ماده واحده – موافقتنامه دوجانبه درمورد کمک متقابل اداری و تحقیقاتی برای اجرای صحیح قانون امور گمرکی و جلوگیری از تخلفات گمرکی و مبارزه با آنها بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری یونان مشتمل بر یک مقدمه و شانزده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.
بسمالله الرحمن الرحیم
موافقتنامه دوجانبه درمورد کمک متقابل اداری و تحقیقاتی برای اجرای صحیح قانون امور گمرکی و جلوگیری از تخلفات گمرکی و مبارزه با آنها بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری یونان
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری یونان که از این به بعد به عنوان
طرفهای متعاهد نامیده میشوند، با تشخیص اینکه تخلف از قوانین و مقررات
گمرکی برای منافع اجتماعی، اقتصادی، مالی و سایر منافع کشورشان زیانآور
است.
با توجه به اهمیت حصول اطمینان از تعیین دقیق حقوق و عوارض گمرکی،
مالیاتها و سایر هزینهها درخصوص واردات یا صادرات کالا و همچنین اجرای صحیح
اقدامات راجع به ممنوعیتها، محدودیتها و کنترل، با اطمینان به اینکه تقویت
همکاری بین گمرکات آنها به اقدام مؤثرتر برای جلوگیری تحقیق و مبارزه با
تخلفات گمرکی ازجمله مبارزه با قاچاق مواد مخدر و مواد روانگردان، داد و ستد
غیرقانونی اسلحه و مواد منفجره، مواد هستهای همچنین مبارزه با قاچاق
اشیای دارای ارزش فرهنگی و ذخایر هنری کمک خواهد کرد. با در نظر گرفتن
کنوانسیون سازمان ملل راجع به مواد مخدر و مواد روانگردان، همچنین با درنظر
گرفتن توصیه شورای همکاریهای گمرکی در همکاریهای متقابل اداری مورخ ۱۵/۹/
۱۳۳۲ هجری شمسی برابر با پنجم دسامبر ۱۹۵۳، در موارد زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ – تعاریف از لحاظ این موافقتنامه:
الف – اصطلاح «قانون گمرکی» یعنی: مجموع مقررات قانونی و آئیننامهای
قابل اجرا در گمرکات دو کشور که ناظر بر واردات، صادرات و ترانزیت کالا
میباشد و جایگاه آنها تحت رویه گمرکی مشتمل بر تدابیر مربوط به محدودیت و
کنترل باشد؛ ب – اصطلاح «گمرک» یعنی: برای جمهوری اسلامی ایران، گمرک
جمهوری اسلامی ایران و برای جمهوری یونان اداره کل گمرک و مالیات
غیرمستقیم وزارت امور دارایی؛ ج – اصطلاح «تخلف گمرکی» یعنی: نقض یا
مبادرت به نقض قانون گمرکی؛ د – اصطلاح «شخص» یعنی یک شخص حقیقی یا
حقوقی؛ هـ – اصطلاح «دادههای شخصی» یعنی: تمامی اطلاعات راجع به شخص
حقیقی یا قابل شناسایی؛ و – اصطلاح «مواد مخدر» یعنی: هر ماده طبیعی یا
ترکیبی مندرج در فهرستهای ۱ و ۲ کنوانسیون واحد، راجع به مواد مخدر سال
۱۳۴۰ هجری شمسی برابر با ۱۹۶۱ میلادی همراه با اصلاحیههای مربوطه؛ ز –
اصطلاح «مواد روانگردان» یعنی: هر ماده طبیعی یا ترکیبی مندرج در
فهرستهای ۱، ۲، ۳ و ۴ کنوانسیون سازمان ملل درمورد مواد روانگردان سال ۱۳۴۹
هجری شمسی برابر با ۱۹۷۱ میلادی؛ ح – اصطلاح «تحویل کنترل شده» یعنی:
استفاده از روشهای پیشبینی شده برای صدور یا انتقال یا ورود محمولههای
مواد مخدر، مواد روانگردان و پیش مادهها یا مواد جایگزین به قلمرو یک کشور
یا کشورهائی که مواد به طور غیرقانونی به آنها ارسال شده یا ظن آن میرود
که به طور غیرقانونی ارسال شده باشد با آگاهی یا تحت کنترل و نظارت
مقامات ذیصلاح این کشورها و با هدف شناسایی اشخاص درگیر در ارتکاب این
جرائم؛ ط – اصطلاح «گمرک درخواست شونده» یعنی: گمرکی که از او درخواست
کمک میشود؛ ی – اصطلاح «گمرک درخواست کننده» یعنی: گمرکی که درخواست
کمک میکند؛ ک – اصطلاح «اطلاعات خام» یعنی هرگونه دادهها، اسناد،
گزارشات، نسخههای گواهی شده یا تصدیق شده آنها یا سایر مکاتبات؛ ل –
اصطلاح «اطلاعات تحلیلی» یعنی: اطلاعات پردازش شده یا تجزیه و تحلیل شده
که دلالت بر یک تخلف گمرکی مربوطه دارد.
ماده ۲ – حیطه شمول موافقتنامه ۱ – به موجب این موافقتنامه طرفین
چارچوبی را برای کمک متقابل بین گمرکات خود، برای جلوگیری، تحقیق و
مبارزه با تخلفات گمرکی برای اجرای صحیح قانون گمرکی که شامل موارد ذیل
است به وجود میآورند:
الف – محاسبه دقیق حقوق و عوارض گمرکی؛ ب – تعیین ارزش کالا برای
مقاصدگمرکی؛ ج – تعیین تعرفه و مبدأ کالاها.
۲ – کمک متقابل بین طرفهای متعاهد مطابق با مفاد قوانین ملی آنها در
چارچوب صلاحیت و منابع موجود آنها برقرار میشود.
۳ – اعمال این موافقتنامه نمیتواند بر تعهدات طرفهای متعاهد به موجب
کنوانسیونها یا موافقتنامههای بینالمللی دیگر تأثیر بگذارد.
۴ – این موافقتنامه منحصراً برای همکاریهای متقابل اداری بین طرفهای
متعاهد تنظیم گردیده است.
ماده ۳ – کمک بنا به درخواست ۱ – بنا به درخواست، گمرک درخواست شونده،
برای گمرک درخواست کننده بهویژه اطلاعات زیر را فراهم خواهد کرد:
الف – آیا کالاهای صادر شدهای که وارد قلمرو گمرک طرف متعاهد
درخواستکننده شدهاند، به طور قانونی از قلمرو گمرکی طرف متعاهد
درخواستشونده، صادر شدهاند؟ ب – آیا کالاهایی که از سرزمین گمرک
درخواستکننده صادر شدهاند بهطور قانونی به سرزمین طرف متعاهد
درخواستشونده وارد شدهاند و درمورد رویه گمرکی، که کالا تحت آن قرار
گرفته است (درصورت وجود)؟ ۲ – گمرک یک طرف بنا به تقاضای گمرک طرف دیگر،
اطلاعات مربوط به موارد زیر را درحد توان خود، ارائه میدهد:
الف – وسایل حمل و نقلی که زمینههای منطقی، اعتقاد بر اینکه این وسائل
ممکن است در ارتکاب تخلف از قوانین امور گمرکی مورد استفاده قرار گیرند یا
مورد استفاده قرار گرفتهاند؛ ب – کالاهای شناخته شده یا مظنون از سوی
گمرک درخواستکننده به استفاده در انجام تخلف از قانون گمرکی؛ ج – اشخاص
شناخته شده یا مظنون از سوی گمرک درخواستکننده به درگیر بودن در عملیات
مربوط به نقض قانون امور گمرکی؛ د – روشها و مجاری جدید شناخته شده یا
مظنون از سوی گمرک درخواستکننده، به استفاده در عملیات مربوط به نقض
قانون امور گمرکی؛ هـ – اماکن شناخته شده یا مظنون از سوی گمرک
درخواستکننده به استفاده در عملیات نقض قانون امور گمرکی.
۳ – گمرک یک طرف بنا به تقاضای گمرک طرف دیگر، هرگونه اطلاعات موجود
درمورد فعالیتهائی که میتواند منجر به یک تخلف گمرکی در سرزمین گمرک
درخواستکننده بشود، ارائه خواهد نمود.
۴ – گمرکات طرفهای متعاهد بنا به درخواست، دادههای ضروری مربوط به
نگهداری در انبار، حمل و ارسال کالاها از قبیل اسناد اداری، حمل یا
بازرگانی را تهیه خواهند کرد.
۵ – بنا به درخواست یک طرف، طرف دیگر باید مطابق با قانون جاری قلمرو خود،
رأساً یا ترتیبی بدهد که مقامهای ذیصلاح، اقدامات یا تصمیمات اتخاذ شده
توسط طرف درخواست کننده مربوط به هر موضوع در چارچوب این موافقتنامه
مربوط به اشخاص مقیم در سرزمین خود را اعلام نمایند.
۶ – بنا به درخواست گمرک یکی از طرفها در حیطه صلاحیت و توانایی خود
بازرسی ویژهای برای یک محدوده زمانی خاص برای جابجائی، نگهداری در
انبار و نقل و انتقال پستی کالاهائی که موضوع تخلف گمرکی از جمله
جابجائی اشخاص و وسایل نقلیه درگیر در این تخلف را اعمال نماید.
ماده ۴ – مجاری ارتباطات ۱ – کمک متقابل ازطریق ارتباط مستقیم بین
مأمورین تعیین شده توسط رؤسای گمرکات ذیربط اعمال میشود. به این منظور
طرفهای متعاهد اسامی مأمورین مسؤول و سایر دادههای ضروری را مبادله
میکنند.
۲ – درمواردی که گمرک درخواستشونده، صلاحیت پاسخگویی را ندارد باید
درخواست را به مقام ذیصلاح انتقال دهد.
ماده ۵ – شکل و محتوای درخواستهای کمک ۱ – درخواستهای کمک در چارچوب این
موافقتنامه بایستی به صورت کتبی انجام گردد. اسناد لازم برای اجرای این
موافقتنامه بایستی همراه با درخواست باشد. درمواقع استثنایی، درصورت لزوم
به علت فوریت امر درخواستهای شفاهی نیز ممکن است پذیرفته شود، ولی این
قبیل درخواستها باید فوراً به طور کتبی تأیید گردند.
۲ – درخواستهای کمک شامل اطلاعات خام و اطلاعات تحلیلی ذیل خواهند بود:
الف – گمرکی که درخواست را تسلیم میکند؛ ب – موضوع و دلیل درخواست؛ ج –
اسامی و آدرس اشخاصی که موضوع رسیدگی هستند، درصورتی که شناخته شوند؛ د –
شرح مختصری از موضوع تحت بررسی و عناصر قانونی مربوطه.
۳ – مکاتبات مبادله شده به موجب این موافقتنامه بایستی به زبان رسمی دو
طرف و ترجمه آن به زبان انگلیسی انجام شود.
ماده ۶ – اجرای درخواستها ۱ – گمرکی که درخواست را دریافت مینماید اقدامات
لازم جهت پاسخ به درخواست را انجام خواهد داد. اطلاعات تهیه شده میتواند
ازطریق الکترونیک ارسال گردد. این انتقال اطلاعات حاوی توضیحات لازم جهت
تفسیر و استفاده از آنها نیز خواهد بود.
۲ – درخواستهای کمک ارائه شده بهموجب این ماده طبق قانون ملی گمرک
درخواستشونده بهاجرا درخواهد آمد. درمواردی که اجرای درخواست امکانپذیر
نباشد درخواست شونده این موضوع را به گمرک درخواستکننده اطلاع میدهد.
۳ – گمرک یک طرف متعاهد، پیرو درخواست تسلیم شده توسط گمرک طرف دیگر
کلیه اقدامات ضروری برای انجام تحقیقات گمرکی را اعمال خواهد کرد.
۴ – گمرک یک طرف متعاهد ممکن است پیرو درخواست ارائه شده توسط گمرک طرف
دیگر، تحقیق، کنترل و رسیدگی به منظور یافتن حقایق مربوط به مواردی که
در حیطه شمول این موافقتنامه قرار میگیرند و گمرک درخواست شونده صلاحیت
آن را دارد، انجام دهد.
