ماده واحده ـ موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان، مشتمل بر یک مقدمه و چهارده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه حمل‌و نقل‌بین‌المللی‌جاده‌ای‌مسافر و کالا بین دولت جمهوری‌اسلامی‌ایران و دولت‌جمهوری صربستان
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان که از این به بعد « طرفهای متعاهد» نامیده‌می‌شوند با تمایل به تسهیل حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای کالا و مسافر بین دو کشور و به صورت گذری از طریق قلمرو یکدیگر، به شرح زیر توافق نمودند:
مقررات مقدماتی
ماده ۱ـ تعاریف
از نظر این موافقتنامه:
۱ـ اصطلاح « متصدی حمل و نقل» عبارت است از هر شخص حقوقی که در جمهوری اسلامی ایران یا جمهوری صربستان مجاز می‌باشد بر طبق قوانین و مقررات خود نسبت به انجام عملیات حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای کالا و مسافر اقدام نماید.
۲ـ اصطلاح « وسیله نقلیه» عبارت است از هر وسیله نقلیه موتوری که در قلمرو هریک از طرفهای متعاهد به ثبت رسیده باشد یا ترکیبی از وسیله نقلیه موتوری به همراه یدک که به منظور حمل کالا (کامیون) یا برای حمل بیش از نه نفر مسافر، شامل راننده (اتوبوس) طراحی و مجهز شده باشد.
ماده ۲ـ حوزه اجراء
مفاد این موافقتنامه به متصدیان حمل و نقل اجازه حمل و نقل جاده‌ای مسافر یا کالا در قلمرو دو طرف متعاهد یا به صورت گذری از قلمرو آنها یا از کشورهای ثالث و بالعکس را می‌دهد.
ماده ۳ـ حمل‌و نقل‌مسافر
۱ـ حمل و نقل مسافر بر اساس مجوزی که پس از انجام هماهنگی با مقامات ذی‌صلاح کشور طرفهای متعاهد صادر می‌شود، انجام خواهد شد.
۲ـ مجوز مندرج در بند (۱) از این ماده غیر قابل انتقال می‌باشد. ۳ـ به استثناء بند (۱) این ماده، عملیات حمل ونقل مسافر مشروحه ذیل نیاز به اخذ مجوز ندارد:
الف) حمل ونقل مسافرکه در آن نقاط مبدأ ومقصد در سرزمین طرف متعاهدی که اتوبوس در آنجا به ثبت رسیده است واقع باشد و از طریق آن گروه معینی از مسافران توسط اتوبوس معینی که هیچ مسافری به وسیله نقلیه سوار و یا از آن پیاده نشود حمل گردند (مسافرت دربست دوره‌ای).
ب) مسافرت دربست دوره ای به صورت گذری از طریق قلمرو طرف متعاهد دیگر.
پ) حمل یک گروه از مسافران از مبدأ واقع در کشور محل ثبت اتوبوس به مقصد واقع در سرزمین طرف متعاهد دیگر و بازگشت وسیله نقلیه مزبور بدون مسافر.
۴ـ جهت اجراء عملیات حمل ونقل مندرج در بند (۳) این ماده صورت مشخصات سفر و فهرست مسافران باید در اتوبوس نگهداری شود تا در صورت درخواست مأموران کنترل به آنان ارائه گردد.
شکـل صـورت مشخصات سـفر با توافق مقامات صلاحیتدار طرفهای متـعاهد یا بنا به پیشنهاد کارگروه مشترک موضوع ماده (۱۳) این موافقتنامه تعیین خواهد شد.
ماده ۴ـ انجام حمل ونقل کالا با مجوز
۱ـ حمل و نقل کالا توسط کامیون خالی یا با بار منوط به صدور مجوز از طرف مقامات صلاحیتدار هریک از طرفهای متعاهد برای موارد حمل ونقلی زیر خواهد بود:
الف) بین هر نقطه واقع در قلمرو یکی از طرفهای متعاهد و هر نقطه واقع در قلمرو طرف متعاهد دیگر،
ب) به صورت گذری از طریق قلمرو طرف متعاهد دیگر،
پ) از کشورهای ثالث و بالعکس
۲ـ کارگروه مشترک موضوع ماده (۱۳) این موافقتنامه، تعداد و انواع مجوزها و همچنین شرایط استفاده از مجوزها را به مقامات صلاحیتدار کشور طرفهای متعاهد پیشنهاد خواهدداد.
۳ـ مجوزها به صورت سالیانه و بنابر درخواست مقامات صلاحیتدار طرفهای متعاهد بدون هرگونه محدودیت و سهمیه‌بندی مبادله می‌گردد.
۴ـ مجوزهای تردد برای سیزده ماه از زمان شروع سال‌میلادی (۱۱دی‌ماه) تا پایان ۳۱ ژانویه میلادی (۱۲ بهمن هجری شمسی) سال بعد اعتبار دارد.
۵ ـ مجوز حمل و نقل کالا غیرقابل انتقال می‌باشد.
۶ ـ برای هر سفر کامیون، یک مجوز مخصوص صادر می‌شود که شامل یک سفر رفت و برگشت می‌شود.
ماده ۵ ـ عملیات حمل و نقل کالاهایی که مشمول اخذ مجوز نمی‌باشد
۱ـ مجوز در موارد ذیل مورد نیاز نمی باشد :
الف) حمل ونقل وسایط نقلیه‌ای که حداکثر وزن مجاز شامل یدکها از شش تن تجاوز ننموده یا ظرفیت مجاز بارگیری شامل یدکها از سه و نیم تن تجاوز ننماید.
ب) حمل و نقل اتفاقی کالا از فرودگاهها به‌دلیل تغییر مسیر سرویسهای هوایی و بالعکس.
پ) حمل و نقل وسایل نقلیه خراب شده یا دچار آسیب شده و تردد وسایل نقلیه تعمیرکننده آنها.
ت) اعزام وسیله نقلیه حمل کالا بدون بار به قلمرو کشور متعاهد دیگر جهت جایگزینی وسیله نقلیه آسیب دیده و بازگشت وسیله نقلیه آسیب دیده پس از انجام تعمیرات.
ث) حمل حیوانات زنده توسط وسایل نقلیه‌ای که بدین منظور ساخته شده باشد یا این‌که به طور دائم جهت این‌گونه حمل و نقل تغییر شکل داده باشد.
ج ) حمل و نقل قطعات یدکی برای کشتی‌های اقیانوس پیما و هواپیما.
چ) حمل و نقل تجهیزات و ملزومات پزشکی برای مواقع اضطراری به ویژه در مواقع بروز بلایای طبیعی و کمکهای انسان دوستانه.
ح ) حمل و نقل اشیاء و آثار هنری جهت ارائه در نمایشگاهها یا بازارهای مکاره با اهداف غیرتجاری.
خ) حمل‌ونقل لوازم، تجهیزات، ملزومات و حیوانات به منظور اهداف غیرتجاری و جهت اجراء برنامه‌های ورزشی، نمایشی، موسیقی و نمایش فیلم یا سیرک، جشنواره‌ها یا جشنها، ضبط برنامه‌های رادیویی یا تولیدات سینمایی و تلویزیونی.
د)حمل اجساد.
ذ) حمل مرسولات پستی.
ر) حمل ونقل لوازم و تجهیزات مورد نیاز رانندگان و خدمه.
ز) اعزام وسیله نقلیه جدید بدون محموله به مقصد نهایی موردنظر.
۲ـ کارگروه مشترک موضوع ماده (۱۳) این موافقتنامه می‌تواند اضافه نمودن موارد دیگر را به فهرست مندرج در بند (۱) این ماده که از ارائه مجوز معاف هستند، پیشنهاد نماید.
۳ـ به هنگام اجراء هریک از انواع حمل و نقل مندرج در بند (۱) این ماده، وسایل نقلیه‌ای که مبادرت به حمل این‌گونه کالاها می‌نمایند باید اسنادی را با خود حمل نمایند که بیانگر حمل کالاهای مندرج در بند مزبور می‌باشد.
مقررات کلی
ماده ۶ ـ وزن و ابعاد وسیله نقلیه
۱ـ هریک از طرفهای متعاهد، تعهد می‌نمایند که درخصوص وسایل نقلیه ثبت شده در کشور طرف متعاهد دیگر، شرایط محدودکننده‌تری را نسبت به وسایل نقلیه ثبت‌شده در قلمرو خود اعمال ننمایند.
۲ـ درصورتی که وزن یا ابعاد وسایل نقلیه از حداکثر حدود مجاز در قلمرو هریک از طرفهای متعاهد تجاوز نماید، لازم است جهت وسیله نقلیه، مجوز مخصوصی که طبق قوانین داخلی‌کشور آن طرف‌متعاهد صادر می‌گردد، اخذ شود.
چنانچه مجوز یادشده مسیر خاصی را جهت تردد وسیله نقلیه معین نماید، حمل و نقل تنها در آن مسیر مجاز خواهد بود.
ماده ۷ـ ممنوعیت حمل و نقل داخلی
متصدیان حمل و نقل هریک از طرفهای متعاهد مجاز به حمل و نقل مسافر و کالا از نقطه‌ای به نقطه دیگر در سرزمین طرف متعاهد دیگر نمی‌باشند.
ماده ۸ ـ عوارض و مالیات
اتوبوسها و کامیونهای ثبت شده در قلمرو یک طرف متعاهد که به‌طور موقت وارد قلمرو طرف متعاهد دیگر می‌شوند، از پرداخت کلیه عوارض و مالیاتهای مربوط به تردد و تملک اتوبوس و کامیون در قلمرو آن کشور معاف می‌باشند.
۱ـ معافیت موضوع بند (۱) این ماده، شامل عوارض و هزینه‌های مربوط به استفاده از تونلها و پلهای ویژه نمی‌شود.
۲ـ هیچ‌گونه عوارض ومالیاتی به استثناء موارد مندرج در بندهای(۱) و (۲) این ماده از متصدیان حمل و نقل طرفهای متعاهد در قلمرو طرف متعاهد دیگر اخذ نمی‌شود.
ماده ۹ـ تشریفات گمرکی
۱ـ اتوبوسها و کامیونهایی که به‌طور موقت وارد قلمرو طرف دیگر متعاهد می‌شوند از پرداخت عوارض ورود معاف بوده و مشمول ممنوعیتها و محدودیت‌های مقرر در قوانین و مقررات کشور طرف متعاهد مربوط نخواهند بود.
۲ـ مواد سوختی در مخازن استاندارد وسیله نقلیه و روغن موتور در قلمرو طرف متعاهد دیگر که در آن حمل ونقل انجام می‌شود و وسیله نقلیه به طور موقت به آن وارد شده است از پرداخت‌عوارض ورود معاف خواهد بود.
۳ـ قطعات یدکی و لوازم تعمیر و نگهداری وسایل نقلیه موضوع بند (۱) این ماده بدون ممنوعیت و محدودیت وارداتی از پرداخت عوارض و مالیاتهای ورود معاف خواهد بود.
قطعات یدکی مصرف‌نشده و تعویض‌شده باید طبق مقررات گمرکی کشور طرف متعاهد مربوط، از آن کشور صادر یا ترخیص یا معامله شود.
۴ـ خدمه وسایل‌نقلیه جاده‌ای مجاز خواهندبود تحت‌شرایطی که توسط مقامات گمرکی تعیین می‌گردد لوازم شخصی که به میزان معقول و براساس مدت اقامت در کشور میزبان مورد نیاز بوده را با خود وارد نمایند. مواد غذایی مورد نیاز درطول سفر و حداقل مقدار تنباکو، سیگار برگ و سیگار برای مصرف شخصی از پرداخت عوارض و مالیات ورودی معاف می‌باشد.
ماده ۱۰ـ اجراء قوانین ملی
متصدیان حمل و نقل و خدمه وسایل نقلیه موظفند در مورد کلیه موضوعاتی که در ایـن موافقتنامه یا سایر موافقتنامه‌های بین‌المللی که طرفهای متعاهد در آن عضویت دارند مورد حکم قرار نگرفته است قوانین و مقـررات طرف متعاهد دیگر را رعایت نمایند.
ماده ۱۱ـ تخلف از مفاد این موافقتنامه
۱ـ مقامات صلاحیتدار طرفهای متعاهد بر رعایت مفاد این موافقتنامه توسط متصدیان حمل ونقل نظارت خواهند نمود.
