۵۷۲۸۱ت۲۱۱۹۵هـ ـ ۱۳۷۸.۱۱.۲۵
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۸.۱۰.۱۲ بنا به پیشنهاد شماره ۱۰۰.۱۱۲۲ مورخ ۱۳۷۸.۲.۱ وزارت معادن و فلزات و به استناد تبصره (۳) ماده (۲) قانون تأسیس وزارت معادن و فلزات ـ مصوب ۱۳۶۳ ـ آیین‌نامه استخدامی شرکتها و واحدهای تابعه وزارت معادن و فلزات را به شرح زیر تصویب نمود:
فصل اول: کلیات و تعاریف
ماده ۱ـ تعاریف
الف ـ واحداصلی ـ شرکتهای وابسته به وزارت معادن و فلزات.
ب ـ استخدام ـ پذیرفتن شخص به خدمت در شرکتها و واحدهای مشمول این آیین‌نامه .
پ ـ خدمت ـ اشتغال به کاری که مستخدم به موجب حکم رسمی مکلف به انجام آن است .
ت ـ حکم رسمی ـ دستور کتبی مقام‌های صلاحیتدار شرکتها و واحدهای مشمول این آیین‌نامه در حدود مقررات مربوط.
ث ـ مستخدم ثابت ـ کسی است که به موجب حکم رسمی برای تصدی یکی از پست‌های سازمانی مشمول این آیین‌نامه استخدام شده باشد. خدمت مستخدم ثابت مادام که موجبات خاتمه خدمت تصریح شده در این آیین‌نامه پیدا نشده باشد، ادامه خواهد یافت .
ج ـ مستخدم موقت ـ کسی است که به موجب قرار داد، به طور موقت برای مدت معین و کار مشخص استخدام و یا بنا به ضرورت و تشخیص بالاترین مقام اجرایی شرکتها و واحدهای مشمول این آیین‌نامه، تصدی یکی از پست‌های ثابت سازمانی را به طور موقت عهده‌دار می‌شود. استخدام این قبیل مستخدمان طبق مقررات فصل دوم این آیین‌نامه خواهد بود.
چ ـ شغل ـ مجموع وظایف و مسؤولیت‌های مرتبط و مشخصی است که به عنوان کار واحد شناخته شده باشد.
ح ـ پست سازمانی ـ محلی است که در تشکیلات به طور مستقر برای یک شغل و ارجاع آن به یک مستخدم در نظر گرفته شده است .
خ ـ ارتقا ـ احراز گروه بالاتر .
د ـ ترفیع ـ اعمال افزایش سنوات سالانه .
ذ ـ انتقال درون سازمانی ـ عبارت از آن است که مستخدم ثابت، از خدمت یک شرکت و یا یک واحد مشمول این آیین‌نامه بدون آن که جریان خدمت وی قطع گردد در یکی از پست‌های ثابت سازمانی شرکت و یا واحد دیگر مشمول این آیین‌نامه به کار گمارده شود.
ر ـ انتقال برون سازمانی ـ عبارت از آن است که براساس در خواست یکی از وزارتخانه‌ها، شرکتها یا مؤسسات دولتی و موافقت مستخدم ثابت و موافقت مستخدم ثابت و موافقت بالاترین مقام اجرایی هر واحد، رابطه استخدامی وی قطع و حسب مورد در وزارتخانه یا شرکت و یا مؤسسه متقاضی، مشغول انجام وظیفه گردد و یا اینکه مستخدمان رسمی یا ثابت وزارتخانه‌ها، شرکتها و مؤسسات دولتی بنا به درخواست واحد تابعه و‌موافقت دستگاه ذیربط براساس مقررات این آیین‌نامه به کار گمارده شوند.
ماده ۲ـ وضع استخدامی ـ مستخدمان تابع این آیین‌نامه فقط یکی از حالات زیر را خواهد داشت و نمی‌توان مستخدم را در حال استخدامی دیگری قرار داد:
الف ـ حال اشتغال ـ وضع مستخدمی است که در پست معینی انجام وظیفه می‌کند.
ب ـ حال مرخصی ـ وضع مستخدمی است که از مرخصی استحقاقی و یا مرخصی بدون حقوق مذکور در این آیین‌نامه استفاده می‌نماید.
پ ـ حال معذوریت ـ وضع مستخدمی است که از مرخصی استعلاجی طبق این آیین‌نامه استفاده می‌کند.
ت ـ حال آمادگی به خدمت ـ وضع مستخدم ثابتی است که این آیین‌نامه تصدی شغلی را به عهده نداشته و در انتظار ارجاع خدمت است .
ث ـ حال مأموریت ـ وضع مستخدمی است که جهت انجام وظیفه‌ای موقت به شرکتها و واحدهای تابعه، شرکت‌هایی وابسته و یا به خارج از کشور مأمور و یا برای طی دوره آموزشی یا کارآموزی و یا خدمت در یکی از وزارتخانه‌ها، شرکتها و مؤسسات دولتی اعزام و یا به طور موقت مأمور انجام وظیفه خاص شده باشد.
ج ـ حال خدمت آزمایشی ـ وضع مستخدمی است که مشغول طی دوره آزمایشی طبق این آیین‌نامه می‌باشد.
چ ـ حال بازنشستگی ـ وضع مستخدم ثابتی است که طبق این آیین‌نامه و به موجب حکم کتبی از مستمری بازنشستگی استفاده می‌کند.
ح ـ حال از کار افتادگی ـ وضع مستخدم ثابتی است که بنا به تشخیص کمیسیون پزشکی هر واحد تابعه قادر به کار کردن نبوده و طبق حکم رسمی از حقوق وظیفه مصرح در این آیین‌نامه استفاده می‌کند.
خ ـ حال تعلیق ـ وضع مستخدمی است که طبق تصمیم مقامات صلاحیتدار قضایی یا به علت تصمیم دادگاه اداری از ادامه خدمت ممنوع می‌شود.
ف ـ حال انفصال موقت ـ وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری یا دادگاه‌ها اصالتاً و یا تبعاً برای مدت معینی از اشتغال به خدمت ممنوع است .
ذ ـ حال انفصال دایم ـ وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری یا دادگاه‌ها اصالتاً یا تبعاً برای همیشه از‌خدمت محروم است .
ر ـ حال استعفا ـ وضع مستخدمی است که طبق مواد این آیین‌نامه مستعفی از خدمت شناخته شده است .
ز ـ حال غیبت موجه ـ وضع مستخدمی است که به عللی خارج از حدود قدرت و اختیار خود نتوانسته است در محل خدمت حاضر شود و موجه بودن عذر او طبق مفاد این آیین‌نامه محرز شده باشد.
ژ ـ حال اخراج ـ وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری یا دادگاه‌ها به مجازات مقرر بر اساس مفاد قانون رسیدگی به تخلفات اداری کارکنان دولت و آیین‌نامه اجرایی آن محکوم شده باشد.
س ـ حال برکناری ـ وضع مستخدمی است که طبق ماده (۱۰) این آیین‌نامه از کار بر کنار شده باشد.
ش ـ حقوق و مزایای مستمر ـ کلیه حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی .
ص ـ آخرین حقوق و مزایا ـ آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی که از رابطه زیر بدست می‌آید:
حقوق و مزایای مستمر + فوق العاده خارج از مرکز + کمک هزینه عایله‌مندی و اولاد
ماده ۳ـ امور استخدامی کلیه شرکتهای وابسته به وزارت معادن و فلزات و شرکتها و واحدهای دولتی تابعه آنها و سازمان زمین‌شناسی کشور مشمول این مقررات است.
تبصره ـ شرکتها و واحدهای تابعه که به موجب قانون از طریق سرمایه‌گذاری شرکتها وابسته به وزارت معادن و فلزات تأسیس شده و یا می‌شوند و بیش از پنجاه درصد (۵۰%) سهام آنها متعلق به شرکتهای مذکور می‌باشد، مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهند بود.
افرادی که برای مشاغل کارگری استخدام شده یا می‌شوند، تابع قانون کار خواهند بود.
تشخیص مشاغل کارگری در شرکتها و واحدهای مشمول این آیین‌نامه، به عهده شرکت دستگاههای مشمول، پس از تأیید سازمان اموراداری و استخدامی کشور خواهد بود.
فصل دوم ـ ورود به خدمت و انتصابات
ماده ۴ـ استخدام اشخاص به خدمت از طریق امتحان و مصاحبه و در صورت لزوم مسابقه انجام می‌شود.
تبصره ـ استخدام برای شغل و محل کار معین انجام می‌شود.
ماده ۵ـ داوطلبان ورود به استخدام ثابت باید دارای شرایط زیر باشند:
الف ـ دارا بودن حداقل (۱۸) و حداکثر (۳۵) سال تمام و در مورد داوطلبان مشاغل تخصصی حداکثر (۴۰) سال.
ب ـ تابعیت جمهوری اسلامی ایران .
پ ـ دارا بودن کارت پایان خدمت وظیفه یا معافیت قانونی در صورت مشمول بودن .
ت ـ نداشتن سابقه محکومیت جزایی مؤثر.
ث ـ عدم اعتیاد به مواد مخدر.
ج ـ دارا بودن دانش کار لازم برای شغل مربوط.
چ ـ داشتن صحت مزاج و توانایی انجام کار.
ح ـ داشتن سایر شرایط لازم برای احراز شغل مربوط.
خ ـ داشتن حداقل مدرک پایان دوره ابتدایی .
ماده ۶ـ استخدام و تعیین حقوق و مدت خدمت اتباع بیگانه به موجب مقررات مخصوص خود خواهد بود.
ماده ۷ـ کسانی که در امتحان، مصاحبه یا مسابقه استخدام ثابت قبول شده‌اند قبل از ورود به خدمت ثابت یک دوره آزمایشی را طی خواهند کرد.
تبصره ـ انتصاب موقت افرادی که دوره آزمایشی را طی می‌کنند به پست‌های ثابت سازمانی بلامانع است .
ماده ۸ـ مدت خدمت آزمایشی داوطلبان ورود به استخدام ثابت توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد تعیین می‌شود ولی در هیچ مورد از ۶ ماه کمتر و‌از (۲) سال بیشتر نخواهد بود.
تبصره ـ انتصاب موقت افرادی که دوره آزمایشی را طی می‌کنند به پست‌های ثابت سازمانی بلامانع است .
ماده ۹ـ افرادی که در دوره آزمایشی لیاقت و کاردانی و علاقه به کار از خود نشان دهند، در پایان دوره آزمایشی به موجب حکم کتبی به مستخدم ثابت تغییر وضعیت داده می‌شوند.
ماده ۱۰ـ افرادی که در طی یا درپایان دوره آزمایشی، مناسب کار مورد نظر تشخیص داده نشوند، بدون هیچ گونه تعهدی از کار برکنار خواهند شد.
تبصره ـ به افرادی که طبق این ماده از خدمت بر کنار می‌شوند کسور پرداختی مسترد و حقوق و مزایای ایام مرخصی ذخیره آنان براساس آخرین حکم‌حقوقی، پرداخت می‌شود.
ماده ۱۱ـ کسانی که طبق ماده (۹) این آیین‌نامه به استخدام ثابت پذیرفته نشوند تا یک سال از تاریخ برکناری برای همان شغل استخدام نخواهند شد.
ماده ۱۲ـ پس از اتمام دوره آزمایشی، انتصاب قطعی افراد به پست‌های ثابت سازمانی با توجه به شرایط احراز شغل و با رعایت تحصیلات و امتیازات حاصل از امتحانات و مسابقات و نحوه کار در دوره آزمایشی و تجارب آنها قبل از ورود به استخدام ثابت صورت میگیرد.
ماده ۱۳ـ بالاترین مقام اجرایی هر واحد، کلیه مشاغل واحد مربوط را مورد بررسی قرار داده و وظایف و مسؤولیت‌های هر کدام را مشخص و براین اساس شرایط احراز هر شغل را معین و پیشنهاد لازم را به واحد اصلی ارایه می‌نماید.
ماده ۱۴ـ واحدهای اصلی مکلفند هر سال حداقل یکبار طرز کار، شایستگی و استعداد مستخدمان ثابت را مورد بررسی قرار داده و نتیجه را در پرونده استخدامی برای استفاده در انتصابات، طی دوره‌های آموزشی، بورسیه‌های داخلی و خارجی و یا پرداخت مبلغی از فوق‌العاده‌ها به تشخیص بالاترین مقام اجرایی هر واحد منعکس نمایند.
ماده ۱۵ـ به منظور اجرای مواد (۱۳) و (۱۴) این آیین‌نامه کمیته ارزیابی مشاغل متشکل از مستخدمان واجد شرایط شرکتها، سازمان زمین‌شناسی و واحدهای مشمول این آیین‌نامه تشکیل می‌شود.
تبصره ـ کلیه تصمیمات این کمیته پس از تصویب کمیته منتخب واحد اصلی قابل اجرا است.
ماده ۱۶ـ واحد اصلی می‌تواند برای انجام فعالیت‌های غیر مستمر و همچنین تصدی مشاغل دائم که امکان جذب مستخدم ثابت واجد شرایط نباشد، افراد واجد شرایط را به موجب قرار داد به کارگیرد.
تبصره ـ شرایط به کارگیری، نحوه پرداخت حقوق و مزایا و سایر شرایط عمومی لازم، به موجب دستورالعملی خواهد بود که به تصویب وزیر معادن و فلزات می‌رسد.
فصل سوم ـ حقوق و مزایای مستخدمان ثابت
ماده ۱۷ـ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت ـ مصوب ۱۳۷۰ ـ در دستگاههای مشمول این آیین‌نامه به اختصار “قانون” نامیده می‌شود و بر اساس مفاد این آیین‌نامه اجرا خواهد شد.
ماده ۱۸ـ کلیه مشاغل واحد اصلی بر اساس اهمیت وظایف و مسؤولیت‌ها و شرایط تصدی از لحاظ معلومات و تجربه طبقه‌بندی می‌شوند و در یکی از گروه‌های پیش‌بینی شده در جدول موضوع ماده (۱) قانون قرار داده خواهد شد.
ماده ۱۹ـ ضریب ریالی حقوق کارکنان مشمول این آیین‌نامه، همانند ضریب ریالی موضوع قانون تعیین می‌شود.
تبصره ـ ضریب ریالی این ماده بنا به پیشنهاد وزارت معادن و فلزات و تصویب شورای حقوق و دستمزد قابل افزایش است.
ماده ۲۰ـ ضریب افزایش سنواتی سالانه مستخدمان در زمان تطبیق وضع سه در صد (۳%) و پس از مطابق ضوابطی که توسط مجامع عمومی شرکتهای وابسته (واحدهای اصلی) و به طور هماهنگ برای کلیه شرکتهای تابع مشمول این آیین‌نامه تعیین می‌گردد و براساس نتایج ارزشیابی سالانه ۳%،۴% و۵% درصد تعیین می‌شود.
ماده ۲۱ـ واحدهای اصلی می‌توانند به منظور جذب و نگهداری کارکنان شاغل در مشاغل دارای مهارت‌های ویژه و مشاغل تخصصی که متصدیان مربوط دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر می‌باشند و نیز مشاغل اختصاصی که حداقل شرایط احراز تحصیلی آن مدرک تحصیلی دیپلم کامل متوسطه می‌باشد، فوق العاده‌های خاصی برقرار نمایند.
تبصره ـ در صورتی که حقوق و مزایای کارکنان واحدهای اصلی مشمول این آیین‌نامه پس از اجرای این آیین‌نامه از حقوق و فوق العاده‌هایی که طبق قوانین و مقررات مورد عمل دریافت می‌دارند کمتر شود، مابه‌التفاوت آن تحت عنوان تفاوت تطبیق حقوق پرداخت می‌شود و هرگونه افزایش بعدی حقوق ومزایای این گونه کارکنان تا استهلاک کامل از تفاوت تطبیق یاد شده کسر می‌گردد.
ماده ۲۲ـ ارتقای گروه مستخدم ثابت با رعایت شرایط زیر امکان‌پذیر است :
۱ـ تأیید مقام مافوق برای ارتقای گروه
۲ـ در گروه جدید پست سازمانی بدون متصدی وجود داشته باشد.
۳ـ مستخدم، واجد شرایط لازم برای ارتقای گروه و یا تصدی شغل گروه جدید باشد.
۴ـ مستخدم، واجد شرایط لازم برای ارتقای گروه و یا تصدی شغل گروه جدید باشد.
۵ـ معلومات یا تجربیات لازم برای ارتقای گروه و یا تصدی شغل در گروه جدید را دارا باشد.
۶ـ سابقه کار لازم برای برای ارتقای گروه داشته باشد.
تبصره ـ دستورالعمل اجرایی این ماده در هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیأت مدیره آن واحد می‌رسد.
ماده ۲۳ـ چنانچه بنا به ضرورت و نیز رعایت شرایط احراز مشاغل، شغلی در گروه پایین‌تر با رضایت مستخدم به وی ارجاع گردد. مابه‌التفاوت حقوق مبنای گروه قبلی با گروه جدید باضافه مجموع افزایش‌های سنواتی قبلی را دریافت خواهد نمود، هر گونه افزایش‌های سنواتی بعدی این قبیل مستخدمان در گروه جدید و نیز افزایش حقوق ناشی از ارتقا گروه بعدی آنان تا استهلاک کامل از مابه‌التفاوت مذکور کسر خواهد شد.
تبصره ۱ـ تقلیل گروه در طول خدمت مستخدم فقط برای یک بار و حداکثر تا دو گروه مجاز می‌باشد.
تبصره ۲ـ ارتقای مجدد گروه شغلی مستخدمی که به ترتیب فوق در رده شغلی پایین‌تر منصوب گردیده است، بلامانع می‌باشد.
تبصره ۳ـ در صورت عدم رضایت مستخدم به اشتغال در رده شغلی پایین‌تر مستخدم به حال آماده به خدمت در می‌آید و طبق مقررات موضوع ماده (۱۱۶) این آیین‌نامه با وی رفتار خواهد شد.
ماده ۲۴ـ در موارد زیر واحد اصلی می‌تواند به مستخدمان یک الی دو گروه تشویقی علاوه بر گروه استحقاقی آنان اعطا نماید.
۱ـ آزادگان
۲ـ جانبازان انقلاب اسلامی
۳ـ رزمندگان که حداقل شش ماه متوالی یا نه ماه متناوب در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل خدمت نموده‌اند.
۴ـ مدیران
۵ـ مستخدمانی که خدمات بر جسته انجام داده باشند.
تبصره ـ ضوابط اعطای گروه تشویقی در مورد بندهای (۱)، (۲) و (۳) براساس مصوبات هیأت محترم وزیران و در مورد بندهای (۴) و (۵) با پیشنهاد بالاترین مقام اجرایی هر واحد و تصویب هیأت مدیره آن اجرا می‌شود.
ماده ۲۵ـ هر واحد اصلی می‌تواند فوق‌العاده‌هایی به شرح زیر به مستخدمان پرداخت کند:
۱ـ فوق العاده شغل، که به تناسب نوع کار، وظایف و مسؤولیت‌های مشاغل براساس قانون به مستخدمان شاغل پرداخت می‌شود.
۲ـ فوق‌العاده اضافه کار، که فقط در قبال ساعات کار اضافی برای انجام وظایف مشخص به طور غیر مستمر قابل پرداخت است .
۳ـ فوق‌العاده اشتغال خارج از مرکز، که با توجه به مجموع عوامل بدی آب و هوا و دوری از مرکز و هزینه زندگی و محرومیت از تسهیلات زندگی تعیین می‌شود.
۴ـ فوق‌العاده مأموریت داخل یا خارج کشور، که فقط در قبال روزهایی که مستخدم خارج از محل خدمت خود انجام وظیفه می‌کند قابل پرداخت است.
۵ـ فوق‌العاده اشتغال خارج از کشور، که به مستخدمانی که در خارج از کشور انجام وظیفه می‌کنند قابل پرداخت است .
۶ـ فوق‌العاده کسر صندوق، که فقط به تحویلداران و تحصیلداران و مأمورین پرداخت قابل پرداخت است .
۷ـ فوق‌العاده تضمین، که فقط به صاحب جمعان نقدی یا جنسی قابل پرداخت است .
۸ـ فوق‌العاده شبکاری و نوبتکاری، که فقط در موارد شبکاری یا نوبتکاری قابل پرداخت است .
۹ـ فوق‌العاده کشیک، که فقط در موارد کشیک قابل پرداخت است .
۱۰ـ فوق‌العاده مدیریت و سرپرستی، که به مستخدمانی که مسؤولیت گروهی از کارکنان را عهده‌دار می‌باشند طبق قانون پرداخت می‌شود.
۱۱ـ فوق‌العاده تخصص، که به مستخدمانی که مشاغل آنان در زمره مشاغل تخصصی تلقی می‌گردد طبق قانون پرداخت می‌شود.
۱۲ـ فوق‌العاده جذب و نگهداری، که به مستخدمانی که تصدی مشاغل مدیریت، دارای مدارج تحصیلی خاص و یا مشاغل تخصصی را به عهده دارند پرداخت می‌گردد.
۱۳ـ فوق‌العاده سختی کار، که به مستخدمان مشاغلی که با وجود ایجاد شرایط بهداشتی و مقررات ایمنی در معرض ابتلای به بیماری‌های شغلی و خطرات اجتناب‌ناپذیر و فرسودگی زودرس قرار می‌گیرند (به اقتضای شرایط هر واحد اصلی) پرداخت می‌شود.
۱۴ـ فوق‌العاده آموزشی، که به مستخدمانی که دوره‌های آموزشی کوتاه مدت و بلند مدت حین خدمت را که منجر به اخذ مدرک تحصیلی نمی‌شود طی می‌نمایند پرداخت می‌شود.
۱۵ـ فوق‌العاده اشعه، که به مستخدمانی که در حین انجام وظیفه در محیط کار در معرض تششعات زیان آور قرار می‌گیرند پرداخت می‌شود.
۱۶ـ فوق‌العاده جبهه و بسیج، که به مستخدمانی که در جبهه‌های حق علیه باطل حضور داشته و با بسیج همکاری داشته و دارند پرداخت می‌شود.
۱۷ـ فوق‌العاده کارانه، که به مستخدمانی که وظایف کاری خود را بیش از استاندارد تعیین شده و با کیفیت مطلوب انجام می‌دهند طبق قانون پرداخت می‌شود.
۱۸ـ فوق‌العاده مسکن (کمک هزینه)، که به مستخدمان برای جبران هزینه مسکن به صورت ماهانه پرداخت می‌شود.
۱۹ـ فوق العاده شایستگی، که بر اساس ارزشیابی سالانه مستخدم به وی پرداخت می‌شود.
۲۰ـ فوق‌العاده فراخوانی به کار، در صورت احضار مستخدم از خارج از محل کار به محل خدمت قابل پرداخت می‌باشد.
تبصره ـ ادامه کار روزانه در محل خدمت که مشمول اضافه کار می‌شود و یا پیش‌بینی نوبت کاری که بر اساس حداقل یک روز اطلاع قبلی صورت میگیرد فراخوانی محسوب نمی‌شود.
ماده ۲۶ـ هر واحد اصلی می‌تواند مبالغی را برای جبران هزینه‌های زیر به مستخدمان بر اساس دستورالعمل‌های مربوط پرداخت کند:
۱ـ هزینه ایاب و ذهاب، که به مستخدمانی پرداخت می‌شود که برای انجام مأموریت در داخل شهر رفت وآمد می‌نماید.
۲ـ هزینه سفر، که به مستخدمانی که به خارج از محل خدمت خود مأمور یا منتقل می‌شوند قابل پرداخت است .
۳ـ هزینه انتقال، که در موقع تغییر محل خدمت مستخدمان قابل پرداخت است .
۴ـ هزینه مسکن و ایاب و ذهاب مأمورین ثابت در خارج از کشور بر طبق ضوابط مورد عمل درباره مستخدمان رسمی وزارت امور خارجه شاغل در پست‌های خارج از کشور پرداخت می‌شود.
۵ـ کمک هزینه عایله‌مندی و حق اولاد که در صورت داشتن همسر و یا فرزند به مستخدم پرداخت می‌شود.
۶ـ کمک هزینه خواربار( کمک غیر نقدی)، که در صورت وجود اعتبار به مستخدم پرداخت می‌شود.
۷ـ کمک هزینه فرزندان عقب افتاده، که به مستخدمانی که دارای فرزند یا فرزندان با معلولیت‌های جسمی و یا عقب‌ماندگی ذهنی باشند پرداخت می‌شود.
۸ـ کمک هزینه تحصیلی، که به مستخدمانی پرداخت می‌شود که فرزندان آنان در یکی از دانشگاه‌ها و یا مؤسسات آموزش عالی معتبر مشغول به تحصیل می‌باشند.
تبصره ـ دستورالعمل‌های اجرایی مواد (۲۴) و (۲۵) پس از تصویب هیأت مدیره هر واحد اصلی به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
ماده ۲۷ـ در پایان هر سال حداکثر معادل یک ماه آخرین حقوق و مزایای مستخدم به عنوان عیدی به مستخدمان پرداخت می‌شود. مبلغ مذکور برای ۱۲ ماه خدمت در طول سال خواهد بود و در صورت انجام خدمت کمتر از این مدت مشروط به اینکه منتهی به پایان سال باشد به تناسب پرداخت خواهد شد.
ماده ۲۸ـ کیفیت و نحوه خرید خدمت و پرداخت حق حضور مشاورین در جلسات همچنین استفاده از خدمات کارشناسان خارجی و تعیین حقوق و اضافه حقوق سالانه آنان و یا عقد قرار داد برای خرید خدمات مؤسسات خارجی با تصویب هیأت مدیره هر واحد اصلی و با رعایت قوانین و مقررات مربوط انجام میگیرد.
ماده ۲۹ـ به مستخدمانی که در موارد خاص خدمات یا تولید بالاتر از حد انتظار و برنامه ارایه دهند پاداش حسن خدمت پرداخت می‌شود. میزان و نحوه پرداخت پاداش فوق به موجب دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیأت مدیره واحد اصلی می‌رسد.
ماده ۳۰ـ در مواردی که این مصوبه مسکوت باشد و در مقررات استخدامی واحدهای اصلی و شرکتها و واحدهای تابعه آنها نیز موردی پیش‌بینی نشده باشد، مصوبات مورد عمل در بخش عمومی دولت و اصلاحات بعدی آنها ملاک عمل قرار گیرد.
فصل چهارم ـ تنظیم و اجرای برنامه‌های آموزشی
ماده ۳۱ـ هر واحد اصلی می‌تواند با رعایت مقررات این آیین‌نامه برنامه‌های آموزشی و یا کارآموزی برای مستخدمان تنظیم و به اجرا گذارد.
ماده ۳۲ـ بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی اختیار دارد که هزینه آموزش یا کارآموزی مستخدمان را در داخل کشور با رعایت شرایط زیر تصویب و دستور پرداخت آن را از بودجه واحد مربوط صادر نماید:
۱ـ کار آموزی یا آموزش در یکی از مؤسسات معتبر کشور صورت گیرد.
۲ـ هزینه کارآموزی و یا کتاب‌های مربوط به طور مستقیم به نام مؤسسه آموزش دهنده ارسال گردد.
ماده ۳۳ـ بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی مجاز است مستخدمان را برای آموزش یا کارآموزی به هزینه واحد مربوطه و در رشته‌های مورد نیاز با شرایط زیر به خارج کشور اعزام دارد:
۱ـ کارآموزی یا آموزش فوق در داخل کشور میسر نباشد.
۲ـ مستخدم اعزامی تعهد ثبتی بدهد که بلافاصله پس از مراجعت سه برابر مدتی که کارآموزی نموده است برای واحد مربوطه خدمت نماید. در صورتی‌که سه برابر مدت کارآموزی از ده سال تجاوز کند بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می‌تواند مدت را تا ده سال تقلیل دهد، مشروط بر اینکه از دو برابر مدت کارآموزی کمتر نباشد.
۳ـ برنامه کارآموزی به تصویب بالاترین مقام اجرایی هرواحد اصلی برسد.
۴ـ وجوهی که برای کارآموزان خرج می‌شود اعم از هزینه رفت و آمد، هزینه کارآموزی یا آموزش یا هزینه کتاب و همچنین هر نوع وجهی که بابت حقوق‌و فوق العاده به او پرداخت شود به صورت وام به مستخدم داده می‌شود و مستخدم باید ضمانت کافی برای بازپرداخت آن بنماید. وام فوق پس از مراجعت مستخدم و اشتغال به کار در واحد مربوط سه برابر مدت کارآموزی به مستخدم بخشوده خواهد شد چنانچه سه برابر مدت کارآموزی از ده‌سال تجاوز کند بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می‌تواند مدت را تا ده سال (مشروط بر اینکه از دو برابر مدت کارآموزی کمتر نشود) تقلیل دهد.
اگر مستخدم مدتی کمتر از سه برابر مدت کارآموزی برای واحد اصلی مربوط خدمت نماید
هزینه پرداختی به همان نسبت بخشیده خواهد شد. بقیه باید از طرف مستخدم مسترد گردد.
تبصره ـ کارآموزی و یا آموزش به شرح فوق از لحاظ این آیین‌نامه مأموریت تلقی می‌شود و فوق‌العاده این نوع مأموریت در فصل فوق‌العاده‌ها ذکر شده است .
ماده ۳۴ـ هر واحد اصلی برای تأمین نیروی انسانی متخصص مورد نیاز خود می‌تواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط به مؤسسات آموزش داخل و خارج از کشور قرارداد منعقد نماید و می‌تواند به دانشجویان و دانش پژوهان آن مؤسسات در مقابل اخذ تعهد خدمت ثبتی با تضمین معتبر، بورس تحصیلی اعطا نماید. این قبیل دانشجویان پس از اتمام تحصیل متعهد به انجام خدمت دو برابر مدت تحصیل در صورت فراغت از تحصیل در داخل کشور، و سه برابر مدت تحصیل در صورت فراغت از تحصیل در خارج از کشور می‌باشند. دستورالعمل مربوط به نحوه و میزان پرداخت هزینه تحصیلی از طرف بالاترین مقام اجرایی در واحد اصلی تهیه و به اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده ۳۵ـ بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می‌تواند هر ساله براساس مشاغل مصوب و مورد نیاز، تعدادی بورس تحصیلی به مستخدمانی که در آزمون سراسری دانشگاه‌های معتبر دولتی پذیرفته شده‌اند با رعایت مفاد این آیین‌نامه اعطا نماید. مبلغ بورس، تعداد بورسیه، رشته‌های مورد نظر، میزان تعهد خدمت و سایر مسایل مربوط طی دستورالعملی از طرف بالاترین مقام اجرایی آن واحد تهیه و پس از تصویب هیأت مدیره آن به اجرا گذاشته می‌شود.
فصل پنجم ـ تأمین آسایش و حفظ سلامت مستخدمان ثابت
ماده ۳۶ـ مرخصی استحقاقی مستخدمان ثابت از نخستین ماه خدمت آزمایشی، به نسبت خدمت (از قرار هر ماه ۲.۵ روز) با استفاده از کل حقوق و مزایای مربوط که به طور جزیی یا کلی قابل استفاده است، می‌باشد.
نحوه استفاده از مرخصی، براساس برنامه تنظیمی از طرف واحد مربوطه تعیین خواهد شد.
ماده ۳۷ـ مستخدمان ثابت در صورت ابتلای به بیماری‌هایی که مانع انجام خدمت آنان باشد، با گواهی پزشک مورد قبول، تا چهار ماه در سال از مرخصی استعلاجی با دریافت کل حقوق و مزایای زمان اشتغال، استفاده خواهند کرد.
تبصره ـ در مورد بیماری‌های صعب‌العلاج، استفاده از مرخصی بیش از چهار ماه، براساس تشخیص پزشکان معالج و تأیید کمیسیون پزشکی هر واحد اصلی (تشخیص این امر با واحد مربوط است که نوع بیماری این قبیل کارکنان صعب العلاج تشخیص داده می‌شود) تا مادامی که بیمار بهبود نیافته است با تأیید بالاترین مقام اجرایی هر واحد از کلیه مزایای مندرج در این ماده استفاده خواهد نمود و مصداق بیماری‌های ناشی از کار تلقی می‌شود.
ماده ۳۸ـ مستخدم ثابت می‌تواند با موافقت واحد مربوط از مرخصی بدون حقوق استفاده کند. حداکثر مدتی که مستخدم ثابت می‌تواند از مرخصی بدون حقوق استفاده کند، معادل ده درصد (۱۰%) سنوات خدمت او می‌باشد.
تبصره ـ مستخدم ثابت علاوه بر مرخصی موضوع این ماده، می‌تواند به منظور ادامه تحصیل، در رشته‌های مورد نیاز واحد مربوط با موافقت قبلی بالاترین مقام اجرایی هر واحد طبق ضوابط از مرخصی تحصیلی بدون حقوق، استفاده نماید. هرگونه تغییر در رشته تحصیلی باید با اطلاع و تأیید قبلی واحد مربوطه باشد. ایام مرخصی تحصیلی بدون حقوق از لحاظ بازنشستگی، در صورت پرداخت سهم مستخدمان توسط ذی نفع، براساس اولین حقوق پس از برگشت به کار، فقط جزو سنوات خدمت مؤثر در واحد مربوطه محسوب خواهد شد.
ماده ۳۹ـ محفوظ ماندن پست سازمانی مستخدم ثابت، در مدتی که از هر نوع مرخصی بدون حقوق استفاده می‌نماید، الزامی نیست. در صورتی که پس از پایان دوران مرخصی، پست سازمانی مناسب، برای ارجاع به مستخدم مذکور موجود نباشد، به حال آماده به خدمت در می‌آید.
ماده ۴۰ـ استفاده از ۱۵ روز مرخصی سالانه اجباری است و در صورتی که مورد استفاده قرار نگیرد، حق استفاده از آن زایل می‌گردد.
تبصره ۱ـ هیچ مستخدمی نمی‌تواند ظرف یکسال در مجموع بیش از ۶۰ روز از مرخصی استحقاقی و ذخیره خود استفاده نماید.
تبصره ۲ـ در مورد مستخدمانی که به سایر دستگاههای دولتی منتقل می‌شوند، واحد مربوطه می‌تواند بنابه درخواست مستخدم، حقوق ایام مرخصی ذخیره شده او را، طبق مفاد ماده (۱۲۴) این آیین‌نامه پرداخت نماید.
ماده ۴۱ـ هر واحد اصلی مکلف است به طرق مقتضی وسایل بهداشت و درمان مستخدمان ثابت و خانواده آنان را طبق مقررات مذکور در فصل بهداشت مستخدمان، فراهم نماید.
ماده ۴۲ـ هر واحد اصلی تأسیس مؤسسات تعاونی مستخدمان ثابت را تشویق و با مؤسسات مذکور همکاری و نسبت به آنها کمک لازم را خواهد نمود. نحوه همکاری و کمک واحد اصلی به مؤسسات مذکور، طبق دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیأت مدیره آن واحد خواهد رسید.
ماده ۴۳ـ هر واحد اصلی، کلیه مستخدمان خود را در مقابل از کارافتادگی کامل، نقص عضو، امراض غیر قابل علاج و فوت با سرمایه‌ای مناسب به نحو مقتضی بیمه نموده و همه ساله اعتبار لازم برای پرداخت حق بیمه مذکور را پیش‌بینی و در بودجه منظور خواهد نمود دستورالعمل اجرایی مربوط به نحوه تنظیم قرارداد متضمن تعیین سرمایه، نرخ بیمه و تعمیم موضوع بیمه به سایر مستخدمان با تصویب بالاترین مقام اجرایی واحد اصلی به مورد اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده ۴۴ـ به بانوان مستخدم باردار حسب گواهی پزشک معتمد واحد اصلی، چهار ماه مرخصی تا سه فرزند با استفاده از کل حقوق و مزایای زمان‌اشتغال به عنوان مرخصی زایمان داده می‌شود که بنا به درخواست مستخدم ذی نفع از یک ماه قبل از زایمان یا ماه‌های اول تاآخر ماه چهارم بعد از زایمان، قابل استفاده خواهد بود.
