (پروتکل) ۱۹۷۸ را مشخص می‌کنند و به نهاد مربوط سازمان، وظیفه بررسی و تصویب اصلاحات کنوانسیون ۱۹۷۳ را آن طور که به وسیله تشریفات (پروتکل) ۱۹۷۸ اصلاح شده است، (مارپل ۷۸/۱۹۷۳) واگذار می‌کنند.
پس از بررسی پیش‌نویس اصلاحات ضمایم ۱، ۲، ۴ و ۵ مارپل ۷۸/۱۹۷۳:
1 ـ اصلاحات ضمایم ۱، ۲، ۴ و ۵ مارپل ۷۸/۱۹۷۳، که متن آن در پیوست این قطعنامه درج شده است را طبق جزء (ت) بند (۲) ماده (۱۶) کنوانسیون ۱۹۷۳ تصویب می نماید.
۲ـ طبق ردیف (۳) جزء (ج) بند (۲) ماده (۱۶) کنوانسیون ۱۹۷۳، تعیین می نماید که این اصلاحات در تاریخ اول فوریه ۲۰۱۳ (۱۳/۱۱/۱۳۹۱) پذیرفته شده قلمداد می شوند، مگر آن که تا پیش از این تاریخ، حداقل یک سوم طرف‌ها، یا طرف‌های دارای مجموع حداقل ۵۰ درصد (۵۰%) ظرفیت ناخالص ناوگان تجاری جهانی اعتراض خود را به این اصلاحات به سازمان اعلام نموده باشند.
۳ـ از طرف‌ها می خواهد توجه داشته باشند که طبق ردیف (۲) جزء (چ) بند (۲) ماده (۱۶) کنوانسیون ۱۹۷۳، این اصلاحات درصورت پذیرش طبق بند (۲) فوق، درتاریخ اول آگوست ۲۰۱۳ (۱۱/۵/۱۳۹۲) لازم الاجراء خواهد شد.
۴ـ از دبیرکل می‌خواهد که طبق جزء (ث) بند (۲) ماده (۱۶) کنوانسیون ۱۹۷۳، نسخه‌های مورد تأیید این قطعنامه و متن اصلاحات مندرج در پیوست را برای تمامی طرف‌های مارپل ۷۸/۱۹۷۳ ارسال نماید.
۵ ـ همچنین از دبیرکل می‌خواهد نسخه‌هایی از این قطعنامه و پیوست آن را برای اعضای سازمان که طرف مارپل ۷۸/۱۹۷۳ نیستند ارسال نماید.
پیوست
اصلاحات ضمایم ۱، ۲، ۴ و ۵ مارپل
۱ـ بندهای جدید ۳ مکرر و ۴ مکرر، به مقرره (۳۸) ضمیمه (۱) اضافه می شوند:
3 مکرر ـ کشورهای جزیره ای درحال توسعه کوچک می توانند الزامات بندهای (۱) تا (۳) این مقرره را ـ در مواردی که به علت شرایط منحصر به فرد این کشورها، اتخاذ ترتیبات منطقهای، تنها روش عملی اجرای این الزامات باشد ـ از طریق ترتیبات منطقه ای اجر اء نمایند. طرف‌های شرکت کننده در ترتیبات منطقهای باید با در نظر گرفتن دستورالعمل های مصوب سازمان، نسبت به تدوین طرح تسهیلات دریافت منطقهای اقدام نمایند.
دولت هر طرف شرکت‌کننده در این ترتیبات باید به منظور اطلاع رسانی به سایر طرف‌های این کنوانسیون، در موارد زیر با سازمان مشورت نماید:
۱ـ طرح تسهیلات دریافت منطقهای چگونه دستورالعمل‌ها را در نظر گرفته است.
۲ـ مشخصات مراکز منطقهای تعیین شده برای دریافت مواد زائد کشتیها؛ و
۳ـ مشخصات بنادر دارای تسهیلات محدود.
