ماده واحده – از تاریخ تصویب این قانون ماده (۶) اساسنامه نهضت سوادآموزی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۶۳.۳.۳- و تبصره آن و قانون الحاق ماده (۶) مکرر به اساسنامه نهضت سوادآموزی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۷.۹.۱۵ – لغو و آموزشیارانی که از این به بعد به خدمت نهضت سوادآموزی در می‌آیند مشمول مفاد این قانون می‌باشند.
تبصره ۱ – از تاریخ تصویب این قانون آموزشیارانی که با دارا بودن گواهینامه پایان تحصیلات دیپلم و یا بالاتر به صورت تمام وقت به خدمت نهضت سوادآموزی در می‌آیند مشمول آیین‌نامه استخدامی اعضاء قراردادی نهضت سوادآموزی و اصلاحیه‌های بعدی آن می‌باشند.
تبصره ۲ – آموزشیارانی که از این به بعد با دارا بودن حداقل مدرک تحصیلی دیپلم و همچنین آن دسته از آموزشیاران که تا قبل از تصویب این قانون با مدرک تحصیلی کمتر از دیپلم به صورت نیمه وقت با نهضت سوادآموزی همکاری می‌نمایند از حق‌التدریس ساعتی به میزان ۸۰۱ حقوق و فوق‌العاده شغل افراد قراردادی مشابه از حیث تحصیلات و سابقه برخوردار می‌شوند.
تبصره ۳ – آموزشیارانی که قبل از تصویب این قانون براساس مواد (۶) و (۶) مکرر اساسنامه نهضت سوادآموزی جمهوری اسلامی ایران به طور تمام وقت، مداوم و منظم به خدمت نهضت سوادآموزی درآمده‌اند، مشمول شرایط و ضوابط مربوط می‌باشند.
تبصره ۴ – سوابق خدمت تمام وقت آموزشیاران در نهضت سوادآموزی به عنوان سابقه خدمت دولتی تلقی می‌گردد و مدت سابقه آموزشیاری به سقف سنی استخدام افزوده می‌شود.
تبصره ۵ – سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور در چهارچوب مقررات، اعتبار لازم را در مورد آموزشیاران در بودجه سالانه نهضت سوادآموزی پیش‌بینی و تأمین می‌نماید.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و پنج تبصره در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ هشتم آبان ماه یکهزار و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۰.۸.۱۶ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
مهدی کروبی
رئیس مجلس شورای اسلامی