ماده واحده ـ موافقتنامه همکاری بین وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران و وزارت کشور فدراسیون روسیه به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد داده می شود.
تبصره ـ رعایت اصل یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اجرای ماده (۱۳) موافقتنامه الزامی است.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاری بین وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران و وزارت کشور فدراسیون روسیه
وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران و وزارت کشور فدراسیون روسیه که از این پس «طرف ها» نامیده می شوند:
ـ با عنایت به اهمیت زیاد توسعه همکاری های بین المللی در زمینه مبارزه با جرم، حفظ نظم و قانون، تضمین حقوق و آزادی های بشری
ـ با توجه به تمایل طرف ها به تقویت همکاری ها
ـ و بر پایه اصول و ضوابط کلی پذیرفته شده حقوق بین الملل
به شرح زیر توافق نمودند:
ماده ۱ـ تعهد همکاری
طرف ها طبق مفاد این موافقتنامه، در حیطه اختیارات و صلاحیت خود با رعایت قوانین داخلی و نیز تعهدات بین المللی دولت های خود، همکاری خواهند نمود.
ماده ۲ـ زمینه های همکاری
۱ـ طرف ها، در زمینه پیشگیری، شناسایی، مقابله و کشف جرائم از جمله جرائم ارتکابی توسط گروه های جنایتکار سازمان یافته (سازمان های جنایتکار) به ویژه جرائم زیر، همکاری خواهند نمود:
ـ جرائم خشونت آمیز علیه حیات، سلامت، آزادی و کرامت انسان
ـ فعالیت افراط گرایانه از جمله اعمال تروریستی و تأمین مالی تروریسم
ـ جرائم علیه اموال؛ از جمله سرقت و تخریب
ـ فساد
ـ جرائم اقتصادی از جمله مشروعیت بخشیدن به درآمدها و عواید حاصل از جرم
ـ قاچاق انسان به ویژه زنان و کودکان و نیز بافت ها و اعضای بدن انسان
ـ قاچاق اسلحه، مهمات، مواد منفجره، مواد سمی و رادیواکتیو و مواد هسته ای
ـ قاچاق مواد مخدر، روانگردان و مواد (شیمیایی) پایه
ـ تولید و فروش اسکناس ها، اسناد و اوراق بهادار جعلی و نیز کارت های اعتباری؛ کارت های خرید و سایر کارت های پرداخت
ـ جرائم مربوط به نقض حقوق مالکیت معنوی
ـ جرائم مربوط به سرقت و قاچاق آثار با ارزش فرهنگی و تاریخی و همکاری در استرداد آنها
ـ جرائم مربوط به حمل و نقل
ـ جرائم مربوط به فناوری اطلاعات
ـ جرائم مربوط به مهاجرت غیرقانونی
۲ـ طرف ها، همچنین در زمینه های زیر همکاری خواهند نمود:
ـ حفظ نظم عمومی و تأمین امنیت عمومی
ـ تأمین امنیت تردد جاده ای
ـ شناسایی اشخاص بیمار و نابالغ (غیرممیز) که قادر به ارائه اطلاعات در مورد هویت خود نیستند و نیز اجساد مجهول الهویه
ـ تعیین وضعیت افراد ناپدید شده و شناسایی اجساد و احراز هویت قربانیان جرائم
ـ پشتیبانی و کمک تدارکاتی به فعالیت ها و اقدامات طرف ها
ـ کارهای علمی ـ تحقیقاتی، توسعه سامانه (سیستم) های اطلاع رسانی، تجهیزات و وسایل فنی ویژه
ـ آموزش، بازآموزی و آموزش پیشرفته کارکنان
ـ تبادل تجربیات در زمینه تأمین امنیت مسابقات ورزشی
ماده ۳ـ شیوه های همکاری
۱ـ طرف ها به منظور اجرای مفاد ماده (۲) این موافقتنامه، به شرح زیر همکاری خواهند نمود:
ـ تبادل اطلاعات در مورد جرائم در حال تکوین و شکل گیری و یا ارتکابی و اشخاص مشارکت کننده در این جرائم
ـ اجرای درخواست های مربوط به انجام برنامه های عملیاتی و تجسسی
ـ جست وجو و پیگرد افرادی که از تعقیب کیفری و اجرای حکم فرار کرده اند و نیز اشخاص مفقودالاثر
ـ تبادل اطلاعات در مورد قاچاق انواع جدید مواد مخدر و روانگردان، فناوری های تولید آنان و نیز شیوه های جدید بررسی و شناسایی مواد مخدر و روانگردان
ـ تجسس در مورد اشیای دارای علائم و مشخصات ویژه یا شماره سریال از جمله وسایل نقلیه، سلاح گرم و نیز اوراق بهادار و گذرنامه ها (اسناد هویتی) و مسترد نمودن آنها طبق روال و تشریفات مقرر
ـ تبادل تجربیات کاری ازجمله برگزاری کارگاه آموزشی، کنفرانس و جلسات مشاوره
ـ تبادل قوانین و دیگر مقررات حقوقی
ـ تبادل منابع علمی و فنی و اطلاعات مربوط به فعالیت طرف ها براساس منافع متقابل
ـ تـبادل اطلاعات در زمیـنه برگـزاری برنامـه های حفظ نظـم و تأمـین امنیت عـمومی در زمـان بروز وضـعیت های فوق العاده (قرنطینه ها، بی نظمـی های گسترده و بلایای طبیعی)
۲ـ این موافقتنامه، مشمول مسائل مربوط به استرداد مجرمین و معاضدت حقوقی متقابل در موضوعات کیفری نمی شود.
ماده ۴ـ توسعه همکاری ها
این موافقتنامه، مانع از توسعه و انجام دیگر زمینه ها و اشکال همکاری مورد موافقت طرف ها با توجه به شرایط مندرج در ماده (۱) موافقتنامه نمی شود.
ماده ۵ ـ درخواست ارائه مساعدت
۱ـ همـکاری در چارچوب این موافقتنامه براساس درخواست طرف ذی نفع و یا به ابتکار طرف هـا با این فرض که چنـین همـکاری برای دو طرف سـودمند است انجام می گیرد.
۲ـ درخواست مسـاعدت باید به صورت کتبی ارائه گردد. در موارد اضطراری، درخواسـت ها می توانند به صـورت شفـاهی ارائه شوند اما حداکثر طـی ده روز بایـد به صورت کتبی از جمله با استفاده از وسایل فنی انتقال متن، مورد تأییـد قرار گیرند. در صورت بروز تردید در اصالت و یا محتوای درخواست، می توان تأییدیه تکمیلی آن را درخواست نمود.
۳ـ درخواست ارائه مساعدت باید در برگیرنده موارد زیر باشد:
ـ عنوان واحد درخواست کننده و درخواست شونده در صورت مشخص بودن آنان
ـ اطلاعات و جزئیات موضوع
ـ هدف و زمینه های ارائه درخواست
ـ تشریح محتوای مساعدت مورد درخواست
هرگونه اطلاعات دیگری که ممکن است برای اجرای شایسته درخواست، مفید باشد.
۴ـ درخواست مساعدت که به صورت کتبی ارسال و به تأیید رسیده است، توسط بالاترین مقام واحد درخواست کننده و یا معاون وی امضاء شده و با مهر طرف درخواست کننده، ممهور می گردد.
ماده ۶ ـ خودداری از ارائه مساعدت
۱ـ در چارچوب این موافقتنامه، طرف درخواست شونده در صورتی که معتقد باشد که اجرای درخواست ممکن است به حاکمیت ملی، امنیت، نظم عمومی و دیگر منافع اساسی کشورش خدشه وارد می نماید یا مغایر با قوانین داخلی و یا تعهدات بین المللی آن باشد، در این صورت می تواند به صورت جزئی یا کامل از اجرای آن امتناع نماید.
۲ـ چنانچه عملی که در ارتباط با آن درخواست ارائه مساعدت شده به موجب قانون دولت طرف درخواست شونده، جرم محسوب نمی گردد می تواند از ارائه مساعدت امتناع نماید.
۳ ـ در صورت امکان طرف درخواست شونده قبل از اتخاذ تصمیم در مورد ارائه مساعدت طبق بندهای (۱) و (۲) این ماده با طرف درخواست کننده، مشورت هایی را درخصوص شرایطی که رعایت آن را جهت ارائه مساعدت ضروری می داند، انجام می دهد. طرف درخواست کننده باید شرایطی را که به موجب آن مورد مساعدت قرار می گیرد، مورد ملاحظه قرار داده و رعایت نماید.
