شماره ۱۳۳۰۱۷/ت۳۶۲۸۵هـ – ۲۰/۸/۱۳۸۶
هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۶/۸/۱۳ بنا به پیشنهاد شماره ۱۴۵۱۴/۰۲/۱۱۱ مورخ ۲۵/۷/ ۱۳۸۵ وزارت دادگستری و به استناد ماده (۱۸۹) تنفیذی قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، موضوع ماده (۱۳۴) قانون برنامه چهـارم توسعه اقتصادی، اجتـماعی و فرهنـگی جمـهوری اسلامی ایران ـمصوب ۱۳۸۳ـ آییننامه اجرایی شوراهای حل اختلاف تخصصی دیوان عدالت اداری را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱ـ به منظور ارتقای جایگاه صلح و سازش و تسهیل و تسریع در حل و فصل پروندههای در صلاحیت دیوان عدالت اداری، «شوراهای حل اختلاف تخصصی دیوان عدالت اداری» که در این آییننامه به اختصار «شوراهای حل اختلاف تخصصی» نامیده میشوند، تشکیل میگردد.
ماده ۲ـ حدود صلاحیت شوراهای حل اختلاف تخصصی، رسیدگی به پروندههای مربوط به اقدامات دستگاههای موضوع ماده (۱۳) قانون دیوان عدالت اداری ـمصوب ۱۳۸۵ـ میباشد که قابلیت طرح در شعب دیوان عدالت اداری را دارند و دارای ماهیت قضایی نبوده یا ماهیت قضایی آن از پیچیدگی کمتری برخوردار است.
ماده ۳ـ شوراهای حل اختلاف تخصصی با رعایت مفاد ماده (۶) این آییننامه، در مراکز زیر تأسیس شده و به ترتیب زیر رسیدگی مینمایند:
الف ـ در محل دیوان عدالت اداری؛ برای رسیدگی به پروندههای موضوع این آییننامه در مواردی که به تشخیص معاون ارجاع یا رییس شعب دیوان با تصالح قابل حل میباشد؛
ب ـ در دستگاههای مستقر در تهران؛ با هماهنگی وزیر یا بالاترین مقام مسئول، برای رسیدگی به پروندههای موضوع این آییننامه در حوزه آن دستگاه؛
ج ـ در دستگاههای مستقر در مراکز استانها؛ با هماهنگی استاندار و رییس کل دادگستری استان، برای رسیدگی به پروندههای موضوع این آییننامه در حوزه آن استان.
ماده ۴ـ شوراهای حل اختلاف تخصصی دارای سه عضو اصلی به شرح زیر میباشند:
الف ـ یک نفر قاضی از میان رؤسای شعب یا مستشاران یا دادرسان دیوان عدالت اداری برای عضویت در شوراهای حل اختلاف تخصصی موضوع بندهای (الف) و (ب) ماده (۳) این آییننامه و یک نفر از قضات شاغل در مراکز استانها که دارای حداقل ده سال سابقه قضایی باشد، برای عضویت در شوراهای حل اختلاف تخصصی موضوع بند (ج) ماده (۳) یادشده؛ قاضی عضو شوراهای حل اختلاف تخصصی موضوع بندهای (الف) و (ب) ماده (۳)، از سوی رییس دیوان عدالت اداری پیشنهاد و با ابلاغ رییس قوه قضاییه منصوب میشود. قاضی عضو شوراهای حل اختلاف تخصصی مستقر در مراکز استانها با پیشنهاد رییس دیوان عدالت اداری و رییس کل دادگستری استـان مربوط، انتخاب و از سوی رییس قوه قضاییه منصوب میشود.
ب ـ یک نفر از مدیران دستگاههای موضوع ماده (۲) این آییننامه، دارای وثاقت و حداقل ده (۱۰) سال سابقه کاری؛
مدیران مذکور، بر حسب مورد در هر یک از شوراهای حل اختلاف تخصصی موضوع ماده (۳) آییننامه به ترتیب با معرفی معاون حقوقی و امور مجلس رییس جمهور یا وزیر و یا بالاترین مقام مسئول مربوط یا استاندار و با ابلاغ رییس دیوان عدالت اداری تعیین خواهند شد.
ج ـ یک نفر عضو معتمد از میان وکلاء، کارشناسان، قضات بازنشسته و سایر افراد صاحبنظر در موضوعات تخصصی، با ابلاغ رییس دیوان عدالت اداری.
تبصره ۱ـ هر شورای حل اختلاف تخصصی میتواند دو عضو علیالبدل با شرایط مندرج در بندهای (ب) و (ج) داشته باشد.
تبصره ۲ـ مسئول دبیرخانه شورای حل اختلاف تخصصی، توسط دیوان عدالت اداری معرفی شده و برابر ضوابط جاری شوراهای مذکور فعالیت خواهد نمود.
ماده ۵ ـ مطرح شدن پرونده در شوراهای حل اختلاف تخصصی به یکی از سه طریق زیر میباشد:
الف ـ مراجعه مستقیم شاکی و طرح شکایت در شورا؛
ب ـ ارجاع پرونده از سوی واحد ارجاع دیوان عدالت اداری قبل از ثبت در دیوان؛
ج ـ ارجاع پروندههای مطروحه در شعب دیوان با پیشنهاد رییس شعبه رسیدگیکننده و موافقت مقام ارجاعکننده.
ماده ۶ ـ یکی از معاونین دیوان عدالت اداری با هماهنگی اداره کل پیگیری امور استانهای قوه قضاییه و معاون حقوقی و امور مجلس رییس جمهور یا وزیر و بالاترین مقام مسئول مربوط یا استاندار (برحسب مورد)، نسبت به تشکیل شوراهای حل اختلاف تخصصی و تأمین و گزینش نیروی انسانی و اداره آن اقدام مینماید. سازمان و تشکیلات این شوراها از سوی معاونت مزبور تدوین و با پیشنهاد رییس دیوان عدالت اداری و تصویب رییس قوه قضاییه به مرحله اجراء درمیآید.
ماده ۷ـ پروندههای مطرح شده در شوراهای حل اختلاف تخصصی به طریق زیر مورد رسیدگی قرار میگیرد:
الف ـ موضوع بدواً از طریق راهنمایی شاکی و مأمور یا اداره طرف شکایت و ضمن تلاش در حل آن از طریق تصالح، مورد پیگیری قرار گرفته و در صورت حصول توافق طرفین، اتخاذ تصمیم شده و ضمن تنظیم گزارش اصلاحی، پرونده مختومه میگردد.
ب ـ در صورتی که مطابق نظر اکثریت اعضای شورای حل اختلاف تخصصی، پرونده غیرقابل رسیدگی در آن شورا باشد، با صدور قرار عدم صلاحیت، پرونده به دیوان عدالت اداری ارسال تا مطابق قانون دیوان عدالت اداری جهت رسیدگی به یکی از شعب آن ارجاع میگردد.
ج ـ چنانچه موضوع از طریق مصالحه حل و فصل نشود، پرونده طبق قوانین و مقررات مورد رسیدگی قرار میگیرد و براساس رأی اکثریتی که قاضی عضو شورا در آن قرار دارد، حکم مقتضی صادر میشود. این رأی به طرفین ابلاغ گردیده و در فرصت قانونی قابل تجدیدنظر در شعب دیوان خواهد بود. در صورتی که رأی اکثریت مشتمل بر رأی قاضی عضو شورا نباشد، طبق بند (ب) این ماده عمل خواهد شد.
ماده ۸ ـ رسیدگی در شوراهای حل اختلاف تخصصی تابع تشریفات آیین دادرسی دیوان عدالت اداری نمیباشد.
ماده ۹ـ محل استقرار و تجهیزات مورد نیاز شوراهای حل اختلاف تخصصی، به نحو زیر تأمین خواهد شد:
الف ـ شوراهای موضوع بند (الف) ماده ۳، از سوی قوه قضاییه و دیوان عدالت اداری؛
ب ـ شوراهای موضوع بند (ب) ماده (۳)، از سوی دستگاه محل استقرار شعب شوراهای تخصصی.
ج ـ شوراهای موضوع بند (ج) ماده (۳)، از سوی استانداری یا دادگستری استان مربوط بر حسب توافق دیوان عدالت اداری و دو مرجع مزبور.
ماده ۱۰ـ حقالزحمه اعضای شوراهای حل اختلاف تخصصی براساس دستورالعملی که از سوی رییس دیوان عدالت اداری و اداره کل پیگیری امور استانها و سازمانهای وابسته قوه قضاییه تدوین و به تصویب رییس قوه قضاییه میرسد، از محل اعتبارات دیوان عدالت اداری تأمین میگردد.
ماده ۱۱ـ اعتبارات لازم برای اجرای این آییننامه، همه ساله در بودجه سنواتی دستگاههای مربوط پیشبینی خواهد شد.
ماده ۱۲ـ رییس دیوان عدالت اداری موظف است تمهیدات لازم جهت نظارت بر انجام کار شوراهای حل اختلاف تخصصی را فراهم نماید.
این آییننامه به عنوان الحاقیه به آییننامه موضوع ماده (۱۸۹) تنفیذی قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، موضوع ماده (۱۳۴) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، موضوع تصویبنامه شماره ۲۷۹۴۹/ت۳۳۴۱۶هـ مورخ ۱۳۸۴/۵/۸ اضافه میشود.
معاون اول رئیس جمهور ـ پرویز داودی