ماده واحده ـ موافقتنامه همکاریهای گردشگری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.
بسمالله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاریهای گردشگری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان که از این پس به عنوان « طرفهـای متعاهد» نامیده میشوند، در راسـتای اجراء مفاد بیانیه مانـیل پیرامـون گردشگری جهانی مورخ ۱۳۵۹ هجری شمسی (۱۹۸۰ میلادی) و اصول اساسی بیانیه لاهه در مورد گردشگری مورخ ۱۳۶۸ هجری شمسی (۱۹۸۹ میلادی) و نیز طبق توصیههای سازمان جهانی جهانگردی و الزامات قوانین ملی هر یک از دو طرف متعاهد، با اظهار تمایل به تقویت روابط دوستانه و ترغیب شناخت بیشتر میراث تاریخی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری لبنان و همچنین با اذعان به این که گردشگری ابزار مهم تقویت درک متقابل، ابراز حسن نیت و روابط دوستانه بین ملتها میباشد، درخصوص موارد زیر به توافق رسیدند:
ماده ۱ـ طرفهای متعاهد با رعایت این موافقتنامه و قوانین ملی خویش، توسعه همکاریها در زمینه گردشگری را براساس منافع متقابل و حقوق برابر، تقویت و تشویق خواهند کرد.
ماده ۲ـ طرفهای متعاهد توسعه همکاری بین انجمنها، سازمانها، مؤسسات و شرکتهای گردشگری ایرانی و لبنانی را تشویق خواهند نمود. طرفهای متعاهد طبق قوانین ملی لازمالاجراء در هر یک از دو کشور، سرمایهگذاریهای اشخاص حقیقی و حقوقی دو کشور در بخش گردشگری را ترغیب خواهند کرد.
ماده ۳ـ طرفهای متعاهد، گروههای سازمان یافته و گردشگری فردی را گسترش خواهند داد، توسعه مبادله گروههای کارشناسی گردشگری را به منظور مشارکت در رویدادهای ورزشی، جشنوارههای موسیقی و تئاتر و نیز نمایشگاهها و محافل علمی (سمپوزیومها) و همایشهای در زمینه گردشگری تقویت خواهند کرد.
ماده ۴ـ طرفهای متعاهد تبادل آمارها و اطلاعات در زمینه گردشگری از جمله موارد زیر را تشویق خواهند نمود:
الف ـ قوانین و مقررات فعالیتهای گردشگری در هر دو کشور.
ب ـ قوانین ملی راجع به حمایت و حفاظت از منابع ملی و فرهنگی به عنوان جاذبههای گردشگری.
پ ـ اقامتگاههای گردشگری در کشور خود.
ت ـ نظر کارشناسی مربوط به هتلداری و سایر اماکن گردشگری.
ث ـ منابع، اطلاعات و اقلام تبلیغاتی.
ماده ۵ ـ طرفهای متعاهد در چهارچوب امکانات موجود خود، نسبت به تأمین آموزش کارکنان شاغل در زمینه گردشگری و تشویق مبادله روزنامهنگاران و کارشناسان گردشگری و سفر، و تقویت ارتباطات همه جانبه و فعالیتهای مشترک میان سازمانهای تحقیقات گردشگری ایرانی و لبنانی تلاش خواهند کرد.
ماده ۶ ـ طرفهای متعاهد همکاری میان دستگاههای اجرائی ملی گردشگری خود را در چهارچوب سازمان جهانی جهانگردی و سایر سازمانهای بینالمللی جهانگردی، هماهنگ خواهند کرد.
ماده ۷ـ طرفهای متعاهد مجاز به گشایش دفاتر ملی اطلاعات گردشگری در قلمرو یکدیگر هستند، مشروط به این که این گونه دفاتر هیچ گونه فعالیت بازرگانی انجام ندهند و فعالیت آنها براساس موافقتنامه ویژهای بدین منظور، سازماندهی شود.
ماده ۸ ـ گروه کاری مشترکی تشکیل خواهد شد که وظیفه آن هماهنگی و پیگیری اجراء این موافقتنامه و ارائه پیشنهادها و برنامههای توسعه همکاریهای دو جانبه خواهد بود. گروه کاری مشترک حداقل هر دو سال یک بار تشکیل جلسه خواهد داد و در صورت نیاز، جلسات فوقالعاده با صلاحدید رؤسای هیأتهای ملی میتواند برگزار شود. ریاست جلسات گروهکاری مشترک را رئیس هیأت کشور میزبان به عهده خواهد داشت. جلسات گروه کاری مشترک به طور متناوب در هر یک از دو کشور و در تاریخی که رؤسای هیأتهای ملی توافق کنند، تشکیل خواهد شد.
ماده ۹ـ این موافقتنامه در تاریخ دریافت آخرین اطلاعیهای که به وسیله آن، طرفهای متعاهد، رعایت تشریفات قانونی برای لازمالاجراء شدن این موافقتنامه را به یکدیگر اطلاع میدهند، لازمالاجراء خواهد شد.
ماده ۱۰ـ این موافقتنامه به مدت پنج سال معتبر خواهد بود و چنانچه هیچ یک از دو طرف شش ماه قبل از پایان اعتبار آن، تمایل کتبی خود را برای فسخ آن اعلام ننماید، خود به خود برای مدت مشابه تمدید خواهدشد. فسخ این موافقتنامه بر اجراء هیچ یک از برنامهها و یا طرحهایی که در زمان اعتبار آن تنظیم شده است، تأثیر نخواهد گذاشت مگر آن که طرفهای متعاهد به گونه دیگری توافق نمایند.
ماده ۱۱ـ اعتبار موافقتنامه همکاری جهانگردی بین ایران و لبنان که در سال ۱۳۵۲ شمسی (۱۹۷۳ مـیلادی) در تهران به امضاء رسیـد، در تاریخ لازمالاجراء شدن این موافقتنامه، بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان پایان خواهد یافت.
این موافقتنامه در بیروت در تاریخ ۴/۱۲/۱۳۷۹ شمسی مطابق با ۲۲/۱/۲۰۰۱ میلادی در سه نسخه اصلی به زبانهای فارسی، عربی و انگلیسی تدوین شد که تمام آنها از اعتبار یکسانی برخوردار است.
در صورت بروز اختلاف در تفسیر این موافقتنامه، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
از سوی از سوی
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری لبنان
علی عبدالعلی زاده کرم کرم
وزیر مسکن و شهرسازی وزیر گردشگری
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و یازده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و پنجم فروردین ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و نه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۸/۲/۱۳۸۹ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی