ماده واحده – موافقتنامه تسویه حساب بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری عربی سوریه مشتمل بر یک مقدمه و پنج ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
تبصره – این موافقتنامه جایگزین موافقتنامه شماره ۶۱۱۴ – ه مورخ ۱۳۶۳/۳/۶ می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه تسویه حساب بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری عربی سوریه
مقدمه:
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری عربی سوریه بنا به تمایل خود به منظور تقویت روابط دوستانه و همکاری‌های دائمی فیمابین دو کشور نسبت به موارد ذیل توافق نمودند:
ماده ۱-
۱ – به دنبال توافق انجام شده بین نمایندگان بانک مرکزی سوریه و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۱۳ می ۱۹۹۹ میلادی (۱۳۷۸.۲.۲۳) در مورد حساب ویژه مفتوحه به موجب پروتکل مربوط به مبادله کالا امضاء شده در تهران به تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۶۰ مطابق با ۱۶ مارس ۱۹۸۲ و پروتکل اصلاحی ماده (۱) از پروتکل فوق‌الذکر امضاء شده در تهران در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۶۲ مطابق با ۱۹ فوریه ۱۹۸۴ و حساب مفتوحه به موجب یادداشت تفاهم به امضاء رسیده در تهران در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۶۳ مطابق با ۱۲ می ۱۹۸۴ مانده حساب بستانکار جمهوری اسلامی ایران به مبلغ فقط چهارده میلیارد و هفتاد و هشت میلیون و نهصد و بیست هزار (۰۰۰ ۹۲۰ ۰۷۸ ۱۴) لیر سوریه تعیین می‌گردد و این مبلغ شامل کلیه تعهدات و مسؤولیتهای ناشی از پروتکلها و اسناد فوق‌الذکر و تمامی اصلاحات آنها می‌باشد.
۲ – به مبلغ مذکور در بند (۱) فوق‌الذکر هیچ نوع سود یا کارمزدی تحت هر عنوان تعلق نمی‌گیرد.
۳ – در صورتی که نرخ تبدیل لیر سوریه به دلار آمریکا در کشورهای همسایه نسبت به نرخ تسعیر اعمال شده در بودجه عمومی سال ۱۹۹۹ (۱۱ دی ماه ۱۳۷۷ لغایت ۱۱ دی‌ماه ۱۳۷۸) جمهوری عربی سوریه از بیست درصد (۲۰%) طی مدت ده ساله بازپرداخت مبلغ تعیین شده در بند (۱) فوق‌الذکر افزایش یابد، اقساط پرداخت نشده نسبت به مازاد بیست درصد (۲۰%) فوق‌الاشعار در نرخ تبدیل براساس فرمول اعمال شده در تعیین مبلغ اصلی مورد ارزیابی مجدد قرار می‌گیرد.
ماده ۲ –
۱ – مبلغ مذکور در ماده (۱) این موافقتنامه به لیر سوری طی ده قسط سالانه به طور متساوی و پی در پی پرداخت می‌شود، به گونه‌ای که اولین قسط آن در تاریخ ۱۰ تیر ۱۳۷۸ مطابق با اول جولای ۱۹۹۹ میلادی و آخرین قسط در تاریخ ۱۰ تیر ۱۳۸۷ مطابق با اول جولای ۲۰۰۸ میلادی پرداخت شود.
۲ – حسابی تحت عنوان “حساب تسویه” نزد بانک مرکزی سوریه گشایش می‌یابد و به این حساب هیچ نوع بهره تعلق نخواهد گرفت و موارد ذیل در آن منظور می‌شود:
الف – مبالغ اقساط سالیانه پرداختی به موجب بند (۱) این ماده.
ب – مبالغ مورد مصرف از طرف ایران برطبق مفاد ماده (۳) این موافقتنامه و به میزان اقساط سالیانه ثبت شده در “حساب تسویه” می‌باشد.
در صورتی که بخشی از اقساط سالیانه به طور کامل در سال مربوط به مصرف نرسد، مقدار مصرف نشده با اقساط بعدی جمع می‌گردد.
ماده ۳ – مبالغ مشخص شده در بند (۱) ماده (۱) این موافقتنامه متناسب با اقساط سالیانه ثبت شده در “حساب تسویه” یاد شده در بند (۲) ماده (۲) این قرارداد از سوی جمهوری اسلامی ایران به منظور تحقق اهداف ذیل در جمهوری عربی سوریه استفاده می‌شود:
الف – تأمین هزینه‌های ذیل:
– خرید ساختمان جدید برای سفارت جمهوری اسلامی ایران و اقامتگاه سفیر.
– ساخت بیمارستان.
– ساخت مدرسه.
– مرمت و نگهداری برخی از اماکن مذهبی.
– هزینه دانشجویان ایرانی سرگرم تحصیل در سوریه.
– هزینه‌های داخلی زائران ایرانی (هتل ، حمل و نقل، هزینه‌های فرودگاهی و غیره).
– هزینه‌های سوخت مربوط به شرکتهای هواپیمائی ایران در فرودگاههای سوریه.
– عوارض فرودگاهی و هوانوردی مربوط به شرکتهای هواپیمائی ایران در فرودگاههای سوریه.
– هرگونه هزینه‌های محلی دیگر.
ب – تأمین مالی سهم طرف ایرانی در هزینه‌های محلی طرح‌های توسعه‌ای است که بین دولتهای دو کشور براساس شرکتهای مشترک (J.V.) توافق می‌گردد.
ج – هزینه‌های محلی برای پروژه‌های سرمایه‌گذاری که طرف ایرانی بر طبق مفاد قوانین و مقررات جاری در جمهوری عربی سوریه انجام می‌دهد.
ماده ۴ –
۱ – بانک مرکزی سوریه و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران ترتیبات بانکی لازم را برای اجرای مفاد این موافقتنامه تدوین می‌نمایند.
۲ – این موافقتنامه به عنوان ضمیمه یادداشت تفاهم امضاء شده بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری عربی سوریه در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۷۸ مطابق با ۱۵ می ۱۹۹۹ میلادی تلقی می‌گردد.
ماده ۵ – این موافقتنامه در تاریخ تصویب آن به وسیله مقامات صلاحیت‌دار در دو کشور لازم‌الاجراء خواهد شد.
این موافقتنامه در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۷۸ مطابق با ۱۹۹۹.۵.۱۶ در دو نسخه اصلی به زبانهای عربی، فارسی و انگلیسی تنظیم و امضاء گردیده و هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان هستند و در صورت اختلاف در تفسیر متن انگلیسی ملاک می‌باشد.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری عربی سوریه
قانون فوق با طی مراحل ماده (۱۱۴) آئین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و پنج ماده آن در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و هشتم آذر ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۸.۱۰.۷ به تایید شورای نگهبان رسیده است.
علی‌اکبر ناطق نوری – رئیس مجلس شورای اسلامی