شماره: ۴۵۰۷۵ت۲۲۹۳۹هـ
تاریخ: ۱۳۷۹/۱۰/۱۰
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۹/۹/۶ بنابه پیشنهاد شماره ۱.۲۵۴۲ مورخ ۱۳۷۹.۲.۲۸ وزارت بازرگانی و به استناد تبصره ماده (۱۱۰) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب ۱۳۷۹ـ آییننامه چگونگی صدور پروانه کسب موقت و تبدیل آن به پروانه کسب دایم را به شرح زیر تصویب نمود:
فصل اول – شرایط صدور پروانه کسب موقت
ماده ۱- اتحادیههای صنفی موظفند با رعایت این آییننامه نسبت به صدور پروانه کسب موقت برای واحدهای صنفی فاقد پروانه کسب که قبل از سال ۱۳۷۸ در کشور دایر شده اند، اقدام نمایند.
ماده ۲- صاحبان واحدهای فاقد پروانه کسب مشمول ماده (۱) این آییننامه موظفند جهت ادامه فعالیت کسبی خود به اتحادیههای صنفی ذیربط مراجعه و با تسلیم تقاضای کتبی و ارایه مدارک زیر نسبت به اخذ پروانه کسب موقت اقدام نمایند:
۱- سند مالکیت یا اجاره نامه یا مبایعه نامه یا قرارداد واگذاری عین یا منافع ملک با اشخاص حقیقی یا حقوقی، سازمانها، نهادها و ارگانها.
۲- هرگونه مدرک مبنی بر تشخیص، قطعیت یا پرداخت مفاصاحساب مالیاتی متقاضی و پرداخت عوارض سالانه متعلقه شهرداری.
۳- گواهی پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت دایم یا گواهی مبنی بر رسیدگی به وضع مشمولیت متقاضی از اداره وظیفه عمومی مطابق ماده (۱۰) قانون خدمت وظیفه عمومی – مصوب ۱۳۶۳.
۴- پروانه کار معتبر از وزارت کار و امور اجتماعی و پروانه اقامت معتبر از وزارت کشور برای اتباع بیگانه،.
۵- برگ سلامت و بهداشت شخصی و محل کسب از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای صنوفی که مشمول قانون مواد خوردنی و آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی – مصوب ۱۳۴۶ -و اصلاحات بعدی هستند.
۶- گواهی صلاحیت فنی طبق تبصره (۲) ماده (۳۵) قانون نظام صنفی – مصوب ۱۳۵۹ – و آییننامه آن برای مشاغل فنی یا تأییدیه لازم از اتحادیه ذیربط.
۷- کسب نظر اداره نظارت بر اماکن عمومی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا) برای مشاغل خاص مطابق آییننامه اماکن عمومی.
۸- گواهی پرداخت حق عضویت سالانه و حق خدمات به اتحادیه ذیربط بر اساس مواد (۲) و (۴) آییننامه اجرایی ماده (۲۹) قانون نظام صنفی.
ماده ۳- پروانه کسب موقت برای واحدهای صنفی که صاحبان آنها فوت نموده اند به نام یکی از وراث یا نماینده قانونی آنها با ارایه گواهی انحصار وراثت و رضایت وراث با گواهی امضا صادر میشود.
ماده ۴- برای شرکتهای موضوع تبصره (۱) الحاقی به بند (۲) ماده (۱۴) قانون نظام صنفی و مشارکتهای مدنی یک پروانه کسب موقت با ذکر نام مدیر عامل شرکت درخواست کننده یا یکی از شرکا در مشارکتهای مدنی که توسط سایر شرکا به صورت کتبی معرفی و امضای آنان توسط دفتر خانه اسناد رسمی گواهی شده باشد، در صورت احراز سایر شرایط صادر میگردد.
ماده ۵- اتحادیه صنفی مربوط پس از دریافت تقاضای متقاضی به همراه مدارک لازم، پروانه کسب موقت را در یک نسخه اصلی و سه نسخه رونوشت صادر میکند که نسخه اصلی به متقاضی تحویل میشود و از نسخههای رونوشت یک نسخه در پرونده صنفی متقاضی در اتحادیه نگهداری و یک نسخه برای دبیرخانه هیأت عالی نظارت و یک نسخه برای اداره نظارت بر اماکن عمومی ناجا ارسال میشود.
فصل دوم – چگونگی تبدیل پروانه کسب موقت به دایم
ماده ۶- اتحادیههای صنفی موظفند حداکثر ظرف سه سال پس از صدور پروانه کسب موقت با اخذ مدارک زیر از متقاضیان نسبت به تبدیل پروانههای کسب موقت به دایم (الگوی هیأت عالی نظارت) اقدام نمایند:
۱ – اصل پروانه کسب موقت جهت ابطال توسط اتحادیه.
۲ – گواهی صلاحیت فنی طبق تبصره (۲) ماده (۳۵) قانون نظام صنفی و آییننامه مربوط برای مشاغل فنی.
۳ – برگ عدم اعتیاد به مواد مخدر.
۴ – گواهی عدم سوء پیشینه کیفری.
۵ – هرگونه مدرک مبنی بر مشخص بودن وضعیت مالیاتی متقاضی و پرداخت عوارض متعلقه و قانونی شهرداری.
۶ – گواهی پرداخت حق عضویت سالانه و وجوهی که براساس ماده (۲) و بند (ب) ماده (۷) آییننامه اجرایی ماده (۲۹) قانون نظام صنفی جهت مجامع امور صنفی تعیین شده است.
۷ – گواهی واریز مبلغ مقرر در بند (ج) ماده (۸۰) قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین – مصوب ۱۳۷۳ – به حسابخزانه.
تبصره – اتحادیههای صنفی و مراجع قانونی صدور پروانه کسب موقت مکلفند حداقل چهار ماه قبل از انقضای دوره سه ساله اعتبار پروانههای یادشده از متقاضی برای ارایه مدارک لازم جهت صدور پروانه کسب دایم دعوت و رونوشت دعوتنامه را در پرونده صنفی متقاضی نگهداری نمایند. درصورت عدم مراجعه متقاضی به اتحادیه در مدت یاد شده، اتحادیه بار دیگر از متقاضی دعوت میکند تا ظرف یک ماه نسبت به تکمیل پرونده ودریافت پروانه کسب دایم اقدام نماید. در صورتی که متقاضی ظرف مدتهای فوق پرونده صنفی خود را تکمیل ننماید، مطابق مقررات نسبت به تعطیل واحد اقدام میشود.
ماده ۷- صدور پروانه کسب موقت یا دایم براساس مفاد این آییننامه در مورد واحدهای صنفی واقع در طرحهای جامع، تفصیلی و هادی شهرسازی مانع اجرای مقررات قانون شهرداری در مورد واحدهای یاد شده نیست.
تبصره – با واحدهای مزاحم مطابق بند (۲۰) اصلاحی ماده (۵۵) قانون شهرداری عمل میشود.
فصل سوم – سایر موارد
ماده ۸- به منظور نظارت بر اجرای صدور پروانه کسب موقت و دایم توسط اتحادیههای صنفی در تهران بزرگ کمیسیونی تحت نظارت دبیرخانه هیأت عالی نظارت بر سازمانهای
صنفی کشور به ریاست دبیر هیأت عالی نظارت و عضویت نمایندگان وزارت کشور، مجامع امور صنفی، اداره نظارت بر اماکن عمومی ناجا و اداره کل بازرسی و نظارت بر قیمت و توزیع کالا و خدمات استان تهران و در مراکز استانها با مسؤولیت اداره کل بازرگانی وعضویت نمایندگان استانداری، اداره نظارت بر اماکن عمومی ناجا، مجامع امور صنفی و اداره کل بازرسی و نظارت بر قیمت کالا و خدمات استان و درشهرستانها با مسؤولیت اداره بازرگانی و عضویت نمایندگان فرمانداری، اداره نظارت بر اماکن عمومی ناجا، مجامع امور صنفی و اداره بازرسی ونظارت بر قیمت و توزیع کالا و خدمات شهرستان تشکیل میشود.
تبصره ۱ – مسؤولیت نظارت بر عملکرد کمیسیونهای موضوع این ماده – که از این پس کمیسیون نامیده میشود. در شهرهای استان تهران بهاستثنای تهران بزرگ بر عهده مدیر کل بازرگانی استان تهران و در شهرهای سایر استانهای کشور بر عهده مدیر کل بازرگانی استان و در سطح کشور برعهده معاون وزیر بازرگانی یا نماینده تامالاختیار ایشان است.
تبصره ۲ – چگونگی تشکیل جلسات و انجام اقدامات و امور جاری کمیسیون به موجب دستورالعملی است که توسط دبیرخانه هیأت عالی نظارت تنظیم و به تصویب هیأت عالی نظارت میرسد.
ماده ۹- مرجع رسیدگی و اتخاذ تصمیم نهایی در مورد اختلافات مربوط به نحوه یا عدم صدور پروانههای کسب موقت و دایم بر عهده کمیسیون میباشد و رأی کمیسیون یاد شده لازم الاجرا ست.
ماده ۱۰- در صورت خودداری اتحادیه از صدور پروانه کسب موقت یا دایم برای متقاضیان، مجمع امور صنفی مربوط بنابر اعلام کمیسیون با رعایت این آییننامه نسبت به صدور پروانه کسب اقدام مینماید، سپس به پیشنهاد کمیسیون نظارت شهر مراتب جهت رسیدگی و عزل هیأت مدیره اتحادیه موافق ماده (۵۴) قانون نظام صنفی به دبیرخانه هیأت عالی نظارت اعلام میشود.
ماده ۱۱ – در صورتی که دارنـــدگان پروانه کسب موقت قبل از انقضای دوره سه ساله طبق مقررات این آییننامه دارای شرایط دریافت پروانه کسب دایم شوند، اتحادیهها مطابق این آییننامه موظف به صدور پروانه کسب دایم به نام متقاضی هستند.
ماده ۱۲ – چنانچه متقاضیان پروانه کسب موقت براساس مقررات این آییننامه تمام شرایط لازم جهت دریافت پروانه کسب دایم را دارا باشند، اتحادیههای صنفی ضمن رعایت مفاد بند (۷) ماده (۲) این آییننامه موظف به صدور پروانه کسب دایم برای آنها بوده و صدور پروانه کسب موقت برای آنها ضرورت ندارد.
ماده ۱۳ – پروانه کسبهای موقت در سطح کشور، با شکل و الگوی یکنواخت به صورت یک نسخه اصلی به رنگ آبی آسمانی با حاشیه زرد و سرمهای و سه نسخه رونوشت به رنگ سفید جهت بایگانی در اتحادیه و دبیرخانه هیأت عالی نظارت و اداره نظارت بر اماکن عمومی ناجا صادر میشوند.
ماده ۱۴ – خرید و فروش پروانه کسب موقت و دایم ممنوع است، در صورتی که دارنده پروانه کسب موقت یا دایم بخواهد حقوق ناشی از پروانه خود را به دیگری منتقل کند،
اتحادیه مربوط مکلف است با رعایت مقررات این آییننامه پروانه منتقل کننده را باطل و پروانه جدید به نام انتقال گیرنده در صورت دارا بودن شرایط لازم صادر کند.
ماده ۱۵ – چنانچه سازمانهای استعلام شونده در این آییننامه حداکثر ظرف پانزده (۱۵) روز از تاریخ دریافت نامه استعلام، نظر خود را به صورت قطعی اعلام ننمایند، اتحادیه حسب مورد مجاز به صدور پروانه کسب موقت یا دایم است.
تبصره – اتحادیههای صنفی مکلفند حداکثر ظرف یک هفته پس از تکمیل پرونده متقاضی نسبت به صدور پروانه کسب اقدام نمایند.
ماده ۱۶ – کمیسیون مکلف است زمان متعارف برای مراجعه صاحبان واحدهای فاقد پروانه کسب به اتحادیههای صنفی یا مراجع قانونی ذیربط را تعیین نماید. در صورت عدم مراجعه صاحبان واحدهای یاد شده برابر مقررات نسبت به تعطیل و پلمپ واحد اقدام میشود.
ماده ۱۷ – اتحادیههای صنفی به منظور جلوگیری از فعالیت واحدهای صنفی فاقد پروانه کسب مکلفند با هماهنگی نیروی انتظامی از فعالیت واحدهای صنفی فاقد پروانه کسب طبق ماده (۷۲) قانون نظام صنفی جلوگیری نمایند.
ماده ۱۸ – کمیسیون مجاز است به منظور همکاری با اتحادیه ها و مجامع امور صنفی در جهت شناسایی ، اخطار و ابلاغ به واحدهای فاقد پروانه کسب و هدایت آنها به اتحادیههای صنفی مربوط و دریافت پروانه کسب موقت یا دایم، همچنین شناسایی و تعطیل واحدهای فاقد پروانه کسب که تاکنون نسبت به دریافت جواز کسب اقدام ننموده اند و واحدهای غیرمجازی که دایر میگردند، با سازمان بازرسی و نظارت بر قیمت و توزیع کالا و خدمات و اداره نظارت بر اماکن عمومی ناجا با انعقاد توافقنامههایی اقدام لازم به عمل آورد.
ماده ۱۹ – در شهرهایی که فاقد سازمانهای صنفی هستند همچنین در محدوده حفاظتی خارج از شهرها، اجرای این آییننامه حسب مورد بر عهده شهرداریها و شوراهای بخش است.
ماده ۲۰ – هزینههای کمیسیون از محل درآمدهای حاصل از اجرای ماده (۴) آییننامه اجرایی درآمدهای اتحادیههای صنفی موضوع ماده (۲۹) قانون نظام صنفی تأمین میگردد که میزان آن توسط وزیر بازرگانی (رییس هیأت عالی نظارت) تعیین و توسط اتحادیههای صنفی اخذ و به حساب مشترک مجامع امور صنفی واریز میگردد.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور