ماده واحده ـ موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری عربی سوریه در زمینه حفظ نباتات مشتمل بر یک مقدمه، (۱۷) ماده و سه ضمیمه آن به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری عربی سوریه در زمینه حفظ نباتات
مقدمه
دولتهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری عربی سوریه که من‌بعد به آنان «طرفهای متعاهد» اطلاق خواهد شد، با علم به سودمند بودن همکاریهای بین‌المللی در زمینه مهار آفات و بیماریهای مربوط به گیاهان و فرآورده‌های گیاهی و کنترل و جلوگیری از ورود و انتشار آنها در کشورهای خود و همچنین به منظور ایجاد هماهنگی نزدیک در اقداماتی که برای نیل به این هدف لازم می‌باشد و با عنایت به تمایل موجود جهت توسعه هرچه بیشتر روابط علمی، فنی، اقتصادی و تجاری در حوزه حفظ نباتات، در خصوص اجراء کلیه شرایط و تعهدات مندرج در موافقتنامه حاضر به شرح ذیل توافق نمودند:
ماده ۱ـ تعاریف
در این موافقتنامه عبارات و اصطلاحات به شرح تعاریف ذیل بکار خواهند رفت:
گیاه: گیاهان زنده و اندامی از آن که شامل بذور و ژرم پلاسم (مواد اولیه قابل تکثیر) هم می‌شود.
تولیدات گیاهی: مواد فرآوری‌نشده با منشأ گیاهی (شامل غلات) و آن‌دسته از تولیدات فرآوری شده‌ای که ماهیت یا نحوه فرآوری آنها ممکن است باعث خط ورود یا پراکندگی آفات شود.
آفت: هرگونه، استرین (نژاد یا اصل) یا بیوتیپ گیاهی (زیست گروه گیاهی)، عاملهای حیوانی یا پاتوژنی (عامل بیماری‌زائی) خسارتزا به گیاهان یا تولیدات گیاهی.
آفت قرنطینه‌ای: آفتی با پتانسیل مهم اقتصادی برای منطقه در معرض خطر که هنوز در آن منطقه وجود ندارد یا این‌که وجود دارد ولی پراکندگی گسترده نداشته و رسماً تحت کنترل باشد.
شیوع: وجود یک آفت در یک منطقه که غیربومی بودن آن به‌طور رسمی گزارش شده باشد یا به یک منطقه وارد شده و یا رسماً گزارشی از ریشه کنی آن ارائه نشده است.
پراکندگی: توسعه پراکندگی جغرافیایی یک آفت در یک منطقه.
آلودگی: وجود یک آفت زنده گیاهی یا تولید گیاهی در یک کالای مربوطه.
بازرسی: بررسی عینی رسمی گیاهان، تولیدات گیاهی یا دیگر اقلام تحت‌کنترل جهت تعیین این‌که آیا آفتی همراه آنها وجود دارد و یا تعیین مطابقت با مقررات بهداشت گیاهی.
ضدعفونی: روش تأیید شده رسمی امحاء آفات یا عقیم نمودن آفات.
ماده ۲ـ مراجع ذی‌صلاح طرفهای متعاهد برای اجراء این موافقتنامه وزارت جهاد کشاورزی جمهوری اسلامی ایران و وزارت کشاورزی دولت جمهوری عربی سوریه می‌باشد. ارتباط بین این مراجع از طریق مجاری دیپلماتیک برقرار خواهد گردید.
ماده ۳ـ طرفهای متعاهد اطلاعات مربوط به وقوع و شیوع آفات و بیماریهای گیاهی قرنطینه‌ای و روشهای مبارزه و کنترل آنها در قلمرو خویش را به صورت سالانه و در بهار هر سال و یا در صورت درخواست طرف دیگر مبادله خواهند نمود.
ماده ۴ـ طرفهای متعاهد آخرین نسخه از قوانین و مقررات حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی و همچنین فهرست آفات و بیماریهای گیاهی قرنطینه‌ای خویش را به شرح ضمائم شماره (۱) و (۲) این موافقتنامه مبادله می‌کنند. طرفین موافقت می‌نمایند هر گونه تغییر در قوانین و مقررات و فهرست مذکور را به اطلاع طرف دیگر برسانند. این تغییرات پس از گذشت مدت شصت روز از ابلاغ به طرف دیگر لازم‌الرعایه خواهد بود.
ماده ۵ ـ طرفهای متعاهد ضمن بکارگیری مساعی خویش درخصوص ارتقاء همکاریهای دو جانبه بین مؤسسات تحقیقاتی و با تأکید بر احترام به حقوق مالکیت فکری یکدیگر، طرف دیگر را از دستاوردهای نوین علمی، تحقیقاتی و فنی در زمینه حفظ نباتات و مبارزه با آفات و بیماریهای‌گیاهی آگاه خواهند ساخت. طرفین موافقت کردند که به یکدیگر کمک نمایند. این کمکها از طریق ترتیبات دوجانبه ارائه خواهد شد.
ماده ۶ ـ طرفهای متعاهد موافقت خود را با برگزاری جلسات متناوب کارشناسی در زمینه مسائل حفظ نباتات در دو کشور اعلام می نمایند. زمان و شیوه برگزاری این جلسات بر اساس درخواست هر یک از طرفهای متعاهد تعیین خواهد شد.
ماده ۷ـ طرفهای متعاهد کلیه مساعی خود را در زمینه انجام اقدامات لازم به منظور بازرسی، معاینه، ضدعفونی، آفت‌زدایی و نظافت محموله‌های گیاهان و فرآورده‌های گیاهی و وسایل حمل و نقل آنها به‌کار خواهند گرفت تا از انتقال و شیوع آفات و بیماریهای گیاهی به قلمرو طرف دیگر متعاهد جلوگیری نمایند.
ماده ۸ ـ واردات هرگونه محموله گیاهان و فرآورده‌های گیاهی به هر میزان باید با اخذ اجازه قبلی از مراجع ذی‌صلاح طرفهای متعاهد صورت پذیرد. طرفهای متعاهد محق خواهند بود :
ـ درخصوص واردات گیاهان و فرآورده‌های گیاهی محدودیتهای خاص اعمال نمایند یا شرایط ویژه‌ای را طلب کنند.
ـ در صورت وجود خطر جدی ورود آفات و بیماریهای گیاهی واردات محموله‌های گیاهان و فرآورده‌های آن را ممنوع نمایند.
ـ نقاط و مبادی ورود مجاز محموله‌های گیاهان و فرآورده‌های گیاهی را معین نمایند.
ـ برای اطمینان از عدم وجود آفات یا بیماریهای گیاهی(قرنطینه‌ای) صرف‌نظر از وجود گواهی بهداشت نباتی اقدام به بازرسی، معاینه، نمونه‌برداری و آزمایش محموله‌های وارداتی گیاهان و فرآورده‌های گیاهی نمایند.
ـ در صورت احراز آلودگی محموله به آفات یا بیماریهای گیاهی (قرنطینه‌ای) آن را معدوم، مرجوع یا آفت‌زدایی نموده و مراتب را به صورت کتبی به اطلاع طرف متعاهد برسانند.
ماده ۹ـ طرفهای متعاهد ورود خاک و استفاده از کاه، علف خشک، سبوس، خزه و پوست تنه گیاه و سایر اجزاء گیاهی که به منظور بسته‌بندی محموله‌های وارداتی به‌کار رفته و احتمال ورود آفات یا بیماریهای گیاهی به همراه آنها وجود دارد را، ممنوع اعلام می‌نمایند.
ماده ۱۰ـ محموله‌های گیاهان و فرآورده‌های گیاهی که از قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد به قلمرو طرف دیگر حمل یا صادر می‌گردد باید دارای گواهی بهداشت گیاهی صادر شده توسط مراجع ذی‌صلاح طرفهای متعاهد، به شرح پیوست شماره سه باشد.
ـ هر یک از طرفهای متعاهد باید در هنگام صدور محموله‌های گیاهان و فرآورده‌های گیاهی به قلمرو طرف دیگر متعاهد، قوانین و مقررات حفظ نباتات طرف مقابل را رعایت نمایند.
ـ معاینه و صدور گواهی بهداشتی توسط یا تحت نظارت مقامات فنی و با تجربه مراجع ذی‌صلاح که دارای اطلاعات کامل و صحیح باشند به نحوی انجام خواهد شد تا در زمان ورود به قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد مورد قبول و اطمینان قرار گیرد.