تبصره ۱ـ مادران شیرده، پس از شروع به کار مجدد در صورت ادامه شیردهی، می‌توانند حداکثر تا ۲۰ ماهگی کودک، روزانه یک ساعت از مرخصی (بدون کسر از مرخصی استحقاقی) استفاده کنند.
تبصره ۲ـ به بانوان مستخدم در صورتی که وضع حمل آنان دو قلو به بالا باشد، جمعاً تا حداکثر یک سال با گواهی پزشک مورد قبول هر واحد تابعه مرخصی استعلاجی داده می‌شود.
ماده ۴۵ـ هر واحد اصلی به منظور جبران هزینه مسکن مستخدمان، ماهانه مبلغ ثابتی به عنوان کمک هزینه مسکن به مستخدم پرداخت می‌کند. میزان این کمک هزینه و شیوه پرداخت آن طبق دستورالعملی خواهد بود که به پیشنهاد بالاترین مقام اجرایی هر واحد و تصویب هیأت مدیره آن به اجرا گذاشته می‌شود.
ماده ۴۶ ـ هر واحد اصلی می‌تواند امکانات و تسهیلات رفاهی مناسب برای مستخدمان خود فراهم نماید. میزان و نحوه ارایه این گونه تسهیلات و امکانات که در بودجه مصوب سالانه پیش‌بینی می‌شود براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب بالاترین مقام اجرایی آن واحد می‌رسد.
فصل ششم ـ تکالیف عمومی مستخدمان
ماده ۴۷ـ مستخدم مکلف است در حدود قوانین و مقررات احکام و دستورات رؤسای مافوق خود را در حیطه کاری مربوطه اطاعت نماید. اگر مستخدم حکم یا دستور مقام مافوق را بر خلاف قوانین و مقررات تشخیص دهد مکلف است کتباً مغایرت دستور را با قوانین و مقررات به مقام مافوق اطلاع دهد. در صورتی که بعد از این اطلاع مقام مافوق کتباً اجرای دستور خود را تأیید کرد مستخدم مکلف به اجرای دستور صادره خواهد بود.
تبصره ـ انجام هر نوع عملی که موجب ایجاد وقفه در امور شود توسط مستخدم ممنوع است.
ماده ۴۸ـ قبول القاب و نشان‌های دول بیگانه که به مستخدم داده می‌شود موکول به اجازه دولت است .
ماده ۴۹ـ رسیدگی به تخلفات اداری مستخدمان هر واحد و تعیین مجازات متناسب با تخلفات ارتکابی به موجب قانون رسیدگی به تخلفات اداری کارکنان دولت و آیین‌نامه اجرایی آن می‌باشد.
ماده ۵۰ـ مستخدمان ثابت نمی‌توانند هیچگونه شغل دیگری در مؤسسات دولتی دیگر داشته باشند جز در مواردی که به استناد قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل استثنا شده است رسیدگی به هرگونه تخلف به عهده هیأت رسیدگی به تخلفات اداری خواهد بود.
تبصره ـ مأموریت مستخدمان هر واحد به شرکتهای وابسته که آن واحد در آنها سرمایه‌گذاری نموده بنا به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد بلامانع است. مدت اشتغال این گونه مستخدمان در شرکتهای مزبور در صورت پرداخت کسور مربوط جزو سابقه خدمت معتبر آنان محسوب می‌شود.
فصل هفتم ـ حفظ حقوق استخدامی مستخدمان
ماده ۵۱ـ مستخدم ثابت می‌تواند در مورد تضییع حقوق استخدامی خود به مراجع ذیربط هر واحد اصلی مراجعه و احقاق حق نماید.
ماده ۵۲ـ مستخدم ثابت می‌تواند با یک ماه اعلام قبلی از خدمت استعفا کند.
تبصره ـ درهیچ مورد استعفای مستخدم رافع تعهدات او در برابر واحد مربوطه نخواهد بود. استعفا از تاریخی تحقق می‌یابد که آن واحد به موجب حکم کتبی با آن موافقت کند. واحد مربوطه مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ وصول استعفا، رد یا قبول استعفا را کتباً اعلام دارد. اگر تا پایان یک ماه مذکور رد یا قبول استعفا ابلاغ نشود، این امر در حکم عدم قبول استعفا تلقی خواهد شد، استخدام مجدد مستخدم مستعفی با موافقت واحد اصلی بلامانع است، مشروط بر اینکه کلیه وجوهی که بابت استعفا دریافت داشته است یکجا به واحد مربوطه پرداخت نماید.
ماده ۵۳ـ هرگاه مستخدمی که طبق مفاد ماده (۵۲) این آیین‌نامه از خدمت استعفا نموده است داوطلب خدمت در گروه مورد اشتغال سابق خود یا گروه پایین‌تر باشد واحد اصلی می‌تواند داوطلب را از گذرانیدن امتحان و دوره آزمایشی معاف کند.
ماده ۵۴ـ هرگاه مستخدمی که طبق ماده (۵۲) این آیین‌نامه از خدمت استعفا نموده است داوطلب خدمت در گروهی بالاتر از گروه مورد اشتغال سابق خود باشد استخدام او مشروط به گذرانیدن امتحان خواهد بود ولی بالاترین مقام اجرایی واحد می‌تواند او را از گذرانیدن دوره آزمایشی معاف کند.
ماده ۵۵ـ در صورتی که مستخدم ثابت مدت دو ماه بدون اطلاع و عذب موجه در محل خدمت خود حاضر نشود برای تعیین تکلیف به هیأت رسیدگی به تخلفات اداری معرفی می‌شود.
تبصره ـ در صورتی که حکم هیأت رسیدگی به تخلفات اداری حاکی از موجه بودن عذر مشارالیه باشد به خدمت مراجعت و حقوق مدت غیبت وی پرداخت خواهد شد و اگر پست سازمانی او به دیگری داده شده باشد از تاریخی که ترک خدمت نموده، آماده به خدمت محسوب و مانند مستخدم آماده به خدمت با وی رفتار می‌شود.
فصل هشتم ـ فوق العاده‌ها ومزایا
ماده ۵۶ـ فوق العاده مأموریت داخل کشور موضوع بند “۴” ماده (۲۵) این آیین‌نامه در مورد مستخدمانی که به منظور ایفای وظیفه موقت به مأموریت داخل کشور اعزام می‌شوند بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می‌رسد.
تبصره ـ فوق‌العاده مأموریت خارج از کشور مستخدمان، تابع قوانین و مقررات عمومی خواهد بود.
ماده ۵۷ـ به مستخدمانی که برای استفاده از بورس اعطایی از طرف مؤسسات و دولت‌های خارجی یا مؤسسات بین المللی به خارج از کشور عزیمت می‌نمایند، فوق‌العاده مأموریت داده نخواهد شد ولی در صورتی که واحد اصلی تشخیص دهد، کمکی که از طرف اعطا کننده بورس به استفاده کننده می‌شود کفاف هزینه‌های او را نمی‌دهد، بالاترین مقام اجرایی آن واحد می‌تواند مبلغی به عنوان مابه‌التفاوت به مستخدم پرداخت نماید.
ماده ۵۸ـ کلیه هزینه تعلیم، خرید کتاب و شهریه یا حق‌الزحمه مؤسسه تعلیم دهنده در مورد مستخدمی که طبق ماده (۳۳) این آیین‌نامه برای آموزش به خارج از کشور اعزام می‌شود براساس اسناد مثبته و صورتحساب پرداخت می‌شود.
تبصره ـ تأمین هزینه غذا و اقامت مستخدم در دوره آموزش خارج از کشور بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب بالاترین مقام اجرایی واحد اصلی خواهد رسید.
ماده ۵۹ـ کلیه هزینه‌هایی که برای آموزش مستخدم پرداخت می‌گردد به عنوان وام به وی محسوب خواهد شد و طبق بند (۴) ماده (۳۳) این آیین‌نامه با مستخدم رفتار می‌شود.
ماده ۶۰ـ برای عزیمیت به مأموریت اعم از داخل و خارج از کشور (موضوع بند (۴) ماده (۳۳) این آیین‌نامه) بلیط یا وسیله متناسب بر حسب مورد تهیه خواهد شد و در صورتی که تأمین وسیله نقلیه یا بلیط ممکن نباشد هزینه سفر با اجازه بالاترین مقام اجرایی واحد اصلی براساس اسناد مثبته پرداخت می‌شود.
تبصره ۱ـ در مورد مستخدمان بیمار و خانواده تحت تکلف بیمار آنان که طبق تشخیص بهداری یا پزشک معتمد هر واحد اصلی، لازم است به منظور معالجه از محل اصلی خود به سایر نقاط در داخل کشور اعزام شوند نیز طبق مفاد این ماده عمل خواهد شد. هزینه سفر و اقامت همراه بیمار طبق دستورالعملی که به تصویب هیأت مدیره هر واحد اصلی می‌رسد پرداخت می‌گردد.
تبصره ۲ـ هزینه مربوط به گذرنامه و عوارض خروج مستخدمانی که به خارج از کشور اعزام می‌شوند به عهده واحد اصلی می‌باشد.
ماده ۶۱ـ هزینه انتقال مستخدم از محل زندگی تا محل خدمت در بدو استخدام، در موقع تغییر محل خدمت، بازنشسته شدن، از کار افتادگی و فوق به میزان یک ماه حقوق و مزایای مستمر مشمول کسور بازنشستگی پرداخت می‌شود.
ماده ۶۲ـ مبنای محاسبه اضافه کاری عبارت است از :
(۱.۱۵۰) جمع حقوق و مزایای مستمر فوق العاده خارج از مرکز ماهانه برای هر ساعت کار.
حداکثر اضافه کار ماهانه هر نفر نباید از ۱۲۰ ساعت تجاوز نماید، انجام اضافه کار با توجه به برنامه کار واحد مربوط و با اجازه قسمت مربوطه خواهد بود.
ماده ۶۳ـ هزینه ایاب و ذهاب طبق بند (۱) ماده (۲۶) این آیین‌نامه برای انجام مأموریت و وظیفه در داخل شهر بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به‌تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی خواهد رسید.
ماده ۶۴ـ فوق‌العاده اشتغال خارج از مرکز مناطق مختلف، براساس جدولی که به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می‌رسد مشخص می‌شود.
ماده ۶۵ـ مستخدمان شاغل در مشاغلی که با وجود رعایت شرایط بهداشتی و ایمنی “زیان‌آور” هستند و شاغل را در معرض ابتلا به بیماری‌های شغلی و خطرات اجتناب‌ناپذیر و فرسودگی زودرس قرار می‌دهند و مشاغلی که مطبوع نبوده و مورد قبول اکثریت مستخدمان نیستند، مبلغی به عنوان فوق‌العاده سختی کار براساس بررسی‌های علمی و عینی و طبق دستورالعملی که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد تهیه و به تصویب هیأت مدیره آن خواهد رسید می‌باشد.
ماده ۶۶ـ میزان و شرایط پرداخت فوق العاده کسر صندوق و فوق‌العاده تضمین و جمعداری بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیأت‌مدیره هر واحد اصلی خواهد رسید.
ماده ۶۷ـ به مستخدمانی که طبق برنامه واحد مربوطه به کارهای نوبت کاری، عصر کاری و سبکاری اشتغال دارند، همچنین به مأموران انتظامات و کادر بهداری و همچنین به مستخدمانی که در روزهای استراحت و یا تعطیل خدمت نمایند علاوه بر حقوق و مزایای مستمر فوق‌العاده‌هایی پرداخت‌می‌گردد میزان و چگونگی پرداخت این فوق‌العاده‌ها براساس دستورالعملی است که به تصویب هیأت مدیره هر واحد اصلی می‌رسد.
ماده ۶۸ـ به مستخدمانی که علاوه بر وظایف اصلی در غیر ساعات اداری در قسمت‌های مربوط تدریس نمایند بر اساس دستورالعملی که به تصویب بالاترین مقام اجرایی هرواحد اصلی خواهد رسید حق‌التدریس پرداخت می‌شود.
ماده ۶۹ـ فوق‌العاده اشتغال خارج از کشور موضوع بند (۵) ماده(۲۴) این آیین‌نامه طبق مقررات مربوط به فوق‌العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان وزارت امور خارجه و براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب وزیر معادن و فلزات می‌رسد.
ماده ۷۰ـ فوق‌العاده آموزشی موضوع بند (۱۴) ماده (۲۵) این آیین‌نامه به مستخدمانی که دوره‌های آموزشی کوتاه‌مدت و بلندمدت حین خدمت را که منجر به اخذ مدرک تحصیلی نمی‌شوند طی می‌نمایند قابل پرداخت است. میزان و نحوه پرداخت این فوق‌العاده براساس دستورالعمل اجرایی خواهد بود که به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می‌رسد.
ماده ۷۱ـ پرداخت فوق‌العاده شغل موضوع بند (۱) ماده (۲۵) این آیین‌نامه براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیأت مدیره هر واحد اصلی می‌رسد.
ماده ۷۲ـ پرداخت فوق‌العاده مدیریت و سرپرستی موضوع بند (۱۰) ماده (۲۵) این آیین‌نامه به آن گروه از مدیران، رؤسا و سرپرستان که مسؤولیت گروهی از مستخدمان خود را به عهده دارند به موجب دستورالعملی خواهد بود که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیأت‌مدیره آن خواهد رسید.
ماده ۷۳ـ پرداخت فوق‌العاده تخصص موضوع بند (۱۱) ماده (۲۵) این آیین‌نامه، به مستخدمانی که در مشاغل تخصصی، تحقیقی، آموزشی و یا مشاغلی که در زمره مشاغل تخصصی هستند انجام وظیفه می‌نمایند به موجب دستورالعملی خواهد بود که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیأت مدیره آن خواهد رسید.
ماده ۷۴ـ پرداخت فوق‌العاده کارانه موضوع بند (۱۷) ماده (۲۵) این آیین‌نامه به آن دسته از مستخدمانی که وظایف کاری خود را بیش از استاندارد تعیین شده و با کیفیت مطلوب انجام می‌دهند براساس دستورالعملی خواهد بود که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیأت‌مدیره آن خواهد رسید.
ماده ۷۵ـ فوق‌العاده شایستگی موضوع بند (۱۹) ماده (۲۵) این آیین‌نامه به حداکثر میزان ۵% است که با توجه به شایستگی مستخدمان، با استفاده از رابطه زیر و براساس دستورالعملی که به تصویب هیأت مدیره هر واحد اصلی می‌رسد در اول هر سال محاسبه و در حکم حقوقی مستخدم منظور می‌شود.
شایستگی= شایستگی سال قبل (با آخرین ضریب ریالی) + حقوق پایه (باآخرین ضریب ریالی) × درصد شایستگی
ماده ۷۶ـ فوق‌العاده فراخوانی به کار موضوع بند (۲۰) ماده (۲۵) این آیین‌نامه براساس دستورالعملی است که به تصویب هیأت مدیره هر واحد اصلی می‌رسد.
ماده ۷۷ـ پرداخت کمک هزینه عایله‌مندی و اولاد موضوع بند (۵) ماده (۲۵) این آیین‌نامه براساس مقررات جاری کشور خواهد بود.
ماده ۷۸ـ پرداخت کمک هزینه فرزندان معلول و عقب‌مانده ذهنی مستخدمان موضوع بند (۷) ماده (۲۶) این آیین‌نامه براساس دستورالعملی خواهد‌بود که به تصویب هیأت مدیره هر واحد اصلی می‌رسد.
ماده ۷۹ـ پرداخت کمک هزینه تحصیلی فرزندان دانشگاهی مستخدمان موضوع بند (۸) ماده (۲۶) این آیین‌نامه براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیأت مدیره هر واحد اصلی می‌رسد.
فصل نهم ـ کمک‌های بهداشتی
ماده ۸۰ـ مستخدمان شاغل، بازنشسته و از کار افتاده و افراد تحت تکفل آنان و همچنین بازماندگان مستمری بگیر مستخدمانی که در حال خدمت، بازنشستگی و یا از کارافتادگی فوت شده یا می‌شوند در صورتی که از مزایای سایر طرح‌ها و کمک‌های بهداشتی از قبیل بیمه‌های بهداشتی تأمین اجتماعی یا بیمه کارمندان دولت استفاده نکنند از کمک‌های بهداشتی واحد اصلی برخوردار خواهند شد.
ماده ۸۱ـ افراد تحت تکفل مستخدمان موضوع ماده (۸۰) این آیین‌نامه عبارتند از :
۱ـ همسر دایم مستخدم ذکور و همچنین همسر مستخدم زن مشروط بر اینکه سن او از ۶۰ سال متجاوز بوده و یا از کارافتاده کلی باشد.
۲ـ پسر تا موقعی که به سن ۲۰ سال تمام برسد یا در صورتی که به تحصیل تمام وقت در دانشگاه یا مؤسسه عالی اشتغال داشته باشد تا زمانی که به سن ۲۶ سال تمام برسد یا تا هر موقع که از کارافتاده کلی باشد.
۳ـ دختر مشروط به نداشتن شوهر و یا شغل و یا تا زمانی که از کارافتاده کلی باشد.
۴ـ پدر ومادر تحت تکفل مستخدم مشروط بر اینکه سن پدر از شصت سال و سن مادر از پنجاه سال متجاوز بوده و یا از کار افتاده کلی باشد.
تبصره ۱ـ از لحاظ این آیین‌نامه کسی تحت تکفل مستخدم شناخته می‌شود که قادر به تأمین معاش خود نبوده و معاش وی توسط مستخدم تأمین شود.
تبصره ۲ـ در صورتی که شوهر مستخدم زن در یکی از ارگان‌های دولتی شاغل باشد یا اینکه شغل آزاد داشته باشد و یا اینکه همسر مستخدم زن فوت کرده باشد، فرزندان مستخدم می‌توانند در صورت عدم استفاده از مزایای خدمات درمانی سایر مؤسسات از مزایای خدمات درمانی واحد اصلی استفاده نمایند.
ماده ۸۲ـ پرداخت هزینه‌های درمان سرپایی و بستری براساس دستورالعملی خواهد بود که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و پس از تصویب هیأت مدیره آن قابل اجرا می‌باشد.
تبصره ـ کلیه هزینه‌های مربوط به درمان سل و سرطان و امراض صعب العلاج و بیماری‌های ناشی از کار و هزینه بستری شدن بیماران روانی در آسایشگاه و بیمارستان‌های مخصوص به عهده واحد اصلی می‌باشد.
ماده ۸۳ـ در صورتی که ضرورت به کار بردن اعضای مصنوعی برای مستخدم و افراد تحت تکفل وی تجویز شود اعضای فوق به هزینه واحد اصلی تهیه و در اختیار آنان قرار خواهد گرفت و همچنین در صورتی که استعمال جوراب واریس، کرست طبی، سمعک یا عینک طبی لنز و عصا برای بیمار تجویز شود وسایل مزبور به هزینه واحد مربوط بر اساس دستورالعملی که به تصویب هیأت مدیره واحد اصلی می‌رسد تهیه و در اختیار مشمولان این ماده قرار داده می‌شود.
تبصره ـ هزینه پروتزهای کامل دندان در محدوده اعضای مصنوعی قرار میگیرد
ماده ۸۴ـ هر واحد جهت انجام خدمات فوق می‌تواند با یک یا چند واحد درمانی به تشخیص بالاترین مقام اجرایی آن قراردادی منعقد نماید و کلیه خدمات بهداشتی را که به عهده واحد یا واحدهای درمانی مذکور قرار داده و سهم خود از حق‌الزحمه درمانی را از بودجه مربوطه به واحدهای مورد بحث پرداخت نماید. در نواحی که چنین قراردادهایی منعقد نشود مقررات اجرایی آیین‌نامه بهداشتی توسط بالاترین مقام اجرایی واحد اصلی تهیه و پس از تصویب هیأت مدیره آن به اجرا گذاشته می‌شود.
ماده ۸۵ـ اگر مستخدم در حین مرخصی یا مأموریت در یکی از نقاط کشور خارج از محل اصلی خدمت بیمار شود در صورتی که در قرارداد با واحدهای درمانی و بهداشتی چنین مواردی پیش‌بینی نشده باشد، مستخدم باید در صورت بستری‌شدن گواهی بیمارستان را که از لحاظ صحت و میزان هزینه به‌تأیید مراجع رسمی بهداری محل رسیده باشد به منظور صدور حکم معذوریت و پرداخت سهم واحد اصلی ارایه دهد.
تبصره ـ اگر مستخدم در مأموریت خارج از کشور بیمار شود گواهی پزشک معالج او یا بیمارستانی که در آن بستری بوده است باید از نظر صحت صدور و میزان هزینه برای حکم معذوریت و در صورت لزوم پرداخت هزینه سهم واحد مربوطه به تصدیق سفارتخانه یا کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در محل برسد.
ماده ۸۶ـ در مورد مستخدمانی که به تجویز پزشکان معتمد هر واحد اصلی برای معالجه به خارج از کشور اعزام شوند هزینه سهم آن واحد بر طبق اسناد مثبته که با اطلاع و مورد تأیید پزشک معتمد باشد قابل پرداخت است .
در مورد این گونه مستخدمان هزینه بلیط هواپیما و گذرنامه به عهده واحد مربوطه است.
ماده ۸۷ـ پرداخت هزینه‌های زیر در تعهدات واحد مربوطه نمی‌باشد:
۱ـ اعمال جراحی برای زیبایی
۲ـ هزینه‌های مربوط به لوازم آرایش وزیبایی
۳ـ عوارض ناشی از خودکشی (در موارد خاص و با تأیید پزشک معتمد و تصویب بالاترین مقام اجرایی قابل پرداخت می‌باشد)
ماده ۸۸ـ مرجع تشخیص از کارافتادگی کلی یا جزیی ناشی ازکار و یا غیر ناشی از کار کمیسیون پزشکی هر واحد اصلی می‌باشد، ترکیب اعضای این کمیسیون براساس دستورالعملی است که به تصویب هیأت مدیره هر واحد اصلی می‌رسد.
فصل دهم ـ پس انداز مستخدمان
ماده ۸۹ـ کلیه مستخدمان تمام وقت اعم از ثابت و موقت و کسانی که به طور آزمایشی استخدام شده‌اند یا می‌شوند مشمول مقررات این فصل می‌باشند.
ماده ۹۰ـ از جمع حقوق و مزایای مستمر هر یک از مستخدمان شش درصد (۶%) به عنوان پس‌انداز کسر و به علاوه معادل پنج درصد (۵%) از جمع حقوق و مزایای فوق الذکر آنان از بودجه هر واحد به آن افزوده می‌شود.
ماده ۹۱ـ وجوه پس‌انداز به شرح ماده (۹۰) این آیین‌نامه در دو حساب جداگانه تحت عناوین حساب پس‌انداز الف (سهم مستخدم) و حساب پس‌انداز ب (سهم واحد) ناهداری و در هر سال در آخر اسفند ماه صورت وضعیت آن دو حساب تهیه و برای مستخدمان فرستاده می‌شود. برداشت از‌حساب‌های مزبور به امضای مشترک دو نفر از افراد صاحب امضای هر واحد اصلی به انتخاب هیأت مدیره آن ممکن است .
ماده ۹۲ـ واحد اصلی می‌تواند با توجه به نیازهای آتی حسابهای الف و ب، وجوه مربوط را با رعایت قوانین و مقررات، اسناد خزانه و اوراق قرضه دولتی و یا اوراق بهادار دیگری که سود آن توسط دولت تضمین شده باشد خریداری نماید. سودی که به وجوه حسابهای مذکور تعلق میگیردبه اصل‌مبلغ در هر یک از حساب‌ها افزوده خواهد شد.
ماده ۹۳ـ برداشت از موجودی حسابهای پس‌انداز “الف” و “ب ” جز در مواردی که در این آیین‌نامه پیش‌بینی شده است مجاز نخواهد بود و به هر صورت واحد مربوطه مسؤول نگاهداری و حفظ تعهدات مربوط به حسابهای پس انداز موضوع این آیین‌نامه می‌باشد.
ماده ۹۴ـ واحد اصلی می‌تواند از وجوه پس‌اندازهای “الف ” و “ب ” برای اعطای وام مسکن و وام ضروری به مستخدمان استفاده نماید.
اعطای وام به مستخدمان برطبق دستورالعمل‌هایی خواهد بود که به تصویب هیأت مدیره می‌رسد.
تبصره ـ هر واحد می‌تواند برای بالا بردن توان مالی صندوق جهت اعطای وام به کلیه مستخدمان واجد شرایط کمک‌های لازم به صندوق پس‌انداز مستخدمان بنماید. نحوه این کمک‌ها طبق دستورالعملی می‌باشد که توسط بالاترین مقام اجرایی آن واحد تهیه و به تصویب هیأت مدیره آن خواهد رسید.
ماده ۹۵ـ در صورتی که به نحوی از انحا خدمت یکی از مستخدمان پایان یابد وجوه پس‌انداز حساب الف وی به اضافه سود متعلق به آن تا آن تاریخ به مستخدم یا به وارث قانونی او پرداخت می‌شود.
ماده ۹۶ـ تمام وجوه پس انداز متعلق به مستخدم در حسابهای (الف) و (ب) و سودهای متعلق به آن در هر یک از موارد زیر به مستخدم یا وارث قانونی او قابل پرداخت است :
۱ـ انحلال قطعی واحد مربوط یا قسمتی از آن که منجر به پایان یافتن خدمت مستخدم شود.
۲ـ بازنشستگی ـ از کار افتادگی کامل ـ فوت
۳ـ انتقال قطعی مستخدم به مؤسسه دولتی دیگر طبق تصمیم و حکم کتبی
۴ـ در صورتی که رابطه مستخدم به نحوی از انحا با موافقت و یا تغییر واحد مربوط قطع شود.
۵ـ رسیدن سابقه خدمت مستخدم به ۵ سال و داشتن ۵ سال سابقه پس انداز، در صورت وجود نقدینگی .
تبصره ـ در موقع پرداخت وجوه پس انداز اعم از وجوه پس انداز حساب الف یاحساب ب و سودهای متعلق به آنها، در صورتی که مستخدم هر نوع بدهی به واحد مربوط داشته باشد آن واحد می‌تواند بدهی مزبور را از موجودی پس‌انداز وی کسر نماید.
فصل یازدهم ـ بازنشستگی از کارافتادگی و فوق مستخدمان ثابت
ماده ۹۷ـ مستمری مستخدمان ثابت تابع این آیین‌نامه در صورت بازنشستگی یا ازکارافتادگی کلی و همچنین مستمری بازماندگان واجد شرایط آنها توسط صندوق بازنشستگی معادن و فلزات که از ادغام صندوقهای موجود دستگاههای مشمول این آیین‌نامه ظرف مدت ۲ سال تشکیل می‌شود و از این پس صندوق بازنشستگی نامیده می‌شود تأمین و پرداخت می‌گردد. دستورالعمل‌ها و مقررات مربوط به ادغام و نحوه اداره صندوق بازنشستگی به موجب اساسنامه‌ای خواهد بود که به تصویب وزیر معادن و فلزات می‌رسد. مادامی که این صندوق تشکیل نشده است، اقدامات مذکور در این فصل می‌تواند طبق ضوابط موجود توسط هر یک از صندوقهای مربوط انجام پذیرد.
تبصره ـ مستخدمانی که طبق این آیین‌نامه مشمول مقررات بازنشستگی می‌شوند و کسور بازنشستگی سهم خود را پرداخت نمایند از لحاظ صندوق بازنشستگی مستخدم مشارک محسوب می‌شوند.
ماده ۹۸ـ در آمد صندوق بازنشستگی به ترتیب زیر کسب می‌گردد:
۱ـ ده درصد(۱۰%) جمع حقوق و مزایای مستقر از حقوق ماهانه مستخدم، به عنوان سهم مستخدم.
۲ـ بیست درصد (۲۰%) جمع حقوق و مزایای مستمر از حقوق ماهانه مستخدم از اعتبارات واحد به عنوان سهم واحد.
۳ـ ده درصد(۱۰%) سهم مستخدم و بیست درصد (۲۰%) سهم واحد از بابت سنوات افزوده شده به سوابق خدمت مؤثر در احتساب مستمری مستخدم، با رعایت حداقل مستمری که از احتساب حقوق و فوق‌العاده‌های مذکور در بندهای (۱) و (۲)، در زمان اشتغال مستخدم به کارهای سخت و زیان‌آور حاصل شود.
۴ـ حقوق و مزایای مستمر اولین ماه مستخدمانی که به استخدام ثابت واحد پذیرفته می‌شوند و همچنین مبلغ ماه اول هرگونه افزایش حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی آنان در طول خدمت.
۵ـ ده درصد (۱۰%) سهم مستخدم و بیست درصد سهم واحد، هرگونه فوق العاده‌ای، تحت هر عنوان، که جهت ترمیم حداقل قانونی حقوق شاغلان پرداخت می‌شود.
۶ـ کمک‌های واحدها.
۷ـ وجوه مربوط به انتقال کسور سنوات خدمت خارج از واحد مستخدمان از سایر صندوقهای بازنشستگی.
۸ـ سود حاصله از وجوه فوق:
تبصره۱ـ در صورت کمبود وجوه صندوق بازنشستگی، واحدهای اصلی مکلف‌اند اعتبار لازم برای پرداخت مستمری بازنشستگان و سایر مستمری‌بگیران را تأمین نمایند.
تبصره ۲ـ به منظور اجرای بندهای (۱)،(۲) و(۳) این ماده برای شاغلان مشاغل سخت و زیان‌آور، ضریب سنوات افزوده در ده درصد(۱۰%) سهم مستخدم و بیست درصد (۲۰%) سهم شرکت ضرب می‌شود. برای کسر بدهی شاغلان فعلی به نحوی عمل خواهد شد که در زمان بازنشستگی و به‌هنگام برقراری مستمری بابت کسر سهم مستخدم ناشی از ارفاق سنوات افزوده به واحد بدهکار نباشند. ملاک بدهی فوق حقوق و مزایای مشمول‌کسور بازنشستگی در تاریخ ۱۳۷۷.۱۲.۲۹ است.
تبصره ۳ـ منظور از حقوق و مزایای مستمر آن بخش از حقوق و مزایای ماهانه مستخدم است که بابت آن کسور سهم مستخدم و واحد مربوط به صندوق بازنشستگی پرداخت می‌شود.
عناوین حقوق و مزایای مشمول بازنشستگی به شرح زیر است:
۱ـ حقوق پایه
۲ـ فوق العاده شغل
۳ـ فوق العاده جذب و نگهداری
۴ـ تفاوت تطبیق
۵ـ فوق العاده سختی شرایط کار
۶ـ فوق العاده مدیریت و سرپرستی
۷ـ فوق العاده تخصص
۸ـ فوق العاده شایستگی
ماده ۹۹ـ کلیه وجوه صندوق بازنشستگی و دارایی‌های آن اعم از اموال منقول و غیرمنقول و آنچه در آینده از این محل و سایر منابع سرمایه‌گذاری تحصیل شده یا می‌شود جزو دارایی واحدها نمی‌باشد.
ماده ۱۰۰ـ تعیین روش نگاهداری و به کار انداختن وجوه صندوق بازنشستگی و بهره‌برداری از امکانات بالقوه به منظور تقویت بنیه مالی صندوق بازنشستگی همچنین نظارت عالیه بر اجرای مقررات بازنشستگی، تصویب آیین‌نامه‌ها، دستورالعمل‌های مالی و اداری صندوق بازنشستگی به عهده هیأت امنای صندوق بازنشستگی که ازطرف وزیر معادن و فلزات به این سمت منصوب می‌شوند می‌باشد، هیأت امنای صندوق بازنشستگی موظف است ساختار سازمان و تشکیلاتی صندوق بازنشستگی تهیه و جهت تصویب به وزیر معادن و فلزات پیشنهاد کند.
ماده ۱۰۱ ـ هیأت امنا یک نفر شخص حقیقی را به وزیر معادن و فلزات برای مدت (۲) سال به عنوان مدیر عامل صندوق بازنشستگی پیشنهاد و درصورت موافقت، حکم انتصاب از طرف وزیر معادن و فلزات صادر خواهد شد. عزل یا تجدید انتخاب مجدد مدیر عامل به شرح این ماده بلامانع می‌باشد.
تبصره ـ هیأت امنای صندوق بازنشستگی موظف است سالی یک بار گزارش کامل وضع موجود و اقدامات مربوط به وجوه صندوق بازنشستگی را همراه با گزارش بازرس قانونی به وزیر معادن و فلزات تسلیم نماید. برداشت از وجوه حسابهای صندوق بازنشستگی با تصویب هیأت امنای صندوق بازنشستگی ممکن است.
ماده ۱۰۲ ـ برای رفع احتیاج مستخدمان، از محل اعتبار صندوق بازنشستگی به آنها وام‌های مختلف براساس دستورالعمل‌هایی که به تصویب وزیر معادن و فلزات می‌رسد پرداخت می‌شود.
ماده ۱۰۳ ـ سوابق خدمت مستخدمانی که طبق این آیین‌نامه بابت آن کسور بازنشستگی سهم مستخدم و سهم واحد به صندوق بازنشستگی پرداخت‌شود خدمت معتبر شناخته می‌شود.
ماده ۱۰۴ ـ واحد اصلی می‌تواند، سابقه خدمت مستخدمان را مشروط بر اینکه کسور بازنشستگی متعلق به زمان اشتغال داخل و خارج از واحد اصلی آنان به صندوقهای بازنشستگی دستگاههای دولتی، یا سازمان تأمین اجتماعی برای مدت اشتغال داخل و خارج از واحد اصلی پرداخت شده باشد و کسور مزبور بر اساس قوانین نقل و انتقال حق بیمه یا بازنشستگی به صندوق بازنشستگی انتقال یابد، جزو سابقه خدمت معتبر آنان از لحاظ بازنشستگی محسوب کند.
تبصره ۱ ـ سابقه خدمت تمام وقت دولتی خارج از واحد اصلی مستخدمانی که سابقه پرداخت حق بیمه یا بازنشستگی ندارند، همچنین سوابق خدمت مستخدمان در شرکتها و مؤسسات خصوصی که اجازه قانون به شرکتهای دولتی تبدیل شده یا می‌شوند و بانک‌ها، مشروط به اینکه کسور بازنشستگی سهم مستخدم و واحد، مربوط به خدمات مزبور را یکجا یا به اقساط ماهانه (حداکثر به مدت ۵ سال) پرداخت نمایند از لحاظ بازنشستگی جزو سوابق خدمت معتبر آنان محسوب می‌شود.
تبصره ۲ ـ در صورت عدم امکان انتقال وجوه کسور بازنشستگی یا حق بیمه از صندوقهای بازنشستگی خارج از وزارت معادن و فلزات یا سازمان تأمین اجتماعی با ارایه تأیید از سازمان قبلی مستخدم مبنی بر کسر حق بیمه یا بازنشستگی در مدت اشتغال خارج از واحد و پرداخت وجوه مزبور از طرف مستخدم، سوابق وی با رعایت قوانین مربوطه معتبر شناخته می‌شود.
تبصره ۳ ـ سوابق مربوط به خدمت مستخدمان واحد که براساس مقررات قانون کار در سنین کمتر از ۱۸ ( برای بعد از سال ۱۳۶۹، ۱۵ سال) سال و بالاتر از ۱۲ سال به طور تمام وقت در قبال دریافت حقوق یا دستمزد انجام گرفته باشد، از لحاظ بازنشستگی جزو سنوات معتبر محسوب خواهد شد.
ماده ۱۰۵ ـ مشارکت مستخدمی که از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران به خدمت وظیفه عمومی (خدمت دوره ضرورت) احضار شود حداکثر تا مدت نود روز پس از انجام خدمت وظیفه یا تا روزی که مستخدم انصراف خود را از بازگشت به خدمت واحد پس از خاتمه خدمت نظام اطلاع دهد (هر‌یک از این دو مورد که زودتر واقع شود) مشروط بر آنکه مستخدم سهم بازنشستگی خود، برای مدت فوق را پرداخت نماید معتبر است.
تبصره ۱ ـ کسور بازنشستگی (سهم مستخدم) برای مدت خدمت وظیفه عمومی (خدمت دوره ضرورت) که بعد از استخدام در واحد انجام شود بر اساس آخرین حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی قبل از عزیمت به خدمت نظام مستخدم توسط مستخدم به اقساط ماهانه حداکثر به مدت پنج سال پرداخت می‌شود مگر آنکه مستخدم در زمان خدمت نظام به واحد مأمور شود و از واحد حقوق دریافت دارد که در این صورت در مدت خدمت‌نظام در واحد کسور (سهم مستخدم) از حقوق او کسر خواهد شد.
تبصره ۲ ـ مدت خدمت نظام وظیفه مستخدمانی که قبل از استخدام در واحد انجام شده باشد در صورتی که مستخدم کسور بازنشستگی سهم خود را‌برای مدت خدمت نظام وظیفه بر اساس اولین حقوق و مزایای مستمر دریافتی از واحد ظرف پنج سال به اقساط ماهانه پرداخت نماید جزو خدمت‌معتبر وی محسوب می‌شود.
ماده ۱۰۶ ـ هر گاه رابطه مستخدم به علل غیر از انتقال به سایر سازمانها یا، بازنشستگی یا، از کارافتادگی کلی یا، معلق بودن یا فوت با واحد قطع شود وجوه پرداختی او بابت کسور بازنشستگی سهم مستخدم، تا تاریخ قطع رابطه در صورت درخواست مستخدم به وی مسترد خواهد شد، در صورتی که دوباره به خدمت واحد پذیرفته شود باید وجوه دریافتی را به صندوق بازنشستگی مسترد نماید.
ماده ۱۰۷ ـ هرگاه مستخدمی که به موجب این آیین‌نامه از مستمری بازنشستگی استفاده می‌نماید طبق حکم دادگاه صلاحیتدار، اصالتاً یا تبعاً به‌محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شود، تا زمانی که از حقوق اجتماعی محکوم باشد، شخصاً از دریافت مستمری بازنشستگی محروم خواهد بود‌و در صورتی که محرومیت مربوط به دوره خدمت وی باشد، با عائله وی همان گونه رفتار خواهد شد که در مورد وارث مستخدم متوفی رفتار می‌شود و اگر جرم و محکومیت مربوط به دوره بازنشستگی باشد در مدت حیات مستخدم، تمام مستمری بازنشستگی به عائله او پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۰۸ ـ واحد اصلی مکلف است مستخدمان ذکور را که به سن (۶۰) سال تمام و اناث را که به سن (۵۵) سال تمام می‌رسند (مشروط به داشتن (۱۰) سال سابقه خدمت معتبر) آن دسته از مستخدمانی را که دارای (۳۰) سال سابقه خدمت معتبر هستند، بازنشسته نماید.
مگر در موارد خاص که بنابه پیشنهاد واحد اصلی و تصویب وزیر معادن و فلزات، ادامه اشتغال این قبیل مستخدمان بلامانع اعلام شود. همچنین واحد اصلی می‌تواند مستخدمانی را که حداقل دارای بیست سال خدمت معتبر باشند بازنشسته نماید.
تبصره ۱ ـ آن دسته از مستخدمانی که در مشاغل سخت و زیان‌آور انجام وظیفه می‌نمایند، چنانچه بنا به تشخیص واحد اصلی به خدمات آنان نیاز بوده و ادامه اشتغال آنان در مشاغل سخت و زیان‌آور بلامانع باشد و شاغل نیز مایل به ادامه کار باشد، می‌توانند حداکثر تا (۳۰) سال (بدون لحاظ داشتن سنوات افزوده) در واحد انجام وظیفه نمایند، ولی به هر حال سنوات خدمت مازاد بر (۳۰) سال این قبیل کارکنان در برقراری مستمری مورد محاسبه قرار نمی‌گیرد. دستورالعمل اجرایی این ماده بر اساس مقتضیات هر واحد تهیه و به تصویب هیأت مدیره واحد اصلی می‌رسد.
تبصره ۲ ـ ملاک تشخیص سنوات خدمت معتبر عبارت است از مجموع سنوات اصلی و افزوده ناشی از اشتغال به کارهای سخت و زیان آور طبق ضوابط و دستورالعمل اجرایی مشاغل مزبور که در هر حال از بیست سال کمتر نخواهد بود.
تبصره ۳ ـ ملاک تشخیص سن از لحاظ این آیین‌نامه، شناسنامه‌ای است که مستخدم در موقع استخدام ارایه می‌دهد و در مورد مستخدمان فعلی شناسنامه‌ای است که در تاریخ سوم تیرماه ۱۳۳۷ در دست داشته‌اند و در مورد آن عده از مستخدمان فعلی که بعد از تاریخ مزبور متولد شده‌اند اولین شناسنامه‌ای که تحصیل نموده‌اند ملاک عمل قرار میگیرد.
ماده ۱۰۹ ـ مستمری بازنشستگی عبارت است از (۱.۳۰) مجموع متوسط حقوق و مزایای مستمر.
تبصره ۱ ـ متوسط حقوق و مزایای مستمر از لحاظ این آیین‌نامه عبارت است از متوسط حقوق و مزایای مستمر بیست و چهار ماه اشتغال (با شغل) آخر خدمت مستخدم با آخرین ضریب ریالی (ضریب افزایش هزینه زندگی)، در صورتی که مدت خدمت معتبر مستخدم در واحد از بیست و چهار ماه کمتر باشد مدت مزبور جانشین (۲۴) ماه خدمت معتبر می‌گردد.
تبصره ۲ ـ حداقل مستمری هیچگاه از حداقل مستمری مصوب دولت کمتر نخواهد بود.
تبصره ۳ ـ برای مستخدمانی که کسور بازنشستگی از فوق‌العاده خارج از مرکز آنان از تاریخ ۱۳۷۰.۱.۱ تا ۱۳۷۳.۱۰.۱ کسر گردیده است میزان تأثیر این کسور در مستمری بازنشستگی آنان، براساس دستورالعملی است که پس از تصویب واحد اصلی به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
تبصره ۴ ـ افزایش‌های مستمری تا تاریخ ۱۳۷۳.۸.۱۷ که به مستمری بگیران قبل از تاریخ فوق پرداخت شده است (به استثنای کمک هزینه تحصیلی و‌کمک معاش فرزندان، کمک هزینه نگهداری کودکان معلول و عقب افتاده ذهنی و پنج درصد (۵%) افزایش سالانه مستمری خانواده شهدا و جانباختگان ناشی از کار که کماکان به روال گذشته پرداخت خواهد شد) جزو مستمری آنان منظور و ملاک افزایش‌های آتی موضوع تبصره‌های این ماده قرار خواهد گرفت و بدین ترتیب مصوبات افزایش‌های قبل از تاریخ فوق‌الذکر در مورد مستخدمانی که بعد از تاریخ ۱۳۷۳.۸.۱۷ در عداد مستمری بگیران قرار‌می‌گیرند ، تسری ندارد.
تبصره ۵ ـ هرگونه افزایش مؤخر بر تاریخ بازنشستگی، از کارافتادگی و فوت مستخدمان به تناسب به مستمری ایشان افزوده خواهد شد.
ماده ۱۱۰ـ مستمری از کارافتادگی بر اساس ماده (۱۰۹) این آیین‌نامه محاسبه و برقرار می‌شود مشروط بر اینکه از ۵۰% حقوق و مزایای مستمر مستخدم در آخرین روز اشتغال یا از حداقل مستمری که دولت در هر موقع پرداخت می‌نماید (هر یک از این دو شق که بیشتر باشد) کمتر نباشد، چنانچه از کارافتادگی به سبب انجام وظیفه (از قبیل: در حین انجام وظیفه، هنگام آمد و رفت به محل کار و بالعکس و مانند آن) صورت پذیرد، مستمری از کارافتادگی برابر با : جمع آخرین حقوق و مزایای مستمر برقرار می‌شود، مشروط بر اینکه حداقل آن هیچگاه از حداقل مستمری مشمولان این آیین‌نامه کمتر نباشد.
تبصره ۱ ـ سکته حین انجام وظیفه و هنگام آمد و رفت به محل کار و موارد مشابه که علی‌القاعده بر اثر عوامل خارجی اعم از مشهود یا غیرمشهود‌می‌باشد مصداق حادثه را داشته و ناشی از کار تلقی می‌شود.
ماده ۱۱۱ ـ در صورت فوت مستخدمان شاغل یا بازنشسته یا از کار افتاده کلی، بازماندگان آنان به شرح زیر از مستمری مربوط استفاده خواهند کرد:
۱ـ همسر دایمی مستخدم مرد تا زمانی که شوهر نکند و همسر مستخدم زن در صورتی که ازکار افتاده و تحت تکفل متوفی باشد.
۲ـ فرزند پسر، تا موقعی که به سن ۲۰ سال تمام برسد یا در صورتی که به تحصیل تمام وقت در دانشگاه یا مؤسسه عالی اشتغال داشته باشد تا زمانی که‌به سن ۲۶ سال تمام می‌رسد و یا تا هر موقع که از کارافتاده کلی باشد.
۳ـ فرزند دختر، در صورت عدم اشتغال تا موقعی که شوهر اختیار نکرده باشد.
۴ـ پدر و مادر که تحت تکفل او بوده و سن پدر از شصت سال و سن مادر از پنجاه سال تجاوز کرده باشد و یا از کار افتاده کلی و دایمی باشند و به هر‌حال در موقع فوت متوفی تحت تکفل وی قرار داشته باشند.
تبصره ـ احراز تحت کفالت بودن و تشخیص برقراری مستمری عایله تحت تکفل مستخدمان به عهده صندوق بازنشستگی می‌باشد.
ماده ۱۱۲ ـ هر یک از بازماندگان واجد شرایط مستخدمان حق خواهند داشت که طبق شرایط و به میزانی که در ماده (۱۱۳) این آیین‌نامه تعیین شده است مستمری دریافت نمایند، مشروط بر اینکه بتوانند فوت متوفی و نسبت خود را با وی و همچنین واجد شرایط دریافت مستمری بودن را ثابت‌کنند.
ماده ۱۱۳ ـ مبنای محاسبه و نحوه مستقیم مستمری بازماندگان واجد شرایط به شرح احتساب و پرداخت می‌شوند:
الف ـ مبنای محاسبه:
۱ـ در مورد مستخدم مستمری بگیر: مستمری ماهانه‌ای که در تاریخ فوت به مستخدم ذی نفع پرداخت می‌شود.
۲ـ در مورد مستخدم شاغل: بر اساس ماده (۱۰۹) این آیین‌نامه و رعایت تبصره‌های مربوط محاسبه و برقرار می‌شود و در این صورت هرگاه سابقه خدمت مستخدم کمتر از بیست سال باشد بیست سال تمام منظور می‌شود، در صورتی که مستخدم به سبب انجام وظیفه و یا بر اثر حادثه ناشی از کار فوت کند مستمری بازماندگان برابر آخرین حقوق و مزایای مستمر مستخدم برقرار می‌شود.
ب ـ نحوه تقسیم:
تقسیم مستمری به بازماندگان مشمول مستمری دریافت به نسبتهای مشروحه زیر خواهد بود:
۱ـ همسر پنجاه درصد (۵۰%) (در صورتی که مستخدم مرد بیش از یک همسر داشته باشد نسبت مزبور به تساوی بین آنها تقسیم خواهد شد).
۲ـ فرزندی که یکی از والدینش زنده باشد بیست و پنج درصد (۲۵%).
۳ـ فرزندی که هیچیک از والدینش زنده نباشد پنجاه درصد (۵۰%).
۴ـ هر یک از والدین متوفی یا هر دو آنها بیست درصد (۲۰%)، که اگر هر دو آنها در قید حیات باشند به تساوی بین آنها تقسیم خواهد شد.
۵ـ در صورتی که یک یا چند نفر از بازماندگان مستمری بگیر فوت کنند یا فاقد شرایط دریافت مستمری گردند، به تناسب نسبتهای ذکر شده فوق به مستمری سایر بازماندگان اضافه خواهد شد.
ماده ۱۱۴ ـ هر یک از واحدهای اصلی به نسبت بازنشستگان خود هزینه‌های رفاهی، اداری، پرسنلی و تشکیلات صندوق بازنشستگی را در قالب بودجه مصوب تأمین می‌کنند.
تبصره ـ به منظور رفع نیازهای نیروی انسانی صندوق بازنشستگی، هر یک از واحدهای اصلی می‌توانند نیروی انسانی مورد نیاز را به صورت مأمور در‌اختیار صندوق بازنشستگی قرار دهند. ارزشیابی و طبقه‌بندی مشاغل مورد تصدی این قبیل مستخدمان از طرف واحد اصلی مربوط انجام می‌شود.
ماده ۱۱۵ ـ پرداخت مستمری، در صورت دریافت حقوق از وجوه عمومی در قبال خدمت مستمر یا اخذ مستمری از سایر سازمانها و صندوقهای بیمه و‌بازنشستگی از صندوق بازنشستگی ممنوع است.
فصل دوازدهم ـ سایر مقررات
ماده ۱۱۶ـ در صورتی که به علت حذف پست سازمانی یا انحلال قسمتی از واحدهای اصلی و یا به واسطه حالات مشروحه زیر به وجود یک یا عده‌ای از مستخدمان ثابت احتیاج نباشد، مستخدم یا مستخدمان مزبور به حال آماده به خدمت در می‌آیند:
۱ـ مستخدمان مأمور در وزارتخانه‌ها، شرکتها و مؤسسات دولتی که پست سازمانی آنان در مدت مأموریت به مستخدم دیگری واگذار شده و پس از اتمام مدت مأموریت نیز پست ثابت سازمانی مناسب بلامتصدی برای آنان موجود نباشد.
۲ـ مستخدمان بیماری که پست سازمانی آنان در خلال مدت مرخصی استعلاجی بیش از ۴ ماه به مستخدم دیگری واگذار شده و پس از اتمام مرخصی‌استعلاجی نیز پست ثابت سازمانی مناسب بلامتصدی برای آنان موجود نباشد.
۳ـ مستخدمانی که پس سازمانی آنان در خلال مدت مرخصی بدون حقوق بیش از دو ماه به مستخدم دیگری واگذار شده و پس از اتمام مرخصی بدون حقوق نیز پست ثابت سازمانی مناسب بلامتصدی برای آنان موجود نباشد.
۴ـ مستخدمان ثابتی که طبق مفاد ماده (۱۲۲) این آیین‌نامه پس از احراز برائت قطعی از اتهام یا اتهامات منتسبه و یا قرار موقوفی تعقیب، حکم بازگشت به کار آنان صادر و پست ثابت سازمانی مناسب بلامتصدی برای آنان موجود نباشد.
۵ـ مستخدمان ثابتی که به موجب حکم قطعی مراجع صلاحیتدار اصالتاً یا تبعاًبه انفصال موقت محکوم و پس از اتمام مدت انفصال و بازگشت به‌خدمت، پست ثابت سازمانی مناسب بلامتصدی برای آنان موجود نباشد.
۶ـ مستخدمان ثابتی که بر طبق رأی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری به مجازات انفصال موقت محکوم شوند و پس از امام مدت محکومیت پست سازمانی مناسب بلامتصدی برای آنان موجود نباشد. در صورتی که ظرف مدت ۶ ماه برای این قبیل مستخدمان پست سازمانی دیگری در واحد مربوط یافت نشود، چنانچه مستخدم یا مستخدمان مذکور شرایط بازنشسته شدن طبق شرایط پیش‌بینی شده در صندوق بازنشستگی که مشارک آن هستند، بازنشسته خواهند شد و در غیراین صورت سابقه خدمت آنان بازخرید و طبق تبصره (۱) ماده (۱۱۹) این آیین‌نامه با آنان رفتار خواهد شد.
تبصره ـ در مدتی که مستخدم آماده به خدمت می‌باشد، فقط از حقوق پایه و تفاوت تطبیق ماهانه برخوردار خواهد بود.
ماده ۱۱۷ ـ واحد اصلی مکلف است تا زمانی که مستخدم آماده به خدمت در اختیار دارد برای تصدی پست‌هایی که جدیداً ایجاد می‌شود و یا بدون متصدی است از مستخدمان مزبور استفاده نماید.
تبصره ـ استفاده از مستخدمان آماده به خدمت، در پست‌هایی که جدیداً ایجاد می‌شود، یا بدون متصدی است. مشروط بر آن که پست مزبور از لحاظ ارتباط و گروه شغل و شرایط احراز، با سوابق و تحصیلات مستخدم متناسب و در سلسله مراتب اداری، حداقل همطراز آخرین پست مورد تصدی مستخدم مزبور باشد، بلامانع است.
ماده ۱۱۸ ـ چنانچه مستخدم آماده به خدمت حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ حکم کتبی انتصاب مجدد (با رعایت مفاد تبصره ماده ۱۱۷) این آیین‌نامه در محل خدمت خود حاضر نشود، حقوق آماده خدمت وی از تاریخ ابلاغ حکم مزبور قطع و سوابق خدمت او متوقف می‌گردد و واحد مربوط از آن تاریخ برای دعوت مجدد مستخدم مزبور به خدمت تعهدی ندارد.
تبصره ـ در صورتی که مستخدمان مشمول این ماده بعداً داوطلب شغلی باشند در صورت موافقت واحد اصلی با آنان طبق مفاد ماده (۵۳) و (۵۴) این آیین‌نامه رفتار خواهد شد.
ماده ۱۱۹ ـ واحد مربوط می‌تواند به تقاضای مستخدم، سابقه خدمت او را باز خرید و مستخدم مزبور را از خدمت معاف کند.
تبصره ۱ ـ وجهی که در ازای بازخرید خدمت مستخدم، به او پرداخت می‌شود عبارت، از یک ماه آخرین حقوق و مزایای مشمول کسور و بازنشستگی‌مستخدم در ازای هر سال خدمت با احتساب، کسر سال به تناسب مدت کارکرد خواهد بود.
تبصره ۲ ـ به مستخدمانی که به استناد بندهای ماده (۱۱۶) آیین‌نامه مجبور به بازخریدی می‌باشند به ازای هر سال خدمت یک ماه آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی آنان پرداخت می‌شود و کسر سال به تناسب مدت کار قابل احتساب است.
تبصره ۳ ـ چنانچه مستخدم مرخصی استحقاقی استفاده نشده داشته باشد حقوق ایام مرخصی وی بر اساس آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی نیز به وجوه مذکور در تبصره (۱) یا (۲) این ماده اضافه خواهد شد.
ماده ۱۲۰ ـ در صورت اشتغال مستخدمان آماده به خدمت در یکی از وزارتخانه‌ها و یا مؤسسات و شرکتهای دولتی و یا خصوصی، حقوق دوران آماده به خدمت آنان قطع خواهد شد.
ماده ۱۲۱ ـ مستخدم ثابت که طبق قانون به حال تعلیق درآید پس از احراز برائت قطعی از اتهام یا اتهامات منتسبه و یا قرار موقوفی تعقیب، به خدمت گمارده خواهد شد و در موارد فوق مدت تعلیق جزو سابقه خدمت مستخدم محسوب و حقوق ایام تعلیق به وی پرداخت خواهد شد. ولی در صورتی که برای مستخدم ثابت که از حال تعلیق خارج شده پست سازمانی موجود نباشد، به حال آماده به خدمت در می‌آید.
ماده ۱۲۲ ـ مستخدم ثابت که به موجب این آیین‌نامه با حکم قطعی دادگاه کیفری اصالتاً یا تبعاً به انفصال موقت محکوم شود بعد از اتمام مدت انفصال به خدمت گمارده می‌شود ولی چنانچه پستی برای وی موجود نباشد به حال آماده به خدمت در می‌آید. مدت انفصال موقت در هیچ حال جزو سابقه خدمت محسوب نخواهد شد.
ماده ۱۲۳ ـ هیچ مستخدمی به شغل تحویلداری یا تحصیلداری نقدی یا جنسی گمارده نخواهد شد مگر اینکه وجه‌الضمان و یا شرایط ضامن طبق دستورالعملی خواهد بود که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیأت مدیره آن خواهد رسید.
ماده ۱۲۴ ـ انتصاب مستخدمی که در پست صاحب جمعی یا جمعدار انجام وظیفه می‌نماید به پست سازمانی دیگر تا موقعی که حساب دوره عملیات وی تسویه نشده، ممنوع است.
ماده ۱۲۵ ـ حقوق ایام مرخصی استحقاقی و ذخیره شده مستخدمان بازنشسته، از کارافتاده، متوفی، مستعفی، منفصل و اخراجی بر مبنای آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی زمان اشتغال قابل پرداخت می‌باشد.
ماده ۱۲۶ ـ به مستخدمانی که بازنشسته، از کارافتاده کلی یا بازخرید از خدمت می‌شوند، همچنین به بازماندگان قانونی مستخدمان متوفی، در ازای هر سال سابقه خدمت در واحدهای اصلی یک ماه آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی و هر سال که مستخدم در دستگاههای دولتی دیگر یا نهادهای انقلاب اسلامی انجام وظیفه کرده و کسور بازنشستگی وی به صندوق بازنشستگی مربوطه منتقل شده باشد، نیز معادل یک ماه آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی زمان اشتغال، به عنوان مزایای پایان خدمت پرداخت می‌شود، کسر سال، یک سال تمام محاسبه می‌شود. استفاده ازمزایای این ماده برای مستخدمانی که در دستگاههای دولتی یا نهادهای انقلاب اسلامی، سابقه خدمت دارند منوط به آن است که مستخدمان موصوف برای ایام اشتغال خود‌در دستگاههای مذکور وجوهی بابت بازخریدی دریافت نکرده باشند.
ماده ۱۲۷ ـ انتصاب مستخدمان مأمور وزارتخانه‌ها، شرکتها و مؤسسات دولتی به پست‌های ثابت سازمانی بلامانع است حقوق و مزایای این گونه مستخدمان در مدت مأموریت با توجه به پست سازمانی و شرایط احراز مربوط، بر اساس مفاد این آیین‌نامه تعیین و پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۲۸ ـ هر واحد اصلی می‌تواند لباس کار و وسایل کار رایگان و غذای ارزان قیمت یا رایگان در اختیار مستخدمان خود قرار دهد. دستورالعمل اجرای این ماده توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیأت مدیره آن خواهد رسید.
ماده ۱۲۹ ـ چنانچه در نحوه اجرا و تفسیر مواد و تبصره‌های مندرج در این آیین‌نامه در واحدهای اصلی اختلاف نظر یا ابهام و یا اجمالی وجود داشته باشد مرجع تصمیم‌گیری کمیته‌ای از نماینده وزیر معادن و فلزات و نمایندگان تام‌الاختیار واحدهای اصلی ذیربط خواهد بود.
تبصره – درصورت بروز اختلاف در آرای اعضای کمیته فوق مرجع تصمیم‌گیری وزیر معادن و فلزات خواهد بود .
ماده ۱۳۰ ـ مواردی که در این آیین‌نامه پیش‌بینی نشده با نظر کمیته مندرج در ماده (۱۲۹) این آیین‌نامه حل و فصل و دستورالعمل لازم تهیه می‌گردد.
ماده ۱۳۱ ـ اختیارات و مسؤولیت‌هایی که در این آیین‌نامه بر عهده مجامع و هیأت مدیره واحدهای اصلی گذارده شده است در سازمان زمین‌شناسی به وزیر معادن و فلزات واگذار می‌شود.
حسن حبیبی ـ معاون اول رییس جمهور