۵ – درموارد خاص صرفاً مأمورین مسؤول گمرک یک طرف متعاهد با رضایتنامه کتبی
گمرک طرف متعاهد دیگر به موجب شرایط تعیین شده توسط گمرک اخیر، ممکن
است در سرزمین آن طرف جهت رسیدگی به تخلفات از قانون امور گمرکی گمرک
درخواستکننده حاضر شوند.
۶ – مأمورین گمرک درخواست کننده که در قلمرو طرف متعاهد درخواست شونده
بهموجب بند (۵) حاضر شدهاند صرفاً میتوانند به عنوان مشاور عمل نمایند و
تحت هیچ شرایطی نمیتوانند در تحقیقات شرکت فعال داشته و با افراد مورد
بازجویی ملاقات نموده و نمیتوانند بهطور فعال در هیچ یک از عملیات
رسیدگی شرکت نمایند. این مأمورین موظفند در کلیه مواقع مدارک شناسایی خود
را ارائه دهند.
۷ – در مواردی که گمرک درخواست کننده درخواست کمکی را تسلیم میکند که
خود قادر به اجرای آن نیست، تصمیمگیری درمورد اجرای این درخواست دراختیار
گمرک درخواست شونده بوده و این گمرک از نتیجه تصمیم خود، گمرک
درخواستکننده را مطلع خواهد نمود.
ماده ۷ – کمکهای بدون درخواست قبلی ۱ – گمرکات دو طرف بدون درخواست
قبلی، وقتی که اطلاعاتی در موارد ذیل را دریافت میدارند و چنانچه برای
اجرای صحیح قانون امور گمرکی ضروری تشخیص دهند به یکدیگر کمک متقابل
ارائه خواهند داد:
الف – عملیات غیرقانونی؛ ب – روشها و وسایل نوین استفاده شده دراجرای
چنین عملیاتی؛ ج – کالای شناخته شده موضوع تخلف گمرکی؛ د – اشخاصی که
دلایل منطقی بر اعتقاد به اینکه درگیر در ارتکاب تخلف گمرکی هستند برعلیه
آنها به دست آمده است؛ هـ – وسایل حمل و نقل شناخته شده یا مظنون برای
استفاده در تخلفات گمرکی.
۲ – کمکهای بدون درخواست قبلی اشاره شده در بالا، توسط طرفهای متعاهد
مخصوصاً درمواردی که ضرر اساسی به اقتصاد، سلامت عمومی، امنیت عمومی، یا
سایر منافع حیاتی طرف دیگر وارد میسازد مانند قاچاق اسلحه، مواد منفجره،
مهمات، مواد هستهای و مواد خطرناک برای محیط زیست، مواد مخدر، مواد
روانگردان، میراث فرهنگی، کارهای هنری یا سایر منابع فرهنگی ارائه خواهد
شد.
ماده ۸ – تحویل کنترل شده ۱ – گمرکات طرفهای متعاهد میتوانند بر طبق
قوانین ملی خود درمورد استفاده از روش تحویل کنترل شده با هدف شناسایی
اشخاص درگیر در داد و ستد غیرقانونی توافق نمایند.
۲ – تحویل کنترل شده، ممکن است به صورت ادامه مسیر محموله بهطور دست
نخورده، یا توقیف آن در یک مرحله بین راهی یا برداشتن یا تعویض محموله
آن بهصورت جزئی یا کلی انجام شود.
۳ – گمرکات طرفهای متعاهد درخصوص بهکارگیری روش و وسایل تحویل کنترل
شده، در هر مورد همچنین ترتیبات مالی آن تصمیمگیری میکنند.
۴ – نتیجه تحویل کنترل شده بهطور دوجانبه به طور متقابل در کوتاهترین
زمان ممکن اعلام میگردد.
ماده ۹ – محرمانه بودن ۱ – هرگونه اطلاعات خام یا تحلیلی وصول شده به
موجب این موافقتنامه صرفاً برای مقاصد تعریف شده در این موافقتنامه و فقط
توسط مقامات ذیصلاح ازجمله برای مقاصد قضائی و اداری مورد استفاده قرار
خواهد گرفت. چنین اطلاعات خام و تحلیلی برای مقاصد دیگر توسط گمرک دریافت
کننده، فقط با رضایت مکتوب گمرک ارسال کننده ممکن است مورد استفاده قرار
گیرد.
۲ – بنا به درخواست طرف ارائه دهنده اطلاعات، این اطلاعات خام و تحلیلی
که بهموجب این موافقت به طرف دیگر ارائه گردیده توسط طرف دریافت
کننده محرمانه تلقی خواهد شد.
۳ – هرگونه اطلاعات خام و تحلیلی ارائه شده براساس این موافقتنامه در
کشور دریافتکننده از همان درجه محرمانه بودنی که آن کشور برای اطلاعات
خام و تحلیلی دریافتی در قلمرو خود اعمال مینماید برخوردار خواهد شد.
۴ – در مواردی که دادههای شخصی در چارچوب این موافقتنامه مبادله میشود،
کشور دریافت کننده این اطلاعات موظف است حداقل سطح حفاظتی برابر آنچه
که کشور ارائه کننده اطلاعات اعمال مینماید برای این اطلاعات برقرار
نماید.
ماده ۱۰ – پروندهها و اسناد ۱ – اصل پروندهها، اسناد و سایر دادهها فقط در
مواردی که نسخههای تأیید شده ناکافی باشد میتواند درخواست شود. بنا به
درخواست ویژه کپی چنین پروندهها، اسناد و و سایر دادهها میتواند کاملاً
برابر اصل گردد.
۲ – اصل پروندهها، اسناد و سایر دادههائی که منتقل شدهاند باید هرچه زودتر
برگردانده شوند.
۳ – حقوق گمرک درخواست شونده یا اشخاص ثالث مذکور در پروندهها و اسناد
محفوظ خواهد ماند.
ماده ۱۱ – کارشناسان ۱ – گمرک یک طرف ممکن است اجازه دهد مأمورین آن
گمرک بنا به درخواست گمرک طرف دیگر به عنوان کارشناس در اقدامات قضائی
یا اداری مربوط به موضوعات مشمول این موافقتنامه در سرزمین طرف دیگر حاضر
شده و پروندهها یا اسناد یا کپی تأیید شده آنها را که برای اقدامات فوق
ضروری میباشد را ارائه کنند.
درخواست برای حضور بایستی به ویژه مشخص نماید در چه مرجع قضایی یا اداری
مأمور باید حضور یابد در مورد چه موضوعات و با استناد به چه عنوان و شرطی از
مأمور تحقیق خواهد شد.
۲ – گمرک درخواست کننده کلیه تدابیر لازم را برای حفاظت کامل از امنیت
شخصی مأمورین در طی دوره اقامت در سرزمین خود و رعایت موازین
محرمانهبودن شهادت به موجب بند (۱) این ماده اتخاذ مینماید، هزینه
روزانه و حمل و نقل مأمورین مزبور توسط گمرک درخواست کننده تأمین خواهد
شد.
۳ – درخواست حضور مأمورین گمرک بهعنوان کارشناسان باید مطابق با مقررات
ملی طرفهای متعاهد انجام شود.
ماده ۱۲ – کمکهای فنی ۱ – طرفها در زمینه آموزش حرفهای کارکنان گمرکات
خود کمکهای دوجانبه به یکدیگر ارائه خواهند داد.
۲ – طرفها اطلاعات و تجارب مربوط به روشهای نوین و وسایل، برای جلوگیری،
تحقیق و پیشگیری از تخلفات گمرکی، همچنین داد و ستد غیرقانونی مواد مخدر و
مواد روانگردان، را مبادله و به طور متقابل سایر کمکهای فنی را با مبادله
دانش شغلی، علمی و فنی که مربوط به قوانین و رویههای گمرکی میشود به
همدیگر ارائه میدهند.
ماده ۱۳ – معافیت در مورد تعهد به ارائه همکاری ۱ – در مواردی که طرف
درخواست شونده ملاحظه نماید که پاسخ به درخواست ممکن است منجر به نقض
حاکمیت، امنیت، نظم عمومی یا سایر منافع اساسی ملی آن گردد، یا باعث
لطمه به اسرار تجاری، صنعتی یا حرفهای گردد میتواند از ارائه این کمکها
خودداری نماید یا قبول درخواست مزبور را منوط به برخی شرایط کند.
۲ – اگر از ارائه کمک خودداری شود دلیل عدم ارائه کمک بهصورت کتبی بدون
تأخیر به گمرک درخواست کننده اعلام میشود.
ماده ۱۴ – هزینهها ۱ – هرطرف متقابلاً از هرگونه ادعایی برای جبران
هزینههای صرف شده در خلال اجرای این موافقتنامه صرفنظر میکند مگر در مورد
هزینهها و دستمزدهای کارشناسان و مترجمینی که از کارکنان دولت نیستند، که
این هزینهها و دستمزدها را طرف درخواست کننده خواهد پرداخت.
۲ – درصورتی که برای اجرای درخواست، هزینههای زیاد و یا غیرمتعارف
موردنیاز باشد، گمرکات طرفهای متعاهد به منظور تعیین شرایطی که به موجب
آن درخواست باید اجراء شود و همچنین روشی که به موجب آن هزینهها باید
تقبل شود، مشورت خواهند کرد.
ماده ۱۵ – اجرای موافقتنامه
۱ – مقامات صلاحیتدار مجری این موافقتنامه
عبارتند از گمرک جمهوری اسلامی ایران و اداره کل گمرک و مالیاتهای
غیرمستقیم وزارت امور دارایی جمهوری یونان که برای حل مشکلات ناشی از
اجرای این موافقتنامه با یکدیگر ارتباط مستقیم خواهند داشت.
۲ – گمرکات کوشش خواهند کرد تا با توافق دوجانبه هرگونه مشکل یا تردید ناشی
از تفسیر یا اجرای این موافقتنامه را حل و فصل نمایند.
۳ – اختلافاتی که برای آنها هیچ راهحلی پیدا نمیشود از طریق مجاری
دیپلماتیک حل و فصل خواهند شد.
۴ – طرفهای متعاهد برای بررسی اجرای این موافقتنامه موافقت میکنند به
تقاضای هر یک از گمرکات یا در پایان یک دوره پنج ساله پس از تاریخ
لازمالاجراء شدن این موافقتنامه با یکدیگر ملاقات کنند، مگر اینکه طرفها
بهطور دوجانبه برعدم ضرورت چنین ملاقاتی بهطور کتبی توافق نمایند.
ماده ۱۶ – لازمالاجراء شدن
۱ – این موافقتنامه سی روز پس از تاریخی که طرفها ازطریق تبادل یادداشت کتبی به یکدیگر اطلاع داده باشند که کلیه
الزامات داخلی برای به مرحله اجرا درآمدن این موافقتنامه فراهم شده است
به مرحله اجرا در خواهد آمد.
۲ – این موافقتنامه برای دوره نامحدود تنظیم شده است. این موافقتنامه
ممکن است با ابلاغ کتبی هر یک از طرفها ازطریق مجاری دیپلماتیک فسخ شود،
که دراینصورت پس از انقضاء شش ماه از دریافت ابلاغ فسخ، اعتبار این
موافقتنامه خاتمه خواهد یافت. اقدامات جاری در زمان فسخ موافقتنامه تا طی
مراحل تکمیل به موجب مفاد این موافقتنامه تکمیل خواهد شد.
امضاء شده در آتن در دو نسخه اصلی در مورخ بیست و دوم اسفند ۱۳۸۰ هجری
شمسی برابر با سیزدهم مارس ۲۰۰۲ میلادی به زبانهای فارسی، یونانی و
انگلیسی که هر سه متن دارای اعتبار یکسان هستند و درصورت اختلاف در تفسیر
یا اجرا متن انگلیسی مناط اعتبار است.
ازطرف دولت – ازطرف دولت
جمهوری اسلامی ایران – جمهوری یونان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و شانزده ماده در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ پنجم آبان ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۰/۸/۱۳۸۳ به تأیید شورای نگهبان رسید.
غلامعلی حداد عادل
رئیس مجلس شورای اسلامی