۴ـ طرف درخواست کننده باید به صورت کتبی از امتناع کامل یا جزئی درخواست خود با ذکر دلایل مربوطه، توسط درخواست شونده مطلع گردد.
ماده ۷ـ اجرای درخواست
۱ـ طرف درخواست شونده کلیه تدابیر لازم را جهت اجرای سریع و شایسته درخواست اتخاذ می نماید. طرف درخواست کننده بلافاصله از شرایط و اوضاع و احوالی که مانع اجرای درخواست می شود یا آن را به طور قابل ملاحظه ای به تأخیر می اندازد، مطلع می گردد.
۲ـ هرگاه اجرای درخواست خارج از حوزه صلاحیت طرف درخواست شونده باشد، بلافاصله آن را به نهاد ذی صلاح ارسال می نماید و این موضوع را به اطلاع طرف درخواست کننده می رساند.
۳ـ طرف درخواست شونده مجاز است اطلاعات تکمیلی را که به نظر او برای اجرای شایسته درخواست لازم است، درخواست نماید.
۴ـ اجرای درخواست بر مبنای قوانین کشور درخواست شونده صورت می گیرد. در صورت تقاضای طرف درخواست کننده، قوانین کشور متبوع وی، چنانچه با قوانین ملی و یا تعهدات بین المللی دولت درخواست شونده مغایرت نداشته باشد، می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
۵ ـ در صورتی که طـرف درخواسـت شونده معتقد باشد که اجرای سریع درخواست، مانع پیگرد جنایی و یا موجب اختلال در بررسی و تحقیق در سایر پرونده هایی می شود که در دولت متبوع وی انجام می پذیرد، می تواند اجرای درخواست را به تأخیر انداخته و یا اجرای آن را منوط به رعایت شرایطی، با مشورت طرف درخواست کننده نماید. در صورت موافقت طرف درخواست کننده با شرایط پیشنهادی تعیین شده برای ارائه کمک به او طرف درخواست کننده ملزم به رعایت شرایط مذکور می باشد.
۶ ـ طرف درخواست شونده، به تقاضای طرف درخواست کننده کلیه تدابیر لازم برای حفظ جنبه محرمانه درخواست و محتوای آن و اسناد همراه آن و نیز عمل ارائه مساعدت را به عمل خواهد آورد. در صورتی که اجرای درخواست با رعایت و حفظ جنبه محرمانه آن غیرممکن باشد، طرف درخواست شونده این موضوع را به اطلاع طرف درخواست کننده خواهد رساند و طرف درخواست کننده در این گونه موارد، درخصوص اجراء یا عدم اجرای درخواست با چنین شرایطی تصمیم گیری می نماید.
۷ـ طرف درخواست شونده در کوتاه ترین زمان ممکن، طرف درخواست کننده را از نتایج حاصل از اجرای درخواست مطلع می نماید.
ماده ۸ ـ محدودیت استفاده از اطلاعات و اسناد دریافت شده
۱ـ در صورتی که اطلاعات و اسناد دریافت شده از طرف مقابل جنبه محرمانه داشته باشد یا اینکه طرف تحویل دهنده، افشای آنها را صلاح نداند، هر یک از طرفین محرمانه بودن این اطلاعات و اسناد را تعیین می کند.
۲ـ اطلاعات و نتایج حاصله از اجرای درخواست که براساس این موافقتنامه دریافت شده اند، بدون موافقت طرف ارائه کننده، برای اهداف دیگر به جز اهدافی که برای آنها درخواست شده و ارائه گردیده اند، قابل استفاده نمی باشد.
۳ـ در صورتی که ضرورت انتقال اطلاعات دریافت شده توسط یک طرف براساس این موافقتنامه، به طرف ثالث احساس گردد، کسب موافقت قبلی طرف فرستنده اطلاعات مذکور به صورت کتبی، ضروری می باشد.
