‌اساسنامه صندوق بیمه سرمایه گذاری فعالیتهای معدنی

تاریخ تصویب: ۱۳۸۰/۰۳/۱۶
تاریخ انتشار: ۱۳۸۰/۰۴/۲۱

‌شماره ۱۶۰۹۹ت۲۱۳۱۶هـ – ۱۳۸۰.۴.۱۲

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۰/۳/۱۶ بنا به پیشنهاد شماره ۱۰۰.۱۲۳۷۵ مورخ ۱۳۷۷.۱۱.۲۷ وزارت صنایع و معادن و به استناد ماده (۳۱)‌ قانون معادن مصوب ۱۳۷۷، اساسنامه صندوق بیمه سرمایه‌گذاری فعالیتهای معدنی را به شرح زیر تصویب نمود:

فصل اول – کلیات

‌ماده ۱ – صندوق بیمه سرمایه‌گذاری فعالیتهای معدنی – که در این اساسنامه «‌صندوق» نامیده می‌شود – به موجب این اساسنامه و در موارد سکوت‌ مطابق قانون تجارت و سایر قوانین و مقررات مربوط اداره می‌شود.

‌ماده ۲ – صندوق دارای شخصیت حقوقی و استقلال اداری و مالی است و به صورت شرکت دولتی، زیر نظر وزارت صنایع و معادن فعالیت می‌کند.

‌ماده ۳ – مرکز اصلی صندوق تهران است و هیأت مدیره می‌تواند با تصویب مجمع عمومی و رعایت قوانین و مقررات مربوط نسبت به ایجاد یا انحلال‌ شعب و نمایندگی‌ها در سایر نقاط کشور اقدام کند.

‌ماده ۴ – هدف صندوق تحقق توسعه پایدار در بخش معدن و تأمین تمام یا قسمتی از
خسارت‌های احتمالی ناشی از عدم کشف کانه و سرمایه‌گذاری‌ها‌ موجود در بخش یاد شده است.

‌ماده ۵ – موضوع فعالیت صندوق با رعایت قوانین و مقررات مربوط در جهت کاهش خطر سرمایه گذاری و حفظ سرمایه‌ها.

۲ـ پوشش دادن و جبران کردن تمام یا بخشی از خسارت‌های غیرارادی مترتب بر
فعالیت‌های معدنی در تمام مراحل اکتشاف، استخراج، کانه آرایی و‌ فرآوری، همچنین
دارایی‌های ثابت، جاری و انسانی مورد استفاده در قبال خطرات ناشی از فعالیتهای معدنی.
۳ـ تضمین تمام یا قسمتی از وام‌های دریافتی جهت عملیات اکتشاف.
۴ـ انجام سرمایه‌گذاری منابع مالی صندوق با رعایت آیین‌نامه سرمایه‌گذاری مصوب مجمع عمومی.
۵ـ انجام سایر فعالیت‌های مرتبط که برای انجام و توسعه موضوع فعالیت صندوق ضروری
باشد از جمله هرگونه عملیات اتکایی جهت واگذاری بخشی‌از ریسک و خطر به شرکتهای
بیمه داخلی و خارجی.

‌ماده ۶ – صندوق برای مدت نامحدود تشکیل می‌شود.

‌ماده ۷ – سرمایه صندوق یکصد میلیارد(۱۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال است که به یکصد هزار سهم یک میلیون ریالی تقسیم و توسط دولت تأمین و‌ پرداخت خواهد شد.

‌تبصره – سود ویژه سالانه صندوق پس از کسر اندوخته قانونی، مالیات، سود سهام و
سایر کسور قانونی، با تصویب مجمع عمومی به حساب اندوخته‌ احتیاطی صندوق منظور می‌شود.

‌ماده ۸ – صندوق دارای ارکان زیر است:
۱ـ مجمع عمومی.
۲ـ هیأت مدیره.
۳ـ بازرس (‌حسابرس) یا بازرسان (‌حسابرسان).

‌فصل دوم – مجمع عمومی

‌ماده ۹ – اعضای مجمع عمومی عبارتند از:
۱ـ وزیر صنایع و معادن(‌رییس مجمع).
۲ـ وزیر امور اقتصادی و دارایی.
۳ـ رییس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور.
۴ـ وزیر بازرگانی.
۵ـ وزیر کار و امور اجتماعی.

‌ماده ۱۰ – مجمع عمومی صندوق به طور عادی هر سال حداقل دو بار بنا به دعوت رییس
مجمع عمومی در دفتر اصلی صندوق یا با موافقت و دعوت‌ رییس مجمع عمومی در محل
پیشنهادی هیأت مدیره، یک بار در نیمه اول سال برای بررسی و تصویب ترازنامه و حساب
سود و زیان سال قبل صندوق‌و یک بار در نیمه دوم سال برای تعیین خط مشی و بررسی و
تصویب بودجه سال بعد تشکیل می‌شود.

‌تبصره ۱ – مجمع عمومی با دعوت رییس مجمع عمومی به طور فوق‌العاده تشکیل می‌شود.

‌تبصره ۲ – دعوتنامه رسمی مجمع عمومی شامل محل تشکیل، روز، ساعت و دستور جلسه باید
حداقل ده روز قبل از تاریخ تشکیل جلسه برای‌ اعضای مجمع عمومی ارسال شود. موضوعاتی
که به ترتیب یاد شده در دستور کار مجمع عمومی قرار داده نشده‌اند قابل طرح نیستند،
مگر اینکه کلیه‌اعضای مجمع در جلسه حاضر و با طرح آن موافق باشند.

‌تبصره ۳ – تصمیمات مجمع عمومی با حضور چهار نفر از اعضاء و با اکثریت آرا معتبر است.

‌تبصره ۴ – مذاکرات و تصمیمات مجمع عمومی صندوق در صورتجلسه‌ای که به امضای اعضای مجمع عمومی حاضر در جلسه می‌رسد، درج‌می‌شود.

‌ماده ۱۱ – مجمع عمومی فوق‌العاده به منظور اخذ تصمیم درباره موارد زیر و پیشنهاد آن به هیأت وزیران تشکیل می‌شود:
۱ـ اصلاح و تغییر اساسنامه
۲ـ انحلال صندوق حسب پیشنهاد هیأت مدیره و بازرس(‌حسابرس).
۳ـ افزایش یا کاهش حسب پیشنهاد هیأت مدیره با توجه به گزارش بازرس(‌حسابرس).

‌ماده ۱۲ – اختیارات و وظایف مجمع عمومی عادی صندوق با رعایت قوانین و مقررات مربوط عبارتند از:
۱ـ تعیین خط مشی کلی و عمومی صندوق و سیاستگذاری در سطح کلان.
۲ـ استماع و بررسی گزارش عملکرد سالانه هیأت مدیره و بازرس(‌حسابرس) و اخذ تصمیمات مقتضی.
۳ـ بررسی و تصویب بودجه، ترازنامه، حساب سود و زیان و صورت‌های مالی و اندوخته‌های صندوق.
۴ـ بررسی و تصویب آیین‌نامه‌های مربوط به چگونگی ارایه پوشش‌های بیمه‌ای، ارزیابی و نحوه پرداخت خسارت‌های وارد شده بر اکتشاف گران و‌ معدنکاران.
۵ـ بررسی و تصویب آیین‌نامه‌های مربوط به تعیین و به کارگیری ذخیره‌های قانونی و فنی.
۶ـ بررسی و تصویب آیین‌نامه‌های مالی، معاملاتی، اداری و استخدامی.
۷ـ تعیین حقوق و مزایا و پاداش اعضای موظف هیأت مدیره و مدیر عامل و رییس هیأت مدیره.
۸ـ تصویب مبلغ کسری درآمد سالانه صندوق برای پرداخت خسارتها و تعهدات آن سال در بودجه سالانه کل کشور پس از وضع اندوخته سال‌های قبل‌ و ارایه پیشنهاد آن از طریق رییس مجمع عمومی به هیأت وزیران.
۹ـ اتخاذ تصمیم در مورد مطالبات مشکوک الوصول.
۱۰ – اتخاذ تصمیم نسبت به انتقال بخشی از اندوخته احتیاطی به حساب سرمایه.
۱۱ – انتخاب بازرس(‌حسابرس) یا بازرسان(‌حسابرسان) و تعیین حق‌الزحمه آنان با رعایت ماده (۲۰) این اساسنامه.
۱۲ – تعیین روزنامه کثیر الانتشار برای درج کلیه آگهی‌ها.
۱۳ – تعیین یا عزل اعضای هیأت مدیره به پیشنهاد رییس مجمع عمومی.
۱۴ – بررسی و تصویب ساختار تشکیلاتی.
۱۵ – بررسی و تصویب ضوابط مربوط به محاسبه خسارت‌ها و آیین‌نامه مربوط.
۱۶ – تصویب صلح، سازش و ارجاع امر به داوری با رعایت اصل یکصد و سی و نهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.

‌فصل سوم – هیأت مدیره، مدیر عامل و رییس هیأت مدیره

‌ماده ۱۳ – هیأت مدیره صندوق مرکب از پنج نفر است که از میان افراد با صلاحیت و
آشنا به امور بیمه، معدن، اکتشاف و فرآوری، مالی و بازرگانی با‌ حداقل ده سال سابقه
به پیشنهاد رییس مجمع و تصویب مجمع عمومی برای مدت دو سال تعیین و با حکم رییس
مجمع منصوب می‌شوند؛ انتخاب‌ مجدد اعضای هیأت مدیره بلامانع است.

‌تبصره ۱ – مدیر عامل و رییس هیأت مدیره صندوق توسط وزیر صنایع و معادن از بین
هیأت مدیره تعیین و پس از تایید مجمع عمومی با حکم وی‌منصوب می‌شود.

‌تبصره ۲ – هیأت مدیره در اولین جلسه خود که حداکثر ظرف یک هفته از تاریخ انتخاب
تشکیل می‌شود، از بین اعضاء یک نفر را به عنوان نایب رییس‌ انتخاب می‌کند.

‌تبصره ۳ – حداقل سه نفر از اعضای هیأت مدیره به صورت موظف در صندوق انجام وظیفه می‌کنند.

‌ماده ۱۴ – در صورت خاتمه دوران مسئولیت اعضای هیأت مدیره تا تمدید دوره مسئولیت اعضای قبل یا تعیین جانشینان آنان هیأت مدیره به خدمت‌ ادامه می‌دهد.

‌تبصره – در صورت استعفا یا فوت یا عزل هر یک از اعضای هیأت مدیره یا وجود موانع
قانونی دیگر بلافاصله مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده‌با دعوت رییس مجمع عمومی
یا درخواست هیأت مدیره یا بازرس (‌حسابرس) جهت تکمیل اعضای هیأت مدیره تشکیل و
اتخاذ تصمیم می‌نماید؛ هر‌یک از اعضای جدید برای بقیه مدت فعالیت هیأت مدیره انتخاب می‌شوند.

‌ماده ۱۵ – هیأت مدیره حداقل هر ماه یک بار به دعوت کتبی رییس هیأت مدیره و مدیر
عامل که حاوی دستور جلسه نیز هست در محل صندوق و به‌ ریاست وی تشکیل جلسه می‌دهد.
برای هر یک از جلسات هیأت مدیره صورتجلسه‌ای شامل خلاصه مذاکرات و تصمیمات اتخاذ
شده در جلسه با قید‌ تاریخ توسط منشی هیأت مدیره تنظیم و به امضای تمامی اعضای حاضر
می‌رسد و اسامی اعضای غایب نیز درج می‌شود.

‌تبصره – نظر هر یک از اعضای هیأت مدیره که با تمام یا قسمتی از تصمیمات مندرج در صورتجلسه مخالف باشد در صورتجلسه قید می‌شود.

‌ماده ۱۶ – جلسات هیأت مدیره با حضور سه نفر رسمیت می‌یابد و تصمیمات آن با حداقل
سه رای مثبت معتبر است. هیأت مدیره در مورد دستور‌ جلسات تعیین شده توسط رییس هیأت
مدیره و مدیر عامل بررسی و اتخاذ تصمیم می‌کند و اعضای هیأت مدیره می‌توانند
موضوعات مورد نظر خود را‌از طریق رییس هیأت مدیره در دستور جلسات قرار دهند.

‌ماده ۱۷ – هیأت مدیره با رعایت صرفه و صلاح صندوق و رعایت کامل قوانین و مقررات و این اساسنامه برای اداره صندوق دارای وظایف و اختیارات‌ زیر است:
۱ـ اجرای تصمیمات مجمع عمومی.
۲ـ پیشنهاد صلح، سازش و ارجاع امر به داوری با رعایت اصل یکصد و سی و نهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به مجمع عمومی.
۳ـ تهیه و تنظیم سیاست کلی، خط مشی عمومی و برنامه اجرایی صندوق و پیشنهاد آنها به مجمع عمومی.
۴ـ تهیه و ارایه عملکرد سالانه، ترازنامه، حساب سود و زیان و صورتهای مالی صندوق و ارایه گزارش عملیات صندوق به مجمع عمومی.
۵ـ تنظیم و پیشنهاد بودجه سالانه صندوق به مجمع عمومی.
۶ـ تدوین و پیشنهاد آیین‌نامه‌ها و ضوابط مربوط بر اساس مفاد این اساسنامه به مجمع عمومی.
۷ـ تهیه و پیشنهاد ساختار و تشکیلات صندوق به مجمع عمومی.
۸ـ تصویب آیین‌نامه‌های داخلی مورد نیاز بر اساس پیشنهاد مدیر عامل.
۹ـ اجاره، استیجار، واگذاری و فسخ اجاره و تقاضای تعدیل اجاره بها.
۱۰ – تعیین ضوابط مربوط به عقد قرارداد با اشخاص حقیقی و حقوقی و لغو آنها در صورت لزوم.
۱۱ – تهیه آیین‌نامه‌های مربوط به تعیین انواع بیمه‌نامه‌های صادر شده توسط صندوق و جدول حق بیمه‌های مربوط و ارایه آن به مجمع عمومی جهت‌ تصویب.
۱۲ – پیشنهاد اتخاذ تصمیم در مورد تأسیس یا انحلال شعب یا نمایندگی‌های داخل کشور به مجمع عمومی.
۱۳ – ارایه پیشنهادهای مربوط به تغییر و اصلاح اساسنامه و نیز کاهش یا افزایش سرمایه صندوق به مجمع عمومی فوق العاده.
۱۴ـ اتخاذ تصمیم در مورد خرید، فروش و اجاره اعطا، قبول ضمانت یا ظهرنویسی تضمینات، وثیقه یا رهن اموال غیرمنقول، سرمایه‌گذاری، مشارکت‌ و پیمانکاری در چارچوب آیین‌نامه‌های مصوب مجمع عمومی.
۱۵ – پیشنهاد تشکیل یا انحلال شرکتهای فرعی به مجمع عمومی بر اساس قوانین و مقررات مربوط.
۱۶ – افتتاح حساب‌های ارزی و ریالی در بانک‌های داخلی و خارجی و استفاده از آنها به نام صندوق نزد بانکها، مؤسسات مالی و اعتباری و سایر‌ مؤسسات تجاری و انسداد حسابهای یاد شده حسب مورد.

‌تبصره – هیأت مدیره می‌تواند بعضی از اختیارات خود را به مدیر عامل تفویض کند.

‌ماده ۱۸ – رییس هیأت مدیره و مدیرعامل بالاترین مقام اجرایی و اداری صندوق است و موظف به اجرای مصوبات و تصمیمات هیأت مدیره بوده و در‌ این زمینه حقوق اختیارات لازم را داراست. سایر وظایف و اختیارات وی به شرح زیر است:
۱ـ امضای تمامی مکاتبات عادی و جاری.
۲ـ عزل و نصب کارکنان.
۳ـ تعیین حقوق و مزایا، ارتقای شغلی و اعطای پاداش و اضافه حقوق، اخذ تصمیم درباره تمامی امور استخدامی و اشتغال کارکنان طبق آیین‌نامه‌های ‌مصوب مجمع عمومی با رعایت قوانین و مقررات مربوط.
۴ـ دریافت مطالبات و پرداخت بدهی‌ها.
۵ـ انجام تمامی امور اداری، استخدامی و مالی صندوق در چارچوب آیین‌نامه‌های مربوط و بودجه مصوب.
۶ـ نمایندگی صندوق در مقابل اشخاص و تمامی مؤسسات دولتی، خصوصی و عمومی، محاکم و مراجع قضایی و غیرقضایی، داخلی و بین‌المللی با‌ حق توکیل غیر و ارجاع امر به کارشناسی.
۷ـ انعقاد قرارداد با اشخاص حقیقی و حقوقی.

‌تبصره ۱ – رییس هیأت مدیره و مدیر عامل می‌تواند برخی از اختیارات خود را به کارکنان صندوق به تشخیص و مسئولیت خود واگذار نماید.

‌تبصره ۲ – رییس هیأت مدیره و مدیرعامل مسؤول حسن اجرای تمامی امور صندوق و حفظ حقوق، منافع و اموال آن است.

‌ماده ۱۹ – اعضای هیأت مدیره همچنین مؤسسه‌ها و شرکتهایی که اعضای هیأت مدیره
صندوق شریک یا عضو هیأت مدیره یا مدیر عامل آنها باشند‌ نمی‌توانند بدون اجازه هیأت
مدیره در معامله‌هایی که با صندوق یا به حساب صندوق می‌شود، به طور مستقیم یا
غیرمستقیم طرف معامله واقع یا سهیم‌ شوند. در صورت کسب اجازه نیز ملزم به رعایت
مفاد ماده (۱۲۹) قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت و سایر قوانین و مقررات کشور هستند.

‌فصل چهارم – بازرس (‌حسابرس)

‌ماده ۲۰ – بازرس صندوق سازمان حسابرسی است ولی مجمع عمومی می‌تواند با رعایت
قوانین و مقررات مربوط به جای سازمان یاد شده یک یا دو‌ بازرس (‌حسابرس) اصلی و یک
یا دو بازرس( حسابرس) علی‌البدل را از میان اشخاص حقیقی یا حقوقی صلاحیتدار به مدت
یکسال انتخاب کند؛‌ انتخاب مجدد آنان به این سمت امکان‌پذیر است و تا زمانی که
تجدید انتخاب به عمل نیامده به خدمت خود ادامه می‌دهند.

‌ماده ۲۱ – بازرس (‌حسابرس) می‌تواند هر گونه رسیدگی و بازرسی را در حدود مقررات
قانونی و وظایف محول شده انجام داده و به تمامی دفاتر،‌ پرونده‌ها و قراردادهای
صندوق مراجعه نموده و اسناد و مدارک مربوط به صندوق را مورد رسیدگی قرار دهد. اهم وظایف و اختیارات‌ بازرس (‌حسابرس) به شرح زیر است:
۱ـ تطبیق عملیات صندوق با بودجه مصوب.
۲ـ رسیدگی به صورت‌های مالی صندوق، تصدیق مطابقت اسناد با دفاتر صندوق، تهیه گزارش
و اظهارنظر در مورد عملیات صندوق برای ارایه به مجمع‌ عمومی. گزارش یاد شده حداقل
یک ماه قبل از برگزاری جلسه مجمع عمومی باید به رییس هیأت مدیره و مدیر عامل تسلیم شود.
۳ـ اظهار نظر در مورد صحت و سقم گزارش هیأت مدیره به مجمع عمومی.

‌تبصره ۱ – اجرا و انجام وظایف بازرس (‌حسابرس) نباید به هیچ وجه مانع جریان عادی کار صندوق شود.

‌تبصره ۲ – ترازنامه، حساب سود و زیان و گزارش عملکرد سالانه صندوق باید حداقل دو ماه قبل از تشکیل جلسه مجمع عمومی جهت رسیدگی‌ تسلیم بازرس (‌حسابرس) شود.

‌ماده ۲۲ – بازرس(‌حسابرس) نمی‌تواند در معاملاتی که با صندوق و یا به حساب صندوق می‌شود به طور مستقیم یا غیرمستقیم مشارکت داشته یا ذی‌نفع باشد.

‌فصل پنجم – مقررات مالی

‌ماده ۲۳ – سال مالی صندوق از ابتدای فروردین ماه هر سال شروع می‌شود و در پایان
اسفند ماه همان سال خاتمه می‌یابد به استثنای اولین سال که آغاز‌ آن، زمان شروع
فعالیت صندوق مطابق این اساسنامه و پایان آن آخر اسفندماه همان سال است. تمامی دفاتر به تاریخ روز آخر سال مالی بسته می‌شود.

‌ماده ۲۴ – تمامی اسناد و اوراق تعهدآور صندوق نظیر چکها، بروات، سفته‌ها، اوراق
بهادار، اسناد بانکی، قراردادها با امضای رییس هیأت مدیره و مدیر‌عامل و یکی از
اعضای هیأت مدیره همراه با مهر صندوق معتبر است.

‌تبصره – برداشت از حساب‌های بانکی صندوق با امضای مقامات یاد شده در این ماده انجام می‌گیرد.

‌ماده ۲۵ – منابع درآمد صندوق عبارتند از:
‌الف – کمک‌ها و هدایای اشخاص حقیقی و حقوقی با رعایت قوانین و مقررات مربوط.
ب – افزایش سرمایه صندوق از محل منابع داخلی و خارجی.
پ – درآمد حاصل از خدمات بیمه‌ای.
ت – سایر موارد مجاز.

‌تبصره – اعتبار منظور شده بر اساس قسمت اخیر ماده (۳۱) قانون معادن به عنوان منبع درآمد صندوق تلقی می‌شود.

‌ماده ۲۶ – تصویب ترازنامه صندوق در هر سال توسط مجمع عمومی به منزله مفاصا حساب هیأت مدیره در آن سال تلقی می‌شود ولی این امر مانع از‌ تعقیب قانونی تخلفات احتمالی مسئوولان امر در ارتباط با عملکرد شرکت نیست.

‌این اساسنامه به موجب نامه شماره ۸۰.۲۱.۱۶۰۵ مورخ ۱۳۸۰.۳.۳۱ شورای محترم نگهبان به تایید شورای یاد شده رسیده است.
‌معاون اول رییس جمهور- حسن حبیبی