۲ـ مقامات صلاحیتدار طرف متعاهدی که اتوبوس و یا وسیله نقلیه باری در آنجا به ثبت رسیده است موظفند بنابر درخواست مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر، در مورد متصدیان حمل و نقل یا رانندگان وسایل نقلیه‌ای که در سرزمین طرف متعاهد اخیرالذکر از مقررات این موافقتنامه و نیز از قوانین و مقررات لازم‌الاجراء در آن سرزمین تخطی نموده‌اند، اقدامات زیر را معمول دارند:
الف) اخطار.
ب) سلب اجازه حمل و نقل به طور موقت، جزئی یا کلی در سرزمین طرف متعاهدی که تخلف در آنجا وقوع یافته است باهماهنگی مقامات صلاحیتدار طرفهای متعاهد.
۳ـ مقامات صلاحیتداری که اقدامات مندرج در بند (۲) این ماده را اتخاذ نموده‌اند، مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر را از اقدامات به‌عمل آمده مطلع خواهند نمود.
۴ـ مفاد بندهای (۲) و (۳) این ماده مانع آن نمی‌شود که دادگاهها یا دیگر مقامات صلاحیتدار طرف متعاهدی که در سرزمین آن تخلف صورت گرفته است، مجازاتهای مناسبی را طبق قوانین آن طرف متعاهد وضع ننمایند.
ماده ۱۲ـ مقامات صلاحیتدار
۱ـ مقامات‌صلاحیتدار جهت اجراء این‌موافقتنامه به شرح ذیل خواهندبود:
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران وزارت راه وترابری
از طرف دولت جمهوری صربستان وزارت زیرساختها
۲ـ طرفهای متعاهد یکدیگر را از تغییر مقامات صلاحیتدار موضوع بند(۱) این ماده، مطلع خواهند نمود.
ماده ۱۳ـ کارگروه مشترک
۱ـ به منظور اجراء این موافقتنامه طرفهای متعاهد کارگروه مشترکی را تشکیل خواهند داد. وظایف این کارگروه به شرح ذیل می‌باشد:
الف) بررسی تمامی موضوعات مربوط که در حیطه این موافقتنامه قرار می‌گیرد و ارائه توصیه‌هایی جهت حل و فصل آن. کارگروه مشترک می‌تواند اصلاح هریک از مفاد این موافقتنامه را به مقامات صلاحیتدار پیشنهاد دهد.
ب ) رسیدگی به هر موضوع دیگر مربوط به حمل‌ونقل جاده‌ای.
۲ـ کارگروه مشترک بنا به درخواست مقامات صلاحیتدار و به طور متناوب در قلمرو هریک از طرفهای متعاهد تشکیل خواهد شد.
ماده ۱۴ـ لازم‌الاجراء شدن‌و مدت‌اعتبار
۱ـ این‌موافقتنامه، در روز سی‌ام پس‌از تاریخ دریافت آخرین یادداشت دیپلماتیک که طی‌آن یک طرف متعاهد، اتمام تمامی شرایط مقرر در قوانین داخلی برای لازم الاجراء شدن این موافقتنامه را به آگاهی طرف متعاهد دیگر می‌رساند، لازم‌الاجراء خواهد شد.
۲ـ این موافقتنامه پس از لازم الاجراء شدن برای یک دوره سه ساله معتبر خواهدبود و پس از آن به طور خود به خود برای دوره‌های سه ساله دیگر تمدید خواهدشد مگر این که یکی از طرفهای متعاهد با ارسال یک پیش‌آگهی کتبی ششماهه از طریق مجاری دیپلماتیک آن را فسخ نماید.
۳ـ به محض لازم‌الاجراء شدن این موافقتنامه، اعتبار موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی مسافر و کالا از طریق جاده بین جمهوری‌اسلامی‌ایران و شورای اجرائی فدرال مجمع جمهوری سوسیالیسی فدرال یوگسلاوی که در تاریخ ۹/۴/۱۳۶۶ هجری شمسی برابر با ۳۰/۶/۱۹۸۷ میلادی در تهران به امضاء رسید پایان می‌یابد.
این موافقتنامه در تهران در تاریخ ۸/۴/۱۳۸۷ هجری شمسی برابر با ۲۸/۶/۲۰۰۸ میلادی در یک مقدمه و چهارده ماده در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، صربی و انگلیسی تنظیم گردید که کلیه متون دارای اعتبار یکسان می‌باشد و در صورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری صربستان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده، منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و چهارده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و ششم فروردین‌‌ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۹/۲/۱۳۸۸ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی