شماره: ۲۶۲۲۸ت۲۰۳۶۰ه
تاریخ: ۱۳۷۹/۶/۲۲
هیات وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۹/۶/۱۶ بنا به پیشنهاد شماره ۲۶۲۹.۱.۶۱ مورخ ۱۳۷۷.۷.۱۲ وزارت کشور و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب نمود:
متن زیر به عنوان تبصره (۲) به ماده (۵) آیین‌نامه اجرایی قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران – مصوب ۱۳۵۲.۳.۱۲ – اضافه می‌شود:
” تبصره ۲ – اجازه اقامت فرزندان متولد در خارج، از مادر ایرانی و پدر خارجی همچنین از مادر خارجی که به تابعیت ایرانی پذیرفته می‌شوند، با ارایه مدارک قانونی صادر شده از کشور متبوع فرزندان صادر خواهد شد.
فرزندان مورد اشاره وفق شرایط ذیل می‌تواند به استناد اجازه یاد شده ،در ایران اقامت نمایند:
الف – فرزندان اناث مادامی که ازدواج ننموده اند.
ب – فرزندان ذکور تا رسیدن به سن هیجده (۱۸) سال تمام هجری شمسی.
پ – چنانچه مادر فرزند ذکور در ایران اقامت داشته باشد و یا فرزند ذکور در حال تحصیل باشد و در هر یک از موارد مزبور، سن فرزند از میزان مقرر در بند (ب) فوق بیشتر شود، بترتیب مورد تا زمان اقامت مادر و یا اتمام تحصیل.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور