ماده واحده – به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده می‌شود یادداشت تفاهم در زمینه کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر برای منطقه اقیانوس هند را بپذیرد و اسناد مربوط را تسلیم نماید.
گزارش نقائصی که کاملاً اصلاح نشده یا به طور موقت ترمیم شده‌اند به موجب یادداشت تفاهم در زمینه کنترل و بازرسی کشتیها در منطقه اقیانوس هند
یادداشت تفاهم در زمینه کنترل و بازرسی کشتیها در اقیانوس هند
MEMORANDUM OF UNDERSTANDING ON PORT STATE THE INDIAN OCEAN REGION
بسم‌الله الرحمن الرحیم
یادداشت تفاهم در زمینه کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر برای منطقه اقیانوس هند
سازمانهای دریایی اتیوپی، اریتره، استرالیا، آفریقای جنوبی، ایران، بنگلادش، تانزانیا، جیبوتی، سریلانکا، سودان، سیشل، عمان، کنیا، مالدیو، موریس، موزامبیک، میانمار، هند و یمن که از این پس «سازمانها» نامیده می‌شوند،
با درک ضرورت افزایش ایمنی دریایی و حفاظت از محیط زیست دریایی و اهمیت بهبود شرایط کار و زندگی در کشتیها،
با درک و تحسین پیشرفتهای حاصله در زمینه‌های فوق به ویژه توسط سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) و سازمان جهانی کار (ILO) و با توجه ویژه به قطعنامه (۱۷)۶۸۲ الف سازمان بین‌المللی دریانوردی در خصوص همکاریهای منطقه‌ای در کنترل کشتیها و تخلیه مواد از کشتیها،
با توجه به این که مسؤولیت اصلی اجرای مؤثر استانداردهای مندرج در اسناد بین‌المللی بر عهده سازمانهای کشوری است که کشتی، مجاز به برافراشتن پرچم آن می‌باشد؛
با این وجود با تشخیص این که اقدام مؤثر کشورهای صاحب بندر برای پیشگیری از فعالیت کشتی‌های غیراستاندارد ضروری است؛
همچنین با تشخیص ضرورت جلوگیری از رقابت ناسالم بین بنادر؛
و با اعتقاد به ضرورت ایجاد نظام پیشرفته و هماهنگ نظارت کشور صاحب بندر و تحکیم همکاری و تبادل اطلاعات برای منظورهای یاد شده؛
در زمینه مسائل زیر به توافق رسیدند:
بخش ۱ – تعهدات :
۱-۱ – هر سازمان، مفاد این یادداشت تفاهم و پیوستهای آن را که بخش لاینفک این
یادداشت تفاهم است، اجرا و کلیه اقدامات لازم را برای تصویب و یا الحاق به کلیه
اسناد مربوط به اهداف این یادداشت تفاهم انجام خواهد داد.
۲-۱ – هر سازمان، نظام کارآمدی را برای کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر ایجاد خواهد
کرد تا از مطابقت کشتی‌های تجاری خارجی وارد شده به‌بنادر آن کشور، با
استانداردهای مقرر در اسناد مربوط تعریف شده در بخش (۲) بدون هیچ تمایزی بین
پرچمها اطمینان حاصل کند.
۳-۱ – مجموع بازرسی‌های سالانه هر سازمان طی مدت سه سال پس از نافذ شدن این
یادداشت تفاهم حداقل ده درصد (۱۰%) تعداد تخمینی‌کشتی‌های تجاری خارجی که از این
به بعد به آنها «کشتیها» اطلاق می‌شود و در دوره دوازده ماه اخیر وارد بنادر آن
کشور شده‌اند، خواهد بود. کار‌گروهی که به موجب بخش (۱-۷) تشکیل شده بر کل فعالیت
بازرسی انجام شده و میزان کارآیی آن را در سراسر منطقه نظارت خواهد کرد. کار
گروه‌همچنین براساس تجربیات و پیشرفتهای حاصله در زمینه اجرای مفاد یادداشت تفاهم،
میزان بازرسی‌های مورد نظر را تعدیل خواهد کرد.
۴-۱ – هر سازمان در جهت پیشبرد اهداف این یادداشت تفاهم، با سازمانهای دیگر
مشاوره، مبادله اطلاعات و همکاری خواهد کرد.
بخش ۲ – اسناد مربوط :
۱-۲ – از نظر این یادداشت تفاهم، «اسناد مربوط» عبارتند از:
– کنوانسیون بین‌المللی خط بارگیری، ۱۹۶۶ میلادی (۱۳۴۵ هجری شمسی)
– کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا، ۱۹۷۴ میلادی (۱۳۵۳ هجری شمسی)
(سولاس ۷۴)
– پروتکل ۱۹۷۸ میلادی (۱۳۵۷ هجری شمسی) کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در
دریا، ۱۹۷۴ میلادی (۱۳۵۳ هجری شمسی)
– کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی توسط کشتیها، ۱۹۷۳ میلادی (۱۳۵۲ هجری
شمسی) و پروتکل اصلاحی آن ۱۹۷۸ میلادی (۱۳۵۷هجری شمسی) (مارپل ۷۳.۷۸)؛
– کنوانسیون بین‌المللی استانداردهای آموزش، صدور گواهینامه و نگهبانی دریانوردان،
۱۹۷۸ میلادی (۱۳۵۷ هجری شمسی)؛
– کنوانسیون مقررات بین‌المللی جلوگیری از تصادم در دریا، ۱۹۷۲ میلادی (۱۳۵۱ هجری
شمسی)،
– کنوانسیون بین‌المللی اندازه‌گیری ظرفیت کشتیها، ۱۹۶۹ میلادی (۱۳۴۹ هجری شمسی)؛
– کنوانسیون کشتیرانی تجاری (حداقل استانداردها)، ۱۹۷۶ میلادی (۱۳۵۵ هجری شمسی)
(کنوانسیون ۱۴۷ سازمان بین‌المللی کار)، همراه با‌پروتکل‌ها و اصلاحیه‌های این
کنوانسیونها و آیین وضعیت اجباری به گونه و زمانی که لازم‌الاجراء می‌شوند.
۲-۲ – در خصوص کنوانسیون کشتیرانی تجاری (حداقل استانداردها)، ۱۹۷۶ میلادی (۱۳۵۵
هجری شمسی) (کنوانسیون ۱۴۷ سازمان‌بین‌المللی کار) هر سازمان دستورالعملهای مندرج
در پیوست (۱) را برای اجرای نشریه سازمان بین‌المللی کار تحت عنوان «بازرسی شرایط
کاری در‌کشتی‌ها: رهنمودهای اجرایی» به کار خواهد بست.
۳-۲ – هر سازمان، آن دسته از اسناد مربوطی را که نافذ بوده و دولت متبوع سازمان،
عضو آن می‌باشد، به کار خواهد بست. در مورد اصلاحیه‌های اسناد‌مربوط، هر سازمان آن
دسته از اصلاحیه‌هائی را که نافذ هستند و دولت متبوع آن سازمان، آنها را پذیرفته
است، به کار خواهد بست. سند اصلاح شده،پس از آن «سند مربوط» برای آن سازمان
محسوب خواهد شد.
۴-۲ – هنگام بازرسی کشتی با پرچم کشوری غیر عضو کنوانسیون یا اصلاحیه سند مربوط،
به منظور کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر، سازمانهای‌عضو چنین کنوانسیون یا اصلاحیه
«سند مربوط» تضمین خواهد نمود که رفتار با کشتی مزبور و خدمه آن مساعدتر از رفتار
با کشتی‌های دارای پرچم‌کشور عضو کنوانسیون یا «سند مربوط» نخواهد بود.
۵-۲ – در مورد کشتی‌های با اندازه غیرمعمول سازمانها آن دسته از الزامات اسناد
مربوط را که قابل اعمال هستند اجراء خواهند کرد و تا حدی که سند‌مربوط اعمال
نمی‌شود، با توجه ویژه به بخش (۵) پیوست (۲)، اقدامات لازم را برای حصول اطمینان
از این که کشتی‌های مزبور خطری آشکار برای‌ایمنی، بهداشت یا محیط به شمار
نمی‌آیند، انجام خواهند داد.
بخش ۳ – مراحل بازرسی، رفع نقائص و توقیف کشتی( )
۱-۳- در اجرای یادداشت تفاهم، سازمانها بازرسی‌هایی را انجام خواهند داد که شامل
حداقل یک نوبت بازدید از کشتی برای بررسی گواهینامه‌ها و‌مدارک و همچنین مجاب‌شدن
آنها از این که خدمه و شرایط عمومی کشتی، تجهیزات، محوطه ماشین‌آلات و اقامتگاه
خدمه و نیز وضعیت بهداشتی‌کشتی مطابق با مفاد اسناد مربوط هستند.
۱-۲-۳- هرگاه دلایل روشنی وجود داشته باشد مبنی بر این که شرایط کشتی یا تجهیزات
یا خدمه آن اساساً با الزامات سند مربوط مطابقت ندارد،بازرسی دقیق‌تری از جمله
بررسی بیشتر مطابقت الزامات عملیاتی روی کشتی انجام خواهد شد.
۲-۲-۳- دلایل روشن در مواردی است که افسر بازرسی و کنترل کشور صاحب بندر دلایلی
بیابد که از نظر کارشناسی او بررسی دقیق‌تر کشتی،تجهیزات یا خدمه را ایجاب کند،
سازمانها آن دلایلی را دلایل روشن درنظر خواهند گرفت که در پیوست (۳) آمده است.
۳-۲-۳- هیچ یک از شیوه‌ها نباید به عنوان تحدید اختیارات سازمانها در انجام
اقداماتی در حوزه صلاحیت آنها در خصوص مواردی که به اسناد مربوط‌مرتبط می‌شود،
تلقی شود.
۴-۲-۳- شیوه‌ها و دستورالعملهای مربوط برای بازرسی کشتیها که در پیوست (۲) تعیین
شده‌اند نیز قابل اعمال خواهد بود.
۳-۳- در انتخاب کشتیها برای بازرسی، سازمانها باید اولویت را به کشتی‌های زیر
بدهند:
– کشتی‌هایی که برای اولین بار یا پس از غیبتی دوازده ماهه یا بیشتر وارد بندر
کشوری می‌شوند که سازمان آن یکی از امضاء‌کنندگان یادداشت تفاهم‌است؛
– کشتی‌هایی که به آنها اجازه ترک بندر کشوری داده می‌شود که سازمان آن یکی از
امضاء‌کنندگان یادداشت تفاهم می‌باشد، مشروط بر این که نقائص‌مشاهده شده طی دوره
زمانی معین و تا زمان انقضاء آن دوره، رفع شود؛
– کشتی‌هایی که بنا به گزارش راهنمایان یا مقامات بندری، دارای نقائصی هستند که
ممکن است لطمه‌ای به ایمنی دریانوردی بزند؛
– کشتی‌هایی که گواهینامه‌های الزامی ساخت کشتی و تجهیزات آنها مطابق با اسناد
مربوط، صادر نشده است؛
– کشتی‌های حامل کالاهای خطرناک یا آلوده کننده که در گزارش کردن کلیه اطلاعات
لازم در زمینه مشخصات کشتی، تردد کشتی و نوع کالاهای‌خطرناک یا آلوده کننده‌ای که
توسط کشتی حمل می‌شود، به مقامات ذی‌صلاح بندر و کشور ساحلی قصور ورزیده‌اند؛
– کشتی‌هایی که به دلایل ایمنی، طی شش ماه گذشته، گواهینامه رده‌بندی آنها به حالت
تعلیق درآمده است.
۴-۳- سازمانها سعی خواهند کرد از بازرسی کشتی‌هایی که ظرف شش ماه گذشته توسط
سازمانهای دیگر بازرسی شده‌اند، اجتناب ورزند مگر این که‌دلایل روشنی برای بازرسی
وجود داشته باشد. این شیوه‌ها در مورد کشتی‌های مندرج در بند ۳-۳ که بنا به
صلاحدید سازمان در هر زمان می‌توان آنها‌را بازرسی کرد، اعمال نخواهد شد.
۱-۵-۳- بازرسی‌ها تنها توسط فرد یا افرادی انجام خواهد شد که سازمان آنها اجازه
بازرسی‌های کشور صاحب بندر را به آنها داده باشد و در مقابل آن‌سازمان مسؤول بوده
و الزامات بند ۳-۵-۳ و معیارهای صلاحیت مندرج در پیوست (۴) را اجرا می‌کنند.
۲-۵-۳- فردی که تخصص او مورد نیاز است می‌تواند به افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب
بندر که کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر را اعمال‌می‌کند در زمانی که سازمان او
نمی‌تواند تخصص مزبور را تأمین کند، کمک کند.
۳-۵-۳- افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر که کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر را
اعمال می‌کند و فردی که به او کمک می‌کند، نباید هیچ‌گونه منافع شخصی یا تجاری در
بندری که کشتیها در آن بازرسی می‌شوند یا در کشتی‌هایی که مورد بازرسی قرار
می‌گیرند، داشته باشند و افسر کنترل‌و بازرسی کشور صاحب بندر نباید در استخدام و
یا عهده‌دار وظایفی از سوی سازمانهای غیر دولتی باشد که گواهینامه‌های رده‌بندی و
الزامی صادر‌می‌کنند یا بازرسی‌هایی را برای صدور این نوع گواهینامه‌ها برای
کشتیها لازم است انجام می‌دهند.
۴-۵-۳- هر افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر باید مدرکی شخصی به صورت کارت
شناسایی که توسط سازمان او صادر شده و حاکی از آن‌است که افسر کنترل و بازرسی کشور
صاحب بندر مجاز به انجام بازرسی است، به همراه داشته باشد. به پیوست (۵) رجوع شود.
۱-۶-۳- افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر بعد از اتمام بازرسی می‌بایست مدرکی را
به صورتی که در پیوست (۶) این یادداشت تفاهم آمده‌است، به فرمانده کشتی تحویل دهد
که نتایج بازرسی و جزئیات هر گونه تصمیم‌گیری افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر
و اقدامات اصلاحی که‌قرار است برای رفع نقائص توسط فرمانده، مالک و یا کارگزار
کشتی انجام شود، در آن درج شده است.
۲-۶-۳- سازمانها باید قانع شوند که هر گونه نقصی که در بازرسی، تأیید یا آشکار
گردیده، رفع شده است.
۳-۶-۳- در صورتی که نقائص آشکارا برای ایمنی، بهداشت یا محیط زیست خطرناک باشد،
سازمان کشتی را توقیف کرده یا مانع از عملیاتی خواهد‌شد که با نقائص کشف شده
ارتباط دارد. دستور توقیف یا توقف عملیات تا زمانی که خطر برطرف نشده باشد، جز تحت
شرایط مندرج در بند ۱-۸-۳زیر لغو نخواهد شد.
۴-۶-۳- افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر هنگام ارائه نظر کارشناسی خود مبنی بر
توقیف یا عدم توقیف کشتی، می‌بایستی معیارهای مندرج‌در پیوست (۲) را رعایت کند.
۷-۳- در صورت توقیف کشتی، سازمان بلافاصله کشور صاحب پرچم مربوط و کنسول آن کشور
یا در غیاب او، نزدیکترین نماینده دیپلماتیک را از‌اقدام انجام شده مطلع خواهد
ساخت. در صورت اقتضاء، سازمان مسؤول صدور گواهینامه(ها) نیز در جریان اقدام انجام
شده، قرار خواهد گرفت.
۱-۸-۳- در صورتی که نقائص مندرج در بند ۳-۶-۳ را نتوان در بندری که کشتی مورد
بازرسی قرار گرفته است رفع کرد، سازمان می‌تواند با تعیین‌شرایط مناسبی که توسط آن
سازمان مشخص شده از نظر حصول اطمینان از این که حرکت کشتی هیچ گونه خطری برای
ایمنی، بهداشت یا محیط‌زیست نخواهد داشت، به کشتی اجازه حرکت به بندر دیگر یا
نزدیکترین تعمیرگاه کشتی بدهد. در چنین شرایطی سازمان می‌بایستی سازمان
ذی‌صلاح‌کشوری را که بندر بعدی یا تعمیرگاه کشتی در آن قرار دارد، همچنین طرفهای
مذکور در بند ۷-۳ و در صورت اقتضاء هر سازمان دیگر را مطلع گرداند.این اطلاع
رسانی به سازمانها مطابق پیوست (۷) انجام خواهد شد. سازمان دریافت کننده اطلاعیه
مزبور، سازمان اطلاع دهنده را از اقدامات انجام شده‌باخبر خواهد ساخت.
۲-۸-۳- سازمانها اقداماتی را انجام خواهند داد تا اطمینان حاصل کنند که کشتی‌های
یاد شده در بند ۱-۸-۳ که بدون مطابقت با شرایط تعیین شده از‌سوی سازمان توقیف
کننده کشتی، به سفر خود ادامه می‌دهند یا برای انجام تعمیرات وارد بندر یا
تعمیرگاه مورد توافق نمی‌شوند، تا زمانی که مالک یا‌کارگزار کشتی و کشور صاحب
پرچم، به اطلاع سازمان کشوری که کشتی در آنجا دارای نقص شناخته شده است یا سازمانی
که کشتی را مورد پذیرش‌قرار می‌دهد برساند که کشتی با کلیه الزامات قابل اجرای
اسناد مربوط مطابقت دارد نخواهد توانست وارد هر بندر موضوع این یادداشت تفاهم
شوند. در‌مورد اخیر، سازمان پذیرنده، کلیه سازمانهای دیگر را از این مطابقت آگاه
خواهد ساخت.
۳-۸-۳- صرف نظر از مفاد مندرج در بند ۲-۸-۳ فوق در موارد استثنایی به تشخیص سازمان
ممکن است به منظور کاهش احتمال خطر جانی یا‌آلودگی اجازه دسترسی به بندری معین
داده شود.
۹-۳- مفاد بخش ۷-۳ و ۸-۳، تأثیری بر الزامات دستورالعملهای اجرایی یا اسناد مربوط
که توسط سازمانهای بین‌المللی در خصوص شیوه‌های‌گزارش‌دهی و اطلاع رسانی در ارتباط
با نظارت کشور صاحب بندر مقرر گردیده است، نخواهد داشت.
۱۰-۳- هنگام انجام کنترل و بازرسی به موجب این یادداشت تفاهم، سازمانها تمامی
تلاشهای ممکن را برای اجتناب از توقیف یا تأخیر غیرضروری‌کشتی انجام خواهند داد.
هیچ یک از مفاد این یادداشت تفاهم، بر حقوق ایجاد شده به وسیله مفاد اسناد مربوط
در خصوص جبران خسارت ناشی از‌توقیف یا تأخیر غیرضروری تأثیر نخواهد گذاشت.
۱۱-۳- در صورتی که فرمانده، مالک یا نماینده کشتی، سازمانهای کنترل و بازرسی کشور
صاحب بندر را قبل از ورود یا به محض ورود یا در مدتی که‌کشتی در بندر است از هر
گونه خسارت، خرابی یا نقص کشتی، ماشین‌آلات و تجهیزات کشتی که قرار است پیش از آن
که کشتی آن بندر را ترک کند،تعمیر یا اصلاح شوند مطلع سازد، دستور توقیف کشتی
باید تنها در صورتی صادر شود که نقائصی که توقیف را توجیه می‌کند پس از اعلام
فرمانده‌کشتی در مورد آمادگی کشتی برای بازرسی، یافت شده باشد. همین شیوه، در
مواقعی که به سازمانهای کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر اطلاع داده‌می‌شود که کشتی
قرار است از لحاظ الزامات رده تعیین شده، پرچم یا شرایط الزامی در بندر بازرسی
شود، به کار برده خواهد شد.
۱۲-۳- در شرایط استثنایی، هنگامی که لازم است کشتی برای انجام تعمیرات موقتی به
دلایل ایمنی، در مسیر خود به مقصد تعمیرگاه خاص، وارد‌بندری شود، ممکن است اجازه
این کار به آن داده شود. در این شرایط، تمام فعالیتهای تجاری کشتی ممنوع خواهد بود
مگر تخلیه محموله کشتی یا‌مخازن سوخت در صورتی که به دلایل ایمنی، ضرورت داشته
باشد. تنها در صورتی که کشور صاحب پرچم کشتی، گواهینامه‌های قانونی صادر کرده‌باشد
و اعتبار آنها را به آن سفر خاص محدود کرده باشد و کشور صاحب بندر قانع شده باشد
که این کشتی هیچ گونه خطر ناموجهی برای ایمنی کشتی‌ها‌یا محیط زیست ایجاد نکرده یا
باعث مشقت غیرضروری برای خدمه کشتی نخواهد شد، ممکن است اجازه رفتن به تعمیرگاه
معین به کشتی داده شود.
۱۳-۳- مالک یا کارگزار کشتی حق دارد طبق قانون هر کشور، علیه توقیف کشتی به سازمان
اجرایی بالاتر یا دادگاه با صلاحیت قابل قبول مراجعه کند.با این حال مراجعه موجب
تعیین حکم توقیف کشتی نخواهد شد.
۱۴-۳- چنانچه در بازرسی کشتی نقائصی مشاهده شود که توقیف کشتی را اجتناب‌ناپذیر
سازد، کلیه هزینه‌های مربوط به بازرسی‌های بعد از بازرسی‌اول بر عهده مالک یا
کارگزار کشتی خواهد بود. لغو توقیف تا زمان پرداخت کامل هزینه‌ها یا ارائه ضمانت
نامه معتبر برای پرداخت هزینه‌ها، انجام‌نخواهد شد.
بخش ۴ – ارائه اطلاعات :
۱-۴- هر سازمان، بازرسی‌های خود به موجب مفاد این یادداشت تفاهم و نتایج آنها را
براساس روشهای مندرج در پیوست (۸)، گزارش خواهد کرد.
۲-۴- سازمانها اطلاعات زیر را در اختیار دبیرخانه قرار خواهند داد:
الف – تعداد افسران کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر که از طرف آنها بازرسی‌های
کشور صاحب بندر را انجام می‌دهند؛
ب – تعداد کشتی‌هایی که پیش از اجرای یادداشت تفاهم، در یک سال آماری وارد بنادر
آنها می‌شوند؛
پ – هزینه‌های بازرسی (در صورت وجود).
این اطلاعات به طور سالانه روز آمد خواهد شد.
بخش ۵ – نقض الزامات عملیاتی:
سازمانها بنا به تقاضای سازمان دیگر، تلاش خواهند کرد مدارکی دال بر نقض احتمالی
الزامات عملیاتی مندرج در ماده (۱۰) مقررات بین‌المللی‌جلوگیری از تصادم در دریا،
۱۹۷۲ میلادی (۱۳۵۱ هجری شمسی) و کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی دریا توسط
کشتیها، مورخ ۱۹۷۳میلادی (۱۳۵۳ هجری شمسی) که توسط پروتکل ۱۹۷۸ میلادی (۱۳۵۷
هجری شمسی) اصلاح شده فراهم آورند. در صورت نقض احتمالی الزامات‌عملیاتی مانند
تخلیه مواد مضر، سازمان، بنا به درخواست سازمان دیگر، بندری که کشتی مظنون به نقض
الزامات مزبور در آن متوقف است، مورد‌بازدید قرار می‌دهد تا اطلاعاتی را به دست
آورده و در صورت اقتضاء از مواد آلوده کننده مورد ادعا نمونه‌برداری کند. در موارد
یاد شده در این ماده،سازمان درخواست کننده باید اعلام کند که کشور صاحب پرچم
کشتی، پیشاپیش از موارد نقض گزارش شده، مطلع شده است.
بخش ۶ – هم‌اندیشی‌ها و برنامه‌های آموزشی:
سازمانها تلاش خواهند کرد هم‌اندیشی‌ها و برنامه‌های آموزشی مقتضی را برگزار کنند.
بخش ۷ – ساختار سازمانی :
۱-۷- کار گروهی مرکب از نماینده از هر یک از سازمانهای عضو یادداشت تفاهم، تشکیل
خواهد شد. از نماینده سازمان بین‌المللی دریانوردی و سازمان‌بین‌المللی کار برای
شرکت در زمینه‌های کاری کار گروه بدون داشتن حق رأی دعوت خواهد شد. نمایندگان
سازمانهای دریانوردی سایر کشورهای‌منطقه، و با رعایت مفاد بخش (۱۰)، هر سازمان یا
مرجع دیگری که کار گروه، مناسب بداند، می‌توانند به عنوان ناظر حضور یابند.
۲-۷- کار گروه سالی یک بار و نیز در زمانهای دیگری که ممکن است تصمیم بگیرد تشکیل
خواهد شد.
۳-۷- کار گروه :
– وظایف معینی را که به موجب یادداشت تفاهم به آن محول شده، انجام خواهد داد؛
– با استفاده از کلیه ابزارهای لازم از جمله برگزاری هم‌اندیشی‌هایی برای بازرسان،
هماهنگی روشها و شیوه‌های بازرسی، رفع نقائص، توقیف و اجرای‌بند ۴-۲ را ترغیب
خواهد کرد؛
– دستورالعمل‌هایی را برای انجام بازرسی به موجب این یادداشت تفاهم تدوین و مورد
بررسی قرار خواهد داد.
– روشهایی از جمله روشهای مربوط به تبادل اطلاعات را تدوین و مورد بررسی قرار
خواهد داد؛
– دیگر موضوعات مربوط به اجرا و کارایی این یادداشت تفاهم را مورد بررسی قرار
خواهد داد؛
– با استفاده از کلیه ابزارهای لازم، هماهنگی اجرا و کارایی این یادداشت تفاهم با
موافقتنامه‌های مشابه برای مناطق دیگر را ارتقاء خواهد بخشید.
– بودجه را تصویب و کمکهای مالی هر یک از اعضاء یادداشت تفاهم را تعیین خواهد کرد.
۴-۷- جز در مواردی که به نحوی دیگر مقرر شده باشد (در بخش ۹) کار گروه با اکثریت
نسبی تصمیم‌گیری خواهد کرد.
۵-۷- دبیرخانه‌ای مطابق با اصول زیر تشکیل خواهد شد:
الف – دبیرخانه، نهادی غیر انتفاعی بوده و مقر آن در گوآ، هند، خواهد بود؛
ب – دبیرخانه، به طور کلی به هیچ سازمان یا دستگاه اجرائی دریایی وابسته نخواهد
بود؛
پ – کار گروه بر کار دبیرخانه نظارت خواهد کرد و دبیرخانه باید پاسخگوی کار گروه
باشد؛
ت – دبیرخانه دارای حساب بانکی خواهد بود که کلیه دیون و کمکهای مالی به آن واریز
خواهد شد؛
ث – فعالیتهای دبیرخانه از طریق حساب بانکی و براساس بودجه تعیین شده توسط کار
گروه انجام خواهد شد؛
ج – سال مالی دبیرخانه از اول ژانویه (یازدهم دی‌ماه) آغاز خواهد شد.
۶-۷- دبیرخانه که تحت نظارت کار گروه و در محدوده منابع موجود انجام وظیفه می‌کند،
موارد زیر را انجام خواهد داد:
– برگزاری همایشها، توزیع مقالات و ارائه کمکهای لازم به کار گروه برای اجرای
وظایف آن؛
– تسهیل تبادل اطلاعات، اجرای شیوه‌های مندرج در پیوست (۱۰) و تهیه گزارشهای لازم
در راستای اهداف این یادداشت تفاهم؛
– انجام سایر امور ضروری برای حصول اطمینان از اجرای کارآمد یادداشت تفاهم.
بخش ۸ – ساختار مالی :
هزینه‌های اداره دبیرخانه و مرکز اطلاعات توسط منابع زیر تأمین می‌شود:
– کمک مالی اعضاء یادداشت تفاهم؛ و
– هدایا و حق عضویتهای کشورها یا سازمانهای کمک کننده. (در صورت وجود).
هریک از اعضاء این یادداشت تفاهم مکلف است کمکهای مالی خود را برای تأمین
هزینه‌های اداره دبیرخانه و مرکز اطلاعات، منطبق با تصمیمات و‌روشهای مصوب کار
گروه تأمین کند.
بخش ۹ – اصلاحیه ها :
۱-۹- هر سازمانی که این یادداشت تفاهم را پذیرفته است، می‌تواند اصلاحاتی را در
مورد یادداشت تفاهم پیشنهاد کند.
۲-۹- در مورد اصلاحیه‌های پیشنهادی برای بخشهای یادداشت تفاهم، مراحل زیر انجام
خواهد گرفت:
الف – اصلاحیه پیشنهادی، حداقل شش هفته پیش از گردهمایی کار گروه از طریق
دبیرخانه برای بررسی ارائه خواهد شد؛
ب – اصلاحیه‌ها با آراء اکثریت دو سوم نمایندگان سازمانهای شرکت کننده در یادداشت
تفاهم تصویب خواهد شد. هر سازمان تنها حق یک رأی را دارد.اصلاحیه‌ای که بدین گونه
تصویب شده، از سوی دبیرخانه جهت پذیرش به سازمانها ارسال خواهد شد؛
پ – اصلاحیه‌ای که بدین گونه تصویب شده در پایان دوره شش ماهه پس از تاریخ تصویب
آن توسط نمایندگان سازمانها در کار گروه یا در پایان هر دوره‌دیگری که به اتفاق
آراء نمایندگان سازمانها در کار گروه در زمان تصویب تعیین شده باشد، پذیرفته شده
تلقی خواهد شد؛
ث – اصلاحیه ، (۶۰) روز پس از پذیرش یا در پایان هر دوره دیگری که نمایندگان
سازمانها در کار گروه به اتفاق آراء تعیین کرده‌اند، نافذ خواهد شد.
۳-۹- در مورد اصلاحیه‌های پیشنهادی برای پیوستهای یادداشت تفاهم مراحل زیر انجام
خواهد شد:
الف – اصلاحیه پیشنهادی از طریق دبیرخانه برای بررسی به سازمانها تسلیم خواهد شد؛
ب – اصلاحیه در پایان دوره سه ماهه از تاریخ ارسال آن توسط دبیرخانه، پذیرفته شده
تلقی خواهد شد، مگر این که سازمانی به طور کتبی درخواست‌بررسی اصلاحیه توسط کار
گروه را داشته باشد. در مورد اخیر، شیوه مندرج در بند ۲ – ۹ اعمال خواهد شد؛
پ – اصلاحیه، (۶۰) روز پس از پذیرش یا در پایان هر دوره‌ای که سازمانها به اتفاق
آراء تعیین کرده باشند، نافذ خواهد شد.