۴ مکرر ـ کشورهای جزیره‌ای درحال توسعه کوچک می‌توانند الزامات بند (۴) این مقرره را در مواردی که به علت شرایط منحصر به فرد این کشورها، اتخاذ ترتیبات منطقه¬ ای تنها روش عملی اجرای این الزامات باشد ـ از طریق ترتیبات منطقهای اجرا ء نمایند. طرف‌های شرکت‌کننده در ترتیبات منطقهای باید با درنظر گرفتن دستورالعمل‌های مصوب سازمان، نسبت به تدوین طرح تسهیلات دریافت منطقهای اقدام نمایند.
دولت هر طرف شرکت‌کننده در این ترتیبات باید به منظور اطلاع رسانی به سایر طرف‌های این کنوانسیون، در موارد زیر با سازمان مشورت نماید:
1ـ طرح تسهیلات دریافت منطقهای چگونه دستورالعمل‌ها را درنظر گرفته است.
2ـ مشخصات مراکز منطقهای تعیین شده برای دریافت مواد زائد کشتیها؛ و
3ـ مشخصات بنادر دارای تسهیلات محدود.
۲ـ بندهای جدید ۲ مکرر و ۲ مکرر دوم، به مقرره ۱۸ ضمیمه (۲) اضافه می‌شوند:
2 مکرر ـ کشورهای جزیره‌ای درحال توسعه کوچک می‌توانند الزامات بندهای (۱)، (۲) و (۴) این مقرره را ـ در مواردی که به علت شرایط منحصر به فرد این کشورها، اتخاذ ترتیبات منطقه ای تنها روش عملی اجرای این الزامات باشد ـ از طریق ترتیبات منطقهای اجراء نمایند. طرف‌های شرکت‌کننده در ترتیبات منطقهای باید با درنظرگرفتن دستورالعمل‌های مصوب سازمان، نسبت به تدوین طرح تسهیلات دریافت منطقهای اقدام نمایند.
دولت هر طرف شرکت‌کننده در این ترتیبات باید به منظور اطلاع‌رسانی به سایر طرف‌های این کنوانسیون، در موارد زیر با سازمان مشورت نماید:
1ـ طرح تسهیلات دریافت منطقهای چگونه دستورالعمل‌ها را درنظر گرفته است.
2ـ مشخصات مراکز منطقهای تعیین شده برای دریافت مواد زائد کشتیها؛ و
3ـ مشخصات بنادر دارای تسهیلات محدود.
2 مکرر دوم ـ چنانچه مقرره (۱۳) این ضمیمه شستشوی اولیه را مقرر نماید و طرح تسهیلات دریافت منطقهای، در بندر محل تخلیه قابل اعمال باشد، شستشوی اولیه و تخلیه پس از آن به تسهیلات دریافت باید به گونه تجویز شده در مقرره (۱۳) این ضمیمه، یا در یک مرکز منطقهای دریافت مواد زائد کشتیها که در آن طرح تسهیلات دریافت منطقهای تعیین شده است، انجام شود.
۳ـ بند ۱ مکرر جدید، به مقرره (۱۲) ضمیمه (۴) اضافه می‌شود:
1 مکررـ کشورهای جزیره‌ای درحال توسعه کوچک می‌توانند الزامات بند (۱) این مقرره را ـ در مواردی که به علت شرایط منحصربه‌فرد این کشورها، اتخاذ ترتیبات منطقهای تنها روش عملی اجرای این الزامات باشد، از طریق ترتیبات منطقهای اجراء نمایند. طرف‌های شرکت‌کننده در ترتیبات منطقهای باید با درنظر گرفتن دستورالعمل‌های مصوب سازمان، نسبت به تدوین طرح تسهیلات دریافت منطقهای اقدام نمایند.
دولت هر طرف شرکت‌کننده در این ترتیبات باید به منظور اطلاع‌رسانی به سایر طرف‌های این کنوانسیون، در موارد زیر با سازمان مشورت نماید:
1ـ طرح تسهیلات دریافت منطقهای چگونه دستورالعمل‌ها را درنظر گرفته است.
2ـ مشخصات مراکز منطقهای تعیین شده برای دریافت مواد زائد کشتیها؛ و
3ـ مشخصات بنادر دارای تسهیلات محدود.
