ماده واحده ـ موافقتنامه همکاری در زمینه قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه مشتمل بر یک مقدمه، سیزده ماده و فهرست ضمیمه آن به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
تبصره ۱ـ اجرای بند (۲) ماده (۱) و ماده (۱۳) در مورد جمهوری اسلامی ایران منوط به رعایت اصل هفتاد و هفتم (۷۷) قانون اساسی است.
تبصره ۲ـ حکم ماده (۱۱) در مورد جمهوری اسلامی ایران با رعایت اصل یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی اجراء می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه همکاری در زمینه قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه (که از این پس به‌صورت مشترک «طرفها» و به صورت مفرد «طرف» نامیده خواهند شد)، با علاقمندی به تعمیق همکاریهای متقابل در زمینه قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات و به منظور حفاظت بهتر کشور طرفها در مقابله با ورود عوامل خسارت‌زای (ارگانیزمها) قرنطینه گیاهی و محدود نمودن زیانهای ناشی از اثرات آنها، همچنین انجام تجارت متقابل، تبادل بذور، نهال و کالاهای با منشأ گیاهی، در موارد زیر توافق نمودند:
ماده ۱ ـ
۱ـ از نظر این موافقتنامه اصطلاح «عوامل خسارت‌زای (ارگانیزم ها) قرنطینه‌ای» به هر نوع گونه یا زیرگونه آفت گیاهی، حیوانی یا بیماری‌زا که برای نباتات و فرآورده‌های گیاهی مضر بوده و دارای اهمیت اقتصادی بالقوه برای منطقه‌ای است که بدین طریق به مخاطره افتاده است، اطلاق می‌گردد، اعم از این‌که در آنجا وجود داشته یا نداشته باشد اما درسطح وسیع پخش نشده و رسماً کنترل شده باشد و به وسیله مقررات عمومی الزام‌آور طرفها جزء آفات قرنطینه‌ای دو کشور اعلام شده و فهرست آن پیوست این موافقتنامه می‌باشد.
۲ـ مراجع صلاحیتدار یک طرف می‌توانند فهرست عوامل خسارت‌زای (ارگانیزم ها) قرنطینه‌ای را تعدیل یا اصلاح نمایند. این تعدیلها یا اصلاحیه‌ها از طریق مجاری دیپلماتیک به اطلاع مراجع صلاحیتدار طرف دیگر خواهد رسید وحداکثر شصت روز پس از اطلاعیه مزبور لازمالاجراء خواهد شد.
ماده۲ـ مراجع صلاحیتدار طرفها اطلاعات مربوط به وقوع و شیوع عوامل خسارت‌زای (ارگانیزم ها) قرنطینه‌ای مندرج در فهرست عوامل خسارت‌زای (ارگانیزم ها) قرنطینه‌ای طرف دیگر در قلمرو خویش را مبادله خواهند نمود.
ماده ۳ـ طرفها، رعایت مقررات قانونی قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات کشور طرف دیگر در مورد صادرات و عبور (ترانزیت) بذور، نهال و دیگر کالاهای دارای منشأ گیاهی (که از این پس «کالاهای مشمول بازرسی بهداشت گیاهی» نامیده خواهد شد) که از قلمرو کشور یک طرف به (یا ازطریق) قلمرو کشور طرف دیگر انجام می‌پذیرد را توسط مراجع صلاحیتدار خود ضمانت خواهند نمود. ورود و صدور و عبور (ترانزیت) محموله‌ها در صورت درخواست هر یک از طرفها ازطریق مرزهایی که توسط مراجع صلاحیتدار طرفها تعیین گردیده، صورت خواهد گرفت.
ماده ۴ـ
۱ـ طرفها توافق نمودند درهنگام صدور محموله‌های حاوی کالاهای مشمول بازرسی بهداشت گیاهی، برای بسته‌بندی آنها از کاغذ، پلاستیک و سایر موادی که منشأ گیاهی ندارند، استفاده نمایند.
۲ـ وسایل حمل محموله‌هایی که مشمول انجام بازرسی های بهداشت گیاهی است باید درصورت لزوم به دقت نظافت و قبل از بارگیری ضدعفونی گردد.
ماده ۵ ـ
۱ـ هریک از محموله‌های حاوی کالاهای مشمول بازرسی بهداشت گیاهی که از قلمرو کشور یک طرف به (یا ازطریق) قلمرو کشور طرف دیگر حمل می‌گردد، باید دارای گواهی بهداشت گیاهی صادر شده توسط مراکز قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات طرف صادرکننده باشد که عاری بودن این‌گونه کالاها از عوامل خسارت‌زای (ارگانیزم ها) قرنطینه‌ای مورد نظر کشور وارد کننده را تأیید کند. گواهی بهداشت گیاهی باید به زبان رسمی کشور صادرکننده و نیز به زبان انگلیسی تهیه شود.
۲ـ مراجع صلاحیتدار طرفها محق خواهند بود تا شرایط بهداشت گیاهی دیگری را برای ورود کالاهای خاص تعیین نمایند.