۴ـ در صورتی که در قوانین کشور طرف درخواست کننده، الزام به استفاده یا افشای اطلاعات پیش بینی شده باشد، مفاد این ماده، استفاده و یا افشای اطلاعات و اسناد دریافت شده در نتیجه اجرای درخواست را مستثنی نمی سازد. طرف درخواست کننده باید از قبل به صورت کتبی، طرف درخواست شونده را از استفاده یا افشای احتمالی یا مورد انتظار چنین اسناد و اطلاعاتی آگاه سازد.
ماده ۹ـ هزینه ها
هر طرف هزینه هایی را که طی اجرای این موافقتنامه برای آن ایجاد می شود متقبل می گردد، مگر اینکه حسب مورد ترتیب دیگری مورد توافق قرار گیرد.
ماده ۱۰ـ زبان درخواست همکاری
درخواست همکاری به زبان رسمی طرف درخواست کننده صورت می پذیرد و ترجمه آن به زبان انگلیسی را به همراه خواهد داشت.
ماده ۱۱ـ هماهنگی برنامه های همکاری
۱ ـ هماهنگی برنامه های همکاری طرف ها در چارچوب این موافقتنامه ، از طرف ایرانی به عهده اداره کل امنیتی وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران و از طرف روسی بر عهده اداره کل حقوقی و قراردادهای وزارت کشور فدراسیون روسیه می باشد.
۲ـ طرف ها در صورت لزوم واحدهای تخصصی عملیاتی خود جهت ارتباط مستقیم با طرف دیگر به منظور اجرای این موافقتنامه و نیز مجاری ارتباط بین آنها را تعیین می نمایند.
ماده ۱۲ـ جلسات کاری و مشورتی
مراجع ذی صلاح طرف ها عنداللزوم نسبت به تشکیل جلسات کاری و مشورت و تبادل نظر برای تقویت و بهبود کارایی همکاری ها، طبق این موافقتنامه اقدام خواهند نمود.
ماده ۱۳ـ حل و فصل اختلافات
هرگونه اختلاف در تفسیر یا اجرای این موافقتنامه از طریق مذاکره و مشاوره حل و فصل خواهد شد.
ماده ۱۴ـ ارتباط با سایر تعهدات بین المللی
مفاد این موافقتنامه خدشه ای به حقوق و تعهدات ناشی از سایر تعهدات بین المللی که به امضای دولت های طرف ها رسیده است وارد نمی نماید.
ماده ۱۵ـ مفاد نهایی
۱ـ این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه کتبی طرف ها از طریق مجاری دیپلماتیک مبنی بر تأیید انجام تشریفات داخلی آن لازم الاجراء خواهد شد و برای مدت نامحدود معتبر باقی خواهد ماند مگر اینکه هر طرف تمایل خود را به خاتمه آن به صورت کتبی به اطلاع طرف دیگر برساند. خاتمه موافقتنامه شش ماه بعد از تاریخ اطلاعیه مزبور نافذ خواهد شد.
۲ـ طرف ها با موافقت کتبی می توانند نسبت به اعمال اصلاحاتی در مفاد این موافقتنامه اقدام نمایند. اصلاحات مزبور با رعایت مفاد بند (۱) این ماده لازم الاجراء خواهد شد.
۳ـ از زمـان لازم الاجراء شـدن این موافقـتنامه، اعتبار یادداشت تفاهم همکاری بین وزارت کشـور جمهوری اسـلامی ایران و وزارت کشور فدراسیون روسیه مـورخ ۲۶/۹/۱۳۷۶ هجری شمسی برابر با ۱۷ دسامبر ۱۹۹۷ میلادی خاتمه خواهد یافت.
طرف ها، ضمن تأیید و گواهی مراتب فوق، این موافقتنامه را در ۱۵ ماده در شهر تهران در تاریخ ۳/۱۱/۱۳۹۱ برابر با ۲۲/۱/۲۰۱۳ میلادی در دو نسخه به زبان های فارسی، روسی و انگلیسی امضاء کردند و هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان می باشد. در صورت بروز هرگونه اختلاف در اجراء یا تفسیر مفاد این موافقتنامه، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
|
مصطفی نجار
|
ولادیمیرالکساندرویچ کولوکولتسف
|
|
وزیر کشور دولت جمهوری اسلامی ایران
|
وزیر کشور دولت فدراسیون روسیه
|
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و پانزده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ اول آبان ماه یکهزار و سیصد و نود و دو مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۱۵/۸/۱۳۹۲ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی