‌آیین‌نامه اجرایی بندهای (‌الف) و (ب) ماده (۴۹) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران

تاریخ تصویب: ۱۳۸۱/۰۲/۱۵
تاریخ انتشار: ۱۳۸۱/۰۳/۰۴

[به موجب آیین‌نامه اجرایی بندهای (الف‌) و (ب‌) ماده (۴۹) تنفیذی قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی‌، اجتماعی و فرهنگی، موضوع ماده (۱۰۳) قانون برنامه چهارم توسعه، نسخ ضمنی شده است.]

‌شماره : ۶۵۵۸ت۲۳۹۹۵‌ه‍
‌تاریخ : ۱۳۸۱.۰۲.۲۲

[اصلاحی ۱۳۸۱/۹/۱۸]
‌هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۱.۲.۱۵ بنابه پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های کار و امور اجتماعی،‌ وزارت تعاون و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و سازمان تأمین اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد ماده (۴۹) قانون‌ برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۹ – آیین‌نامه‌ اجرایی بندهای (‌الف) و (ب) ماده یادشده را به شرح زیر تصویب نمود:

‌ماده ۱ – تعاریف: ‌

الف – کارفرما شخصی است که در ماده (۳) قانون کار جمهوری اسلامی ایران‌ تعریف شده و اداره کارگاه‌ها و مؤسسات موضوع این آیین‌نامه را بر عهده دارد.
ب – نیروی کار جدید به کسی اطلاق می‌شود که کارفرما علاوه بر نیروی کار موجود، از بیکاران ثبت نام‌شده نزد ادارات کار و امور اجتماعی استخدام نماید.

‌تبصره – ‌در مواردی که نیروی کار جدید به جای نیروی کار اخراج، مستعفی یا ترک کار نموده‌اند در‌ کارگاه‌های موضوع بند (ج) ماده (۱) این آیین‌نامه به کار گمارده شود، کارفرما مشمول استفاده از تخفیفات‌ مندرج در این آیین‌نامه نخواهد بود.
ج – کارگاه‌ها و مؤسسات مشمول این آیین‌نامه، کارگاه‌های خصوصی و تعاونی دایر موضوع ماده (۴)‌قانون کار و یا کارگاه‌هایی که از مراجع رسمی دارای مجوز فعالیت هستند، می‌باشند.

‌ماده ۲ – کارفرمایان کارگاه‌ها و مؤسسات موضوع بند (ج) ماده (۱) این آیین‌نامه که پس از اعلام نیاز به‌ ادارات کار وامور اجتماعی، فرد یا افراد موردنظر را از بین نیروی کار ثبت نام شده ادارات کار و امور‌اجتماعی انتخاب و به کار می‌گمارند، برای استفاده از تخفیفات موضوع این آیین‌نامه مکلفند مراتب به‌کارگماری آنان را به ادارات کار و امور اجتماعی، اعلام نمایند.

‌ماده ۳ – ‌کلیه کارفرمایان پس از کسب تأییدیه استخدام نیروی کار جدید از سوی ادارات کار و امور اجتماعی و‌ ارایه آن به همراه صورت مزد و حقوق با رعایت تبصره بند ب ماده (۱)، مشمول استفاده از تخفیفات موضوع ماده (۴) این آیین‌نامه خواهند بود.

‌ماده ۴ – ‌[اصلاحی ۱۳۸۳/۳/۶]
مالیات بردرآمد کلیه کارفرمایان‌کارگاهها و مؤسسات موضوع بند “ج‌” ماده (۱) این آیین‌نامه که علاوه بر نیروهای موجود خود، کارکنان جدیداستخدام می‌نمایند، به میزان مالیات بر درآمد حقوق دریافتی از کارکنان جدیدالاستخدام کاهش می‌یابد.
کارفرمایان کارگاهها و مؤسسات یادشده از پرداخت حق بیمه سهم کارفرمای موضوع ماده (۲۸) قانون تأمین‌ اجتماعی بابت کارکنان جدیدالاستخدام مزبور معاف خواهند بود.

‌تبصره ۱ – تخفیف حق بیمه موضوع این ماده شامل کارگاه‌های مشمول قانون معافیت از پرداخت حق‌ بیمه سهم کارفرما تا میزان ۵ نفر کارگر، موضوع تصویبنامه شماره ۱۰۶۲۵۴ت.۲۳.‌ه‍ مورخ ۱۳۶۹.۲.۱۲‌هیأت وزیران نمی‌گردد و کارگاه‌های مذکور منحصراً از معافیت قانون مزبور برخوردار خواهند بود.‌ اگر‌ واحدهای مشمول تصویبنامه مذکور نیروی کار جدید با رعایت سایر شرایط مندرج در این آیین‌نامه بکار‌گیرند، می‌توانند از مزایای این آیین‌نامه برخوردار شوند.

‌تبصره ۲- ‌مبنای تعیین تعداد نیروی کار موجود در کارگاه‌های دایر، تعداد بیمه‌شدگان آنها طبق صورت‌ مزد و حقوق ارسالی توسط کارفرما در اسفندماه ۱۳۸۰ به سازمان تأمین اجتماعی می‌باشد.

‌تبصره ۳ – اعمال تخفیف موضوع این ماده درمورد افراد بکارگمارده شده جدید با رعایت تبصره (۲)‌ این ماده و منوط به ارائه تأییدیه موضوع ماده (۳) و ارسال صورت مزد و حقوق کلیه کارکنان در مهلت مقرر به‌ شعب سازمان تأمین اجتماعی و ادارات امور اقتصادی و دارایی ذی‌ربط می‌باشد.

‌ماده ۵ – ‌سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور مکلف است اعتبار لازم برای اعمال تخفیفات حق بیمه‌ سهم کارفرما، برای سال‌های اجرای برنامه سوم توسعه به ازای فرصت‌های شغلی ایجاد شده در رابطه با این‌ تصویبنامه را از طریق منظور نمودن در لوایح بودجه سنواتی تأمین و به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت‌ نماید.

تبصره ۱ – ‌ادارات کل تأمین اجتماعی استان‌ها مکلفند در پایان هر ماه گزارش عملکرد شعب خود را در‌زمینه به کارگماری نیروهای جدید موضوع این آیین‌نامه به ادارات کل کار و اموراجتماعی استان مربوط اعلام‌ نمایند.

‌تبصره ۲- سازمان تأمین اجتماعی مکلف است هر سه ماه یک بار میزان تخفیف حق بیمه و تعداد افراد‌ برخوردار شده از تخفیف را به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، وزارت کار و اموراجتماعی و وزارت‌ اموراقتصادی و دارایی اعلام نماید.

ماده ۶ – [اصلاحی ۱۳۸۱/۹/۱۸]
اگر به طریقی محرز گردد که نیروی کار جدید معرفی شده قبل از دوران برنامه سوم توسعه یا خارج از‌ طریق مراکز خدمات اشتغال وزارت کار و امور اجتماعی در واحد مورد نظر فعالیت داشته و یا در زمان استفاده از‌ مزایای این آیین‌نامه اشتغال به کار نداشته است، کارگاه برای همیشه از تسهیلات این آیین‌نامه محروم و وزارت کار و‌ امور اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی مجاز خواهند بود کارفرمای مربوط را تحت پیگرد قانونی قرار دهند و‌ضرر و زیان وارد شده را از وی مطالبه و وصول نمایند.

‌ماده ۷ – کارگاههای مشمول این آیین‌نامه می‌توانند ضمن استفاده از مزایای این آیین‌نامه توأماً از‌ تسهیلات موضوع ماده (۵۶) قانون برنامه سوم توسعه و آیین‌نامه اجرایی مربوط استفاده نمایند.

‌ماده ۸ – از تاریخ تصویب و ابلاغ این آیین‌نامه تصویبنامه‌های شماره ۵۶۹۰۱ت۲۳۹۹۵‌ه‍ مورخ ۱۳۷۹/۱۲/۱۰ و ۴۰۱۵۲ت۲۵۵۸۹‌ه‍ مورخ ۱۳۸۰/۹/۳ هیأت وزیران ملغی‌الاثر خواهند بود.

‌محمدرضا عارف – معاون اول رییس‌جمهور