ماده واحده – دولت موظف است از تاریخ تصویب این قانون و در اجرای بند (۳) ماده (۳) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۷۹.۱.۱۷ و بند (خ) تبصره (۸) قانون بودجه سال ۱۳۸۳ کل کشور مصوب ۱۳۸۲.۱۲.۲۴ نسبت به استخدام معلمان حقالتدریس اعم از آموزشی و پرورشی به تعداد چهل هزار نفر به شرح زیر اقدام نماید:
الف – معلمان حقالتدریس دارای حداقل چهار سال سابقه و حداقل دوازده ساعت تدریس در هفته (یا معادل آن) و با رعایت شرایط عمومی استخدامی بدون آزمون.
ب – بقیه سقف چهل هزار نفر از بین معلمان حقالتدریس با حداقل سه سال سابقه و حداقل دوازده ساعت تدریس در هفته (یا معادل آن) به شرط قبولی در آزمون تخصصی
که توسط وزارت آموزش و پرورش برگزار میشود.
تبصره ۱ – قبول شدگان در آزمون ادواری با حداقل سه سال سابقه و حداقل دوازده ساعت تدریس در هفته از آزمون تخصصی معاف میباشند.
تبصره ۲ – کلیه پذیرفته شدگان بدون آزمون ملزم به گذراندن دوره تخصصی که توسط وزارت آموزش و پرورش برگزار میشود، میباشند.
تبصره ۳ – از تاریخ تصویب این قانون بهکارگیری معلمان جدید حقالتدریس براساس آئیننامه اجرائی خواهد بود که با پیشنهاد مشترک وزارت آموزش و پرورش و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
تبصره ۴ – از هر یک از کمیسیونهای اجتماعی، آموزش و تحقیقات و برنامه و بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی یک نفر بر حسن اجرای این قانون نظارت خواهد داشت.
تبصره ۵ – یکهزار نفر از مربیان کودک و یکهزار نفر از آموزشیاران نهضت سوادآموزی با اولویت سابقه خدمت و بدون آزمون از محل بند (الف) این قانون به استخدام آموزش و پرورش در میآیند.
تبصره ۶ – این قانون از تاریخ تصویب لازمالاجراء خواهد بود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و شش تبصره در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ هفتم مهر ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۳.۷.۲۷ به تأیید شورای نگهبان رسید.
غلامعلی حداد عادل
رئیس مجلس شورای اسلامی