۴ـ بند ۲ مکرر جدید، به مقرره (۸) ضمیمه ۱(۵) اضافه می‌شود:
«۲ مکرر ـ کشورهای جزیره‌ای درحال توسعه کوچک می‌توانند الزامات بندهای ۱ و (۱ . ۲) این مقرره را ـ در مواردی که به علت شرایط منحصربه‌فرد این کشورها، اتخاذ ترتیبات منطقه ای تنها روش عملی اجرای این الزامات باشد ـ از طریق ترتیبات منطقهای اجرا ء نمایند. طرف‌های شرکت‌کننده در این ترتیبات منطقهای باید با در نظر گرفتن دستورالعمل‌های مصوب سازمان، نسبت به تدوین طرح تسهیلات دریافت منطقهای اقدام نمایند.
دولت هر طرف شرکت‌کننده در این ترتیبات باید به منظور اطلاع‌رسانی به سایر طرف‌های این کنوانسیون، در موارد زیر با سازمان مشورت نماید:
1ـ طرح تسهیلات دریافت منطقهای چگونه دستورالعمل‌ها را درنظر گرفته است.
2ـ مشخصات مراکز منطقهای تعیین شده برای دریافت مواد زائد کشتیها؛ و
3ـ مشخصات بنادر دارای تسهیلات محدود.
قطعنامه ام ای پی سی (۶۳)۲۱۷ مصوب ۲ مارس ۲۰۱۲ (۱۲/۱۲/۱۳۹۰)
اصلاحات ضمیمه تشریفات (پروتکل) ۱۹۹۷ (۱۳۷۶) برای اصلاح کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتیها، ۱۹۷۳ (۱۳۵۲)
آن‌طور که به وسیله تشریفات (پروتکل)۱۹۷۸ (۱۳۵۷) مربوط به آن
اصلاح شده است (ترتیبات منطقهای تسهیلات دریافت بندری به موجب ضمیمه ۶ مارپل و صدور گواهینامه برای موتورهای دیزل دریایی دارای سامانه (سیستم)های کاهش کاتالیزوری گزینشی به موجب آیین‌نامه فنی
کنترل انتشار اکسیدهای نیتروژن از موتورهای دیزل دریایی ۲۰۰۸ (۱۳۸۷)
کارگروه حفاظت محیط زیست دریایی
با یادآوری بند (الف) ماده (۳۸) کنوانسیون سازمان بین‌المللی دریانوردی درخصوص وظایف کارگروه حفاظت محیط زیست دریایی که براساس کنوانسیون های بین المللی کنترل و جلوگیری از آلودگی دریایی به آن محول شده است،
با توجه به ماده (۱۶) کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتی ها، ۱۹۷۳ برابر با ۱۳۵۲ (که از این پس به عنوان «کنوانسیون ۱۹۷۳» از آن یاد می‌شود)، ماده ۶ تشریفات (پروتکل) ۱۹۷۸ (۱۳۵۷) مربوط به کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتیها، ۱۹۷۳ برابر با ۱۳۵۲ (که از این پس به عنوان «تشریفات (پروتکل) ۱۹۷۸» از آن یاد می‌شود) و ماده ۴ تشریفات (پروتکل) ۱۹۹۷ (۱۳۷۶) برای اصلاح کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتیها، ۱۹۷۳ (۱۳۵۲)، آن طور که بوسیله تشریفات (پروتکل) ۱۹۷۸ (۱۳۵۷) مربوط به آن (که از این پس به عنوان «تشریفات (پروتکل) ۱۹۹۷» از آن یاد می‌شود) اصلاح شده است، که با هم، فرایند اصلاح تشریفات (پروتکل) ۱۹۹۷ را مشخص می‌کنند و به نهاد مربوط سازمان، وظیفه بررسی و تصویب اصلاحات کنوانسیون ۱۹۷۳ را آن طور که با تشریفات (پروتکل)های ۱۹۷۸ و ۱۹۹۷ اصلاح شده است، واگذار می‌کنند.
با توجه به این که به موجب تشریفات (پروتکل) ۱۹۹۷، ضمیمه ۶ با عنوان مقررات جلوگیری از آلودگی هوا ناشی از کشتیها (که از این پس به عنوان «ضمیمه ۶» از آن یاد می‌شود) به کنوانسیون ۱۹۷۳ افزوده شد.
به علاوه با توجه به مقرره (۱۳) ضمیمه ۶ که آیین‌نامه فنی کنترل انتشار اکسید های نیتروژن از موتورهای دیزل دریایی (آیین‌نامه فنی ناکس) را به موجب آن ضمیمه، الزامی می کند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1ـ متن بازبینی شده ضمیمه ۵، به موجب قطعنامه ام ای پی سی (۶۲)۲۰۱ به تصویب رسیده است.
و نیز با توجه به این که نسخه بازبینی شده ضمیمه۶، مصوب طی قطعنامه ام ای پی سی (۵۸)۱۷۶ و آیین‌نامه فنی ناکس ۲۰۰۸ (۱۳۸۷)، مصوب طی قطعنامه ام ای پی سی (۵۸)۱۷۷، در تاریخ اول جولای ۲۰۱۰ (۱۱/۴/۱۳۸۹) لازم الاجراء شدند.
پس از بررسی پیش‌نویس اصلاحات نسخه بازبینی شده ضمیمه ۶ و آیین‌نامه فنی ناکس ۲۰۰۸ (۱۳۸۷):
1ـ اصلاحات ضمیمه ۶ و آیین‌نامه فنی ناکس ۲۰۰۸ (۱۳۸۷)، که متن آن در پیوست این قطعنامه درج شده است را طبق جزء (ت) بند (۲) ماده ۱۶ کنوانسیون ۱۹۷۳ تصویب می نماید.
2ـ طبق ردیف (۳) جزء (ج) بند (۲) ماده ۱۶ کنوانسیون ۱۹۷۳، تعیین می نماید که این اصلاحات در تاریخ اول فوریه ۲۰۱۳ (۱۳/۱۱/۱۳۹۱) پذیرفته شده قلمداد می شوند، مگر آن که تا پیش از این تاریخ، حداقل یک سوم طرف‌ها، یا طرف‌های دارای مجموع حداقل۵۰ درصد (۵۰%) ظرفیت ناخالص ناوگان تجاری جهانی اعتراض خود را به این اصلاحات به سازمان اعلام نموده باشند.
3ـ از طرف‌ها می خواهد توجه داشته باشند که طبق ردیف (۲) جزء (چ) بند (۲) ماده ۱۶ کنوانسیون ۱۹۷۳، این اصلاحات درصورت پذیرش طبق بند ۲ فوق، در تاریخ اول آگوست ۲۰۱۳ (۱۱/۵/۱۳۹۲) لازم الاجراء خواهند شد.
4ـ از دبیرکل می‌خواهد که طبق جزء (ث) بند (۲) ماده ۱۶ کنوانسیون ۱۹۷۳، نسخه ¬ های مورد تأیید این قطعنامه و متن اصلاحات مندرج در پیوست را برای تمامی طرف‌های کنوانسیون ۱۹۷۳، آن طور که به وسیله تشریفات (پروتکل)های ۱۹۷۸ و ۱۹۹۷ اصلاح شده است، ارسال نماید.
5 ـ همچنین از دبیرکل می‌خواهد نسخه ¬ هایی از این قطعنامه و پیوست آن را برای اعضای سازمان که طرف کنوانسیون ۱۹۷۳، آن طور که به وسیله تشریفات (پروتکل)های ۱۹۷۸ و ۱۹۹۷ تغییر یافته، نیستند، ارسال نماید.
پیوست
اصلاحات ضمیمه ۶ مارپل و آیین‌نامه فنی ناکس ۲۰۰۸ (۱۳۸۷)
اصلاحات ضمیمه ۶ مارپل
۱ـ بند ۱مکرر جدید به مقرره (۱۷) اضافه می شود:
«۱مکرر ـ کشورهای جزیره ای درحال توسعه کوچک می توانند الزامات بند ۱ این مقرره را ـ در مواردی که به علت شرایط منحصربه فرد این کشورها، اتخاذ ترتیبات منطقهای تنها روش عملی اجرای این الزامات باشد ـ از طریق ترتیبات منطقه ای اجراء نمایند. طرف‌های شرکت کننده در ترتیبات منطقهای باید با درنظر گرفتن دستورالعمل های مصوب سازمان، نسبت به تدوین طرح تسهیلات دریافت منطقهای اقدام نمایند.
