شماره : ۶۸۴۳ت۳۲۴۰۰ک
تاریخ : ۱۳۸۳.۰۲.۱۱
وزیران عضو شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری در جلسه مورخ ۱۳۸۳.۹.۲۹ به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با رعایت تصویبنامه شماره ۲۸۰۶۳ت۳۱۱۹۴ه مورخ ۱۳۸۳.۵.۲۶ آیین‌نامه اجرایی نحوه تشکیل و اداره مناطق نمونه گردشگری موضوع ماده (۸) قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ـ مصوب ۱۳۸۲ ـ را به شرح زیر تصویب نمودند:
ماده ۱ ـ اصطلاحات به‌کار رفته در این آیین‌نامه در معانی مشروح زیر به کار می‌روند:
الف ـ قانون: قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری
ب ـ شورای‌عالی: شورای‌عالی میراث فرهنگی و گردشگری
پ ـ سازمان: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری
ت ـ سرمایه‌گذار: هر شخص حقیقی یا حقوقی غیردولتی است که مسؤولیت تهیه طرح‌های اجرایی وتأمین سرمایه لازم را برای ایجاد زیرساختهای موردنیاز از قبیل آب، برق، راه، گاز و مخابرات در داخل‌منطقه پذیرفته و کلیه حقوق ناشی از سرمایه‌گذاری را در اختیار دارد.
ث ـ منطقه یا مناطق: منطقه یا مناطق نمونه گردشگری که در جوار جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی، مذهبی ،طبیعی و گردشگری کشور به منظور ارایه خدمات به گردشگران توسط بخش غیردولتی براساس ماده (۸) قانون و این آیین‌نامه تأسیس و اداره می‌شوند.
ماده ۲ ـ مناطق برحسب ظرفیت در چهار سطح بین‌المللی، ملی، استانی و محلی برای ارایه خدمت به‌گردشگران داخلی و خارجی ایجاد می‌شوند. دستورالعملهای مربوط به سطح‌بندی مناطق را سازمان، تدوین و ابلاغ خواهد کرد.
ماده ۳ ـ هر منطقه دارای مراکز خدماتی، رفاهی، فرهنگی و گردشگری از جمله واحدهای اقامتی، پذیرایی، خرید، تولید و عرضه صنایع دستی، فرهنگی، هنری، تفریحی، ورزشی، پارکها و سایر خدمات گردشگری خواهد بود. استانداردهای کیفی مربوط به هریک از این خدمات براساس قوانین و مقررات مربوط‌توسط وزارتخانه‌ها و نهادهای مسؤول تعیین و به وسیله سازمان به سرمایه‌گذار ابلاغ می‌گردد.
ماده ۴ ـ منطقه با پیشنهاد سازمان و تصویب هیأت وزیران و به موجب موافقتنامه رسمی که توسط سازمان صادر خواهد شد، تأسیس می‌گردد. واگذاری و یا انتقال موافقتنامه مذکور و حقوق ناشی از آن صرفاً با موافقت کتبی سازمان مجاز می‌باشد. زمان‌بندی اجرای مراحل مختلف طرح و تعهدات سرمایه‌گذار و نحوه لغو و یا محدودیت امتیاز در صورت عدم اجرای تعهدات مطابق قراردادی خواهد بود که بین سرمایه‌گذار و سازمان مبادله خواهد شد.
تبصره ـ سرمایه‌گذار می‌تواند اجازه سرمایه‌گذاری برای هریک از تأسیسات گردشگری خدماتی، رفاهی و فرهنگی مذکور در منطقه را براساس طرح مصوب به سایر اشخاص حقیقی و حقوقی با رعایت مقررات مربوط واگذار نماید.
ماده ۵ ـ طرح جامع منطقه پس از صدور اجازه تأسیس به وسیله سرمایه‌گذار تهیه می‌شود و پس از تأیید سازمان به تصویب مراجع قانونی ذی‌ربط خواهد رسید.
ماده ۶ ـ سازمان ملی زمین و مسکن، شهرداریها، سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور و سایر وزارتخانه‌ها و سازمانهای ذی‌ربط موظفند پس از صدور موافقتنامه تأسیس برحسب درخواست سازمان حداکثر ظرف دو ماه اراضی دولتی موردنیاز را برای ایجاد منطقه با رعایت مقررات مربوط به سرمایه‌گذار واگذار نمایند.
ماده ۷ ـ ایجاد تأسیسات زیربنایی و خدماتی در داخل منطقه برعهده سرمایه‌گذار خواهد بود. کلیه وزارتخانه‌ها، سازمانها، مؤسسات و شرکتهای دولتی مکلفند پس از تأسیس
منطقه خدمات خود را در ورودی منطقه با شرایط و نرخهای مصوب در شهرها و روستاهای همجوار منطقه به سرمایه‌گذاران و بهره‌برداران ارایه نمایند.
ماده ۸ ـ سرمایه‌گذار می‌تواند اراضی منطقه را پس از اخذ موافقتنامه تأسیس، تفکیک، آماده‌سازی و برای سرمایه‌گذاری و اجرای طرح‌های مصوب به اشخاص حقیقی یا حقوقی واگذار نماید. واگذاری قطعی اراضی منطقه توسط سرمایه‌گذار قبل از تفکیک و آماده‌سازی ممنوع و انجام آن مشروط به اجرای طرح‌های مصوب می‌باشد. پیش‌فروش اراضی، خدمات، تأسیسات و واحدهای مختلف، تحت نظارت سازمان و با رعایت مقررات مربوط، به منظور تأمین بخشی از هزینه‌های زیرساخت منطقه توسط سرمایه‌گذار مجاز می‌باشد.
ماده ۹ ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۱۱/۲۳]
اجرای طرح‌های مصوب منطقه با رعایت ضوابط و مقررات طرح برعهده سرمایه‌گذار خواهدبود. در مناطقی که در خارج از حریم شهرها و محدوده قانونی روستاهای کشور ایجاد می‌شوند، صدور مجوز احداث بنا، گواهی پایان کار و عدم خلاف به عهده مراجع ذی صلاح قانونی خواهد بود.
ماده ۱۰ ـ جلب و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی و چگونگی و میزان مشارکت خارجیان در فعالیتهای هر منطقه براساس قانون تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی ـ مصوب ۱۳۸۰ ـ و آیین‌نامه‌های مربوط خواهد بود.
محمدرضا عارف – معاون اول رییس‌جمهور