‌آیین‌نامه اجرایی ماده (۷) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت

تاریخ تصویب: ۱۳۸۱/۰۳/۱۹
تاریخ انتشار: ۱۳۸۱/۰۴/۰۵

‌شماره : ۹۳۵۴ت۲۶۵۵۶‌ه‍
‌تاریخ : ۱۳۸۱/۰۳/۲۲

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۱/۳/۱۹ بنا به پیشنهاد شماره ۵۶.۱۱۱۶.۱۰۸۷۳ مورخ ۱۳۸۱.۳.۴‌وزارت امور اقتصادی و دارایی و به استناد ماده (۷) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت – مصوب ۱۳۸۰-‌ آیین‌نامه اجرایی ماده (۷) قانون یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:

‌ماده ۱- تعاریف
‌الف – وجوه اداره شده: اعتباراتی است که طی قراردادهای منعقد شده با بانک‌های عامل در اختیار آنها قرار‌می‌گیرد تا با نظارت دولت برای سرمایه‌گذاری در جهت اهداف قوانین برنامه‌های توسعه و بودجه به صورت‌ تسهیلات در اختیار اشخاص حقیقی و حقوقی غیر دولتی قرار دهند.
ب – واگذارنده اعتبار: دستگاه اجرایی (‌ملی یا استانی) است که با عقد قرارداد با بانک عامل اعتبارات لازم را در‌اختیار بانک قرار می‌دهد.
ج – بانک عامل: بانک یا مؤسسات اعتباری است که به حکم قانون یا با مجوز بانک مرکزی جمهوری اسلامی‌ ایران تأسیس شده و طرف قرارداد واگذارنده اعتبار است.

‌ماده ۲- واگذارنده اعتبار موظف است طبق مفاد موافقتنامه مبادله شده با سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی‌کشور و بر اساس قرارداد منعقد شده با بانک عامل اعتبارات مربوط به وجوه اداره شده را در اختیار بانک عامل قرار‌دهد.

‌ماده ۳- ذی‌حساب دستگاه واگذارنده اعتبار موظف است وجوه پرداختی به بانک عامل را به هزینه قطعی‌منظور نماید.

‌ماده ۴- بانک موظف است سود حاصل از وجوه مذکور و مبالغ دریافتی از بابت بازپرداخت اقساط تسهیلات‌ موضوع این آیین‌نامه را به حساب خاصی که توسط خزانه‌داری کل افتتاح می‌گردد واریز نماید تا به حساب درآمد‌ عمومی‌ کشور منظور گردد.

‌ماده ۵- معادل وجوه واریزی به حساب خزانه از محل اعتبارات مربوط در قوانین بودجه سنواتی در قالب‌وجوه اداره شده در اختیار دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط قرار می‌گیرد.

‌ماده ۶- بانک عامل و واگذارنده اعتبار موظف هستند حساب‌های مربوط به وجوه اداره شده را به صورتی‌ نگهداری کنند که در هر زمان اطلاعات مربوط به مصرف آن به تفکیک اصل و سود تسهیلات اعطاء شده و اقساط‌ معوق و میزان وجوه اداره شده مصرف شده قابل تحصیل باشند.

‌محمدرضا عارف – معاون اول رییس جمهور