ـ گواهی بهداشت گیاهی باید اصل و به زبان انگلیسی و زبان رسمی هر یک از طرفهای متعاهد باشد. هرگونه حک، اصلاح ، قلم‌خوردگی و ناخوانایی متن موجب ساقط‌شدن اعتبار گواهی بهداشت گیاهی خواهد شد.
ماده ۱۱ـ برای صادرات مجدد گیاهان و فرآورده‌های گیاهی، انضمام اصل یا روگرفت تأیید‌شده گواهی بهداشت گیاهی کشور تولیدکننده/مبدأ به گواهی بهداشت گیاهی صادرشده توسط طرفهای متعاهد ضروری است.
ماده ۱۲ـ عبور(ترانزیت) محموله‌های گیاهان و فرآورده‌های گیاهی درصورت انطباق با شرایط بهداشت گیاهی طرفهای متعاهد و پس از اخذ مجوز عبور (ترانزیت) و نیز وجود گواهی بهداشت گیاهی کشور مبدأ مجاز است.
ماده ۱۳ـ در موارد خاص، مراجع ذی‌صلاح طرفهای متعاهد می‌توانند با توافق قبلی نسبت به انجام اقدامات مشترک از جمله نظارت، بازرسی، معاینه و بررسی آزمایشگاهی محموله‌های گیاهان و فرآورده‌های گیاهی مبادرت ورزند. در این مورد امکانات، تجهیزات و تسهیلات لازم برای انجام اقدامات یاد شده، در قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد در اختیار طرف دیگر قرار خواهد گرفت.
ماده ۱۴ـ مفاد این موافقتنامه حقوق و تعهدات طرفهای متعاهد نسبت به سایر موافقتنامه‌ها و پیمانهای دو یا چندجانبه بین‌المللی را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.
ماده ۱۵ـ کلیه اختلافات ناشی از تفسیر یا اجراء این موافقتنامه ابتدا از طریق مذاکرات دوجانبه و به صورت دوستانه حل و فصل خواهد شد. در صورت عدم توافق، طرفین می‌توانند با استفاده از مکانیزم حل اختلاف ماده(۹) کنوانسیون بین‌المللی حفظ نباتات مصوب سال ۱۹۵۱ میلادی جهت حل اختلافات بین خود اقدام نمایند.
ماده ۱۶ـ
۱ـ این موافقتنامه طبق قوانین و مقررات هر یک از طرفهای متعاهد به تصویب مراجع صلاحیتدار آنها خواهد رسید.
۲ـ این موافقتنامه پس از سی روز از تاریخ ارائه آخرین اطلاعیه طرفهای متعاهد به طرف دیگر مبنی بر تکمیل تشریفات قانونی تصویب آن، لازم الاجراء خواهد شد.
۳ـ طرفهای متعاهد می‌توانند با موافقت یکدیگر نسبت به تعدیل یا اصلاح موافقتنامه اقدام نمایند. لازم‌الاجراء شدن این تعدیلات و اصلاحات مشروط به طی تشریفات قانونی مقرر در بند (۱) این ماده خواهد بود.
۴ـ هر یک از طرفهای متعاهد می‌تواند هر موقع که صلاح بداند با تسلیم یک پیش‌آگاهی/ اخطاریه شش ماهه به طرف دیگر نسبت به فسخ این موافقتنامه اقدام نماید. پس از گذشت مدت شش ماه از تاریخ دریافت پیش‌آگاهی/ اخطاریه مذکور، اعلامیه فسخ موافقتنامه نافذ خواهد بود.
ماده ۱۷ـ این موافقتنامه شامل یک مقدمه و هفده ماده و سه ضمیمه، در دو نسخه به زبانهای فارسی و عربی تنظیم شده و هر دو متن از اعتبار یکسان برخوردار خواهد بود.
این موافقتنامه در تاریخ ۴/۱۲/۱۳۸۴ هجری شمسی برابر با ۲۳/۲/۲۰۰۶ میلادی به امضاء نمایندگان دولتهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری عربی سوریه رسید.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران از طرف دولت جمهوری عربی سوریه
محمدرضا اسکندری دکتر عادل سفر
وزیر جهاد کشاورزی وزیر کشاورزی و اصلاح اراضی
قانون فوق مشتمل بر هفده ماده و سه ضمیمه در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ شانزدهم اسفندماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۸/۱۲/۲۵ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی