ماده واحده – موافقتنامه مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی بین دولت جمهوری اسلامی ایران، دولت انتقالی اسلامی افغانستان و دولت جمهوری تاجیکستان مشتمل بر‌یک مقدمه و ده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی بین دولت جمهوری اسلامی ایران، دولت انتقالی اسلامی افغانستان و دولت جمهوری تاجیکستان
مقدمه:
جمهوری اسلامی ایران، دولت انتقالی اسلامی افغانستان و جمهوری تاجیکستان که از این پس « طرفهای متعاهد» نامیده می‌شوند؛
با اعتقاد به روابط دوستانه و تفاهم متقابل و ضرورت همکاریهای سودمند، احترام به
استقلال، حاکمیت، حفظ تمامیت ارضی و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر که اساس
روابط میان ملتهاست، و با ابراز تمایل خود جهت تسریع در توسعه فراگیر روابط تجاری
و اقتصادی به نفع ملتهای طرفهای متعاهد و منطقه و با تأکید بر اهمیت حیاتی همکاری
در زمینه حمل و نقل و ترانزیت، طبق قوانین و استانداردهای بین‌المللی و با‌هدف
دسترسی مردم منطقه به ارتباطات و بازارهای بین‌المللی دریایی و به منظور همسونمودن
تلاشها برای ایجاد مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی ازطریق افغانستان به‌عنوان یکی از
عناصر ضروری جهت کمک به توسعه اقتصادی منطقه، در موارد ذیل توافق نمودند:
ماده ۱ – طرفهای متعاهد براساس اصل همکاری سودمند متقابل، جهت تسریع در‌ایجاد
مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی ازطریق کشورهایشان و برای دسترسی به‌کشورهای آسیای
مرکزی، اروپا، بنادر خلیج فارس و دریای عمان و ارتباطات بین‌المللی دریایی،
اقدامات مشترکی را انجام خواهند داد.
ماده ۲ – طرفهای متعاهد توافق نمودند در توسعه محورهای جاده‌ای «چابهار -زاهدان
– قاین – دوغارون – هرات – مزارشریف – شیرخان بندر – دوشنبه»، «چابهار -زاهدان –
پل میلک – زرنج – دلارام – هرات – مزارشریف – شیرخان بندر – دوشنبه»،«بندرعباس –
دوغارون – هرات – شبرغان – مزارشریف – شیرخان بندر – دوشنبه»،« بازرگان – تهران –
مشهد – دوغارون – هرات – شبرغان – مزارشریف – شیرخان بندر-دوشنبه» و مطالعه
راه‌آهن «سنگان – هرات – شیرخان‌بندر – دوشنبه» و در هر پنج مسیر‌یاد شده، از
دوشنبه یا قلمرو تاجیکستان به مرز کشورهای همسایه تاجیکستان به عنوان‌عناصر اصلی
مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی از طریق افغانستان تلاشهای خویش را با‌حفظ منافع ملی
خود همسو سازند.
ماده ۳ – طرفهای متعاهد توافق نمودند به منظور جذب فعال سرمایه‌گذاری‌ضروری جهت
ایجاد مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی ازطریق افغانستان و قرار گرفتن آن‌در زمره
شبکه‌های حمل و نقل بین‌المللی موجود با حفظ منافع ملی خود اقدامات‌مشترکی انجام
دهند.
ماده ۴ – طرفهای متعاهد به مراجع ذی‌ربط خود دستور می‌دهند، استانداردهای‌عمده
فنی جاده‌ها و راه‌آهن مندرج در ماده (۲)، شرح خدمات مطالعات مسیر، به
منظور‌احداث، بازسازی و بهره‌برداری از مسیرها ازطریق قلمرو افغانستان و همچنین
مطالعات‌مهندسی برای تعیین حجم ترافیک مسافر و بار از مسیرهای مندرج در این
موافقتنامه را‌مشخص نمایند. طرفهای متعاهد منطبق بر نیازها و تقاضا و برنامه‌های
مصوب کشور متبوع‌خود زیربناهای حمل و نقلی را در قلمرو خود توسعه خواهند داد.
ماده ۵ – به منظور اجرای این موافقتنامه، طرفهای متعاهد مقامات صالحه ذیل
را‌منصوب خواهند نمود:
از طرف دولت انتقالی اسلامی افغانستان – وزارت فوائد عامه
از طرف جمهوری اسلامی ایران – وزارت راه و ترابری
از طرف جمهوری تاجیکستان – وزارت نقلیات
ماده ۶ – طرفهای متعاهد، شورای هماهنگی بین کشوری (که از این پس شورا‌نامیده
می‌شود) را تشکیل خواهند داد، این شورا متشکل از مقامات صالحه مذکور در ماده(۵)
خواهد بود. ریاست شورا بر عهده کشور میزبان بوده و به مدت شش ماه به این سمت‌منصوب
خواهد شد. طرفهای متعاهد به شورا اجازه خواهند داد مقررات شورا را تدوین و‌ابزار
اجرائی این موافقتنامه را تبیین نماید. این شورا هر شش ماه حداقل یک بار
تشکیل‌جلسه خواهد داد.
ماده ۷ – باتوافق طرفهای متعاهد تغییرات و متمم‌های این موافقتنامه با
تنظیم‌پروتکل‌های جداگانه که جزء لاینفک این موافقتنامه خواهد بود و با رعایت ماده
(۱۰) این‌موافقتنامه انجام خواهد شد. تمام مسائلی که هنگام تفسیر یا اجرای مفاد
این موافقتنامه‌به‌وجود آید فقط ازطریق مشاوره‌ها و مذاکرات کشورهای عضو حل و فصل
خواهد شد.
ماده ۸ – جمهوری اسلامی ایران، دولت انتقالی اسلامی افغانستان و جمهوری‌تاجیکستان
به عنوان امنای موافقتنامه تعیین می‌گردند.
هر یک از امنا، دو امین دیگر را درخصوص فسخ موافقتنامه، انتصاب مقامات‌ذی‌صلاح و
هر نوع تقاضای دیگر مطلع خواهد نمود.
ماده ۹ – کشورهای دیگر نیز می‌توانند به این موافقتنامه ملحق شوند. الحاق
ازطریق‌ارسال تقاضای کتبی توسط کشور علاقمند به یکی از سه کشور امین صورت
خواهد‌پذیرفت و امین مزبور تمایل کشورهای دیگر جهت الحاق به موافقتنامه را به
اطلاع دو امین‌دیگر خواهد رساند. به محض دریافت موافقت کتبی امنا، مراتب به کشور
علاقمند کتباً‌ابلاغ می‌شود. سی روز پس از ابلاغ کتبی، الحاق کشور مزبور به این
موافقتنامه رسمیت‌می‌یابد.
ماده ۱۰ – این موافقتنامه پس از امضاء با رعایت ضوابط و مقررات قانونی داخلی طرفهای متعاهد به موقع اجرا گذارده می‌شود و به مدت ده سال معتبر می‌باشد و درصورت توافق امنا و اعضای جدید که بعداً به این موافقتنامه ملحق می‌شوند، برای دوره‌های مشابه تمدید خواهد شد.
این موافقتنامه و تغییرات و متمم‌های آن که با تنظیم پروتکلهای جداگانه به
آن منضم می‌گردند و همچنین پروژه‌هائی که به موقع اجرا در می‌آیند نبایستی با
قوانین و مقررات ملی کشورهای امین و یا عضو مغایرت داشته باشند. درصورتی که هر یک
از‌طرفهای متعاهد درخواست کتبی مبنی بر تمایل کشورش جهت فسخ موافقتنامه را به
هر‌یک از امنا ارسال نماید، پس از شش ماه موافقتنامه در قلمرو کشورش از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
این موافقتنامه در تاریخ ۱۳۸۲.۳.۲۸ هجری شمسی مطابق با ۲۰۰۳.۶.۱۸میلادی در تهران، در سه نسخه و به زبانهای فارسی. دری، تاجیکی و انگلیسی امضاء گردید که همه آنها حکم واحد را دارند. درصورت بروز هرگونه اختلاف، متن انگلیسی ملاک عمل خواهد بود.
ازطرف دولت – از طرف دولت- ازطرف دولت
جمهوری تاجیکستان - جمهوری اسلامی ایران - انتقالی اسلامی افغانستان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و ده ماده در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ بیست و سوم دی‌ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و نظر شورای نگهبان در مهلت مقرر موضوع اصل نود و چهارم (۹۴) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران واصل نگردید.