۳ـ برای صادرات مجدد گیاهان و کالاهای با منشأ گیاهی، گواهی بهداشت گیاهی برای صادرات مجدد کالا که باید به همراه نسخه اصلی گواهی بهداشت گیاهی طرف تولیدکننده باشد، الزامی است.
ماده ۶ ـ در صورت آلودگی کالا به عوامل خسارت‌زای (ارگانیزم ها) قرنطینه‌ای و مشاهده هرگونه نقض مقررات قرنطینه گیاهی طرف واردکننده، مراجع صلاحیتدار طرف واردکننده محق خواهند بود تا نسبت به معدوم نمودن کالا، مرجوع کردن آن و یا صدور دستور انجام اقدامات مناسب، اقدام نمایند و مراتب را به صورت کتبی به آگاهی مراجع صلاحیتدار طرف صادرکننده خواهند رساند.
ماده ۷ـ مراجع صلاحیتدار طرفها در موارد خاص کمکهای متقابل تخصصی، فنی و دیگر کمکهای در زمینه قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات طبق ترتیبات دوجانبه را ارائه خواهند نمود.
ماده ۸ ـ ازنظر همکاریهای بهداشت گیاهی، مراجع صلاحیتدار بهداشت گیاهی نسبت به موارد زیر اقدام خواهند نمود:
الف ـ تبادل قوانین و سایر مقررات مربوط به قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات حداکثر ظرف دو ماه از زمان صدور آنها
ب ـ ارائه اطلاعات به یکدیگر در زمینه مجلات تخصصی، رساله‌های علمی و نشریات مهم به طبع رسیده در کشور متبوع خود در زمینه قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات
ج ـ همکاری در زمینه علوم بهداشت گیاهی بین مؤسسات تحقیقاتی و سازمانهای ذی‌ربط خدمات بهداشتی گیاهی
ماده ۹ـ قبل از ورود و صدور محموله‌های گیاهی به منظور کاشت و تکثیر، از قلمرو یک طرف به طرف دیگر بازرسی و بررسیهای قرنطینه‌ای باید در آزمایشگاههای مرجع صورت گیرد.
ماده ۱۰ـ
۱ـ مراجع صلاحیتدار طرفها برای اجرای این موافقتنامه به شرح زیر می‌باشند:
ـ وزارت جهاد کشاورزی جمهوری اسلامی ایران از سوی طرف ایرانی
ـ وزارت کشاورزی و امور روستایی جمهوری ترکیه از سوی طرف ترکیه‌ای
۲ـ مراجع صلاحیتدار طرفها برای اجرای این موافقتنامه ازطریق مجاری دیپلماتیک با یکدیگر ارتباط برقرار خواهند نمود.
ماده ۱۱ـ کلیه اختلافات مربوط به تفسیر و اجرای این موافقتنامه توسط متخصصین هر دو طرف از طریق انجام مشاوره حل و فصل خواهد شد. چنانچه اختلاف از طریق مشاوره برطرف نگردد، موضوع ازطریق مجاری دیپلماتیک حل و فصل خواهد شد.
ماده ۱۲ـ مفاد این موافقتنامه حقوق و تعهدات طرفها را که از سایر معاهدات بین‌المللی که طرفها عضو هستند ناشی می‌شود، تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.
ماده ۱۳ـ
۱ـ این موافقتنامه سی روز پس از تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه مبنی بر تکمیل تشریفات داخلی طرفها که برای لازمالاجراء شدن این موافقتنامه ضروری است، لازمالاجراء خواهد شد.
۲ـ این موافقتنامه برای یک دوره پنجساله معتبر است و برای دوره‌های پنجساله بعدی خود به خود تجدید خواهد شد. بعد از انقضاء دوره پنجساله اول هریک از طرفها می‌تواند در هر زمان، این موافقتنامه را با ارائه یک پیش‌آگهی شش ماهه به طرف دیگر، فسخ نماید.
۳ـ طرفها می‌توانند با موافقت یکدیگر مفاد این موافقتنامه را تعدیل یا اصلاح نمایند. این تعدیلها و اصلاحیه‌ها طبق بند (۱) این ماده لازمالاجراء خواهد شد.
این موافقتنامه در آنکارا در تاریخ پنجم اردیبهشت ماه ۱۳۸۲ هجری شمسی برابر با بیست و پنجم آوریل ۲۰۰۳ میلادی در دو نسخه اصلی هر یک به زبانهای فارسی و انگلیسی تنظیم گردیده که هر دو متن از اعتبار یکسان برخوردار هستند. درصورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این موافقتنامه، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
ازطرف دولت ازطرف دولت
جمهوری اسلامی ایران جمهوری ترکیه
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و دو تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و سیزده ماده و دو ضمیمه در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ پانزدهم اسفند ماه یکهزار و سیصد و نود مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۲۴/۱۲/۱۳۹۰ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی