آیین‌نامه اجرایی ماده (۱۹۸) قانون کار و ماده (۵۳) قانون برنامه سوم توسعه

تاریخ تصویب: ۱۳۸۱/۰۷/۱۰
تاریخ انتشار: ۱۳۸۱/۰۸/۰۱

شماره : ۳۴۲۱۶ت۲۷۲۸۴‌ه‍
‌تاریخ : ۱۳۸۱.۰۷.۱۷

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۱.۷.۱۰ بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های کار و امور اجتماعی،‌ امور خارجه و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، به استناد تبصره (۲) ماده (۱۹۸) قانون کار جمهوری‌ اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۹ و ماده (۵۳) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری‌ اسلامی ایران مصوب ۱۳۷۹ آیین‌نامه اجرایی ماده یادشده را به شرح زیر تصویب نمود:


‌الف – تعاریف و اصطلاحات:
‌در این آیین‌نامه مفاهیم و اصطلاحات مورد توافق عبارتند از :
۱ – وابسته کار: نماینده وزارت کار و امور اجتماعی در خارج از کشور است که تحت شرایط و مقررات‌ این آیین‌نامه جهت تصدی امور وابستگی کار به کشور هدف اعزام می‌گردد.
۲ – رییس نمایندگی: سفیر، سرکنسول، کاردار و یا هر مامور وزارت امورخارجه است که در غیاب آنان‌ مسئولیت نمایندگی را برعهده دارد.
۳ – نمایندگی جمهوری اسلامی ایران: سفارت یا سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در کشور محل‌ اعزام وابسته کار می‌باشد.

ب – نحوه انتخاب کشورهای هدف:
۱ – کشور محل مأموریت (‌کشور هدف) به تشخیص و پیشنهاد وزارت کار و اموراجتماعی و با هماهنگی‌ وزارت امورخارجه تعیین خواهد گردید.
۲ – کشور هدف می‌تواند یکی از مصادیق ذیل باشد:
‌الف – کشورهایی که قابلیت جذب نیروی کار خارجی (‌از جمله نیروی کار ایرانی) را دارند.
ب – کشورهایی که میان وزارت کار و اموراجتماعی جمهوری اسلامی ایران و دولت آن کشورها‌ موافقتنامه‌های همکاری درخصوص اعزام نیروی کار و آموزشهای فنی و حرفه ای به امضاء رسیده باشد.
ج – کشورهایی که در آنها نیروی کار ایرانی به تعداد قابل ملاحظه ای به کار اشتغال دارند.

پ – نحوه انتخاب و اعزام:
۱ – وابسته کار توسط وزیر کار و اموراجتماعی تعیین و پس از موافقت وزیر امورخارجه منصوب و اعزام‌ می‌گردد.
۲ – وابسته کار از بین کارمندان باسابقه و مدیران موفق وزارت کار و اموراجتماعی برگزیده می‌شود و‌ حداقل دارای مدرک کارشناسی خواهد بود.‌ مدت مأموریت وابسته‌های کار چهار سال متوالی است.
‌موارد استثناء با تأیید وزیر کار و اموراجتماعی و با هماهنگی وزیر امورخارجه قابل اجرا خواهد بود.
۳- وابسته کار بایستی به زبان کشور متوقف فیه و در غیر این صورت به یک زبان بین المللی رایج در محل‌ مأموریت تسلط کافی داشته باشد.
۴ – وابسته کار بایستی آشنایی لازم به اقتصاد ملی و بازار کار بین المللی داشته باشد.

ج – سایر مقررات :

۱ – وابسته کار زیرنظر وزارت کار و اموراجتماعی و با هماهنگی رییس نمایندگی جمهوری اسلامی ایران،‌ نسبت به تحقق اهداف نظام و نیز در چارچوب مفاد این آیین‌نامه و کنوانسیونهای بین المللی دیپلماتیک و‌ کنسولی انجام وظیفه می‌نماید.
۲ – محل استقرار وابستگان کار در نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران است.‌نمایندگیهای مذکور محل‌ کار مناسب و دیگر تسهیلات لازم را برای استقرار وابستگان کار فراهم می‌آورند.
‌همچنین مصونیت‌های لازم را برای آنها و خانواده‌های تحت تکفل ایجاد خواهند کرد.

۳- همطرازی وابستگان کار براساس ضوابط خاص در کمیسیون ماده (۱) آیین‌نامه اعزام مستخدمان‌ رسمی‌ به مأموریت‌های خارج از کشور به طور موردی تعیین و از محل اعتبارات وزارت کار و اموراجتماعی‌پرداخت می‌گردد.

۴ – استفاده وابسته کار از مرخصی استحقاقی و یا مأموریت‌های اداری با موافقت وزارت کار و‌ اموراجتماعی و هماهنگی و اطلاع رییس نمایندگی امکان پذیر خواهد بود.

۵- نوع گذرنامه وابسته کار، با پیشنهاد وزارت کار و اموراجتماعی و موافقت وزارت امورخارجه تعیین‌ می‌گردد.

۶- مسافرتها، بازدیدها، ملاقاتهای وابسته‌های کار اعزامی‌ با مقامات دولتی و شرکتهای خصوصی در‌ کشور متوقف فیه، با هماهنگی رییس نمایندگی انجام خواهد شد و نیز وابسته کار موظف است به طور مستمر‌ گزارش فعالیتهای خود را به رییس نمایندگی ارایه نماید.

۷- موارد اختلاف و تخطی وابسته کار از این آیین‌نامه به کارگروهی متشکل از معاونان وزارت کار و‌ اموراجتماعی و وزارت امورخارجه ارجاع می‌گردد.‌ چنانچه در این کارگروه توافقی حاصل نگردید، مراتب‌ جهت تصمیم گیری نهایی به کارگروه وزرای دو وزارتخانه ارجاع خواهد شد.

۸- وابستگان کار قبل از اعزام یک دوره توجیهی امور سیاسی، اداری و تشریفاتی را در وزارت‌ امورخارجه طی خواهند کرد.

محمدرضا عارف – معاون اول رییس‌جمهور