ماده واحده – موافقتنامه همکاری علمی و فناوری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی مشتمل بر یک مقدمه و ده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاری علمی و فناوری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی که من‌بعد «طرفین» نامیده می‌شوند:
با توجه به این که توسعه روابط علمی و فنی به طور دو جانبه برای هر دو کشور مفید خواهد بود.
با تمایل به تحکیم همکاری بین دو کشور به ویژه در زمینه‌های علمی و فناوری.
با عنایت به این که این همکاری باعث ارتقاء و گسترش روابط دوستانه موجود بین دو کشور خواهد شد، به شرح زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ – اهداف
طرفین توسعه همکاری در زمینه‌های علمی و فناوری بین دو کشور را براساس مساوات و منافع دو جانبه ترغیب خواهند کرد.
ماده ۲ – ساختارهای همکاری
همکاری بین طرفین در زمینه‌های علمی و فناوری موارد زیر را شامل می‌شود:
الف – تبادل دانشمندان، محققان، متخصصان و اندیشمندان.
ب – مبادله مدارک و اطلاعات علمی و فنی.
ج – سازماندهی سمینارها و دوره‌های علمی و فنی دو جانبه در زمینه‌های مورد علاقه
دو طرف، و
د – شناسائی مشترک مشکلات علمی و فنی، تنظیم و اجرای برنامه‌های مشترک تحقیقات و
به کارگیری نتایج حاصله در صنایع، کشاورزی و سایر‌زمینه‌ها و مبادله تجارب و دانش فنی حاصل از آنها.
ماده ۳ – الگوهای همکاری
۱ – طرفین همکاری بین سازمانها، تشکیلات و مؤسسات مربوط خود را در خصوص علم و
فناوری گسترش خواهند داد تا در صورت نیاز بتوانند در‌چارچوب این موافقتنامه،
قراردادهای مربوط را منعقد کنند.
۲ – قراردادهائی که اساس توسعه همکاری میان سازمانها، تشکیلات و مؤسسات ذکر شده در
بند (۱) خواهد بود طبق قانون داخلی لازم‌الاجراء در‌کشور مربوط و نیز تعهدات
بین‌المللی امضاء خواهد شد. طرفین سازمانها، تشکیلات و مؤسسات مذکور را تشویق
خواهند نمود تا در صورت امکان‌موارد زیر را در قراردادهای خود بگنجانند:
الف – ما به ازای صدور مجوز دانش فنی یا استفاده از حق امتیاز،
ب – مبادله امتیازات، به کارگیری مشترک امتیازات براساس پروژه‌های مشترک تحقیقات و
توسعه و تعیین شرایطی برای تجاری نمودن آنها به وسیله هر‌طرف یا به‌طور مشترک توسط
آنها در دو کشور یا کشور ثالث،
ج – شرایط عرضه برای تولید و تحقق تولید و بازدهی،
د – شرایط و مقررات مالی، و
هـ – قیود و شرایط به کار گرفته شده در زمینه اطلاعات به دست آمده توسط سازمانها،
تشکیلات و مؤسسات مذکور یا انجام پیمانها و قراردادهای فوق.
ماده ۴ – وسائل و تجهیزات
۱ – تحویل تجهیزات مورد نیاز برای تحقیقات مشترک و مطالعات آزمایشی بر روی
دستگاهها که به منظور پیشبرد این موافقتنامه مقرر شده‌اند، به‌صورت کتبی بین طرفین
یا بین سازمانها، تشکیلات و مؤسسات همکاری کننده توافق خواهد شد، به گونه‌ای که در
هر یک از موارد قابل اجرا باشد.
۲ – تحویل وسائل و تجهیزات از یک کشور به کشور دیگر که در حین اجرای این
موافقتنامه به مرحله تولید رسیده باشد، طبق شرایط موافقتنامه‌بازرگانی میان طرفین
یا به گونه‌ای که ممکن است بین آنها توافق شود، انجام خواهد شد.
ماده ۵ – مؤسسات
طرفین همکاری میان کتابخانه‌های علمی، مراکز اطلاعات علمی و فنی و مؤسسات علمی را
جهت تبادل کتب، نشریات ادواری و کتابنامه‌ها گسترش‌خواهند داد.
ماده ۶ – افشاء اطلاعات
هیچ یک از طرفین، اطلاعات به دست آمده توسط خود یا کارکنان خود به موجب این موافقتنامه را بدون رضایت مشخص طرف دیگر برای هیچ طرف ثالثی افشاء نخواهد نمود.
ماده ۷ – مخارج
۱ – مخارج سفر دانشمندان و متخصصان بین دو کشور بر عهده کشور فرستنده است ولی سایر مخارج براساس شرایط توافق دوجانبه کتبی بین طرفین تقبل خواهد شد.
۲ – مخارج مربوط به همکاری بین سازمانها، تشکیلات و مؤسسات مربوط، به موجب ماده (۳)، طبق شرایط توافق دوجانبه بین سازمانها، تشکیلات و‌مؤسسات مذکور تقبل خواهد شد.
ماده ۸ – قوانین و مقررات
هر یک از طرفین با رعایت قوانین داخلی و تعهدات بین‌المللی خود تمامی تسهیلات و
امکاناتی را که اتباع طرف دیگر طی اقامت در سرزمین او برای‌انجام وظایف محوله طبق
مفاد این موافقتنامه نیاز دارند، تأمین خواهد کرد.
ماده ۹ – لازم‌الاجراء شدن و خاتمه
۱ – طرفین پس از تکمیل الزامات قانون اساسی مربوط خود برای لازم‌الاجراء شدن این
موافقتنامه، مراتب را از طریق تبادل یادداشت سریعاً به اطلاع طرف مقابل خواهند
رساند. تاریخ لازم‌الاجراء شدن، تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه خواهد بود.
۲ – این موافقتنامه برای یک دوره پنج ساله اعتبار دارد و خود به خود برای یک دوره
پنج ساله دیگر تجدید می‌گردد، مگر آنکه یکی از طرفین دوازده ماه‌قبل طرف دیگر را از قصد خود برای خاتمه موافقتنامه مطلع نماید.
ماده ۱۰ – اصلاحات
این موافقتنامه در هر زمان با توافق طرفین طبق مراحل قانونی در دو کشور از طریق تبادل یادداشت از مجاری دیپلماتیک قابل اصلاح می‌باشد.
در تأیید مراتب فوق، امضاء کنندگان زیر که از طرف دولت‌های خود در این رابطه
دارای اختیارات می‌باشند این موافقتنامه را در دو نسخه به زبان‌های فارسی و
انگلیسی که هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان می‌باشند، امضاء نمودند.
منعقده در تاریخ یازدهم خرداد ماه ۱۳۷۹ هجری شمسی (برابر با سی و یکم می سال ۲۰۰۰ میلادی).
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری آفریقای جنوبی
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و ده ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ شانزدهم دی ماه یکهزار و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۰.۱۰.۲۷ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
مهدی کروبی
رئیس مجلس شورای اسلامی