اصول و مبانی سیاستهای تحقیقاتی مسائل زنان

تاریخ تصویب: ۱۳۷۹/۱۲/۰۹
تاریخ انتشار: ۱۳۸۰/۰۴/۱۱

‌شماره ۶۹۱‌دش – ۱۳۸۰.۳.۱۲

‌شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه ۴۷۶ مورخ ۱۳۷۹.۱۲.۹ به پیشنهاد شورای فرهنگی و اجتماعی زنان (‌ نامه شماره ۹۵۹ش ز مورخ ۱۳۷۹.۸.۱۱) اصول و مبانی سیاستهای تحقیقاتی مسائل زنان را به این شرح تصویب کرد:

‌مقدمه

‌یکی از مهمترین اهداف و آرمانهای نظام اسلامی فراهم آوردن امکانات رشد انسانی و حرکت بسوی کمال است و این مستلزم شناخت می‌باشد. از این‌رو پژوهش جایگاهی والا در نظام اسلامی پیدا می‌کند و تحقیقات به عنوان یکی از ارکان اصلی تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی در جهت رفع نیازها و‌ تنگناهای فرهنگی و اجتماعی زنان و بهبود وضعیت آنان اولویت و اهمیت خاصی می‌یابد.
‌با توجه به فقدان جهت دهی واحد و سامان یافته در تحقیقات مسائل زنان و ضرورت شناسایی علمی و مستند مشکلات زنان در زمینه‌های مختلف در‌ امر برنامه‌ریزی، تدوین سیاستهای لازم برای توسعه و تقویت تحقیقات مسائل زنان گامی مؤثر برای رفع مشکلات فوق خواهد بود.

‌اهداف
۱- جهت دهی، گسترش و هماهنگی تحقیقات مسائل زنان براساس مبانی اعتقادی نظام اسلامی به منظور اعتلای شخصیت زن و رفع نیازها و‌ تنگناهای موجود در جامعه.

۲- شناخت، معرفی و ترویج الگوی زنان مسلمان در نقشهای فردی، خانوادگی و اجتماعی.

۳- تحقق ارتباط و هماهنگی بین مراکز تحقیقاتی و برنامه‌ریزی درباره مسائل زنان.

۴- برطرف شدن موانع و تنگناهای تحقیقات مسائل زنان. ‌

سیاستها

۱- هدایت تحقیقات مسائل زنان براساس مبانی اعتقادی و فرهنگی نظام اسلامی و کاربردی نمودن آن.

۲- توسعه منابع و امکانات تحقیقات مسائل زنان، تربیت نیروی انسانی محقق و حمایت از گسترش مراکز تحقیقاتی و خدمات علمی و اطلاع رسانی‌ ویژه موضوعات زنان.

۳- هدایت بخشی از برنامه‌های تحقیقاتی کشور در دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و حوزوی در جهت حل مسائل زنان.

۴- هماهنگی، نظارت و ارزیابی تحقیقات مسائل زنان در راستای تحقق برنامه‌های توسعه فرهنگی و اجتماعی کشور و رفع مشکلات زنان.

۵- اهتمام برای ایجاد و گسترش منابع و مراکز اسناد علمی، کتابخانه‌های تخصصی و بانکهای اطلاعاتی و تخصیص بخشی از منابع موجود به‌ موضوعات زنان.

۶- گسترش فرهنگ تحقیق و تتبع در زمینه مسائل زنان و تقویت نقش زنان محقق دانشگاهی.

۷- اتخاذ تدابیر مقتضی به منظور مشارکت بیشتر بانوان در امر تحقیقات و مشارکت زنان محقق در برنامه‌های تحقیقاتی کشور.

۸- بهره‌گیری از دستاوردها و نتایج تحقیقات برای بهبود وضعیت فرهنگی و اجتماعی زنان و حل معضلات آنها.

‌راهکارها

۱- تعیین اولویتهای تحقیقاتی مسائل زنان.

۲- تعیین شاخصهای رشد فرهنگی – اجتماعی زنان در چارچوب ساختار فرهنگ و اجتماعی کشور.

۳- شناسایی مراکز تحقیقاتی موجود در زمینه مسائل زنان و حمایت از آنان در ابعاد مختلف.

۴- شناسائی، تشویق و تقدیر محققین و صاحبنظران برجسته در مسائل زنان بویژه بانوان.

۵- برنامه‌ریزی برای همکاری محققین با یکدیگر و ایجاد هسته‌های تحقیقاتی مسائل زنان در دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی.

۶- تقویت شبکه ارتباطی مابین مراکز تحقیقاتی و دستگاه‌های اجرائی، دانشگاه‌ها و مراکز غیر دولتی درباره مسائل زنان.

۷- گسترش همکاری‌های بین المللی و تبادل اطلاعات علمی – تحقیقاتی مسائل زنان از طریق ایجاد مراکز علمی و پیوستن به مجامع منطقه‌ای و بین‌المللی در ایران.

۸- تلاش به منظور تخصیص عادلانه امکانات و اعطای مسئولیتهای پژوهشی به بانوان.

۹- تشویق زنان محقق و متفکر داخلی به حضور در همایشهای بین المللی به منظور تبیین مواضع جمهوری اسلامی ایران.

۱۰- توجه به پدیده جهانی شدن و پیامدهای مثبت و منفی آن در حوزه‌های مربوط به زنان از طریق تحقیقات و ارائه راهکارهای مناسب برای حفظ و‌ تقویت هویت اسلامی و ملی زنان.

آیین‌نامه اجرایی این سیاستها توسط شورای فرهنگی و اجتماعی زنان تهیه و به تصویب شورای پژوهشهای علمی کشور می‌رسد.

‌سیاستهای فوق در یک مقدمه و ۲۲ بند در جلسه ۴۷۶ مورخ ۱۳۷۹.۱۲.۹ شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید.

‌رییس جمهور و رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی – سیدمحمد خاتمی