[به موجب ذیل تصویب‌نامه راجع به تشکیل کارگروه ملی ایمنی زیستی، لغو ضمنی شده است.]
شماره ۲۴۹۴۰/ت۳۱۶۹۷هـ – ۱۳۸۴/۴/۲۶
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۴.۴.۲۲ بنا به پیشنهاد شماره ۴۳۹۰۱ مورخ ۱۳۸۳.۸.۱۰ معاونت حقوقی و امور مجلس رییس جمهور و به استناد ماده (۱۹) پروتکل ایمنی زیستی کنوانسیون تنوع زیستی، موضوع قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به پروتکل ایمنی زیستی ـ مصوب ۱۳۸۲ـ تصویب نمود:
۱ ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۱۰/۱۸]
به منظور سیاستگذاری ملی در عرصه ایمنی زیستی و هماهنگی بین دستگاههای ذی‌ربط، شورایی تحت عنوان “شورای ملی ایمنی زیستی” با عضویت وزیران علوم، تحقیقات و فناوری، جهادکشاورزی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، امورخارجه، صنایع و معادن و بازرگانی و روسای سازمانهای حفاظت محیط زیست و مدیریت و برنامه‌ریزی کشور یا معاونان ذی‌ربط دستگاههای مزبور با ریاست معاون اول رییس جمهور و در غیاب ایشان رییس سازمان حفاظت محیط زیست تشکیل می‌گردد.
۲ـ شورا می تواند براساس پیشنهاد اعضای خود، سه نفر افراد صاحب نظر و متخصص در زمینه امور مرتبط با پروتکل را برای شرکت در جلسات به عنوان مشاور تعیین نماید
۳ ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۱۰/۱۸]
دبیرخانه شورای ملی ایمنی زیستی به عنوان کانون ملی (Natinal focal point) موضوع ماده (۱۹) پروتکل ایمنی زیستی کارتاهینا در سازمان حفاظت محیط زیست مستقر می‌گردد.
۴ ـ دبیرخانه، مسؤول پیگیری و نظارت بر اجرای تصمیمات شورا می‌باشد و مسؤولیت کانون ملی را نیز برعهده خواهد داشت
۵ ـ آیین‌نامه نحوه اداره جلسات و ابلاغ تصمیمات شورا توسط دبیرخانه تهیه و پس از تایید شورا اجرا می‌شود.
ساختار سازمانی دبیرخانه با هماهنگی دبیرخانه و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور تنظیم و ابلاغ می‌شود.
۶ ـ به منظور اجرای ضوابط ایمنی زیستی در دستگاههای اجرایی ذی‌ربط و گزارش فعالیتها و ارایه پیشنهادات به شورای ملی ایمنی زیستی، “کارگروههای (کمیته‌های) ایمنی زیستی” به شرح زیر تشکیل می‌گردند:
الف ـ کارگروه (کمیته) وزارتی علوم و تحقیقات (در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری)
ب ـ کارگروه (کمیته) سازمانی تنوع زیستی (در سازمان حفاظت محیط زیست)
پ ـ کارگروه (کمیته) وزارتی کشاورزی (در وزارت جهادکشاورزی)
ت ـ کارگروه (کمیته) وزارتی بهداشت (در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)
ث – کارگروه (کمیته) وزارتی صنایع (در وزارت صنایع و معادن)
ج ـ کارگروه (کمیته) وزارتی تجارت (در وزارت بازرگانی)
۷ ـ باتوجه به مواد (۱۵) و (۱۶) پروتکل، تعیین راهکارها، اقدامات و راهبردهای مناسب برای تنظیم، مدیریت و کنترل خطرات ناشی از واردات، تولید انبوه و رهاسازی موجودات دست ورزی ژنتیکی (تراریخته) برعهده شورای ملی ایمنی زیستی می‌باشد.
مجوز واردات تولید انبوه و رهاسازی این موجودات توسط دستگاههای ذی‌ربط با رعایت راهبردها و ضوابط تعیین شده توسط شورا صادر خواهد شد.
تبصره ۱ ـ واردات موجودات تراریخته و کاربرد و استفاده و جابجایی آن برای مصارف دارویی و تحقیقاتی صرفا با مجوز دستگاه ذی‌ربط انجام خواهد شد.
تبصره ۲ ـ تصمیم گیری درخصوص موارد فوق پس از تایید مطالعات زیست محیطی در شورای یادشده امکان پذیر می‌باشد.
تبصره ۳ ـ سازمان حفاظت محیط زیست موظف است نسبت به بررسی مطالعات زیست‌محیطی انجام‌شده اقدام و نتیجه را حداکثر ظرف یک ماه پس از دریافت مطالعات به شورای مزبور اعلام نماید.
۸ ـ وزارت امورخارجه در اجرای بند “۲” ماده (۱۹) پروتکل یادشده موظف است با رعایت بندهای فوق، نسبت به اعلام مشخصات و مسئولیتهای شورای ملی ایمنی زیستی و دبیرخانه آن به عنوان کانون ملی به دبیرخانه پروتکل، اقدام لازم را انجام دهد.
۹ ـ شورای ملی ایمنی زیستی موظف است در مواردی که نیاز به اخذ مجوز قانونی می‌باشد (از جمله ایجاد ضمانتهای جزایی)، حداکثر ظرف سه ماه پیش نویس تفاهم شده لایحه ملی ایمنی زیستی را تدوین و بعد از هماهنگی مواد قضایی آن با قوه قضاییه جهت سیر مراحل تصویب به هیأت وزیران پیشنهاد نماید.
محمدرضا عارف – معاون اول رییس‌جمهور