شماره ۲۹۳۰۷ت۲۲۴۹۵هـ – ۱۳۸۰.۰۶.۲۵
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۰.۰۶.۱۴ بنا به پیشنهاد مورخ ۱۳۷۸.۱۱.۲۴ وزارتخانه‌های دادگستری و کشور و به استناد تبصره ماده (۲۹۷) قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (در امور کیفری) – مصوب ۱۳۷۸ -، آیین‌نامه اجرایی تبصره یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱- حکم مجازات تبعید پس از قطعیت یافتن، با رعایت ترتیبات مربوط به اجرای احکام به نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌شود. مأموران نیروی انتظامی، به محض ابلاغ مراجع ذیربط، موظفند مفاد آن را به موقع اجرا گذارند.
ماده ۲- محکومان به تبعید تحت نظارت مأموران نیروی انتظامی به محل تبعید اعزام خواهند شد.
تبصره ۱- چنانچه محکوم علیه درخواست عزیمت به طور شخصی به محل تبعید را داشته باشد با موافقت دادگاه صادر کننده حکم، در محل مزبور حاضر خواهد شد و مکلف است به محض ورود خود را به طور حضوری به نیروی انتظامی محل معرفی نماید.
تبصره ۲- در صورتی که اعزام یا عزیمت محکومان، به محل تبعید به علت عذر موجه از قبیل حوادث غیرمترقبه یا اضطرار ممکن نباشد، پس از رفع عذر یاد شده زیر نظر دادگاه اقدام به عمل خواهد آمد.
تبصره ۳- شروع ایام محکومیت به تبعید، از روز معرفی به نحو مذکور در تبصره (۱) و یا حضور وی براساس اعزام محسوب می‌گردد.
ماده ۳- محکومانی که مخفی یا متواری باشند و یا پس از اعلام یا اخطار نیروی انتظامی از رفتن به محل تبعید امتناع نمایند، به وسایل ممکن دستگیر و‌تحت نظر و مراقبت مأموران نیروی انتظامی به محل تبعید اعزام خواهند شد.
ماده ۴- پس از ورود به محل تبعید، نیروی انتظامی محل موظف است نام محکومان به تبعید را در دفتر مخصوص ثبت نماید و تا پایان مدت محکومیت مراقبتهای لازم را به عمل آورد.
تبصره – نیروی انتظامی محل مکلف است دادگستری محل، اداره اطلاعات و فرمانداری ذیربط را از حضور محکوم علیه مطلع نماید.
ماده ۵- نظارت بر حضور و فعالیت محکومان در محل تبعید به عهده نیروی انتظامی است و محکومان موظفند همه روزه خود را به نیروی انتظامی محل اقامت (پاسگاه یا کلانتری) معرفی و دفتر مخصوص حضور و غیاب را امضاء نمایند.
ماده ۶- در دادگستری کل استانها، دفتری به منظور ثبت اطلاعات مربوط به محکومان به تبعید در حوزه قضایی آن استان دایر می‌گردد. پس از صدور حکم قطعی تبعید، دادگاه صادر کننده حکم یک نسخه از دادنامه را به دفتر مزبور ارسال خواهد کرد.
ماده ۷- دادگستری کل استان پس از ثبت اطلاعات مربوط، مراتب را جهت اطلاع به دادگستری شهرستان محل تبعید اعلام می‌دارد.
ماده ۸- نیروی انتظامی محل تبعید مکلف است به محض اطلاع از خروج غیرمجاز محکوم علیه از محل مراتب را سریعاً به دادگستری محل گزارش دهد تا حسب مورد از طریق رییس دادگستری موضوع به دادگاه صادر کننده حکم اعلام گردد.
ماده ۹- کسانی که به تبعید محکوم شده‌اند چنانچه قبل از پایان مدت محکومیت از محل تبعید خارج شوند، توسط دادگاه صادر کننده حکم بر حسب قوانین جاری نسبت به آنان اقدام خواهد شد.
ماده ۱۰- به منظور حفظ تعادل و توازن در اعزام افراد تبعیدی به شهرهای مختلف، وزارتخانه‌های دادگستری، کشور و اطلاعات تبادل نظر و هماهنگی خواهند نمود.
تبصره – شورای امنیت کشور فهرست شهرستانهایی را که امکان تبعید محکومان به آنها میسر نیست اعلام خواهد کرد.
ماده ۱۱- دستورالعمل اجرایی مناسب برای وظایف و مسؤولیتهای محوله در این آیین نامه به نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران توسط این نیرو تهیه و به واحدهای تابعه در سراسر کشور ابلاغ خواهد شد تا اقدامات به نحو مطلوب و هماهنگ صورت گیرد.
ماده ۱۲- دستگاه‌های مسؤول امور امنیتی در اجرای این آیین‌نامه با نیروی انتظامی همکاری نموده، اطلاعات و اخبار مربوط به عملکرد محکومان تبعیدی را در اختیار این نیرو قرار خواهند داد.
ماده ۱۳- نیروی انتظامی مشکلات و معضلات مربوط به محکومان تبعیدی را برای بررسی و اتخاذ تصمیم – در چارچوب قوانین جاری – به شورای تأمین شهرستان گزارش می‌نماید. شورای مذکور در صورت ضرورت، مراتب را به شورای تأمین استان و عنداللزوم به شورای امنیت کشور اعلام خواهد نمود.
ماده ۱۴- اشتغال محکومان به تبعید به شغل یا حرفه معین و مناسب در محل اقامت، مطابق قوانین و مقررات بلامانع می‌باشد.
ماده ۱۵- دادگاه صادر کننده حکم می‌تواند در صورت درخواست محکوم علیه و در چارچوب قوانین، بنا به تشخیص و تصمیم خود – در حد ضرورت- به وی مرخصی بدهد.
ماده ۱۶- هزینه اعزام و اجرای احکام دادگاه‌ها از محل اعتبارات قوه قضاییه تأمین و بر طبق قوانین و مقررات به نیروی انتظامی پرداخت می‌گردد.
معاون اول رییس جمهور – محمدرضا عارف