بخش ۱۰ – مفاد اجرایی :
۱-۱۰- یادداشت تفاهم، به حقوق و تعهدات مندرج در سایر اسناد بین‌المللی، لطمه‌ای
نخواهد زد.
۲-۱۰- سازمان دریایی کشور مستقر در منطقه، به شرط رعایت معیارهای مندرج در پیوست
(۹) می‌تواند به این یادداشت تفاهم ملحق شود.
۳-۱۰- سازمانهایی که با شرایط مندرج در پیوست (۹) مطابقت دارند، می‌توانند از طریق
زیر به عضویت این یادداشت تفاهم درآیند :
الف – امضاء بدون حق شرط در مورد پذیرش؛ یا
ب – امضاء مشروط به پذیرش و متعاقب آن پذیرش.
یادداشت تفاهم از تاریخ پنجم ژوئن ۱۹۹۸ تا ۲۲ ژانویه ۱۹۹۹ میلادی (۱۳۷۷.۳.۱۵ تا
۱۳۷۸.۱۱.۲ هجری شمسی) در مقر دبیرخانه، برای امضاء‌مفتوح خواهد بود.
۴-۱۰- پذیرش یا الحاق، از طریق ارسال ابلاغیه کتبی توسط هر سازمان به دبیرخانه
انجام خواهد گرفت.
۵-۱۰- دبیرخانه، سازمانهای امضاء‌کننده یادداشت‌های تفاهم را از هر گونه امضاء،
ابلاغیه کتبی، پذیرش یا الحاق و تاریخ آنها مطلع خواهد نمود.
۶-۱۰- این یادداشت تفاهم، (۹۰) روز پس از تاریخ پذیرش یا الحاق، برای هر سازمان
لازم‌الاجرا خواهد شد.
۷-۱۰- هر مرجع یا سازمان دریایی که مایل باشد به عنوان ناظر شرکت کند، لازم است
درخواستی کتبی را به کار گروه ارسال دارد و به شرط موافقت به‌اتفاق آراء نمایندگان
سازمانهای حاضر و رأی دهنده در کار گروه، به عنوان ناظر، پذیرفته خواهد شد.
۸-۱۰- هر سازمان می‌تواند با ارائه یادداشت کتبی (۶۰) روزه به کار گروه از یادداشت
تفاهم کناره‌گیری کند.
۹-۱۰- متن انگلیسی، نسخه رسمی این یادداشت تفاهم است.
پیوست ۱
فهرست سازمانهای دریایی – مراجع دریایی
استرالیا
مدیر عامل
خدمات ایمنی کشتی و پرسنل
بخش ایمنی دریانوردی استرالیا
بنگلادش
مدیر کل کشتیرانی
اداره کشتیرانی
جیبوتی
مدیر بخش امور دریایی
وزارت حمل و نقل و ارتباطات
اریتره
مدیر کل
اداره حمل و نقل دریایی
وزارت حمل و نقل و ارتباطات
اتیوپی
رئیس اداره دریانوردی
وزارت حمل و نقل و ارتباطات
هند
مدیر کل کشتیرانی
اداره کل کشتیرانی
ایران
مدیر کل امور دریایی
سازمان بنادر و کشتیرانی
کنیا
دبیر دائمی
وزارت حمل و نقل و ارتباطات
مالدیو
مدیر
وزارت حمل و نقل و ارتباطات
موریس
مدیر کشتیرانی
وزارت حمل و نقل زمینی و کشتیرانی و ایمنی عمومی
موزامبیک
مدیر ایمنی و دریانوردی
میانمار
مدیر کل
بخش اداره دریایی
عمان
مدیر کل
اداره امور بنادر و دریانوردی
وزارت ارتباطات
سیشل
مشاور حقوقی
بخش خدمات دریایی و بندری
وزارت جهانگردی و حمل و نقل
آفریقای جنوبی
اداره ایمنی دریانوردی آفریقای جنوبی
سریلانکا
مدیر کشتیرانی تجاری
وزارت کشتیرانی
سودان
شرکت بنادر سودان
تانزانیا
دبیر دائمی
وزارت ارتباطات و حمل و نقل
یمن
رئیس
شرکت دولتی امور دریایی
پیوست (۲)
رهنمودهایی که بازرسان باید در بازرسی کشتیرانی بین‌المللی رعایت کنند
بخش ۱ – کلیات :
۱-۱- رهنمودهایی که باید به هنگام بازرسی کشتی‌های خارجی رعایت شود.
رهنمودهایی که در بخش ۱-۳ این یادداشت تفاهم به آن اشاره شده، به مفاد مربوط در
مقررات زیر ارجاع دارند:
الف – روشهای کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر (قطعنامه «۱۹» ۷۸۷ – الف سازمان
بین‌المللی دریانوردی) ؛
ب – اصول تأمین نیروی انسانی سالم (قطعنامه «۱۲» ۴۸۱ – الف سازمان بین‌المللی
دریانوردی) و پیوستهایی که مفاد سند تأمین حداقل نیروی انسانی‌سالم را تشکیل
می‌دهند (پیوست ۱) و رهنمودهای اجرای اصول تأمین نیروی انسانی سالم (پیوست ۲)؛
پ – مفاد مقررات بین‌المللی کالاهای خطرناک دریایی؛
ت – کتابچه سازمان بین‌المللی کار در باره «بازرسی شرایط کار در کشتی؛ رهنمودهایی
در مورد شیوه‌های کار» ؛
ث – دستورالعملهای مقرر در پیوست یادداشت تفاهم.
۲-۱- اصول حاکم بر اصلاح معایب یا توقیف کشتی:
افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر، در تصمیم‌گیری در باره اصلاح معایب یا توقیف
کشتی، نتایج حاصل از بازرسی دقیقی را که طبق بخش (۳)انجام شده است، درنظر خواهد
گرفت. افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر در تعیین این که آیا کشتی باید تا هنگام
رفع معایب توقیف شود یا به آن‌اجازه داده شود به رغم داشتن برخی معایب که با درنظر
گرفتن شرایط خاص سفر دریایی مورد نظر، خطرهایی نامعقول برای ایمنی، سلامت یا
محیط‌زیست نخواهد داشت، به دریا برود، نظر کارشناسی خود را ارائه خواهد داد. در
ارتباط با استانداردهای تأمین حداقل نیروی انسانی و مفاد کنوانسیون‌شماره (۱۴۷)
سازمان بین‌المللی کار، روشهای خاصی که در بخشهای (۳) و (۴) این پیوست تعیین شده
است، باید رعایت گردد.
۳-۱- اجرای شرط «رفتار یکسان با کشتیها» :
در اجرای بخش ۴-۲ این یادداشت تفاهم، موارد زیر می‌بایستی رعایت شود:
کشتی‌هایی که مجاز به برافراشتن پرچم کشوری هستند که عضو اسناد مربوط فهرست شده
در بخش (۲) نمی‌باشد و به این لحاظ فاقد گواهینامه‌هایی‌هستند که نشانگر اسنادی
قابل قبول در خصوص شرایط مناسب روی کشتی باشند، به طور دقیق بازرسی خواهند شد.
افسر کنترل و بازرسی کشور‌صاحب بندر در چنین بازرسی‌هایی، می‌بایست همان
دستورالعمل‌هایی را اجرا کند که برای کشتی‌هایی که در مورد آنها اسناد مربوط قابل
اجرا است، پیش‌بینی شده است.
شرایط موجود در عرشه این نوع کشتی و وضعیت تجهیزات، گواهینامه خدمه، تعداد و
ترکیب آن می‌بایستی با اهداف مفاد سند مربوط مطابقت داشته‌باشد، در غیر این صورت،
کشتی، مشمول محدودیت‌هایی خواهد شد که برای حصول سطحی مشابه از ایمنی الزامی است.
بخش ۲ – ایمنی کشتیها در ارتباط با کنوانسیونهای ایمنی جان اشخاص در دریا ۷۴.۷۸،
خطوط شاهین۱۹۶۶ میلادی(۱۳۴۵ هجری شمسی)، کنوانسیون تجدیدنظر در مقررات بین‌المللی
جلوگیری از تصادم در دریا۱۹۷۲ میلادی (۱۳۵۱ هجری شمسی) و جلوگیری از آلودگی دریا
توسط کشتیها ۷۳.۷۸
۱ – ۲ – بازرسی دقیق‌تر
تا آنجا که دلایل روشنی برای بازرسی دقیق‌تر مربوط به مفاد کنوانسیون ایمنی جان
اشخاص در دریا، پروتکل مربوط به آن، کنوانسیون خطوط شاهین،کنوانسیون تجدیدنظر در
مقررات بین‌المللی جلوگیری از تصادم در دریا ۱۹۷۲ میلادی (۱۳۵۱ هجری شمسی) و
کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریا‌توسط کشتیها ۷۳.۷۸ وجود دارد، افسر کنترل و
بازرسی کشور صاحب بندر به هنگام انجام بازرسی، ملاحظاتی را که در روشهای کنترل و
بازرسی‌کشور صاحب بندر (قطعنامه (۱۹) ۷۸۷ – الف سازمان بین‌المللی دریانوردی)،
مفاد مقررات بین‌المللی کالاهای خطرناک دریایی و مفاد بخش (۴) در‌ارتباط با شرایط
زندگی و کار روی کشتی مقرر شده، مد نظر قرار خواهد داد.
بخش ۳ – گواهینامه و استانداردهای حداقل نیروی انسانی
۱-۳- مقدمه
اصل عمده برای بازرسی تأمین نیروی انسانی کشتی‌های خارجی توسط کشور صاحب بندر
باید تشخیص مطابقت با الزامات تأمین نیروی انسانی سالم‌کشور صاحب پرچم باشد. در
صورت تردید در این موضوع، می‌بایستی با کشور صاحب پرچم مشورت شود. الزامات تأمین
نیروی انسانی سالم مزبور‌برگرفته از مقررات زیر است :
الف – کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان افراد در دریا – ۱۹۷۴ میلادی (۱۳۵۳ هجری
شمسی)؛
ب – کنوانسیون کشتیرانی تجاری (حداقل استانداردها) ۱۹۷۶ میلادی (۱۳۵۵ هجری شمسی)؛
(کنوانسیون ۱۴۷ سازمان بین‌المللی کار) که از جمله‌به مواد (۳) و (۴) کنوانسیون
شماره (۵۳) سازمان بین‌المللی کار اشاره می‌کند؛
پ – کنوانسیون بین‌المللی استانداردهای آموزش، گواهینامه و نگهبانی دریانوردان –
۱۹۷۸ میلادی (۱۳۵۷ هجری شمسی) ( اصلاح شده)
ت – مفاد سند تأمین حداقل نیروی انسانی سالم (پیوست «۱» قطعنامه «۱۲» ۴۸۱-الف
سازمان بین‌المللی دریانوردی)؛
ث – دستورالعملهای اجرایی اصول تأمین نیروی انسانی سالم (قطعنامه «۱۲» ۴۸۱- الف
سازمان بین‌المللی دریانوردی).
توقیف کشتی توسط کشور صاحب بندر، تنها به موجب دلایل تعیین شده در اسناد مربوط
صورت خواهد گرفت.
۲-۳- نظارت بر تأمین نیروی انسانی
۱-۲-۳- در صورتی که نیروی انسانی کشتی طبق سند تأمین نیروی انسانی سالم یا سند
مشابهی که توسط کشور صاحب پرچم صادر شده است تأمین‌شده باشد، افسر کنترل و بازرسی
کشور صاحب بندر باید بپذیرد که نیروی انسانی کشتی به طور صحیح تأمین شده است مگر
این که این سند به طوری‌مشخص بدون درنظر گرفتن اصول مندرج در اسناد مربوط و
دستورالعملهای سازمان بین‌المللی دریانوردی در خصوص اجرای اصول تأمین
نیروی‌انسانی سالم صادر شده باشد. در مورد اخیر، افسر کنترل و بازرسی کشورهای صاحب
بندر طبق روشهای تعریف شده در بند ۳-۲-۳ عمل خواهد کرد.
۲-۲-۳- چنانچه تعداد یا ترکیب واقعی خدمه کشتی مطابق با سند تأمین نیروی انسانی
نباشد، کشور صاحب بندر باید در این خصوص که آیا کشتی‌می‌تواند با تعداد و ترکیب
واقعی خدمه عازم دریا شود یا خیر، از کشور صاحب پرچم درخواست مشورت کند. این
درخواست باید در اسرع وقت‌صورت گیرد.
پاسخ کشور صاحب پرچم (در صورتی که پاسخی وجود داشته باشد) باید از طریق تلکس یا
دور نگار تأیید شود. اگر تعداد واقعی و ترکیب خدمه کشتی‌طبق سند تأمین نیروی
انسانی، سالم نباشد یا کشور صاحب پرچم نیز حرکت کشتی را توصیه نکند، پس از رعایت
دقیق معیارهای تعیین شده در بند۴-۳ این پیوست، توقیف کشتی را می‌توان در دستور کار قرار داد.
۳-۲-۳- اگر کشتی، سند تأمین نیروی انسانی سالم یا سندی مشابه آن به همراه نداشته
باشد، کشور صاحب بندر می‌بایستی از کشور صاحب پرچم درخواست کند که ضمن تعیین تعداد
خدمه مورد نیاز و ترکیب آن، در اسرع وقت مدرکی دال بر آن صادر کند. در صورتی که
تعداد و ترکیب واقعی خدمه با مشخصات دریافتی از کشور صاحب پرچم مطابقت نداشته
باشد، روش مندرج در بند ۲-۲-۳ اعمال خواهد شد. چنانچه کشور صاحب پرچم به
این‌درخواست پاسخ ندهد، این امر دلیلی روشن برای بازرسی‌های دقیق‌تر به شمار خواهد
آمد تا اطمینان حاصل شود که تعداد و ترکیب خدمه طبق اصول‌مندرج در بند ۱-۳
می‌باشد. تنها در صورتی به کشتی اجازه عزیمت داده خواهد شد که با درنظر گرفتن
معیارهای توقیف کشتی به موجب بند ۴-۳ ،این کار ایمن باشد. در چنین مواردی، حداقل
معیارهایی که باید رعایت شود، شدیدتر از معیارهایی که برای کشتی‌های حامل پرچم
کشور صاحب بندر‌به اجرا گذاشته می‌شود، نخواهد بود. نبود سند تأمین نیروی انسانی
سالم می‌بایستی به عنوان یک نقص گزارش شود.
۳-۳- نظارت بر گواهینامه
۱-۳-۳- نظارت عمومی بر گواهینامه در مورد کشتی باید طبق روشهای مقرر در ماده (۱۰) و ماده (۱.۴) کنوانسیون بین‌المللی استانداردهای آموزش،گواهینامه و نگهبانی دریانوردان انجام شود.
۲-۳-۳- نظارت بر گواهینامه کشتی‌هایی که به حمل محمولات مایع خطرناک به صورت فله
اشتغال دارند، باید شدیدتر صورت بگیرد. افسر کنترل و‌بازرسی کشور صاحب بندر باید
شخصاً مجاب شود که افسران مسؤول جابجایی کالاها و عملیات، دارای مدارک مستند مبنی
بر گذراندن دوره آموزشی‌و تجربه مناسب در این زمینه هستند.
هیچ گونه معافیتی از به همراه داشتن این مدارک مستند، پذیرفتنی نیست. کشف هر گونه
نقص باید به فرمانده اطلاع داده شود و عیب مذکور نیز اصلاح‌گردد. در ارتباط با
آموزشهای مناسب، به فصل (۵) کنوانسیون بین‌المللی استانداردهای آموزش، گواهینامه و
نگهبانی دریانوردان، قطعنامه‌های (۱۰)،(۱۱) و (۱۲) که توسط کنوانسیون بین‌المللی
آموزش، گواهینامه و نگهبانی دریانوردان مورخ ۱۹۷۸ میلادی (۱۳۵۷ هجری شمسی) تصویب
شده، بخشهای مربوط مقررات بین‌المللی ساخت و تجهیزات کشتی‌های حامل مواد شیمیایی
خطرناک به صورت فله و مقررات بین‌المللی ساخت و تجهیزات کشتی‌های حامل گاز مایع فله، ارجاع داده شده است.
۴-۳- توقیف
قبل از توقیف کشتی به موجب بندهای ۲-۳ یا ۳-۳ این پیوست، شرایط زیر باید درنظر گرفته شود:
الف – زمان و نوع سفر یا خدمات مورد نظر؛
ب – این که عیب و نقص مورد نظر خطری برای کشتی، افراد روی کشتی یا محیط زیست به وجود می‌آورد یا خیر؛
پ – این که مدت زمان استراحت لازم خدمه کشتی می‌تواند رعایت شود یا خیر؛
ت – اندازه و نوع کشتی و نوع تجهیزات کشتی؛
ث – نوع کالا.
غیبت افسران عرشه یا مهندس که صدور گواهینامه برای آنان الزامی است، نباید دلیل توقیف کشتی باشد، خواه این غیبت طبق هر گونه مفاد استثنایی مورد تأیید کشور صاحب پرچم باشد یا خیر.
بخش ۴ – کنوانسیون شماره ۱۴۷ کشتیـرانی تجـاری (حداقل استانداردها) ۱۹۷۶ میلادی (۱۳۵۵ هجری‌شمسی)
۱-۴- بازرسی‌های روی کشتی به موجب کنوانسیون کشتیرانی تجاری (حداقل استانداردها)
۱۹۷۶ میلادی (۱۳۵۵ هجری شمسی) (کنوانسیون ۱۴۷سازمان بین‌المللی کار) مربوط به
موارد زیر خواهد بود:
الف – کنوانسیون حداقل سن ۱۹۷۳ میلادی (۱۳۵۲ هجری شمسی) (شماره ۱۳۸) یا
کنوانسیون (دریایی) حداقل سن (اصلاحی، ۱۹۳۸ میلادی -۱۳۱۷ هجری شمسی) (شماره ۵۸
یا کنوانسیون (دریایی) حداقل سن، ۱۹۲۰ میلادی (۱۲۹۹ هجری شمسی) (شماره ۷)؛
ب – کنوانسیون آزمایش‌های پزشکی (دریانوردان) ۱۹۴۶ میلادی (۱۳۲۵ هجری شمسی)
(شماره ۷۳)؛
پ – کنوانسیون پیشگیری از سوانح (دریایی)، ۱۹۷۰ میلادی (۱۳۴۹ هجری شمسی) (مواد ۴
و ۷) ؛
ت – کنوانسیون محل اقامت خدمه (اصلاحی)، ۱۹۴۹ میلادی (۱۳۲۸ هجری شمسی) (شماره
۹۲)؛
ث – کنوانسیون غذا و تأمین غذا (خدمه کشتی)، ۱۹۴۶ میلادی (۱۳۲۵ هجری شمسی)
(شماره ۶۸) (ماده ۵) ؛
ج – کنوانسیون گواهینامه شایستگی افسران، ۱۹۳۶ میلادی (۱۳۱۵ هجری شمسی) (شماره
۵۳) (مواد ۳ و ۴)؛
بازرسی در مورد گواهینامه‌های شایستگی، در بخش (۳) این پیوست مطرح شده است. افسر
کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر در اجرای وظایف‌کنترل و بازرسی، با توجه به برداشت
کلی خود در مورد کشتی، برای تصمیم‌گیری در این خصوص که کشتی باید مورد بازرسی
دقیق‌تری قرار بگیرد یا‌خیر، مجبور خواهد بود از نظر کارشناسی خود استفاده کند. به
تمام شکایت‌های مربوط به شرایط روی عرشه باید به طور کامل رسیدگی شود و
براساس‌شرایط، اقدامات لازم صورت پذیرد. افسر کنترل و بازرسی باید در تعیین این
نکته که آیا وضعیت کشتی باعث به وجود آمدن خطراتی برای ایمنی یا‌سلامت خدمه که
اصلاح شرایط را ضروری می‌سازد، می‌شود یا خیر، از نظر کارشناسی خود استفاده نماید
و در صورت لزوم می‌تواند کشتی را تا انجام‌اقدامات اصلاحی مناسب توقیف کند.
۲-۴- وقتی دلایل روشنی برای بازرسی دقیق‌تر مربوط به مفاد کنوانسیون (۱۴۷) سازمان
بین‌المللی کار وجود داشته باشد، افسر کنترل و بازرسی کشور‌صاحب بندر به هنگام
انجام بازرسی باید مفاد بند قبلی این بخش و ملاحظات ارائه شده در کتابچه سازمان
بین‌المللی کار تحت عنوان «بازرسی شرایط‌کار در کشتی: رهنمودهایی در مورد
شیوه‌های کار» را مد نظر قرار دهد.
۳-۴- کنوانسیونهای مربوط در چارچوب مفاد بند ۴-۴ عبارتند از :
الف – کنوانسیون اساسنامه دریانوردان، ۱۹۲۶ میلادی (۱۳۰۵ هجری شمسی) (شماره ۲۲)؛
ب – کنوانسیون مراجعت دریانوردان به کشور خود؛ ۱۹۲۶ میلادی (۱۳۰۵ هجری شمسی)
(شماره ۲۳)؛
پ – کنوانسیون مسؤولیت صاحبان کشتی (در برابر دریانوردان بیمار و مصدوم)، ۱۹۳۶
میلادی، (۱۳۱۵ هجری شمسی) (شماره ۵۵) یا کنوانسیون(دریایی) بیمه بیماری، ۱۹۳۶
میلادی (۱۳۱۵ هجری شمسی) یا کنوانسیون مراقبتهای پزشکی و مزایای دوره بیماری، ۱۹۶۹
میلادی (۱۳۴۸ هجری‌شمسی) (شماره ۱۳۰)؛
ت – کنوانسیون آزادی مجامع و حمایت از حق تشکلهای صنفی، ۱۹۴۸ میلادی (۱۳۲۷ هجری
شمسی) (شماره ۸۷)؛
ث – کنوانسیون حق تشکلهای صنفی و مذاکرات جمعی، ۱۹۴۹ میلادی (۱۳۲۸ هجری شمسی)
(شماره ۹۸) ؛
۴-۴- در صورتی که افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر، شکایتی مبنی بر عدم رعایت
معیارهای مقرر در کنوانسیونهای مندرج در بند ۳-۴دریافت کند، موضوع باید برای
اقدامات بعدی به نزدیکترین نماینده دریایی، کنسولی یا دیپلماتیک کشور صاحب پرچم
گزارش شود. در صورت‌ضرورت، سازمان ذی‌ربط می‌تواند گزارشی را ( در صورت امکان)
همراه با شواهد، برای کشور صاحب پرچم ارسال داشته و نسخه‌ای از آن را برای‌سازمان
بین‌المللی کار بفرستد.
۵-۴- بخشهایی از کتابچه سازمان بین‌المللی کار تحت عنوان «بازرسی شرایط کار در
کشتی؛ رهنمودهایی در مورد شیوه‌های کار» که به موارد زیر‌مربوط می‌شوند:
الف – شیوه‌های کنترل و بازرسی کشتی‌های حامل پرچم خودی؛
ب – آموزش حرفه‌ای؛
پ – گواهینامه شایستگی افسر کشتی؛
ت – ساعات کاری و تأمین نیروی انسانی؛
نه به عنوان مفاد مربوط به بازرسی کشتیها بلکه صرفاً باید به عنوان اطلاعاتی برای
افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر تلقی شوند.
بخش ۵ – رهنمودهایی برای بازرسـان که باید در بازرسی کشتی‌هـای با اندازه غیر
معمول و کشتی‌های دارای‌ساخت سنتی مورد ملاحظه قرار گیرد
۱- کشتی‌های با اندازه غیر معمول
۱-۱- موارد زیر راهنمای اجرای بخش ۵-۲ در ارتباط با کشتی‌های باری اندازه غیر
معمول است؛
۲-۱- افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر تا جایی که سند مربوط در مورد کشتی‌های
با ظرفیت ناخالص کمتر از ۵۰۰ تن قابل اعمال نباشد باید‌مفاد مندرج در «مقررات
ایمنی کشتی‌های با اندازه غیر معمول( )» را اساس کار خود قرار دهد.
۲- کشتی‌های دارای ساخت سنتی
۱-۲- موارد زیر راهنمای اجرای بخش ۵-۲ در ارتباط با کشتی‌های دارای ساخت سنتی است
:
۲-۲- وظیفه افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر تا جایی که سند مربوط در مورد کشتی
دارای ساخت سنتی قابل اعمال نباشد، ارزیابی این مسأله‌است که کشتی دارای استاندارد
قابل قبولی در ارتباط با ایمنی، بهداشت یا محیط زیست است یا خیر. در این ارزیابی،
افسر کنترل و بازرسی کشور‌صاحب بندر باید توجه لازم را به عواملی مانند طول مدت و
نوع سفر یا خدمات مورد نظر، اندازه و نوع کشتی، تجهیزات و نوع کالاهای کشتی
مبذول‌دارد.
۳-۲- افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر در اجرای وظایف خود به موجب بند ۲-۲ ،
باید از گواهینامه‌ها و سایر اسنادی که توسط کشور‌صاحب پرچم صادر شده است، به
عنوان راهنما استفاده کند و در پرتو گواهینامه‌ها و اسناد مزبور و در برداشت کلی
خود از کشتی مورد نظر و نیز با‌درنظر گرفتن عوامل مذکور در بند ۲-۲ در اتخاذ تصمیم
در این خصوص که آیا کشتی نیاز به بازرسی دقیق‌تر دارد یا نه، و این که بازرسی
مزبور در چه‌زمینه‌هایی باید انجام شود، نظر کارشناسی خود را بکار ببرد، افسر
کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر در صورت ضرورت باید مواد مندرج در بند ۴-۲را مورد
توجه قرار دهد. فهرست یاد شده جامع نیست و فقط نمونه موارد مربوط در آن ارائه شده
است.
۴-۲- موارد کلی مهم
۱-۴-۲- موارد مربوط به شرایط تعیین خطوط بارگیری :
– نفوذ ناپذیری (یا حسب مورد ضد آب بودن) یکپارچگی عرشه‌های باز؛
– انبارها و وسایل مسدودکننده؛
– نفوذ ناپذیری دریچه‌های حفره‌های بناهای فوقانی؛
– وسایل تخلیه آب عرشه؛
– خروجی‌های کناری؛
– هواکش‌ها و لوله‌های هوا؛
– اطلاعات مربوط به پایداری کشتی.
۲-۴-۲- سایر موارد مربوط به ایمنی جان اشخاص در دریا:
– وسایل نجات؛
– وسایل اطفاء حریق؛
– وضعیت کلی ساختار کشتی (بدنه، عرشه، درهای انبارها و غیره)؛
– ماشین‌آلات اصلی و تأسیسات برقی؛
– تجهیزات ناوبری از جمله تأسیسات رادیویی.
۳-۴-۲- موارد مربوط به جلوگیری از آلودگی دریا توسط کشتیها:
– وسائل کنترل تخلیه نفت و ترکیبات نفتی، مانند وسایل جداسازی آبهای آغشته به مواد
نفتی یا دیگر وسایل مشابه (مخزن یا مخازن) برای نگهداری‌نفت، ترکیبات نفتی و
پسمانهای نفتی؛
– وجود نفت در خنهای موتورخانه.
۵-۲ – در صورت وجود نقائص خطرناک برای ایمنی، بهداشت یا محیط زیست، افسر کنترل و
بازرسی کشور صاحب بندر با توجه به عوامل مندرج در‌بند ۲-۲ برای اطمینان از برطرف
شدن نقص یا این که اگر به کشتی اجازه حرکت به بندر دیگری داده شود، خطر مشهودی
برای ایمنی، بهداشت یا محیط‌زیست به وجود نمی‌آید، باید اقداماتی انجام دهد که
ممکن است در صورت لزوم، شامل توقیف کشتی نیز بشود.
پیوست (۳)
واقعیتهایی که به عنوان «دلایل روشن» تلقی می‌شوند
سازمانها از جمله موارد زیر را به عنوان «دلایل روشن» تلقی خواهند کرد :
۱- گزارش یا ابلاغیه سازمان دیگر؛
۲- گزارش یا شکوائیه ناخدا، یکی از خدمه کشتی یا هر شخص یا سازمانی که منافعی
مشروع در عملیات ایمن کشتی، شرایط کار و زندگی در کشتی یا‌جلوگیری از آلودگی داشته
باشد، مگر آن که سازمان ذی‌ربط، گزارش یا شکوائیه را به طور وضوح بی‌پایه و اساس
تشخیص دهد. هویت فرد گزارش‌دهنده یا شاکی نباید برای ناخدا یا مالک کشتی مربوط فاش
شود؛
۳- سایر قرائنی که ممکن است نیاز به بازرسی دقیق‌تر یا گسترده‌تری را به ویژه با توجه به پیوست (۲) ایجاب کند.
به منظور کنترل رعایت الزامات عملیاتی روی کشتی، «دلایل روشن» خاص عبارتند از :
۱- شواهدی دال بر نقائص عملیاتی که در مراحل کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر طبق
کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا – ۱۹۷۴میلادی (۱۳۵۳ هجری شمسی)،
کنوانسیون جلوگیری از تصادم در دریا (۷۳.۷۸) و کنوانسیون بین‌المللی استانداردهای
آموزش، گواهینامه و نگهبانی دریانوردان – ۱۹۷۸ میلادی (۱۳۵۷ هجری شمسی) مشخص شده است؛
۲- شواهدی دال بر این که کار با کالا و سایر عملیات به صورت ایمن یا طبق رهنمودهای
سازمان بین‌المللی دریانوردی صورت نمی‌گیرد؛
۳- درگیر شدن کشتی در تصادفات دریایی به علت عدم پیروی از الزامات عملیاتی؛
۴- مدارکی مبتنی بر مشاهده تمرین عملیات اطفاء حریق و این که ترک کشتی حاکی از ناآشنایی خدمه با روشهای اساسی است؛
۵- نبود فهرست اسامی به روز شده؛
۶- قرائنی مبنی بر این که خدمه مربوط نمی‌توانند ارتباطی مناسب با یکدیگر یا دیگر افراد روی عرشه ایجاد کنند یا قرائنی مبنی بر این که کشتی نمی‌تواند به زبان مشترک یا زبان مقامات ساحلی با آنها ارتباط برقرار کند.
پیوست (۴)
معیارهای صلاحیت افسران کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر
۱- به موجب مفاد بخش ۵-۳ یادداشت تفاهم، افسران کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر، باید از مهارت لازم برخوردار بوده و اختیار لازم را از سازمان برای انجام بازرسی‌های کنترلی کشور صاحب بندر کسب کرده باشند.
۲ – افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر که دارای صلاحیت لازم است، باید حداقل یک
سال به عنوان بازرس کشور صاحب پرچم در امور بازرسی و صدور گواهینامه، طبق اسناد
مربوط خدمت کرده و دارای مدارک زیر باشد :
۱- گواهینامه شایستگی به عنوان فرمانده که شخص مزبور را قادر می‌سازد فرماندهی
کشتی را به گونه‌ای که در کنوانسیون بین‌المللی استانداردهای‌آموزش، صدور
گواهینامه و نگهبانی دریانوردان (اصلاحی) مشخص شده است بر عهده بگیرد؛ یا
۲- گواهینامه شایستگی افسر ارشد مهندسی که شخص مزبور را قادر می‌سازد وظیفه یاد
شده را در کشتی به گونه‌ای که در کنوانسیون بین‌المللی‌استانداردهای آموزش، صدور
گواهینامه و نگهبانی دریانوردان (اصلاحی) مشخص شده بر عهده بگیرد؛ یا
۳- گذراندن امتحان معماری دریایی، مهندسی مکانیک یا مهندسی مرتبط با رشته‌های
دریایی و سابقه حداقل (۵) سال کار در رشته مربوط؛ یا
۴- دارا بودن تخصص مشابهی که توسط دستگاه اجرائی تعیین شده باشد.
افسران کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر که در بند (۱) و (۲) به آنها اشاره شده
است، باید حداقل (۵) سال به عنوان افسر عرشه یا موتور در دریا‌خدمت کرده باشند.
راه دیگری که افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر واجد شرایط لازم تلقی شود این است که :
۱- دارای مدرک دانشگاهی مربوط یا دوره آموزشی مشابه باشد؛ و
۲- در مؤسسه‌ای به عنوان افسر کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر در زمینه ایمنی
کشتیها آموزش دیده و صاحب صلاحیت شده باشد؛ و
۳- حداقل (۲) سال طبق اسناد مربوط به عنوان بازرس کشور صاحب پرچم در امور بازرسی و صدور گواهینامه خدمت کرده باشد؛
۴- از توانایی ایجاد ارتباط شفاهی و کتبی با دریانوردان به زبان متداول در دریا برخوردار باشد.
۵- از مفاد اسناد مربوط و دستورالعملهای مربوط به کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر آگاهی کافی داشته باشد.
افسران کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر که واجد شرایط فوق نیستند، در صورتی
پذیرفته می‌شوند که پیش از لازم‌الاجرا شدن این یادداشت تفاهم برای سازمان، به
منظور کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر به استخدام آن سازمان درآمده باشند.
پیوست (۵)
الزامات کارت شناسایی افسران کنترل و بازرسی
کارت شناسایی باید حداقل دارای اطلاعات زیر باشد :
الف – نام سازمان صادر کننده؛
ب – نام و نام خانوادگی دارنده کارت شناسایی؛
پ – عکس جدید دارنده کارت شناسایی؛
ت – امضاء دارنده کارت شناسایی؛
ث – عبارتی مبنی بر اینکه دارنده کارت شناسایی طبق قوانین ملی مجاز به انجام بازرسی است.
در صورتی که زبان اصلی بکار رفته در کارت شناسایی انگلیسی نباشد، باید در بردارنده ترجمه آن زبان نیز باشد.
شکل کارت شناسایی به تشخیص سازمانهای ذی‌صلاح تعیین می‌شود.
پیوست (۶)
گزارش بازرسی طبق یادداشت تفاهم در زمینه کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر برای منطقه اقیانوس هند
فرم (الف)
۱- جمهوری اسلامی ایران
۲- نام کشتی ………………………….. ۳- پرچم
کشتی………………………………….
۴- نوع کشتی
…………………………………………………………………………………….
۵- علامت خطاب …………………… ۶- شماره سازمان دریانوردی
بین‌المللی…….
۷- ظرفیت ناخالص…………………. ۸- سال ساخت ………………………..
۹- تاریخ بازرسی …………………….. ۱۰- مکان بازرسی
……………………………..
۱۱- گواهینامه(های) مربوط
الف : عنوان ب : مرجع صادر کننده پ – تاریخ صدور و انقضاء
۱- ………………………….. …………………………………
۲- ………………………….. …………………………………
۳- ………………………….. …………………………………
۴- ………………………….. …………………………………
۵- ………………………….. …………………………………
۶- ………………………….. …………………………………
۷- ………………………….. …………………………………
۸- ………………………….. …………………………………
۹- ………………………….. …………………………………
۱۰- ………………………… …………………………………
۱۱- ………………………… …………………………………
ت : چنانچه موعد بازرسی بعدی رسیده یا سپری شده باشد، اطلاعات زیر در خصوص آخرین
بازدید میان‌دوره‌ای ارائه خواهد شد :
تاریخ مرجع بازرسی کننده مکان
۱- …………………………… ………………………………..
……………………………
۲- …………………………… ………………………………..
……………………………
۳- …………………………… ………………………………..
……………………………
۴- …………………………… ………………………………..
……………………………
۵- …………………………… ………………………………..
……………………………
۶- …………………………… ………………………………..
……………………………
۷- …………………………… ………………………………..
……………………………
۸- …………………………… ………………………………..
……………………………
۹- …………………………… ………………………………..
……………………………
۱۰- …………………………. ………………………………..
……………………………
۱۱- …………………………. ………………………………..
……………………………
۱۲- نواقص O خیر O بلی (فرم (ب) پیوست ملاحظه شود) O سولاس O مارپل
۱۳- کشتی توقیف شده است o خیر o بلی (فرم (پ) پیوست ملاحظه شود)
۱۴- مدارک مؤید ادعا O خیر O بلی (پیوست ملاحظه شود)
دفتر ناحیه ………………………… نام
…………………………………….
بازرس (مرجع صادر کننده) که به طور مقتضی مجاز شده است.
تلفن ……………………………..
دور نگار.تلکس.تلگرام …………………………………….. امضاء
پیوست (۷)
مبادله پیامها توسط سازمانهای منطقه‌ای طبق مفاد بخش ۸-۳ یادداشت تفاهم
۱- در مواردی که نقائص کاملاً رفع نشده یا به طور موقت اصلاح شده‌اند، لازم است پیامی به سازمان ذی‌صلاح کشور واقع در منطقه که بندر بعدی توقف کشتی در آن قرار دارد، ارسال شود.
۲- مبادله پیامها، مطابق بند (۱) بالا باید از طریق استفاده از وسایل ارتباطی در سیستم اطلاعاتی، به شرح مندرج در پیوست (۸) و یا از طریق دور نگار‌بر روی فرمی که در ضمیمه این پیوست آمده است، صورت گیرد.
۳- هر پیامی که مطابق بند (۱) فرستاده می‌شود، باید حاوی اطلاعات زیر باشد؛
– تاریخ :
– از (کشور) :
– بندر :
– به (کشور) :
– بندر :
– گزارش نقائص موجود :
– نام کشتی :
– شماره شناسایی سازمان بین‌المللی دریانوردی (در صورت موجود بودن) :
– شماره رسمی :
– نوع کشتی :
پرچم کشتی :
علامت خطاب :
– ظرفیت ناخالص :
– سال ساخت :
– سازمان (سازمانهای) صادر کننده گواهینامه(های) مربوط :
– تاریخ عزیمت :
– زمان و مکان تخمینی ورود :
– نوع نقائص :
– اقدامات انجام شده :
– اقدامات پیشنهادی در بندر بعدی :
– نام و شماره دور نگار فرستنده :
گزارش نقائصی که کاملاً رفع نشده یا فقط به طور موقت اصلاح شده‌اند
طبق یادداشت تفاهم در زمینه کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر برای منطقه در اقیانوس هند.
پیوست (۸)
سیستم اطلاعات بازرسی‌ها
۱- برای کمک به سازمانها در انتخاب کشتی‌هایی با پرچم خارجی به منظور بازرسی در
بنادر آنها، لازم است سازمانها اطلاعات به روز بازرسی کشتی‌دارای پرچم خارجی در
یکی از بنادر منطقه‌ای دیگر را در شش ماهه گذشته در اختیار داشته باشند.
۲- بدین منظور سازمانها متعهد می‌شوند مرکز اطلاع رسانی را ترجیحاً با استفاده از
انتقال داده‌های پردازش شده همراه با اطلاعات مربوط به بازرسی‌کشتی‌ها در بنادر
ملی براساس اطلاعات مندرج در پیوست (۶) یادداشت تفاهم ایجاد کنند. درج اطلاعات در
پرونده‌های بازرسی، ترجیحاً باید به طور‌روزانه و از طریق داده‌های مستقیم
رایانه‌ای صورت گیرد.
۳- به منظور مبادله سریع اطلاعات، سیستم اطلاعاتی باید مجهز به وسایل ارتباطی باشد
که امکان مبادله مستقیم و رایانه‌ای پیامها را بین هر یک از‌سازمان‌ها، از جمله
ابلاغیه‌های موضوع بخش ۸-۳ این یادداشت تفاهم و مبادله اطلاعات در باره موارد نقض
مقررات عملیاتی موضوع بخش (۵)یادداشت تفاهم میسر سازد.
۴- اطلاعات مندرج در بندهای (۲) و (۳) بالا، می‌بایستی در فرم‌های استاندارد و طبق
معیارهای مندرج در راهنمای کاربران سیستم اطلاعاتی که توسط مرکز اطلاع رسانی فراهم شده، ارائه شود.
۵- مرکز اطلاع رسانی، پردازش اطلاعات را مطابق بند (۲) بالا سازماندهی می‌کند تا
اطمینان حاصل شود داده‌های مربوط به بازرسی برای مشاوره و‌روز آمد شدن طبق
دستورالعملهای مندرج در راهنمای کاربران سیستم اطلاعات که توسط مرکز اطلاع رسانی فراهم شده، به سهولت قابل دسترسی خواهد بود.
۶- تجهیزات تلکس یا دور نگار می‌بایستی همچنان سیستم جایگزین مبادله اطلاعاتی باشد
که برای آن فرم استاندارد مندرج در ضمیمه این پیوست، اعمال می‌شود.
۷- اطلاعات اجرایی مانند اطلاعات آماری توسط دبیرخانه تحت نظارت کارگروه فراهم
خواهد شد. مبنای این اطلاعات، داده‌های ارائه شده توسط مرکز اطلاع رسانی خواهد بود.
۸- سیستم اطلاعاتی یاد شده در بندهای قبل تا زمان نافذ بودن این یادداشت تفاهم
مورد استفاده قرار خواهد گرفت. برای کنترل و در صورت لزوم بهبود کیفیت سیستم، مطالعاتی مستمر صورت خواهد گرفت.
۹- در صورت مشاهده نقائصی که منجر به توقیف کشتی می‌شود، سازمان کشور صاحب بندر، نسخه‌ای از گزارش موضوع پیوست (۳) یادداشت تفاهم را به دستگاه اجرائی ذی‌ربط کشور صاحب پرچم ارسال خواهد کرد.
ضمیمه پیوست (۸)
فرم تلکس یا دورنگار برای کشتی‌های بازرسی شده
گزارش بازرسی
۱- نام کشور صادر کننده؛
۲- نام کشتی؛
۳- پرچم کشتی؛
۴- نوع کشتی؛
۵- علامت خطاب؛
۶- شماره سازمان بین‌المللی دریانوردی؛
۷- ظرفیت ناخالص؛
۸- سال ساخت کشتی؛
۹- تاریخ بازرسی (به صورت روز.ماه.سال)؛
۱۰- محل بازرسی؛
۱۱- گواهینامه‌های مربوط( ) :
الف – عنوان گواهینامه؛
ب – مقام صادر کننده؛
پ – تاریخ صدور و انقضاء (به صورت روز . ماه . سال – روز . ماه . سال)؛
ت – آخرین بازرسی میان دوره‌ای(به صورت مقام مسؤول . مکان . روز . ماه . سال).
۱- نقائص (بله.خیر)؛
۲- تأخیر . توقیف کشتی (بله . خیر)؛
۳- نوع نقائص( ) (به صورت نقص : نقص : نقص)
۴- اقدامات انجام شده ( ) (به صورت نقص : نقص : نقص)
پیوست (۹)
معیارهای کیفی برای الحاق به یادداشت تفاهم، طبق اولویت‌های اجرایی یادداشت تفاهم
معیارهای کیفی
سازمان دریایی یک کشور می‌تواند در صورت رعایت کلیه معیارهای کیفی زیر، به عضویت کامل این یادداشت تفاهم درآید:
۱- سازمان دریایی مزبور باید از نظر سهیم شدن در تلاشهای مشترک به منظور از بین
بردن عملیات کشتی‌های غیر استاندارد تعهدات مندرج در یادداشت تفاهم را با صراحت بپذیرند؛
۲- سازمان دریایی مزبور باید تمام اقدامات لازم به منظور تشویق تصویب تمام سندهای مربوط جاری را به کار برند؛
۳- سازمانهای دریایی مزبور باید قابلیت تدارکاتی و بنیادین کافی را در به اجراء
گذاشتن مناسب عملیات، مطابق با معیارهای بین‌المللی دریانوردی از‌لحاظ ایمنی
دریایی، جلوگیری از آلودگی و شرایط کار و زندگی در کشتی که حامل پرچم آن کشور است
را داشته باشند که باید شامل استفاده از افسران‌واجد شرایط کافی کنترل و بازرسی
کشور صاحب بندر که تحت مسؤولیت دستگاه اجرائی آن فعالیت می‌کند، باشد و این
قابلیت‌ها باید در جهت‌رضایت کار گروه موضوع بخش ۱-۷ یادداشت تفاهم نشان داده شود.
۴- سازمان دریایی مزبور باید از قابلیت تدارکاتی و بنیادین کافی در رعایت کامل
مفاد و فعالیتهای تعیین شده در یادداشت تفاهم برخوردار باشد تا‌تعهدات خود را که
شامل استفاده از افسران واجد شرایط کافی کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر می‌شود که
تحت مسؤولیت دستگاه اجرائی آن‌فعالیت می‌کند، ارتقاء بخشد. این قابلیت‌ها باید در
جهت کسب رضایت کار گروه موضوع بخش ۱-۷ یادداشت تفاهم نشان داده شوند.
۵- سازمان دریایی مزبور باید از تاریخ مؤثر عضویت خود، ارتباط پیوستهای با سیستم اطلاعات موضوع پیوست (۸) برقرار سازد.
۶- سازمان دریایی مزبور باید موافقتنامه مالی برای پرداخت سهم خود از هزینه
عملیاتی یادداشت تفاهم را امضاء کند و از تاریخ مؤثر عضویت خود، کمک مالی خود را
به بودجه مصوب کار گروه موضوع بخش ۱-۷ یادداشت تفاهم پرداخت کند.
ارزیابی رعایت شرایط بالا تنها برای هر کدام از موارد به طور جداگانه معتبر خواهد
بود و برای موارد آینده هیچ سابقه‌ای نه برای سازمان کنونی به‌موجب یادداشت تفاهم و نه برای امضاء‌کننده جدید، به وجود نخواهد آورد.
پیوست (۱۰)
وظایف دبیرخانه یادداشت تفاهم کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر
براساس وظایف تعیین شده در بند ۶-۷ متن یادداشت تفاهم، خدماتی که توسط دبیرخانه ارائه می‌شود، در زیر آمده است. موارد فهرست شده فقط به‌منظور روشن شدن مطلب به کار رفته‌اند. تصمیمات مربوط به وظایف دبیرخانه باید توسط کار گروه و به نحو مقرر در بخش (۷) یادداشت تفاهم اتخاذ شود.
دبیرخانه باید:
– به کار گروه در سازماندهی گردهمایی‌های کار گروه کمک کند؛
– مقالات گردهمایی‌های کار گروه را طبق دستورالعمل کار گروه یا براساس پیشنهاد گردهمایی‌های خاص تهیه کند؛
– مقالات را میان اعضاء کار گروه، سازمان بین‌المللی دریانوردی، سازمان بین‌المللی کار یا هر نهاد یا هیأت دیگری که توسط کار گروه لازم تشخیص داده می‌شود توزیع کند؛
– پیش نویس خلاصه سوابق گردهمایی کار گروه و هر مقاله دیگری را که حاصل گردهمایی‌هاست برای تصویب کار گروه آماده کند؛
– اطلاعات مربوط به توسعه کنترل و بازرسی کشور صاحب بندر در نهادهای بین‌المللی مانند سازمان بین‌المللی دریانوردی و سازمان بین‌المللی کار را براساس درخواست و از طرف کار گروه ارائه کند؛
– اطلاعات مربوط به یادداشت تفاهم را به درخواست و از طرف کار گروه در اختیار دیگر سازمانها، نهادها و تشکیلات ذی‌نفع قرار دهد؛
– به درخواست‌های سازمانها برای الحاق طبق دستورالعمل رسمی در خصوص الحاق بنا به درخواست کار گروه از لحاظ اداری رسیدگی کند؛
– بودجه پیشنهادی عملکرد دبیرخانه را پیش از (۳۱) اوت (نهم آبان‌ماه) هر سال فراهم کند؛
– گزارش سال قبل را که شامل پیشنهادهایی برای پرداخت یا پرداخت اضافی می‌شود تا پیش از (۳۱) مارس (۱۱ فروردین) هر سال ارائه کند؛
– کار گروه را از سایر جنبه‌های مالی یادداشت تفاهم اقیانوس هند مطلع سازد.
گزارش بازرسی طبق یادداشت تفاهم در زمینه کنترل و بازرسی
کشور صاحب بندر برای منطقه اقیانوس هند
فرم (ب)
۱- جمهوری اسلامی ایران
۲- نام کشتی ………………………………. ۵- علامت خطاب
……………………………..
۹- تاریخ بازرسی…………………………. ۱۰- مکان بازرسی
……………………………..
۱۵- ماهیت نواقص کنوانسیونهای مربوط ۱۶- اقدام به عمل آمده( )………….
………………………….. …………………………..
نام
………………………………………………………………………..
بازرس (مرجع صادر کننده) که بطور مقتضی مجاز شده‌است.
امضاء ……………………………….
شماره – اقدامات به عمل آمده
۰۰ اقدامی به عمل نیامده است.
۱۰ نواقص برطرف شده است.
۱۲ کلیه نواقص برطرف شده است.
۱۵ نواقص در بندر بعدی برطرف می‌شود.
۱۶ نواقص ظرف مدت (۱۴) روز برطرف می‌شود.
۱۷ به فرمانده دستور داده شد قبل از خروج، نواقص را برطرف نماید.
۲۰ کشتی برای برطرف نمودن نواقص معطل شده است.
۲۵ به کشتی اجازه داده شده است تا پس از معطلی، دریانوردی کند.
۳۰ کشتی توقیف شده است.
۳۵ از کشتی رفع توقیف شده است (تاریخ مشخص شود)
۴۰ به بندر بعدی اطلاع داده شده است.
۵۰ به کنسول یا کشور صاحب پرچم اطلاع داده شده است.
۵۵ با کشور صاحب پرچم مشورت شده است.
۷۰ مؤسسه طبقه‌بندی.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن یادداشت تفاهم و پیوستهای آن در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ سوم تیرماه یکهزار و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۰.۴.۱۳ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
مهدی کروبی
رئیس مجلس شورای اسلامی