شماره ۴۹۴۹۵ت۲۳۹۱۲هـ – ۱۳۸۰.۱۱.۲
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۰.۱۰.۲۶ بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانههای کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد بند (ب) ماده (۳۹) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۹ -، آییننامه اجرایی بند یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱ – مشمولان این آییننامه، بیمهشدگان سازمان تأمین اجتماعی مشمول قانون کار و بیمهشدگان سازمان تأمین اجتماعی غیرمشمول قانون کار شاغل در دستگاههای دولتی و نهادهای انقلابی میباشند.
ماده ۲ـ سازمان تأمین اجتماعی مکلف است دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه بیمهشدگان را طی دو سال آخر اشتغال آنان مورد رسیدگی قرار دهد و متوسط نرخ رشد دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه آنها در دو سال مزبور را با متوسط نرخ رشد دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه آنها در دو سال مزبور را با متوسط نرخ رشد دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه آنان طی هشت سال قبل از آن مقایسه نموده و به ترتیب زیر اقدام نماید:
الف – چنانچه افزایش متوسط دستمزد دو سال آخر بیمه شده مطابق افزایشهای موضوع مصوبات شورای عالی کار و سایر قوانین و مقررات بوده و پنج درصد (۵%) هم بیشتر باشد و یا اینکه افزایش ناشی از ارتقای شغلی و تغییر کارگاه باشد، اینگونه دستمزدها طبیعی تلقی و مشمول مفاد این آییننامه نمیگردد.
ب – چنانچه افزایش دستمزد دو سال آخر بیمه شده با رعایت موارد بند (الف) بیشتر باشد، دستمزد غیرطبیعی تلقی و مابه التفاوت حق بیمه محاسبه و از کارفرما قابل وصول خواهد بود.
ماده ۳ـ کارفرما مکلف است نسبت به پرداخت حق بیمه مابهالتفاوت دستمزد موضوع ماده (۲)، بر اساس مقررات مورد اجرا به صورت نقد یا اقساطی، اقدام نماید.
تأخیر در پرداخت فوق، مشمول پرداخت خسارت تأخیر موضوع ماده (۵۰) قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.
ماده ۴ ـ سازمان تأمین اجتماعی مکلف است ظرف حداکثر سه ماه پس از تصویب این آییننامه، زمینههای لازم را برای اجرای قانون و آییننامه و اطلاع کارفرمایان و بیمهشدگان فراهم کند و دستورالعمل اجرایی در مورد نحوه محاسبات را با مشارکت وزارت کار و امور اجتماعی تدوین نماید.
معاون اول رییس جمهور – محمدرضا عارف