دولت هر طرف شرکت‌کننده در این ترتیبات باید به منظور اطلاع رسانی به سایر طرف‌های این کنوانسیون، در موارد زیر با سازمان مشورت نماید:
1ـ طرح تسهیلات دریافت منطقهای چگونه دستورالعمل‌ها را درنظر گرفته است.
2ـ مشخصات مراکز منطقهای تعیین شده برای دریافت مواد زائد کشتی ها؛ و
3ـ مشخصات بنادر دارای تسهیلات محدود.
اصلاحات آیین‌نامه فنی ناکس ۲۰۰۸ (۱۳۸۷)
۲ـ متن زیر جایگزین بند (۲.۲.۴) کنونی می‌شود:
«(۲.۲.۴) موتورهایی که پیش از نصب، گواهینامه دریافت نکرده‌اند:
1ـ برای برخی موتورها، به جهت اندازه، ساختار و برنامه تحویل آنها، امکان صدور گواهینامه پیش از تست آزمایشگاهی وجود ندارد. در این موارد، سازنده موتور، مالک کشتی یا سازنده کشتی باید از مرجع دریایی درخواست اجرای تست در کشتی نماید. (بند ۲.۱.۲.۲ ملاحظه شود) درخواست کننده مزبور باید بتواند به مرجع دریایی اثبات کند که تست در کشتی تمامی الزامات فرایند تست آزمایشگاهی مندرج در فصل (۵) این آیین‌نامه را تأمین می‌نماید. در صورتی که بازرسی اولیه برروی کشتی بدون انجام تست های معتبر پیش از صدور گواهینامه اجراء شده باشد، در هیچ موردی نباید برای موارد انحراف احتمالی از اندازه گیری ها گواهینامه صادر شود. در موارد اجرای تست در کشتی به منظور صدور گواهینامه ای آی اِی پی پی، فرایندی مشابه فرایند تست آزمایشگاهی پیش از صدور گواهینامه، با رعایت محدودیت های مندرج در بند (۲.۲.۴.۲) اعمال می‌شود.
2ـ این فرایند بازرسی پیش از صدور گواهینامه را می توان برای یک موتور، یا گروهی از موتورهای صرفاً دارای مشخصات مشترک پذیرفت، اما از آن نباید برای صدور گواهینامه برای یک دسته از موتورها استفاده شود.»
۳ـ متن زیر جایگزین بند (۲.۲.۵.۱) کنونی می‌شود:
«۱ـ در صورت نیاز به درج وسیله کاهش ناکس در گواهینامه ای آی اِی پی پی، این وسیله باید به عنوان بخشی از موتور درنظرگرفته شود و وجود آن در پرونده فنی موتور ثبت شود. موتور باید پس از نصب وسیله کاهش ناکس مورد آزمایش قرار بگیرد، به جز در مواردی که به دلایل فنی و اجرایی، انجام این آزمایش ترکیبی مناسب نباشد و امکان پیروی از فرایند مندرج در بند (۲.۲.۴.۱) با تأیید مرجع دریایی وجود نداشته باشد. در مورد اخیر، فرایند تست مناسب باید اجراء شود، مجموع موتور و وسیله کاهش ناکس باهم مورد تأیید قرار بگیرد و برای آن گواهینامه اولیه، با درنظرگرفتن دستورالعمل های مصوب سازمان۱، صادر شود. با این حال، صدور این گواهینامه اولیه مشمول محدودیت های مندرج در بند (۲.۲.۴.۲) خواهد بود.»
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن قطعنامه و دو پیوست در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ پنجم خرداد ماه یکهزار و سیصد و نود و سه مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۲۸/۳/۱۳۹۳ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی