ماده واحده – موافقتنامه تأسیس مقر بین سازمان اسلامی آموزشی، علمی و فرهنگی (آیسسکو) و جمهوری اسلامی ایران مشتمل بر یک مقدمه و بیست و هفت ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.
تبصره – از نظر جمهوری اسلامی ایران مزایا و مصونیتهای اعطایی در این موافقتنامه بیش از کنوانسیون مزایا و مصونیتهای ملل متحد مورخ ۱۹۴۶ مصوب ۱۳۵۲/۱۲/۱۳ نخواهد بود.
موافقتنامه تأسیس مقر بین سازمان اسلامی آموزشی، علمی و فرهنگی (آیسسکو) و جمهوری اسلامی ایران
سازمان اسلامی آموزشی، علمی و فرهنگی (آیسسکو) و جمهوری اسلامی ایران با اطلاع کامل از اهمیت تقویت روابط و استحکام پیوندهای همکاری میان سازمان اسلامی و کشورهای عضو آن به منظور افزایش آشنایی با طرحها و برنامه‌های سازمان و تسهیل اجرای آنها به بهترین نحو از طریق تأسیس دفتر منطقه‌ای آیسسکو در تهران؛
با در نظر گرفتن موافقتنامه مصونیتها و مزایای سازمان کنفرانس اسلامی مورخ بیست و نهم جمادی‌الاول ۱۳۹۶ هجری قمری (پنجم خرداد ۱۳۵۴ هجری شمسی) مطابق با بیست و پنجم ماه مه ۱۹۷۶ میلادی که در سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۹) به تأیید ایران رسیده است؛
با توجه به قطعنامه د ۱۱/۲ صادره از سوی یازدهمین کنفرانس اسلامی وزرای امور خارجه (دوم لغایت هفتم رجب ۱۴۰۰ مطابق با هفدهم تا بیست و دوم ماه مه ۱۹۸۰ و بیست و هشتم اردیبهشت تا دوم خرداد ۱۳۶۸- اسلام آباد) در خصوص تصویب اساسنامه آیسسکو که در کنفرانس تأسیس سازمان (رجب ۱۴۰۲ مطابق با ماه مه ۱۹۸۲ و اردیبهشت/خرداد ۱۳۶۰- شهر فز کشور مراکش) مورد تأیید قرار گرفت و به تأیید جمهوری اسلامی ایران نیز رسیده است؛
به استناد مفاد مواد (۲) و (۸) اساسنامه مذکور؛
بر اساس قطعنامه هفتمین نشست کنفرانس عمومی آیسسکو (بیست و دوم تا بیست و چهارم نوامبر ۲۰۰۰ مطابق با دوم تا چهارم آذر ۱۳۷۹- رباط)
با توجه به تمایل به مبادرت به حل تمامی مسائل مربوط به تأسیس دفتر منطقه‌ای آیسسکو در تهران طبق این موافقتنامه و نیز تبیین مزایا و مصونیتهای دفتر در جمهوری اسلامی ایران که از این موافقتنامه نشأت میگیرد؛
با گشایش دفتر منطقه‌ای آیسسکو در تهران طبق مفاد ذیل موافقت نمودند:
ماده ۱ – تعاریف و حیطه شمول:
«کشور میزبان» یعنی جمهوری اسلامی ایران
«دولت» یعنی دولت جمهوری اسلامی ایران
«سازمان» یعنی آیسسکو
«مدیرکل» یعنی مدیرکل سازمان
«دفتر» یعنی دفتر منطقه‌ای سازمان در تهران
«مدیر» یعنی مدیر دفتر آیسسکو در تهران
«مقر» یعنی زمینها، ساختمانهای اصلی و جنبی و بناهایی که دفتر در فعالیتهای رسمی خود از آن استفاده میکند.
ماده ۲ – شخصیت حقوقی دفتر:
الف – دفتر از شخصیت حقوقی برخوردار است و در موارد زیر دارای صلاحیت میباشد:
– عقد قراردادها؛
– تحصیل و فروش اموال منقول و غیر منقول؛
– اقامه دعاوی حقوقی در راستای وظایف مربوط آن.
ب – دفتر از مصونیتها و مزایای درج شده در موافقتنامه مصونیتها و مزایای سازمان
کنفرانس اسلامی برخوردار است.
ج – دفتر حق دارد نشان یا پرچم سازمان را بر روی ساختمانها و همچنین محل اقامت
مدیر آن به احتراز در آورد و از آن بر روی وسایل نقلیه رسمی خود نیز استفاده کند.
ماده ۳ – امتیازات اعطایی دولت به دفتر:
الف – دولت، مقر مناسبی را برای دفتر و محل اقامتی با وسایل کامل برای مدیر دفتر
در نظر خواهد گرفت.
ب – دولت تعهد میکند دفتر را از لحاظ تجهیزات و اثاثیه تأمین کرده و مخارج آب،
برق، تلفن، دورنگار و هزینه‌های اداره و نگهداری دفتر را تقبل کند.
ج – دولت برای حصول اطمینان از استفاده کامل و مستمر دفتر از عرصه و اعیان مقر
ترتیبات لازم را انجام خواهد داد.
د – دولت تعهد میکند حقوق و مزایای کارشناسان، کارکنان و معاونان محلی مورد نیاز
جهت اداره دفتر را پرداخت کند.
ه – دولت وسایط نقلیه لازم را در اختیار دفتر قرار خواهد داد.
ماده ۴ – مقر تحت اختیار دفتر بوده و تحت کنترل مدیری که از سوی مدیرکل سازمان منصوب میشود، خواهد بود.
ماده ۵ – مقر مصون از تعرض است و نباید هیچگونه اقدام قضایی یا اجرایی داخل آن انجام شود.
ماده ۶ – در صورتی که دفتر با هماهنگی دولت در خارج از مقر و داخل کشور میزبان سالنهایی را برای برگزاری گردهمایی در اختیار گیرد، این اماکن به موجب مفاد ماده (۵) از همان مصونیت از تعرض مقر برخوردار خواهند بود.
ماده ۷ – بدون خدشه به مفاد این موافقتنامه، از مقر دفتر نباید به عنوان پناهگاهی برای افراد متواری از اجرای حکم صادره علیه آنها از سوی دادگاهها یا افراد تحت تعقیب به واسطه ارتکاب جرم که حکم بازداشت، حبس یا اخراج آنان توسط مراجع صالح صادر شده، مورد استفاده قرار گیرد.
ماده ۸ – دولت تعهد میکند که از مقر حفاظت کرده و نظم را در مناطق همجوار مستقیم
آن طبق موارد فوق حفظ کند. همچنین طبق درخواست و دستورالعملهای مدیر، نیروهای
امنیتی لازم را برای محافظت از امنیت مقر تأمین کند.
ماده ۹ – مقامات صالح دولت تمام تلاش خود را برای تأمین تسهیلات عمومی لازم مقر از
قبیل پست، تلگراف، تلفن، برق، آب، فاضلاب و وسایل حفاظتی و اطفاء حریق به کار
خواهند گرفت.
ماده ۱۰ – دولت تضمین میکند خدمات لازم را در اختیار مقر قرار دهد. در صورت هرگونه
وقفه موقت یا دائم در ارائه خدمات مزبور به واسطه وضع اضطراری، دفتر از اولویتهای
مشابه اعطایی به سایر سازمانهای بین‌المللی که دفاتر نمایندگی در جمهوری اسلامی
ایران تأسیس کرده‌اند، برخوردار خواهد بود.
ماده ۱۱ – مقامات صالح دولت تعهد میکنند که آزادی رفت و آمد به مقر توسط افرادی که
رسما” عهده‌دار مسؤولیتی در دفتر هستند یا مدعوین را محدود نسازند.
بدین منظور دولت تعهد میکند که برای افراد زیر، بدون پرداخت هزینه‌های صدور روادید
اجازه ورود و اقامت در کشور میزبان را در طول دوره انجام وظیفه در دفتر صادر کند.
این افراد عبارتند از:
الف – نمایندگان کشورهای عضو از جمله اعضای هیأتهای نمایندگی، مشاوران، کارشناسان
و اعضای دبیرخانه در خلال نشستها، کنفرانسها، سمینارها و ملاقاتهایی که دفتر
برگزار یا سازماندهی میکند.
ب – کارکنان و کارشناسان دفتر.
ج – بستگان افراد مذکور، شامل همسر و افراد تحت تکفل آنها یعنی والدین، فرزندان
دختر و پسر مجرد که کمتر از بیست و پنج سال سن داشته و به تحصیل اشتغال دارند.
د – نمایندگان سازمانهای بین‌المللی که با دفتر همکاری دارند.
ماده ۱۲ – بدون خدشه به امتیازات و مصونیتهای ویژه در نظر گرفته شده برای افراد
مذکور در ماده پیشین، مقامات دولت، این افراد را در طول زمان تصدی یا هنگام انجام
وظیفه، مجبور به ترک خاک کشور میزبان نخواهند کرد، مگر اینکه آنها برای انجام
اعمالی که هیچ ارتباطی با حرفه یا وظایف محوله‌شان در دفتر ندارد از مزایایی که به
واسطه اقامتشان به آنها اعطاء شده سوء استفاده کنند، به شرط اینکه موارد زیر در
نظر گرفته شود:
الف – نباید بدون تأیید وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و مشورت با مدیرکل
هیچ اقدامی مبنی بر اخراج افراد ذکر شده در ماده قبل انجام پذیرد.
ب – افرادی که از مزایا و مصونیتهای سیاسی برخوردارند نباید با استناد به این
موافقتنامه از کشور اخراج شوند مگر بر اساس تشریفاتی که معمولا” برای دیپلماتهای
منصوب به خدمت در کشور میزبان اعمال میگردد.
ج – در صورت نیاز به برخورداری از مراقبتهای ویژه، هیچیک از افراد یاد شده در ماده
قبل، از شمول اعمال منطقی مقررات مربوط به قرنطینه و بهداشت عمومی مستثنی نخواهند
شد.
ماده ۱۳ – ترتیبات مربوط به وسایل ایاب و ذهاب:
کشور میزبان طبق مقررات مربوط به هیأتهای دیپلماتیک منصوب به خدمت در جمهوری
اسلامی ایران اتومبیل مناسبی در اختیار مدیر دفتر قرار خواهد داد.
کشور میزبان ارتباطات پستی، تلفنی، تلگرافی و ارسال پیام دفتر، را به لحاظ اولویت
تعرفه و هزینه همانند ارتباطات هیأتهای دیپلماتیک منصوب به خدمت در جمهوری اسلامی
ایران در نظر خواهد گرفت. دولت امکانات لازم را جهت صدور اطلاعیه‌های مطبوعاتی و
رادیو تلویزیونی در اختیار دفتر قرار خواهد داد.
ماده ۱۴ –
الف – مکاتبات رسمی دفتر از تعرض مصون خواهد بود و گزارشهای رسمی آن مشمول سانسور
رسمی نخواهد شد. این مصونیت از تعرض، نشریات، فیلمها و نوارهای صوتی واصله و
ارسالی از دفتر و مواردی را که در نمایشگاههای برگزار شده بوسیله دفتر به نمایش در
می‌آید، نیز شامل میشود.
ب – دفتر میتواند با تأیید دولت، ایستگاه بیسیم خود را برقرار و راه‌اندازی کند و
از کد ارتباطی خود برای ارسال و دریافت پیام استفاده کند. دفتر میتواند پیامهای
خود را از طریق پیک ارسال و دریافت کند. این افراد از همان مزایا و مصونیتهای
پیکهای دیپلماتیک برخوردار خواهند بود.
ماده ۱۵ – داراییها و سرمایه‌های دفتر:
داراییها و سرمایه‌های دفتر در هر کجا که باشد و توسط هر کسی که نگهداری شود از
هرگونه پیگرد قضایی مصون خواهد بود مگر در مواردی که مدیر صریحا” تصمیم به اعراض
از این حق نماید یا اعراض از حق مصونیت، حاصل اجرای ماده‌ای از یک قرارداد باشد
مشروط بر آنکه اعراض از حق مصونیت هر اقدام قانونی را در برگیرد.
ماده ۱۶ – ساختمانهای دفتر از تعرض مصون است و داراییها و سرمایه‌های آن در هر
کجا و در اختیار هر کسی که باشد، نباید مشمول اقداماتی از قبیل بازرسی، تصرف،
مصارده، توقیف یا هرگونه اقدام مداخله جویانه قرار گیرد.
ماده ۱۷ – اموال منقول و غیر منقول دفتر، دارایی‌های و سرمایه‌های آن از موارد ذیل
مستثنی و معافند:
الف – مالیاتهای مستقیم به استثنای مالیاتهایی که برای خدمات عام‌المنفعه مقرر
میشود.
ب – مجوزها، وجوه پرداختی، مالیاتها، قوانین و مقررات مربوط به منع یا محدودیت
واردات یا صادرات تجهیزات و لوازمی که برای انجام وظایف اداری استفاده میشود و
نشریاتی که دفتر آنها را وارد یا صادر میکند. دفتر، حق فروش لوازمی را که با
معافیت از حقوق گمرکی و سود بازرگانی وارد کرده است، بدون اخذ مجوز از کشور
میزبان، ندارد.
ماده ۱۸ – بنا بر قوانین و مقررات جاری در کشور میزبان، دفتر، مالیاتهای غیر
مستقیمی را که در بهای کالاهای فروخته شده یا خدمات انجام شده، گنجانده شده است،
پرداخت خواهد کرد.
دفتر میتواند وجوه مالیات بر معاملات انجام شده یا خریدهایی را که از جمهوری
اسلامی ایران نکرده است و برای استفاده اداری یا انتفاع کارکنان آن میباشد، در
قالب وجوه کلی مورد توافق مدیر و دولت پازپس گیرد.
ماده ۱۹ –
۱ – دفتر میتواند از پول رایج، اسناد یا اوراق بهادار استفاده کند و حساب ارزی به
هر یک از ارزهای قابل تبدیل افتتاح نماید، مشروط بر اینکه اقدامات لازم را مطابق
با مقررات پولی جاری در بانکهای کشور میزبان اتخاذ نماید.
۲ – دفتر میتواند این ارزها را وصول و از کشور میزبان به هر کشور دیگری یا در داخل
جمهوری اسلامی ایران انتقال دهد و از طریق حسابهای جاری خود در بانکهای کشور
میزبان به هر نوع ارز قابل تسعیر دیگری تبدیل کند.
۳ – مقامات ذی‌صلاح کشور میزبان به دفتر در زمینه کسب بهترین شرایط در عملیات پولی
و تبادلات ارزی کمک خواهند کرد. در صورت لزوم دفتر و دولت میتوانند در مورد
ترتیبات ویژه‌ای به منظور تنظیم اجرای مفاد این بند توافق کنند.
۴ – دفتر موظف است پیشنهادات و توصیه‌های دولت را محترم شمارد مشروط بر اینکه
موارد مزبور با منافع دفتر در اعمال حقوق اعطایی به آن بر اساس مفاد مندرج در این
ماده مغایرتی نداشته باشد.
ماده ۲۰ – تسهیلات، مزایا و مصونیتهای دیپلماتیک اعطایی به اعضای غیر کارمند دفتر:
نمایندگان کشورهای عضو، در حین انجام وظیفه در دفتر مرکزی یا دفاتر فرعی آن و در
کنفرانسها، سمینارها یا جلسات برگزار شده از طرف دفتر به هنگام شرکت در این مجامع
و مراجعت از آنها از مصونیتهای مأموران سیاسی منتصب به خدمت در جمهوری اسلامی
ایران برخوردار خواهند بود.
ماده ۲۱ – تسهیلات، مزایا و مصونیتهای دیپلماتیک اعطایی به کارکنان و کارشناسان:
۱ – کشور میزبان شخصیت بین‌المللی و مصونیتهای سیاسی کارکنان دفتر را که وابسته به
سازمان هستند، به رسمیت میشناسد و از صدور هرگونه دستور‌العمل یا دستوری برای
انجام وظایف آنها، احتراز میکند. دفتر متعهد میشود که کارکنانش تنها به انجام
وظایف خود در جهت حفظ منافع دفتر پرداخته و عملکرد آنان توأم با صداقت و بی‌طرفی
لازم برای کار آنها باشد. مدیر موظف است بصورت دوره‌ای نام و شرح وظایف کارکنان
دفتر را به مقامات صالح اطلاع دهد.
کارکنان غیر ایرانی دفتر که وابسته به سازمان هستند، از معافیت مالیات بر حقوق و
مزایای دریافتی از سازمان برخوردارند. این افراد همچنین از تسهیلات، مزایا و
مصونیتهای زیر برخوردار خواهند بود:
الف – مصونیت از پیگرد قانونی برای امور ناشی از ماهیت شغلی (اداری). این مصونیتها
حتی پس از انفصال از خدمت در دفتر نیز معتبر خواهد بود.
ب – معافیت از محدودیتهای مهاجرت و تشریفات مربوط به اقامت بیگانگان. این معافیت
کارکنان، همسران و خویشاوندان تحت تکفل آنان را طبق بند (ج) ماده (۱۱) شامل میشود.
ج – تسهیلات اعطایی در زمینه ارز خارجی به هیأتهای نمایندگیهای سیاسی.
د – معافیت از پرداخت حقوق گمرکی، سود بازرگانی و مالیات برای وارد کردن وسایل
منزل و اموال شخصی برای مدت معین شش ماه از زمان تصدی سمت مربوط در کشور میزبان.
ه – معافیت موقت برای هر یک از کارکنان جهت وارد کردن یک اتومبیل.
۲ –
الف – کشور میزبان، مدیر و معاونان بلافصل وی-از طبقه‌بندی‌هایی که وزارت امور
خارجه جمهوری اسلامی ایران و دفتر توافق خواهند کرد-را از مزایا و مصونیتهای اعضای
هیأتهای نمایندگیهای سیاسی در کشور میزبان برخوردار میسازد بدون آنکه لطمه‌ای به
مقررات مندرج در بند (۱) این ماده وارد آید.
ب – بدین منظور وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران همان موقعیت و منزلتی را که
به سران هیأتهای نمایندگیهای سیاسی اختصاص میدهد، برای مدیر در نظر میگیرد و به
کارکنان غیر ایرانی مذکور در بند (الف) فوق نیز موقعیت و منزلتی برابر با
دیپلماتهای همتای آنان (در همان رده شغلی) اعطا خواهد کرد.
۳ – کشور میزبان تصدیق میکند که کارکنان دفتر شاغل در سازمان در خصوص تمامی مواردی
که به وظایف آنان بر اساس مقررات و دستورالعملهای جاری سازمان مربوط میشود تنها در
قبال سازمان پاسخگو هستند. همچنین تصدیق میکند که مدیر در مقابل مدیرکل و مدیرکل
در مقابل مجمع عمومی سازمان بر اساس اساسنامه آن پاسخگو خواهند بود.
ماده ۲۲ – تسهیلات، مزایا و مصونیتهای مندرج در مواد (۲۰)، (۲۱) و (۲۴) در جهت حفظ
منافع دفتر و نه منافع شخصی ارائه خواهد شد.
دولت میتواند از حق مصونیت نمایندگان خود در جلسات دفتر صرفنظر کند. مدیرکل
میتواند از حق مصونیت مدیر و دیگر کارکنان سازمان که در دفتر شاغل هستند چشم پوشی
کند و این در صورتی است که وی تشخیص دهد حق مصونیت مانع اجرای عدالت میشود و این
چشم پوشی از حق، لطمه‌ای به منافع سازمان وارد نمی‌آورد.
دفتر موظف است در هر صورت به منظور تسهیل اجرای صحیح عدالت و پرهیز از سوء استفاده
از تسهیلات، مزایا و مصونیتهای مندرج در این موافقتنامه، پیوسته با مقامات ذی‌صلاح
دولت همکاری کند.
ماده ۲۳ –
۱ – کارشناسان غیر ایرانی تمام وقت، به استثناء کارکنان مذکور در مواد (۲۱) و (۲۴)
هنگام انجام وظیفه در دفتر یا در جهت منافع سازمان، از تسهیلات، مزایا و مصونیتهای
ذیل برخوردار خواهند بود:
الف – مصونیت از پیگرد قانونی برای امور ناشی از ماهیت شغلی (اداری). این مصونیت
حتی پس از خاتمه وظایف آنها در سازمان به عنوان کارشناس تمام وقت ادامه خواهد
یافت.
ب – معافیت از پرداخت مالیات حقوق و مزایای دریافتی از سازمان.
ج – معافیت از محدودیتهای مهاجرت (ورود و خروج) و تشریفات مربوط به اقامت
بیگانگان. این معافیت طبق بند ( ج) ماده (۱۱) کارکنان، همسران و افراد تحت تکفل
آنها را نیز شامل میشود.
د – تسهیلات مربوط به ارز خارجی اعطایی به نمایندگان اعزامی از دیگر کشورها برای
انجام مأموریت موقت اداری.
ه – مصونیتها و تسهیلات اعطایی یه نمایندگان هیأتهای سیاسی برای وسایل شخصی.
۲ – تسهیلات، مزایا و مصونیتهای کارشناسان در جهت حفظ منافع سازمان به آنان اعطاء
خواهد شد و نه در جهت منافع شخصی اشخاص. در صورتی که مدیرکل تشخیص دهد این مصونیتها
مانع اجرای عدالت میشود و چشم پوشی از آن به منافع سازمان لطمه نمیزند، میتواند از
این حقوق چشم پوشی کند.
ماده ۲۴ – کارکنان غیر ایرانی سازمان و کارکنان دفتر هنگام انجام وظایف خود و
اقامت در جمهوری اسلامی ایران در صورت لزوم از همان تسهیلات، مزایا و مصونیتهای
اعطایی به همتایان هیأتهای سیاسی منتصب به خدمت خود در جمهوری اسلامی ایران
برخوردار خواهند بود. همان طور که در بند (ج) ماده (۱۱) قید شده است، همسر،
فرزندان و بستگان تحت تکفل آنها نیز از این مصونیت برخوردار خواهند بود.
ماده ۲۵ – حل و فصل اختلافات:
در صورت بروز اختلافی میان کشور میزبان و دفتر در مورد تفسیر یا اجرای این
موافقتنامه یا هر موافقتنامه دیگری، دو طرف سعی خواهند کرد اختلاف را از طریق
مذاکره یا هر روش حل و فصل مورد توافق دیگر حل و فصل کنند. در صورتی که توافق حاصل
نشود، اختلاف به هیأت داوری متشکل از سه عضو ارجاع خواهد شد. اولین عضو را وزیر
امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تعیین خواهد کرد. دومین عضو توسط مدیرکل سازمان
برگزیده میشود و عضو سوم توسط دو عضو مزبور انتخاب خواهد شد. در صورت عدم توافق
این دو عضو برای انتخاب عضو سوم، این عضو با توافق مدیر کل و وزیر امور خارجه
جمهوری اسلامی ایران برگزیده خواهد شد. در غیر این صورت عضو سوم از سوی دبیرکل
سازمان کنفرانس اسلامی انتخاب خواهد شد.
ماده ۲۶ – هرگونه تغییر در مفاد این موافقتنامه بر اساس توافق مشترک وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و مدیرکل سازمان آیسسکو و تصویب مجلس شورای اسلامی امکانپذیر خواهد بود.
ماده ۲۷ – مفاد این موافقتنامه در پرتو هدف اساسی انعقاد آن یعنی امکان انجام وظایف و مسؤولیتهای دفتر به نحو احسن در کشور محل استقرار، تعبیر و تفسیر خواهد شد.
این موافقتنامه در تهران در دو نسخه اصلی تنظیم گردیده است که هر دو نسخه از اعتبار حقوقی واحدی برخوردار خواهند بود.
تاریخ تنظیم موافقتنامه ۱۳۸۱/۱۰/۲۸ هجری شمسی مطابق چهارم ذی‌قعده ۱۴۲۳ هجری قمری و ۲۰۰۳/۱/۱۸ میلادی.
از طرف جمهوری اسلامی ایران – از طرف سازمان اسلامی، آموزشی، علمی و فرهنگی
مرتضی حاجی – دکتر عبدالعزیز عثمان‌التویجری
وزیر آموزش و پرورش – مدیرکل
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست و هفت ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ نهم مرداد ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۴/۵/۲۶ به تأیید شورای نگهبان رسید.