ماده واحده- موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان در عرصه مبارزه با مواد مخدر، جرائم سازمان یافته و تروریزم مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان در عرصه مبارزه با موادمخدر، جرایم سازمان یافته و تروریزم
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان که از این پس طرفین متعاهد نامیده می شوند با عنایت به :
– روابط دوستانه موجود میان دو کشور و مشترکات تاریخی، فرهنگی
– اهمیت توسعه همکاری های دوجانبه و بین المللی در زمینه مسائل مبارزه با موادمخدر، جرایم سازمان یافته فراملّی وتروریزم.
– قراردادهای بین دو کشور از جمله قرارداد کمیساران سرحدی (مرزبانان) مورخ ۱۳۳۵ هجری شمسی برابر با ۱۹۵۶ میلادی.
– منافع متقابل در جهت تأمین امنیت ملی دوکشور و رفاه و آسایش دو ملت.
– لزوم توسعه همکاریها در جهت مبارزه با جرایم سازمان یافته، تروریزم و حمل ونقل غیرقانونی مواد مخدر و به ویژه با عنایت به مفاد معاهده واحد مربوط به موادمخدر مورخ ۱۳۴۰ هجری شمسی برابر با ۱۹۶۱ میلادی، کنوانسیون مواد روانگردان مصوب ۱۳۴۹ هجری شمسی برابر با ۱۹۷۱ میلادی و کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با مواد مخدر و داروهای روانگردان مصوب ۱۳۶۷ هجری شمسی برابر ۱۹۸۸میلادی بر مبناء احترام به حق حاکمیت ملّی، تمامیت ارضی، قانونی و مقررات ملی، عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر و همچنین رعایت و حمایت از حقوق اتباع دو کشور، در زمینه های زیر توافق نمودند:
ماده ۱- زمینه های همکاری
طرفین متعاهد در زمینه های زیر همکاری می نمایند:
الف –
۱- مبارزه با عرضه، تولید، ذخیره، توزیع، حمل، مبادله، تجارت، قاچاق و سوءاستفاده از مواد مخدر و مواد شیمیایی مورد استفاده در تولید مواد مخدر.
۲- پیشگیری از اعتیاد در چهارچوب اصول و مقررات کنوانسیونهای بین المللی مربوط.
۳- انجام اقدامات هماهنگ در جهت ریشه کنی تولید و نابودی منابع تهیه مواد مخدر.
۴- پیشگیری و مبارزه با قاچاق کالا، اموال و اشیاء فرهنگی و تاریخی.
۵- پیشگیری و مقابله با جعل اوراق بهادار دولتی، اسناد مسافرتی، پول، کارتهای اعتباری و دیگر اسناد باارزش.
۶- مبارزه با فعالیتهای اقتصادی غیرقانونی ازقبیل تطهیرپول و بهره برداری از درآمدها و سودهای مالی ناشی از فعالیتهای یاد شده و فریب کاری.
۷- مبارزه با قاچاق سلاح، مهمات و مواد منفجره.
۸- جلوگیری از فعالیتهای غیرمجاز سرحدی و ترددهای غیرمجاز.
۹- مقابله با هرگونه فعالیت تروریستی و جرایم سازمان یافته در خاک هریک از طرفین متعاهد.
۱۰- پیشگیری و مقابله با قاچاق انسان به ویژه موارد مربوط به سوءاستفاده از زنان و کودکان.
۱۱- پیشگیری و مقابله با جرایم رایانه ای و سایر جرایمی که با استفاده از وسایل مخابراتی و ارتباطی دیگر صورت می گیرد.
ب –
۱- اداره و تجهیزسرحد.
۲- تقویت همکاری پلیس بین الملل (اینترپل).
۳- ارتقاء سطح کیفی فعالیت پلیس.
ماده ۲- روشهای همکاری
هریک از طرفین متعاهد برای اجراء موارد مندرج در ماده (۱) این موافقتنامه حسب درخواست طرف متعاهد دیگر و یا بنابر ابتکار خود اقدامات زیر را اتخاذ خواهد کرد:
۱ – شناسایی گروهها و افرادی که درجرایم سازمان یافته فراملّی مشارکت دارند و ارائه اطلاعات ضروری مربوط، به طرف متعاهد دیگر.
۲- تبادل اطلاعات در مورد اشکال مختلف جرایم سازمان یافته فراملّی و روشهای جلوگیری از آنها وهمچنین درباره تجهیزات و فعالیتهای گروههای تروریستی.
۳- تبادل کارشناس و متخصص جهت توسعه همکاریهای دوجانبه برای پیشگیری ازجرایم سازمان یافته، اعمال تروریستی و قاچاق مواد مخدر.
۴- مبادله اطلاعات در مورد قوانین راجع به پیشگیری و مبارزه با جرایم مندرج در این موافقتنامه.
۵- برگزاری دوره های آموزشی لازم برای کارشناسان، نیروهای پلیس و سایر دستگاههای ذیربط هر یک از طرفین متعاهد، بنابه تقاضا و درچهارچوب توافق های جداگانه.
۶- تبادل اطلاعات و تجربیات در زمینه تقویت اداره سرحدات از جمله از طریق تجهیز پایانه های سرحدی و دیدارهای منظم و مستمر کمیساران سرحدی.
۷- انجام اقدامات لازم جهت تعمیر و بازسازی میله های مشترک سرحدی.
۸- تبادل اطلاعات و تجربیات در زمینه کنترل تردد از سرحدات.
۹- تبادل اطلاعات در زمینه انواع جدید مواد مخدر، مواد شیمیایی و همچنین مسیرهای مورد استفاده برای قاچاق مواد مخدر.
۱۰- تبادل تجربیات در مورد استفاده از روشهای جدیدکشف، بازرسی و ضبط مواد مخدر و داروهای روانگردان و روشهای تعلیم واستفاده از وسایل فنّی و سگ در عملیات مبارزه با مواد مخدر.
۱۱- مبادله تجربیات در زمینه سازماندهی، اداره ، تعلیم و آموزش نیروهای خود در سایر زمینه های مرتبط با این موافقتنامه.
۱۲- تبادل اطلاعات در زمینه اتباع هر یک از دوطرف متعاهد که در قلمرو طرف دیگر مرتکب جرم شده و بازداشت شده اند.
۱۳- انجام تحقیقات علمی مشترک در زمینه کشف جرایم.
۱۴- اعزام محصلین پلیس و تبادل اساتید برای آموزش در زمینه فنون و شیوه های نوین کشف علمی جرایم به هر یک از طرفین متعاهد بنابر تقاضای طرف متعاهد دیگر در چهارچوب توافق های رسمی جداگانه.
۱۵- مبادله نشریات و نتایج تحقیقات در بخشهای مختلف امنیتی مورد علاقه دو طرف متعاهد.
ماده ۳- مبارزه با اعمال تروریستی
طرفین متعاهد برای پیشگیری و سرکوب فعالیتهای گروههای تروریستی که بر اساس قوانین و مقررات داخلی هر دوطرف متعاهد و یا کنوانسیونهای بین المللی مربوطه که دوطرف متعاهد در آن عضویت دارند، جرم شناخته می شود، در صورتی که این جرایم نسبت به اتباع یا امنیت هریک از طرفهای متعاهد واقع شود در موارد زیر با یکدیگر همکاری می کنند:
– مبادله اطلاعات در خصوص استفاده از وسایل و شیوه های عملکرد گروههای تروریستی و جرایم ارتکابی از سوی آنها.
– توسعه همکاریهای سازمانهای ذیربط دوکشور برای شناسایی و تعقیب افراد مسؤول اقدامات مجرمانهای که از سوی قوانین ملی دو کشور جرم شناخته شده است، علاوه بر همکاریهایی که در چهارچوب پلیس بین الملل (اینترپل) صورت می گیرد.
ماده ۴- موارد امتناع از همکاری
هر یک از طرفهای متعاهد حق امتناع از اجراء تمامی یا بخشی از درخواست طرف متعاهد دیگر را در موارد زیر برای خود محفوظ می دارد:
– درصورت به مخاطره افتادن حاکمیت و امنیت ملّی طرف درخواست شونده.
– درصورت به مخاطره افتادن یا مورد تهدید قرار گرفتن نظم و امنیت عمومی و منافع ملّی.
– درصورت تعارض با قوانین ملّی و محلی طرف درخواست شونده.
– در صورت اخلال در تحقیق یا محاکمه جاری در قلمرو طرف متعاهد درخواست شونده یا نادیده گرفتن اعتبار تصمیمات قضائی لازم الاجراء صادره از سوی محاکم طرف متعاهد درخواست شونده.
طرف متعاهد درخواست شونده باید دلایل امتناع خود را از اجراء درخواستهای مزبور از طریق مجاری دیپلماتیک یا مرجع تماس موضوع ماده (۸) این موافقتنامه به اطلاع طرف متعاهد درخواست کننده برساند.
ماده ۵- طبقه بندی و بهره برداری از اطلاعات و اسناد
اطلاعات و اسناد مبادله شده بین طرفین متعاهد در چهارچوب این موافقتنامه، محرمانه می باشد و تنها با رعایت شرایط طرف متعاهد درخواست شونده و برای منظور تعیین شده مورد استفاده قرار می گیرد اینگونه اسناد و اطلاعات فقط در صورت کسب موافقت قبلی، کتبی و رسمی طرف ارائه کننده در اختیار طرف ثالث قرار می گیرد. در هر صورت اطلاعات اسناد ارائه شده به وسیله کشورگیرنده، طبق قوانین و مقررات جاری آن مورد حفاظت و مراقبت قرار می گیرد.
ماده ۶- هزینه ها
در صورت درخواست هر یک از طرفین متعاهد جهت برگزاری دوره های آموزشی و یا خرید هرگونه تجهیزات امنیتی و سایر درخواستهایی که دربرگیرنده هزینه مالی باشد، هزینه های مربوط و نحوه پرداخت آن با توافق طرفین متعاهد پیش بینی می شود .
ماده ۷- کارگروه مشترک
طرفین متعاهد موافقت نمودند کارگروهی به ریاست معاون وزیر کشور (داخله) و متشکل از تعداد مساوی از نمایندگان هر یک از دوطرف متعاهد تشکیل شود و سالی یکبار و یا عنداللزوم براساس توافق طرفین متعاهد و یا به درخواست یکی از آنها به طور متناوب در هریک از دو کشور تشکیل جلسه دهد.
وظایف کارگروه به قرار زیر خواهد بود:
الف – نظارت بر حسن اجراء این موافقتنامه.
ب- ارائه راه حل برای کلیه مسائلی که ممکن است در جریان اجراء این موافقتنامه حادث شود.
ج – بررسی هر گونه تغییر یا اصلاح این موافقتنامه که با رعایت مفاد ماده (۱۱) این موافقتنامه لازم الاجراء میگردد.
کارگروه مشترک می تواند متناسب با موضوع، گروههای کارشناسی فرعی تشکیل دهد.
ماده ۸- مقامات صلاحیتدار و چگونگی ارتباط
سازمان های مسؤول اجرای این موافقتنامه در دو کشور عبارتند از:
الف- از سوی جمهوری اسلامی ایران: وزارت کشور
ب – از سوی جمهوری اسلامی افغانستان: وزارت داخله
هر یک از طرفهای متعاهد، مرجع تماسی را که دارای اختیارات لازم جهت ارتباط مستقیم با طرف دیگر برای تسهیل و تسریع در اجراء همکاریهای مذکور دراین موافقتنامه باشد، ازطریق مجاری دیپلماتیک به صورت کتبی به طرف متعاهد دیگر معرفی می نماید.
ماده ۹- حل و فصل اختلافات
طرفهای متعاهد هر گونه اختلاف در تفسیر یا اجراء این موافقتنامه را با مذاکره دوستانه، مشاوره ازطریق مجاری دیپلماتیک و یا کارگروه مشترک موضوع ماده (۷) این موافقتنامه حل و فصل می نمایند.
ماده ۱۰- ارتباط با سایر موافقتنامه ها
این موافقتنامه خدشه ای به اجراء تعهدات ناشی از سایر موافقتنامه های بین المللی دو یا چندجانبه که به امضاء و تصویب دو طرف متعاهد رسیده است، وارد نمی نماید.
ماده ۱۱- اعتبار موافقتنامه
این موافقتنامه ازتاریخ آخرین اطلاعیه هریک از طرفهای متعاهد به طرف متعاهددیگر مبنی بر این که اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خود درباره لازم الاجراء شدن این موافقتنامه به عمل آورده است به موقع اجراء گذارده می شود مدت اعتبار این موافقتنامه نامحدود است مگر آن که هر کدام از طرفین متعاهد تمایل خود را مبنی بر پایان دادن به اعتبار این موافقتنامه به صورت کتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام کند که در این صورت خاتمه آن شش ماه پس از اعلام به طرف دیگر عملی می گردد .
انقضاء مدت اعتبار این موافقتنامه تأثیری بر اجراء درخواست های ارائه شده از سوی هر یک از دو طرف متعاهد در چهارچوب این موافقتنامه تا پایان مدت اعتبار آن ندارد.
این موافقتنامه مشتمل بر یازده ماده در شهر کابل به تاریخ ۲۳/۵/۱۳۸۶ هجری شمسی برابر با ۱۴ آگوست ۲۰۰۷ میلادی در دو نسخه اصلی به زبان دری- فارسی که هر دو نسخه از اعتبار یکسان برخوردار هستند، تنظیم گردید.
از طرف جمهوری اسلامی ایران
منوچهر متکی
وزیر امورخارجه
و رئیس کمیسیون مشترک
همکاری های دوکشوراز طرف جمهوری اسلامی افغانستان
ضرار احمد مقبل
وزیر امورداخله
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و یازده ماده در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ هشتم دیماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۳/۱۰/۱۳۸۸ به تأیید شورای نگهبان رسید.
علی لاریجانی