ماده واحده – استان خراسان به سه استان خراسان شمالی، خراسان جنوبی و خراسان رضوی تقسیم می‌گردد:
۱ – استان خراسان شمالی به مرکزیت بجنورد شامل شهرستانهای شیروان، بجنورد، جاجرم، مانه و سملقان، اسفراین و بخشهای تابعه و بخش فاروج منتزع از شهرستان قوچان.
۲ – استان خراسان جنوبی به مرکزیت بیرجند شامل شهرستانهای بیرجند، نهبندان، سربیشه و بخش سرایان منتزع از شهرستان فردوس و بخشهای تابعه.
۳ – استان خراسان رضوی به مرکزیت مشهد شامل شهرستانهای مشهد، قوچان (به‌استثنای بخش فاروج)، درگز، چناران، سرخس، فریمان، تربت‌جام، تایباد، تربت‌حیدریه، فردوس (به استثناء بخش سرایان)، قائن، خواف و رشتخوار، کاشمر، بردسکن، نیشابور، سبزوار، گناباد، کلات و خلیل آباد و بخشهای تابعه.
– کلیه ادارات کل و سازمانهای غیرستادی با توجه به ویژگی و شرایط برتر منطقه و موقعیت شهرستانها در مراکز شهرستانهای استان تقسیم خواهند شد.
تبصره – با ایجاد استانهای جدید، پرسنل سازمانی، وسایل، تجهیزات و بودجه و اعتبارات مربوط به تناسب جمعیت و وضعیت جغرافیائی از محل امکانات فعلی استان خراسان کسر و به استانهای جدید تخصیص و منتقل می‌گردد. هیأت چهارنفره‌ای به ریاست معاون اول رئیس جمهور و عضویت وزرای کشور، امور اقتصادی و دارایی و رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور موظفند مفاد این تبصره را حداکثر ظرف مدت چهارماه به مرحله اجرا درآورند.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ بیست و نهم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۳.۳.۹ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – غلامعلی حداد عادل